Garvis-Graves Tracey - White Hot Hack -PL

SAVE OFFLINE

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

1

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

WHITE-HOT HACK

A Kate and Ian novel #2 Tracey Garvis Graves Tłumaczenie nieoficjalne: monika290520 Korekta: monika290520

Wszystkie tłumaczenia w całości należą do autorów książek jako ich prawa autorskie, tłumaczenie jest tylko i wyłącznie materiałem marketingowym służącym do promocji twórczości danego autora. Ponadto wszystkie tłumaczenia nie służą uzyskiwaniu korzyści materialnych, a co za tym idzie każda osoba, wykorzystująca treść tłumaczenia w celu innym niż marketingowym, łamie prawo. 2

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

„Moim głównym celem hackowania była intelektualna ciekawość, uwodzenie przygody.” Kevin Mitnick

„Kochamy, ponieważ to jedyna prawdziwa przygoda”. Nikki Giovanni

3

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

PROLOG Mężczyzna w garniturze podniósł wzrok znad telefonu, gdy wysoka blondynka popchnęła szklane drzwi budynku biurowego, gwałtowne stukanie jej wysokich obcasów rozbrzmiewało przez hol, gdy pospieszyła do recepcjonistki. Poprawiła torbę na ramię nieco wyżej, postawiła na blacie kubek kawy i położyła kartkę papieru. – Mam umówione spotkanie o dziesiątej z Christopherem Hillem. Przepraszam, spóźniłam się. W Beltway miał miejsce wypadek. - Wydawała się spanikowana i lekko zdyszana. Patrzyła z zainteresowaniem na siedzenie przed recepcją. Przybycie o trzydzieści minut wcześniej na spotkanie powodowało ciężką nudę a ona z zadowoleniem przyjęła to rozproszenie. - Usiądź, proszę. Powiem panu Hill, że tu jesteś - powiedziała recepcjonistka. Kiedy kobieta się odwróciła, jej łokieć uderzył w filiżankę kawy. Chociaż obie zareagowały to ani ona ani recepcjonistka nie ruszyły się wystarczająco szybko, żeby złapać kubek, zanim się rozlało. W filiżance nie było wystarczającej ilości kawy, żeby zrobić naprawdę kłopotliwy bałagan ale wystarczyło, by zepsuć kawałek papieru leżącego na blacie. - Musisz ze mnie żartować - powiedziała kobieta, jej głos niósł więcej niż ślady beznadziejnej rozpaczy. Wyjęła z torebki chusteczkę i zanurkowała w cieczy, po czym przytrzymała poplamiony dokument. - To była moja ostatnia kopia. - Może pomóc? - Zapytała recepcjonistka. Wyglądała tak staro, że mogła być matką kobiety, ale jej wyraz twarzy był miły i empatyczny. Kobieta wypuściła powietrze i podniosła palce do skroni, jakby poczuła ból głowy.

4

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Tak. - Nie mógł jej pomóc, ale żal jej. - Chwileczkę - powiedziała kobieta, brzmiąc z nadzieją. Znowu zaczęła grzebać w swojej torbie, a gdy wycofała dłoń, machnęła z triumfem dyskiem USB. - Mam na tym dokument. Czy mogłabyś wydrukować mi inną kopię? Nienawidzę, by nie mieć informacji o zatrudnieniu na wyciągnięcie ręki i naprawdę muszę zrobić ten wywiad, szczególnie po tym jak się spóźniłam. Recepcjonistka zawahała się, jakby prośba była zbyt niewygodna. Zanim jednak zdołała protestować, kobieta oparła się o blat i wsunęła dysk do jej dłoni. Potem wskazała na zdjęcie na biurku. - Czy to twoje dziecko? Nigdy nie widziałam tak pięknego dziecka. Mógłby występować w reklamach dla niemowląt. - Podniosła srebrną ramkę i przyjrzała się bliżej. Na twarzy recepcjonistki pojawił się wyraz dumy. - To mój wnuk. Moja synowa zrobiła to zdjęcie na konkurs. Jeszcze nic nie słyszeliśmy. - Kobieta oparła się o blat, ale nie zwróciła uwagi, skupiając się raczej na obrazie. - Jest faworytem, zwycięży. Te dołeczki są warte grzechu. Westchnęła i uśmiechnęła się lekko. - To niesamowite, jak zdjęcie niemowlęcia może rozjaśnić twój dzień zwłaszcza, gdy idzie tak źle. Recepcjonistka czekała, dysk USB trzymał się niezgrabnie w jej dłoni ale w końcu włożyła go komputera, a chwilę później drukarka ożywiła się i wypluła kawałek papieru. - Uratowałaś mnie - powiedziała kobieta, wyciągając rękę po życiorys i wkładając dysk USB bezpiecznie z powrotem do swojej torby. - To nie problem. Jeśli zajmiesz miejsce, dam panu Hillowi znać, że tu jesteś. - Dziękuję ci. Kobieta usiadła obok mężczyzny, kiwnęła mu głową i uśmiechnęła się. Trzymała życiorys swobodnie ale ostrożnie, nie zginając go i czekając cierpliwie. 5

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Recepcjonistka wyglądała na zmartwioną, kiedy odłożyła słuchawkę. - Proszę pani? Przepraszam. Pana Hilla nie ma aktualnie w biurze. Kobieta wstała i podeszła do recepcji. - Nie rozumiem. - Powiedziała kompletnie pokonana. - Jego sekretarka powiedziała, że wziął dzień wolny. W jego kalendarzu nie ma żadnych spotkań. Wydawało się, że się opróżnia. - Cóż, chyba nie muszę się wstydzić, że się spóźniam. Jedyna rzecz bardziej zawstydzająca niż spóźnienie, to pojawianie się w niewłaściwy dzień. Sprawdzę dwukrotnie notatki. Musiałam to źle zapisać. Dziękuję ci. Byłaś bardziej niż miła. Mam nadzieję, że twój wnuk wygra konkurs. Zauważył różowe policzki kobiety, gdy odwróciła się, by wyjść i szybko opuściła budynek. Odłożył telefon i podszedł do biurka, dając recepcjonistce tysiąc watowy uśmiech. - Przepraszam. Zostałem niespodziewanie wezwany i nie będę mógł zostać na spotkaniu z panem Matthewsem. Uśmiechnęła się do niego. - Czy chcesz przekazać mu jakąś wiadomość? Podał jej białą kartkę z napisem SUCCEDO napisanym wyraźnym czarnym napisem. – Proszę, niech to otrzyma tak szybko, jak to możliwe i powiedz mu, że będę dostępny przez telefon dopiero po 14. On ma mój numer. Mężczyzna opuścił budynek i poszedł w kierunku garażu po lewej. Temperatura wciąż była wysoka i dość łagodna jak na początek listopada ale chłód, którego nienawidził, również nadejdzie wkrótce. Kobieta, która miała okropnie ciężki dzień, szła trochę wolniej. Wszedł za nią do garażu i przyspieszył kroku, doganiając ją na podeście schodów, który łączył pierwszy i drugi poziom. Kiedy był już na tyle blisko, by sięgnąć i dotknąć jej, ona odwróciła się i uderzyli dłońmi w zwycięską piątkę. Ian pociągnął Kate w swoje ramiona i ścisnął ją mocno.

6

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Zbyt gładko - powiedziała, uśmiechając się i przebiegając tyłem dłoni po gładko ogolonym policzku. On opuścił usta do jej, a torba zsunęła się z jej ramienia i wylądowała na betonowej podłodze. - Myślałam, że nie będziemy się dotykać, dopóki nie będziemy w samochodzie - powiedziała między pocałunkami. - Nie mogłem czekać tak długo, słodziaku - mruknął do jej ust. - Wiesz, że opóźniona gratyfikacja naprawdę nie jest moją rzeczą. Odsunęła się i spojrzała na niego z nadzieją w wyrazie twarzy. - Jak się spisałam? - Byłaś niesamowita. Jestem z ciebie taki dumny. - Coś we mnie zaskoczyło, gdy recepcjonistka wetknęła dysk USB do swojego komputera. - To coś było dreszczem penetracji. Od tej chwili będziesz go ścigała. - Czułam się jak taka... - Zła, zła dziewczynka? - Miałam zamiar powiedzieć hakerka. - Bardziej lubię złą dziewczynkę. - Założę się, że tak. Nic dziwnego, że tak bardzo manipulujesz ludźmi. To jest... - Słowo, którego szukasz, to podniecające. - Tak. Dokładnie to. Pocałowała go i przejechała palcami po włosach, których nie skrócił od ślubu. Czemu zawracać sobie tym głowę? Kate lubiła to. Zarzucił jej nogę na biodro sprawiając, że spódnica jej biznesowego garnituru zaczęła się przesuwać w górę i pogłębił pocałunek, ponieważ niewiele rzeczy cieszyło go bardziej niż całowanie żony. Kiedy w końcu odsunął się, sięgnął po jej rękę i poprowadził ją po schodach. - W głowie krąży mi tyle wyraźnych myśli o tym, co chciałbym nam zrobić na tej klatce schodowej ale prawdopodobnie powinniśmy iść. Odkryłem, że zaraz 7

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

po zainfekowaniu sieci przez złośliwe oprogramowanie, to nie jest dobry pomysł, żeby być w pobliżu. Escalade została zamieniona na białego Lincolna Navigatora w drodze powrotnej z wyspy Roanoke i Ian odblokował samochód i otworzył drzwi Kate. - Co teraz? - Zapytała, przesuwając się za kierownicę. Szarpnął krawat, żeby go poluzować. - Teraz przychodzi część, kiedy mam wyjaśnić klientowi, że powodem dla którego dział IT traci rozum jest fakt, że mój partner skutecznie złamał sieć. - Spojrzał na Kate i uśmiechnął się. - To jest część testów penetracyjnych, które naprawdę lubię. Zaśmiała się. - Założę się, że tak. - Chciałbym mu powiedzieć, że piękna kobieta w holu była moją żoną i że to było jej pierwsze zadanie, ale powstrzymam się od przechwalania się. - Był tak dumny z Kate, że ostatnią rzeczą, jaką chciał zrobić, to zwrócić na nią uwagę, a on na pewno nie potrzebował słów, żeby rozmawiać o wspólnym hakowaniu męża i żony. - Czy klient myślał, że nie będziemy w stanie tego zrobić? - Był przekonany, że ich systemy komputerowe są bezpieczne i tak właśnie jest. Jestem wystarczająco nie bezpieczny, by mnie zatrzymać i dość trudny dla obcych. Kiedy napiszę swój raport, wskażę luki w zabezpieczeniach i pokażę mu co zamierzam zrobić, żeby je naprawić. Ale tak wielu właścicieli firm nie rozpoznaje, że jeden z nich jest największym zagrożeniem dla ich cyber bezpieczeństwa, nie ich technologia. To ich pracownicy. Ludzie są niesamowicie poddatni na manipulację. Istnieje powód, dla którego hakerzy uważają metodę z USB za staroświecką ale dobrą, to prawie zawsze działa. Ta recepcjonistka naprawdę nie chciała wsadzić twojego pendrive'a do komputera ale chciała ci pomóc, więc powiedziała sobie, że nic nie powie. Prawdopodobnie zracjonalizowała tego kogoś jako miłego, kogoś, kto miał zły dzień, ale który wciąż starał się komplementować jej wnuczka, że nie może tam być, by wyrządzić jakąkolwiek krzywdę. 8

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Jak bardzo złośliwe jest to oprogramowanie? - To jest prawdziwe - sam to zaprojektowałem. Test penetracyjny nie będzie tak skuteczny, jeśli nie będzie odzwierciedlać ataku w sieci. Używanie na żywo złośliwego oprogramowania będzie je przesyłać, ale to nic, ich dział IT nie poradzi sobie z tym. To dla nich dobra praktyka, bo jeśli to się kiedyś wydarzy, to się dowiedzą co robić. - Recepcjonistka nie straci pracy ani niczego, prawda? Była dla mnie taka miła. - Nie, nie próbujemy nikogo wpędzić w kłopoty. Powód, dla którego nas wynajął jest taki, że możemy pokazać sposoby, w jakie złośliwy haker może wykorzystać swoich pracowników, by mogli lepiej się przygotować. Ta recepcjonistka będzie najbezpieczniejszą osobą w całej organizacji. - To prawda. Nikt już nigdy jej nie przebije. Ian spojrzał na Kate i uśmiechnął się. - Czy dziecko naprawdę było takie słodkie? - Super słodkie. Prawdopodobnie wygra. - Dobrze dla niego. - Dzisiaj miałam szczęście. To był idealny scenariusz. - Nie sprzedawaj się zbyt nisko. Jesteś o wiele lepsza w tym niż ja kiedy zaczynałem i wydajesz się tym cieszyć bardziej niż kiedykolwiek. - Kochałam to ale wiem, że nie zawsze będzie to łatwe. - Właśnie dlatego ćwiczymy. - On i Kate przygotowywali dziesiątki możliwych scenariuszy więc będzie przygotowana bez względu na przeszkody, które napotkała. Sięgnęła przez konsolę i położyła dłoń na jego wewnętrznej stronie uda. Kiedy wrócimy do domu, zamierzam wspiąć się po tobie jak po drzewie. Wiesz o tym, prawda?

9

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Przycisnął lekko pedał gazu i uśmiechnął się. - Słodziaku, był powód dla którego powiedziałem że będę dostępny dopiero po 14. I nawet wtedy, nie jestem całkowicie pewien czy skończymy.

10

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 1 Dwa miesiące wcześniej Dom miał z łatwością dziesięć tysięcy stóp kwadratowych. Dwie kręte klatki schodowe oskrzydlały wejście z każdej strony, a za nimi znajdowała się jadalnia ze stołem dostatecznie dużym, by pomieścić dwanaście osób i formalny pokój dzienny, trzykrotnie większy niż całe mieszkanie Iana w Minneapolis. - Czy to nie jest piękne? - Zapytała ich pośredniczka nieruchomości, Linda, kiedy prowadziła ich na wycieczkę po pierwszym piętrze. Te sufity były tak wysokie, że jej głos odbił się echem. - Ma to coś - powiedział Ian. Kiedy dotarli do przepastnej kuchni, oczy Kate rozszerzyły się. Otworzyła usta, jakby miała zaraz mówić, a potem je zamknęła. - Spójrz na nią - powiedziała Linda, tryskając energią. – Ona zaniemówiła. - Tak, widzę - powiedział Ian. - Szczególnie pamiętam, że słuchanie mojej żony powiedziało ci, co chcieliśmy w domu. Linda posłała mu konspiracyjny uśmiech i pochyliła się, otaczając go ciężkim zapachem perfum. - Odkryłam, że pomaga zacząć od czegoś przyjemniejszego. Czasami, gdy mąż widzi na twarz swojej żony zachwyt, znajdzie trochę więcej miejsca w budżecie. Ian przekrzywił głowę w kierunku zszokowanej twarzy Kate. - Czy taki wygląd zazwyczaj widzisz? Uśmiech Lindy zgasł. - Nie. Nie dokładnie. - Budżet nie jest problemem, ponieważ stać nas na wszystko, czego chce moja żona. To tylko odzwierciedlenie tego, z czym Kate czuje się dobrze. 11

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Cóż, może chciałaby wprowadzić jakieś poprawki? - Chciałabym - powiedziała radośnie, ale stanowczo Kate. - Chciałabym dostosować go do nas, w cenie i metrażu. Liczba sypialni powinna składać się z pojedynczych cyfr. Jesteśmy tylko we dwoje i zamierzamy dzielić jedną sypialnię.

Linda wyciągnęła iPada z torby i zaczęła pisać. - Pozwól mi ponownie sprawdzić moją listę. Jestem pewna, że mogę znaleźć coś, co lepiej wam pasuje. Kiedy Linda przestała próbować im sprzedać ten dom, zwiedzili kilka innych, które były bardziej zgodne z ich wymaganiami, wszystkie z nich znajdują się w bezpiecznych, zamkniętych osiedlach. Ale zamknięta społeczność oznaczała sąsiadów, którzy mogliby chcieć się spotkać, a to nigdy nie było w jego stylu. Logistyka tego zadania musiała być dopasowana, zwłaszcza z żoną w ruchu, był to nieco bardziej skomplikowane, niż się spodziewał. - Czy masz coś bardziej prywatnego? - Spytał Ian podczas drugiego tygodnia polowań w domu. – Może trochę dalej? - Nowy wpis pojawił się na rynku w Middleburgu. Wiem, że chciałeś ominąć małe miasteczka, ale dom jest na przedmieściach i jest dość zacisznie. Oczywiście, jest więcej zdjęć - powiedziała Linda - ale może być tym, czego szukasz. Mogę ci to pokazać, jeśli chcesz. W przeszłości wybierając miejsce do życia, zawsze ciągnęło go do większych miast. Mógł by wtopić się, zgubić. Z ponad sześcioma milionami ludzi w metropoliach i okolicach, szanse na to, że losowo wpadnie na kogoś kogo zranił, i zhackuje Kate, była bardzo niska. Ale ponieważ oni planował zostać na jakiś czas, może wielkość miasta nie była tak ważna, jak znalezienie odosobnionej nieruchomości, gdzie mogliby zatrzymać się przed resztą świata. - Jasne - powiedział. - Chodźmy to sprawdzić. 12

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Gdy przekroczyli granicę stanu minęli znak, który powiedział: Witaj w Wirginii i pod tym, Virginia Is for Lovers – Virginia jest dla kochanków. Ian zerknął na Kate i podzielili się tajnym uśmiechem. Zjechali i widok zmienił się z podmiejskiej autostrady na bujne, otwarte pastwiska i pagórki. - To jest kraj koni i win - powiedziała Linda z tylnego siedzenia, gdy wjechali do miasta Middleburg, były ograniczenia, które wyjaśniały obfitość ogrodzeń koni i dwie winiarnie, które właśnie minęli. - Moja żona kocha wino - powiedział Ian, śmiejąc się. Kate uśmiechnęła się i odwróciła, by przemówić do Lindy. - On ma rację. Naprawdę. - W takim razie spodoba ci się tutaj. W samym tylko Middleburg jest pięć winiarni, a co najmniej piętnaście w okolicy. - Sprzedane - powiedziała Kate. GPS poprowadził Iana wąską drogą z autostrady i podążali za nią przez prawie dziesięć mil, zanim dotarli do miejsca przeznaczenia. Dom pozostał niewidoczny za wysokim kamiennym płotem. Ian wpisał pięć liczb, które Linda podała mu na klawiaturę zamontowaną na kamiennym filarze i bramą, ze znakiem, który otwierał FARMĘ SOUTHFIELDS. - Jest zbudowana na zamówienie, francuski styl kolonialny, ma siedemdziesiąt pięć akrów - powiedziała Linda. - Nie ma chyba nic bardziej prywatnego niż to. Dom pojawił się, gdy podjeżdżali długim, krętym, żwirowym podjazdem. Linda nie wyolbrzymiła rozmiaru. Przyszły mi do głowy takie słowa jak "posiadłość wiejska" i "pałac" i nie był pewien czy Kate pójdzie na to. Ale kamienna fasada dawała domowi solidne, nieprzeniknione wrażenie, które mu się

13

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

podobało, a jeśli jeszcze nie posiadał zabezpieczenia, mógł uzbroić go w najnowocześniejszy system bezpieczeństwa dla dodatkowej warstwy ochronnej. - Nie mogę się doczekać, aż zobaczysz wnętrze - powiedziała Linda, wpisując kod do skrzynki blokującej, która wisiała obok drzwi. Na głównym poziomie pokoje były przestronne i obfite. Kamienny kominek od podłogi do sufitu był jako punkt centralny w pokoju rodzinnym. - Kominek jest dwustronny, dzięki czemu można również cieszyć się nim w kuchni - powiedziała Linda. Obok pokoju rodzinnego znajdowała się duża wnęka, która dobrze sprawdzi się jako domowe biuro. Linda pokazała im formalną jadalnię i salon oraz mniejszy salon, który może mieć wiele zastosowań. Poprzedni właściciele byli stronniczy od pastelowych kolorów ścian i kwiecistej tapety, która nie należała do stylu Kate w ogóle. Ale to byłaby łatwa naprawa. - Czy to nie jest niesamowite? - Zapytała Linda, kiedy zaprowadziła ich do kuchni, która wydawała się zarówno duża jak i przytulna. Zwróciła uwagę na parametry Vikinga, podwójnego piekarnika, lodówkę o dużej pojemności i osiemnasto-butelkową chłodziarkę do wina. Kominek, o którym wspomniała Linda, miał przed sobą pokój dla miłosnego gniazdka. - Naprawdę - powiedziała Kate, wlokąc dłoń wzdłuż dużego, granitowego blatu w centrum wyspy. - Czy spędzasz dużo czasu w kuchni? - Zapytała Linda. - Nie - powiedziała Kate. – Tylko dużo jemy. Uśmiech Lindy załamał się, jakby nie mogła pojąć myśli o młodej kobiecie, która nie gotowała, ale szybko się opanowała. - Cóż, w Middleburgu jest kilka wspaniałych restauracji, w odległości mniej niż dwadzieścia kilka minut.

14

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Na górze było pięć sypialni i trzy łazienki. - Poziom piwnicy ma dodatkowe dwie sypialnie, dwie łazienki i osobną kuchnię, która byłaby idealnym apartamentem dla gości - powiedziała Linda. - Jest też piwniczka na wino, sala teatralna i domowa siłownia. Wyszli na zewnątrz. Garaż mógł pomieścić do czterech samochodów, a podwórko miało kominek, kamienny taras, basen i ogromną stodołę. Stajnia z ośmioma straganami przylegała do dużego wybiegu, otoczona drewnianym płotem. - Ta nieruchomość jest idealna, jeśli myślisz o koniach. - Tak, prawdopodobnie tego nie zrobimy - powiedział Ian. - Co o tym myślisz? - Zapytała Linda, kiedy skończyli trasę. - To piękny dom - powiedziała Kate. - Wspaniały - powiedziała Linda. - Ile jest metrów kwadratowych? - Zapytała Kate. - Około sześciu tysięcy. Kate się skrzywiła. - Niższy poziom byłby świetny, gdy przyjdzie twoja rodzina - powiedział Ian. Ponieważ Kate była blisko z rodzicami i bratem, zachęcał ją, by dała im znać, że zawsze są mile widziani. – Wiem, farba i tapeta to nie twój styl, ale możesz zmienić wszystko, co chcesz. - Znam dekoratora wnętrz - powiedziała Linda. - Byłabym szczęśliwa, mogąc go wam przedstawić. Zanim udali się do domu, Linda pokazała im Middleburg Historic District. Centrum miasta obejmowało sześć bloków i składało się z okazałych domów federalistycznych i osobliwych witryn sklepowych znajdujących się wzdłuż chodników z cegły. Podnóże gór Blue Ridge widać było w oddali. - To takie piękne miejsce - powiedziała Linda. - Szerokie przestrzenie z urokiem małego miasteczka. Cudowne dla rodziny. Liście będą się teraz zmieniać każdego dnia, a kolory jesieni to prawdziwy widok. 15

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Gdy jechali ulicą Washington Street, Linda wskazała restauracje, kawiarnie i inne małe interesy. – Przypomina ci to coś? Zapytał Kate, obniżając głos, tak że tylko ona mogła go usłyszeć. Złapał tęsknotę w odpowiedzi, kiedy uśmiechnęła się i powiedziała: - To przypomina mi św. Antoniego.

Tej nocy zjedli obiad w głównym domu z Phillipa - szefa grupy zadaniowej FBI i najbliższej osoby, Ian miał go za ojca, odkąd zmarł jego tata - i jego żona Susan, która traktowała Iana jak jej syna, poświęcając mu dużo więcej uwagi niż własna matka Iana. Potem wrócili z Kate do pensjonatu i Ian nalał im drinka. Chociaż te cztery ściany były najbliższą rzeczą, jaką miał w domu przez wiele lat, był gotów iść dalej. Kate lubiła pensjonat, jak i letni domek ale łatwo zgodzili się, że potrzebują więcej miejsca jeśli mieli nadzieję, że uda im się odzyskać swoje rzeczy z magazynu; przyjaciel Susan polecił Lindę wkrótce po powrocie z Roanoke Island. - Myślę, że powinniśmy kupić dom w Middleburgu - powiedziała Kate po tym, jak usadowili się na kanapie. Uśmiechnął się. - Czy to było oczywiste? Sięgnęła po jego rękę i uścisnęła. - Tak, ale rozumiem, dlaczego ta nieruchomość przemawia do ciebie. - Ale czy podoba ci się wystarczająco, aby był naszym domem? - Kate zrezygnowała z wielu rzeczy, by być z nim i chciał, żeby była szczęśliwa. - Pewnie. To świetny dom. Być może będę musiała zostawić ślad po bułce tartej, żeby znaleźć drogę z piwniczki z winami z powrotem do lodówki na wino w kuchni.

16

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Możemy pójść trochę w bardziej zaawansowaną technologię. Zrobię ci aplikację z naprowadzaniem na telefon i program zacznie piszczeć, kiedy się zbliżysz. Kate roześmiała się i pociągnęła łyk wina. - Problem rozwiązany. - Prawdopodobnie będziemy tam na chwilę. - Nie mógł się tego doczekać, ponieważ był zmęczony ruchem, zmęczony nigdy nie spędzeniem więcej niż sześć miesięcy do roku w tym samym miejscu. - To dobra rzecz. - Możesz zrobić wszystko co chcesz w domu. Zrób każdy pokój, aż stanie się dokładnie tak, jak ty chcesz i lubisz. - Och, planuję. Zacznę od najwyższego piętra. Ten francuski kolonialny styl nie będzie taki tradycyjny, kiedy skończę. Będą mówić w mieście. - Staraj się nie tworzyć zbyt dużego skandalu. Wciąż jesteśmy na niskim poziomie. To było trochę niedomówienie. Zanim rodzice Kate opuścili wyspę Roanoke, Steve odciągnął Iana na bok i zadał wiele pytań, a mianowicie, jak zamierzał ukryć tożsamość swoją i Kate. Phillip pomógł uspokoić Steve'a, że nie po raz pierwszy poradzili sobie z taką sprawą i postępowali zgodnie z protokołem opracowanym w celu zapewnienia, że nie pozostawia żadnych śladów, cyfrowych lub innych. Ian wiedział, że Steve nie był usatysfakcjonowany planem, zaciekle walczył o to, by jego córka tak nie ryzykowała. Któregoś dnia może mieć własną córkę i myśl o jej istnieniu dała mu to wszystko, czego potrzebował. Chociaż on i Phillip czuli, że istnieje szansa na to, spędzili sporo czasu na omówieniu, w jaki sposób rodzina Watts powinna zareagować, jeśli ktoś zwróci się do Kate. - A co z dojazdem? Jesteś pewien, że jazda do siedziby głównej nie będzie ci przeszkadzać? - Phillip dojeżdżał mniej więcej w tej samej odległości z Frederick przez prawie całą jego karierę. Nie będę wychodził codziennie, więc to nie jest dla mnie wielka sprawa. 17

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Będę tęsknić za Susan. - Będzie niecałą godzinę drogi stąd. Ian wykonał wstępną pracę nad pięciostopniowym testem dla Phillipa ze swojego laptopa siedząc na kanapie, co nie było idealne i nie dawało mu miejsca do rozłożenia. Kate nie chciała mu przeszkadzać, więc większość czasu spędzała z Susan, gdy pracował albo w głównym budynku lub odwiedzając wiele atrakcji turystycznych, które DC miało do zaoferowania. Sprawiło mu to radość, widząc dwie kobiety, które tak dobrze się dogadują cóż, ale poczuł się winny z powodu wyparcia swojej żony. - Kto by pomyślał, że skończymy na farmie koni w północnej Wirginii? powiedziała Kate. - Virginia jest dla kochanków, słodziaku. - Przyciągnął ją na kolana, wsunął dłonie pod jej szczękę i dał jej pocałunek numer sześć. Odwzajemniła pocałunek, pozwalając jej ustom odpocząć. - Najwyraźniej tak miało być. Ale daj spokój, Ian. My oboje wiemy, że Linda miała mnie przy winie.

Sprzedaż przebiegła szybko, a po zamknięciu pojechali do domu, by poczekać na przeprowadzkę. Ian wyłączył samochód, ale zanim wyszli, Kate powiedziała: - Co zrobimy ze stodołą? Potrząsnął głową. - Nie mam pojęcia. Podeszli do drzwi frontowych i po odblokowaniu, Ian sięgnął po nadgarstek Kate, by ją powstrzymać od zrobienia kroku do środka. Spojrzał jej w oczy i powiedział: - To jest to, Kate. Tu zaczynamy. Potem wziął ją w ramiona i przeszedł przez próg.

18

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 2 Kate była w głównej sypialni, rozpakowując kilka ostatnich pudeł. W końcu znalazła swoją piżamę ale kiedy przyniosła ją do komody i otworzyła szufladę, stos ich - zupełnie nowych we wszystkich kolorach tęczy - czekały na odkrycie. Ian był w swoim biurze, podłączając kable komputerowe. Miał na sobie dżinsy i wytartą, wyblakłą koszulkę z napisem NAGI HAKER. - Hej, słodziaku. Wskoczyła na biurko. - Ładna koszulka. - Znalazłem ją w pudełku, którego nie otwierałem od lat. To pamiątka z konwencji hakerskiej, w której uczestniczyłem dawno, dawno temu. Nie uwierzyłabyś, jak bardzo zmiękłem od tego czasu. - Ledwo mogę cię teraz sprowokować. Nie potrafię sobie wyobrazić, że utrzymam cię w ciągu dnia. - Przyznaję, że byłem trochę skryty. - Już prawie skończyłam rozpakowywanie. Wygląda na to, że wróżka od piżam już złożyła mi wizytę. Mówiłam ci, jak bardzo to kocham? Nie mogę się doczekać, kiedy je założę. Mrugnął, a jej serce zrobiło się wielkie, bo nikt nie wyglądał na bardziej seksownego, kiedy mrugał do niej mąż. Sięgnął do koperty stojącej na biurku. - Mam dla ciebie coś innego. Kate oglądała prawo jazdy z Wirginii wraz ze swoim zdjęciem i nazwą Diane Smith. - Dziwne. Nie przypominam sobie wizyty w Urzędzie, w Virginii. Skąd to masz? - Zrobiłem to. - Wyglądał tak dumnie. - Czy to fałszywe?

19

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- To jest uzasadnione... nie. Włamałem się, utworzyłem nasze identyfikatory i wysłałem je na naszą nową skrytkę pocztową. To nie było takie trudne. Twoja mama mogłaby prawdopodobnie to zrobić. - Nie mów jej tego. Pokaż mi swój. Sięgnął do portfela i wyjął licencję. Użył zdjęcia z kilka tygodni przed ślubem, na którym był mocno opalony i o kosmatych włosach. Blond surfer. Imię na dokumencie, to Will Smith. Zdecydowali, że ich drugie imiona będą dobrym kompromisem: wystarczająco znajome, że odpowiedzą na nie ale będą pospolite i dlatego całkiem anonimowe. Największy strach Kate podczas polowania na dom, polegał na tym, żeby przypadkowo nie nazwała Iana jego prawdziwym imieniem przed Lindą ale na szczęście tak się nie stało. Kate oddała mu licencję. - To wszystko bardzo przypomina Pan i Panią Smith. Jeśli dowiem się, że naprawdę jesteś zabójcą, będziesz miał poważne kłopoty. - Obiecuję, że nie jestem zabójcą. I legalnie jesteś Katherine Diane Bradshaw i mamy dokumenty, żeby to udowodnić. Są po prostu bezpiecznie ukryte. Rekordy online, niestety zaginęły. Wstydzę się tego. Ich dom został kupiony przez LLC, nową spółkę, którą utworzyli dla nowej firmy Iana, bez żadnych imion - prawdziwych lub innych – które pojawiłyby się w dowolnym miejscu tytułu. Ian wetknął przewód przez otwór w biurku i wczołgał się pod biurko. – Jaki masz plan na dzisiaj? - Mam jeszcze kilka pudeł do rozpakowania a potem przychodzi dekoratorka. Zadzwoniła tego ranka. Ledwie mieli wystarczającą ilość mebli, by móc wypełnić pokoje tego dużego domu. Linda podała nazwisko dekoratorce, o której wspomniała i Kate otrzymała telefon od kobiety nazywającej się Jade Lynn. - Zadzwoniła też do mnie. Dałem jej twój numer i powiedziałem, że ty rządzisz. – Wyszedł spod biurka, podłączając komputer i oba monitory. 20

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- O której godzinie spotykasz się z Phillipem? - Zapytała Kate. - W południe. Powiedział, że ma dużo dla nas, więc prawdopodobnie nie będę w domu do obiadu. - W porządku. Jade nie ma pojęcia, w co się wpakowała. Mam przeczucie, że wszyscy będziemy mieli pracowity dzień.

Jade Lynn przyjechała z naręczem designerskich książek i ogromną torbą, zwisającą z jej ramienia. Przesunęła ją i wyciągnęła rękę. - Diane? Jestem Jade Lynn. - Wejdź - powiedziała Kate, ściskając jej dłoń i otwierając szeroko drzwi. Miło cię poznać. - Ciebie również. "Tutaj, pozwól mi to wziąć. - To byłoby wspaniałe - powiedziała Jade, wręczając książki. - Chodźmy do kuchni - powiedziała Kate. - Możemy wszystko rozłożyć na stole. Kate przypuszczała, że Jade ma około trzydziestki. Miała blond włosy, zaplecione w długi warkocz, który leżał na jej ramieniu a jej ubranie było tak jaskrawe i kolorowe, jak próbki tkanin i farb, które wyciągnęła ze swojej ogromnej torby. - Jaką część obecnego wystroju zamierzasz zatrzymać? - Zapytała Jade. - Nic z tego. Mój styl jest trochę bardziej zabawny. Trochę mniej… - Polowania na konie i lisy? Kate się uśmiechnęła się. - Dokładnie. - Pomyślmy o kolorach i fakturach, które lubisz. Zanim wyjdę, zrobię zdjęcia każdego pokoju a potem wrócę do sklepu i wybiorę rzeczy, które ci się spodobają. Wyprowadzimy je a ty będziesz mogła zobaczyć, jak wyglądają. 21

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Brzmi świetnie, ale nie chcę dużo wydawać. Jade roześmiała się. - Co jest takie śmieszne? - Twój mąż powiedział mi, że tak powiesz.

W drodze do domu Ian przyniósł pizzę. Przynieśli swoje talerze do salonu i usiedli na segmencie, który był w jego mieszkaniu w Minneapolis. Kanapa Kate była teraz w sypialni z łóżkiem typu king-size Iana, a Jade obiecała, że wszystkie nowe przedmioty, które wybrała, dopasuje do tych, które chcieli zachować. - Jak poszło twoje spotkanie? - Zapytała Kate. - Czy haktywiści wciąż sprawiają Phillipowi kłopoty? - Myślę, że bardzo go to martwi. Rozszerzył listę systemów, które chce zablokować. - Czy pytałeś go o to? - Trochę. Tak naprawdę nie rozmawialiśmy o szczegółach. - Czemu? Czy nie wolno mu tego robić? - Może. Wciąż mam pozwolenie. Po prostu nie muszę wiele o tym słyszeć, jeśli nie będę nad tym pracował. Kate widziała tęsknotę na jego twarzy i wiedziała, że nie znosi, że nie jest częścią akcji. - Jesteś pewny? - Przekonany. - Szybkość, z jaką ją zapewniał, nie miała znaczenia, że Kate naprawdę widziała jego twarz. - Phillip będzie sobie świetnie radził beze mnie. Wciąż ma Charliego. - Kim jest Charlie? - Ktoś, kto był związany z tą grupą zadaniową, prawie tak długo, jak ja. - Czy jest tak dobry jak ty? 22

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Nikt nie jest tak dobry jak ja. Kate uśmiechnęła się. - Czy on jest przynajmniej trochę bardziej skromny? Sięgnął po kolejny kawałek pizzy. - Może trochę. - Więc jesteś w porządku, nie będąc w grupie zadaniowej? - Pomiędzy zdobyciem nowej firmy i wszystkimi pięciostopniowymi zajęciami, nie miałbym czasu na to. W jakiś sposób Kate nie uwierzyła mu całkowicie. Wypił łyk swojego piwa. - Jak poszło twoje spotkanie z Jade? - Produktywnie. Bardzo ją polubiłam. - Kate wyjaśniła postępowanie Jade i jak robiła zdjęcia każdemu pokojowi i wróciła z kilkoma różnymi opcjami. - Brzmi całkiem jak projekt. - Z pewnością będę zajęta. - Kate nigdy nie wyobrażała sobie spędzania dni z niczym więcej, niż wybierając kolor do pomalowania każdego pokoju i czy chce skóry lub tapicerkę na meblach. Równie niezgłębione było zapewnienie Iana, że nie przeszkadza mu to, że nie jest członkiem tego zadania. Kate starała się nie rozmyślać nad tym, że pomimo zapewnień, żadno z nich nie może być w stu procentach usatysfakcjonowane ich wyborami.

23

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 3 Kate siedziała na kuchennej wyspie na jednym z nowych krzeseł dostarczonych przez Jade. Prawie każdego dnia, ona i jej ekipa dzwonii do bramy a Kate sprawdzała monitor wideo podłączony do kamery monitorującej, by potwierdzić ich tożsamość, zanim ją otworzy. Podjechali przed dom, zaparkowali furgonetkę, rozładowywali dzieła sztuki, dywany i meble. Jade podała Kate nazwisko wykonawcy i kilku robotników weszło na najwyższe piętro i zajęło się zdejmowaniem tapet. Gdy tylko skończą malować i kłaść dywany, wykonają kolejny krok transformacji. Otworzyła laptopa, by wysłać e-mail do spiżarni. Skontaktowała się z Heleną, gdy tylko wrócili z wyspy Roanoke, przepraszając za to, że nie zameldowali się wcześniej i obwiniają jej nieobecność o odrobinę smutku i pragnienia samotności. Helena była szczęśliwa, że mogła ich usłyszeć a teraz, gdy Kate miała nowy i bezpieczny laptop oraz dobrze ukryty adres IP, pisały regularnie.

Do: [email protected] Od: [email protected] Droga Heleno, Mam nadzieję, że ta wiadomość zastanie cię w dobrym zdrowiu i że liście w Minneapolis są równie piękne, jak w Indianie. Do tej pory wrzesień był absolutnie piękny i mam nadzieję, że cieszysz się jesienią tak samo, jak ja. Dostałam pracę w firmie prawniczej, o której opowiadałam w mojej ostatniej wiadomości. Będę odpowiedzialna za małą sprawę, która reprezentuje interes publiczny. Jest to rodzaj prawa, który miałam nadzieję poćwiczyć po ukończeniu studiów i jestem bardzo szczęśliwy, że wreszcie to znalazłam.

24

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Jak się mają Samantha i dzieci? Czy odwiedzili cię ostatnio? Mam nadzieję, że mają się dobrze. Założę się, że Georgie robi się taka duża. Kiedy będziesz miała chwilę, mam nadzieję, że będziesz mogła sprawdzić jeszcze jednego klienta. Nazywa się Zach Nielsen i mieszka ze swoim młodszym bratem i niepełnosprawną matką. Kiedy ostatnio z nim rozmawiałam, wspomniał, że pracował w pełnym wymiarze godzin w swojej pracy i może nie potrzebować więcej pomocy ze spiżarni. Czy możesz wyciągnąć jego plik i sprawdzić, czy z nim wszystko dobrze? Kiedyś myślałam o nim i pomyślałam, że sprawdzę. Jeśli był ostatnio w spiżarni, nie ma potrzeby informowania go o tym. Powiedz Bertowi, że powiedziałem „cześć”. Uściski, Kate E-mail Kate piknął piętnaście minut później, gdy Helena odpowiedziała.

Do: [email protected] Od: [email protected] Droga Kate Tu, w St. Anthony Main, jest pięknie. Jedyną rzeczą, która sprawiłaby, że mogło być lepiej, to gdybyś siedziała przy biurku, naprzeciwko mnie. Tęsknię za twoją uśmiechniętą twarzą. Gratuluję nowej pracy. Po prostu wiem, że wszystko się ułoży. Samantha i dzieci dobrze sobie radzą. Powiedziała mi, że jej sytuacja poprawiła się na tyle, że mogła wynająć opiekunkę do dziecka, na kilka nocy w tygodniu, by mogła uczęszczać do college'u. W końcu chce uzyskać dyplom z zarządzania restauracjami i hotelami. Jest taka zdeterminowana, Kate. Powinnaś być dumna ze wszystkiego, co zrobiłeś dla niej i dla dzieci. Wyciągnęłam papiery Zacha Nielsena ale nie wygląda na to, żeby tu był od czasu ostatniego oznaczenia jego pliku. Widzisz, to wszystko co zrobiliśmy, Kate? Pomaganie ludziom stanąć na nogi oznacza, że możemy ich więcej nie widzieć, a w tej pracy to świetna rzecz. 25

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Cóż, czas wrócić do pracy. Cieszę się, że słyszę od ciebie. Napisz ponownie, kiedy będziesz mógł. xoxo, Helena Kate odetchnęła z ulgą. Phillip i Ian przewidywali, że Zach Nielsen wróci do spiżarni, próbując dowiedzieć się, dokąd poszła. Sztuczka polegała na tym, by skontaktować się z Heleną w taki sposób, by nie wzbudzić jej podejrzeń, ponieważ gdyby Zach miał zapytać ją, chcieli,

żeby

naturalna. Gdyby zachowywała się dziwnie, Zach z

jej

reakcja

pewnością

by

była to

zauważył. Aktualizacja Samanthy sprawiła, że się uśmiechnęła. Ian wciąż dawał jej pieniądze anonimowo, a ona najwyraźniej dobrze to wykorzystywała. Kate zwinęła się w jednym z nowych foteli, które Jade umieściła przed kominkiem. Nie mogła się doczekać, aż zrobi się trochę chłodniej i będzie mogła rozpalić swój pierwszy ogień. Próbując trzymać się z dala od robotników, Kate spędzała większość czasu w kuchni i szybko stał się jednym z jej ulubionych pomieszczeń w domu. Okna wpuszczają mnóstwo naturalnego światła i dają ładny widok na basen i patio. Linda miała rację co do zmieniających się liści, a drzewa porastające posiadłość i okoliczne wzgórza, płonęły jasnymi kolorami jesieni. Rozglądając się po pokoju, podziwiała lśniące urządzenia ze stali nierdzewnej i lśniące szafki z wiśniowego drewna, zastanawiając się, czy to dziwne spędzać tyle czasu w pokoju, którego nigdy nie używała zgodnie z przeznaczeniem. Granitowe blaty były puste, z wyjątkiem olbrzymiej srebrnej misy owocowej, którą Jade przyniosła trzy dni temu, była jeszcze pusta, ponieważ ona i Ian wpadli w swój zwyczajowy styl zamawiania na wynos i minął prawie tydzień, odkąd poszli do sklepu spożywczego. Znalazła Iana w jego biurze. - Idę na zakupy. - Obeszła jego biurko, żeby go pocałować. - Wracam za kilka godzin. 26

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Kup wszystko - powiedział, gdy wyszła za drzwi. Kate pojechała na Washington Street i zaparkowała w pobliżu małego sklepu z artykułami gospodarstwa domowego. W dziale urządzenia, wybrała prasę panini, robota kuchennego, mikser i gliniany garnek. Kupiła komplet garnków i patelni, szpatułek, ubijaków i misek do mieszania oraz miarki. Na specjalnym rynku kupiła chrupiący bochenek kubańskiego chleba i funt pieczonej wieprzowiny. Przed wyruszeniem do domu, zatrzymała się w Safeway i napełniła wózek artykułami do spiżarni i zamrażarki mięsa, świeżymi produktami i produktami mlecznymi. Wyłożyła artykuły spożywcze i po umyciu jabłek, ułożyła je w srebrnej misce na owoce. Następnie wyjęła urządzenie do panini z pudełka i postępowała zgodnie z instrukcjami użycia. Czekając, aż się rozgrzeje, spojrzała na przepis na swoim laptopie i położyła składniki na ladzie: szynkę, pieczoną wieprzowinę, masło, musztardę, cienko pokrojony provolone i kiszone ogórki. Zdałam egzamin za pierwszym razem, pomyślała. Mogę zrobić głupią kanapkę. Ale trzy próby zajęło jej prawidłowe wykonanie. Pierwsza kanapka wyszła mokra. Spaliła drugą. Ale trzecia miała dokładną twardość, którą chciała i wyglądała tak, jak na zdjęciu. Kiedy weszła, Ian rozmawiał przez telefon, więc położyła kanapkę przed nim i pomachała. Uśmiechnął się i posłał jej całusa w odpowiedzi. Pięć minut później dźwięk jego jęków dotarł do niej, zanim on to zrobił. Wyszedł zza rogu z talerzem w jednej ręce i na wpół zjedzoną kanapkę w drugiej, na jego twarzy pojawił się wyraz absolutnej błogości. Ponownie ugryzł i znów jęknął. - Skąd to się wzięło? - Ja to zrobiłam. - Zrobiłaś mi kubańczyka? - Zrobiłam ci kubańczyka.

27

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Czy zawsze umiałaś tak gotować? - Postawił talerz i kanapkę na blacie i połaskotał ją. - Ukrywałaś ten niesamowity talent do robienia kanapek, Katie? Wyrwała się z jego uścisku, śmiejąc się. - Nie. Szczerze mówiąc, nigdy nie interesowałam się gotowaniem. Wiem, jak zrobić kilka rzeczy i jestem dobra w pomaganiu mamie, gdy gotuje ale ponieważ mamy tę wspaniałą kuchnię, pomyślałam, że mogę nauczyć się gotować. Wiesz, doskonaliłam swoje umiejętności na inne sposoby, klikając te przydatne linki. - Jak dla mnie, to ci się udało. - Podniósł kanapkę i wziął kolejny kęs. - Nie musisz gotować, jeśli nie chcesz. Nie mam nic przeciwko na wynos. - Myślę, że to może być czas, kiedy się tego dowiemy. Dorośli nie powinni jeść płatków na obiad, tak jak poprzedniej nocy. – Padał deszcz i żadno z nich nie miało ochoty wsiadać do samochodu i szukać pożywienia. - To najlepsza kanapka, jaką kiedykolwiek jadłem. Kate uśmiechnęła się. - Mówisz to tylko dlatego, że jestem twoją żoną. - Nie. - powiedział, biorąc ostatni kęs. - To nie było takie trudne - powiedziała Kate. - Mogę zająć się czymś bardziej skomplikowanym. Podoba mi się myśl o gotowaniu dla ciebie. - Dobrze, bo nie powiedziałbym nie, gdybyś chciała zrobić mi kolejną kanapkę. - Masz ją.

28

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 4 Ian ukrył twarz we włosach Kate. Wiedział po jej oddechu i braku ruchu, że nadal głęboko śpi. Powoli uwolnił się z jej uścisku i zsunął się z łóżka. W kuchni zrobił kawę, a w drodze powrotnej do sypialni, wyjął pierścionek z szuflady biurka, w której schował go poprzedniego wieczoru. Postawił kawę na szafce nocnej i rozsunął zasłony, wpuszczając światło słoneczne do pokoju. Nadal spała ale przewróciła się na plecy, co docenił, ponieważ prześcieradło zebrało się na jej biodrach i była naga od pasa w górę. Wsunął się z powrotem pod kołdrę i delikatnie potarł jej policzek kciukiem. - Wszystkiego najlepszego, słodziaku. Otworzyła oczy i uśmiechnęła się do niego, jej oczy były półotwarte w ten sposób, że doprowadzał go do szaleństwa. - Czy to dzisiaj? - Tak mi się wydaje. Przeciągnęła się jak kot i odwróciła do niego, wciskając mu głowę pod brodą. Przytulił ją mocno i przesunął dłońmi w górę i w dół miękkiej, gładkiej skóry jej pleców. - Czuję kawę. Podniósł jeden z kubków ze stolika nocnego i podał go jej, gdy usiadła. Kiedy wypiła łyk, powiedział: - Daj mi swoją prawą rękę. - Wydała z siebie lekkie westchnienie, kiedy wsunął na jej palec szafirowy pierścień. - Podoba ci się?- Nie przesadził z rozmiarem kamienia i pasował idealnie do cienkiego, delikatnego palca Kate. - Kocham to. To jest piękny. - Jest dołączony do niego kolejny prezent, który mam dla ciebie. Powinien być tutaj późnym popołudniem. - Nie mogę sobie wyobrazić, co masz w rękawie. 29

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Położyła głowę na jego ramieniu i wyciągnęła rękę, by mogła nadal podziwiać pierścień. - Myślę, że naprawdę będziesz zaskoczona.

Na śniadanie Ian podał jej prostokątne pudełko owinięte w srebrny papier i zawiązane niebieską wstążką. - Inny prezent? - W środku znalazła bon podarunkowy na wycieczkę po Loudon County. – Nie zrobiłeś tego. Uśmiechnął. - Zrobiłem. - Ktoś, będzie mnie woził po mieście po tym, jak przez cały dzień nie będę robiła nic prócz próbowania wina? To tak, jakbym umarła i poszła do nieba . - Jest więcej. Twoja matka będzie z tobą. Przyjeżdża jutro i zostaje na weekend. Twarz Kate rozjaśniła się. – Ona tu będzie? - Tak i jest prawie przy tobie. - Wiedziałam, że nie wytrzyma do listopada. Chociaż Jade zadziałała cuda w krótkim czasie, było kilka pokoi, które wciąż potrzebowały świeżej farby i wykładzin. Nie wszystkie meble jeszcze były a robotnicy nawet nie zaczęli na niższym poziomie. Kate chciała, żeby Diane poczekała, aż skończą, więc zaprosili rodziców Kate, Chada i Kristin, by dołączyli do nich na Święto Dziękczynienia. - Dziękuję - powiedziała Kate, pochylając się nad stołem, żeby go pocałować. - Nie wiem, dlaczego ludzie narzekają na swoje urodziny. Do tej pory trzydziestka była absolutnie bezbolesna. Późnym popołudniem Ian poinformował Kate, że przybył jej prezent. Zamknij oczy. Nie oszukuj. - Wyprowadził ją przez frontowe drzwi, trzymając mocno jej dłoń, żeby się upewnić, że na nic nie wpadnie. Kiedy dotarli na podjazd, powiedział: - Okej. Możesz teraz spojrzeć. 30

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Kate otworzyła oczy. - O mój Boże. - Podoba ci się? - O mój Boże. - Czy to znaczy: - Tak, Ian. Całkowicie to kocham? - To niesamowite. Co to za samochód? - Porsche Spyder 9181. Wspaniały, prawda? - Jedyną rzeczą, która poprawiłaby jego wygląd, była jego piękna żona siedząca na miejscu kierowcy. - Ale już mam samochód. Kupił jej Tahoe, by zastąpić TrailBlazer, o który ją poprosił. - To twój codzienny samochód. To twój zabawny samochód. Przeszła na zewnątrz pojazdu. - Nic nie mów, wiem jak dbać o Porsche. Loudoun County nie był obcy luksusowym pojazdom, a Tahoe Kate, prawdopodobnie wyróżniało się bardziej niż Porsche. - Nie jest zarejestrowany pod żadnym z naszych nazwisk. Uśmiechnęła się. - Oczywiście, że nie. Jasno niebieski samochód błyszczał w popołudniowym słońcu. - Mam nadzieję, że nie masz nic przeciwko temu, że nie skonsultowałem się z tobą o kolor. - Uwielbiam ten kolor. To tak jak Shelby. - Shelby była Królewsko niebieska. Ten jest szafirowo-niebieski metalik. Kate roześmiała się i uniosła rękę z szafirowym pierścieniem. - Ach, widzę teraz połączenie. Skąd się to wzięło? - Kupiłem go online i wysłałem go do lokalnego sprzedawcy. - Nie mów mi ile to kosztuje. Może nie będę w stanie sobie z tym poradzić.

1

31

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Zapłacił niecały milion za samochód. Był o sześć milionów tańszy niż Shelby ale jakoś nie sądził, że Kate uzna to za dobry interes. - W porządku. Nie powiem ci. Zawsze wiedział, że Kate potrzebuje czasu, by przyzwyczaić się do pieniędzy ale chciał, żeby pomyślała o tym jak o swoich pieniądzach. Tydzień temu wręczył jej kartę kredytową. - Spójrz na to. Zeskanowała kartę i oddała ją z powrotem. - Nie rozumiem. Czy za coś zapłaciliśmy? - Nie używasz karty. - Tak, używam. Użyłam jej w sklepie spożywczym i kupiłam kilka rzeczy do gotowania online. I wydaję dużo na dom. Nie sądzę, żeby Jade trzymała się mojego budżetu tak dobrze, jak mówiła. - Ale nie kupiłaś nic dla siebie. Czy wolałabyś, żebym robił zakupy dla ciebie? Podoba mi się to. - Dziękuję za ofertę ale nie mogę nosić piżamy i bielizny w sklepie spożywczym. Głupek. Nigdy nie uważał swego bogactwa za oczywistość i doceniał wolność, na jaką mu pozwalała i bezpieczeństwo, które zapewniały. Teraz, kiedy miał żonę, te rzeczy były ważniejsze niż kiedykolwiek. Kate radziła sobie z ceną domu lepiej, niż się spodziewał ale to było wiadome, ponieważ wiedziała, jak ważne jest dla niego bezpieczeństwo i prywatność. Odkrył na własnej skórze, co może zrobić z kobietą dostęp do nieograniczonych środków i to było nieprzyjemne. Fakt, że Kate nigdy nie interesowała się jego pieniędzmi i nie chciała drogich rzeczy, tylko kazał mu chcieć kupić go dla niej. Położyła dłoń na masce samochodu. - To bardzo ekstrawagancki prezent. Jego twarz stała się poważna. - Nigdy wcześniej nie miałem żony, którą można rozpieszczać. Pozwól mi trochę cię zepsuć. To sprawia, że jestem szczęśliwy.

32

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Okej - powiedziała. - Ale ten samochód jest wspólny a ty musisz mi obiecać jedną rzecz. - Wszystko. - Obiecaj mi, że nigdy nie skończymy w Potomacu, bez względu na wszystko. Moje serce nie mogłoby tego znieść. Widział strach na jej twarzy i niepokoiło go, że to on go tam umieścił. Musiała wiedzieć, że cokolwiek się stanie, nigdy nie pozwoli jej odejść samej. Nigdy więcej nie wpakuje jej w coś takiego. Spojrzał jej w oczy. Obiecuję, Kate. Spojrzała w okno. - Nigdy nie widziałam takiej dźwigni zmiany biegów. Uśmiechnęła się. Otworzyła drzwi od strony kierowcy i wsunęła się za kierownicę, by lepiej się przyjrzeć. Podszedł i usiadł na siedzeniu pasażera. - Ile biegów? - Zapytała. - Siedem. I to hybryda. - Naprawdę? - Tak. Ten samochód jest spektakularny. To nie jest Shelby ale myślę, że go pokochasz. - Tęsknisz za Shelby, prawda? - Chciałbym przejechać się jeszcze raz. - Niestety, jego ukochany samochód nie przeżył kąpieli w Mississippi. Woda nie była łaskawa dla systemów elektrycznych i nigdy nie będzie taka sama. Podarował samochód muzeum samochodowemu w Nashville. Włączyła samochód, a po sposobie, w jaki słuchała uważnie o podwójnym sprzęgle i dźwigni zmiany biegów, miała ochotę się przejechać. Pochyliła się nad dźwignią zmiany biegów i pocałowała go. - Przygotuj się na niesamowitą jazdę. - Okej, ale myślę, że jedynym sposobem, w jaki możemy to zrobić z jakąkolwiek finezją, jest to, że jesteś tym, który na mnie jeździ, ponieważ jestem zbyt wysoki, by być na szczycie. Będziesz musiała usiąść na mnie okrakiem i 33

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

nawet wtedy będzie to trudne ale jeśli cofnę to siedzenie do końca, myślę, że możemy to zrobić. Nikt nas nie widzi, więc chcę, żeby wszystkie twoje ubrania zostały zdjęte. Z mojego punktu widzenia, widok będzie absolutnie niesamowity. - Zabij mnie. Naprawdę. - Roześmiała się i pokręciła głową. - Nienawidzę ci tego mówić, ale to nie jest ten rodzaj jazdy, o którym mówiłam. - Nie? Cholera. A może później? - Absolutnie. Ale może nie w samochodzie. Ta skóra jest nieskazitelna. Przez ponad godzinę podróżowali krętymi drogami północnej Wirginii. Włączył stereo i podniósł go do poziomu decybeli, by zgubili się w swoim małym świecie. Uśmiech nie opuścił jej twarzy i poczuł niezmierzoną ilość miłości do pięknej, beztroskiej kobiety, którą miał dobry sens poślubić. Kiedy wrócili do domu, Kate wyjęła telefon z kieszeni i podała mu go. Zrób mi zdjęcie. Chcę je wysłać do mojego brata. Pstryknął zdjęcie jej opartej o samochód, a kiedy oddał telefon, wysłała wiadomość do Chada. Roześmiała się, kiedy odpowiedział. - Sprawdź to - powiedziała, podając telefon Ianowi. Chad: Oczywiście, że to Porsche. Gdybyś nie była moją siostrą, nienawidziłbym cię trochę. Użył swojego telefonu, by zrobić jej kilka zdjęć podczas jazdy ale była tak pochłonięta, że nawet nie zauważyła. Przewijał je, dopóki nie znalazł swojego ulubionego. Dostrzegł jej uśmiech w odpowiednim momencie, a światło słoneczne przepływało przez okno, oświetlając ją, jakby promieniała. Ustawił to zdjęcie w swoim telefonie jako tapetę.

34

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 5 Kiedy zajęcia się skończyły, Kate zwinęła matę i schowała ją pod pachą. Pracownię Pilates znalazła pewnego dnia, wkrótce po przeprowadzce, kiedy zwiedzała centrum miasta i zaczęła uczęszczać na zajęcia poranne. Kilku stałych bywalców rozmawiało z tyłu pokoju. Gdy Kate po raz pierwszy się z nimi przywitała, nie słyszeli jej chyba, ponieważ nic nie powiedzieli. Dzisiaj, w drodze do szatni, otrzymała chłodne powitanie w odpowiedzi na jej wesołe. Naprawdę nie miała nic przeciwko ale byłoby miło mieć kogoś, z kim mogłaby spotkać się na lunch lub kawę. Po prysznicu i przebraniu się, zatrzymała się w supermarkecie a potem pojechała do domu, z załadowanym Tahoe torbami spożywczymi. Ian uśmiechnął się, zdjął okulary i odepchnął krzesło, gdy zauważył ją w drzwiach biura. Zawsze otwierał drzwi i nie przejmował się, gdy przerwała mu pracę. - Hej, słodziaku. Podeszła do jego biurka i pociągnął ją na kolana. Dała mu kilka pocałunków numer cztery, miękkich i delikatnych. Uniósł ją lekko w górę, odwzajemniając się pocałunkiem numer sześć, trzymając czule jej twarz, gdy obdarzył ją głębokim, otwartym buziakiem z języczkiem. Logiczny postęp, biorąc pod uwagę, że już siedziała na jego kolanach. Kiedy pocałunek się skończył, spojrzała w jego zielone oczy i zakryła jego twarz dłońmi, udając, że nie może znieść spojrzenia. - Ukryj tą twarz. Nie mogę znieść tyle piękna. - To oślepiające, prawda? - Złapał ją za nadgarstki i ściągnął jej ręce z twarzy, uśmiechając się szeroko. Zaśmiała się. - Pokora. Powinieneś się z tym zapoznać.

35

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- To chyba jedyna rzecz, w której nie byłbym dobry. Jak tam Pilates? Masz już przyjaciół? - Kobiety nie wydają się zbyt otwarte na osoby z zewnątrz. To dość banalne. - Co masz na myśli, że nie są otwarte? – Miał bolesny wyraz twarzy, jakby nie mógł znieść, że ktoś jest dla niej nieuprzejmy, rozgrzał jej serce. - Mam na myśli to, że czasami dorosłe kobiety zachowują się tak, jakby nadal były w liceum a ja jestem nową dziewczyną. Nie martw się o to. Może nie chcę być w ich klubie. Zaśmiał się. - Co będziesz robić przez resztę dnia? - Przesunął rękami w górę i w dół ramion Kate, jakby nie mógł znieść, że nie dotyka jej w jakiś sposób. - Muszę rozpakować artykuły spożywcze a potem zamierzam zrobić nam coś do jedzenia. Ian uwielbiał każdą kanapkę, jaką robiła z prasy panini, więc zwykle je jedli na lunch. - Po tym, myślę, że wezmę prezent urodzinowy na przejażdżkę. Uśmiechnął się szeroko. Wiedziała, że ucieszył się widząc, jak cieszy się samochodem a poza tym miał rację co do Spydera: był spektakularny. - Ale najpierw, lunch - powiedziała, zsuwając się z jego kolan i wydając pisk, kiedy dał jej sójkę w bok. - Zadzwonię do ciebie, kiedy będzie gotowy.

Kiedy skończyli jeść, Kate chwyciła klucze i wyprowadziła Spydera z garażu. Kiedy pracowała w kancelarii prawniczej, prowadziła dwudrzwiową Hondę Accord ale kiedy otworzyła spiżarnię, zamieniła ją na TrailBlazera, ponieważ potrzebowała pojazdu z wystarczającą ilością miejsca do zbierania i transportu darowizn. Przyzwyczaiła się do prowadzenia SUV-a, więc kiedy Ian zaproponował inny, wspominając, jak bardzo spodobały mu się aspekty 36

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

bezpieczeństwa większego pojazdu, chętnie się zgodziła. Zimowa pogoda w Wirginii może być zmienna a napęd na cztery koła Tahoe przydałby się, gdyby ilość śniegu była wyższa niż średnia. Ale kiedy kilka razy zabrała Spydera, przypomniała sobie, jak fajnie było prowadzić samochód. Pracowała z Jade, by odnowić dom i to zajmowało trochę czasu Kate. Jej lekcje

pilates,

prace

domowe,

wycieczki do

sklepu spożywczego

i

eksperymentowanie z nowymi przepisami, wymagały nieco więcej. Ale pozostało jeszcze wiele godzin w ciągu dnia i odkryła, że zabranie Spydera na przyjemną, długą jazdę, było dobrym sposobem na ich wypełnienie. W większości unikała jazdy główną ulicą Middleburga, nie dlatego, że Porsche spowodowałoby, że którykolwiek z zamożnych mieszkańców gapiłby się. Ale prowadzenie Spydera stało się dla Kate samotnym przedsięwzięciem i nie miała ochoty zwracać na siebie uwagi. A Spyder, to nie tylko samochód. To było doświadczenie. Zaczęła testować samochód, żeby zobaczyć, co potrafi. Na początek, prędkość może wynosić od zera do sześćdziesięciu w około cztery sekundy, zgodnie z jej surowymi obliczeniami. Upłynęło wiele czasu, zanim poczuła się komfortowo z tą dźwignią biegów i uwielbiała sposób, w jaki mogła przełączać się między automatycznymi i ręcznymi trybamijazdy. Za każdym razem, gdy wyciągała samochód, szła trochę dalej i trochę szybciej. Jazda Spyderem, to jak jazda samochodem wyścigowym, co jak przypuszczała, nie było dalekie od prawdy. Dwupasmowe drogi północnej Wirginii, były idealne na jej wyprawy, ponieważ nigdy nie były intensywnie zapełnione, przynajmniej nie w środku dnia. Nacisnęła przycisk listy odtwarzania CD, którą skompilowała a nuty „Dream On” Aerosmith wypełniły samochód. Dzień wczesnej jesieni, był słoneczny i ciepły a drzewa wciąż miały większość liści. Niedawno odkryła wiejską Wirginię, znaną jako Szczelina Snickera, która przeszła przez Mountville i Philomont i zabrała ją w drogę do Berryville, dwadzieścia pięć mil dalej. To była jedna z jej ulubionych tras. Zwiększała prędkość, kochając sposób, w jaki opony 37

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Porsche ściskały chodnik. Kiedy spojrzała w dół na prędkościomierz, była zszokowana, gdy uświadomiła sobie, że nuciła przy 107 milach na godzinę2, co było najwyższym odczytem, jaki kiedykolwiek pokazał jej wskaźnik. Doskonałe zawieszenie i nowoczesna inżynieria Porsche sprawiły, że jazda była o wiele gładsza niż w przypadku Shelby i nie wydawało się, żeby jechała tak szybko. Zamiast spowalniać prędkość, przycisnęła pedał gazu, aż igła podniosła się do 115. Nigdy nie uważała się za ćpuna adrenaliny ale uczucie kontroli nad taką prędkością ożywiło ją tak jak żywe kolory liści na drzewach śmigających przez nią w rozświetlonej słońcem plamie pomarańczowej, żółtej i czerwonej. Aerosmith ustąpiła bostońskiemu „More Than a Feeling”, a ona podkręciła głośność i zagubiła się w muzyce. W Berryville podjechała do małej kawiarni, którą odkryła podczas pierwszej wizyty. Ciasteczka czekoladowe z pekanami, które robili codziennie, były najlepsze, jakie kiedykolwiek jadła a oprócz świeżo parzonego Americano, kupiła dwa ciasteczka do domu dla Iana. W drodze powrotnej zauważyła znak, którego nigdy wcześniej nie zauważyła, most Creek Stone Bridge. Czując ukłucie tęsknoty za Mostem Stone Arch i St. Anthony Main, skręciła w wąską żwirową drogę i podążyła nią, aż dotarła do małego, opuszczonego parkingu. Zamknęła samochód i ruszyła pieszo, by to zbadać. Po jej prawej stronie stał drewniany płot ze znakiem, że Wildflower Walk graniczy z polem obserwacyjnym z tablicą informującą, że most był kiedyś miejscem bitwy wojny domowej. W oddali widziała cztery łuki opuszczonego mostu, a jego widok - pokryty mchem i kruszący się - wydawał się złowieszczy i napełnił ją strachem. Słońce przesunęło się za chmurę i wiatr wzmógł się, sprawiając, że otoczenie było jeszcze mniej przyjazne. Ruszyła z powrotem, omijając parking i idąc szeroką ścieżką w kierunku samego mostu. Dziki indyk

2

175km/h 38

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

rzucił się między drzewa w lesie po jej lewej stronie, zaskakując ją. Na moście spojrzała przez krawędź, na szybko poruszającą się, błotnistą wodę. Ostatnim razem, gdy stała na takim moście, martwiła się o zdrowie psychiczne i kiedy wrzuciła swój telefon do Mississippi, była pewna, że prawdopodobieństwo, że kiedykolwiek będzie szczęśliwa, spadło wraz z nią. Teraz ona i Ian byli tutaj razem. Żonaci i błogo szczęśliwi. Czuła się winna za swój niepokój i słabe wąsy nudy, które wkradły się do jej codziennego życia. Na kogo miała narzekać? Mąż, o którym myślała, że go straciła, kochał ją tak mocno, jak ona go kochała. Mieli piękny dom. Luksusowe życie. Czy zapomniała, jaka była szczęśliwa? Po objawieniu nastąpiło przeczucie. Może oszukali los. Co, jeśli coś się wydarzy, co naprawdę odciągnie Iana od niej? Nie sprowadzaj kłopotów, powiedziała sobie. Bądź wdzięczna za wszystko, co masz. Kiedy wróciła, był w kuchni chwytając butelkę wody z lodówki. - Jak ci przejażdżka? Podeszła do niego, obejmując go za szyję i lekko wytrąciła z równowagi. - Hej - powiedział, uspokajając się i obejmując ją ramionami. Co się stało? - Tak bardzo cię kocham. - Ja też cię kocham. - Ścisnął ją mocno a kiedy nie okazała żadnych oznak chęci oddalenia się od jego uścisku, powiedział: - Jesteś pewna, że nic ci nie jest? Podniosła głowę z jego piersi. - Znalazłam most. Kamienny z łukami. Kiedy ostatni raz stałam na jednym z nich, myślałam, że nie żyjesz. Wydawało się to złym omenem. - Poczuła się trochę głupio, przyznając się do swoich uczuć teraz, gdy była w domu. - Nie chcę, żebyś się o nic martwiła, słodziaku. Nic mi się nie stanie. Pocałował ją czule w czoło i uwierzyła mu. Skinęła głową. - W porządku. - Czy poza mostem miałaś fajną jazdę? - Tak. - Poczuła ukłucie wyrzutów sumienia. Jechała zbyt szybko ale zarówno ona, jak i samochód dotarli do domu w jednym kawałku, więc nie było 39

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

się czym martwić. - Przyniosłam ci trochę ciasteczek. - Wyciągnęła małą torebkę i podała mu. - Mogę tylko powiedzieć, że dobrze, że mamy domową siłownię. Mówiąc o ćwiczeniach, myślę, że skończyłem na dzień. Chcesz iść na spacer? - Często badali posiadłość, splatając palce, gdy szli wzdłuż linii ogrodzenia, a liście dębu szeleściły nad ich głowami. - Bardzo bym chciała. - Pozostał ciągły niepokój, jakby zbyt to nią wstrząsnęło. Spacer był tym, czego potrzebowała. - Daj mi dziesięć minut, żeby skończyć. - Pocałował ją i wyjął ciasteczko z torby, gryząc go, gdy szedł w kierunku swojego biura. - Doskonałe ciastko powiedział przez ramię. Kate usiadła na wyspie, otworzyła laptopa i przejrzała pocztą elektroniczną. Jade wysłała wiadomość z kilkoma załącznikami pokazującymi różne meble, na które Kate mogła popatrzeć. Dokonała selekcji i wysłała radosną wiadomość, informując Jade, jak bardzo ona i Ian są zadowoleni ze sposobu, w jaki dom się zmienia. Audrey wysłała kilka zdjęć z weekendowej wycieczki do Vegas, którą ona i Clay kontynuowali z Paige i jej mężem. Wyglądali, jakby świetnie się bawili, a Kate kłamałaby, gdyby powiedziała, że nie tęskni za przyjaciółmi. Napisze miłą, długą odpowiedź, gdy wróci ze spaceru. Kate uśmiechnęła się, przeglądając pozostałe wiadomości i zauważyła odpowiedź Heleny na e-mail, który wysłała tego ranka.

Do: [email protected] Od: [email protected] Droga Kate, Zawsze tak cudownie jest usłyszeć coś od ciebie. Ostatnio dużo o tobie myślałam. Mam nadzieję, że miałaś wspaniałe urodziny. Wiem, że powiedziałaś, że rzeczy są lepsze ale wciąż tęsknię za tobą. Spiżarnia ma się dobrze. Nowy 40

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

dyrektor jest tak samo oddany jak ty a teraz mamy nawet odrobinę luzu. Jesteśmy w dobrej formie, gdy nadejdą chłodniejsze miesiące. Pamiętasz, jak bardzo martwiliśmy się w zeszłym roku w tym czasie? Wybacz mi, jeśli jestem nieczuły ale nie mogę nic na to poradzić że myślę o tym, jak bardzo nam pomógł. Mam nadzieję, że pewnego dnia spotkasz mężczyznę takiego jak on. Ktoś, kto jest miły i hojny i rozjaśni twoją twarz tak, jak on. Trzymaj się, Kate. Kocham, Helena.

Do: [email protected] Od: [email protected] Cześć, Helena, Proszę, nie martw się o mnie. Okazało się, że utrzymanie aktywności naprawdę pomaga. Uwielbiam moją nową pracę i zaprzyjaźniłam się z ludźmi, którzy lubią chodzić na niedzielny brunch tak samo jak ja. Mimozy dla każdego! Pomagałam też Kristin i Chadowi w przygotowaniach do ich ślubu. W zeszły weekend moja mama i ja świętowaliśmy urodziny, odwiedzając lokalną winnicę. Załączam zdjęcie, byś mogła sama przekonać się, jak dobrze się bawię. Jestem bardzo szczęśliwa słysząc, że spiżarnia ma się dobrze i nigdy nie zapomnę, jak bardzo się martwiliśmy, zanim Ian dokonał pierwszej darowizny. Tak, pomógł nam a ty nie jesteś niewrażliwa na nadzieję, że pewnego dnia spotkam takiego człowieka jak on. Naprawdę myślę, że tak będzie. Mam takie przeczucie. Zawsze tak cudownie jest cię usłyszeć. xoxo, Kate. 41

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Przewinęłam zdjęcia na swoim komputerze i wybrałam jedno, gdzie jestem z matką na wycieczce po wine tour, z przewodnikiem. Siedziałyśmy przy stoliku na świeżym powietrzu, oboje uśmiechałyśmy się, trzymając wysoko kieliszki. Przycięłam zdjęcie, żeby Helena nie zobaczyła limuzyny zaparkowanej w tle, z napisem na boku, który wskazywał na Virginia Wine Country Tours. Następnie załączyłam go do wiadomości e-mail i kliknęłam Wyślij.

42

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 6 Prawie każdego wieczora, Kate nalewała kieliszek wina, włączała muzyka i wypróbowywała inny przepis i kiedy obiad był gotowy, Ian schodził i siadali razem w ich nowej kuchni. Rzadko pracował do siódmej i po jedzeniu spędzali wieczory podobnie jak w Minneapolis: oglądając telewizję lub film. Rozmawiali i przytulali się. Wdzięczni, że mogą być razem. Zaprosili Phillipa i Susan na kolację a ona zdecydowała się na sałatkę Cezara, kremowe risotto, przegrzebki i pieczoną brukselkę. Kate już zrobiła taki posiłek kiedyś i Ian był zachwycony, więc poczuła się pewnie dając to gościom. - To jest pyszne, Kate. Nauczyłaś się znakomicie gotować w bardzo krótkim czasie - powiedziała Susan, gdy byli w połowie posiłku. - Nawet nie wiesz jak bardzo. – powiedział Ian. - Ona sprawia to wydaje się proste. - Dziękuję ale nie wszystkie moje próby okazały się sukcesem. Pieczeń spaliłam włączając każdy detektor na głównym piętrze i kilka dni musiało minąć żeby pozbyć się tego zapachu. Wciąż nie jestem pewna co poszło nie tak. - Jak minęła wizyta twojej matki? - zapytała Susan. - To było wspaniałe. Ona była taka podekscytowana, by zobaczyć dom. Kate i Diane spędziły razem cztery dni. Kupiły przedmioty gospodarstwa domowego – zwłaszcza do kuchni – i oprócz wycieczki po winnicy, odwiedziły muzeum, sprawdziły kilka nowych restauracji, obeszły wszystkie miejsca na Washington Street i spędziły cały dzień zwiedzając DC. Na lotnisku, Diane ze łzami w oczach przytuliła Kate i powiedziała, że nie może się doczekać kiedy wróci Święto Dziękczynienia. - A jak twoja firma, Ian? - zapytała Susan. - Zaczynam myśleć, że wybrałem niewłaściwą nazwę dla niej. Susan zmarszczyła czoło zdezorientowana. - Co to znaczy? 43

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Succedo jest jednym z kilku tłumaczeń dla sukcesu. Myślę, że nie ma sensu dla mnie ubiegać się o sukces na tym etapie. Odkąd podobno jestem martwy , nie mogę użyj PRIVASA lub polegać na mojej reputacji, co oznacza, że jestem jeszcze jednym hakerem, który burzy pierścień ochrony – Ian powiedział Kate, jaki jest rozczarowany, powolnym rozwojem firmy. - Teraz jest zdecydowanie większa konkurencja - Phillip się zgodził. - I oni oferują coś, czego nie mam. Niestety większość firm rozważa wynajęcie firmy ochroniarskiej, o ile zawiera inżynierię społeczną jako część ich systemu penetracji. - Co jest dokładniej inżynieria społeczna? - zapytała Kate. Miał niejasne pojęcie ale nie szczegóły. Inżynieria społeczna to hakowanie – powiedział Phillip. - Może to być komputerowa wiadomość - wysyłanie komuś phishing e-mail z podrobionym linkiem - lub to można to zrobić osobiście, za pomocą człowieka, interakcja i manipulacja, by zyskać fizyczny wejście lub dostęp do informacji. Zrobiłaś już to, Kate. Pamiętasz gdy rozmawiałem z pracownikiem, by dowiedzieć się, czy ktoś miał być tam i zadawał pytania? Ty udawałaś kogoś innego w celu uzyskania faktów. - Powiedziałam, że jestem prawnikiem Iana. I pooglądał mnie w koszulce. - Co? - krzyknął Ian, odwracając się i ostro spojrzał na Kate. – Nigdy nie wspominałaś o tym. - Miał tylko dziewiętnaście lat. Kate wzruszyła ramionami, jakby to był mały szczegół. - A ja bardzo potrzebowałam informacji, Rhion. – Spojrzała na niego. - Pozwól mi uzupełnić twoje wino, słodziaku. Uśmiechnęła się i podała mu kieliszek. Phillip kontynuował. - Ten człowiek który przyszedł do spiżarni, najprawdopodobniej był hakerem polującym na Iana i myślę, że możemy zgodzić

44

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

się, że Zach Nielsen nie było jego prawdziwym imieniem. On używał taktyki inżynierii społecznej, by spróbować złapać Kate na kłamstwie. Ian położył ramię na oparcie krzesła Kate. – On nie miał pojęcia, jak bardzo jesteś mądra. - Ty mógłbyś dać zlecenie dla inżynierii społecznej, zwłaszcza fizyczne wejście – powiedział Phillip. Ian potrząsnął głową. – Mógłbym ale ufam tylko trojgu ludziom a to sprawa dla profesjonalistów. - Być może rozwiązanie jest tuż przed tobą – powiedział Phillip kiwając głową w kierunku Kate. Gdy Kate zrozumiała co Phillip miał na myśli, prawie przewróciła krzesło. - Tak! Mogłabym ci pomóc. - Dziękuję za otwarcie puszki Pandory, Phillip - powiedział Ian. - Phillip - powiedziała Susan, delikatnie upominając go. - Kobiety są świetnymi społecznymi inżynierami - Phillip argumentował. – Pójdę dalej i powiem, że są lepsze niż mężczyźni. Ludzie bardziej ufają kobietom. - Ta konkretna kobieta to moja żona. - To była tylko sugestia. - Jestem pewny, że w końcu wszystko się zmieni. Muszę tylko dalej pracować. Ian musiał zauważyć rozczarowanie na twarzy Kate, bo ścisnął jej ramię i powiedział: - Przemyślę to, ok? Ale teraz jestem zainteresowany ciastem Susan, które przyniosła na deser. Następnego ranka, Kate czytała wszystko co mogła znaleźć o inżynierii społecznej. Sztuka rozmawiania mijając recepcjonistki lub wchodząc do budynku bez pozwolenia, brzmiało wściekle ekscytująco dla niej. Weszła do środka biura Iana i usiadła na nowej skórzanej sofie, którą dostarczono i która stała blisko biurka. To był idealny dodatek do pokoju i Kate 45

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

mogłaby czasami leżeć na niej, czytając książkę a Ian by pracował . – Mogłabym się tą socjologią zająć dla ciebie. - Wiem, że mogłabyś ale nie chcę, żebyś to robiła. - Ale Phillip powiedział, że potrzebna ci pomoc. - Posłuchaj, Phillip jest mi bliski niczym ojciec ale on jest bardzo „ambitny”, co jest w porządku, ale nie kiedy to chodzi o moją żonę. A oboje wiemy, że nie ma znaczenia, czy ta firma odniesie sukces czy nie. - Oczywiście, że ma. - To nie tak, że potrzebujemy pieniędzy. Jeśli stracę kilku klientów, to co z tego? - Tu nie chodzi o pieniądze. Chodzi o twoje szczęście. - Nie jestem nieszczęśliwy. Trochę sfrustrowany, być może ale to nie jest wielka sprawa. - Rzecz w tym, że mogłabym być naprawdę w tym dobra. - Wiem, że tak. - Więc dlaczego nie chcesz mi pozwolić to zrobić? Czytałam wszystko, co mogłam znaleźć na ten temat. To nie jest niebezpieczne. - Najlepsze strony o inżynierii społecznej były o tym, co klient chciał zobaczyć, jeśli mógłby ominąć pracowników i dać wyraźne pozwolenie na próbę. - Po prostu nie. Gdy ona nic się nie odezwała, pchnął krzesło, wstał i usiadł obok niej na kanapie. Sięgnął po jej rękę. - Tamtego ranka, kiedy dałaś mi laptopa i poprosiłaś mnie, bym spojrzał na niego, bo pracował powoli, był jednym z najgorszych chwil mojego życia. Czułem jakby mnie uderzono. Zawsze wiedziałem, że kiedy mnie znajdą to przyjdą po mnie. To co poczułem, kiedy zdałem sobie sprawę, że oni ukierunkowali to na ciebie, było niczym w porównaniu do wszystkiego co znałem i będę czuł się winny do końca mojego życia. Inżynieria społeczna może nie jest niebezpieczna ale wymaga znacznego oszustwa, a ludzie jak wiadomo gniewają 46

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

się gdy złapią cię na tym, nawet jeśli masz pełne prawo am być. Nie chcę stawiać cię w takiej sytuacji. Nie nalegała, bo wiedziała, że to niczego nie zmieni. – Dasz mi znać jak zmienisz zdanie? - Oczywiście - powiedział poważnie. Ale wiedziała, że on tego nie zrobi. - Nie jesteś na mnie zła? - Proszę, Kate, jego wyraz twarzy to mówił. Nienawidzę tego, ale nie mogę się zgodzić. - Nie. Nie rozumiem tylko czemu nie chcesz, żebym to zrobiła. - Jesteś dla mnie całym światem i każdego dnia przypominam sobie jakie mam szczęście, że zgodziłaś się zostać częścią mojego szalonego życia. - Masz całkiem przekonujący argument. Ja nigdy żałowałam wyboru. Podniósł jej rękę do jego ust i pocałował. – Pozwolę ci wrócić z powrotem do pracy – powiedziała.

47

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 7

Kate i Ian przybyli na uroczystą kolację i cichą aukcję na badania nad cukrzycą nieletnich. Susan działała jako przewodnicząca przez ostatnie sześć lat a kiedy Kate otworzyła zaproszenie, skierowane do pana i pani Williama Smitha, uśmiechnęła się, kiedy przypomniała sobie, jak nieodparty jest jej mąż w smokingu. Natychmiast zadzwoniła do Susan, by odpowiedzieć na zaproszenie. Umierała, żeby założyć fantazyjną sukienkę i wyjść z domu i wiedziała, że Ian zgodzi się wziąć udział w każdym wydarzeniu, w którym brała udział Susan. Było to również jedno z niewielu miejsc, w którym nie musiałby się martwić, że wpadną na niewłaściwą osobę, ponieważ ktokolwiek polował na Iana, najprawdopodobniej tam go nie będzie. - Zaraz wracam - powiedział łan, kiedy oddał kluczyki do samochodu lokajowi i weszli do zatłoczonej sali balowej. - Zamierzam wywalczyć sobie drogę do baru i przynieść nam drinki. Kiedy czekała, aż Ian wróci, wyczuła, że ktoś ją obserwuje. Ubrany w smoking mężczyzna, stojący kilka stóp dalej, był nie do odróżnienia od innych, z wyjątkiem faktu, że jego oczy wydawały się być przyklejone do Kate. Był przystojny. Wysoki, późne lata trzydzieste, krótkie włosy, gładko ogolony. Młodsza wersja Phillipa. Kręciła się niezgrabnie pod ciężarem jego spojrzenia, a jej dyskomfort nasilał się, gdy szedł w jej stronę, z głową lekko przechyloną, jakby próbował dokładnie określić, skąd ją zna. Ian dotarł do niej w tym samym czasie, co tajemniczy nieznajomy. - Spośród wszystkich kobiet w tym pokoju, musisz zarywać do mojej żony? - zapytał Ian ale uśmiechnął się szeroko, kiedy to powiedział. Zaskoczone spojrzenie pojawiło się na twarzy mężczyzny. - Ta piękna istota jest twoją żoną? 48

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Tak i jest poza zasięgiem - powiedział Ian, wręczając Kate kieliszek wina. - Zwłaszcza dla ciebie. Ściskał pierś w udawanej rozpaczy. - To zabolało, stary. Uśmiech Iana rozszerzył się, gdy mężczyźni uścisnęli sobie dłonie i poklepali się po plecach. Ian odwrócił się do niej. - Kate, proszę, poznaj Charliego Wittkopa. Haker, członek grupy zadaniowej i nieustępliwy kobieciarz. - To jest Charlie? - Kate ucieszyła się, że wreszcie spotkała kogoś, z kim Ian dzielił się historią. - Całkiem entuzjastyczne powitanie od twojej żony, Merrick. Moja reputacja mnie wyprzedza. - Wspomniałem o tobie dokładnie raz i teraz nazywam się Smith. - Oczywiście, że tak. - Miło mi cię poznać - powiedziała Kate. Potrząsnął jej wyciągniętą ręką. - Cała przyjemność po mojej stronie. Charlie podniósł kieliszek w kierunku Iana. - Gratulacje. Dziewczyna i teraz żona. Musiał to być niezły romans. Zakładam, że moje zaproszenie na ślub zgubiło się na poczcie. - To była mała, prywatna ceremonia. - Spojrzenie, które dzielili, powiedziało Kate, że pomimo ich werbalnego sparingu, obaj mężczyźni troszczyli się o siebie. - Nie spodziewałem się, że na ciebie wpadnę. - Uczęszczałem tu przez ostatnie trzy lata. Mała dziewczynka mojego kuzyna ma cukrzycę. - W takim razie mam nadzieję, że Susan zdobędzie dziś dużo pieniędzy. Lód zadrżał, gdy Charlie opróżnił napój. - Pomyślałem, że zejdziesz na chwilę do podziemia i wiedziałem, że w końcu się pojawisz. Nie miałem pojęcia, że to będzie na moim podwórku. - Myślałem, że Phillip mógł ci coś powiedzieć.

49

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Powiedział, że robisz pentesting3, ale skoro jeździsz po kraju jak cholerna Cyganka, nie miałem pojęcia, gdzie właściwie możesz mieszkać. Planujesz zatrzymać się tu przez chwilę? - Na to wygląda. Tu robi się o wiele za zimno, ale mam kogoś, żeby mnie ogrzał w nocy. - Ian położył rękę na talię Kate i w jego dotyku było coś ostrzegawczego. - Jest piękna. - Charlie uśmiechnął się. - Więc poważnie nie wracasz do grupy zadaniowej? - Pomyślę nad tym. - Kiedy Ian zaskoczył ją na lotnisku i obiecał, że nie będzie pracować pod przykrywką, poczuła ulgę. Ale musiało być mu trudno znaleźć się w pobliżu centrali i nie móc uczestniczyć. - Mamy sporo kłopotów. Możemy cię z pewnością wykorzystać. Przez ułamek sekundy jego pragnienie wskoczenia z powrotem do walki, pokazało się na jego twarzy. – Cóż, ok. Będziesz musiał się z tym uporać beze mnie. Przepiękna blondynka przeszła obok i puściła Charliemu oko. - Przepraszam - powiedział do nich. - Jeśli jutro rano chcę obudzić się obok tej kobiety, naprawdę powinienem się przedstawić. Niezwykle miło cię poznać, Kate. Mam nadzieję, że znów cię zobaczę. - Też mam taką nadzieję. - Powodzenia - powiedział Ian, wskazując kieliszkiem w stronę kobiety. - Dzięki. Nie będę tego potrzebować. Kate patrzyła, jak Charlie dogania blondynkę, która wydawała się zachwycona nawiązaniem znajomości. - Czy też byłeś taki zarozumiały i pewny siebie? - No cóż, jestem bardziej zarozumiały.

3

Testy penetracyjne 50

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Kate upiła łyk wina. - Naprawdę jesteś wyjątkowym gagatkiem. Czy Charlie - zrobiła cytat w powietrzu – jest specjalnym konsultantem takim jak ty? - Nie, on naprawdę pracuje dla FBI. Ma odznakę, nosi krawat. - Ian wzdrygnął się, jakby nie mógł pojąć czegoś takiego. - Lubisz Charliego - powiedziała Kate. - Pewnie. Lubię go tak bardzo, jak lubię każdego, kto nie jest tobą. - Jak długo go znasz? - Nie wiem. Dziesięć lat? Był w każdej grupie zadaniowej, w której kiedykolwiek byłem. - Ian, masz przyjaciela. - Było jasne, że obaj mężczyźni konkurują ale wyczuła prawdziwą miłość, jaką czuli do siebie. - Brzmisz na zaskoczoną. Położyła dłoń na jego ramieniu. - Możesz nie być tego świadomy ale jesteś trochę samotnikiem. - Nie, nie jestem. Mam wielu przyjaciół. Po prostu nie muszę ich widzieć osobiście przez cały czas. Rozmawiam z nimi online. - Dlaczego nie powiedziałeś Charliemu, że teraz tu mieszkamy? - Nikomu nie powiedziałem. - Ale on wie o mnie, prawda? - Wszyscy w grupie roboczej wiedzą o tobie. Po drugiej stronie pokoju Charlie otoczył kobietę ramieniem i powiedział jej coś do ucha, co ją rozśmieszyło. - Czy kiedykolwiek był żonaty? - Jego żona zdradziła go z innym agentem, rozwiódł się trzy lata temu i wyrzekł się związków. Wygląda na to, że wciąż sieje dziki owies. - Kiedy byłeś w barze, patrzył na mnie tak uważnie, jakby sądził, że mnie zna. - Tak, będę miał na ciebie oko - powiedział Ian. - Nie masz się czym martwić. Masz dużo lepsze włosy. 51

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Kiedy wrócimy do domu, mam coś do pokazania tym twoim inteligentnym ustom. - Jesteś odważnym człowiekiem. Te inteligentne usta mają zęby. - Nigdy byś ich nie użyła. To może zagrozić twojej reputacji panującej królowej ciosu… - Tu jesteś - powiedziała Susan, przerywając słowa Iana, gdy ona i Phillip nagle pojawili się obok nich. - Wyglądasz pięknie, Kate. - Tak samo jak ty. Dwie kobiety objęły się, a potem Ian pocałował Susan w policzek i uścisnął dłoń Phillipa. - Co za wspaniała sukienka - powiedziała Susan. - Dziękuję ci. Ian ją wybrał. - Kate obiecała Ianowi, że zacznie kupować rzeczy dla siebie, jeśli będzie coś, czego pragnie ale przyznaje, że podoba jej się, kiedy kupował dla niej. Wiedząc, że patrzy na ubrania i wyobraża je sobie na ciele, obudziło ją w sposób, jakiego się nie spodziewała. I powiedziała mu, że miał ten sam podniecający efekt, co oznaczało, że teraz ma szafę pełną nowych ubrań. Niektóre były zwykłe, dżinsy i bluzki podobne do tych, które normalnie nosiła na co dzień. Niektóre były eleganckie i klasyczne. Dopasowana czarna, ołówkowa spódnica. Biała jedwabna bluzka z francuskimi mankietami. Był ubogi w sukienki, zwłaszcza w sukienki z lekko artystyczną atmosferą. A przez cały czas, bielizna i piżamy wciąż przychodziły. Czarna suknia bez ramiączek, którą kupił na dzisiejszy wieczór, miała mocno dopasowany stanik i długą, spódnicę z warstwami zwiewnego czarnego tiulu. Jej włosy zostały ułożone w elegancki kok, który pokazywał diamentowy naszyjnik, który Ian umieścił na jej szyi, kiedy stała przed lustrem komody w ich sypialni. - Jest absolutnie piękny. Boję się zapytać, czy to prawdziwa rzecz powiedziała, dotykając potrójnego rzędu delikatnych kamieni. - W takim razie pewnie nie powinnaś - mruknął do jej ucha, gdy zapinał choker. 52

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Psujesz mnie - powiedziała. - Mówiąc uczciwie, mówiłem, że zamierzam. Pod koniec wieczoru, podczas gdy Kate i Ian czekali, aż lokaj przyprowadzi Navigator’a Iana, patrzyli, jak Charlie - kilka miejsc przed nimi w kolejce - wsadził blondynkę na siedzenie pasażera eleganckiego czarnego mercedesa. - O co chodzi? - zapytała Kate, zauważając, jak uważnie Ian ich obserwuje. - Nigdy nie wiedziałem, czym jeździł Charlie. Niezły samochód dla federalnego.

Zadrżała na październikowym powietrzu i Ian objął ją od tyłu. Złożył pocałunek na jej szyi, a ona wydała niemal niezauważalny jęk, ponieważ zamieniał ją w kałużę potrzeby, gdy tylko ją całował. - Słyszałem to, słodziaku. Chcę to słyszeć w kółko, zanim w końcu pójdziemy spać. Kiedy jechał do domu, Kate mogła pomyśleć o tym, jak miło było spędzić rzadki wieczór z mężem. Nie było nikogo z kim chciałaby spędzać więcej czasu, niż Ianem ale chciała pójść z nim w różne miejsca. Restauracje i kino. Muzea i degustacje wina. Miała nadzieję, że pewnego dnia zrobią te rzeczy bez obawy, że wpadną na niewłaściwą osobę. W międzyczasie będzie cierpliwa. - Miałam naprawdę miły wieczór. Sięgnął przez konsolę i ścisnął jej udo. - Cieszę się, że to słyszę, słodziaku. Ja też.

53

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 8

Dzień Iana nie zaczął się zbyt dobrze. Rano, pierwszą rzeczą jaką otrzymał, była wiadomość e-mail z informacją, że potencjalny klient - taki, którego był pewien, że wybierze jego firmę - odszedł do innej firmy ochroniarskiej, powołując się na potrzebę pełnego zakresu usług inżynierii społecznej. Potem spędził resztę poranka i wczesnego popołudnia pracując nad pentestingiem, który robił dla Phillipa, a liczba luk w zabezpieczeniach, które znalazł w najnowszej partii systemów rządowych, była niewiarygodnie wysoka. Nic nie uczyniło go szczęśliwszym niż konieczność pracy nad systemem, by znaleźć sposób, o który nikt inny nie pomyślał. Zamiast czuć się sfrustrowanym, wyzwanie pobudziło go. Myślenie o Charlie i Phillipie i reszcie członków grupy zadaniowej tylko poprawiło jego zły nastrój. On i Charlie zawsze cieszyli się małą, przyjazną rywalizacją ale dobrowolnie wycofując się z pracy pod przykrywką, rzucił Charliego prosto na gorące miejsce. Tam gdzie on siedział. Tam gdzie można być w centrum akcji. A grupa zadaniowa go potrzebowała. Sam Charlie tak powiedział. Ale powiedział Kate, że już nie będzie pracował pod przykrywką a nie wycofywał się z dania swojego słowa. Jedynym sposobem na ocalenie pozostałej części dnia, było spędzenie go z żoną. Po lunchu wyjechała Spyder’em na jedną z jej przejażdżek ale naprawdę myślał, że już w krótce wróci do domu. Ian: Mam ochotę się zdrzemnąć. Rodzaj, w którym oboje jesteśmy nadzy i żadno z nas nie śpi. Jesteś za?

54

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Wrócił do swojej pracy ale dwadzieścia minut później wciąż czekał, aż ona odpowie. Prawdopodobnie powinien był zadzwonić, ponieważ nie byłaby w stanie odesłać wiadomości podczas jazdy. Kliknął aplikację lokalizatora, by zobaczyć, gdzie się znajduje i zamrugał, żeby oczyścić wzrok, ponieważ zdawało się, że zmierza na zachód wiejską drogą, prawie dwadzieścia pięć mil dalej. Co do cholery? Otworzył kolejną aplikację - tę, która jest skonfigurowana z samochodem i sięgnął po okulary. Przeszukiwał strony pod kątem przejechanej odległości i zużycia paliwa, odczytał liczbę dla jej aktualnej prędkości: 112 mil na godzinę. Sprawdził statystyki z zeszłego tygodnia i był zszokowany odkryciem, że konsekwentnie osiąga prędkości przekraczające 120 mil na godzinę. Trzy dni temu osiągnęła najwyższy poziom 132. Co ona sobie myślała? Obwiniał się. Dał jej niewiarygodnie szybki samochód a następnie był zdenerwowany, gdy prowadziła go niesamowicie szybko. To on zachęcił ją do zwiększenia prędkości, gdy wsadził ją za kierownicę Shelby. Ale wtedy był z nią. Jeździł z nią na tyle, by wiedzieć, że jest bardziej niż kompetentna za kierownicą ale to było szaleństwo. Jej prędkość zwolniła do znacznie bardziej akceptowalnego poziomu, gdy zbliżała się do miasta Berryville. Wyglądało to tak, jakby wracała drogą, którą przyjechała. Trzymał telefon w dłoni, monitorując jej prędkość przez całą drogę do domu, z ulgą zauważył, że nigdy nie wzrosła ponad siedemdziesiąt pięć.

Czekał na nią na podjeździe. Kiedy wysiadła z samochodu, podniósł telefon, aplikacja nadal była otwarta i powiedział: - Sto trzydzieści dwie mile na godzinę? Postradałaś rozum? Wyglądała na zaskoczoną. - Jest na to aplikacji? Cholera. Powinnam była wiedzieć. - Kate. 55

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Jej uśmiech znikł, ponieważ nigdy nie rozmawiał z nią tym tonem głosu i przestraszyła się go. Wyobraził sobie Spydera w zniekształconym, poskręcanym, dymiącym stosie metalu i żołądek mu się zacisnął. Sięgnął po jej dłoń i zmiękczył głos. - Chcę tylko, żebyś zwolniła, zanim się zranisz. Albo gorzej. Jesteś zamężna z mężczyzną, który lubi szybko jeździć ale daj spokój. Czy masz życzenie śmierci, o którym nie wiem? Co ty myślałaś? - Jestem znudzona - powiedziała. Obiecał Kate, że życie z nim nigdy nie będzie nudne. Nudne było złe. Znudzona jak kiedy byłaś ze Stuartem? - Był zaniepokojony. Położyła dłoń na jego ramieniu, szybko go uspokajając. - Nie, nic takiego. Może znudzona nie jest właściwym słowem. Bardziej niespokojna. Niespokojna żona, też nie brzmiała dobrze. - Po prostu nie jestem przyzwyczajona do posiadania tak dużo wolnego czasu. Ach, więc o to chodziło. - Chodź ze mną. Zaprowadził ją na ganek i usiedli na wiklinowym fotelu, który Jade dostarczyła poprzedniego dnia. - Gdybyś pozwolił mi pomóc w inżynierii społecznej, miałabym coś, co sprawiłoby, że byłabym zajęta. Wiedział, że to właśnie zamierzała powiedzieć, zanim słowa wyjdą z jej ust. - Jestem na warunkowym z twoim tatą - na całe życie, mogę dodać. Zraniłem jego córkę i zaciągnąłem jego rodzinę ścieżką, o której wiem, że wolałby, żeby nikt z was nie kroczył. Jak myślisz, jak by to było, gdyby się dowiedział, że zamieniłem jego córkę w hakera? Kate spojrzała w ziemię. - Kiedyś byłam adwokatem. Następnie zbudowałam od podstaw organizację non-profit. Miałam zarząd. Miałam pracowników i wolontariuszy. Pracowałam ciężko, by zapewnić pomoc mojej społeczności. Teraz jestem gospodynią domową, która chodzi na Pilates i robi panini. - Jesteś czymś znacznie więcej. A twoje panini są bardzo dobre. 56

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Spojrzała w górę a tęsknota w jej oczach przecięła go. Nie chciał, żeby Kate się nudziła ale co więcej, nigdy nie chciał, żeby była nieszczęśliwa. Zastanawiał się nad poświęceniami, które złożyła, by być z nim. Wykorzystał już przydział tej emocji i zabił go, widząc choć odrobinę smutku na jej twarzy. - Nie możesz mnie ukryć na zawsze, Ian. Jedną z rzeczy, z którymi zmagał się najbardziej, kiedy Kate została zhakowana, było to, że ktokolwiek to zrobił, miał nieograniczony dostęp do każdego zdjęcia na komputerze. Każde jej zdjęcie, jej przyjaciół i rodziny, mogli skopiować i zapisać. Prawdopodobnie robili jej zdjęcia, gdy szła ulicą. Był przekonany, że haker, który wszedł do spiżarni, był tym, który go zniszczył i zhakował, a myśl o facecie mającym te zdjęcia, posiadającym jakiekolwiek zdjęcia jego żony, napełniła go gniewem. Zaczął mówić, że nie próbuje jej ukryć ale powstrzymał się od słów, ponieważ właśnie to robił i ze wszystkich ludzi powinien był wiedzieć, że jego nieustraszona, poszukująca przygód żona, nigdy nie będzie z tego zadowolona. Objął ją ramieniem i przyciągnął do siebie. Położyła głowę na jego ramieniu i żadne z nich nie odzywało się przez chwilę. Poprosił Kate, by nie szukała żadnych możliwości zatrudnienia, zwłaszcza tych zaprojektowanych specjalnie po to, by pomagać innym. Gdyby osoba, która go zraniła, dowiedziała się, dokąd się udali, byłoby pierwszym miejscem, w którym by jej szukali, byłyby to lokalne spiżarnie lub porównywalne organizacje non-profit. Lubił mieć Kate w pobliżu. Lubił słyszeć jej krzątanie w kuchni lub wyglądanie przez okno i obserwowanie, jak pluska się w basenie, kiedy pracował. Lubił robić przerwy w środku dnia, żeby spędzić z nią czas. - Słyszałeś, co powiedział Phillip. Kobiety są naprawdę dobrymi inżynierami społecznymi. Przynajmniej daj mi szansę. - Nie było mowy, żeby jej odmówił i oboje o tym wiedzieli. Przeprowadził ją przez najgorszy rodzaj udręki, kiedy udawał swoją śmierć a potem przywiózł ją tutaj, na wzgórza Wirginii i

57

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

wsadził ją do kuchni. Z kobietą, która pragnęła podniecenia, nie był to jego najlepszy ruch. - Musiałbym cię wiele nauczyć. Podniosła głowę z jego ramienia i spojrzała na niego z pełnym nadziei wyrazem twarzy. - Jestem dobrym uczniem i szybko się uczę. - Mam kilka warunków - powiedział. - Po pierwsze, wolałbym, żebyś nic o tym nie mówiła swojej rodzinie, przynajmniej przez jakiś czas. Nienawidzę prosić cię o trzymanie czegoś przed nimi, ponieważ wiem, jak bardzo jesteś z nimi blisko ale jeszcze bardziej czuję się niezręcznie myśląc o tym, jak mogą zareagować na tę wiadomość, co stawia mnie w trudnej sytuacji. - Biorąc pod uwagę fakt, że mój tata nadal… godzi się z naszym związkiem, zgadzam się z tym. - Dwa. Nalegam, by płacić ci tak, jak ja każdemu pracownikowi. Będziesz dobrze wynagradzana i chcę, żebyś wydawała te pieniądze. - Chętnie to zaakceptuję. Jej odpowiedź zaskoczyła go; był przygotowany na to, że będzie się z tym kłócić. - Trzy. Chciałbym, żebyś nadal robił te panini, ponieważ są dobre i naprawdę je lubię. Ukryła uśmiech. - Byłabym szczęśliwa mogąc zrobić ci panini, kiedy tylko zechcesz. - Ostatnia rzecz. Nigdy więcej nie będziesz prowadzić tak szybko. - Co? Nie! - Brzmiała, jakby zabrał jej ulubioną zabawkę. - Ten samochód jest jak marzenie. Szczerze mówiąc, nigdy nie spodziewałam się, że tak bardzo to pokocham ale tak jest. - Cieszę się, że kochasz ten samochód ale przekroczenie prędkości jest niemożliwe. Masz na myśli ten świat i nie mogę ryzykować twojego bezpieczeństwa w ten sposób. Istnieją inne sposoby na naprawę sporą dawkę adrenaliny i jeśli chcesz rozpocząć inżynierię społeczną, musisz zgodzić się na zwolnienie prędkości. 58

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- W porządku. Zgodzę się na wszystkie te warunki ale chciałbym dodać jeden z moich. Chcę, żebyś ponownie przyłączył się do grupy zadaniowej. Nie spodziewał się tego. - Kate… - To ja, Ian. Chciałabym myśleć, że znam cię tak dobrze, jak każdy, mam nadzieję, że bardziej. Naprawdę spójrz mi w oczy i powiedz, że nie umierasz, żeby tam wrócić? - Nie ma znaczenia, jak się czuję. Mówiłem ci, że tego nie zrobię. - Oczywiście to ma znaczenie. Zrozumiałam, dlaczego zrezygnowałeś z grupy zadaniowej. Myślałam, że ja też tego chciałam. Ale ty też nie jesteś z tego zadowolony. - Nie jestem niezadowolony. Spojrzała na niego wzrokiem, który powiedział, że proszę nie próbuj oszukiwać swojej żony. - Nie podoba mi się myśl, że pracujesz pod przykrywką. Ale masz taki sam wyraz oczu, jaki prawdopodobnie ja mam. Opuściłeś grupę zadaniową ale tylko po to, by uspokoić mnie i udowodnić, że jesteś dla mnie. Wiem, jak bardzo to kochasz, a ja nigdy nie prosiłam cię, żebyś się poddał. Zdecydował, że równie dobrze może się oczyścić. - Tęsknię za tym, bardziej niż kiedykolwiek myślałem. Nie mogę znieść bycia pominiętym. Nienawidzę tego, że Charlie tak ściśle współpracuje z Phillipem. Ciągle myślę o wszystkich rzeczach, nad którymi muszą pracować i też chciałbym nad nimi pracować. - Czy wiesz, co jeszcze myślę? Myślę, że powodem, dla którego nie skontaktowałeś się z Charliem, by poinformować go, że się tu przeprowadziliśmy, jest to, że nie chciałeś nic słyszeć o grupie zadaniowej, jeśli nie możesz być jej częścią. - Nie można cię oszukać, prawda? - Na pewno mam nadzieję. - Jesteś tego pewna? 59

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Jestem pewna. To nie znaczy, że się nie martwię ale kocham cię a to oznacza akceptowanie rzeczy, które cię napędzają, nawet jeśli mnie przestraszą. Miłość wymaga kompromisu. Może - w naszym przypadku - wymaga to również odwagi. - Myślę, że masz rację w tej kwestii, słodziaku. - Nikt nigdy nie rozumiał, co sprawiło, że trafił na nią ale poślubienie jej było naprawdę najmądrzejszą rzeczą, jaką kiedykolwiek zrobił. - Sądzę więc, że wszystko się zmieni. - Może tylko troszkę. Wiesz już, jak to jest być z kimś, kto pracuje w tajnej grupie zadaniowej. Jeśli chodzi o inżyniernię, głównie nauczę cię, jak przekonywać ludzi, by dali ci to, czego chcesz. Coś mi mówi, że będzie ci bardzo łatwo. Spojrzała na niego niewinnie, jakby nie miała pojęcia, co może przez to rozumieć i chciał ją pocałować. - Musimy jednak zmienić jedną rzecz. - Chwycił kosmyk jej włosów i wsunął je w palce, wyobrażając sobie, jak będzie wyglądać i zastanawiał się, czy się zgodzi. Spojrzała na niego dziwnie i pokręciła głową. - Nie ma mowy. Uśmiechnął się i objął ją ramieniem. - Zobaczymy. - Przyciągnął ją do siebie. - Dostałaś moją wiadomość o tej drzemce? - Dostałam. - Co o tym myślisz? - Myślę, że powinieneś wiedzieć, że wcale nie jestem zmęczona. Pocałował ją w czoło, ujął ją za rękę i wprowadził do środka. - Ani ja, słodziaku. Ani ja.

60

WHITE-HOT HAT

Tracey Garvis Graves

KATE & IAN 2

ROZDZIAŁ 9

Następnego ranka Ian był w drodze na spotkanie z grupą zadaniową o dziesiątej. To prawda, że w przeszłości wizyty w siedzibie FBI, często nie znajdowały się na szczycie listy jego ulubionych zajęć. Nie cierpiał tej struktury. Hierarchia. Zasady. Po pierwszym lub dwóch latach pracy w FBI, Phillip przestał prosić go, by wszedł na pokład jako oficjalny agent, ponieważ wiedział, że Ian nigdy nie powie tak ale dzisiaj mógłby rozważyć to, gdyby Phillip nagle zapytał. Taki był podekscytowany, by ponownie stać się częścią grupy zadaniowej. Nie mógł się doczekać, kiedy usłyszy, nad czym pracują Charlie i inni i na zawsze będzie wdzięczny za błogosławieństwo Kate. Grupa zadaniowa była podzbiorem Zespołu ds. Cyberprzestępczości FBI, który mieścił się pod wspólnym narodowym zespołem zadaniowym ds. Cyberprzestępczości. Pod gwiezdnym przewodnictwem Phillipa udali się na szczyt,

dopóki

nie

stali

się

pierwszą

grupą

zadaniową

do

spraw

cyberprzestępczości domowej. Gdyby istniał cyber ekwiwalent Navy SEALS, byliby to oni. Zespół składający się z pięciu członków - teraz sześciu, kiedy powrócił Ian - obejmował kilku najlepszych ekspertów w kraju, w dochodzeniach kryminalnych i analizie kodów a żaden inny zespół nie był bardziej biegły w identyfikowaniu cyberprzestępstw, które stanowiły nowe zagrożenie dla narodu amerykańskiego. Zanim zaczął pracować z Phillipem nad pentestingiem, długo rozmawiali o obawach Iana dotyczących bycia widzianym w kwaterze głównej. FBI często brało udział w konwencjach hakerów, takich jak Def Con i Black Hat i rekrutowało hakerów jako agentów specjalnych - hakerów, którzy kiedyś nosili 61

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

czarne kapelusze lub przynajmniej mieli przyjaciół, którzy nadal to robili. Ostatnią rzeczą, jakiej Ian potrzebował, było wpadnięcie na kogoś, kto go zdemaskował, kiedy mijali się w korytarzu. Phillip podzielił się obawą Iana, więc zamiast spotkać się w swoim biurze w siedzibie głównej, spotkali się poza domem w sali konferencyjnej dużego, nieokreślonego biurowca oddalonego o pół mili, przechowywanego przez FBI z tego właśnie powodu. Od tej pory odbywały się tam również spotkania grup zadaniowych. Wszyscy spojrzeli w górę, gdy Ian przeszedł przez drzwi. - Ktoś się pokazał - powiedział Charlie. Tom, weteran od grupy zadaniowej od siedmiu lat, podniósł rękę. - Tutaj. Charlie wyciągnął z koperty stos banknotów i położył pieniądze na stół. - Dziękuję, panowie - powiedział Tom, wkładając pieniądze do kieszeni. - Obstawiłeś zakłady? - powiedział Ian. - Myślałeś, że nikt ci nie uwierzył, kiedy powiedziałeś, że rzucasz to, prawda? - zapytał Charlie. - Dałem ci dziewięćdziesiąt dni. Najwyraźniej nie doceniłem tego, jak długo możesz wytrzymać. - Czy wszyscy nie pamiętacie części, w której ktoś mnie zdemaskował i zhakował moją dziewczynę - która jest teraz moją żoną - i musiałem złamać jej serce na milion kawałków, udając, że nie żyję? Nie mówiąc już o tym, żeby umieścić mój ukochany samochód w Missisipi i zniszczyć firmę, którą miałem dziesięć lat? - A jednak tu jesteś - powiedział Charlie z ogromnym, gównianym uśmiechem. - To dlatego, że Kate nalegała, bym do ciebie dołączył. - Usiadł i wskazał na stół. „Niech samotni mężczyźni żenią się chociaż w połowie tak dobrze jak ja. Phillip otworzył drzwi i pośpieszył do pokoju. - Witaj z powrotem, Ian powiedział siadając i wyciągając ze swojej teczki plik papierów. - Czy wiesz, że obstawili zakłady?

62

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Och, kto wygrał? - Zapytał Phillip z zainteresowaniem, podnosząc wzrok znad notatek. - Tom - powiedział Charlie. Ian zmarszczył brwi. - Jestem tobą rozczarowany, Phillipie. - Mogę tylko powiedzieć, że lepiej trzymaj się swojej żony. Jest jedyna w swoim rodzaju. Dobra, mamy wiele do omówienia, więc przejdźmy do tego. Charlie, wprowadź Iana, proszę. - W ciągu ostatnich trzech miesięcy, doszło do szeregu cyberataków na kilku głośnych stronach internetowych, głównie w bankach i firmach obsługujących karty kredytowe. To, co wydarzyło się latem zeszłego roku, jako seria losowych działań haktywistów, stało się ostatnio bardziej zorganizowane. W ostatnim miesiącu miały miejsce cyberataki zarówno na CIA, jak i NATO, które na szczęście zakończyły się niepowodzeniem. Mamy powody sądzić, że ta sama grupa jest odpowiedzialna za wszystkie z nich. - Brzmi znajomo - powiedział Ian. Phillip był mądry, skupiał się na upewnieniu, że obecne systemy FBI są bezpieczne, a powód, dla którego poprosił Iana, by zrobił to pięciokrotnie, był wyraźniejszy niż kiedykolwiek. - Dokładnie - powiedział Charlie. Kilka lat temu grupa haktywistów prowadzona przez mężczyznę o nazwisku Joshua Morrison, zrobiła praktycznie wszystko, co właśnie powiedział Charlie, aż do ataków CIA i NATO. Grupa była już głównym cierniem w boku Phillipa, gdy zrobili wszystko o krok dalej i dokonali udanego cyberataku na jednego z własnych oddziałów FBI, niszcząc stronę i kradnąc hasła oraz inne poufne informacje. Ich odwet był gwałtowny, a infiltracja Iana przez grupę, zebrała wystarczającą ilość dowodów, by aresztować Joshuę i wysłać go do więzienia federalnego o średnim stopniu bezpieczeństwa w Oklahomie, gdzie obecnie odbywał dziesięcioletni wyrok. Ostra reakcja była dotkliwa, ponieważ haktywiści poczuli, że FBI wykorzystało uwięzienie w celu zabezpieczenia dowodów potrzebnych do 63

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

aresztowania. Ian nie żartował, kiedy powiedział Kate, że haktywiści sprawili, że gracze wyglądali jak harcerze. Był na skraju gróźb śmierci zbyt licznych, by je policzyć a jedyną łaską było to, że akta sądowe zidentyfikowały go za pomocą aliasu ekranowego, a nie jego prawdziwego nazwiska. Gdyby kiedykolwiek dowiedzieli się, kim był, ich zemsta byłaby natychmiastowa. Phillip przesunął całą grupę zadaniową, by dać im szansę na chwilę odpocząć. Ian nie miał nic przeciwko pracy na niższych profilach ale pod koniec, po spędzeniu tak wiele czasu, próbując obalić grzeszników, czuł się trochę niekwestionowany. Z całego serca wierzył, że trzeba ich powstrzymać ale nie mógł powstrzymać się od myślenia o nich jako o złudnych oszustach, którzy potrzebowali opieki bardziej niż cokolwiek innego. Jak na ironię, bardziej niż prawdopodobny był człowiek, który okazał się największym zagrożeniem dla anonimowości Iana, jeśli w rzeczywistości był to człowiek, który go zdemaskował. - Ktoś odwiedził Joshuę? - zapytał Ian. - Tak i on oczywiście milczy - powiedział Charlie. Podał Ian’owi gruby plik. - Oto wydruki zebranych do tej pory dowodów. - Spojrzę na to i dam ci znać, co znalazłem - powiedział Ian.

- Dlaczego nie powiedziałeś mi, co się dzieje? - Ian zapytał Phillipa, kiedy pozostali członkowie grupy zadaniowej wyszli z pokoju, by wrócić do kwatery głównej. - Ponieważ wiedziałem, że trudno ci będzie dotrzymać obietnicy złożonej Kate, o opuszczeniu grupy zadaniowej i nie chciałem być za to odpowiedzialny powiedział. - Ciężko walczyłeś o nią, a ja nie chciałem robić niczego, co zagroziłoby twojemu związkowi. Czuję, że zdobyłem synową. Chcę, żeby była szczęśliwa tak, jak chcę, żebyś była szczęśliwa, dlatego zaproponowałem, byś 64

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

pomógł jej w Twojej firmie. Wy dwoje jesteście bardziej podobni niż sądzicie. Może dlatego tak dobrze się dogadujecie. Phillip nigdy nie bardziej nie przypominał mi postać ojca, niż w tym momencie. - Kate to najlepsza rzecz, jaka mi się przytrafiła - powiedział Ian. - Myślę, że mogłaby powiedzieć to samo.

Kiedy wrócił do samochodu, lał deszcz, po czym skierował się do domu. Błyskawica przemknęła przez niebo, a on trzaskał z podobną energią. Nie czuł się tak od miesięcy i dopiero pod swoją nieobecność w grupie zrozumiał, jak wiele sił sprawiło, że poczuł się żywy. Stało się główną częścią tego, kim był i jak się identyfikował. Znalazł Kate w ich sypialni, skuloną na kanapie, która kiedyś była w jej starym mieszkaniu. Czytała książkę, a on stał w otwartych drzwiach, obserwując ją, myśląc po raz kolejny, jak był szczęśliwy, że ją ma. Gdyby miała zastrzeżenia do grupy zadaniowej - a był pewien, że miała - była gotowa odłożyć je na bok, by tylko go uszczęśliwić. Jakby wyczuwając jego obecność, podniosła wzrok i uśmiechnęła się. Cześć kochanie. Spodziewałam się ciebie. Uśmiechając się, oparł się o drzwi. Śledziłaś mnie, Katie? - Załóż się, że tak. Jest burza. - Odłożyła książkę. - Czemu mnie nie pocałujesz? - Rozepnij to trochę dla mnie. - Miała na sobie legginsy i jedną z jego zapinanych na guziki koszul. Trzymając ją przez chwilę, przyłożyła palce do guzików i rozpięła dwa z nich. - Tak?

65

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Widział koronkę jej różowego stanika. Wyjął telefon z kieszeni, powiększał i klikał. - Może jeszcze kilka. Przeszedł przez pokój do zasłon i zasunął je. Kiedy się odwrócił, jej koszula była otwarta prawie do pasa; jeszcze kilka guzików i zwisałaby swobodnie po jej bokach. - Teraz reszta. Usiadła i rozpięła koszulę do końca. Pstryknąwszy jeszcze kilka zdjęć, usiadł obok niej i wsadził palce w jej włosy, przyciągając ją bliżej i całując ją mocno. Potem zsunął jej koszulę z ramion, uwolnił ramiona i rzucił ją na podłogę. - Połóż się na plecach. Zrobiła tak, jak prosił. Uwielbiał sposób, w jaki wyglądała w różowym staniku, który jej kupił. Boże, była taka piękna. Jej oczy śledziły jego ruchy, gdy przesuwał dłonie po jej włosach, żeby je rozpleść. Kochał ją w ten sposób: ufającą i bezpieczną, wiedząc, że nigdy nie zrobi niczego, czego by nie chciała. Nigdy nie zrobiłby niczego, co jej się nie podobało. Ponownie wskazał i kliknął. Sięgając po stopy, odłożył telefon i zdjął jedną skarpetę na raz. Łaskotał łuk jej stopy i uśmiechnął się, kiedy się roześmiała i próbowała oderwać stopę. Chwycił ją mocniej ale już nie łaskotał. Pochylił się nad jej ciałem, a ona objęła go za szyję, przyciągając bliżej i ściskając go mocno. Zawsze była taka chętna, tak otwarta na jego uwagę i uczucia, a jej pragnienie dla niego sprawiało, że czuł się jakby miał dziesięć stóp wzrostu. Pocałował ją ponownie, jeszcze mocniej niż przedtem. Wsunęła jedną rękę w jego włosy, zamykając pięść, a potem wsunęła drugą w koszulę, żeby go tam przytrzymać. Niechętnie odciągnął usta, ponieważ miał inne rzeczy w swoim planie i będzie dużo czasu na pocałunki później. Nie miał czasu, by zdjąć legginsy i wiedział, że pod spodem znajdzie różowe, chłopięce szorty, ponieważ biustonosz, który jej kupił, był częścią pasującego zestawu. Obrócił ją lekko na bok, jedną ręką pod głowę, a drugą leżąc na biodrze, i zrobił kilka kolejnych zdjęć. - Pocałuj mnie ponownie - powiedziała, odwracając się na plecy. 66

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Jak mógł nie odmówić? Zakrył ją swoim ciałem, a dźwięk, który wydała, gdy jego usta spotkały się z nią, był gdzieś pomiędzy jękiem a potrzebą. Po kilku minutach dotarł do jej szyi i sposobu, w jaki jej skóra czuła się pod jego wargami, delikatna i gładka, pulsujący pod nią puls, sprawiał, że chciał być z nią szorstki. Wciągnął delikatną skórę do ust, zatrzymując się tuż przed pozostawieniem śladu. Położył kolana po obu jej stronach i usiadł, wyciągając telefon z przedniej kieszeni dżinsów. - Zdejmij stanik. Nie miało znaczenia, że każdego dnia widział piersi Kate, często więcej niż raz. Nigdy nie zmęczyłby się ich widzeniem, a już na pewno nie tak. Sięgnęła za siebie, by go odczepić i jego oddech stał się nierówny, kiedy rzuciła stanik na podłogę. Chciał ją dotknąć ale chciał bardziej, żeby sama się dotknęła. Zachowywała się tak, jakby czytała mu w myślach, a on strzelił kilka zdjęć swoim telefonem, a jego dżinsy stały się nieprzyjemnie ciasne. Kiedy nie mógł już tego znieść, położył dłonie na jej piersi, jego dłonie ślizgały się po jej skórze. Jej ciało było jędrne i mocne ale ujęła go miękkość, która pokryła jego powierzchnię i mógł spędzić wiele godzin na śledzeniu krzywizn i zagłębień opuszkami palców. Kate sięgnęła po brzeg koszulki i ściągnęła ją. Pochylił się do przodu, aż przycisnęli skórę do skóry i uniósł ręce nad jej głową, gdy ją pocałował, splatając palce, gdy wygięła się pod nim. Słuchał jej poszarpanego oddechu, oceniając, ile czasu mu zostało. Kate była otwarta nie tylko na niego, gdy robił jej zdjęcia ale odkrył, że sprawiało to na niej wrażenie i lubił wyciągać ją tak długo, jak tylko mógł wytrzymać, co było tylko nieznacznie dłuższe niż Kate. Pod koniec będzie ciągnąć jego ubrania, zachęcając go, by ją zabrał. Jej skóra była gorąca ale zadrżała, gdy zaciągnął usta z ust do szyi i wreszcie do piersi. Obejmując je, wiedział dokładnie, gdzie wytyczyć granicę między przyjemnością a bólem, kiedy wziął jej sutek do ust. Owinęła nogi wokół jego talii i przytrzymała głowę w miejscu a jej oddech zapadł w krótkie, małe westchnienia. Kiedy odsunął się i usiadł, zrobił kolejne zdjęcie, nie jej ciała ale twarzy. Jej zaczerwienione policzki, nabrzmiałe usta i jasne oczy zabrały jej piękno na zupełnie inny poziom. Delikatnie obrócił ją na brzuch. Po odgarnięciu 67

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

włosów na bok, przesunął palcem po jej kręgosłupie i nie zatrzymał się, dopóki nie zsunął jej szortów. Zadrżała, kiedy je ściągnął i przejechał rękami po jej plecach. Teraz stał obok kanapy, patrząc na nią, gdy spojrzała na niego przez ramię. Przytrzymał migawkę, a aparat wykonał kilka zdjęć w krótkich odstępach czasu. Był tak twardy, że nie mógł utrzymać ubrania na jeszcze jedną minutę, a ona patrzyła, jak odłożył telefon i rozebrał się. - Usiądź - powiedział. Teraz stała twarzą do niego, opierając się o oparcie kanapy. Delikatnie rozłożył jej nogi. – Tak - powiedział. - Jezu, tak - Zrobił jeszcze jedno zdjęcie i odłożył telefon na bok. Delikatnie pogłaskał ją, drażniąc, kierując się w stronę jej centrum, zastępując palce ustami. Nogi miała na ramionach, a on nie miał dość tego, jak smakowała. - Proszę, Ian. Podniósł ją i zaniósł na łóżko, kładąc na nim i wchodząc w jeden płynny ruch. Przyszła natychmiast, wykrzykując jego imię. Wstrzymał swój własny orgazm, przedłużając jej uwolnienie, ponieważ czuła się tak dobrze i nie chciał, żeby to się skończyło. Ale wstrzymanie się znacznie dłużej wymagałoby Herkulesowego wysiłku, a jeśli poprzednie doświadczenia pokazały mu cokolwiek, następna runda będzie lepsza. Pozwolił sobie dojść, drżąc i drżąc, osuwając się na nią, ponieważ powiedziała mu, że kocha, kiedy to robił, zapewniając go, że się nie złamie. Objęła go ramionami, ukrywając twarz w jej szyi, wdychając zapach wilgotnej skóry. Z czasem przesunął się i przyciągnął ją do siebie, tak, że jej głowa leżała na jego piersi. Nie słyszał już deszczu. Czuł się senny, jakby całe podniecenie dnia pozbawiło go energii. Chciał leżeć w swoim łóżku, owinięty wokół Kate, dopóki jeden z nich nie znalazł wystarczającego powodu, by go opuścić. - Jak poszło z grupą zadaniową? - Zapytała, brzmiała tak sennie, jak on się czuł. 68

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Postawili zakłady na to, jak długo mogę trzymać się z daleka. Czy możesz w to uwierzyć? - Absolutnie. Twoja twarz rozjaśnia się, gdy mówisz o czymś związanym z FBI. - Naprawdę? - Tak. - Zanim zaczęliśmy pracować nad rozbiciem pierścienia gręplującego, grupa zadaniowa sprowadziła grupę haktywistów. Wysłaliśmy jednego z nich do więzienia, gdzie obecnie odbywa karę dziesięciu lat. Jest powód, by sądzić, że ta sama grupa jest odpowiedzialna za szereg niedawnych cyberataków na banki i firmy obsługujące karty kredytowe. - Powiedziałeś, że haktywiści nie są zainteresowani kradzieżą. Dlaczego mieliby włamać się do banków i firm obsługujących karty kredytowe? - Ponieważ lubią pokazywać, jak łatwo uzyskać informacje. Kradną dane i udostępniają je organizacjom zgłaszającym przypadki naruszenia. Niektóre ataki dotyczyły agencji rządowych, dlatego Phillip chciał, żebym dokonał pentestingu. - To brzmi niepokojąco. Nic dziwnego, że tak się martwi. - To poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa narodowego. Wydała zdziwiony chichot. - Czy masz pojęcie, jak podekscytowany jesteś? - Nie mogę nic na to poradzić. Uważam to za radosne. - Wiem, że tak. To jest dokładnie takie wyzwanie, które sprawia, że jesteś szczęśliwy. Otwarcie się na Kate, podzielenie się swoimi uczuciami i pozwolenie jej zobaczyć, kim naprawdę jest, było jedną z najmądrzejszych rzeczy, jakie kiedykolwiek zrobił. - Sprawiasz że jestem szczęśliwa. - Jestem po prostu na szczycie. - Tak, jesteś. - Przesunął palcami po jej włosach, bezmyślnie owijając kosmyki wokół palców. - Czy wiesz, dlaczego nazywam cię słodziakiem? 69

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Oparła się na ramieniu i uśmiechnęła się do niego. - Myślałam, że to tylko twoje ulubione słowo. - Tak, ale nazywam cię słodziakiem, ponieważ wszystko w moim życiu stawało się słodsze od momentu, gdy stałaś się jego częścią. Jesteś dokładnie kobietą, którą zawsze miałem nadzieję znaleźć. - Kocham cię - powiedziała, podając mu piekielnego buziaka. - Też cię kocham. Położyła głowę na jego piersi i przytuliła się bliżej.

Objął ją jedną ręką i sięgnął po telefon. - Patrzysz na zdjęcia? - Do diabła tak, patrzę na nie. - Daj mi zobaczyć. Przesunęła się nieco, a on położył telefon, żeby ekran był widoczny dla nich obojga a pięć minut później wydawało się, że miał całkowitą rację, z tą drugą rundą.

70

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 10

Dwa dni później, Kate weszła do jego biura i stanęła przed jego biurkiem. Jej długie ciemne włosy były przefarbowane na złoty blond, ton lub dwa jaśniejsze niż jego. Wcześniej sięgały prawie środka pleców ale ścięła je i teraz opadały warstwami kilka cali poniżej ramion. Zastanawiał się, czy nie poprosić jej o przefarbowanie włosów, kiedy wrócą z wyspy Roanoke ale po omówieniu tego z Phillipem zdecydowali, że prawdopodobnie nie jest to konieczne. Ale teraz, kiedy miała być widziana publicznie częściej, uznał, że czułby się bardziej komfortowo, gdyby zmieniła nieco swój wygląd. - W porządku - powiedziała. – Usuniemy dywan skoro teraz nie pasuje do zasłon. - Nie jestem pewien, czy twój mały pas lądowania rzeczywiście kwalifikuje się jako dywan ale w porządku. Nie będzie pasować. - Odsunął krzesło i przyjrzał się jej. Tak długo, jak pamiętał, z pewnością tak długo, jak długo był świadomy płci przeciwnej, wolał pewien typ: długonogie brunetki o ciemnych oczach. Ale jego żona właśnie zniszczyła to wszystko w cholerę i nikt nie był bardziej zaskoczony niż on. - Znam to spojrzenie - powiedziała. - Mam nadzieję że tak - Prawda była taka, że nigdy nie było czasu, ani w dzień, ani w nocy, kiedy nie chciał jej przynajmniej trochę. I właśnie wtedy pragnął jej bardziej niż kiedykolwiek. - Nigdy nie wyobrażałem sobie, że jesteś blondynką ale wyglądasz tak dobrze, że chciałbym położyć cię na biurku. Uśmiechnęła się. – Więc, chyba ci się podoba. - Wyglądasz pięknie. Dziękuję, że się zgodziłaś. - Cóż, blondynki mają więcej zabawy.

71

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Wyszedł zza biurka i usiadł na jego krawędzi, tak że stał naprzeciw niej. Wiem, że chodzi o wykorzystywanie twojego seksapilu dla osobistych korzyści ale ja nie chcę ich - wskazał na jej piersi - lub ich - wskazał na nogi - czy tego sięgnął za jej plecy i pogładził jej tyłek - w jakikolwiek sposób było wykorzystywane jako zachęta. Jedyną osobą, która powinna patrzeć co masz pod bluzką, jestem ja. Nie jesteś przynętą. Potrząsnęła głową. - Obiecuję, że już nigdy tego nie zrobię. - Czy jesteś gotowy, by porozmawiać o scenariuszu? - Dał jej stos trzypierścieniowych segregatorów, przepełnionych informacjami na temat wektorów ataku socjotechnicznego i poprosił ją, żeby się tego nauczyła. Może kiedy zobaczy, co to naprawdę pociąga za sobą, zmieni zdanie. - Chcę jeszcze raz przejrzeć niektóre materiały. Daj mi pół godziny a potem przyjdź do mojego biura. Będę czekać na ciebie. - Rozumiem. Kate szybko zamieniła mały salonik z oficjalnego salonu w swoje biuro, gdy Ian zgodził się, by mu pomogła. Ściany zostały świeżo pomalowane, gdy główny poziom przeszedł proces przebudowy a na prośbę Kate, Jade dostarczyła biurko, małe krzesło i sofę. Razem wybrali kolorowe farby na ściany, a Kate położyła dywan na podłodze, ze swojego mieszkania w Minneapolis przed biurkiem. Uwielbiała to. W szkole prawniczej musiała zapamiętać ogromną ilości informacji i Ian prawdopodobnie nie miał pojęcia, jak chętnie - i dokładnie - zanurzyła się w materiałach, które jej dał. Phillip powiedział, że inżynieria społeczna to hakowanie ludzi ale Kate szybko zdała sobie sprawę, że jest to znacznie bardziej skomplikowane. Ian wolał wykorzystywać swoje umiejętności techniczne do penetrowania i skanowania systemów komputerowych firm, w poszukiwaniu luk z zewnątrz ale Kate skupiałaby się głównie na technikach opartych na człowieku, bezpośrednio angażując personel firmy. Może to wiązać się z wysłaniem wiadomości phishingowej ze złośliwym linkiem do kogoś w firmie lub 72

WHITE-HOT HAT

przekonaniem

ich

KATE & IAN 2

do

zaakceptowania

Tracey Garvis Graves

złośliwego

oprogramowania

za

pośrednictwem dysku USB. Ponadto stałaby się ekspertem w sztuce pretekstowania lub przeprowadzania wcześniejszych badań, które nadałyby uzasadnienie wymyślonemu scenariuszowi, by przekonać ofiarę do uwolnienia pożądanych informacji lub zgodzić się na określone działanie. Kate przestudiowała każdą możliwą sytuację i jej konsekwencje i nie mogła się doczekać pierwszego zadania, by wypróbować wszystko, czego się nauczyła. Siedziała na krześle ze stopami na sofie, przerzucając jeden z segregatorów, gdy Ian pojawił się w drzwiach. Usiadł obok niej i położył jej stopy na swoich kolanach. - Gotowa? - Podała mu segregator. No to wal. - Budynek biurowy, dostęp tylko z przepustką, recepcjonistka. - Powiem, że przyszłam na rozmowę o pracę. - Jaki jest twój wektor ataku? - Ładunek dostarczany przez USB. - Jak zamierzasz to zrobić? - Rozleję kawę na moim CV lub powiem, że zapomniałam. Potem poproszę ich o wydrukowanie kopii. - Jak pokierujesz rozmową? - Będę szukała wspólnego tematu, zdjęcia z wakacji lub zdjęcia dziecka na biurku. Powiem, jak bardzo podobała mi się ta konkretna lokalizacja, kiedy odwiedziłam ją w zeszłym roku, albo wspomnę, jak słodkie jest to dziecko. - A jeśli dziecko nie jest słodkie? - Zwykle twierdziłbym, że wszystkie dzieci są urocze ale Chad wyglądał dość głupkowato, dopóki nie skończył pięciu lat, więc wiem, że nie jest to w stu procentach prawdziwe a ludzie będą kwestionować moje motywy, jeśli uznają, że nie jestem autentyczna. Więc jeśli dziecko nie jest słodkie, znajdę indywidualną cechę. Na przykład Czad miał urocze dołeczki. - A co jeśli to zdjęcie psa, a nie dziecka?

73

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Opowiem im o Scooterze i o tym, jak uratowałam go po tym, jak został wyrzucony na pobocze wraz z trójką rodzeństwa. Był w tak złym stanie ale teraz ma cztery lata i kwitnie. Ian wyprostował się i spojrzał na nią z zaciekawieniem. - Kot. - Moja Fluffy niedawno miała miot kociąt, tuż pod moim łóżkiem. To było naprawdę niesamowite i cieszę się, że mogłam tego doświadczyć. - A jeśli to jeden z tych bezwłosych kotów? Nie zgubiła rytmu. - Technicznie są nazywane sfinksami i nie są całkowicie bezwłose. Są też bardzo przyjazne. Mój wita mnie przy drzwiach każdego dnia, kiedy wracam z pracy. To takie rzadkie, że łączę się z innymi właścicielami sfinksa. - Jestem zdumiony tym, jak szybko myślisz, co jest bardzo ważną i cenną umiejętnością dla inżyniera społecznego. Czy rzeczywiście badałaś bezwłose koty? - Zbadałam każdy rodzaj zwierzęcia, którego ktoś może mieć na biurku. Mogłeś zapytać mnie o ryby, chomiki, świnki morskie lub węże. Dałabym sobie radę. - A co, jeśli nie ma zdjęć dzieci lub zwierząt? - Wtedy będę szukała bibelotów, pocztówek, logo na filiżance kawy. Wszystko, co da mi punkt zaczepienia. - A jeśli nie uda ci się dostarczyć ładunku przez strażnika? - W takim razie będę musiała wejść od tyłu do budynku. Będąc w środku, będę miała kilka opcji zbierania informacji, takich jak podszywanie się pod pracownika. - Klienci, którzy zatrudnili Iana, oczekują, że jego firma będzie podejmować wielokrotne próby penetracji ich sieci z kilku różnych punktów widzenia. Ta praktyka, znana jako red-teaming, pozwoli Ianowi przeanalizować wykryte luki, które następnie udostępniłby klientowi, by pomóc im w zaostrzeniu bezpieczeństwa. - A co, jeśli zostaniesz złapana? 74

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Podstawowym celem każdego inżyniera społecznego nie było złapanie go, a im bardziej oburzające jest to, tym większe są prawa do przechwałek. Nikt nie chciał zostać złapany ale bezpieczne granie nie pokazałoby firmie dziur, w ich bezpieczeństwie. - Nie złapią mnie. - Podziwiam twoją niezachwianą pewność siebie, naprawdę. Ale powiedzmy - hipotetycznie - że nadgorliwy pracownik jest znudzony i postanawia zagrać w znajdźmy inżyniera społecznego. Co robisz? - Daję im mój list. Ponieważ zawiodłam. Przed rozpoczęciem jakiegokolwiek zadania z zakresu inżynierii społecznej, Kate i Ian mieliby w swoim posiadaniu list od klienta, stwierdzający, że Diane i Will Smith mają prawo do przebywania w pomieszczeniu. Była to standardowa procedura operacyjna i każda firma zajmująca się ochroną białe kapelusze, nalegała na to, ponieważ oferowała im ochronę przed każdym pracownikiem, który może stać się podejrzliwy i usiłuje zatrzymać ich na drodze lub zabrać ich do służb bezpieczeństwa. - Postaraj się myśleć o tym jako o karcie bez wyjścia. - Czy kiedykolwiek musiałeś tego użyć? Wyglądał tak, jakbym żartowała. - Nie. - Oczywiście, że nie. - Aw, słodziaku. Nie wiedziałem, że masz taką konkurencyjną stronę. - Ja też nie. Uśmiechnął się i oddał jej segregator. - Jestem pod ogromnym wrażeniem. Masz wszystko pod kontrolą. - Dziękuję. W segregatorze nie ma nic, czego bym nie wiedziała. Możesz pytać mnie kolejne pół godziny i nie zgubiłabym rytmu. - Fretka.

75

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Z trudem powstrzymała uśmiech i pomyślał, że w końcu udało mu się ją zagiąć ale szybko się opanowała. - Te milutkie zwierzęta są tak niesprawiedliwie oczerniane. Tylko właściciel fretki rozumie, jak naprawdę są wyjątkowe. - Kim jesteś? - Zapytał, jego własny śmiech wreszcie go wyprzedził. - Czy to nie jest oczywiste? Jestem twoim nowym inżynierem społecznym.

76

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 11

- Powinniśmy przenieść te spotkania do Applebee's - powiedział Tom gdy Ian i reszta członków grupy operacyjnej weszli do Sali konferencyjnej, gdzie czekał Phillip. - Jeśli nie możemy zatrzymać ich w siedzibie, możemy równie dobrze skorzystać z oferty dwa-za-jeden na „happy hour”, kiedy się zaczyna spojrzał na zegarek - za około czterdzieści pięć minut. - Nie wspominając o gorących skrzydełkach i darmowym Wi-Fi powiedział Brian, najnowszy członek grupy. - To jest śmieszne - powiedział Ian. – Zapamiętam, że następnym razem jeden z was musi być z tyłu. Wyciągnął wydruki, które dał mu Charlie, podczas ich ostatniego spotkania. Były one oznakowane, co oznaczało zidentyfikowanie markerów, co oznaczało, że była to unikalna praca tego samego hacktiwistycznego zespołu, który

już

kiedyś

namierzyli.

–

Przeczytałem

wszystkie

dowody

i

przeanalizowałem kod. Wiem na pewno, że ataki były przeprowadzone przez grupę Joshuy Morrisona. - Ten sam podpis? - Zapytał Charlie, jego czoło było zmarszczone z niepokoju. Hakerzy często zostawiali swój cybernetyczny podpis - narzędzia, sztuczki i procedury - z tyłu, która wskazywała na pracę pewnej osoby lub grupy. - Tak - powiedział Ian. – Wydaje się że spotykają się, organizują ale ich cel nie jest jasny. - Jak będziemy działać? - zapytał Tom. - Teraz, gdy wiemy na pewno, że to ta sama grupa, pojawi się w niej jeden z członków grupy operacyjnej - powiedział Phillip. - To jest najbardziej skuteczny sposób, by odkryć ich plany.

77

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Nie martw się Merrick - powiedział Charlie . – Zapłaciłbyś więcej niż powinieneś a ja już zgłosiłem się na ochotnika. Ian przyjął docinki na spokojnie. Nie miał problemu z Charliem jako tajniakiem i wiedział, że Kate byłaby bardzo szczęśliwa, kiedy usłyszy, że to nie on. - Doceniam to i Smith, pamiętasz? - Napisz mi e-maila z listą nazwisk. Nie mogę wszystkiego zapamiętać. - Ciekawe czego chcą - powiedział Tom, patrząc przed siebie w zamyśleniu. - To może być cokolwiek. Chcę, żeby wszyscy myśleć o możliwych wektorach ataku - powiedział Phillip. - Charlie, zacznij monitorować kanały satelitarne i zaplanuj swoje wejście. Spotkamy się za tydzień. - Zrobi się. - Charlie zamyka swojego laptopa i zwraca się do Iana. Chodźmy się napić.

Ian podążył za Charliem do baru, który on wybrał, mając nadzieję, że Navigator nadal tam będzie, kiedy wyjdzie, ponieważ lokalizacja nie była ani modna, ani szczególnie przyjazna. Jego wątpliwości były wzmocnione przez gburowatego barmana który warknął: - Czego chcecie? - na ich wejście i fakt, że ich buty przyklejały się do lepkiej podłogi, kiedy szli po swoje napoje. - Jezu, Charlie. Nie mów mi to jest twoje stałe miejsce spotkań, bo marnie to widzę. Charlie wypił jednym haustem pół szklanki. – Żartujesz sobie? To miejsce jest doskonałe. Drinki są mocne i nikt nie podsłuchuje moich rozmów. Lepiej się uspokój. Dopiero przyjechaliśmy. - Moja tolerancja na alkohol i tak wzrosła znacznie dzięki haktywistom. Cholerni karciarze sprawili, że chciałem pić. Będę potrzebować przeszczepu wątroby do czasu, kiedy skończy się ta operacja. 78

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Ian podniósł szklankę i wziął łyk. – Słyszałem o tym. – On wcześniej był na miejscu i Charlie wiedział jak to jest. Ogromna ilość godzin, którą stracił na to i stałe zagrożenie mówiły mu, że coś jest nie tak albo nie jest wystarczająco dobry w zacieraniu śladów i drażniło go to. Charlie dał temu upust w piciu. - To wspaniale mieć cię z powrotem, człowieku. - Dzięki. Nie zdawałem sobie z tego sprawy aż wpadłem na ciebie. - Kate wydaje się świetną dziewczyną. - Bo jest. - Jak ją przekonałeś, żeby cię poślubiła? - Kobiety są bezsilne, gdy roztaczam swoje czary. Charlie parsknął i wziął kolejny duży łyk. – Nadal mam oczy. - Trochę zajęło mi jej przekonanie ale w końcu się zgodziła. - Cieszę się twoim szczęściem. Przyznaję, że nie byłem pewny czy jakaś część tego szalonego planu zadziała. Ale jesteś tutaj, z Kate po twojej stronie. - Tak – powiedział. - Jesteśmy. - Kupiliście dom? Ian skinął głową . - Planowaliśmy kupić coś bliżej centrali ale skończyło na farmie koni w Middleburgu. - I to się stało? - Siedemdziesiąt pięć ogrodzonych i odosobnionych hektarów i system bezpieczeństwa najwyższej klasy, który zmodyfikowałem, by działał jeszcze lepiej. Szklanka Charliego była już pusta od pięć minut, gdy Ian skończył swój napój. - Chcesz następny? Ja stawiam. - Dzięki ale muszę iść do domu. Kate sama nauczyła się gotować i niewątpliwie zrobiła jakiś obiad. Zajmie mi trochę czasu, by przebić się przez korki.

79

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Piękna i również gotuje? Chłopie, ty naprawdę trafiłeś w dziesiątkę, prawda? - Przypominam sobie o tym każdego dnia. - Wstał i włożył płaszcz. Dzięki za drinka. Zobaczymy się wkrótce.

80

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 12 Po tym jak pierwsze zadanie Kate z inżynierii społecznej poszło bez zarzutu, świętowali spędzając popołudnie w łóżku i wieczorem ciesząc się butelką szampana przed kominkiem. Prawdą było, że uprzejma recepcjonistka i najsłodsze dziecko na świecie, stworzyli jeden z najbardziej idealnych scenariuszy udanego włamania ale od tego czasu użyła wektora ataku przez USB jeszcze dwa razy - pierwsza recepcjonistka miała zdjęcie hawajskiej plaży, a druga golden retrievera. Ian był w stanie przyciągnąć dwóch nowych klientów, ponieważ mógł zaoferować socjotechnikę w ramach swojego pakietu audytu, co sprawiło, że Kate była bardzo szczęśliwa. Mogła już nie korzystać ze swojego dyplomu z prawa, a spiżarnia już nie należała do niej ale dodała wartość firmie Iana i podobała jej się ta praca. I nie sprzeciwiła się, gdy Ian uparł się, by jej zapłacić, ponieważ jej pierwsza wypłata, a potem każda następna, została przekazana anonimowo na Main Street Food Pantry. To nie było to samo, co bycie tam ale to wciąż był wkład i na pewno to się liczyło. Wynajęła gosposię, miłą kobietę o imieniu Renee, która przychodziła kilka dni w tygodniu, żeby sprzątać, prać i kupować artykuły spożywcze z listy, którą Kate jej zostawiła. Gotowanie było jedyną rzeczą, z której nie chciała zrezygnować, a pod koniec każdego dnia nie mogła się doczekać nalania wina, podwinięcia rękawów i zrobienia kolacji. Obecnie pracowała nad serią tajskich przepisów, co bardzo ucieszyło Iana. Nalegał, by towarzyszyć jej we wszystkich wcześniejszych zadaniach socjotechnicznych ale ostatnio musiał spędzać więcej czasu z grupą zadaniową, więc przekonała go, że mogłaby sama rozpocząć zadania. Niechętnie się zgodził. Pomyślała, że może być łatwiej bez niego, bo nie będzie musiała udawać, że się 81

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

nie znają. Poza tym posiadanie publiczności jej potencjalnej porażki, nawet jeśli ta publiczność była jej mężem, sprawiło, że była nieco zdenerwowana. Jej telefon zadzwonił z przychodzącą wiadomością, gdy wjeżdżała na parking piętnaście minut przed spotkaniem. Ian: Chyba zapomniałem, że nowa gospodyni zaczęła dzisiaj. Kate: Oh, Boże. Byłeś nagi? Ian: Wszystko szumiało na wietrze, kiedy wszedłem do kuchni. Kate: Teraz będzie z nami na zawsze. Ian: Moje nagie ciało ma taki wpływ na kobiety. Kate: To dlatego jestem z tobą. Ian: Myślałem, że jesteś ze mną z powodu moich włosów? Kate: Twoje włosy to tylko bonus. Ian: Jesteś na parkingu? Kate: Właśnie podjechałam. Siedzę w samochodzie, aż przyjdzie mój czas. Ian: Nie denerwuj się. Zawsze możesz się wycofać i spróbować ponownie, jeśli to nie będzie właściwe. Kate: Dobra. Życz mi szczęścia! 82

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Ian: Świetnie sobie poradzisz. Masz je, słodziaku. Kate potrzebowała ponad tygodnia, by wymyślić pretekst do tego konkretnego zadania. Zaczęła od zidentyfikowania swojego celu - Garretta Lindera, wiceprezesa ds. Marketingu. Następnie Ian włamał się do DMV, aby ustalić markę, model i numer tablicy rejestracyjnej jego samochodu. Przez kilka dni z rzędu, kiedy Garrett wyjeżdżał ze swojego parkingu, Kate podążała za nim. Wiedziała o nim niesamowitą ilość rzeczy: numer telefonu, osobisty adres e-mail, że ma wykształcenie wyższe i GPA, konta mediów społecznościowych i hasła, hobby i jego ulubiony gatunek muzyki. Był rozwiedziony ale w nowym związku i lubił zatrzymywać się co wieczór w małym luksusowym barze w drodze do domu, gdzie wydawał się znać barmana osobiście. Nigdy nie zatrzymywał się na więcej niż dwa drinki. Pewnej nocy, niedługo potem, usiadła w barze, kiedy wszedł Garrett. Udając, że pochłonął ją telefon, pozwoliła, by jej włosy opadły na twarz i nie spojrzała na niego, popijając kieliszek wina, który piła przez ostatnie czterdzieści pięć minut. Była wystarczająco blisko jego stołka, by usłyszała, jak zamawia dżin z tonikiem i patrzyła, jak barman sięga po Hendricka. Następnej nocy Kate i Ian czekali na parkingu, dopóki nie zobaczyła Garretta idącego przez frontowe drzwi baru. Dziesięć minut później weszła do środka i usiadła przy barze, zostawiając między nimi pusty stołek. Miała na sobie obrączkę, ponieważ Ian chciał, żeby nie było żadnych wątpliwości co do jej stanu cywilnego, czy też niechcący wysłała zły sygnał. - Gin z tonikiem - powiedziała, gdy barman poprosił o jej zamówienie. - Proszę Hendricka. Garrett spojrzał na nią i uniósł kieliszek. - Koneser ginu. Uśmiechnęła się do niego. - Jeśli nie zamierzasz pić Hendricka, po co zawracać sobie głowę? - Barman postawił napój przed nią i upiła łyk. - Po dniu, jaki miałam, zasługuję na to. 83

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Ciężki? Wzięła długi łyk drinka i westchnęła. - Głównie frustrujący. - Co robisz? - Byłam dyrektorem ds. Kont, ale mój pracodawca wprowadził pewne cięcia budżetowe i zwolnił prawie cały dział. Teraz pracuję jako recepcjonistka, dopóki nie znajdę innej pracy. - Ja też jestem w marketingu. - Wyciągnął wizytówkę i przesunął ją po barze. Udawała, że czyta słowa, ponieważ już wiedziała, co mówią. Potem odwróciła się do niego i uśmiechnęła. - Naprawdę chciałam tam ubiegać się o pracę ale nie widziałam żadnych ofert na stronie. - Wiele promujemy od wewnątrz ale nadal zatrudniamy z zewnątrz. - Myślisz… Przerwała nagle, jakby była zażenowana prośbą, którą miała zamiar powiedzieć. - O co chodzi? - Zastanawiałam się tylko, czy mogę złożyć swoje CV. Wiem, że muszę przejść przez właściwe kanały i wypełnić wniosek ale byłoby wspaniale mieć profesjonalny kontakt. - Pewnie. Nie ma problemu. Po prostu zamelduj się w recepcji i powiedz recepcjonistce, że mnie odwiedzasz. Gram w squasha między pierwszą a drugą we wtorki i czwartki ale poza tym powinienem tam być. Jeśli nie, moja asystentka Sheila będzie. - Dziękuję ci. Byłoby świetnie. Naprawdę to doceniam. - Jasne. Nie ma problemu. Pielęgnowała swój dżin z tonikiem, podczas gdy on rozmawiał z barmanem i czekała cierpliwie, aż skończył pić i wyszedł. - Wszystko gotowe? - Zapytał Ian, kiedy wróciła do samochodu i odjechała. - Tak. - Jakieś przeszkody? 84

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Żadnych. Odwiedzał firmę we wtorek między pierwszą a drugą. - Kiedy go tam nie będzie. - Dokładnie. Ale jego asystentka, Sheila, będzie. - Świetna robota. - To było naprawdę bardzo przyjemne. To miły facet, z którym łatwo rozmawiać. Czy wiesz, co było najgorsze? - Co? - Odkryłam, że naprawdę nienawidzę dżinu.

Kate przyglądała się minutom na zegarze na desce rozdzielczej. Dokładnie o 1:50 weszła do budynku i podeszła do recepcji. W holu były publiczne toalety - oddzielne dla mężczyzn i kobiet - ale ku uldze Kate wyglądały, jakby mogły pomieścić tylko jedną osobę na raz, a obie pary drzwi były zamknięte. Tuż za recepcją, po prawej stronie, znajdował się długi korytarz. Dostrzegła sale konferencyjne, które Ian zauważył, kiedy odwiedził firmę, by uzyskać podpis CIO na umowie o audycie. Obok nich, fontanna do picia oddzielała zestaw większych toalet dla pracowników. - Dzień dobry - powiedziała, uważając, żeby nie zabrzmieć zbyt ostro. Garrett Linder poprosił mnie, bym podrzuciła moje CV. Recepcjonistka wybrała numer, a kiedy nikt nie odpowiedział, odłożyła słuchawkę. - Przykro mi. Pan Linder nie odbiera telefonu. - Och, racja. Wspomniał, że gra w squasha we wtorki i czwartki, a jeśli nie byłoby go tutaj, miałam to dać Sheili. - Przykro mi ale ten obszar jest zamknięty i potrzebowałbym jego zgody na wydanie przepustki dla gości. - Recepcjonistka uśmiechnęła się i wyciągnęła rękę, jakby była zadowolona z przyjęcia CV. - Mogę to wziąć i upewnię się, że to dostanie. 85

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- To bardzo miło z twojej strony ale naprawdę chciałam mu osobiście dać CV. Był tak miły i zgodził się na to spojrzeć. - Kate spojrzała na zegarek. - Jestem pewna, że nie długo będzie. Przełknęła ślinę i zakryła usta dłonią. Zastosowała podkład, który był o dwa odcienie lżejszy niż zwykle i całkowicie odpuściła róż. Rezultatem była jaśniejsza niż normalna cera. Sama wymyśliła ten pomysł i gdyby to zadziałało, z pewnością użyłaby go ponownie. - Wszystko w porządku? - Zapytała recepcjonistka. Kate pochyliła się, trochę obniżając głos. - Poranne mdłości. Nazwa jest trochę myląca, ponieważ wydaje mi się, że mam je cały dzień. Dzisiaj jest szczególnie źle, ale byłam w okolicy i naprawdę chciałam to wykreślić z mojej listy. - Wiem dokładnie, jak się czujesz. U mnie było to coś okropnego, z moją córką. - Spojrzała na Kate ze współczuciem i wskazała na rząd krzeseł. - Możesz tam poczekać, jeśli chcesz. Mam nadzieję, że wkrótce wróci. Kate odczekała pięć minut i znów podeszła do biurka. - Myślę, że będę wymiotować a ktoś już korzysta z toalety w holu - wyszeptała pilnie. - Czy masz pojemnik na śmieci? - W jej oczach pojawiły się łzy i miała nadzieję, że wyraz jej twarzy sprawi, że zmartwi się, że coś tak krępującego dzieje się w takim miejscu publicznym. Recepcjonistka spojrzała na Kate z przerażeniem i wskazała na sale konferencyjne nad jej ramieniem. - Tam jest kolejna toaleta. Wpuszczę cię. Kate wystartowała, kiedy jej biodra uderzyły w niski metalowy kołowrotek, usłyszała brzęczący dźwięk i otworzył się. Wbiegła do łazienki i gdy tylko drzwi się zamknęły, uśmiechnęła się i nonszalancko podeszła do boksu i zamknęła się w środku. Z torby wyjęła napęd USB, długopis i notatnik i położyła wszystko na podłodze. Na pierwszej stronie notatnika zapisała listę rzeczy do zrobienia. Pierwsze dwa elementy były przyziemne, planując spotkania i odpowiadając na e-maile. Ostatni element został oznaczony gwiazdką i mówił: 86

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

„URUCHOM RAPORT DLA TEDA BROWNA”, tak nazywał się dyrektor generalny. Zostawiła inny dysk USB i notebook z podobną listą zadań, ale z innym nazwiskiem na ladzie obok ostatniej umywalki. Kiedy wyszła z łazienki, wskoczyła do jednej z sal konferencyjnych i zostawiła trzeci zestaw materiałów na stole. Wychodząc trzymała głowę w dole, jakby była zbyt zawstydzona, by nawiązać kontakt wzrokowy z recepcjonistką i wyszła. Jazda do domu trwała ponad godzinę jazdy i jej telefon zadzwonił, kiedy była prawie na miejscu. - Tak, kochanie - powiedziała. - Cześć, słodziaku. Dzwonię, by pogratulować dobrze wykonanej pracy. Wiesz, jak bardzo cieszy mnie posiadanie kontroli nad siecią klienta. - Wszyscy? - Dwóch z trzech. Spodziewam się, że wkrótce nastąpi trzeci. Napędy łazienkowe były użyte jako pierwsze. Zawsze są. - Nie mogę uwierzyć, że ludzie wrzucą do komputerów roboczych, nieoznakowaną pamięć USB, którą znaleźli w łazience, na podłodze obok toalety. - Niewiarygodne, prawda? - I obrzydliwe. Kiedy wróciła do domu, weszła do gabinetu Iana i nachyliła się, żeby go pocałować. - Dobrze się czujesz? - Zapytał. Rzuciła się na kanapę i westchnęła, jakby czuła się okropnie. - Jestem w ferworze złego ataku porannych mdłości. Na jego twarzy pojawił się czuły uśmiech. - Próbujesz mi coś powiedzieć? - Nie mogła go bardziej kochać. - Twoja reakcja jest najsłodszą rzeczą, jaką kiedykolwiek widziałam, a moje serce po prostu stopiło się ale jeśli nie mieliśmy ostatnio porażki antykoncepcyjnej, o której jeszcze nie wiem, to dziecko jest tylko udawaną rzeczą. Posłużyłam się podkładem, żeby wyglądać blado, więc recepcjonistka 87

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

pomyślała, że nie czuję się dobrze. Powiedziałam nazwisko wiceprezesa i jego asystentki, żeby kupiła, że mam uzasadniony powód, by tam być. Ale potem martwiłam się, że nie pozwoli mi pójść z tym do Sheili, co dokładnie się stało. Plan B wiązał się ze zmuszeniem jej do uwierzenia, że mam poranne mdłości i sprawiałam wrażenie, że zaraz zwymiotuję w lobby. - Kobieto, jesteś dobra. - Ten podstęp zdecydowanie wchodzi w skład mojego arsenału. Mam przeczucie, że będzie wysoki wskaźnik sukcesu przez to. - Czy jesteś gotowa na zadanie zespołowe? Nigdy nie brała pod uwagę możliwości współpracy w pracy socjotechnicznej i nie potrafiła wymyślić nic bardziej zabawnego niż praca z mężem. Właśnie wprowadziłem nowego klienta i muszę ci powiedzieć, Katie, że jego arogancja trochę mnie dręczy. Zaśmiała się. - Musi być naprawdę arogancki, jeśli ci to przeszkadza. - Ostatnie dwie firmy, które zatrudnił, nie odniosły sukcesu w próbach penetracji. Mam wrażenie, że dał mi zadanie wyłącznie dla satysfakcji, że zrobi z nas numer trzy. - Och, to się pomyli, Ian. - Tak myślałem, słodziaku. Pod koniec weekendu, zrobię pretexting. Zaczniemy w poniedziałek.

88

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 13 - Jakie słodkie spodnie khaki - powiedziała Kate. - Czyż nie? - Ian odwrócił się w kółko, żeby dać jej pełny widok. - Todd nosi je codziennie. - Założę się, że to prawdziwy łamacz serc. - Ian miał też na sobie jasnoniebieskie polo z krótkim rękawem, które jak powiedział jej, odzwierciedla mundur noszony przez większość pracowników płci męskiej, którzy nie należeli do wyższej kadry kierowniczej. Jego włosy zostały ujarzmione w jakiś pozór porządku, co nie było łatwe, biorąc pod uwagę, że nie zostały przecięte od dłuższego czasu. Cofnął się o krok i ocenił jej wygląd. Na podstawie jego prośby, Kate ubrała się w neutralne kolory i wybrała sweter w kolorze kardiganu, w kolorze kremowym oraz spodnie w odcieniu stonowanej opalenizny. Ich obrączki pozostały w domu, ponieważ Ian odkrył, że zachęcają ludzi do zadawania pytań, na które mogą nie chcieć odpowiadać. Powiedział Kate, że im mniej rzeczy ludzie mogą ją o to zapytać - tym większe szanse na uniknięcie kłamstwa, które może szybko wymknąć się spod kontroli. - Ubrania są idealne. Chciałbym tylko, żebyśmy mogli coś zrobić z twoją twarzą. Zastosowała minimalny makijaż i jedyne, co zrobiła z włosami, to wysuszyła je. - Co jest nie tak z moją twarzą? - zapytała, wyglądając na naprawdę zaniepokojoną. - Dobry inżynier społeczny wtapia się w krajobraz ale ty - Jeannine z Legal - jesteś zbyt piękna. Wyróżniasz się i oni cię zapamiętają. – Studiował ją. - Czy możesz związać włosy?

89

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Kate ściągnęła elastyczną opaskę z nadgarstka i zebrała palcami włosy w kucyk. Ian wsunął jej na twarz okulary w stylu Wayfarer w czarnej oprawie z soczewkami bez recepty i westchnął. - Próbowałem uczynić cię mniej atrakcyjną. - Odwrócił się spektakularnie - a teraz wyglądasz jeszcze gorącej. - Czy ktoś ma niegrzeczną fantazję z bibliotekarką? - Przyjdź dziś do łóżka tak wyglądając a dowiesz się. - Przyniosę nawet książkę. Zdjął jej okulary i rozpuścił włosy Kate, chowając je za uszami. - Lepiej powiedział. - Ale wciąż oszałamiająca. - Pochlebca. - Oto twoja smycz. - Kate wsunęła smycz przez głowę i przyjrzała się dołączonej do niego plakietce. Wyglądała oficjalnie, jakby była manekinem i niezdolna do wejścia do jakiejkolwiek firmy. To, co zamierzali zrobić, było najbardziej ryzykownym rodzajem inżynierii społecznej, ponieważ wymagało od nich infiltracji firmy i podszywania się pod jej pracowników. Ian powiedział jej, że noszenie smyczy na szyjach w zasięgu wzroku, zamiast przypiąć je do koszuli, może znacznie zmienić kierunek podejrzeń. Mogą nie być w stanie korzystać ze swoich odznak ale będzie wyglądało jakby mogli. - Pokopałem trochę i dowiedziałem się, dlaczego żadna firma ochroniarska nie odniosła sukcesu w penetrowaniu tej firmy, ma mniej wspólnego z jej obecnymi praktykami bezpieczeństwa i bardziej z faktem, że kierownik IT wie o audytach i lubi rozgłaszać wiadomości, więc jego bezpośredni pracownicy będą bardziej czujni. - Czy to nie jest szkodliwe dla odkrycia ich słabości w bezpieczeństwie? Zapytała Kate. - Tak ale to sprawia, jakby prowadził bardziej niezawodny statek niż jest. Kate wyglądała na zdenerwowaną. - Więc wchodzimy w to z olbrzymimi celami na plecach?

90

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Gdybyśmy rozpoczęli pentesting za trzy tygodnie, co jest tym, na co ja i CIO się zgodziliśmy. Ale dowiedziałem się w zeszłym tygodniu, że on i dyrektor generalny ,będą na spotkaniach poza siedzibą przez trzy dni, dlatego musimy zacząć dzisiaj. - Reguły po prostu cię nie dotyczą, prawda? Spojrzał na nią, jakby odpowiedź na to pytanie była oczywista i wzruszył ramionami. - Oboje wiemy jak źle, że za nimi podążam. - Czy CIO nie będzie wściekły, gdy dowie się, co zrobiliśmy? - Nie po tym, jak pokażę mu wszystkie sposoby, na jakie byliśmy w stanie przeniknąć do firmy. Zamierzam przekonać do tego, że hakerzy z czarnych kapeluszy nie zgodzą się, by uprzedzić o ataku wcześniej. Mogą zaatakować w każdej chwili. - Menedżer IT wolałby raczej oszukiwać niż pozwolić firmie ochroniarskiej odkryć uzasadnione sposoby, by pomóc jej firmie stać się bezpieczniejszym. Czy to nie olbrzymia strata pieniędzy? - Tak. I po tym, jak CIO bezskutecznie próbował się mnie pozbyć, mówiąc, że są już bezpieczni i nie potrzebowali audytu, przyznał, że ich budżet nie pozwoli na inny, dlatego powiedziałem mu, że zrobimy to za darmo. - Dlaczego mielibyśmy to zrobić? - Ponieważ nie potrzebujemy jego pieniędzy ale potrzebujemy jego kontaktów. Kilku jego kolegów w innych firmach już mnie odrzuciło. Nie podoba mi się to. Kate pokręciła głową ze współczuciem. - Oczywiście, że nie. - Udało mi się przezwyciężyć jego zastrzeżenia, wskazując, jak wiele sensu sprawiło mu skorzystanie z usługi, która nic by go nie kosztowała a jeśli nam się uda - co tak będzie - będzie naprawdę zmotywowany do śpiewania nam pochwał. Robiłem to od czasu do czasu, kiedy budowałem firmę po raz pierwszy. Działa jak marzenie. - Musimy przeniknąć do centrum tej firmy, prawda? 91

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Mamy trzy dni, żeby się tam dostać, słodziaku. Tak głęboko, jak tylko możemy. Kate podniosła torebkę. - Więc zróbmy to.

Jechali oddzielnie. Chociaż było mało prawdopodobne, Ian nie chciał ryzykować, że ktoś zobaczy, jak wysiadają z tego samego samochodu i spotykają się później. Kate zadzwoniła do niego, kiedy przybyła. - Jestem tutaj. - Widziałem, jak wjeżdżasz. Zaparkowałem kilka rzędów dalej. Wyślę ci wiadomość, kiedy nadejdzie twoja kolej. Zrób to tak, jak planowaliśmy. - Jestem gotowa. Została w swoim samochodzie i patrzyła, jak Ian przechadza się po parkingu niosąc dwa kubki kawy w jednej ręce i duże białe pudełko w drugiej, pasek od torby na laptopa miał przewieszony przez ramię. Kiedy nie wrócił, założyła, że z powodzeniem wszedł do budynku i potwierdził to chwilę później. Ian: Pośpiesz się, zanim ta kawa zrobi się zimna. Możemy pić z naszymi pączkami. Kate: Są pączki? Ian: Kupiłem je, kiedy zatrzymałem się na kawę. Jeśli mam użyć sztuczki pudełkowej, równie dobrze może mieć w sobie coś dobrego. Mam dla ciebie czekoladę. Kate: Jesteś najlepszy. Gdzie teraz jesteś?

92

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Ian: Jestem w swoim biurze. Kate: Nie masz tu biura. Ponieważ nie pracujesz tutaj. Ian: Zająłem pustą salę konferencyjną na trzecim piętrze. Kate: Oczywiście, że tak. Dobra, tam przyjdę. Jej tętno wzrosło, gdy wysiadła z samochodu i podeszła do bocznych drzwi, niosąc własne duże pudło. Zwolniła, więc jej przybycie zbiegło się z gromadą ludzi, którzy mieli wejść. Pierwsza osoba, mężczyzna z białymi włosami i miłym uśmiechem, przeciągnął identyfikator i przytrzymał drzwi innym. Kiedy zauważył Kate, poczekał, aż ona przejdzie. - Dzięki - powiedziała. Wskazał na pudełko. - Wygląda na ciężkie. - Umowy. Minęły cztery godziny, zanim dotarłam do nich ostatniej nocy. Poprawiła puste pudełko, unosząc je nieco wyżej, gdy kłamstwo zsunęło się z jej języka. Milczała, walcząc z chęcią dodania szczegółów do swojej historii. Prawda nie potrzebuje wyjaśnienia. - Dokąd zmierzasz? Mogę to za ciebie trzymać. Uśmiechnęła się. – Ostatnie piętro. Dzięki. Mam to. Upewniając się, że zmierza w przeciwnym kierunku, wsiadła do windy. Poczuła ten sam dreszczyk emocji, jakiego doświadczyła podczas pierwszego zadania socjotechnicznego i każdego zadania od tamtego czasu, chociaż tym razem było to jeszcze większe. Wejście do budynku było zdecydowanie najtrudniejszą rzeczą jaką zrobiła, i widziała, jak dreszcz oszustwa może stać się uzależniający. Na trzecim piętrze wysiadła i poszła korytarzem, zaglądając do sal konferencyjnych, aż znalazła Iana. Kęs pączka zniknął w jego ustach, gdy Kate weszła do pokoju i zamknęła za sobą drzwi. 93

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Doskonała robota, słodziaku. Nie spodziewałem się niczego innego po tobie. - Dlaczego nie lubisz inżynierii społecznej? O mój Boże, to takie ekscytujące. - Postawiła pudełko na stole i pochyliła się, żeby go pocałować. Mmmm… smakujesz jak lukier. Odgarnął okruchy z rąk i zaczął pisać, gdy Kate sięgnęła do pudełka i chwyciła czekoladowy pączek z różową posypką. - Lubię socjotechnikę ale nie jestem fanem fizycznego wejścia i wolałbym uzyskać dostęp do sieci dzięki moim umiejętnościom technicznym, z komfortu mojego domowego biura. Ale hakerzy stają się coraz bardziej odważni a kiedy zaczynają przechodzić przez frontowe drzwi, musisz wymyślić sposoby, by je powstrzymać, żeby nie robili tego, co zamierzam zrobić. Wyjął kabel Ethernet z torby na laptopa i podłączył go do gniazda w ścianie. Potem podłączył go do swojego laptopa. - To jest gniazdo sieciowe na żywo. Pracownicy mogą uzyskać dostęp do sieci firmowej, gdy są tutaj, na spotkaniach firmowych. Kiedyś haker był za zaporą ogniową, to jakby dać mu klucze do sklepu ze słodyczami. Mogę iść gdziekolwiek chcę. - Sięgnął ponownie do torby z laptopem i wyjął mały kwadratowy przedmiot. - To urządzenie dostępu bezprzewodowego. - Pochylił się i podłączył go do gniazda. - Jeśli ktoś nas podejrzewa i musimy tymczasowo opuścić lokal, nadal mogę uzyskać dostęp do sieci, z mojego samochodu na parkingu. Zanim stąd wyjdę, będę miał wystarczająco dużo informacji, by uzyskać dostęp do sieci z dowolnego miejsca. - Co zamierzasz zrobić, jeśli ktoś zarezerwował tę salę konferencyjną na spotkanie? - Moim pierwszym zleceniem było przeniesienie wszystkich do nowych pokoi. Niestety wszyscy będą myśleć, że tracą rozum ale trzeba było to zrobić. - Co dalej?

94

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

- Zamierzam uruchomić skanowanie w

Tracey Garvis Graves celu sprawdzenia sieci

komputerów, które nie są chronione hasłem a następnie uruchomię analizator pakietów, by przechwycić ruch przechodzący przez sieć. Kate wyglądała na zszokowaną. - To naprawdę nazywa się analizator? Uśmiechnął się. – Pakietów. - O. To ma dużo więcej sensu. - Po złamaniu wszystkich komputerów, które są chronione, nadam sobie prawa administratora całej sieci. Powinno to zająć tylko pół godziny. - Wow - powiedziała Kate. – I wszystko to przed dziewiątą rano. Po tym jak Kate skończyła jeść pączka, Ian wysłał ją na misję. - Zapoznaj się z układem budynku. Sprawdź pokoje na przerwy. Bądź przyjazna ale nie za przyjazna. Jeśli ktoś cię zapyta, kim jesteś, trzymaj się swojej historii. - Pracuję tymczasowo z Legal nad krótkoterminowym projektem, by upewnić się, że wszystkie opisy stanowisk są zgodne. Rozumiem. Ian wyjaśnił Kate, że nie polega na zbytnim utożsamianiu się z żadnym konkretnym działem, ponieważ spowodowałoby to zbyt wiele pytań a kierownik lub kierownik działu nie byliby podejrzliwi. Właściwie spędzałaby większość czasu pływając, szukając oczywistych naruszeń bezpieczeństwa, takich jak hasła zapisane na karteczkach i pozostawionych w widocznym miejscu, oraz poufne informacje, które były niewłaściwie usuwane. Ale jeśli ktokolwiek wątpił w jej historię i zaczął zadawać pytania typu prawnego, byłaby bardziej niż kompetentna, by na nie odpowiedzieć. Tymczasem Ian skoncentruje się na pentestingu sieci wewnętrznej. Pocałowała go na pożegnanie i skierowała się do drzwi. Zanim wyszła, powiedział: - Słodziaku, dowiedz się, gdzie znajduje się serwerownia komputerowa, ok? - Dla ciebie wszystko, kochanie. Wrócę za chwilę.

95

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Kate krążyła po budynku, poruszając się swobodnie od korytarza do korytarza. Nie było innych punktów wejścia, które wymagałyby dostępu z plakietek, więc po eksploracji obszarów z kabinami sprawdziła pokoje przerw. Wszystkie miały podobny układ: stół dla sześciu osób, ekspres do kawy, zlew, mikrofalówka, automat i lodówka. Mężczyzna w średnim wieku siedział przy stole i czytał gazetę, gdy weszła Kate. - Dzień dobry - powiedziała. Podniósł wzrok i uśmiechnął się. - Dzień dobry. Kate nalała sobie filiżankę kawy, gdy weszły dwie kobiety. Rzuciły jej kilka spojrzeń, a potem jedna z nich powiedziała: - Jesteś nowa? - Jestem pracownikiem tymczasowym. Specjalny projekt dla działu prawnego. Będę tu przez kilka dni. Czy wiesz, gdzie mogę znaleźć serwerownię, w której znajdują się systemy komputerowe? Ludzie zawsze chętnie dzielili się tym, co wiedzieli, a jedna z kobiet odpowiedziała automatycznie. - Jest na drugim piętrze. Mój chłopak pracuje w IT. - Dzięki. - Kate uśmiechnęła się i wyszła z pokoju z przewiewnym – Do widzenia - Zanim kobiety mogły zastanowić się nad tym, dlaczego pracownik tymczasowy współpracujący z Legal chce wiedzieć, gdzie znajdują się systemy komputerowe.

Serwerownia znajdowała się z tyłu dużej, otwartej przestrzeni, wypełnionej rzędami boksów. Kate powoli mijała zamkniętą, wolnostojącą konstrukcję, obserwując ten sam rodzaj czujnika na zewnętrznych drzwiach, które ona i Ian z powodzeniem ominęli w drodze do budynku. Niestety, nie widziała ani jednej osoby wchodzącej lub wychodzącej z serwerowni a brak ruchu sprawiłby, że bardzo trudno byłoby wejść na pokład bez podnoszenia wszystkich czerwonych flag. Pozostała chwilę, udając, że czyta coś na telefonie. Biurko w kształcie litery 96

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

L, z niską przegrodą, znajdowało się około dwudziestu stóp od drzwi do serwerowni a młody mężczyzna po dwudziestce patrzył tępo na monitor komputera. - Czy mogę ci w czymś pomóc? - Zawołał po zauważeniu, że tam stoi. Podeszła do jego biurka. - Cześć. Jestem pracownikiem tymczasowym. Mam dołączyć do spotkania marketingowego. Czy wiesz, czy to jest gdzieś tutaj? - Nie, dział marketingu jest na czwartym piętrze. To jest IT. - Dzięki. Wróciła do sali konferencyjnej, gdzie Ian nadal pracował. - Jak poszło? - Zapytał. - Widziałaś coś ciekawego? Odsunęła krzesło i usiadła. - Nic nadzwyczajnego. Znalazłam serwerownię. Jest na drugim piętrze. - Wolnostojąca? - Tak. Skąd o tym wiesz? - Ponieważ nikt nie chce, by ich serwerownia znajdowała się na ścianie zewnętrznej, która mogłaby mieścić rury wodociągowe. Gdyby miały pęknąć, zniszczyłoby to cały ich sprzęt. Dlatego nie znajdziesz wielu serwerowni na najwyższym piętrze lub w piwnicy. Dachy mogą przeciekać a piwnice mogą zalać. Okna zewnętrzne mogą również stanowić potencjalne zagrożenie bezpieczeństwa. To samo z drzwiami. Jeśli to możliwe, większość firm będzie próbować wykorzystać pokój na środkowym piętrze a następnie zmodernizować go zgodnie z ich potrzebami, dodając funkcje chłodzenia i dodatkowe zabezpieczenia. - Zauważyłam, że to jedyne miejsce poza wejściem do budynku, które wymaga identyfikatora. - Nie jestem zaskoczony. Nawet firma o luźnym zabezpieczeniu wie, jak chronić centrum swoich operacji.

97

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Nie było wielu ludzi wchodzących i wychodzących. Oni też mają kogoś stacjonującego w pobliżu. Nie jestem pewna, czy jest odpowiedzialny za pilnowanie wszystkiego, czy tylko tam, gdzie znajduje się jego biurko. - Prawdopodobnie trochę obu. Wskazała na jego laptop. - Co teraz robisz? - Przeglądam każdy plik w sieci, szukając czegokolwiek oznaczonego jako poufne lub do użytku wewnętrznego. Jedną z rzeczy, których nie chcesz, by haker miał dostęp do prywatnych plików. To może być bardzo żenujący koszmar PR. Co więcej, jeśli robią jakiekolwiek prace badawczo-rozwojowe, ich tajemnice mogą zostać sprzedane konkurencji. Ian chciał rzucić okiem na serwerownię, więc on i Kate zeszli na dół w czasie przerwy na lunch, kiedy nie było tak wielu ludzi. Minęli ją powoli, a Ian skinął lekko głową, dając Kate do zrozumienia, że widział wystarczająco dużo. Kiedy wrócili do sali konferencyjnej, powiedział jej, że chce, żeby znów ruszyła, jak tylko wszyscy wrócą z lunchu, a potem skończą na dziś. - I to wszystko? Czuję, że się rozgrzewam. - Wysysam ogromną ilość pasma dzięki skanom ale nikt chyba tego nie zauważył. Lepiej odejść, gdy nikt nic nie podejrzewa. Mamy trzy dni, więc zaczniemy po mału i powoli staniemy się bardziej widoczni. Będziesz mieszała się wśród pracowników bardziej niż ja i chcę, żeby przywykli do ciebie. Ale nie zbyt do tego przyzwyczajeni. Jesteś bardzo otwarta i ludzie będą chcieli się z tobą zaprzyjaźnić ale musisz zachować ich na niewielkim dystansie, by nie stali się podejrzliwi. Trzeciego dnia naprawdę możemy to popchnąć, bo wtedy chcę, żeby nas zauważyli. - Więc co będziemy robić jutro? - Jutro możesz zacząć surfować, by zobaczyć, jak dyskretni są ludzie, jeśli chodzi o wpisywanie haseł. Możesz także powęszyć wokół biurek i podsłuchiwać ich rozmowy. - A co z tobą? 98

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Skończę przeglądać pliki, a potem przejdziemy do naszej gry z wejściem, a przez to rozumiem najlepszy sposób włamania się do serwerowni. - Zamierzamy włamać się do serwerowni? - Ty nie. Ja. To kolejne miejsce, w którym nie chcesz hakować, a żeby pokazać CIO, że jesteśmy naprawdę najlepsi w ujawnianiu słabości bezpieczeństwa firmy, muszę wejść do środka. Udowodnić, że w tej firmie nie ma miejsca, do którego nie moglibyśmy się udać. - Nie ma wielu ludzi wchodzących i wychodzących. Czy to nie sprawi, że bardzo trudno będzie znaleźć drogę do celu? - Nie podejdę do tylnych drzwi. Ale niestety, nie mogę też otworzyć takiego zamka. - Wiesz, jak otwierać zamki? - Mogę otworzyć standardowy zamek w ciągu około dziesięciu sekund, jeśli mam swój zestaw wytrychów. Spojrzała na niego, jakby był szalony. - Twój zestaw wytrychów. Masz takie na własność? Uśmiechnął się szeroko i skinął głową. - Mieliśmy konkursy w MIT. Mogę włamać się prawie do wszystkiego. - Czasami się po prostu przerażasz mnie. Jeśli wiesz tyle o zamkach, dlaczego tego nie użyłeś, żeby zamknąć moje mieszkanie i wrócić do domu, kiedy byłam chora, zamiast spać na kanapie i włamywać się do mojej łazienki? - Cóż, na początek nie próbowałem odblokować drzwi. Po drugie, nie miałem mojego zestawu. I po trzecie - a co najważniejsze - nie chciałem wyjeżdżać. - Jak zamierzasz włamać się do serwerowni? - Nie jestem pewny. Będę musiał to przemyśleć przez chwilę. Ale nigdy się nie bój. Jest sposób. Zawsze jest.

99

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 14

Drugiego dnia, Kate i Ian weszli do budynku. Ian przepłynął z kawą i pączkami, ale Kate nie poszło tak gładko. Kiedy przygotowywała się do wejścia z małą grupą ludzi, którzy utknęli przy drzwiach, dwudziestokilkuletnia kobieta żonglowała pakunkiem ze Starbucksa z czterema filiżankami kawy, iPadem, a jej torebka najwyraźniej czekała, aż Kate ją wpuści. Próbując zachować spokój, uśmiechnęła się i gestem bezradnie wskazała jedyną osobę, której spojrzenie mogła złapać. Młody mężczyzna wyglądał na bardziej niż szczęśliwego, gdy mógł im pomóc, kiedy chwycił identyfikator i otworzył drzwi, aż obie przeszły. Dziewczyna, która miała pełne ręce roboty, spojrzała na niego z gwiazdami w oczach i powiedziała: - Dzięki. Odpowiedział ale nie było w tym uśmiechu - Nie ma za co. I powiedzieli, że rycerstwo upadło. Ian już ciężko pracował w sali konferencyjnej. Po skończeniu pączków wznowił skanowanie sieci i wysłał Kate, by wykonała kolejny przegląd budynku. - Dzisiaj jest druga faza. Możesz być trochę bardziej widoczna. Porozmawiaj z każdym, kto podejmie rozmowę. Pamiętaj, by przejść przez dział IT, żeby zobaczyć, co zamierzają i zapamiętaj, ile osób widzisz wchodzących i wychodzących z serwerowni. - Coś jeszcze? - Spróbuj trochę pozaglądać przez ramiona. Gwarantuję, że ci się spodoba. Kate podążyła tym samym torem, którym przeszła poprzedniego dnia i odwiedziła wszystkie pięć pięter budynku a także pokoje odpoczynku. Kiedy skończyła, powoli szła w górę i w dół między przejściami między rzędami boksów i czuwała nad ramionami pracowników, gdy wpisywali hasła po powrocie do biurka. Potem poszła do pokoju, żeby napić się kawy i sprawdzić co u Iana. 100

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Kate: Właśnie obejrzałam trzech pracowników wpisujących najmniej bezpieczne hasło na świecie # 1234. Widziałam też inny typ catfetish1 @. Co jest nie tak z tymi ludźmi?

Ian: catfetish1 @ jest w tym scenariuszu bardziej preferowany. Trudniej złamać. Kate: Idę na pierwsze piętro. Jestem ciekawa, jak dziwaczni są w księgowości. Przechadzała się nonszalancko po rzędach działu płatności. Młody mężczyzna wrócił do swojej kabiny z filiżanką kawy w dłoni. Kate stała za nim w bezpiecznej odległości, patrząc, jak odstawia kawę i wpisuje hasło gamerboystud7 - kiedy wyczuła obecność obok niej. To była dziewczyna z tego poranka, która nie mogła ich wciągnąć, ponieważ jej ręce były pełne jak u Kate. - Cześć - powiedziała. - Cześć. Gamerboystud7 odwrócił się i rzucił Kate zaciekawione spojrzenie, więc szybko cofnęła się w kierunku środka przejścia. Dziewczyna stanęła obok niej, gdy odchodziła. - Jestem Ashley. Kate wpadła w panikę, ponieważ zasłoniła imię, którego używała, ale tuż przed opóźnieniem jej odpowiedzi stało się niezręcznie i powiedziała - Jeannine. - Czy pracujesz na tym piętrze? - Jestem z agencji tymczasowej. Pracuję przez Legal nad specjalnym projektem. - Legal jest na czwartym piętrze. To jest rachunkowość. - Musiałam zejść po więcej plików. Ashley przechyliła głowę. - Jakie pliki? 101

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Opisy stanowisk pracy. Będę chodziła wokół wszystkich wydziałów, upewniając się, że są zgodne. - Och. Pewnie. To ma sens. Dzięki Bogu. Kate postanowiła zmienić temat. - To było naprawdę miłe ze strony tego faceta, który przytrzymał dla nas drzwi dziś rano. - Tak, jest tu mniej więcej o tej samej porze każdego dnia. Ach, więc dziewczyna nie czekała na Kate, żeby ich wpuściła. Czekała na niego. - A czy zawsze masz pełne ręce roboty? Zaczerwieniła się. - Zawsze. Moi współpracownicy uważają, że tak bardzo ich lubię, że jestem gotowa przynosić im kawę każdego dnia. - Naprawdę? - Kate uśmiechnęła się. Dziewczyna przypomniała jej o swojej przyszłej szwagierce Kristin. Miały taki sam odruch. - Czy masz plany na lunch? - Właściwie to nie wiem. - Nikogo tu nie znam i to jest nudne jedzenie w samotności. Chciałabyś iść ze mną? - Jasne. Spotkaj się ze mną w kawiarni w południe.

Po powrocie do sali konferencyjnej Kate poinformowała Iana, że spotyka się z kimś na lunch. - Na początku się martwiłam. Wpatrywała się we mnie tym niesamowitym laserowym wzrokiem, jakby próbowała zajrzeć do mojego mózgu. Myślałam, że będę musiała zaprzyjaźnić się z nią tylko po to, by odwrócić podejrzenia. Ale potem dowiedziałam się, że jest ogromnie zakochana w facecie, który tu pracuje i szczerze mówiąc, potrzebuje pomocy w poruszeniu spraw.

102

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Wiesz, wiedziałem, że się zaprzyjaźnisz. - Zdjął okulary i odepchnął krzesło od stołu. - Czy jesteś gotowa na coś bardziej wymagającego? Mogę to zrobić sam, jeśli nie czujesz się komfortowo ale będziesz bardziej niepozorna, ponieważ nie spodziewają się, że kobieta to zrobi. - Czy ty żartujesz? Oczywiście, że chcę to zrobić.- Kate pochyliła się ku niemu. - Co to ma być? - Musisz zainstalować to na komputerze administratora systemu. Podniósł mały, cylindryczny moduł z okrągłym otworem na każdym końcu. - To keylogger. Wręczył jej go i przestudiowała to. - Co to robi? - Rejestruje wszystkie naciśnięcia klawiszy, więc wiem, czy podejrzewają, że ktoś ma dostęp do sieci. Musisz wyciągnąć kabel, który biegnie z klawiatury do komputera, podłączyć go i ponownie podłączyć kabel. - Mogę to zrobić. - Znalazłem internetową bazę danych, zawierającą fizyczną lokalizację każdego pracownika. Jest w północno-zachodnim rogu, drugi rząd. Nazywa się Nathan Robertson, a jego kostka jest nieco większa od pozostałych. Na zewnętrznej ścianie powinna być tabliczka znamionowa. Kate wzięła głęboki oddech. - Zawsze wiesz, jak uzyskać zwiększenie adrenaliny, prawda? Mogę dziś potrzebować dodatkowego kieliszka wina. - Myślałem o tym. Wczoraj napełniłem lodówkę z winem.

Po zlokalizowaniu kabiny Natana, Kate szła powoli, z ulgą odkrywając, że jest pusta. Jeśli się pośpieszy, może zainstaluje keylogger zanim wróci. Przykucnęła i rzuciła się pod jego biurko, zanim straciła nerwy. Było ciemno i martwiła się, że może upuścić keylogger, więc wyciągnęła telefon i włączyła latarkę, wciskając ją pod brodę. Pracując szybko, znalazła 103

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

właściwy kabel i wyciągnęła go z wieży. Potem podłączyła keylogger i włączyła go ponownie. Była na rękach i kolanach, cofała się powoli, żeby uniknąć uderzenia głową w spód biurka, kiedy głos mężczyzny powiedział: - Przepraszam. Dlaczego jesteś pod moim biurkiem? - O mój Boże, czy to twoje biurko? Tak mi przykro! - Uspokój się, Kate. Nie musisz krzyczeć. - Straciłam sztyft do kolczyka” - powiedziała znacznie łagodniejszym tonem. - Widziałam, jak spadł na ziemię i toczył się tutaj. Goniłam za nim bez zastanowienia. Przykucnął. - Potrzebujesz pomocy? - Dzięki, już znalazłam - powiedziała, podnosząc się na nogi, udając, że wkłada tył kolczyka. Serce zabiło jej w piersi. - Jestem Nathan. Wyciągnęła rękę i on nią potrząsnął. - Jeannine. - Był miły, może kilka lat starszy od niej. - Nie pracujesz w IT, prawda? Jestem pewny, że bym cię zapamiętał. - Pracuję na stanowisku kontrolującym zgodność z przepisami prawnymi. Właśnie odbyłam krótkie spotkanie na tym piętrze i byłam w drodze do pokoju. - Sam tam byłem. Pamiętasz jak wrócić, czy iść z tobą? - Pamiętam. - To była ostatnia rzecz, której chciała ale nie była gotowa zagrozić jego akceptacji jej wyjaśnienia bycia pod jego biurkiem. W pokoju odpoczynku nalała sobie filiżankę kawy. Miała kłopoty ze snem poprzedniej nocy, ponieważ jej częste zatrzymywanie się wczoraj w pokoju odpoczynku, spowodowało gwałtowny wzrost spożycia kofeiny. Gdy tylko zniknęła z widoku Nathana, wyrzuciła kubek do śmieci. - Jak długo będziesz pracowała nad tym zadaniem? - Zapytał. - Nie jestem pewna. Prawdopodobnie kolejny dzień lub dwa. Oparł się o ladę. - Może kiedyś napijemy się kawy przed pracą w tym tygodniu. 104

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Pewnie. Wyjął telefon z kieszeni. - Jaki jest twój numer? - Podam ci mój adres e-mail. Uśmiechnął się. - Słusznie. Ian założył jej fałszywe konto e-mail, z którego Kate mogła korzystać w dowolnym momencie, gdy ktoś poprosił o jej dane kontaktowe. Podała go i zapisał. Opuścili pokój, a kiedy dotarli do przejścia, w którym znajdowała się jego kabina, powiedział: - Miłego popołudnia. - Dziękuję, tobie również. W drodze powrotnej, by Ian dowiedział się, że wszystko - głównie zniknęło bez problemu, zdała sobie sprawę, że Nathan nie potrzebował niczego z pokoju.

Ian odchylił się na krześle, uśmiechając się szeroko, z rękami skrzyżowanymi przed sobą, kiedy wróciła do sali konferencyjnej. - Wysyłam cię, by zainstalować keylogger i wracasz umówiona. Proszę? - Skąd to wiesz? - Jej oczy rozszerzyły się. – Poczekaj. Wysłał już e-mail? Dosłownie zostawiłam go pięć minut temu. - O, tak. Nathan myśli, że zabiera moją żonę do Starbucksa na kawę i bułeczki. Proszę. Kate splotła ręce i westchnęła. - Myślisz, że pozwoli mi zamówić jedną z tych sezonowych latte z tajnego menu? - Myślę, że może. Nawet venti. - Przyciągnął ją na kolana i połaskotał, rozśmieszając i skręcając. - Przestań. Nie miałam wyboru. Złapał mnie pod biurkiem i nie noszę obrączki. Muszę podziwiać jego odwagę.

105

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Myślę, że to wspaniale, że masz randkę. Naprawdę. Pomysł nie mógł być lepszy. - Jesteś okropnym kłamcą. - Jestem doskonałym kłamcą. Jak myślisz, jak Nathan będzie się czuł, gdy sprowadzisz swojego męża? - Myślę, że będzie oszołomiony, ponieważ prawdopodobnie nie jest to rodzaj trójkąta, na który liczył. - To nie jest rodzaj, na który ma nadzieję każdy człowiek. - Czy kiedykolwiek byłe w trójkącie? Powiedziałeś, że większość ludzi nie odmówi jednego. - Nie, nigdy nie miałem. Powiedziałem, że większość mężczyzn prawdopodobnie nie odmówi, jeśli nadarzy się okazja, której nigdy nie ma dla mnie. To także nie jest coś, czego szukałem. Nie mogę mówić za całą ludzkość, ale gdybym musiał zgadywać, powiedziałbym, że pomysł trójkąta jest bardziej kuszący niż sam akt. To nie znaczy, że nie ma ludzi, którzy desperacko próbują je mieć ale nie jestem jednym z nich. W łóżku mam tylko jedną kobietę i nie ma miejsca dla nikogo innego. Poza tym sami jesteśmy bardzo pikantni. Razem jesteśmy całkiem gorący. - Wsunął rękę za jej głowę i pocałował ją delikatnie. - Właśnie się zastanawiałam. - Czy byłaś kiedyś w trójkącie? Potrząsnęła głową. - Nie moja bajka. Odgłos zbliżających się kroków zatrzymał dalszą rozmowę, a Kate zeskoczyła z kolan Iana. Wylądowała na swoim krześle zaledwie kilka sekund, przed otwarciem drzwi. - Hej - powiedział Ian, podnosząc głowę, jakby się nudził. Kate bazgrała na swoim notatniku, jakby była zbyt zajęta, by nawet podnieść wzrok. - Jestem pewien, że zarezerwowałem ten pokój. Ian postukał w klawiaturę. - Czy masz na imię Colin? - Tak. - Jesteś w 3A obok. Masz pokój od południa do pierwszej. 106

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Okej. Dzięki. Mógłbym przysiąc, że zarezerwowałem ten. Przepraszam, że przeszkadzam. - Nie ma problemu. - Masz odruch kota - powiedział Ian po wyjściu Colina. Kate roześmiała się. - Jestem też dość giętka. - Zaufaj mi. Dziękuję za to każdemu instruktorowi Pilates. - Muszę spotkać Ashley w stołówce. Chcesz, żebym przyniosła ci coś do jedzenia? - Dzięki ale już czas, bym zaczął ujawniać się. Myślę, że pójdę na miły, długi spacer. Sprawdzę automat w jednym z pokoi rekreacyjnych. Pocałowała go ponownie. - W porządku. Do zobaczenia za godzinę. Zauważyła, że Ashley stoi w kolejce do kawiarni i dołączyła do niej. - Więc jak ma na imię? - zapytała Kate, gdy przyniosły swoje tace do stołu i usiadły. - Tristan. - W jakim dziale pracuje? - Marketing. - Co jeszcze o nim wiesz? - To wszystko. - To wszystko? - Może Ian zdał się na nią, ponieważ Kate uznała, że brak należytej staranności Ashley jest nieco mylący. - Jak długo mierzysz czas jego przybycia? - Nie wiem. Miesiąc lub więcej? - Czy wiesz, czy ma dziewczynę? - Nigdy go nie widziałam z nikim. Czasami chodzę przy jego stole w porze lunchu ale zawsze jest ze swoimi współpracownikami. Tylko chłopaki. Kate rozejrzała się po kafeterii. - Czy on jest tu teraz? Ashley nonszalancko obejrzała się przez ramię i szybko obejrzała stołówkę. - Nie widzę go. 107

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Może powinniśmy pomyśleć o zmaksymalizowaniu twojego potencjału na trochę więcej interakcji. - To brzmi dobrze. Jestem bardzo zmęczona tym, że każdego ranka zatrzymuję się w Starbucksie. - Ashley odkręciła kapsel swojej lemoniady. - Czy masz chłopaka? Kate miała powiedzieć, że jest samotna, ale jak mogła pomóc Ashley, jeśli nawet nie mogła zdobyć własnego chłopaka? - Tak. - Jak on ma na imię? - Steve. - Czekaj, nie. Steve jest moim tatą. O Boże. - Gdzie on pracuje? - NASA. On jest astronautą. - Skąd to się bierze? Nic dziwnego, że Ian ostrzegał ją przed zbyt dużą historią. - Jest teraz na treningu. W Cape Canaveral. Poważnie, Kate. Zatrzymaj to. - Łał. To naprawdę ekscytujące. Jak go spotkałaś? Kate roześmiała się. - Byłem na wakacjach na Florydzie i dosłownie wpadłam na niego na ulicy. Od tamtej pory jesteśmy razem. Czoło Ashleya pomarszczone. - Więc to jest związek na odległość? - Na razie. Wkrótce się tam przeprowadzę. Dlatego się kręcę. Nie chcę niczego zbyt trwałego. - Ashley westchnęła. - Chciałbym, żebyś została. Potrzebuję wszelkiej pomocy, jaką mogę uzyskać z Tristanem.

Po obiedzie Kate powiedziała Ashley, że chce wziąć butelkę wody, zanim wróci do pracy. Weszli do pokoju, a Ashley prawie uderzyła w plecy Kate, która zatrzymała się nagle, ponieważ Ian siedział przy stole i jadł chipsy ziemniaczane w otoczeniu kobiet. Przeglądał gazetę, podczas gdy pięć par adorujących oczu, próbowało ukryć fakt, że się na niego gapią.

108

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Kate mruczała, wrzucając ćwierćdolarówki do maszyny i naciskając przycisk wody. - Czy to „Close to You” Carpenters? - zapytała Ashley. - Tak, jest. Masz dobre ucho. - Och, kocham tę piosenkę. - Ja też. Jeszcze kilka osób weszło do pokoju socjalnego, cierpliwie czekając na swoją kolej na kuchenkę mikrofalową lub na miejsce do otwarcia przy stole. Niechętnie wydawało się, że kobiety zebrały śmieci i ruszyły z powrotem do swoich biurek, rzucając smutne spojrzenia Ianowi. Kate miała na niego oko, gdy ona i Ashley stały tam, rozmawiając. Słuchała, gdy pochylił się w stronę mężczyzny siedzącego naprzeciwko niego. - Kim jest ta wysoka blondynka przy dzbanku do kawy? Mężczyzna spojrzał przez ramię na Kate. - Nie wiem. - Człowieku, chciałbym, żeby miała na sobie spódnicę. Założę się, że jej nogi ciągną się milami. - Mów ciszej. Nie możesz mówić takich rzeczy. - Dlaczego polityka molestowania seksualnego jest tutaj dość surowa? Wszystko, co Kate mogła zrobić, to nie wybuchnąć śmiechem, ponieważ Ian wcale nie obniżył głosu. - Co? Tak. To znaczy, jestem pewien, że tak jest. - Dobrze. Ostatnią rzeczą, jaką Kate usłyszała, gdy ona i Ashley wyszły z pokoju, był Ian, który zastanawiał się głośno nad jej rozmiarami. - Założę się, że ma 34C. Mam naprawdę dobre oko do tych rzeczy. - Czy chipsy ziemniaczane smakują lepiej, gdy jesteś otoczony przez swój harem? - zapytała Kate, kiedy Ian wrócił do sali konferencyjnej.

110

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Niezupełnie ale jeśli któraś z nich mnie o to poprosi, może uda nam się zrobić podwójną randkę z tobą i Nathanem? - Po prostu trzymaj to w swoich spodniach, Todd i nikt nie zostanie ranny. - No cóż, poza tym, że powiedziałam Ashley, że mój chłopak nazywa się Steve i jest na treningu dla astronautów, nie było to nic dziwnego. Wybuchnął śmiechem. - Co do diabła, Kate? - Wiem. To było pierwsze imię, o którym pomyślałam i które po prostu spadło z moich ust. Przy okazji, czy możesz dowiedzieć się kilku rzeczy o facecie, którego lubi, żebym mogła jej pomóc? - Naprawdę? Pytasz mnie, czy mogę dowiedzieć się czegoś o kimś? - Jaka głupia jestem. - Wyrwała kartkę papieru ze swojego notesu i napisała na nim imię Tristana. - Pracuje w dziale marketingu. Muszę wiedzieć, czy ma już dziewczynę, czy jest po prostu społecznie nieudolny. Chłopaki czasami potrzebują trochę szturchnięcia, jeśli chodzi o wykonanie pierwszego ruchu. Ian wydawał się zdezorientowany. – Chłopaki? - Cóż, nie ty. Ale inni czasami tak mają. - Jesteś urocza, kiedy bawisz się w swata. - Te dzieci potrzebują pomocy. Jestem przekonana, że to kochankowie z gwiazdami, którzy muszą być razem ale Ashley jest sparaliżowana nieśmiałością, a Tristan jest zupełnie nieświadomy. - Jestem za tym. - Złożył kawałek papieru i schował go do kieszeni. - No chodź. Przejdźmy się.

Nie miała pojęcia, dokąd ją prowadzi, dopóki nie dotarli na drugie piętro. - Zakładałam, że chcesz uniknąć działu IT? - Z początku tak zrobiłem, ale teraz nadszedł czas, by trochę podnieść moją widoczność. - Przeszli bezczelnie przez wydział, jakby nie mieli żadnego szczególnego miejsca do przebycia, ale nikt nie rzucił im drugiego spojrzenia. 111

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Szli przez serwerownię, zatrzymując się, gdy ktoś wyszedł. Ian wpatrywał się w pokój przez otwarte drzwi i nie ruszył dalej, dopóki się nie zamknęły. Potem poprowadził ją na klatkę schodową, gdzie weszły trzy osoby na piąte piętro. Zatrzymał się przed drzwiami. - Czyje to biuro? - CEO. Potrzebuję tylko kilku zdjęć i wychodzimy. - Wyjął z kieszeni małe metalowe narzędzie, podniósł zamek, otworzył drzwi i wciągnął ją do środka. - Czy to z twojego zestawu wytrychów? Daj mi na to spojrzeć. Wręczył jej to a następnie zamknął drzwi od środka i zaczął robić zdjęcia swoim telefonem. - Kate, usiądź na krześle. - Wyprostowała się, ręce złożyła i spoczęły na biurku. - Co zamierzasz zrobić ze zdjęciami? - Może zrobię montaż pokazu slajdów. Nazwę to „spójrz na wszystkie miejsca, w które się włamaliśmy, kiedy cię nie było. - Jestem pewna, że to pokocha. Pozwól mi zrobić tobie jedno. Zamienili się miejscami i Ian włączył komputer dyrektora generalnego. Najpierw włamię się do jego komputera. Umieszczenie na ekranie niektórych poufnych informacji dodaje pewnej elegancji obrazowi. - Rzeczywiście tak jest. Skończył pisać trzydzieści sekund później. - Tam. Podział wynagrodzenia całego działu IT powinien załatwić sprawę. - Imponujące. Ian wyłączył komputer i już mieli wyjść, gdy ktoś zapukał do drzwi. Zamarli. Klamka zagrzechotała i Kate rzuciła mu spanikowane spojrzenie. Mrugnął i przyłożył palec do ust. Po pięciu minutach nie mówienia ani poruszania się, Ian dał wszystko do zrozumienia. - Chodźmy - wyszeptał.

112

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 15 Kate wróciła do domu przed Ianem. Zanim wszedł do kuchni, nalała już kieliszek wina i zaczęła obiad. Pocałował ją w usta. - Co tak długo? Myślałam, że jesteś tuż za mną. - Zatrzymałem się w sklepie z narzędziami, żeby kupić zapasy. Podczas popołudniowej rekonstrukcji serwerowni zauważyłem, że pod drzwiami jest mała szczelina. Kiedy drzwi się otworzyły, zanotowałem również czujnik na ścianie w pokoju, więc trochę poszperałem, zanim wyruszyliśmy. - Tak, to cały ty - powiedziała Kate. - Pięć lat temu, budynek zajmowała inna firma, która wykorzystywała obecną serwerownię do pewnego rodzaju laboratorium. To naprawdę idealne. Bezpieczne. Z wyjątkiem małej szczeliny między podłogą a drzwiami, nigdy nie zadawali sobie trudu, by je zamknąć. Jeśli chodzi o czujnik na ścianie, jest aktywowany ciepłem. Jakby, że twoje ręce były pełne probówek lub jakiegoś innego przedmiotu specyficznego dla laboratorium i nie chciałeś ich odkładać, by przesunąć identyfikator. Ciepło z twojego ciała uruchamia czujnik, a drzwi otwierają się przed tobą. - Czy kiedykolwiek powiedziałam ci, jak bardzo twój mózg mnie kręci? - Myślałem, że to właśnie robiły moje włosy? - Twoje włosy są po prostu ładnym dodatkiem. To, co jest pod spodem, naprawdę mnie porusza. Nic nie jest gorętsze niż spryt, przyjacielu. - Nalała mu bourbona i brzęknęli szkłem. - Nie wiem, czy nadal działa. Mogli łatwo odłączyć czujnik. Powinni go odłączyć. Albo to, albo zapieczętowałem lukę pod drzwiami. Przynajmniej tracą część zimnego powietrza. Kate zastanawiała się przez chwilę. - Więc uruchomisz czujnik ciepła z zewnątrz. 113

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Nie mógłbym być z ciebie teraz bardziej dumny. - Nie bądź zbyt szybki z pochwałami. Nie powiedziałam, że wiem, jak to zrobisz. Podał jej papierową torbę, a ona sięgnęła do środka i wyciągnęła ogrzewacz do rąk. Był wielkości dłoni, więc można go wsunąć do wnętrza rękawicy lub kieszeni. - Myślę, że wiem, dokąd zmierzasz. - Zamocuję to do sztywnego drutu i wsunę pod drzwi w górę w kierunku czujnika. Pokój jest tak fajny, że aktywacja go nie powinna zająć dużo czasu. - Czy kiedykolwiek zrobiłeś to wcześniej? - Nie. Zaklaskała w dłonie. - Czy mogę to zrobić? - Nie. - Daj spokój. Dlaczego nie? Wyglądał na zakłopotanego. - Ponieważ sam chcę to zrobić. - Nie jestem zaskoczona. To jest jakaś misja: niemożliwe rzeczy są możliwe. - Pozwolę ci to zrobić następnym razem, obiecuję. - Trzymam cię za słowo - powiedziała, wyciągając produkty z lodówki i podgrzewając piekarnik. - Czy na pewno masz ochotę na gotowanie? Możemy zamówić obiad. - Gotowanie mnie odpręża. A może to wino. Tak czy inaczej, nie mogę się doczekać tego dnia. - Co zaplanował mój szef kuchni dla smakosza? - Medaliony wołowe z serem pleśniowym, prażonymi szparagami i pieczonymi ziemniakami. Nigdy wcześniej nie robiłam wołowiny, więc możesz chcieć obniżyć swoje oczekiwania - powiedziała ze śmiechem. - Nie składam obietnic. - Wierzę w ciebie. Jestem pewien, że będzie pyszne.

114

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Ian wszedł do swojego gabinetu po skończonej kolacji, którą ogłosił, że była równie wspaniała, jak przewidział. Kate poszła sprawdzić go godzinę później i wręczył jej kartkę papieru z każdym szczegółem na temat Tristana, którą Ashley chciałby wiedzieć, w tym fakt, że jego dziewczyna zdradziła go rok temu ze współpracownikiem. Kiedy facet ją rzucił, przyszła pełzać z powrotem, a Tristan mądrze kazał jej odejść. Kate uśmiechnęła się, przeglądając informacje, a potem spojrzała na niego czule. - Nigdy nie myślałam, że to powiem ale czuję się trochę nostalgicznie, jak za pierwszym razem, gdy mnie zhakowałeś. Uśmiechnął się. - Może Ashley i Tristan kiedyś się pobiorą. Powinnaś być z nią w kontakcie.

Następnego ranka Ian odwiózł ich do pracy i razem szli w stronę wejścia. Nie mieli już nic przeciwko, gdyby ludzie myśleli, że się znają ale Kate zatrzymała się tuż za drzwiami. - Możesz wejść beze mnie. Muszę poczekać na Ashley. To nie powinno zająć zbyt długo. - Sprawdź mnie. Brak kawy. Bez pudełka. Nie noszę nawet smyczy. Obserwuj i ucz się, Katie. Podszedł do wejścia i oparł się o budynek. Kiedy kolejna grupa pracowników dotarła do drzwi, Ian spojrzał na nich znudzonym wzrokiem, aż jeden z nich wyciągnął odznakę i naciągnął ją. Tuż przed wejściem do budynku odwrócił się i podniósł ją do góry. Ashley przyjechała, trzymając kawę ze Starbucksa, iPada i torebkę i Kate odciągnęła ją na bok, wiedząc, że musi mówić szybko. - Tristan lubi odwiedzać mikrobrowary i oglądać horrory. Lubi psy bardziej niż koty a lojalność jest dla niego bardzo ważna, zwłaszcza jeśli chodzi o kobiety. Ashley wyglądała na zdezorientowaną i bardziej niż trochę ostrożną. Skąd możesz to wiedzieć? O mój Boże, czy go przesłuchałaś? 115

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Kate poczuła chwilowe poczucie winy za swoje czyny ale jej serce było we właściwym miejscu i powiedziała sobie, że to dla większego dobra. - Nie, nic takiego. To wszystko, wiesz, publiczna wiedza, jeśli jesteś dobry w czytaniu między wierszami. Oto co zrobimy. Po tym, jak Tristan przesunie identyfikator i podąży za nami, zapytam cię, czy zdecydowałaś się na wyjazd, na browar w DC, w ten weekend. Powiesz, że chciałbyś ale nic nie wiesz o mikrobrowcach. - I co wtedy? - Potem patrzymy przez palce, czy Tristan łapie przynętę. - Nie musiały długo czekać. - Oto on - powiedziała Kate. Kate patrzyła kątem oka, jak Tristan szedł przez parking, Kate udawała, że jest pochłonięta rozmową z Ashley. W przeciwieństwie do Iana, wciąż miała pudełko. Tristan spojrzał na nich, a Kate stłumiła uśmiech, ponieważ po jego wyrazie twarzy mogła stwierdzić, że jest absolutnie chętnym i czynnym uczestnikiem tego codziennego tańca. Przeciągnął identyfikator i przytrzymał drzwi, a kiedy mu podziękowały, poszedł za nimi do środka. Kate celowo zwolniła tempo. - Idziesz? - Zapytała nieco głośniejszym niż normalnym tonem. - Nic nie wiem o piwie, zwłaszcza o mikrobrowarach. Trasa ma być bardzo pouczająca. - Nie chcę podsłuchiwać ale czy przypadkiem nie mówisz o DC Brew Tour? - Zapytał Tristan. Brawo, Tristan. - Och - powiedziała Ashley, patrząc przez ramię, jakby nie miała pojęcia, że Tristan tam jest. - Tak. Czy znasz to? - Byłem tam trzy razy. To jest zajebiste. Powinnaś spróbować. - Naprawdę? Jak to działa? Kate bardzo subtelnie wytrąciła ich ze strumienia ruchu wchodzącego do budynku, spojrzała na zegarek i rzuciła przewiewnie: - Do zobaczenia później 116

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

przez ramię, gdy opuściła Ashley i Tristana rozmawiających i ruszyła w stronę windy. Moja praca tutaj jest zakończona. Ian czekał w sali konferencyjnej. - Jak poszło? - Nie chcę brzmieć, jakbym się przechwalała ale jestem całkiem niezła w tym swataniu. - To tylko jeden z twoich wielu talentów, słodziaku. - Westchnął. Powinniśmy byli zatrzymać się na pączki. W porządku, dziś jest trzecia faza, co oznacza, że będziemy przeciwieństwem milczenia. Jesteśmy wszędzie. - Czy próbujemy dać się złapać? - Nie do końca, ponieważ pod koniec dnia muszę włamać się do serwerowni. A jeśli mi się nie uda, będziemy musieli wrócić jutro, by spróbować ponownie. Ale będziemy pchać kopertę jak najdalej. Zdrowy rozsądek nakazuje, by nasze zachowanie wzbudziło podejrzenia wśród pracowników tej firmy. Zobaczmy, jak bardzo zwracają uwagę. - Co chcesz, żebym zrobiła? - Sprawdź, czy możesz uzyskać poświadczenia logowania od pięciu do dziesięciu pracowników na każdym piętrze. Jeśli są z dala od biurka, usiądź przy komputerze i spróbuj się zalogować. Jeśli są przy biurku, poproś o nazwę użytkownika i hasło. Śledź, ile osób odmawia lub zapytają, dlaczego chcesz wiedzieć. - A ty co będziesz robił? - Zacznę od zawieszenia cotygodniowego spotkania działu IT. - Żartujesz. - Nie. Pomyśl tylko, jak poczuje się CIO, kiedy o tym słyszy. Potem zrobię to samo, co ty, chociaż prawdopodobnie będę trochę mniej subtelny. - Nieeeeeeeeeeee. -Trudno w to uwierzyć, co? Uśmiechnęła się. - Ani trochę.

117

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Rozpiął dekolt jej koszuli, spojrzał w dół i wypuścił niski gwizd. - To powinno mnie zatrzymać na chwilę. - Dużo więcej będzie później - powiedziała, gdy się roześmiał i ruszył do drzwi.

Ian wszedł do sali konferencyjnej na spotkanie IT i zajął miejsce przy ścianie. Kilku członków wydziału, rzuciło mu dziwne spojrzenie; odpowiedział im wesołym uśmiechem. Obok niego siedział mężczyzna w identycznym mundurze, koszulka polo i khaki. - Hej. - Jak leci? - powiedział Ian. - Nie jest źle. Czy wiesz, o czym dzisiaj rozmawiamy? Zapomniałem porządku obrad. - Dosłownie nie mam pojęcia. - Mógł się dowiedzieć, jakby tego chciał ale wydawało się to niepotrzebną pracą, zwłaszcza, że tak naprawdę go to nie obchodziło. Menedżer IT, mężczyzna, którego Ian rozpoznał po zdjęciu pobranym z Internetu, pośpieszył do pokoju. Przeszukał uczestników, jakby sprawdzając, czy wszyscy tam są i zawahał się przez chwilę, gdy zauważył Iana. Powinien był zapytać, co robił tam ktoś, kogo nie rozpoznał ale Ian odkrył, że większość ludzi nie lubi zadawać pytań innym, bojąc się, że nie wiedzą, co się dzieje. Menedżer IT nie różnił się od innych i rozpoczął spotkanie.

Kate siedziała w kabinie bez nadzoru, grając w pasjansa online, kiedy otrzymała wiadomość od brata. Trzecią próbą złamała hasło komputera 118

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

pracownika, używając jego nazwiska - wyraźnie widocznego na tabliczce znamionowej - a następnie jego imienia i numeru 1. Kiedy ludzie się nauczą? Chad: Chcę kupić Kristin coś naprawdę wyjątkowego na Boże Narodzenie. Czy możesz trochę powęszyć i mi powiedzieć?

Kate: Nie ma sprawy. Położyła królową i wysłała wiadomość do Kristin. Kate: Jaki prezent chcesz dostać? Kristin: Czy Chad poprosił cię o poradę? Kate: Wiesz, jak go paraliżują zakupy. Powiedz mi, czego chcesz, a ja upewnię się, że to dostaniesz. Kristin: Pozwól, że o tym pomyślę i odezwę się. Kate pogrążyła się w swojej grze i zastanawiała się, jak daleko może się posunąć, zanim pracownik wróci.

Ian: To spotkanie jest niesamowicie nudne. Kate: Pamiętasz, kiedy wszedłeś do mnie, kiedy byłam w wannie w moim mieszkaniu w Minneapolis? Ian: Jak mógłbym zapomnieć? Obraz twojego lewego sutka został wypalony w moim mózgu tego dnia. Teraz to sobie wyobrażam. 119

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Kate: Byłam absolutnie gotowa dotknąć moich piersi. Ian: Wiedziałem! Powiedz mi, jak to by się potoczyło. Kate: Miałam udawać, że moje ręce to twoje ręce. Potem zamierzałam dotknąć siebie tak, jak sobie wyobrażałam, że mnie dotkniesz.

Ian: Mów dalej. NIE PRZESTAWAJ. Kate: Tylko tak daleko się posunęłam, bo wtedy wszedłeś do mnie, PRAWDZIWY. Ian: Jak bardzo PG-134. WIEM, ŻE MOŻESZ ZROBIĆ TO LEPIEJ. Kate: Jesteśmy w sali konferencyjnej. Jest ciemno i pusto a ja głaszczę cię przez twoje khaki.

Ian: Zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz. Kate: Jesteśmy w sali konferencyjnej i jestem taką złą dziewczyną. Nauczysz mnie lekcji. Ian: Teraz już nie śpię. Kate: Jesteśmy w sali konferencyjnej, a ty zdejmujesz wszystkie moje ubrania i kładziesz mnie na stole. Kiedy mnie pogłaskasz, powiesz mi, że muszę

4

niektóre materiały mogą być nieodpowiednie dla osób poniżej 13. roku życia (za zgodą rodziców)

120

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

milczeć albo przestaniesz. Nie mogę przestać wydawać tych małych odgłosów, które lubisz, ponieważ jest to niesamowite, więc musisz zakryć moje usta dłonią, która mnie kręci, jakbyś nie wierzył. Kate czuła się ciepło i wierciła się na krześle, gdy uderzyła Send. Dwie minuty później zadzwonił jej telefon.

Ian: Czekam. To było dziwne. Powinien już go otrzymać. Przejrzała swój dziennik tekstowy. Dlaczego pojawiło się imię Chada? Jej serce zaczęło bić, gdy sprawdzała ostatnią wiadomość i zobaczyła imię Chada. Kate: OMG !!! Przypadkowo wysłałam ostatnią wiadomość do mojego brata. Ian: Co powiedział? Kate: Prześlę to ponownie. Mam nadzieję, że tym razem dla ciebie a nie dla innych członków mojej rodziny. Ian: Jak Steve, twój chłopak / tata astronauta? Kate: ZAMKNIJ SIĘ, UMIERAM. I staram się wymazać z pamięci moją pamięć o tacie / chłopaku, więc proszę, nigdy więcej o tym nie wspominaj. Czyta tekst i odpowiedział dziesięć sekund później.

121

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Ian: Przewiduję, że Chadowi będzie bardzo trudno zaakceptować fakt, że jego młodsza siostra ma dziwaczną stronę. I to wszystko, co mogę zrobić, by powstrzymać się od marszu do tej sali konferencyjnej i urzeczywistnienia tego. Ale jestem profesjonalistą, który rzadko łączy biznes z przyjemnością, więc powstrzymam się.

Kate: To po raz pierwszy.

Ian: Wiem. To mnie zabija. Chad: Jezu! Całkiem pewne, że to nie było dla mnie. Naprawdę chciałbym to zobaczyć. Kristin: HAHAHAHAHAHAHAHAHAHA.

Czad

właśnie

przekazał

najlepszą wiadomość tekstową KIEDYKOLWIEK. *umieram*

- Uh, to jest moje biurko. - Pracownik zabrzmiał zupełnie oszołomiony, kiedy znalazł Kate siedzącą na krześle. Kate podniosła wzrok znad telefonu. - No cześć. Przepraszam. Miałam ochotę zagrać w pasjansa, a moje biurko jest na innym piętrze. Musisz zmienić hasło, ponieważ zajęło mi tylko trzy próby rozszyfrowania go. Zakończ grę. Pobiegła, zanim zdążył zadać jakieś pytanie i poszła schodami na czwarte piętro. Przywiozła ze sobą mały notes i poszła w górę wzdłuż rzędów, prosząc pracowników o hasła. Za każdym razem dawała im tę samą śpiewkę: pracuję nad projektem z Legal. Potrzebuję twojej nazwy użytkownika i hasła. Większość z nich dała ją bez żadnego protestu ale kilku z nich odmówiło. - Doskonale - powiedziała im. - Nie powinieneś przekazywać tej informacji nikomu. Otrzymała kolejną wiadomość od Iana. 122

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Ian: Dział IT ma jutro coś, co nazywa się dniem żywności. Mieli kartę rejestracyjną. Powiedziałem, że przyniosę dip serowy. Kate: Oczywiście, że tak. Ian: Jeśli będziemy musieli wrócić jutro na kolejne podejście do serwerowni, czy mogłabyś to zrobić? Powiedziałem wszystkim, że jestem sławny przez to. Nie mogę uwierzyć, jak bardzo się podniecili.

Kate: Zabijasz mnie.

Ian: Czy to znaczy tak? Kate: Tak, zrobię ci ten dip serowy. Ian: Najlepsza żona na świecie.

Po spotkaniu, gdy pracownicy wyszli za drzwi, kierownik IT podszedł do Iana i powiedział: - Przepraszam. Kim jesteś? Ian wyciągnął rękę i przywitali się. - Todd Smith. Administrator działu pomocy. - Kto cię zatrudnił? - Przeprowadziłem rozmowę telefoniczną a następnie HR poprosił mnie o spotkanie z jednym z przełożonych. Zapomniałem jego imienia ale on był właśnie na tym spotkaniu. Dostałem ofertę pracy dwa dni później. - Obserwując, jak

123

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

menedżer łamie sobie głowę, gdy próbował przypomnieć sobie coś z tego, rozbawiło Iana. - Tak, ok. Przepraszam. Nie wiedziałem, że już ustalili datę rozpoczęcia. Witamy na pokładzie. - Nie ma problemu. Świetnie jest tu być. Nie mogę uwierzyć, ile się już nauczyłem.

Kate i Ian jedli razem obiad w stołówce i uśmiechnęła się, kiedy zauważyła, że Ashley i Tristan rozmawiają z ożywieniem przy stoliku dla dwojga. Ian rozpakował kanapkę. - Dziś po południu będziemy zbierać więcej loginów i haseł. Chciałbym spojrzeć na pokoje do kopiowania na każdym piętrze. Pojemniki do recyklingu i rozdrabniania, powinny być tam umieszczone i wyraźnie oznaczone, a ja chcę sprawdzić, czy pracownicy niszczą dokumenty w taki sposób, w jaki powinni. - A jeśli ktoś podejrzewa, co robimy? - Jeśli dojdzie do tego, że ktoś z nas zostanie osaczony przez kogoś, kto domyślił się, do czego naprawdę zmierzamy, drugi może to potwierdzić, od niechcenia pytając: „Jak leci?” Jeśli odpowiedź brzmi „Świetnie”, nie ma się czym martwić. Jeśli odpowiedź brzmi: „Nie może być lepiej” gówno ma uderzyć w wentylator i powinnaś spokojnie - ale bardzo szybko - udać się do drzwi. - Nie mogę cię zostawić. - Nie będę krwawił na polu bitwy. Poza tym - powiedział, pijąc swoją colę - nie złapią mnie. - Ani mnie - powiedziała, podrzucając nogę, gdy adrenalina zaczęła płynąć. Czuła się jak sprinter w bloczkach startowych, czekając, aż pistolet wystrzeli. 124

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Położył dłoń na jej nodze na chwilę. - Spokojnie, koniku polny. - Nie mogę. Czuję się jak Spy Girl. Powiedz mi jeszcze raz, dlaczego nie lubisz tego robić? - Ponieważ nie jest tak zabawnie, gdy twoja żona nie jest z tobą.

W pokoju na pierwszym piętrze Kate zrobiła kilka zdjęć ważnych dokumentów, które pracownik wrzucił do kosza, zamiast niszczarki. Ian przyprawił pracownika do pełnego ataku paniki po tym, jak usiadł przy komputerze, łamiąc hasło przy pierwszej próbie, a po nagłym powrocie młodego człowieka, mówiąc mu: - Nie znajdę żadnego porno na tym, prawda? Spisali identyfikatory siedmiu pracowników, którzy zostawili je na biurkach, gdzie każdy mógł je wziąć, a Kate zrobiła zdjęcia zastrzeżonych informacji, które ludzie pozostawili w pełnym widoku na monitorach po tym, jak odeszli, nie zamykając komputerów. Szli między rzędami długich boksów, kiedy łan zatrzymał się przy biurku menedżera ds. Sprzedaży i usiadł na jego skraju. - Jestem Todd Smith z działu pomocy. Czy mogę pożyczyć twój komputer? Spojrzała na niego. - Jasne - powiedziała, wstając bez zadawania pytań. - Naprawdę powinnaś odmówić - powiedziała Kate, opierając się o ścianę kabiny menadżera. - Jest z działu pomocy - powiedziała, ledwie spoglądając na Kate i zachowując się, jakby jej troska była całkowicie niepotrzebna. Ian usiadł na krześle, przez chwilę nie spuszczając wzroku i poprosił o nazwę użytkownika i hasło. - Nie dawaj mu tego - powiedziała Kate.

125

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Kim jesteś? - Zapytała menedżer w zupełnie innym tonie, który zdecydowanie nie był tak miły. - Jeannine. Z Legal. Zachęcam do zachowania ostrożności. - W porządku - mruknął Ian. - Nie zamierzam kraść wszystkich twoich tajemnic. Kierowniczka zachichotała. - Oczywiście, że nie. - Podała mu informacje i usiadła na krawędzi biurka, przesuwając palcami po włosach i uśmiechając się, gdy Ian wpisał dane, by uzyskać dostęp do jej poufnych plików i wysłać je do swojego laptopa w sali konferencyjnej. Kiedy wziął wszystko, co chciał, wstał i odsunął krzesło. Wydawało się, że jest w jakimś transie, kiedy usiadła, a on wepchnął jej krzesło z powrotem, jakby byli w restauracji, przygotowując się do wspólnej kolacji. - Wróć, jeśli potrzebujesz czegoś innego. Będę tu do szóstej. - Dzięki. Mogę to zrobić. Kate wciągnęła go do pustego korytarza w pobliżu pokoju. - Poczekaj minutę. Nie mogę używać moich cycków, żeby dostać tego, czego chcę ale ty możesz naginać ludzi do swojej woli, zachwycając swoim wyglądem i urokiem? Udawał niewinność. - Czy ja to robiłem? - Wielbiłeś ją jak wampir-haker. - Bycie wampirem-hakerem byłoby takie fajne. Roześmiała się. - Ugryź mnie, Todd. - Mogę to zrobić, gdy wrócimy do domu, Jeannine. Rozstali się, a Kate zrobiła kolejną rundę trzeciego i czwartego piętra. Spacerowała korytarzem, gdzie siedzieli przedstawiciele obsługi klienta, gdy pracownik, którego tabliczka z nazwiskiem Connor wyskoczył z boksu i ją zaskoczył. - Hej, Jeannine? - Skąd znasz moje imię? 126

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Todd mi powiedział. On cię szukał. Opisał, co miałaś na sobie i powiedział, żeby mieć oczy otwarte na gorącą blondynkę z długimi nogami. To były jego słowa, nie moje. Myślę, że nie powinniśmy mówić takich rzeczy. - Który to Todd? - Uh, ten naprawdę wysoki facet. Ma trochę długie włosy. Nie jestem pewien, jakie jest jego stanowisko ale naprawił mój komputer i działa teraz znacznie lepiej. - Założę się - powiedziała. - Tu jest - powiedział Connor wskazując na jej ramię. Kate odwróciła się. - Jak leci? - spytał Ian. Czekaj. Czy miała mówić świetnie, czy nie może być lepiej? Nie miała powodu sądzić, że Connor podejrzewał któregokolwiek z nich. – Świetnie. Ian skinął głową. - Doskonale Oczy Connora zwęziły się, gdy przyjrzał się Ianowi. - Powiedziałeś, że skąd przyszedłeś? Dobra, może ich trochę podejrzewał. - Firma konsultingowa. Odwrócił się do Kate. - A ty? - Agencja tymczasowa. - Czy masz biurko? - Tak, ale nie lubię siedzieć tam zbyt długo - powiedziała Kate. - Ja też nie - powiedział Ian. - Masz ochotę na spacer? - Zapytała Kate. - Chodźmy - powiedział Ian. Kate spojrzała przez ramię, gdy weszli do przejścia. - Do zobaczenia później, Connor.

127

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

O czwartej trzydzieści, Ian chciał wejść do serwerowni. Powiedział, że pracownicy będą mniej czujni pod koniec dnia i miał nadzieję, że niektórzy z nich już wyszli. - Oto, co zamierzamy zrobić. Zamierzam postawić cię przy biurku faceta, którego zadaniem jest pilnowanie serwerowni. Będziesz mogła zobaczyć, jak idę w stronę drzwi. Chcę, żebyś go rozpraszała, żeby mieć czas, bym wsadził mój drut pod drzwiami i uruchomił czujnik ciepła. Zagadaj go w przyjazny sposób, dopóki mnie nie zobaczysz. Potem spotkaj się ze mną w sali konferencyjnej. - Jestem gotowy. - Hej, Todd - krzyknął ktoś, idąc w kierunku serwerowni. - Cholera - mruknął Ian. Odwrócili się. - Connor powiedział, że prawdopodobnie mogę cię tu znaleźć. Czy myślisz, że możesz mi pomóc na chwilę? Mój komputer robi coś dziwnego. - Pewnie. - Kiedy odwrócił się, by podążyć za facetem, nonszalancko podał Kate teczkę. – Bez ciśnienia, słodziaku. Jeśli nie możesz wejść, wrócimy jutro. Kate wzięła teczkę, przycisnęła ją mocno do piersi i szła dalej.

Kiedy Kate dotarła do serwerowni, pracownik monitorujący rzucił jej pobieżne spojrzenie, po czym zwrócił swoją uwagę na coś na swoim biurku. Odczekała, aż w okolicy nie będzie żadnych innych pracowników i wyciągnęła drut w sposób, który nie zwracałby uwagi na fakt, że właśnie wyciągnęła coś, co przypominało giętki wieszak na płaszcze z podgrzewanym ręcznikiem końcu, z jej folderu.

128

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Mogę to zrobić, powiedziała sobie. Mam list zwalniający od więzienia i nic złego mi się nie stanie, jeśli zostanę złapana. Ale nie chciała zostać przyłapana, ponieważ tak samo zainwestowała w wejście do serwerowni, jak Ian. Kate podeszła do drzwi do serwerowni, rozejrzała się po raz ostatni, by upewnić się, że nikt jej nie obserwuje i pochyliła się, wsuwając pod nią drut.

Technik, którego kabina znajdowała się tuż przed serwerownią, znajdował się w środku nikczemnego ataku kaszlu. Ian zaczekał, aż opadnie, a potem zmaterializował się u jego boku. - Brzmisz, jakbyś potrzebował trochę wody. Chcesz, żebym pilnował rzeczy, kiedy weźmiesz butelkę z pokoju? - Nie, dzięki, człowieku. Jest dobrze. - Byłeś u lekarza? - Pójdę później dzisiaj. Nie mogę wyjść do piątej trzydzieści, więc utknąłem tu na chwilę. - Zaczął znowu kaszleć, ledwo zakrywając usta a Ian wzdrygnął się. - Nie jestem lekarzem ale to brzmi jak infekcja górnych dróg oddechowych. Kaszel, przekrwienie, dreszcze. Może gorączka, chociaż prawdopodobnie nie będzie zbyt wysoka. Oczywiście może to być grypa. - Boże, mam nadzieję, że nie. Miałem to w zeszłym roku. Byłem bardziej chory niż pies. Nad ramieniem mężczyzny Ian dostrzegł Kate przy drzwiach do serwerowni, a potem jej głowa zniknęła z pola widzenia. Spodziewał się, że będzie potrzebowała pięciu do dziesięciu sekund, żeby wsunąć drut pod drzwi i uruchomić czujnik. 129

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Wszystko, co musiał zrobić, to powstrzymać tego gościa.

Nic się nie wydarzyło, gdy Kate pomachała ciepłem w pobliżu czujnika. Nie słychać było żadnego kliknięcia, by powiadomić ją, że została złapana. Skręciła łokieć, próbując wsunąć go jeszcze bardziej pod drzwi, żeby mogła podnieść drut wyżej. Odgłosy głosów dotarły do jej uszu, a dwie osoby pochłonięte rozmową okrążyły róg na drugim końcu sali. Rzuciła drut pod drzwiami i nasłuchiwała, gdy przemknęła po podłodze serwerowni i uderzyła w coś z łomotem. Z bijącym sercem pchnęła klamkę. Może nie usłyszała kliknięcia na szum maszynerii ale drzwi się otworzyły i Kate wślizgnęła się do środka.

Ian usiadł na skraju biurka technika. - Czy twoje objawy pogorszyły się w ciągu ostatnich dwudziestu czterech godzin? Czy masz problemy z oddychaniem? - Co? - Wydawał się zirytowany pytaniami. - Nie. - Nigdy nie choruję. Jestem odporny na zarazki. - Dobrze dla ciebie. To musi być miłe. - Och, tak jest. - Czy jest coś, czego potrzebujesz? Drzwi do serwerowni otworzyły się i dostrzegł tył głowy Kate, gdy zniknęła w środku, zamykając za sobą drzwi. To moja dziewczyna. - Tak. Chciałem poinformować, że wsparcie techniczne będzie przeprowadzać aktualizację w całej firmie przez noc. Po prostu pomagam

130

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

rozpowszechniać informacje na wypadek, gdybyś nie otrzymał e-maila. Gdybyś mógł się wylogować przed wyjściem, byłoby wspaniale. - Jasne, cokolwiek. - Pot pokrył czoło faceta. Tętno Iana przyspieszyło, gdy dwóch mężczyzn idących obok siebie, z których jednego rozpoznał jako asystenta, zatrzymało się przed serwerownią. Asystent kierownika przesunął odznakę i weszli do środka. Kate pracowała szybko, przesuwając się wzdłuż rzędów serwerów, otwierając szklane drzwi i wbijając wizytówki Iana w róg stojaków trzymających sprzęt. Zrobiła kilka zdjęć siebie stojącej w różnych częściach pokoju przed serwerami. Jej misja była prawie ukończona, gdy usłyszała, jak otwierają się drzwi i głosy ludzi rozmawiających. Kate zamarła, gdy pojawili się dwaj mężczyźni. Próbując spowolnić galopujące tętno, zignorowała je, gdy przeszła obok nich ze spuszczoną głową, z otwartą teczką, wskazując na niewidzialne przedmioty, jakby przeglądała listę kontrolną. - Przepraszam? - powiedział jeden z nich, kiedy prawie dotarła do drzwi. Odwróciła się, zachowując się, jakby była zaskoczona widząc ich tam. - Tak? - Z jakiego jesteś wydziału? - Wyglądał starzej niż pracownik, który stał obok niego i miał na sobie spodnie, koszulę i krawat. - Prawnego. Przeprowadzam audyt. - Mój szef nic nie powiedział o audycie. – Bo nie wie o tym, pomyślała. Spojrzała na niego znacząco. - Jestem pewna, że tego nie zrobił. - Co to za audyt? Wyglądała na zamyśloną i pewną siebie. - Nie mogę tego ujawnić ale będziesz szczęśliwy wiedząc, że zdałeś. Twój szef będzie zadowolony. Tak trzymaj. Ich miny złagodniały, a mężczyzna w krawacie nawet się uśmiechnął. Pierwszym krokiem w manipulowaniu ludźmi było powiedzenie im, że wykonują 131

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

dobrą robotę. Wszyscy chcieli usłyszeć, jaką wartość wnieśli do organizacji. Gdyby mężczyźni nie naciskali zbyt mocno, może ich szef pochwaliłby ich rano. Kate odwzajemniła uśmiech i wyszła.

Drzwi do serwerowni otworzyły się i Ian patrzył, jak Kate wychodzi i idzie w kierunku klatki schodowej. - Więc, cześć. Mam nadzieję że poczujesz się lepiej. Powinieneś zostać w domu jutro. Musiał podnieść głos, by go usłyszał ponad atakiem kaszlu mężczyzny. Mężczyzna machnął mu ręką. - Tak, może to zrobię. Czekała na niego w sali konferencyjnej i cała płonęła. Wleciała mu w ramiona i powiedziała: - Jasna cholera, to było intensywne. Wciąż czekam, aż moje serce przestanie walić w mojej piersi.

- Doskonała robota, Jeannine. Zasłużyłaś na tytuł Spy Girl. - Zrobiłam kilka zdjęć i powsadzałam wizytówki, ale po drodze zatrzymano mnie. - W porządku. Przyznaję, że byłem trochę zaniepokojony, gdy asystent menedżera dołączył do ciebie ale ważne jest, że wyszłaś. - To był asystent kierownika? - Nie tylko jakikolwiek asystent menedżera. Asystent menedżera IT. - O mój Boże. 132

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Żadna inna firma nie była w stanie przeniknąć do tej serwerowni. Podobno pilnują jej jak jastrząb i twierdzą, że nie da się tego zrobić. CIO sam mi to powiedział. - I nie wspomniałeś mi o tym wcześniej, dlaczego? - Nie chciałem, żebyś myślała, że nie możemy tego zrobić. I widzisz? Zadziałało. Podała mu telefon i przewinął zdjęcia, które zrobiła. Potem posadził ją na stole i objął ją. - Słodziaku, mam do ciebie pytanie. Gdyby ktoś zapytał cię, czy nasze życie było nudne lub ekscytujące, co byś powiedziała? - Powiedziałabym, że do tej pory, to była przygoda, na którą miałam nadzieję.

- Wiem, że to był długi dzień ale muszę cię zobaczyć w gabinecie. Mamy trochę niedokończonych spraw do załatwienia - powiedział Ian, kiedy wrócili do domu. Odłożyła torebkę i zrzuciła buty. - Oczywiście. Będę tam za pięć minut. Kiedy weszła, siedział przy swoim biurku. Grała tak prosto, że nie był przekonany, czy zrozumiała ale przebrała się ze stroju, który nosiła tego dnia, w krótką czarną spódnicę, biała jedwabna bluzka ukazywała na tyle, by mógł zobaczyć górę jej czarnego biustonosza, pończoch i niezwykle wysokich obcasów. Stłumił uśmiech, bo okulary i kucyk wróciły. Właśnie o tym mówił, kiedy powiedział, że nie potrzebują dodatkowych atrakcji. Postawiłby pieniądze, których nigdy nie stracą. Usiadła na kanapie. Trudno mu było oderwać oczy od jej nóg i powoli je cofała, jakby to wiedziała. - Czy jesteś gotowy, żeby zacząć? - Zapytała. 133

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Tak. Chciałbym zacząć pisać mój raport dziś wieczorem, więc musimy podsumować wiele sposobów, w jakie odnieśliśmy sukces w naszych metodach penetracji. - Spiszę je dla ciebie - powiedziała, otwierając notatnik i otwierając pióro, które przyniosła. Włożył okulary. - Penetracja techniczna została pomyślnie wykonana zewnętrznie, wewnętrznie i bezprzewodowo. Wejście do budynku wymaga identyfikatora ale trzykrotnie obchodziliśmy zabezpieczenia budynku, w sumie sześć naruszeń. Nigdy nie zostaliśmy zatrzymani ani przesłuchani. W ciągu trzech dni weszliśmy do biura CEO, zainstalowaliśmy keylogger, podnieśliśmy nasz profil do tego stopnia, że nasza obecność powinna była podnieść czerwoną flagę i przeniknęliśmy do serwerowni. Czy coś zapomniałem? Skończyła spisywać swoje osiągnięcia i podniosła wzrok. - Myślę, że to wszystko. - Dobrze, Jeannine. Zwłaszcza serwerownia. - Dziękuję. Z niecierpliwością czekam na powtórne wykonanie. Oparł się na krześle i splótł palce. - Dlaczego tu nie przyjdziesz? Podeszła do jego biurka i usiadła na rogu, tuż poza zasięgiem. W czarnych szpilkach i przeźroczystych pończochach, jej nogi zdawały się ciągnąć milami. - Ta spódnica jest trochę za krótka do pracy, nie sądzisz? Jej twarz była zarumieniona, nie różowa jak wtedy, gdy była zakłopotana ale różowa, koloru, który rozpoznał jako produkt uboczny pożądania, jakby jej temperatura wewnętrzna powoli podgrzewała ją od wewnątrz. - Nie podoba ci się? - Zapytała. Wepchnął tacę z klawiaturą i sięgnął do niej, kładąc ręce na jej biodrach i przyciągnął ją trochę, więc siedziała na biurku bezpośrednio przed nim. Ustawił jej stopy tak, by spoczęły na szczytach ud, co dawało mu ładny widok na jej pończochy przyczepione do pasa do pończoch. - Powiedziałem tylko, że jest

134

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

krótka. Nie powiedziałem, że mi się to nie podoba. - Zdjął jej buty i wylądowały na dywanie z cichym łoskotem. Jej pierś uniosła się i opadła, gdy wpatrywał się w guziki jej bluzki i obserwował wzrost tempa jej oddechu. Po pochyleniu się do przodu i ściągnięciu rąbka bluzki z paska spódnicy zaczął rozpinać ją od dołu. Kiedy guziki zostały rozpięte, wstał i zdjął ją z niej. Biustonosz był czarny z fioletową koronkową nakładką. Kupił go około miesiąca temu i włożył do jej szuflady na bieliznę z innymi elementami tworzącymi zestaw. Czekał cierpliwie, ponieważ nie wiedział, kiedy Kate go założy. Często nosiła bieliznę, którą kupił jej pod najstarszymi dżinsami i najprostszymi koszulkami. Zawsze był mile zaskoczony, kiedy spotkał jedwab i koronkę, kiedy spodziewał się bawełny i przysiągł, że robiła to celowo, tylko po to, by go omamić. - Czy jesteś podniecona, Jeannine? Wiem, co ci dobrze robi. - Powiedz mi, Todd. Śledząc palcami jej biustonosz, sięgnął za nią i odpiął go a potem upuścił na podłogę i wylądował obok jednego z jej butów. Choć jej skóra była ciepła, zadrżała, gdy przejechał dłonią po jej piersiach. - Zapierasz dech w piersiach. - Ujął jej szczękę i pocałował ją, ponieważ nie mógł dłużej czekać. Chwyciła jego biceps i ścisnęła go, całując go równie gorąco. Wymagało to trochę manewru, by zdjąć spódnicę, gdy była jeszcze w pozycji siedzącej. - Podnieś - powiedział, gdy sięgnął za nią i rozpiął ją. Kiedy to zrobiła, opuścił ją wzdłuż bioder i nóg, po czym opadła na podłogę. Wolała nosić stringi pod pasem do pończoch, zamiast nad nim, ponieważ myślała, że wygląda lepiej, ale to wymagało odpięcia pończoch, żeby je zsunąć, jeśli chciał zostawić pas do pończoch i zawsze tak było. Nie miał nic przeciwko ale to nieco spowolniło proces. Tym razem obejrzał problem, wybierając stringi wiązane z każdej strony. Teraz szarpnął za sznurki i ściągnął je z niej, zostawiając pas do pończoch na miejscu. Uśmiechnął się, ponieważ zawsze czerpał 135

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

satysfakcję z udanego obejścia. Potem uśmiechnął się i spojrzał długo na swoją żonę siedzącą niemal nago na biurku. Delikatnie opuścił ją tak, że leżała płasko na plecach, twarzą do niego, odsuwając monitory komputerowe z drogi, żeby było miejsce na jej głowę. Rozłożył jej nogi i pogłaskał ją delikatnie, tak jak lubiła. - Miałem rację co do pobudzenia. To, co robię, jest dobre, prawda? Nawet nie muszę pytać, bo zamknąłeś oczy i właśnie wydałaś jeden z tych małych dźwięków, które zawsze robisz, gdy jesteś podniecona. Ale musisz być cicho. Nie chcemy, żeby ktokolwiek w tej firmie nas usłyszał. Możesz to zrobić? Lepiej zdecyduj szybko, bo mam zamiar wsunąć palec w ciebie i oboje wiemy, co to zrobi. Jej oddech ucichł i wydała cichy jęk, kiwając głową. Dotrzymała słowa, nawet gdy chwilę później eksplodowała pod jego dotykiem, wyginając się na powierzchni biurka. Uwielbiał patrzeć, jak tak się rozpada - Taka dobra dziewczynka. Zdjął polo i białą koszulkę, którą miał na sobie. Po tym, jak rozpiął khaki i opuścił zamek błyskawiczny, szybko zdjął buty i skarpetki oraz ściągnął bokserki, kopiąc je w kierunku rosnącego stosu na podłodze. Tłumiąc jęk, wszedł w nią kochając widok, gdy patrzył, jak się wślizguje. Kate owinęła kostki wokół jego dolnej części pleców, a dźwięk ich oddechu wypełnił pokój. Odtąd każda praca wykonywana w jego biurze byłaby wyzwaniem, ponieważ zawsze będzie pamiętał o tym, jak Kate wyglądała na jego biurku. Była blisko. Widział to na jej twarzy, słyszał jej jęki i dźwięki, których już nawet nie próbowała stłumić. - Ian. O Boże. Nie przestawaj. Nie przestawaj. - Słyszę kroki, Kate. Odkryją nas, jeśli nie możesz być cicho. - Przesunął dłonią po jej ustach, naciskając mocno i kontynuując pchanie, a sekundy później krzyknęła, dźwięk stłumiła jego dłoń. Wtedy doszedł ciężko, a wrażenia wydawały się trwać wiecznie. 136

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Potem przenieśli się na kanapę. Ian owinął ramiona wokół Kate, pocałowali się i przytulili, oboje zmęczeni. Gdyby nie był tak głodny, mógłby zasnąć. - Zamówimy pizzę - powiedział. - Zjedzmy ją w łóżku i nie wstawajmy do jutra. - Zawsze masz najlepsze pomysły. - Ciężko pracowaliśmy przez ostatnie trzy dni. Czas na mały odpoczynek i relaks. - Jestem prawie smutna, że nie wrócimy tam jutro. Poza tym umieram, żeby wiedzieć, czy Tristan zaprosił Ashley. - Wiesz, kto będzie jeszcze smutniejszy? Ci technicy. Naprawdę nie mogli się doczekać mojego dipu serowego.

137

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 16 Następnego dnia, kiedy wróciła do domu po załatwieniu spraw, Kate wetknęła głowę do biura Iana ale było pusto. Nie było go też w kuchni ani na dole, ćwiczącego w domowej siłowni. W końcu znalazła go w sypialni, leżącego na kanapie pod kocem, oglądającego telewizję. Usiadła na krawędzi blisko jego głowy. - Hej. Nie spodziewałam się, że cię tu znajdę. - Czułem się trochę zmęczony. - Wydawał się osłabiony i gdy tylko słowa wyszły mu z ust, zaczął kaszleć. - Kochanie - Kate dotknęła jego czoła, skóra była ciepła na jej palcach. Dobrze się czujesz? - Myślę, że ten facet, który siedział przy serwerowni, dał mi swoje zarazki. Jego biurko było gigantyczną gorącą strefą. - Chodź tutaj - powiedziała, delikatnie pociągając go za ramię, aż wstał. Musisz dostać się do łóżka i pozwolić mi zająć się tobą. Zdjęła mu koszulkę i pomogła mu wyjść z dżinsów. - Czy wysmarujesz mi Vickiem klatkę piersiową? - zapytał, chowając się pod kołdrą. - Absolutnie. - Co będziesz miała na sobie? Uśmiechnęła się i przeczesała palcami jego włosy. Najwyraźniej nie był taki chory. - Nie mam stroju pielęgniarki ale co powiesz na podkoszulek i nowe spodenki, które mi kupiłeś? - Bez biustonosza? Kate roześmiała się. - Jeśli to pomoże, to tak. - Oczywiście. 138

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- W porządku. Zaraz wracam. Kiedy weszła do pokoju w wyznaczonym stroju, podniósł się na łokciach. - Czy chcesz, żebym pogłaskała cię po głowie? - Zapytała po tym, jak położyła pudełko z chusteczkami, szklankę wody i butelkę pigułek na stoliku nocnym. Wyglądał na zmieszanego. - Czy odpowiedź na to pytanie nie jest zawsze tak? - Ta głowa - powiedziała, siadając na łóżku i stukając delikatnie w jego skroń. - O. Myślałem, że masz na myśli tą drugą. Założę się, że nadal mogę być twardy. - Dwie sekundy później miał atak kaszlu, opadł na poduszkę i jęknął. Nie, nie mogę. O mój Boże, co się dzieje? - Spokojnie, kochanie. Nie ma powodu do paniki. Za kilka dni wrócisz do normy. - Dlatego zostałem hakerem. - Unikanie choroby w miejscu pracy jest powodem, dla którego zostałeś hakerem? - Było też kilka innych powodów. - Okej - powiedziała uspokajająco Kate. - Uznajmy, że twój mężczyzna jest martwy. To gruźlica. Sprawdziłem to. - To nie gruźlica. Zaufaj mi. - Podniosła termometr do ucha i delikatnie go włożyła. Kiedy usłyszała sygnał, sprawdziła odczyt. - Sto pięć punktów. Myślę, że będziesz żyć. Wziąłeś już jakieś leki? - Nie. Potrząsnęła lekiem, który wprawi go w senność, położył kapsułki w ustach i podniósł do ust szklankę wody. Potem otworzyła Vicksa i zaczęła pocierać jego pierś. - Pamiętasz, kiedy byłam chora i się mną opiekowałeś? Uśmiechnął się. - Nie pozwoliłaś mi wcierać Vicksa w piersi. 139

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- To dlatego, że nie znałam cię zbyt dobrze. Czy naprawdę myślałeś, że rozepnę moją piżamę i pozwolę ci mnie nacierać? - Nie sądziłem ale wciąż miałem nadzieję. Potarła jego klatkę piersiową, dopóki jego skóra nie wchłonęła Vicksa, a następnie włożyła T-shirt z powrotem na niego. - Czy jesteś głodny? - Niezupełnie. - Chcesz się wyluzować na resztę dnia? Mogę znaleźć coś dla nas do oglądania. - Tak. Wsunęła się pod kołdrę, położyła mu głowę na swojej piersi i głaskała go, gdy oglądali film. - Dobrze. Podoba mi się prawie tak samo, jak wtedy, gdy głaskasz drugą. Brzmiał sennie, a Kate nie myślała, że minie dużo czasu, zanim zaśnie. - Dlaczego nie zamkniesz tych twoich pięknych zielonych oczu i nie zdrzemniesz się? - Zsunęła się spod niego, pocałowała go w czoło i podciągnęła prześcieradło wokół jego ramion. - Siostra Kate zaraz wróci, żeby cię sprawdzić.

Następnego ranka, kiedy Kate otworzyła oczy, łaskotanie w gardle i boląca głowa powiedziały jej, że cokolwiek miał Ian, trafiło do niej. Oczywiście, że tak, pomyślała. Niestety, Ian nie był w stanie się nią zająć. Kasłał przez pół nocy i nie zasnął do prawie czwartej nad ranem. - Czy podasz mi trochę tego leku? - zapytał. - Już się wszystko skończyło. - Kate odkryła to, kiedy wzięła ostatnie dwie kapsułki około siódmej. - Mogę mieć trochę Motrinu w mojej torebce. - Ty też jesteś chory? - Tak. 140

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Przykro mi. - W porządku. - Prawdę mówiąc, Kate tak naprawdę nie miała nic przeciwko temu, że zaraziła się tym, co miał. To nie tak, że po raz pierwszy była chora i na pewno nie był ostatni. Brzmiał nieszczęśliwie, a Kate wiedziała, że sposób, w jaki się czuł, był całkiem dobrą zapowiedzią tego, jak prawdopodobnie poczuje się jutro, gdy choroba się rozwinie. Drugi dzień był zawsze najgorszy. Zaraz wracam. Weszła do kuchni, żeby wziąć torebkę, z ulgą stwierdzając, że rzeczywiście ma w niej w połowie pełną butelkę Motrinu. Napełniła dwie wysokie szklanki wodą z lodem i złapała kolejne pudełko Kleenexu w drodze powrotnej do sypialni. - Kocham cię, słodziaku - powiedział Ian po tym, jak wziął Motrin i opróżnił szklankę. - Też cię kocham. Leżeli w łóżku, pogrążeni we własnej nędzy, kiedy Kate usłyszała serię lekkich uderzeń w drzwi. - Diane? Wszystko w porządku? Pana Smitha nie ma w swoim biurze. - Dzięki Bogu, Renee jest tutaj - powiedział Ian. Odrzucili koce i żaden z nich nie nosiło ubrań, nie dlatego, że się kochali ale dlatego, że wytwarzali znaczną ilość ciepła ciała. - Cześć Renee. Will jest tutaj ze mną. Wygląda na to, że zachorowaliśmy i mogłabym cię prosić o kilka rzeczy, jeśli nie jest to zbyt wielkim problemem. - Czy będzie w porządku, jeśli wejdę? - Zapytała. - Musimy wrócić pod koce - szepnęła Kate. - Jej obowiązki, nie obejmują oglądania nas nago. - Technicznie, widziała mnie już nago. - Wchodź, Renee. Jest otwarte - powiedziała Kate, gdy już były w pełni okryci. - Nie podchodź zbyt blisko. Czułabym się okropnie, gdybyś się zaraziła. - Mamy gruźlicę - dodał Ian. - Jest szalenie zaraźliwa.

141

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Nie mamy gruźlicy. Mamy łagodne infekcje górnych dróg oddechowych i oboje będziemy żyć. Ian doświadczył raczej gwałtownego ataku kaszlu. - Łagodne? - Cicho - powiedziała, kładąc dłoń na jego ustach. - Pozwól, że złapię długopis i papier, bym mogła zapisać to, czego potrzebujecie. Skończyli dyktować Renee swoją listę i poszła do sklepu. Ian pochylił się i odsunął koc, odsłaniając nagie ciało Kate, od pasa w górę. - Co robisz? - Zapytała. - Nie obchodzi mnie, jak strasznie się czuję. Wetrę Vicksa w twoją klatkę.

Renee sprawdziła ich, zanim poszła do domu i zapytała, czy jest coś, czego potrzebują. - Myślę, że na razie mamy wszystko - powiedziała Kate. - Dziękuję bardzo. - Zadzwoń do mnie, jeśli będziesz czegoś potrzebować, a chętnie to przyniosę. Mam nadzieję, że wkrótce poczujecie się lepiej. Kate powiedziała Ianowi, że odpoczynek jest tym, czego najbardziej potrzebowali, gdy czekali aż minie choroba. Dlatego większość dnia spędzili w łóżku, spali lub oglądali telewizję. Po przebudzeniu się z jednej z wielu drzemek, Ian sięgnął po telefon, by sprawdzić pocztę. - Och, pokochasz to, słodziaku. To od CIO, w sprawie mojego raportu na temat wyników naszego wspólnego zadania socjotechnicznego. - Wyobrażam sobie, że miał dużo do powiedzenia. - Sądząc po długości tego e-maila, wygląda na to, że tak. Atak kaszlu uniemożliwił mu odczytanie słów, a kiedy w końcu ustąpił, potarł pierś. - Cholera, to boli. Dobra, posłuchaj tego. - Szanowny Panie Smith.

142

WHITE-HOT HAT

Jestem

bardzo

Tracey Garvis Graves

KATE & IAN 2

rozczarowany,

że

nasze

uzgodnione

warunki

audytu

bezpieczeństwa, były tak rażąco lekceważone przez twoją firmę. Kate roześmiała się. - Jest wyraźnie nieświadomy twoich niedociągnięć, jeśli chodzi o przestrzeganie zasad. - Naprawdę, mogło ujść mi to na sucho tylko raz. Po tym zaczynają się mądrzyć. Przewinął wiadomość i kontynuował czytanie. - Uważam, że nieautoryzowane uczestnictwo na spotkaniu personelu IT, jest szczególnie bezczelne. - To tak, jakby w ogóle cię nie znał. - Cztery akapity i wciąż narzeka. Może po prostu przejdę do części, w której docenia naszą ciężką pracę. - Zakładając, że tak jest. - Jednak Twoja firma rzuciła światło na wiele niedociągnięć ochrony tej organizacji, a przedstawione sugestie zostaną natychmiast wdrożone. - Ian rzucił jej zadowolone spojrzenie. – Przewidziałem to, prawda? - Tak. Ian prześledził resztę wiadomości. - Przypominam jednak, że twoja oferta nie będzie miała żadnej rekompensaty pieniężnej. Zaczął pisać, wypowiadając słowa na głos, gdy pisał odpowiedź. - Zgodnie z obietnicą, nie będzie wystawiana faktura za nasze usługi. Zamiast płatności, prosimy o przesłanie pisemnej rekomendacji, ponieważ jestem pewien, że masz wielu znajomych, którzy również skorzystaliby z naszej wiedzy. A jeśli to nie jest zbyt duży problem, byłbym wdzięczny, gdybyś mógł napisać krótką rekomendację dla mojej strony z referencjami. Paragraf lub dwa, w zupełności wystarczy.

143

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Później tego wieczoru, Kate napełniła wannę i przekonała Iana, że gorąca kąpiel zrobi cuda dla jego obolałego ciała. - Chodź - powiedziała. - Możesz nawet być z przodu. Opadł na wannę i oparł się o pierś Kate. Nabrała mu na głowę garści ciepłej wody, a kiedy jego włosy były mokre, wmasowała palcami szampon w skórę głowy. Jęknął cicho. - Gruźlica nie jest całkowicie okropna. - O to właśnie chodzi - powiedziała, spłukując szampon garściami wody. - Nie ma nikogo, z kim wolałbym być chory. Nie ma nikogo innego, z kim wolałbym być zdrowy. - Jego głos brzmiał na przytłoczony i ochrypły i nie było w tym przekonania. Pocałowała go w mokrą głowę. - Ja też. - Nie miało znaczenia, że ich nosy były czerwone. Dla Kate liczyło się tylko to, że byli razem. Pogrążyła się w ataku kaszlu, po którym nastąpiło gigantyczne kichnięcie. - Czy kichnęłaś na moją głowę? - Zapytał. - W żadnym wypadku. To byłoby obrzydliwe. Roześmiał się, kiedy sięgnęła po szampon i ponownie umyła mu włosy.

Półtora dnia później, oboje czuli się znacznie lepiej. Kate zdawała się zdrowieć nieco szybciej niż Ian, ale jej układ odpornościowy był prawdopodobnie silniejszy, biorąc pod uwagę, że stykała się z zarazkami częściej niż on. Szalała po tym, że tak długo leżała w łóżku i rozpaczliwie pragnęła opuścić dom. Po wzięciu gorącego prysznica, włożyła trochę ubrań, kiedy Ian leżał w łóżku, przewijając kanały telewizyjne. - Jadę do sklepu. Jestem zmęczona zupą i mam ochotę ugotować coś, co wymaga noża i widelca do jedzenia. - Czy Renee nie może tego zrobić? 144

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Nie przyjdzie dzisiaj. Pojechała odwiedzić swoją córkę i zięcia. Mogę odebrać artykuły spożywcze. Nie czuję się źle. - Jak możesz nie czuć? Kate zaśmiała się do siebie. Jej mąż, haker, może być niezwyciężony w większości scenariuszy ale był typowym człowiekiem, jeśli chodzi o chorobę. I dlatego to kobiety mają dzieci. - Weź gorący prysznic. Gwarantuję, że poczujesz się lepiej. - Pocałowała go na pożegnanie. - Zaraz wrócę.

Kate zwykle jeździła Tahoe, kiedy wybrała się na zakupy spożywcze ale tego dnia wybrała Porsche. Było już prawie Święto Dziękczynienia i pogoda wkrótce się zmieni, co oznaczało, że będzie musiała zaparkować samochód sportowy do wiosny. Postanowiła wziąć ładną, długą jazdę, a potem wracać do Safeway w drodze powrotnej przez miasto. Nie jeździła Spyderem, odkąd zaczęła pracować dla Iana i dobrze było znowu być za kierownicą. Jej znajoma trasa skinęła na nią, a na długim i dość pustym odcinku autostrady, pogłosiła stereo i postukała w dźwignię zmiany biegów na czas, gdy samochód się zbliżał. Jej umysł wędrował, gdy myślała o nadchodzących wakacjach i weselu Chada i Kristin. Planowano więcej strategii socjotechnicznych, a Ian obiecał, że zacznie uczyć ją technik phishingowych, które mogłaby wdrożyć z domowego komputera. Z niecierpliwością oczekiwała, że uda jej się przekonać ludzi do kliknięcia linków, które im przesłała, co dałoby jej dostęp do ich sieci. Była tak pochłonięta myślami i muzyką, że początkowo nie zdawała sobie sprawy, że samochód zaczął tracić prędkość. Wyłączyła system stereo, żeby mogła usłyszeć niepokojące dźwięki silnika i była zaniepokojona, gdy zauważyła, że w ogóle nie słyszy silnika. Odczyt prędkościomierza gwałtownie spadał i musiała zatrzymać się na poboczu. Wydawało się dziwne, że taki nowy i drogi pojazd miałby już problemy mechaniczne. Już miała zadzwonić 145

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

do Iana, gdy zadzwonił jej telefon, a jego imię rozbłysło na ekranie dotykowym. Wcisnęła przycisk głośnomówiący na kierownicy. - Hej. Właśnie miałam do ciebie dzwonić. - Sto dwie mile na godzinę? Poważnie, Kate? Czyli nie był to problem mechaniczny. To był jej mąż. - O mój Boże, nie włamałeś się do mojego samochodu. - Tak. - Czy ta twoja specjalna aplikacja, śledzi każdy mój ruch? - Technicznie tak. Ale nie szpiegowałem cię. Napisałem program do monitorowania prędkości i wysyła alert za każdym razem, gdy przekroczysz sto mil na godzinę. Wyobraź sobie moje zdziwienie, gdy najbardziej irytujący sygnał, przerwał mój miły, gorący prysznic. - Sto? Tylko tyle? - Sto mil na godzinę jest dość hojne. - Więc po prostu… wyłączyłeś silnik? Nie uważasz, że to było trochę… brutalne? - Dlaczego? - Mogłeś do mnie zadzwonić i kazać zwolnić. - Musiałem działać szybko. Odcięcie silnika i doprowadzenie samochodu do przyjemnego, stopniowego zatrzymania, jest bardzo korzystne w stosunku do gwałtownego i ostrego zatrzymania, które nastąpiłoby, gdybyś uderzyła w drzewo lub inny nieożywiony obiekt. - Włamałeś się do mojego samochodu. - To nie powinno jej dziwić, ponieważ ten mężczyzna może wszystko zhakować. - Myślałem, że już to ustaliliśmy. - To ty kupiłeś go dla mnie. Powiedziałeś, że chcesz, bym się z nim dobrze bawiła. Dobrze się bawiłam. - Tak, ale gdybym wiedział, że masz życzenie śmierci, kupiłbym ci coś wolniejszego. Jak Ford Focus. 146

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Włącz mój samochód - powiedziała tak surowo, jak tylko mogła. Silnik zamruczał do życia. - Kontynuuj, słodziaku ale proszę jedź bezpiecznie. Będę na ciebie czekał w domu.

Weszła do Safewaya i napełniła wózek wystarczającą ilością artykułów spożywczych, by przygotować obiad na kilka następnych dni i wepchnęła wszystko do samochodu. Sięgnęła do torebki po swój kluczyk ale go tam nie było. Przypomniała sobie, że zamknęła samochód i wrzuciła brelok do wewnętrznej kieszeni torby, gdzie zawsze go trzymała. Możliwe, że wydawało jej się, że breloczek znalazł się pośrodku zawartości torebki. Po dwukrotnym sprawdzeniu wszystkiego, potrząsnęła głową z zakłopotaniem. Och, do cholery. Czy przez pomyłkę upuściła go na ziemię? Cofnęła się, ale nie znalazła. W sklepie rozmawiała z pracownikiem, który obiecał, że będzie tego pilnował i zadzwoni, gdyby ktoś go znalazł. Na zewnątrz oparła się o samochód i wyciągnęła telefon z torebki. Kate: Najwyraźniej zgubiłam kluczyki. Piętnaście sekund później, zamki samochodu otworzyły się z głośnym kliknięciem. Pięć sekund po usadowieniu się za kierownicą, silnik włączył się. Ian: Czy mogę ci jeszcze pomóc, słodziaku? Kate: Nie, dziękuję. Jestem pewna, że z resztą mogę sobie poradzić.

147

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Ian wylegiwał się w łóżku, kiedy wróciła do domu, świeżo po prysznicu, z mokrymi włosami i nagą klatką piersiową. Prześcieradło przykrywało go poniżej talii, ale Kate prawie mogła zagwarantować, że jego górna część ciała nie była jedyną częścią jego ciała, której brakowało ubrania. Detrytus ich choroby - zmięte Kleeneksy, szklanki po wodzie i Vicks - zostały usunięte. Stała w drzwiach, opierając się o nie z rękami skrzyżowanymi przed sobą. Przeciągnął się, strzelając do niej uśmiechem. - Miałaś rację co do prysznica. Czuję się o wiele lepiej. - Czy jest coś, czego nie zhakujesz? - Zmieniłem pościel na świeżą. - Jadę, a silnik… wyłącza się - powiedziała Kate. - Zapaliłem tę świecę, którą lubisz. Czy czujesz ten zapach? Wciągnęła mieszankę drzewa sandałowego i wanilii. - Jak można włamać się do samochodu? Zadrwił. - Ten samochód, to tylko inteligentny telefon na kołach. Jeśli jest podłączony do sieci, mogę go zhakować. Najpierw ja… Cóż, mogę powiedzieć po twojej reakcji, że nie chcesz dokładnie usłyszeć, jak to zrobiłem. - Nie, raczej nie. - No cóż, może trochę. Fascynował ją fakt, że mógł zhakować poruszający się pojazd, ale jego ciągłe lekceważenie granic, frustrowało ją na tyle, że nie chciała wyjaśnień. - Ryzykowałaś swoje bezpieczeństwo a obiecując mi, że nie będziesz jeździć tak szybko. Więc naprawdę jestem tym, który powinien być szalony. - Dlaczego było dobrze, kiedy jechałam sto dziesięć mil na godzinę w Shelby? Ha! Teraz go miała. Ponieważ byłem z tobą w samochodzie, a jeszcze nie uczyniłem cię moją żoną. Wtedy nie chciałbym, żeby stała ci się jakakolwiek krzywda ale naprawdę nie mogę sobie poradzić z myślą, że teraz coś ci się stanie. To by mnie zabiło. 148

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Naprawdę trudno było się na niego wściekać, gdy mówił takie rzeczy. Między nimi przemknęło coś niewypowiedzianego a jej wyraz twarzy złagodniał. Jej potrzeba granic i potrzeba wolności, zawsze byłyby w stanie wojny i to nigdy się nie zmieni. Jego metody mogły być trudne ale jego serce było we właściwym miejscu. Przebył długą drogę ale wątpiła, czy kiedykolwiek całkowicie straci swoje impulsywne, swobodne sposoby i prawdopodobnie zawsze będzie czasami zachowywać się jak dzikus. Próbował ją uspokoić ale to było jak próba powstrzymania powietrza przed ucieczką z balonu, w którym znajdowała się mała dziura. W końcu musiało uciec. Wyobraziła sobie, jak zanurza twarz w jego szyi i wdycha zapach mydła na jego czystej skórze. Spojrzał na nią, jakby dokładnie wiedział, o czym myśli. - Dlaczego tu nie przyjdziesz? - Oboje wiemy, co się stanie, jeśli to zrobię. Seksapil Iana zawsze był jego najpotężniejszą siłą. - Dokładnie. Pośpiesz się. - Mam zakupy do schowania. - Odłożę je dla ciebie. Potem. Minęły trzy dni. Ledwie będziemy potrzebować czasu. - Podeszła do niego ale zatrzymała się w połowie. - Aw, słodziaku. Sprawisz, że będę na to pracował, prawda? Podejdź bliżej. Tylko chcę cię pocałować. Usilnie starała się nie uśmiechać, ponieważ chciała go tak bardzo, jak on chciał jej i tylko jej uporczywy upór stał między nimi. - Właśnie tutaj - powiedział, poklepując łóżko obok siebie. Usiadła, a on wsunął rękę pod jej bluzkę, przyciągając ją bliżej, tak że ich usta były tylko cale od siebie. Ciało Kate brzęczało z pożądania, gdy ich usta tańczyły, prawie się dotykając, każde z nich wstrzymywało pełne zaangażowanie w pocałunek, gdy czekali, aż drugie się podda. Być może skłoniłby ją z powrotem do łóżka, ale nie poddała się w pierwszej kolejności. Jego dłoń wsunęła się pod jej szczękę i zamknął oczy. Ona też. Potem otarł jej usta i odsunął się. Lekko 149

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

otworzyła usta, szukając. Czułaby się tak dobrze, gdyby go wpuściła, pocałowała go głęboko. Ponownie otarł jej usta i poczuła tylko czubek jego języka. Spodziewając się, że zrobi to jeszcze raz, była zaskoczona, gdy użył zębów, by delikatnie ugryźć dolną wargę. Nie byłaby w stanie wytrzymać dłużej, zwłaszcza gdyby zrobił to ponownie a kilka sekund przed tym, jak jej postanowienie rozpadło się na dobre, złamał się. Otworzył usta i mocno zacisnął palce w jej włosach, by utrzymać ją na miejscu, gdy pocałował ją ostro i namiętnie. Było coś pierwotnego i ledwo zawartego w sposobie, w jaki żadne z nich nie mogło przestać całować drugiego i wydawało się, że trwa to godzinami. Sięgnął po jej dłonie, kiedy w końcu zaczerpnęli powietrza i spletli palce. - Wygrałam - powiedziała, jej pierś unosiła się i opadała. - Na pewno? Bo mam zamiar zdjąć ci ubrania. Jeśli to przegrana, możesz wygrywać za każdym razem. - Pierwszy mnie pocałowałeś. - A ten pocałunek zdecydowanie potrzebuje liczby. - Dziewięć. - Albo możemy to nazwać „przepraszającym” pocałunkiem. - Nie jest mi przykro. - Nie musisz przepraszać ale musisz zwolnić, Katherine Bradshaw powiedział szeptem, który łaskotał ją w ucho. Pocałował ją ponownie a potem zdjął jej ubranie i zapomniała o zakupach. Jak powiedział, minęły trzy dni.

150

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 17 - Chcesz wyjść z nami na kawę? - Zapytała jedna z kobiet w klasie Pilates, gdy Kate odłożyła kurtkę i schowała torebkę do szafki, potrząsając kroplami deszczu z włosów. Temperatura spadła i przez ostatnie dwa dni padało i padało. - Jasne. - Mimo mrocznej pogody, jej nastrój znacznie się rozjaśnił na myśl o kawie. Mimo, że Kate pracowała dużo dla Iana, wciąż pragnęła się zaprzyjaźnić. Zrobiła pewne postępy z kobietami, ponieważ teraz regularnie zwracały jej pozdrowienia ale nie próbowały dalej rozmawiać, aż do teraz. - Zawsze wychodzimy wspólnie po zajęciach - powiedziała kobieta. Możemy iść razem. - Świetnie. - Kiedy zajęcia się skończyły, weszły do szatni, by wziąć prysznic i się przebrać. Wydawało się, że nikt się nie spieszy i nikt też nie miał na sobie ubrań, może dlatego, że niektóre miały jedne z najlepszych ciał, jakie Kate kiedykolwiek widziała. Było też dużo rozciągania i zginania. Już to zauważyła i choć sama nie była bynajmniej skromna, nie miała ochoty na pokaz dla innych i okazało się, że ich postawy są dziwne. Kate stała w bieliźnie, żeby sięgnąć po stanik, gdy jedna z kobiet z grupy podeszła, wskazała na swoje piersi i powiedziała: - Kto ci zrobił? - Um, to oryginały. Kobieta położyła obie dłonie na piersiach Kate i delikatnie je ścisnęła, pojedynczo, jak gdyby porównywała melony w sklepie spożywczym. - Kate zdjęła macające ją ręce z piersi. - Bez dotykania - powiedziała z uśmiechem. - Są świetne. - Cóż, jak powiedziałam, urodziłam się z nimi, więc chyba mam szczęście. - Skończyła się ubierać, zamknęła szafkę i poszła za innymi kobietami. Kawiarnia 151

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

znajdowała się kilka miejsc od studia Pilates, a ponieważ jej Tahoe było zaparkowane przed budynkiem, zatrzymała się, by rzucić torbę na tylne siedzenie. Jedna z kobiet spojrzała na samochód z czymś, co wyglądało na okropnie pogardliwe. - Jesteś Diane, prawda? - Zapytała jeden z nich po złożeniu zamówienia na drinka i zaniesieniu go do pobliskiego stołu. - Tak. Było ich pięć, kobieta o imieniu Wendy przedstawiała pozostałe, podczas gdy Kate robiła, co mogła, by zapamiętać wszystkie. - Uczestniczymy w zajęciach w poniedziałki, środy i piątki. - Ja też - powiedziała Kate. – Chyba, że pracuję. Rozmowa umilkła. Wszystkie patrzyły na Kate, jakby miała rogi wyrastające z jej głowy. - Pracujesz? - Pracuję dla mojego męża. Ma swoją firmę. - Prowadząc księgowość? - Zapytała kobieta o imieniu Nina. Centralnym kamień na jej obrączce, miał co najmniej pięć karatów. Czy nie martwiła się, że zostanie napadnięta? - Coś takiego - powiedziała Kate. - Czy on cię zmusza? - Oh, nie. Chcę pracować. Powiedziałam mu, że mam tyle czasu, że mogę go wypełnić gotowaniem i chodząc na ćwiczenia. - Gotujesz? - zapytała Wendy. Puste spojrzenia dookoła. - Tylko wtedy, gdy mamy ochotę na jedzenie - powiedziała lekko Kate. - Nie masz personelu? Kogoś, kto dla was gotuje? - Kate była prawie pewna, że kobieta nazywa się Kaitlin. - Mam gosposię ale nie kucharkę. - Jeździsz? - W Middleburgu oznaczało to tylko jedno. 152

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Nie. - Musisz być spoza miasta - powiedziała Kaitlin. - Przeprowadziliśmy się tu we wrześniu. Pochodzę z Indiany ale ja i mój mąż mieszkaliśmy w Minnesocie. - Czy to na Środkowym Zachodzie? - Tak, to na północ od Iowa. - Czy Iowa uprawia się ziemniaki? - Nie, to w Idaho. Uprawiają kukurydzę w Iowa. - Co oni uprawiają w Indianie? Kate uśmiechnęła się. - Inteligentne kobiety. - Masz dzieci? - Jeszcze nie. - Próbujesz? - Nie teraz. - Ile masz lat? - Trzydzieści. Nagle żadna z nich nie spojrzała jej w oczy. - Co? Po prostu zaczynasz dość późno. Kate wypiła kawę. - Tak myślisz? - Zegar zaczął tykać po dwudziestu siedmiu. - Kobiety mają dzieci znacznie później. Nie martwię się. Prawie żadno z moich przyjaciół nie ma jeszcze dzieci. - Może zaraz zajdziesz w ciążę. Wtedy już nie będziesz musiała pracować. - Lubię pracować. Czy któraś z was pracuje? - Zostajemy w domu z naszymi dziećmi. Mam czwórkę - powiedziała Wendy. - Och - powiedziała Kate. - Gdzie one są teraz? - Są ze swoją nianią. 153

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Przez następne pięć minut pokazywały telefony Kate, żeby przeglądać zdjęcia ich uroczego i dobrze ubranego potomstwa, na które wyraźnie zapałali. - Cóż, prawdopodobnie powinnam być w drodze - powiedziała Kate, kiedy skończyła kawę. - Zbliża się pora lunchu i mam trochę pracy do zrobienia tego popołudnia. Dziękuję bardzo za zaproszenie. Odpowiedziały jej ciepło i powiedziały, że muszą to zrobić ponownie. Teraz, kiedy powitały ją w swoim gronie, były całkiem przyjazne i prawdopodobnie nie minęło dużo czasu, zanim ich styl życia nie wydawał się tak obcy. Ale nie mogła powstrzymać się od poczucia, że w jakiś sposób zawiodła ich inicjację i że zawsze będzie outsiderką z powodów, które nie miały nic wspólnego z tym, jak długo tam mieszkała.

Kiedy wróciła do domu, weszła do gabinetu Iana, pocałowała go i opadła na kanapę. Odsunął krzesło od biurka i uśmiechnął się. - Co będzie do jedzenia? - Paninis. Twoje ulubione. Czy jesteś głodny? - Tak. Dzięki Bogu, że wróciłaś, by mnie nakarmić. Czułem, że marnieję. Poszedł za nią do kuchni i zaczęła szperać w lodówce za mięsem i serem. - Kobiety z Pilates w końcu poprosiły mnie, bym poszła z nimi na kawę. - To świetnie. Jak poszło? Potrząsnęła głową. - Nie pasuję do nich. - Jestem pewien, że pasujesz. - Były bardzo miłe ale mam pracę, gotuję, nie jestem mamą i nie jeżdżę konno. I powinieneś zobaczyć te diamenty. Jedna z tych dziewczyn zostanie napadnięta i upchnięta w bagażniku, a potem będzie jej przykro. - Może musisz poznać ich trochę lepiej. Kate wyciągnęła ekspres do panini i deskę do krojenia. 154

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Cóż, jedna z nich już mnie zna. Wyciągnęła rękę i macała moje cycki. Czy możesz w to uwierzyć? Położyła na nich obie ręce i ścisnęła. Ian poświęcił jej swoją całą uwagę. - Dobra, powiedz mi jeszcze raz ale tym razem wolniej. Może powinnaś mi pokazać, żeby się upewnić, że rozumiem. Kate roześmiała się. - Och, doskonale rozumiesz. - Byłaś naga? Czy ona była? - Wszystkie byłyśmy nagie. To zawsze taka dziwaczna, naga szatnia. Podeszła, gdy próbowałam założyć stanik. Ian oblizał wargi i przełknął ślinę. - O mój Boże. - Posiadanie prawdziwych piersi przez prawdziwą Gospodynię domową nie jest tak zabawne. Pokręcił głową. – Oczywiście, że nie. Co się wtedy zdarzyło? - Cóż, to jest miejsce, gdzie robi się naprawdę intensywnie. - Kate zniżyła głos do szeptu. - Po tym, jak skończyła z moimi cyckami, jej ręce zsunęły się nieco niżej i dotknęła mnie tam. Podniósł Kate i rzucił ją przez ramię. - Nawet mnie to nie obchodzi, że teraz się ze mną bawisz. Wrzasnęła i walnęła go w plecy w udawanym oburzeniu. - Postaw mnie, jaskiniowcu! - Roześmiał się. - Nie powinnaś szarpać mojego łańcucha, słodziaku. - Mam do zrobienia kanapki. Mówiłeś, że jesteś głodny. - Może uda mi się znaleźć coś w sypialni, żeby się trochę wstrzymać. - Usta na tobie. - Myślę, że masz na myśli moje usta. I po to, żebyś wiedział, mam ochotę robić wszystkie naprawdę brudne rzeczy. - Jak myślisz, to są twoje urodziny? Specjalna okazja? - Przestań być skromny. To ty wyrzuciłeś tę zasadę dawno temu. - Kate roześmiała się. - Dlaczego idziesz tak wolno?

155

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Kiedy dotarli do sypialni, rzucił ją na łóżko i minęło sporo czasu, zanim wrócili do kuchni.

156

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 18 Ian był pod prysznicem, gdy zadzwonił telefon, którego używał tylko dla grupy zadaniowej. Kate weszła z nią do łazienki. - Dzwoni supertajny bat-telefon. Czy chcesz, żebym odebrała? Pokazuje C na ekranie. Wysunął głowę, wycierając szampon z oczu, gdy mydliny spływały mu po twarzy. - To Charlie. Czy możesz to odebrać, słodziaku? Powiedz mu, że za minutę podejdę. Kate odebrała telefon. - Hej, Charlie. Tu Kate. - No cóż, cóż. Wygląda na to, że miałem szczęście z tym połączeniem. Wolałbym raczej z tobą rozmawiać niż twoim mężem. - Ian bierze prysznic. Prawie skończył. - Jak się masz? - zapytał Charlie. - Dobrze. A co u ciebie? - Nie mogę narzekać. Co masz na myśli? - Zabieram przyjaciela na obiad. Po kawie z kobietami z Pilates, Kate zadzwoniła do Jade. Wspomniała Ianowi, jak dobrze ona i dekoratorka wnętrz się dogadywały. - Lubię ją. Wydaje się naprawdę miła. Poza tym jest pracującą dziewczyną, więc może będziemy miały więcej wspólnego. Myślę, że zobaczę, czy przyjmie zaproszenie na obiad lub drinka. Jade wydawała się szczęśliwa, gdy usłyszała Kate i entuzjastycznie przyjęła zaproszenie na obiad. - Dokąd idziecie? - zapytał Charlie. - Francuski Pies. - Raz tam jadłem. Minęło jednak trochę czasu. Spróbuj risotto z homarem, jeśli nadal je mają. Było świetne. 157

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Może, zamówię. Dzięki za polecenie. - O której się spotykacie? Może być dość tłoczono. - O siódmej. Zrobiłam rezerwację. - W takim razie nie powinnaś mieć problemów. Ian pojawił się w drzwiach, nagi. Kate skinęła na niego, by obrócił się w kółko i z radością się szczęśliwie posłuchał. Podniosła telefon do góry. – Jest już Ian. Miło było z tobą rozmawiać, Charlie. - Z tobą również, Kate. Miłej nocy.

Jade siedziała w barze, gdy Kate weszła do restauracji. - Uwielbiam twoją sukienkę - powiedziała Jade po tym, jak się uściskały. – Gdzie kupiłaś? - Anthropologie. Will ją kupił. Lubi robić zakupy dla mnie. - To rzadka rzecz, którą można znaleźć u mężczyzny. - Zaufaj mi. Wiem, jakie mam szczęście. - Hostessa powiedziała, że nasz stolik będzie gotowy za minutę. Kate usiadła obok Jade i zamówiła kieliszek wina. - Jestem szczęśliwa, że umówiłyśmy się dziś wieczorem. Nie spotkałam wielu ludzi, odkąd się tu przeprowadziliśmy. - Byłem bardzo zadowolona, że zadzwoniłaś. Kiedy nie pracuję, staram się trzymać z boku. Ludzie nie chcą ale czasami zachowują się tak, jakby twój stan cywilny był zaraźliwy lub martwią się, że możesz spróbować ukraść ich męża. - Nie jestem pewna, czy rozumiem. - Chociaż Jade nigdy nie wspomniała o mężu, Kate założyła, że jest mężatką, ponieważ nosiła pierścionek z diamentem i pasującą złotą obrączkę na serdecznym palcu lewej ręki. - Mój mąż zmarł w wypadku samochodowym kilka lat temu. Z jakiegoś powodu myślałam, że już ci powiedziałam. 158

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Nie - powiedziała Kate. Zakryła usta dłonią, a jej oczy wypełniły się łzami. Czuła się, jakby ktoś wyrzucił z niej wiatr, gdy wszystko powróciło: szok. Niewiara. Łzy. Dla Jade nie było obudzenia się z koszmaru, jaki był dla Kate. Chwyciła dłoń Jade i ścisnęła. - Tak mi przykro. - Dzięki, Diane. Mam swoje dni ale nic mi nie jest. Naprawdę. - Jak długo byliście razem? - Dwanaście lat. Poznaliśmy się, gdy miałam dwadzieścia dwa lata i wyszłam za mąż dwa lata później. - Dzieci? - Żadne z nas, tak naprawdę nie odczuwało silnej potrzeby ich posiadania. Przeważnie cieszyliśmy się sobą. Wspólnie zarządzaliśmy firmą i to była jedna z najtrudniejszych rzeczy. Nie mam już partnera biznesowego. Teraz to ja podejmuję decyzje. Fakt, że Jade i jej mąż pracowali razem, tak jak ona i Ian, zasmucił ją, a jej łzy groziły jej wylaniem. Kate czuła, że nie zasługuje na swoje szczęście i zastanawiała się, czy wszechświat kiedyś się spodziewa zapłaty. Jade położyła dłoń na ramieniu Kate. - Czy wszystko w porządku? - Przykro mi. Nie powinnam cię o to pytać. - Obawiając się, że jej reakcja wydaje się ekstremalna, starała się wymyślić wiarygodny powód, dla którego wiadomość tak nią wstrząsnęła. - Mój dobry przyjaciółka straciła męża nie tak dawno temu i było to dla niej tak trudne. Nie myślała, że kiedykolwiek się z tym pogodzi. - Nigdy tak naprawdę tego nie robisz. Ale z czasem zanika na tyle, że możesz postawić jedną stopę przed drugą. Najgorsze jest to, że bardzo tęsknię za drobiazgami, jak wspólne spożywanie śniadania lub siedzenie na kanapie, trzymanie się za ręce i oglądanie telewizji. Może kiedyś znajdę kogoś, kto zrobi te rzeczy. - Wiem, że tak będzie - powiedziała Kate. I miała to na myśli. Hostessa podeszła do nich. - Proszę za mną. Wasz stolik jest gotowy. 159

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Znalazły się przy stoliku dla dwóch osób w tylnym rogu. Kate otworzyła menu a kiedy przybył ich kelner, żeby odebrać zamówienie, zamówiła risotto z homarem. - A jaka jest twoja historia? - Zapytała Jade. - Linda powiedziała mi, że przeprowadziliście się z Minnesoty i wiem, że Will jest właścicielem firmy. Co porabiasz? - Kiedyś byłam adwokatem. - Wow, to imponujące. - Cóż, nie zostałam w zawodzie. Opuściłam karierę prawniczą, by prowadzić spiżarnię non-profit, co było dla mnie bardzo satysfakcjonujące. Potem przenieśliśmy się tutaj, a teraz pomagam Willowi. - Dlaczego ten obszar? - Kilku jego klientów jest tutaj i sensowne było być bliżej. - Urządziłaś się już? - Powoli. Szczerze mówiąc, Will jest dość skryty, więc nie spotkaliśmy wielu ludzi. - Jestem pewna, że w końcu to zrobisz. To wymaga czasu. Ich rozmowa płynęła łatwo i nie zabrakło im tematów do rozmowy. Risotto z homarem było tak samo dobre, jak powiedział Charlie, a kiedy ona i Jade jadły cytrynową tartę na deser, zatrzymały się przy kolejnym kieliszku wina. Gdy w końcu opuściły restaurację, prawie zamykali. - Zaparkowałem na ulicy - powiedziała Kate. - Ja też - powiedziała Jade, gdy szły w stronę swoich samochodów. Kiedy były do restauracji, gęsta mgła opadła. Niesamowity blask lampy gazowej, stylowe latarnie uliczne i brukowce pod ich stopami, przypominały Kate Londyn z czasów Kuby Rozpruwacza. 160

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Cieszę się, że nie idę sama do mojego samochodu - powiedziała. - Ja też. To dość straszne. - Chciałbym to powtórzyć - powiedziała Kate, zanim się rozstały. - W każdej chwili - powiedziała Jade, wyciągając rękę, by ją przytulić. Jedź bezpiecznie. Kate udała się do domu. Była prawie dziesiąta, a drogi były puste, z wyjątkiem samochodu, który był za nią przez ostatnie pięć minut. Wyglądało na to, że podąża nieco bliżej niż zwykle a jego reflektory oświetlały wnętrze jej samochodu. A może światła wydawały się jaśniejsze z powodu mgły i chmur, które zasłaniały księżyc, czyniąc ciemność bardziej zauważalną. Kierowca nigdy nie zbliżył się na tyle, by zakwalifikować się jako ogon ale był na tyle blisko, że trudno było zignorować jego obecność. Czy ktoś zauważył ją i Jade, kiedy stały na parkingu? Gdyby patrzyli, jak wsiada do samochodu, wiedzieliby, że była sama. Pozostała na swojej drodze, aż dotarła do zjazdu, który zabrałby ją do domu. Choć był otwarty dla ruchu, przypominał raczej wąski, prywatny podjazd niż drogę i tylko ktoś, kto wiedział, dokąd się udaje, mógłby z niego skorzystać. Samochód też skręcił. Pod jej skórą krążył dreszcz niepokoju i chociaż powiedziała sobie, że przesadza, zadzwoniła do Iana.

Siedział na kanapie ze swoim laptopem, gdy zadzwonił telefon. - Hej, słodziaku. Jak tam kolacja? - Myślę, że ktoś mnie śledzi. Zdjął nogi z otomany i pochylił się, przyciskając telefon mocniej do ucha. - Co?

161

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Jeden samochód, jedzie za mną od jakiegoś czasu. Jest blisko. Może przypadek. Czy nie powinnam wjeżdżać na podjazd? - Kate. Chcę, żebyś wjechała. - Jego ton nie pozostawił miejsca na debatę. - Ale jeśli ktoś mnie śledzi, będą wiedzieć, gdzie mieszkamy. Była to ważna informacja ale jeśli ktoś podążał za nią umyślnie, jedyną rzeczą, o której mógł myśleć, było bezpieczne doprowadzenie jej do drugiej strony bramy. Nie było powodu, by wyciągać jakiekolwiek wnioski, przynajmniej jeszcze nie. Może ktoś zauważył Kate i Jade, kiedy wychodziły z restauracji. Może pomyśleli, że pójdą za nią. Zobaczymy, czy zatrzymała się gdzieś po drodze do domu. - Zejdę do bramy. - Będę za kilka minut. - Będę czekać. Nie zdawał sobie sprawy, że jest tak mglisto, a kiedy brama się otworzyła, pozostał w cieniu, patrząc, jak samochód podążający za nią ciągnie dalej. To był sedan ale było zbyt ciemno, by mógł określić markę lub dobrze przyjrzeć się tablicy rejestracyjnej. Po wjechaniu, Kate zatrzymała samochód i wysiadła naciskając przycisk na pilocie, by zamknąć bramę. Pochylił się i pocałował ją. - Wszystko w porządku? - Teraz jest lepiej, gdy jestem w domu. Prawdopodobnie jestem po prostu paranoikiem. Jest ciemno i mglisto i pozwoliłam, by mój umysł igrał ze mną. Podjechała podjazdem i zaparkowała samochód w garażu. - Od teraz, jeśli będziesz wychodzić wieczorem, będę cię odwoził. – Ciemne szyby Navigatora utrudniały zobaczenie, kto jest w samochodzie. - To chyba nic - powiedziała. - Na wszelki wypadek. Tej nocy, kiedy Kate spała w jego ramionach, jego umysł wyczarował różne scenariusze, żaden z nich nie był dobry. Zawsze martwił się, że któregoś dnia ten, kto go zdemaskował, przyjdzie ich szukać i bez względu na to, jak 162

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

dobrze się ukryją, jeśli ktoś będzie chciał ich znaleźć wystarczająco mocno, w końcu odniesie sukces. Przytulił ją mocno do siebie, wsłuchując się w delikatny odgłos jej oddechu. Ale sen nie pojawił się długo.

163

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 19 Charlie pierwszy pojawił się na spotkaniu grupy zadaniowej. Ian był drugi. - Hej – powiedział Ian, kiedy włączali swoje laptopy. - Znalazłeś coś interesującego? - Znalazłem zapis. Chcę, żeby wszyscy to zobaczyli. Dla ciebie, to jest w szczególności godne uwagi. Jako odpowiedzialny za grupę operacyjną, Charlie całkowicie pogrążył się w pracy pod przykrywką i teraz spędzał dziesięć do dwunastu godzin na dobę, monitorując aktywność haktywistów, obserwując ich działania, kiedy prowadzili negocjacje online w obszarze internetu nie indeksowane przez wyszukiwarki. Wszyscy - włącznie z Charliem - wykorzystywali oprogramowanie o nazwie The Onion Router, czy Tor, by ukryć swoją tożsamość i ukryć lokalizację przed każdym, kto mógł podsłuchiwać lub analizować ruch. Pozostali członkowie grupy zadaniowej weszli do Sali i zajęli miejsca. - Ok, Charlie. Zobaczmy co masz - powiedział Phillip. Charlie wpisał polecenia na swoim laptopie, a screeny z kilku stenogramów rozmów pojawiły się na ekranie na ścianie. Internet Relay Chat, lub IRC, to sposób, by ułatwić wymianę wiadomości w formie tekstowej więcej niż dwóm ludziom naraz, za pomocą specjalnego kanału. Hakerzy wykorzystywali kanały do komunikowania się anonimowo na szeroką skalę wierząc, że były rozsądnie bezpiecznym miejscem do prowadzenia ich rozmów. Każdy zapis czatu zaczynał się komunikatem wiadomości i nazwą uczestnika. Ian prześledził blok tekstu, ignorując pozerstwa i wulgaryzmy i skupił swoją uwagę na słowach i zwrotach. 01:12 < myśliwy > myślą, że nie ma władzy 01:12 federalni nie mają władzy 01:12 < myśliwy > cisza nie jest siłą, ciemność jest 164

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

01:13 siła od szpiegostwa federalnych 01:13 < myśliwy > priv8 żadnych zaproszeń 01:13 < Fox7825 > śmiech w ciemności Okazało się, że więzienie nie wiele zdziałało, by uciszyć Joshuę Morrisona i tych, których zostawił, był bardziej niż gotowy zaakceptować i działać. Haktywiści funkcjonowali przede wszystkim jako luźny zespół ale jednym z ich atutów była ich zdolność do przyłączenia do promowania wspólnej agendy i byli oni w pełni zdolni do wyznaczenia nowych liderów, którzy zapewniałyby jej wykonanie Kilka wierszy przyciągnęły uwagę Iana i od razu zrozumiał, co miał na myśli Charlie, kiedy mówił, że to go zainteresuje. Magik - to pseudonim, pod którym pracował, kiedy zbierał dowody, które mogły wysłać Joshuę Morrisona do więzienia. 01:33 magik nie żyje 01:33 < jojoju > magik umarł nie wystarczająco. 01:33 < nocnyjeździec > magik martwy w katastrofie 01:33 magik umarł 01:34 magik umiera jak wąż 01:34 < nocnyjeździec > magik umarł w realu 01:34 magik idgaf5 płonie, płonie, płonie 01:34 < nocnyjeździec > magik jest martwy w realu, wypadek, znalazł się w rzece 01:35 < jojoju > magik spłonął jak szczur, h8t6 niech spłonie w piekle - Chciwi dranie – powiedział Ian. - Jestem martwy a im wciąż mało.

5

IDGAF - I don't give a fuck – chuj mnie to obchodzi – hate - nienawidzieć

6 H8T

165

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Przynajmniej uwierzyli, że jesteś martwy. Powinieneś świętować. To jedna mniejsza grupa ludzi która chce cię zabić. - Twoja szklanka jest zawsze w połowie pełna, prawda Charlie? powiedział Tom. - Jeśli to oznacza połowę pełną whisky, to tak. Wiadomości były powodem do świętowania. Przez wszystkie lata pracy pod przykrywką, robił wszystko, by umieścić Joshuę za kratkami i to martwiło go najbardziej. Nie dlatego, że czuł, że to robił niewłaściwie lub poza prawem ale dlatego, że haktywiści byli dobrze znani ze swoich zagorzałych sytuacji wybaczenia lub zapomnienia. Odbywało się to w dużej mierze bez przemocy ale to nie wykluczyło możliwość, że jeden z nich został outsiderem. - Ciemność i mrok. Co to ma znaczyć? – powiedział Pete. Te dwa słowa pojawiły się trzydzieści razy, podczas całej transkrypcji i mimo, że charakter rozmów był nieczytelny i chaotyczny, trudno było przegapić krzyk zemsty, który przeniknął ich rozmowę. - Prawie wydaje się, że to jest wyśmiewanie - powiedział Charlie. - Może DDoS7? - Rozproszony atak umożliwiał wysyłanie nadmiaru ruchu na stronie internetowej, dopóki nie rozbił się lub nie zaćmił. - Coś mi tu nie pasuje - powiedział Tom. - Nawet, jeśli oni planują DDoS, dlaczego teraz? – zapytał Pete. To była pierwsza jego możliwość pracy z grupą zadaniową, więc nie był świadomy historii. Ian usiadł z powrotem na swoim krześle. - Ponieważ odmówiono Joshua ostatniego zwolnienia warunkowego w lecie. – Śledziłeś jego proces w sprawie zwolnienia warunkowego? – zapytał Pete.

7

DDoS - Distributed Denial of Service –rozproszony atak z odmową dostępu 166

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Kiedy posyłasz kogoś do więzienia , to ma sens, by trzymać rękę na pulsie, kiedy jest możliwość, że może być wolny i nie ukrywa swojej nienawiści do ciebie. - Wygląda na to, że nie masz się o co martwić - Bycie martwym ma swoje zalety. - Po raz pierwszy usłyszeliśmy o tej grupie zeszłego lata – powiedział Phillip. - Joshua był przykładowym modelem więźnia i wszyscy spodziewali się, że dadzą mu warunkowe zwolnienie. Gdy tak się nie stało, zaczęli się mobilizować. - Więc wiemy, że planują jakiś rodzaj odwetu za odmowę zwolnienia warunkowego, ale to, czego nie wiemy, to jak oni planują to zrobić - powiedział Tom. Phillip spojrzał na zegarek i zakończył spotkanie - Możemy nie znamy ich programu ale mam nadzieję, że Charlie przejrzy ich plany. A na razie spróbujmy zaplanować naszą obronę. Ok, spotkamy się w piątek. - Jak Kate podobał się Francuski Pies? - zapytał Charlie. Wydawało się, że nie spieszy się udać z powrotem do swojego biurka, prawdopodobnie dlatego, że pracował więcej niż pozostali. Ian wiedział z pierwszej ręki jak brutalne i wyczerpujące może to być. Ian schował swojego laptopa. – A skąd wiesz, że ona tam była? - Powiedziała mi, że spotyka się z przyjaciółką na kolację, kiedy odpowiedziała jak zadzwoniłem na twój telefon. - Powiedziała, że było dobrze. - Poleciłem jej risotto z homara. - Zamówiła to. - Jego niepokój o Kate nie zniknął, pomimo że starał się przekonać samego siebie to zwykły przypadek. Nie chciał ulegać paranoi i chciał się trzymać faktów: ale samochód jechał za Kate, kiedy jechała do domu. Nie oznaczało to automatycznie, że samochód ją śledził. Ale nadal było coś – co

167

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

nazywało się intuicją - i to przeszkadzało mu przejść z tym do porządku dziennego. - Ian. Donośny głos Charliego wyrwał go z zamyślenia. - Przepraszam. Mówiłeś coś? - Mówiłem, że muszę już iść. - Jasne. Zobaczymy się później. - Kiedy Charlie miał prawie dotarł do drzwi, Ian powiedział : - Nie zapomnij się spać, dobrze? I delikatnie z whisky. Charlie roześmiał się i wyszedł.

168

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 20 Kate stała w drzwiach i patrzyła, jak samochód z wypożyczalni pojawia się na podjeździe. Kilka płatków śniegu wirowało w powietrzu, ale prognoza mówiła tylko o wietrze. Chwilę wcześniej Ian wpuścił jej rodziców, Chada i Kristin przez bramę, a Kate praktycznie podskakiwała z podniecenia. Była tak szczęśliwa, widząc ich, że rzuciła się w ramiona rodziców, gdy tylko przekroczyli próg. Diane wyciągnęła rękę i wsunęła kosmyk włosów Kate w palce. - To jest nowe. - Zawsze zastanawiałam się, jak wyglądałyby moje włosy trochę jaśniejsze. To jest zabawne! Ian objął Diane i wyciągnął rękę do Steve'a, który ją potrząsnął. Kate przytuliła Chada i Kristin i wprowadziła wszystkich do środka. Chad i Ian uścisnęli sobie dłonie. - Postawię twój samochód w garażu powiedział Ian. - Jest jeszcze jedno miejsce. - Dzięki - powiedział Chad. - Są w nim kluczyki. Spojrzał tam i z powrotem, między Kate i Iana. – Czy powinniśmy zmienić nasze fryzury? Ponieważ mama nic o tym nie mówiła. - Chciałam coś zmienić a Ian nie ma zbytnio czasu, to wszystko. Jest naprawdę zajęty. - Chad roześmiał się i uniósł ręce. - Byłem tylko ciekawy. - Nigdy nie wyobrażałam sobie ciebie jako blondynki, ale podoba mi się powiedziała Kristin. - I jakoś długość pasuje do Iana. Pasuje do jego osobowości.

169

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Są dłuższe niż kiedy go poznałam. Ale dość o naszych włosach. Tak się cieszę, że cię widzę. Założę się, że jesteś podekscytowana ślubem. Czy moja mama doprowadza cię do szału? - Raczej połączenie twojej mamy i mojej, doprowadza mnie do szału. Kristin rozejrzała się. - Ten dom jest niesamowity. Przyznaję, że kiedy Chad powiedział mi, że ty i Ian kupiliście stadninę koni, nie uwierzyłam mu. Ale naprawdę masz stodołę i stajnię. Co zamierzasz z nimi zrobić? - Nie mam pojęcia. Wiem tylko, że nie będzie w nich żadnych koni. Chodź ze mną. Oprowadzę cię.

Kate przygotowała zestaw przystawek i spędzili razem wieczór, jedząc, pijąc i grając w bilard, zanim poszli spać. Następnego ranka Kate podała śniadanie. - Zrobiłaś to? - Zpytał Chad, mając w ustach bułkę cynamonową. - Tak. - Są niesamowite. - Sięgnął po drugą i nałożył sobie na więcej bekonu. Kiedy zaczęłaś gotować? - Wkrótce po tym, jak się wprowadziliśmy. Pomyślałam, że skoro mieliśmy tę wspaniałą kuchnię, powinnam nauczyć się jej używać. - Prawdopodobnie daje ci to coś do roboty. Kate wiedziała, że to nic dla niego nie znaczy, ponieważ nie było w naturze jej brata bycie nieuprzejmym, ale najeżyła się, kiedy zakładał, że nie ma nic lepszego do roboty, nawet jeśli właśnie dlatego nauczyła się gotować. Teraz była bardzo zajęta, ale obiecała Ianowi, że nie powie nic swojej rodzinie o pracy dla niego. Po umyciu naczyń, Diane i Kate przygotowały indyka i wsunęły go do piekarnika. 170

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Co chcesz robić dalej? - Zapytała jej matka. - Zapiekanki? Sałatki? - Zrobiłam wszystko wczoraj - powiedziała Kate. - Wszystko? - Powiedziałem ci, że to zrobię. - Ale teraz nie wiem, co ze sobą zrobić. - Phillip i Susan nie przyjadą, aż do dzisiejszego popołudnia, więc pomyślałam, że możemy pokazać Kristin kilka uroczych małych sklepów, które odwiedziliśmy, kiedy przyjechałaś na moje urodziny. - To brzmi wspaniale. Chad i Ian weszli do kuchni z założonymi płaszczami. - Gdzie idziecie? - Zapytała Kristin. - Nigdy nie prowadziłem Shelby, więc korzystam z oferty Kate na przejażdżkę Porsche, zanim stanie się coś tragicznego - powiedział Chad. - Chad! - Kate rzuciła mu spojrzenie. - Nie mogę uwierzyć, że to powiedziałeś. Nic się z nim nie stanie. - Właśnie żartowałem. - Założę się, że pozwolisz mu jechać ponad setkę - mruknęła, kiedy Ian pochylił się, żeby ją pocałować i roześmiał się. - Nie przepuścisz mi, prawda?

Kate zaparkowała Tahoe na metr od Wschodniego Waszyngtonu. Uwielbiała historyczną atmosferę śródmieścia Middleburg. Temperatura była niska, a powietrze utrzymywało wyraźny chłód, ale nie było zbyt zimno, by iść pieszo. - Musisz zobaczyć sanie bożonarodzeniowe - powiedziała Kate, prowadząc ich do sklepu z najwyższej półki, który przez cały rok sprzedawał artykuły

171

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

świąteczne. Wyświetlacze okien wypełnione były dziadkami do orzechów i choinkami. - Mają najpiękniejsze dekoracje. Poszli do Lou Lou, butiku z odzieżą damską, w którym Kristin kupiła szalik, a po przebyciu na drugą stronę ulicy, weszli do Common Grounds, by napić się kawy i rozgrzać. - To jest takie przytulne, małe miejsce - powiedziała Kristin, gdy przynieśli kawę do tego samego małego stolika przy oknie, w którym Kate siedziała z kobietami z Pilates. - To świetnie, prawda? - Powiedziała Kate. Może zobaczy, czy Jade chce kiedyś spotkać się tutaj na kawę. Kiedy wrócili do domu, włożyli resztę jedzenia do piekarnika i wyjęli kilka butelek chardonnay z piwnicy na wino. Diane spojrzała na etykietę. - Czy to te, które tak bardzo smakowało nam, podczas naszej trasy? - Tak. - Otworzyła wino i nalała im w kieliszki. - Zatrzymałam się w winnicy w zeszłym tygodniu i zaopatrzyłam się. Ian wszedł do kuchni. - Potrzebujesz pomocy? - Dzięki, ale mamy wszystko pod kontrolą. - I mamy wino - powiedziała Kristin. Podniosła kieliszek do Kate i stuknęły się razem. - Nie mogę się doczekać twojego ślubu - powiedziała Kate. - Jest coś magicznego w ślubie na sylwestra. - Nie jestem jedyną panną młodą, która tak myśli. Czuję, że czekaliśmy wieczność na naszą kolej w tym miejscu. Nigdy bym się nie domyśliła, że zanim się pobierzemy, ty już będziesz mężatką. - Dla Iana i dla mnie sprawy potoczyły się dość szybko. - Jak zamierzasz wyjaśnić swojej dalszej rodzinie to, że uciekłaś w lecie? Zapytała Kristin.

172

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Myślę, że będziemy trzymać tę wiadomość dla siebie jeszcze przez chwilę. W końcu im to powiemy. Chciałabym, żeby wszyscy poznali Iana i myślę, że to świetnie, że Chad chciał spędzić z nim czas, nawet jeśli było to pod pretekstem prowadzenia Porsche. - Żartujesz sobie ze mnie? - Powiedziała Kristin. - Chad prawdopodobnie nie przyzna się do tego, przynajmniej nie tobie ale Ian jest najbardziej ekscytującą rzeczą, jaka mu się przytrafiła. Pamiętasz specjalny telefon, który dał mu Ian, zanim opuściliśmy wyspę Roanoke, po twoim ślubie? Ian dał też taki Steve'owi i Diane. - Tak. - Chad cały czas trzyma go przy sobie. Zawsze jest w pełni naładowany. Jeśli kiedykolwiek zadzwoni, prawdopodobnie będzie tak zaskoczony, że go upuści. - Aw, to takie słodkie. - Kiedy Chad wszedł do kuchni kilka minut później, Kate uśmiechnęła się do niego. - Kocham cię, Chad. - Ile wypiłaś wina? - To nie wino. To tylko siostrzana miłość. Spojrzał na nią, jakby jej nie wierzył. - Też cię kocham, Kate. Diane uzupełniła kieliszki i rozpromieniła się. - Czy święta nie są cudowne? Phillip i Susan dotarli na trzecią, niosąc ciasto z pekanami i szarlotką, co jak kiedyś Susan powiedziała Kate, są ulubionymi Iana. Kate nie mogła powstrzymać się od uśmiechu, kiedy Susan objęła Iana, gdy tylko jej ręce były wolne. To musiało być dla niej trudne, by puścić go ponownie po tym, jak wyprowadzili się z pensjonatu, ale Kate pomyślała, że prawdopodobnie ucieszy się, że nie będzie już się przemieszczał z miejsca na miejsce.

173

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Pół godziny później usiedli do kolacji. - Teraz, kiedy Kate skończyła remont domu, czy nie byłoby wspaniale, gdyby w przyszłym roku w Święto Dziękczynienia było dziecko w drodze? Powiedziała Diane. - Och, kocham dzieci - powiedziała Susan. Diane napiła się wina. - Czuję, że czekałam już długo, by zostać babcią. - Nie mamy własnych dzieci - powiedziała Susan. - Ale Ian jest dla nas jak syn. Ian ugryzł indyka, by ukryć uśmiech. Rodzina była czymś, czego oboje chcieli razem z Kate, ale postanowił dać jej czas, ponieważ to ona musiała wykonać wszystkie trudne części. - Jak długo pracujesz z Phillipem, Ian? - zapytała Diane. - Nie sądzę, żeby Kate kiedykolwiek mi to powiedziała. - Odkąd mnie aresztował. Steve odłożył widelec. - Zostałeś aresztowany? - Tylko raz. - Co on zrobił? - Zapytał Steve, kierując swoje pytanie do Phillipa. - Zhakował Pentagon. - Tylko po to, by zobaczyć, czy mógłbym - powiedział Ian. - Nie miałem na myśli żadnej krzywdy. - Susan uśmiechnęła się i rozejrzała wokół stołu. – Chłopcy. - Miał tylko dwadzieścia lat - powiedział Phillip. - Od tego czasu nie miałem z nim żadnych problemów. Nastąpiła nieco niezręczna cisza, kiedy wszyscy zwrócili swoją uwagę na talerze. - Czy poznałeś któreś z innych gospodyń domowych? - Zapytał Chad. Kristin rzuciła mu spojrzenie. - Tylko pytam. - Och, Kate próbowała - powiedział Ian. – ale chyba nie poszło zbyt dobrze.

174

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Założę się, że zakupy w DC to śmierć - powiedziała Kristin. - Byłaś w Galleria? - Jeszcze nie. Naprawdę nie jestem osobą z centrum handlowego. Ian robi większość moich zakupów. Jest w tym lepszy niż ja. - To prawda - powiedział Ian, przesuwając zieloną fasolkę. - Jestem ekspertem, dopóki nie muszę wychodzić z domu. - Może powinnaś mieć jakieś hobby - powiedział Chad. - Ma - powiedziała Diane. - Zaczęła gotować. A sądząc po tym, jak wspaniale smakuje ten posiłek, powiedziałbym, że odniosła wielki sukces. - Może istnieje kancelaria prawna w DC, która może skorzystać z twojej pomocy w niepełnym wymiarze godzin - powiedział Steve. - Nie ma nic złego w byciu gospodynią domową - powiedziała Diane. - Nie ma nic złego w korzystaniu z jej edukacji - powiedział Steve. Sugestie były dobroduszne, ponieważ rodzina Wattsów kochała się zbyt mocno, by celowo ranić. Kate mogła się uśmiechać na zewnątrz, ale Ian wiedział, że niepokoi ją to, że wszyscy zakładają, że nie ma nic lepszego do roboty, niż gotować lub robić zakupy teraz, gdy dom został odnowiony. - Obecnie Kate jest bardzo zajęta - powiedział Ian. - Zatrudniłem ją i powierzyłem jej socjotechnikę dla mojej firmy. Jest naturalna. - Czym jest socjotechnika? Co to znaczy? - zapytała Diane. - Powiedz, że nie zamieniłeś mojej córki w hakera - powiedział Steve. - Powiedz mi, co to jest, Steve! - Powiedziała Diane. - Nie zamieniłem jej w hakera - powiedział Ian. - Właściwie to nieprawda. Zrobiłem to. Ale inżynieria społeczna to hakowanie ludzi. Nauczyłem ją, jak manipulować ludźmi, by zrobili to, co im każe. Potem ja ich hakuję. Chad zaczął się śmiać. - To jest niesamowite. Uwielbiam to, jak tą rodziną wstrząsnęło w ciągu ostatniego roku. Nasza wiarygodność na ulicy staje się coraz lepsza.

175

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Kate odegrała kluczową rolę, pomagając mi odzyskać moją firmę. Jest mądra, pewna siebie i nieustraszona. - Ona naprawdę jest naturalna - powiedział Phillip. - Nie masz nic przeciwko? - Zapytał Steve. - To był właściwie jego pomysł - powiedział Ian. Nie chodziło o to, że próbował sprawić, by Phillip był odpowiedzialny ale przez lata nauczył się, że zwykle udawało mu się rozgniewać ludzi, a Phillip miał talent do ich uspokajania. - Kto potrzebuje więcej wina? - Zapytała Kristin. Chad sięgnął po kieliszki matki i Kristin i napełniła ją. - Po prostu wskazałem, że kobiety są fantastycznymi inżynierami społecznymi - powiedział Phillip. - Ian potrzebował kogoś, kto poradziłby sobie z tym aspektem swojej działalności, a Kate wydawała się logicznym wyborem. - Nadal nie rozumiem, co to znaczy - powiedziała Diane. - Pozwólcie, że przedstawię wam skrót, który na pewno sprawi, że oboje poczujecie się swobodnie. - Phillip dał rodzicom Kate szczegółowe wyjaśnienie socjotechnicznej części testów penetracyjnych. Nadal odpowiadał na ich pytania, kiedy posiłek się skończył, a talerze zostały posprzątane, ale oboje wydawali się dużo spokojniejsi. - Ian? Czy mogę prosić cię na chwilę? Myślał, że wciągnie go do kuchni, ale nie przestała iść i poszedł za nią aż do ich sypialni. Och, cholera. Musi być naprawdę wściekła, jeśli chce z nim porozmawiać na osobności. - Musiałem coś powiedzieć, Kate. Widziałem, że ich komentarze cię niepokoją. I to ja powiedziałem ci, żebyś milczała, więc to było sprawiedliwe, że to ja będę ponosił konsekwencje. Kate poprowadziła go na kanapę. - Usiądź. Nie mamy dużo czasu. Kiedy to zrobił, opadła na kolana i rozpięła spodnie. Zamrugał, bo nie mógł uwierzyć w to, co widział. - Nie jesteś… wściekła. 176

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Kate spojrzała na niego z miłością i uwielbieniem. - Nie jestem zła. - Opuściła jego zamek błyskawiczny i pociągnęła za bokserki, uwalniając jego szybko rosnącą erekcję. - Czy wiesz, jak wspaniale było patrzeć, jak wyskakujesz, żeby mnie wesprzeć? - Wiem, jak to będzie niesamowite. - Nienawidzę cię spieszyć, ponieważ zasługujesz na wszystko, co najlepsze, by ci podziękować za to, co tam zrobiłeś, ale czy mógłbyś się trochę pospieszyć? - Potrafię to zrobić: za każdym razem, gdy na mnie bierzesz w usta, to jest niesamowite. - Może powinien się przejąć faktem, że cała rodzina Kate czekała na nich w jadalni, ale było ciężko myśleć o czymś innym niż gorące usta jego żony i co nimi robi. Odgarnął jej włosy, żeby mógł lepiej widzieć. - To jest cudowne uczucie. Nie dbał już o to, by wszyscy zastanawiali się, co robią razem z Kate i był w miarę pewny, że nikt nie słyszał dźwięków, które zaczął wydawać. Nie musiała się martwić, że będzie w stanie się pospieszyć, ponieważ jej oczywisty entuzjazm, który przekazała mu przez kontakt wzrokowy i wymamrotał deklaracje o tym, jak bardzo mu się to podobało, szybko zbliżyło go do mety. Położył dłonie na jej głowie, gdy jego orgazm zaczął się budować. Słodziaku, masz około pięciu sekund, zanim dojdę. Nie zatrzymała się i upewniła się, żeby nie było trzeba sprzątać. - Okej - powiedziała Kate, uśmiechając się, kiedy go zapięła. - Wyjdę za minutę. Wymyśl coś.

- Gdzie są wszyscy? - Zapytała Kate, kiedy wróciła do jadalni. Tata siedział sam przy stole. - Ian wziął deser do piwnicy. Twoja mama i Susan pomagają mu. 177

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Kate dostrzegła nietknięte ciasto dyniowe na kredensie, wraz z miską bitej śmietany. - Zostawili to dla nas, byśmy mogli kontynuować naszą tradycję powiedział jej ojciec. - Cieszę się, że to zrobili. - Kate wzięła ciasto i usiadła naprzeciwko niego. - Jesteś pewna że czujesz się na tyle dobrze, żeby to jeść? - Co masz na myśli? - Zapytała Kate. - Rozpłynęła się w wielkim kęsie i jęknęła. Sama zrobiła ciasto i ucieszyło ją odkrycie, że smakuje tak dobrze, jak wyglądało. - Ian powiedział, że masz kłopoty z żołądkiem. - Co? - Kate powiedziała przeżuwając kęs ciasta i bitej śmietany, gdy nagle uświadomiła sobie, co mówił Ian, za ich nieobecność. Zamierzam go zabić. Przełknęła. - Jest w porządku. Całkowicie w porządku. Po prostu przejście… W porządku. Oboje bardzo zainteresowali się ciastem, a niezręczna cisza zdawała się trwać wiecznie. - Więc Phillip powiedział nam wszystko o tym, co robisz dla firmy Iana. - Czy powiedział ci tę część, w której Ian całkowicie mnie zbył, kiedy zapytałam, czy mogę to robić? - Tak. - I jak musiałam go przekonać, żeby dał mi szansę? - Powiedział, że Ian w końcu zmienił zdanie. - Mamy kompromis - powiedziała Kate. - Oboje po prostu chcemy, być szczęśliwi. - Ian mógł powiedzieć tacie o swoim powrocie do grupy zadaniowej, jeśli chciał. Kate nie zamierzała dotykać tego tematu. Przeprowadziła tatę przez wszystkie jej ukończone zadania, wyjaśniając, jak pracowali i co osiągnęła z każdym. Patrzyła, jak jego wyraz twarzy zmienia się z łagodnego zainteresowania w podziw, kiedy dowiedział się, jak dobrze zaplanowała i wykonała hacki. 178

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Ludzie słyszą słowo hacker i natychmiast kojarzą je ze złymi rzeczami. Ale firmy będące białymi kapeluszami, chcą chronić ludzi. Ian spędził dziesięć lat na budowaniu swojej pierwszej firmy i było mu ciężko, kiedy to porzucił. Uwielbiam to, że jego nowa firma jest tą, w której mogę być częścią. Wiem, że nie korzystam z mojego prawniczego wykształcenia i nie prowadzę już spiżarni. Ale używam mojego mózgu i lubię tę pracę. Skończyli ciasto i zabrali swoje talerze do kuchni. - Czy jesteś szczęśliwa? - Zapytał Steve. - We wszystkim? Kate pomyślała, co naprawdę miał na myśli. Czy jesteś zadowolona z tego życia, które wybrałaś? Czy był tego warte? - Jestem bardzo szczęśliwa. Z Ianem i naszego życia razem. Ze wszystkiego. Uśmiechnął się. - W porządku. To wszystko, czego każdy rodzic chce dla swojego dziecka, Katydid.

Kate i Steve dołączyli do pozostałych na dole. Jej matka i Susan sprzątały talerze i uzupełniały kawę, kiedy Ian rozmawiał z Chadem i Kristin. - Ian? Czy mogę porozmawiać z tobą przez chwilę? Uśmiechnął się i poszedł za nią na korytarz. - Kate, co ci się stało? - Opuścił głos. - Nie wiem, czy mogę tak szybko wrócić. - Zachichotał, jakby nie mógł uwierzyć w to, co właśnie powiedział. Poczekaj minutę. Oczywiście, że mogę. Całkowicie mogę. - Czy powiedziałeś wszystkim, że cierpię na coś w rodzaju - zrobiła cytaty w powietrzu - zaburzenia żołądkowo-jelitowe? Jego oczy zwęziły się i spojrzał na nią zmartwiony. - Może? - Ian! 179

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Przykro mi. Wszyscy wpatrywali się we mnie, kiedy wróciłem do jadalni. Myślę, że nie było nas dłużej niż myśleliśmy. - O mój Boże. - Nie mogłem powiedzieć, że klęczałaś, a teraz mogę? Kate podniosła ręce, unosząc dłonie do góry, jakby ważyła jedną stronę przeciw drugiej. - To były tylko dwie możliwości? - Cóż, nie ma zbyt wielu rzeczy do wyboru, gdy mężczyzna i kobieta na chwilę znikają. Zaufaj mi. Nikt nigdy nie kwestionuje problemów żołądkowych. - Sąd najwyższy to zrobił. I dzięki temu, że zostałam całkowicie zaskoczona, nie sądzę, żeby kupił moje niezdarne wyjaśnienie. Jedyną rzeczą, która uratowała mnie przed ogniem krzyżowym, jest to, że prawdopodobnie wiedział, co tam robimy i wolałby raczej wbić sobie do oka gorący pogrzebacz, niż usłyszeć o tym coś więcej. Chad minął ich, gdy szedł korytarzem. Zanim dotarł do drzwi łazienki, odwrócił się i zaczął się śmiać. - Przykro mi. Czy musisz tu znowu wejść, Kate? - Jesteś śmieszny, Chad. I nie mam chorego żołądka. Przez chwilę nic nie mówił, a potem jęknął. - Och, Jezu, właśnie zrozumiałem, co tak naprawdę robiliście. - Tak, cóż, jesteśmy nowożeńcami, więc sobie z tym poradzisz. - Odwróciła się do Iana. - Nie będę w stanie spojrzeć Phillipowi i Susan w oczy. Jestem zbyt zawstydzona. - Eh, gówno się dzieje, Katie. Roześmiała się i złapała go za ramiona. - O mój Boże, przestań. - Wsunął ręce pod jej szczękę i pocałował ją. - Mmmm. Mięta. Uszczypnęła go w tyłek - mocno - gdy szli korytarzem w drodze powrotnej, by dołączyć do innych. - Wiesz co? Jesteś sknerą. Zapłacę ci za to później. Możesz na to liczyć.

180

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Kobiety poszły do sali teatralnej, by obejrzeć film, a mężczyźni wybrali whisky i bilard. Steve i Phillip usiedli z napojami, a Ian ustawił bile. - Śmiało, dawaj - powiedział do Chada. - Więc Kate jest w tym naprawdę dobra - jak to nazywacie? - Zapytał Chad, wbijając dwie bile w lewą kieszeń. W drugim strzale posłał jeszcze dwie, ale w trzecim bila uderzyła w boku i przetoczyła się tuż przed łuzą. Ian ustawił się do strzału, wycelował i z łatwością uderzył swoją pierwszą bilę w kieszeń. - Inżynieria społeczna, a ona jest fenomenalna. Jest bystra i potrafi myśleć błyskawicznie. Plus, jest sympatyczna i ludzie jej ufają. Prawda jest taka, że była znudzona, a ona nigdy nie będzie szczęśliwa bez czegoś bardziej stymulującego, by wypełnić swoje dni. Jest teraz o wiele szczęśliwsza. - Moja siostra zawsze odnosiła sukcesy we wszystkim, na czym się skupia - powiedział Chad i nie było wątpliwości, że słychać podziw w jego tonie. - Wiesz, w czym jest naprawdę dobra? Basen. Więc jeśli rzuci ci wyzwanie, nie zakładaj, że ją pokonasz. Jest duża szansa, że zetrze z tobą podłogę. - Ian zatopił drugi, trzeci i czwarty strzał w łuzę. - Dzięki za ostrzeżenie. - Chad wykonał następny strzał, ale nie trafił po tym, co było dość trudnym strzałem z boku. - Poważnie włamałeś się do Pentagonu? - To było tak cholernie kuszące. Byłem młody i myślałem, że jestem niepokonany. - To super, że ty i Phillip jesteście teraz blisko. Założę się, że wiele długotrwałych przyjaźni nie zaczyna się od aresztowania. - Myślał, że potrzebuję kilku wskazówek i miał rację. Był wspaniałym mentorem. Kiedy skończyli grę, dołączyli do Phillipa i Steve'a. Ian przyniósł butelkę burbona, a Phillip nalał jeszcze dwie szklaneczki, przesuwając jedną po stole do Chada. 181

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Jak długo pracowałeś dla FBI? - Zapytał Chad Phillipa. - Prawie trzydzieści lat. - Czy zawsze pracowałeś w dziale cybernetycznym? - Ze dwadzieścia lat. Prowadziłem grupy zadaniowe przez prawie piętnaście. - Założę się, że to było interesujące - powiedział Chad. - Technologia stale się rozwija, dlatego zawsze mamy szeroki zakres cyberzagrożeń, które można rozwiązać i wyeliminować. Grupa zadaniowa, niedawno rozbiła duży krąg odpowiedzialny za zasypywanie konsumentów za milionów dolarów, ale oszustwa i kradzieże zawsze będą ciągłą walką. Aktywność haktywizmu i cyberterroryzm to obecnie nasze największe obawy. - Jaka jest różnica? - Zapytał Chad. - Haktywiści kierują się ideologią, a efekt końcowy jest często bardziej zakłócający niż niszczący. Haktywistyczna grupa może protestować przed kościołem, z którym nie zgadza się z przekonaniami, ale równie prawdopodobne jest obalenie pierścienia pedofilów, ponieważ nienawidzą każdego, kto chciałby skrzywdzić innych, zwłaszcza dzieci. Nie wierzą w tłumienie informacji i zdecydowanie nie chcą być wyciszani, więc ich pierwszym celem może być kradzież danych przed przystąpieniem do odmowy usługi lub zniszczenia ataku danych. Hackizm jest czymś, z czym walczyliśmy na długo przed tym, jak hakowanie zwróciło uwagę mediów głównego nurtu. Phillip upił łyk whisky. - Potem jest cyberterroryzm, który jest naszą największą troską ze wszystkich. Ataki są często motywowane politycznie, a intencją jest wyrządzenie wielkich szkód, w tym ofiar śmiertelnych. Tradycyjni terroryści nie są tak technicznie doświadczeni jak cyberterroryści i są bardziej skłonni polegać na uświęconych czasem metodach, takich jak bomby. Ale byłoby naiwnością, gdybyśmy myśleli, że nie walczą z tym. Terroryści nauczyli się latać samolotami. Nie ma powodu, by sądzić, że nie doskonalą teraz swoich umiejętności komputerowych ani nie zgadzają się z hakerami, którzy mają 182

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

wendetę przeciwko rządowi USA. Każdy haker, który jest w stanie wykorzystać techniczne luki w naszej wspieranej komputerowo infrastrukturze, jest dla nas zagrożeniem, niezależnie od tego, czy chodzi o zakłócenia naszej energii elektrycznej, rurociągi dostarczające nasz gaz ziemny, czy systemy, które zapewniają naszym miastom czystą wodę pitną. - A co z bronią jądrową? - Zapytał Chad. - Czy myślisz, że ktokolwiek, kiedykolwiek będzie miał możliwość kontrolowania jej? - Oni już mają - powiedział Phillip. - W 2009 r. Robak komputerowy, o nazwie Stuxnet spowodował, że wirówki oddzielające materiał jądrowy, wymknęły się spod kontroli w irańskiej elektrowni jądrowej za pośrednictwem systemu sterowania. Możesz o tym przeczytać online. - To poważnie niepokojące rzeczy - powiedział Chad kilka minut później, podnosząc wzrok znad telefonu. - To jest coś, z czym twoja grupa zadaniowa jest związana? - Nie. Kwestie, które próbujemy zwalczać, mają charakter krajowy i mamy mnóstwo pomocy. Ale jesteśmy zdecydowanie jedyną grupą zadaniową, a zagrożenia, z którymi mamy do czynienia, mają pewien charakter. - Nie jestem pewien, kiedy nadejdzie idealny moment, by ogłosić tę wiadomość ale zanim ta dyskusja pójdzie dalej, myślę, że powinieneś wiedzieć, że znów pracuję z grupą zadaniową - powiedział Ian do Steve'a. Steve milczał, przetwarzając oświadczenie Iana. - Czy Kate wie? - To ona zachęciła mnie do powrotu. Steve potarł skronie. - Oczywiście, że tak. Czy Steve żałował, że Ian wszedł w życie jego córki? Prawdopodobnie. Ale bliskość tej rodziny była jedyną rzeczą, która działała na jego korzyść. Nadal mogą być trochę niepewni co do niego, ale kochali Kate i jeśli nie zaakceptowaliby całkowicie jej decyzji, by stać przy niej, bez względu na to, jak bardzo spustoszył już ich rodzinę, miał nadzieję, że wkrótce to zrobią. Rodzina Wattsów była stoicką grupą, a Kate podchodziła do wszystkiego naturalnie. Diane 183

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

szczególnie chciała objąć Iana bezwarunkowo, tak jak Kate i Czad. Była po prostu zbyt uprzejma, zbyt szczerze zainteresowana dobrem innych, żeby go odsunąć. - Miałem wrażenie, że praca pod przykrywką była ryzykiem, na które już nie byliście skłonni. - Ian całkiem dobrze sobie wyobrażał, jakie myśli, prawdopodobnie wirowały w głowie Steve'a. W szczególności odkąd pociągnął jego córkę za sobą. - Tym razem nie pracuję pod przykrywką. Po prostu jestem, by pomóc. Phillip włączył się do rozmowy. - Stoimy przed trudnymi wyzwaniami, a Ian miał rozległe interakcje z tą grupą. Jego wcześniejsze doświadczenie jest bezcenne. - A co z osobą, która może cię szukać? - Zapytał Steve. - Czy uważasz, że zagrożenie minęło? Poczucie winy pochłonęło go, gdy odpowiedział Steve'owi. - Chciałbym tak myśleć. - Zanim ktoś podążył za jego żoną do domu, powiedziałby prawdę, że tak. Ale teraz Ian nie był tego pewien i martwił się, że to może być dopiero początek. Szklanka Steve'a była pusta i Ian nalał mu kolejnego drinka, ponieważ po wszystkim, czego Steve dowiedział się tej nocy, był całkiem pewien, że jego teść tego potrzebuje. Ian też nalał sobie, ponieważ nie było wątpliwości, dlaczego to zrobił.

Później, kiedy wszyscy przeszli do swoich pokoi, Kate przebrała się w piżamę. Ian wciąż je dla niej kupował. Poszła położyć ubrania do komody. Najczęściej kończyły na podłodze obok łóżka, ale przynajmniej miała coś wygodnego do rozluźnienia się podczas oglądania telewizji. Kate wczołgała się pod kołdrę, a Ian wyłączył lampę nocną i dołączył do niej, przyciągając ją do swoich ramion i kładąc jej głowę na jego piersi. 184

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Wygląda na to, że moja matka i Susan popadły w szalejącą dziecinną gorączkę - powiedziała. - Założę się, że jeśli będziemy uważnie słuchać, będziemy mogli usłyszeć zegar mojej mamy tykający w Indianie. - Zauważyłem to. Czyż nie były one zbyt subtelne? Zaśmiała się. – Nie, nie były. Kobiety z Pilates były tak samo przychylne ze swoimi opiniami. - Czy dziecko to coś, o czym myślisz? - Zaczęłam myśleć o posiadaniu twoich dzieci, gdy byliśmy jeszcze w Minneapolis - powiedziała. - Ale może to nie jest dobry czas. - Moglibyśmy poczekać. Moglibyśmy zawiesić wszystko, dopóki nie pomyślimy, że minęło już wystarczająco dużo czasu. Jeśli to złagodzi twój umysł, to powinniśmy tak zrobić. Ale skąd mieliby wiedzieć, czy czekali wystarczająco długo? Czy powinni czekać sześć miesięcy? Rok? Trzy? Kate nie chciała robić niczego głupiego, ale nie lubiła prosić sił zewnętrznych, by podejmować decyzje, które powinny być podejmowane tylko przez ich dwoje. - Nie sądzę, żeby mój zegar tykał tak głośno, jak mówi moja mama, ale chciałabym zacząć wkrótce. Zobacz co się dzieje. A co z tobą? - Przypomniała sobie, jak cudownie był szczęśliwy, kiedy udawała, że ma poranne mdłości. - Czy twój zegar tyka? Głowa wciąż spoczywała na jego piersi i bezmyślnie przejechał palcami po jej włosach. - Będę naprawdę szczęśliwy, kiedy to się stanie, ale to twoja decyzja. To ty musisz robić wszystkie trudne rzeczy. Wszystko, co muszę zrobić, to mieć orgazm, oczywiście po tym, jak ci pierwszej go dałem. - Naturalnie - powiedziała Kate. - Myślę, że powinniśmy zacząć ćwiczyć. Kiedy ją pocałował, powoli rozpiął jej górę piżamy i zsunął ją z ramion. Jego dłonie pieściły jej piersi, a jego dotyk stawał się coraz bardziej szorstki, aż 185

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Kate zaczęła go błagać, żeby zastąpił palce ustami, co zrobił, jakby potrafił czytać w jej myślach. Całował ją schodząc na południe, zatrzymując się na chwilę, gdy jego usta sięgnęły jej podbrzusza. - Jak tam twój brzuch? Czy teraz wszystko się uspokoiło? Zaśmiała się. - Nic złego się nie działo w moim brzuchu i wiesz o tym. Uratowała go od kłopotu z usunięciem spodni od piżamy, nie nosząc ich w ogóle. Ukląkł między jej nogami, prześlizgnął się po jej biodrach, by zdjąć jej bieliznę, a potem rzucił ją na podłogę. Kontynuował ścieżkę, na której był, dopóki pocałunki nie znalazły się między nogami Kate. - Wiesz, że nie tak robisz dziecka, prawda? Uniósł głowę, a jego ciepła dłoń spoczęła na wewnętrznej stronie uda Kate. – Naprawdę? Myślę, że to znaczy, że będę potrzebował dużo więcej praktyki. - Mniej gadania, więcej tego, co robiłeś - powiedziała Kate, zaciskając palce we włosach i jęcząc, kiedy się do tego zabrał. Linda miała rację: niższy poziom był idealny dla gości, zwłaszcza jeśli nie chciałeś, żeby słyszeli, jak robisz hałas podczas ćwiczeń, próbując zajść w ciążę i już wykorzystałeś swój wakacyjny przydział seksualnych eskapad. Przecież to było tak wiele, że ona i Ian mogli winić swój status nowożeńców, zanim zaczęli wydawać się napalonymi nastolatkami, którym brakowało jakiejkolwiek samokontroli. Gdy tylko Kate krzyknęła, Ian powoli wśliznął się w nią. - Jak mi teraz idzie? - Zapytał. - Idealnie. Tak jak powinno być. - Mam przeczucie, że zrobimy piękne dzieci, słodziaku. I mam nadzieję, że Shelby będzie wyglądać dokładnie jak jej matka.

186

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 21 Kate siedziała w swoim gabinecie przy biurku, z głośników komputera dochodziła cicha muzyka. Próbowała usiąść ze swoim laptopem na kanapie w gabinecie Iana, by mogli pracować w jednym pomieszczeniu, ale łatwo się rozpraszał i często proponował inne, bardziej zadowalające korzystanie z kanapy i biurka. Jej praca cierpiała na tym, bo używali mebli biurowych, nie do tego, do czego były przeznaczone. Jedynym sposobem, by utrzymać wydajność - to jeśli pozostaną w swoich osobnych biurach. Ian był najlepszym rodzajem szefa, ponieważ nie kontrolował jej skali makro i pozwolił Kate podejmować decyzje w sprawie wektorów ataku, które chciała wykorzystać przy swoich zadaniach z inżynierii społecznej. Właśnie skończyła tworzyć fałszywe strony, jak pokazał jej Ian. Skrzyżowała palce, żeby to się udało, wysłała list typu phishing do swojego celu, powołując się na stronę internetową. Po otwarciu przez klienta, pobierze złośliwe oprogramowanie, co pozwoli jej zostawić furtki dla łatwego, ciągłego dostępu do sieci klienta. Kiedy

czekała,

postanowiła

popracować

nad

ich

pocztówkami

świątecznymi Lista ludzi, do których mogła je wysłać, była nie zwykle krótka Phillip i Susan, rodzina Kate, Jade i Renee - naprawdę chciała wysłać im je i to byłaby wspaniała pamiątka z ich pierwszego Bożego Narodzenia jako mąż i żona. Zaczęła przeglądać zdjęcia na swoim komputerze i wybrała jedno z ich ślubu. Ian trzymał ją na kolanach, a wyraz jego twarzy wskazywał jakby był najszczęśliwszym człowiekiem na świecie – sprawiło to że jej serce zaczęło rosnąć. Przeciągnęła je na szablon kartki Bożonarodzeniowej, wybrała czcionkę i sięgnęła po telefon. Kate : Projektuję naszą kattę na Boże Narodzenie. Jak odnosicie się do Świąt u Bradshaw? 187

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Kate : Czekaj. Jeszcze raz. Co powiesz na Wesołych Świąt od Merrick! Kate : Cholera. Wesołych Świąt od Smithów! Kate : Mam to. Wesołych Świąt od Kate i Iana! Kate : Cholera. Wesołych Świąt od Willa i Diane! Kate : Wesołych Świąt – zgadnij od kogo to jest! Ian : Jestem zadowolony, że uważasz to za zabawne. Kate : Wzięłam pod uwagę naszą anonimowość. Możemy być każdym. Ian : Teraz wszystko co mogę myśleć, to odgrywanie ról. Usłyszała dzwonek informujący o nowej wiadomości e-mail i uśmiechnęła się gdy otworzyła odpowiedź od swojego celu, który dziękował jej za wysłanie linku i potwierdzenie kliknięcia w nie. Kate : Poczta phishingowa zadziałała! Nic dziwnego, że kochasz wchodzenie tylnymi drzwiami. To jest niesamowite! Ian : Właśnie zniszczyłaś moją koncentrację w najlepszy możliwy sposób. Powinniśmy zrobić sobie przerwę. Poważnie, teraz. Kate : Nie mogę. Jestem bardzo zajęta. Musiałam błagać mojego szefa o tą pracę i nie chcę go zawieść. 188

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Ian : Zaufaj mi. Żadna część twojego szefa nie jest „zawiedziona” i jest całkowicie za tym byś zrobiła sobie przerwę. Kate : Czy ty mnie nękasz seksualnie? Ian : STARAM SIĘ.

Kate : Wracaj do pracy. Ian : Przyjdź do mojego biura. Mam coś do przedyskutowania z tobą. Kate : Oczywiście, że tak. Ian : To jest bardzo ważne. Kate : Może poczekamy do obiadu. Jej e-mail dzwonił znowu ale to nie była wiadomość od jej klienta. Ian wysłał zaproszenie na spotkanie za pośrednictwem ich komputerowy kalendarz.

TEMAT: Lunch. GDZIE: Moja kanapa. Zgięta nad moim biurkiem. Na moim fotelu. Nie jestem wybredny. KIEDY: Jak najszybciej możesz się tu dostać.

189

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Nacisnęła „Odrzuć” ale dodała krótką notatkę: Jest tylko 10:28 Trochę za wcześnie na lunch, nie sądzisz? Jej uwaga skupiła się z powrotem na jej komputerze, ale wydawało się, że jej kursor zamarł, więc poruszyła myszką. Wyłączyła i włączyła ją ponownie. Wreszcie wyciągnęła z niej baterie i ponownie je włożyła. Nadal nic. Miała zapytać Iana czy mógłby na to spojrzeć, gdy przyszła jej nagła myśl. Kate : Napraw moją mysz! Jej mysz zaczęła znowu działać ale z głośników komputera rozległa się piosenka “One Week” zespołu Barenaked Ladies i była tak zaskoczona, że prawie spadła z fotela. Wstała, otworzyła drzwi gabinetu na korytarz i zawołała: - Przestań mnie hakować! Kiedy usiadła z powrotem, światełko jej kamerki zaczęło mrugać, więc chwyciła kartkę i ją zasłoniła. Kilka minut później na ekranie komputera pojawił się notatnik. Jak gdyby niewidoczna ręka pisała wyrazy JA MAM KONTROLĘ. Posłał jej triumfalny uśmiech, gdy stanęła w drzwiach jego gabinetu. - Zapomniałam, jak frustrujący możesz być - powiedziała. Odsunął fotel i pomachał jej. Po tym jak usiadła mu na kolanach, powiedział: - Teraz jesteś tutaj i możemy zjeść lunch. - Pocałował ją ale potem gwałtownie odsunął – Wiesz co mam na myśli, kiedy mówię obiad, prawda? Zaśmiała się. - Ian, kiedy mówisz takie rzeczy, zawsze wiem co masz na myśli.

190

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 22 Kate i Ian wylecieli z DC wczesnym rankiem, trzydziestego grudnia. W wiadomościach mówili o zbliżającej się zimowej burzy i Diane nie było łatwo nie mogła zanurzyć się w uroczystościach weselnych Chada i Kristin - dopóki nie znajdą się na ziemi, w Indianie. Kate obiecała matce, że będą tam przed południem, a ich wyczarterowany samolot lądował za godzinę. Ponieważ jechali do Indiany na ślub Chada i Kristin, ona i Ian zostali w domu na Boże Narodzenie. Wigilię spędzili sami, jedli kolację przy świecach i przytulali się w blasku świateł z ich dziewięciostopowej choinki, co było dokładnie tym, czego chcieli. W Boże Narodzenie dołączyli do Phillipa i Susan na kolację. Kate uwielbiała sposób, w jaki Ian i Phillip odkładali swoją pracę na bok i cieszyli się wakacjami w bardziej rodzinny sposób, podczas gdy Susan kręciła się nad nimi wszystkimi. Kate wysłała mamie Iana kartę świąteczną, ale Ian powiedział jej, żeby nie spodziewała się, że otrzyma odpowieź. Kate codziennie sprawdzała skrytkę pocztową i zasmuciło ją odkrycie, że miał rację.

- Dekoracje wyglądają pięknie - powiedziała Kate, stojąc z mamą, popijając kieliszek szampana. Jej rodzice wynajęli przestronne zaplecze, ulubionej włoskiej restauracji Diane, na próbną kolację Chada i Kristin. Gałązki owinięte w bajkowe światła były rozrzucone po całym pokoju, rzucając wszystko w romantyczny blask. Świece migotały na stołach, a kwiaty - lawendowe i kremowe róże w kryształowych wazonach - pokrywały każdą płaską powierzchnię. Ian stał przy prowizorycznym barze, rozmawiając z Chadem i kilkoma jego drużbami, kiedy Kristin i jej matka rozmawiały z resztą gości z przyjęcia weselnego. 191

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Diane odchyliła się na krześle i westchnęła. - Nie mogę w to uwierzyć. Wygląda na to, że wczoraj ty i twój brat szarpaliście się po domu. Po jutrze, wszystkie moje dzieci będą w związkach małżeńskich i pewnego dnia będą miały własne rodziny. - Mówiąc o rodzinach, nie uzupełniłam moich pigułek antykoncepcyjnych w tym miesiącu. - Diane sięgnęła do dłoni Kate, ściskając ją w swoim. - Och, Kate. - Nie ekscytuj się zbytnio. Natura wciąż musi iść na swoją drogą. To może chwilę potrwać. - Co Ian o tym myśli? - Starał się zachowywać spokojnie ale myślę, że chce dziecka prawie tak samo jak ty. - Kate bawiła się łodygą kieliszka z szampanem. - Powiedziałam, że nie jestem pewna, czy to był dobry czas i że może nie powinniśmy myśleć o zrobieniu tego kroku, dopóki... sprawy nie zostaną rozwiązane. Powiedział, że jeśli chcę czekać, to powinniśmy to zrobić ale on pozostawił mi tę decyzję. - Twój tata myśli, że jestem naiwna ale wolę wierzyć, że to minie. Myślisz, że to zadziała? - Diane zaakceptowała niekonwencjonalny styl życia córki lepiej niż jej ojciec ale to nie znaczyło, że się nie martwi. Kate pomyślała o samochodzie, który podążył za nią do domu. Nie ma się czym martwić. To był prawdopodobnie przypadek. - Mam nadzieję. Ian był już w takich sytuacjach. - I co się stało? - Tak jak to powiedziałaś.

Podczas ceremonii ślubnej, Ian nie oderwał wzroku od Kate. Trzymała bukiet druhny z lawendowych i kremowych róż i wyglądała oszałamiająco w długiej, opadającej sukni w ciemnofioletowym odcieniu z błyszczącymi, 192

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

metalicznymi pasmami. Żałował, że nie ma sposobu na to, by jej dalsza rodzina wiedziała, że ma się dobrze i że on jest najszczęśliwszym człowiekiem na świecie, ponieważ spędzi resztę swojego życie z nią. Później, na przyjęciu, kiedy był w barze, przy drinku, obok niego usiadła starsza kobieta. - Daj mi whisky - warknęła. Musiała mieć z dziewięćdziesiąt lat a jej bezpośrednie podejście było zabawne. Kiedy podał jej drinka, upiła łyk, spojrzała na niego i powiedziała: - Jestem Doris. Kim ty jesteś? - Jestem Will. Jestem tu z siostrą Chada, Kate. - Och, jesteś hydraulikiem. Jesteś nowym chłopakiem Katie. - Odstawił drinka na bar. - Przepraszam? - Stevie jest moim siostrzeńcem. Powiedział mi, że Katie ma nowego chłopaka o imieniu Will, który jest bardzo dobrym hydraulikiem. - Oceniła go, jakby był kawałkiem mięsa. - Jesteś przystojnym mężczyzną ale twoje włosy są trochę za długie. - Kate lubi takie. - Myślał o ścięciu na ślub ale skoro nie był tym, który się żenił, postanowił to zostawić. - Ostatni chłopak Katie, zmarł. Czuję, że powinnam ci powiedzieć, na wypadek, gdyby to było coś w rodzaju klątwy. Stłumił śmiech za pięścią. - Dzięki za poinformowanie mnie, ale nie martwię się. - Przed tym, który umarł, Katie żyła w grzechu ze Stuartem. Nie wiem, co się z nim stało. Wyglądał na miłego chłopaka ale był strasznie nijaki. Czy wiesz, co przez to rozumiem? - Masz rację, Doris. - Oparł się o poprzeczkę, dobrze się bawiąc. - Z drugiej strony, ty wydajesz się bardzo kolorowy. Jak paw. Założę się, że to doprowadza Stevie do szaleństwa. 193

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Ty… naprawdę nie masz pojęcia. - Nie wódź Katie za nos. Nie robi się młodsza. - Ma dopiero trzydzieści lat. Kobiety biorą teraz ślub później. Zrobiła minę i machnęła ręką, jakby chciała powiedzieć, co ty wiesz? - Miałam siedemnaście lat, kiedy wyszłam za mąż. Mój mąż Tony, niech Bóg spoczywa na jego duszy, miał zaledwie osiemnaście lat. Ile ty masz lat? - Trzydzieści trzy. - Czy kiedykolwiek byłeś żonaty? Potrząsnął głową. - Nie. - Dlaczego, co jest z tobą nie tak? - Chyba nie znalazłem odpowiedniej dziewczyny. - Przestań być taki wybredny. Katie byłaby dobrą żonę. Jeśli oczekujesz, że przyjdę na twój ślub, lepiej się pośpiesz. Nie będę żyła wiecznie. DJ ogłosił, że Kristin jest gotowa rzucić bukiet. - Wszystkie singielki zapraszam na parkiet. Jeśli nie jesteś mężatką, potrzebujemy cię tutaj natychmiast. - Ktoś pociągnął Kate na parkiet. Z jej kwaśnego wyrazu twarzy, Ian domyślił się, że nie jest tak podekscytowana złapaniem bukietu, jak inni goście weselni, którzy szukali najlepszego miejsca pośrodku. - Niech każdy zejdzie z drogi i niech Katie go złapie! Potrzebuje wszelkiej możliwej pomocy - krzyknęła Doris. Kristin rzuciła bukiet, ale Kate zignorowała go, jej stopy pozostały na podłodze, gdy bukiet frunął w powietrzu. Młoda kobieta prawie przewróciła trzy inne, gdy skoczyła, złapała i przytrzymała bukiet triumfalnie. Doris potrząsnęła głową i westchnęła. - To tak, jakby nawet nie próbowała. Kate zeszła z parkietu i udała się prosto Iana. Przykuł uwagę barmana i poprosił kieliszek wina, który podał Kate w chwili, gdy do niego dotarła. Wzięła gigantyczny łyk i nachyliła się, by przytulić ciotkę. 194

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Cześć ciociu Doris. Miło cię widzieć. - Lubię twojego faceta. Próbuję go przekonać, żeby się z tobą ożenił ale jeśli będziesz dawała mleko za darmo, to będzie o wiele trudniej. - Cóż, to… coś, o czym należy pamiętać - powiedziała Kate. - Muszę iść do łazienki. Ta whisky przeszła przeze mnie i mój pęcherz. Patrzyli, jak odchodzi szybciej, niż przypuszczał Ian. - Przykro mi. Nie ma już filtra - powiedziała Kate. - Nie, nie ma. Ale bardzo ją lubię. - Kiedy będę miała dziewięćdziesiąt lat, zacznę mówić, co chcę. Założę się, że to bardzo wyzwalające. - Po co czekać, aż skończysz dziewięćdziesiąt lat? Od lat mówię wszystko, co chcę. Czy wiesz, że twój tata mówi wszystkim, że jestem hydraulikiem? Kate wybuchnęła śmiechem. – Naprawdę? – Szybko wzięła się w garść i jej ton był zdecydowanie bardziej ponury, gdy powiedziała: - To znaczy, że twoje wprowadzenie będzie dość skomplikowane. - Przykro mi z tego powodu, słodziaku. Szkoda, że nie możesz powiedzieć wszystkim, jak bardzo jesteśmy szczęśliwi. - W porządku. My to wiemy i to się liczy. - DJ zaczął grać wolną piosenkę. - Myślisz, że hydraulik mógłby zabrać Katie, starą pokojówkę, na pląsy po parkiecie? - Chciałby. I chcę, żebyś wiedziała, że poślubiłbym cię, jeśli nie byłbym już z tobą żonaty. - Mówisz najsłodsze rzeczy. Ale, żebyśmy byli pewni, kiedy Chad rzuci podwiązkę, wyruszysz na ten parkiet ze wszystkimi samotnymi mężczyznami. Nie tylko był na parkiecie, ale złapał podwiązkę.

195

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Następnego ranka Chad i Kristin zdążyli wsiąść do samolotu i wyruszyć na miesiąc miodowy przed wielką zimową burzą, która z dnia na dzień stawała się co raz gorsza, gdy spadła na Środkowy Zachód. Steve Watts, z niecierpliwością oczekiwał, że uda mu się mieć wszystkie uroczystości weselne za sobą i usiąść przed telewizorem przez sześć solidnych godzin przy piłce nożnej w Nowy Rok, ale śnieg nadal padał, a późnym popołudniem w Zionsville było już dziewięć cali. Antena satelitarna Watts’sa została całkowicie przykryta przez śnieg i nie mogła odebrać sygnału. Steve nie był fanem, który lubił oglądać mecze w barze; chciał oglądać je we własnym salonie z piwem i miską przekąsek pod ręką. - Mogę wspiąć się na dach i zmieść śnieg - powiedział Ian. - Nie - powiedziała jednocześnie Kate i Diane. Kate leżała na kanapie, z nogami na kolanach Iana, czytając książkę. - Dlatego kobiety żyją dłużej. Nie chcemy wspinać się na dachy. - Mogę przesyłać strumieniowo większość meczy do telewizora z komputera - powiedział Ian. - Nie wymaga hakowania. To nawet nie jest nielegalne. - Kogo obchodzi futbol - powiedziała Diane. - Nadal pokazują, Cudowne Życie. Zrobię przekąski. Steve spojrzał na Iana, posyłając cichą prośbę. - Och, chcesz, żeby hydraulik to zrobił? - Podszedł do telewizora i spojrzał na tył. Po znalezieniu odpowiedniego kabla i podłączeniu go do swojego laptopa, wpisał serię poleceń i mecz pojawił się na ekranie telewizora kilka minut później, jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. - Jak to zrobiłeś? - Zapytał Steve. Kate uśmiechnęła się, gdy Ian wyjaśniał to jej ojcu, idąc przez schody. - Cóż, to nie jest najgorsza rzecz. Dziękuję, Ian - powiedział Steve, siadając na fotelu. Sięgnął po piwo i złapał garść popcornu z wakacyjnej puszki stojącej na stoliku do kawy.

196

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Ian usiadł, a Kate położyła nogi na jego kolana, oczekując miłej, długiej drzemki, ponieważ nic nie usypało jej tak, jak piłka nożna.

Zionsville prawie zdołał się odkopać spod śniegu, zanim rodzice Kate odwieźli Kate i Iana na lotnisko dwa dni później. Widzieli oddech w gorzkim zimnym powietrzu, kiedy wysiedli z samochodu i pożegnali się. Diane przytuliła Kate. - Kocham cię, kochanie. Trzymaj się ciepło. Tata przyciągnął ją do siebie. - Wróć wkrótce, Katydid. Zabierz swojego męża ze sobą. - Jasne, tato. Będę tęsknić. - Też będę za tobą tęsknić. Diane uścisnęła Iana, a kiedy Steve uścisnął mu dłoń, Kate nie mogła się powstrzymać od zauważenia, że obaj się uśmiechają.

- Czy nie powinniśmy teraz lądować? - zapytała Kate, kiedy przez kilka godzin byli w powietrzu. Samolot był wyposażony w wygodną, skórzaną kanapę i leżeli na niej przez większą część podróży. - Tak, gdybyśmy wracali do domu ale lecimy do Kostaryki. Usiadła. - Co? Naprawdę? - Objęła go ramionami. - Niespodzianka - powiedział z szerokim uśmiechem. - Powiedziałem ci, że będę gotów udać się w jakieś tropikalne miejsce w styczniu. - Zawsze chciałam odwiedzić Kostarykę. Ale nie mam odpowiednich ubrań. Zima w Indianie jest polarna, w przeciwieństwie tego, co należy mieć w dżungli Ameryki Południowej. 197

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Spakowałem ciebie. Wciągnęła gwałtownie powietrze. - O Boże. Machnął ręką w powietrzu. - Nazywam to szafą Kate z Costa Rica! - Czy spakowałeś prawdziwe ubrania? Szorty, może sukienkę lub dwie? - Tam jest bardzo gorąco i wilgotno, więc wybrałem głównie bieliznę i kostiumy kąpielowe. Mamy własny, prywatny basen, więc prawie nie zawracałem sobie głowy bikini. Ale w ostatniej chwili pomyślałem, że lepiej je wrzucić, żeby być bezpiecznym. Całowała go długo i mocno. - Myślisz o wszystkim, prawda? - Zawsze.

Gdy wylądowali na lotnisku w Tambor, czekał na nich samochód, a stamtąd nieco ponad godzinę jazdy do Santa Teresa i ich zakwaterowania przez następne siedem dni. Położony w bujnej, tropikalnej dżungli pięciogwiazdkowy ośrodek, oferuje luksusowe udogodnienia i bliskość dziewiczych plaż półwyspu Nicoya. Umundurowany boy hotelowy otworzył drzwi samochodu. - Dzień dobry, panie i pani Smith. Czekaliśmy na wasze przybycie. Członkowie personelu szybko wyciągnęli bagaż z bagażnika, gdy wyszli z samochodu. Pieśń ptaków i niski, głęboki tryl żab oraz szum drzew, wypełniły powietrze. Małpa wyła sporadycznie w oddali, gdy konsjerż zaprowadził ich do prywatnych kwater przy plaży. - Witamy w waszej willi. Kate rozejrzała się ze zdumieniem. Idealna mieszanka życia na zewnątrz i wewnątrz, główna salon prowadził na taras na świeżym powietrzu, na którym wisiał hamak, wystarczająco duży dla dwóch osób. - W lodówce znajdziecie asortyment zimnych napojów i pokrojonych świeżych owoców - powiedział, kiedy przechodzili przez kuchnię. 198

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Bogata łazienka była również otwarta i zawierała głęboką wannę i prysznic na świeżym powietrzu, który sprawiałby wrażenie, jakby stali w deszczu w dżungli. W luksusowej sypialni znajdowało się łóżko typu king-size z białym baldachimem i zasłonami związanymi wstążkami. Tuż przy sypialni, był mały basen i wanna z hydromasażem, całkowicie otoczone kwiatami i liśćmi dżungli. - To jest absolutnie piękne - powiedziała Kate. - Proszę dać znać, jeśli czegoś będą państwo potrzebować - powiedział konsjerż. - Miłego pobytu. Inny członek personelu umieścił ich bagaż w sypialni, kiedy zwiedzali willę. - Myślę, że założę jedno z tych bikini - powiedziała Kate. Ian uśmiechnął się i wziął sobie piwo z lodówki. - Albo nie. Ten basen wygląda bardzo prywatnie. Kiedy Kate wróciła w bikini, śmiała się i kręciła bieliznę na palcu. - Co to jest? - Bielizna wakacyjna. Trzymała ją za boki, rozciągając je, by uzyskać lepszy wygląd. - Czemu brakuje krocza? Uśmiechnął się. - Bo jest niesamowite. - Jestem pewna, że nie kupiłeś tego w La Perla. - Nie. Są wyjątkowe. Powinnaś je założyć.

Spędzili następne siedem dni, ciesząc się utopijnym rajem. Phillip obiecał, że nie zadzwoni, dopóki nie wydarzy się coś nadzwyczaj wstrząsającego ziemią, a laptop Iana pozostał w futerale. Sprawdzał telefon tylko kilka razy w ciągu dnia; w pozostałym czasie pozostał zamknięty w sejfie w sypialni.

199

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Kate nigdy nie była tak spokojna i pewna. Rozpoczęli dzień od śniadania na tarasie, a następnie uczęszczała na zajęcia pilates, podczas gdy Ian ćwiczył w nowoczesnym centrum fitness w ośrodku, a następnie poszli na masaż dla par. Ian wybrał się na kilka wycieczek rybackich do pobliskiego miasta. Następnie szef kuchni przygotował to, co złapał - tuńczyka, złotą makrelę, czerwonego lucjana i granika - i podał je im w ich willi. Spędzali godziny, leżąc na plaży i idąc ramię w ramię, wzdłuż brzegu wody. - Mogłabym tu mieszkać - powiedziała Kate pewnego wieczoru, kiedy leżeli razem w zaciemnionej sypialni, wśród poskręcanych prześcieradeł, słuchając kojących dźwięków dżungli. Ian bawił się jej rękami, pocierając dłonie i splatając palce. - Powiedz słowo, słodziaku. Sprawię, że tak się stanie. Ale czy on by tego chciał? Gdyby spojrzała mu w oczy i powiedziała: „Chcę tu spędzić resztę naszego życia, ukryci przed wszystkimi”, czy on by to zrobił? Czy byłby szczęśliwy, gdyby tak się stało? Jeśli nauczyła się czegoś w poprzednich miesiącach, to nie był na to gotowy. Jeśli była szczera ze sobą, to ona też. Pochyliła się i delikatnie przycisnęła usta do jego. - Może kiedyś to zrobię.

200

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 23 Słońce miało dopiero wzejść za godzinę, kiedy Kate i Ian spali w ciszy ciemności ich sypialni, z powrotem w Wirginii, gdy system bezpieczeństwa wrzasnął ostrzegając. Natychmiast się obudzili, Kate zerwała się, serce waliło jej, kiedy sięgnęła przełącznik, by włączyć lampkę nocną a Ian odrzucił kołdrę i wyskoczył z łóżka. Ciągnąc dżinsy, wiszące w poprzek kanapy, wziął z szafki telefon i schował go do kieszeni. - Ubierz się. Zamknij drzwi sypialni za mną i idź do łazienki i zamknij się w niej. Zostań tam dopóki nie przyjdę z powrotem. Nie wychodź. - Musiał krzyczeć przez ogłuszający dźwięk alarmu, gdy wybiegał z pokoju. Tak szybko, jak tylko zamknęła drzwi za nim, zebrała swoją piżamę i pobiegła do łazienki, również zamykając drzwi. Ubrała się szybko, jej ciało wibrowało ze strachu. Minuty mijały i była co raz bardziej przestraszona aż nagle alarm ucichł. Odetchnęła z ulgą, gdy jej telefon zadzwonił i Iana numer błysnął na ekranie. - Gdzie jesteś? Wszystko w porządku? - Jestem z powrotem w domu. Policja już jedzie. Idę do sypialni teraz. Wyszedł z łazienki i do czasu, kiedy dotarła do drzwi sypialni, on już był . - W porządku. Wszystko w porządku – powiedział, gdy wpadła mu w ramiona. Ian wybiegł na zimne zimowe powietrze bez koszuli i jego goła skóra, była lodowata pod jej palcami. - Jesteś zziębnięty. – Zostawiła go, by złapać bluzę z szafy. - Ktokolwiek to był, to już go nie ma - powiedział, wciągając bluzę z kapturem przez głowę. - Może to był to fałszywy alarm - powiedziała. 201

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Tak. Prawdopodobnie masz rację. Ale Kate zauważyła, że nawet nie patrzył na nią, kiedy to mówił.

Ian i dwóch policjantów obeszli teren, sprawdzając dom, wszystkie okna i drzwi, pod kątem usiłowania wejścia. Wczoraj spadł śnieg, ale ich poszukiwania nie ujawniły żadnych śladów, wskazujących na to, że ktoś włączył alarm. Po tym, jak policjanci odeszli, wziął prysznic i zjadł śniadanie, potem Ian zniknął w swoim gabinecie. Kate czekała na niego przez godzinę i podniósł oczy, gdy weszła do jego gabinetu, niespokojnie marszcząc czoło. - Właśnie miałem cię szukać - powiedział. - Mamy problem. Usiadła na kanapie. Miała nadzieję, że nie znajdzie niczego, ale w chwili gdy tylko znalazł się w swoim biurze, wiedziała, że coś znajdzie. - Ktoś włamał się do naszego systemu bezpieczeństwa. Próbował ukryć ślady, ale mu się nie udało. Zmodyfikowałem system, kiedy się tu przeprowadziliśmy, więc jeśli ktoś się włamie, dostanie taką ilość złośliwego oprogramowania, że pomyślą dwa razy o następnej próbie. Myślę, że nie wrócą. - Dobrze. - Włamał się do kamery w garażu. Prawdopodobnie próbowali dowiedzieć się, jakie samochody należą do nas, by łatwiej nas śledzić. Przetarł skronie, jakby starał się odegnać ból głowy pulsujący za jego oczami. - Wszystko w porządku? - Podeszła do niego, a on wciągnął ją na swoje kolana. - To wszystko ja ci zrobiłem. Wszystko przez co już kazałem ci przejść, poszło na marne. Nie ma mowy że, to przypadek, że ktoś cię śledził i ktoś się włamał do systemu bezpieczeństwa. Ktoś wie, że jesteśmy tutaj. Nigdy nie widziałam go tak pokonanego. - Może powinnaś udać się do domu na jakiś czas - powiedział. 202

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Jestem do domu. Spojrzał na Kate . - Czasami czuję, że jesteśmy tylko we dwoje a później świat się wtrąca. Czy kiedykolwiek tak się czułaś? - Przez cały czas. Uśmiechnęła się i odsunęła mu do tyłu włosy, które opadały mu na oczy. - Mówiłeś mi, że nic tak nie pomoże ci, jak inteligentna, odważna kobieta. - Powiedziałem ci też, że piękna. - Pisałam się na to i wiedziałam dokładnie w co się pakuję. - Nie wiem co zrobiłem, że zasłużyłem na kogoś takiego jak ty. - Mogę powiedzieć to samo o tobie. – Zeszła z jego kolan. - Chodź. Potrzebujemy czegoś, by oderwać się od tego. Moglibyśmy obejrzeć film. Możemy zagrać w bilard. Wiem, że to lubisz. Możemy rozpalić ogień w kominku i zdrzemnąć się przed nim. Wiesz co mam na myśli, kiedy mówię drzemka, prawda? Już nie wyglądał na tak przygnębionego i nawet uśmiech grał w kącikach jego ust. - Kocham cię, słodziaku. Zrobiłem trochę błędów w moim życiu, ale ty nigdy, nigdy, w nieskończoność, nie będziesz jednym z nich.

203

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 24 Obraz na ekranie monitoringu przed bramą, przyciągnął uwagę Kate, gdy przechodziła obok nich, kierując się do lodówki po mleko. Dwóch mężczyzn układało dużą stertę desek obok bramy, a trzeci rozładowywał elektronarzędzia z paki pickupa. Do ich systemu bezpieczeństwa zostały podłączone dwie kamery: jedna znajdowała się w garażu a druga, która rejestrowała i nagrywała każdego, kto wchodził lub wychodził przez drzwi ale te ekrany były ciemne, bo Ian wyłączył kamery, stwierdzając, że zostały zhakowane. Chociaż czuł, że szkodliwy program, którego użył w celu wzmocnienia ich zabezpieczeń, powstrzyma kogoś przed ponowną próbą inwazji, powiedział Kate, że nie da nikomu okazji, by miał ich nagrania. - Co się dzieje przy bramie? - Kate spytała, gdy Ian wszedł do kuchni, po kawę. - Budują budkę dla strażnika. Wracamy do starej szkoły w zakresie bezpieczeństwa. Będzie jeszcze jedna przy garażu. Wynająłem strażników do ochrony, będą pracować 24/7. Wszyscy ex-wojskowi. Wszyscy uzbrojeni. Aktywne środki bezpieczeństwa Iana, nie zaskoczyły jej i skinęła głową. – Dobrze. Postawił kubek z kawą i objął ją w pasie. - Martwisz się z powodu tego wszystkiego? - Nie jesteśmy tacy jak inni - powiedziała, kręcąc głową. - Tak długo, dopóki nie spróbujesz ukryć czegoś przede mną, bo boisz się, że nie mogę sobie z tym poradzić, będzie w porządku.

204

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Ktoś zadzwonił do bramy i kiedy Kate spojrzała na ekran, samochód, którego nie rozpoznała czekał, aż zostanie wpuszczony. Ian nacisnął guzik i i brama się otworzyła. - Chodź. Chcę cię przedstawić Robowi. - Kim jest Rob? - Będzie ci towarzyszył wszędzie, gdzie będziesz szła, kiedy mnie nie będzie w pobliżu. - Załatwiłeś mi ochroniarza? - Lubię myśleć o nim, jak o specjalnym towarzyszu, który będzie wszędzie tam, gdzie ty. Kate zmarszczyła nos. - To brzmi dziwnie. - Więc tak, masz ochroniarza. Wiem, że nadal masz zadania z inżynierii społecznej do zrobienia i rzeczy, które chcesz zrobić poza domem. W ten sposób nie będę czuł się tak, jakby twoje życie było całkowicie zagrożone i mogę być pewny twojego bezpieczeństwa. Ian wyznał, jak go martwi, że ktoś może spróbować pójść za nią lub co gorsza, zbliżyć się do niej. Wszystko, co musisz zrobić, to poczekać kilka mil w drodze i gdy przejeżdżał, będą mogli ją śledzić, dopóki nie zatrzyma się gdzieś, że zostawi ją otwarte i wrażliwą. - Tak przy okazji, on myśli, że jesteś śledzona przez zazdrosnego byłego kochanka i że odnosimy się do tej sytuacji poważnie. Wie również, że ostrożność jest ważna, dlatego, że nie będzie zadawać pytań, poza tym, że trzeba mu powiedzieć tyle, by mógł wykonywać swoją pracę. Jeśli ktoś z wątpliwymi motywami spróbuje się do ciebie zbliżyć, będzie musiał najpierw przejść przez Roba i do tego nie dojdzie. Zadzwonił dzwonek i kiedy Ian otworzył frontowe drzwi, Kate zrozumiała natychmiast co Ian miał na myśli. To był najwyższy i najszerszy mężczyzna, jakiegokolwiek widziałam. Nie gruby, tylko solidna ściana mięśni, który miał ponad siedem stóp wzrostu. Pierwszy raz widziała, żeby Ian podnosił głowę, 205

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

kiedy z kimś rozmawiał. Był dobre dziesięć lat starszy od Kate, miał cichy głos i delikatny uścisk dłoni, była zaskoczona, gdy Ian dokonał prezentacji. Słuchała, jak Ian dawał mu kilka ogólnych wskazówek. To będzie praca z ósmej do szóstej codziennie, od poniedziałku do piątku i przydzieli mu samochód. - Więc dobrze, widzimy się jutro - powiedział Ian. Skinął głową i spojrzał na Kate . – Oczekuję tego z niecierpliwością. Było coś w ciepłym uśmiechu i spokojnym zachowaniu Roba, że natychmiast trafił do niej jej. Zdecydowała, że posiadanie takiego towarzysza nie jest takie dziwne.

Później tego samego dnia, kilku pracowników lokalnego salonu, przyprowadziło Range Rovera z mocno przyciemnianymi szybami, którym będzie jeździć Rob i SUV Lexus również z przyciemnianymi szybami, którym Ian będzie używać, jako swojego osobistego samochodu. - Zawsze jest szansa, że będą podążać za nowymi samochodami do domu ale niech mnie diabli, jeśli pozwolę im się dowiedzieć się na pewno, kto w nich siedzi - powiedział Ian. Kate i Ian pojechali ich starymi samochodami do stajni - jeśli można nazwać starymi autami pojazdy, które miały przejechane mniej niż dziesięć tysięcy mil. W tym dużym, otwartym budynku, było wystarczająco miejsca dla Spyder’a, Tahoe i Navigator’a, a także na samochód Rob’a i strażników. - Będziemy mogli powiedzieć ludziom, że pomyliliśmy żywe konie z mechanicznymi – zażartowała Kate. Położył jej rękę na ramieniu. - Podoba mi się twoja zdolność radzenia sobie z ciosami, kochanie.

206

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Kate zaśmiała się, bo wyglądało na to, że jednak zdecydowali się do czegoś użyć stajni.

207

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 25 Rob zatrzymał się przed domem, podszedł do drzwi pasażera i otworzył je dla Kate. Powiedziała mu, że nie musi tego robić ale nalegał. Przegrał pozwalając jej usiąść z przodu, ale tylko dlatego, że stwierdziła, że to jej ochroniarz a nie szofer. Szybko dostosowała się do protokołu, który umieścił Ian, i nie wydawało się już dziwne pisanie do Roba, kiedy musiała gdzieś jechać. - Dzień dobry, Diane. - Cześć Rob. Jak się masz? - Nie mogę narzekać. Gdzie jedziemy dzisiaj? - Spotykam się z przyjaciółką w Tuscarora Mill, w Leesburgu. - Jade pracowała nad projektem w okolicy i zapytała Kate, czy chce się spotkać na lunch. - To jedna z moich ulubionych. Będziesz tam w ciągu pół godziny, plusminus. - Świetnie. - To dawało Kate mnóstwo czasu na wymówkę dla Jade, dlaczego sama nie prowadziła.

Wciąż nie wymyśliła niczego, kiedy wjechali na parking, ale Kate nie musiała się martwić, ponieważ Jade była już w restauracji, siedząc przy stole i popijając kieliszek wina. Przytuliły się, a Kate zamówiła kieliszek chardonnay i otworzyła menu. - Mam nadzieję, że nie czekałaś długo - powiedziała. - Nie. Właśnie tu dotarłam, pięć minut temu. - Jak się masz? - Zapytała Kate.

208

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Dobrze. Ta praca sprawia, że jestem bardzo zajęta. Powinnaś zobaczyć ten dom. Jest prawie tak piękny jak twój. - Jade stłumiła ziewnięcie wierzchem dłoni. - Przepraszam za to. Zeszłej nocy pojechałam na randkę z kimś, kogo spotkałam online i wstałam później niż zwykle. Kate uśmiechnęła się. - Musiało pójść dobrze. - Zaczęło się świetnie. Jesteśmy w tym samym wieku i jest wdowcem, więc pomyślałam, że będziemy mieli wiele wspólnego i tak było. Podczas kolacji nie było żadnych niezręcznych przerw w rozmowie. Potem poszliśmy do kina i czułam, że od lat oglądamy razem filmy. Ale pod koniec wieczoru, zaczął zadawać te dziwne pytania, czy kiedykolwiek rozważałabym ufarbowanie włosów na rudo i czy lubię nosić sukienki. W końcu zdałam sobie sprawę, że szuka kogoś, kto w dosłowny sposób wypełni buty jego zmarłej żony i to mnie przeraziło. Kate skrzywiła się i napiła wina. - Wiem, że działa to dla wielu ludzi ale również nie miałam szczęścia z randkami online. Na szczęście spotkałam Iana wkrótce po moim wkroczeniu w świat „prawie wszyscy kłamią, a reszta po prostu ukrywa swoje szaleństwo.” - Kim jest Ian? Tak, Kate. Kim jest Ian? - Och, miałam na myśli Willa. Jego drugie imię to Ian. Czasami go tak nazywam. Moje drugie imię to Kate, więc czasami robimy całą tę sprawę Kate i Iana. - O mój Boże, zamknij się. - Okej. - Jej sceptyczny wyraz twarzy przeczył jej słowom i Kate miała nadzieję, że Jade nie pomyślała, że ukrywa własne wariactwo. - Powiedz mi, jakiego człowieka szukasz. Jakie są kwalifikacje wymienione na profilu randkowym? - Chcę kogoś, kto jest miły i dobrze mnie potraktuje. Nie mam na myśli tego, że musi być bogaty czy cokolwiek innego. Chcę tylko, żeby był pełen

209

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

szacunku. Nie ma znaczenia, czy był wcześniej żonaty, ale myślę, że może wdowiec nie jest w końcu taki świetny. Znasz kogoś? - Mogę. Dam ci znać, jeśli to wyjdzie. Jade uparła się, żeby zapłacić za lunch i kiedy ubierały się i przygotowywały do wyjścia z restauracji, Kate zaczęła panikować. Zapomniała wymyślić powód, dla którego Rob czekał na nią na parkingu i naprawdę powinna wcześniej o tym myśleć. Jej temperatura ciała wzrosła, gdy szły w stronę drzwi. Przez cały lunch nie mogła wymyślić niczego, by wyjaśnić obecność Roba, który nawet zdawałby się mieć sens, przynajmniej w ciągu następnych sześćdziesięciu sekund. Mogła twierdzić, że wynajęła samochód, ponieważ wiedziała, że będzie piła alkohol ale wypiła tylko jeden kieliszek wina - mało wystarczające, by usprawiedliwić wyznaczonego kierowcę. Mogła powiedzieć, że jej licencja wygasła ale oczywistym rozwiązaniem byłoby pójście do DMV i odnowienie jej a nie zatrudnienie kogoś, kto cię wozi. Mogła powiedzieć, że jej samochód jest w warsztacie ale ile warsztatów daje ci zastępczy samochód z kierowcą? Kate położyła rękę na klamce i otwierała już drzwi, kiedy nagle Jade zatrzymała się. - Muszę iść do toalety, zanim wrócę do pracy. Jestem taka szczęśliwa, że mogłaś się ze mną spotkać na lunch. Naprawdę doceniam, że przyjechałaś. Kate poczuła ulgę. - To żaden problem. - Ona i Jade przytuliły się, a Kate powiedziała: - Powtórzmy to wkrótce.

- Mam fantastyczny pomysł - powiedziała Kate podczas kolacji. - Wszystkie twoje pomysły są fantastyczne - powiedział Ian. - Myślę, że powinniśmy ustawić Jade i Charliego na randkę.

210

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Jego wyraz twarzy zdawał się wskazywać, że pomysł Kate nie był tak naprawdę fantastyczny. - Naprawdę? Jade i Charlie? - Dlaczego nie? Myślałam, że jesteś na bieżąco. Są w podobnym wieku. Oboje są singlami. Założę się, że Charlie nie jest graczem, jak chce, żeby wszyscy myśleli, że jest. Moglibyśmy zaprosić ich na kolację i obejrzeć film później lub zagrać w bilard. - A jeśli nic z tego nie będzie? - Więc nie robimy tego ponownie. - Może powinniśmy zastanowić się nad tym - powiedział. - I zaufaj mi, Charlie zdecydowanie jest graczem. - Czego mi nie mówisz? Od kiedy ukrywamy coś przed sobą? Ian napił się i wytarł usta serwetką. - Nie wiem, czy chcę, żeby Charlie tu przyjechał. - Nie wiesz, czy chcesz zaprosić swojego przyjaciela i innego członka grupy zadaniowej do naszego domu? - Nie wiem, czy dobrze mi z tym. Kate odłożyła widelec. - O mój Boże – powiedziała osłupiała. - Myślisz, że to Charlie. - Powiedziałaś mu, że spotykasz się Jade na obiad, i tej samej nocy ktoś jedzie za tobą do domu. Na imprezie charytatywnej powiedziałaś, że Charlie patrzy na ciebie tak, jakby cię znał. Jedynymi agentami, którzy wiedzieli, jak wyglądasz, byli ci z biura terenowego w Minneapolis, którzy cię pilnowali. Przypuszczam, że jakikolwiek członek grupy zadaniowej mógł cię wyszukiwać z ciekawości, zanim wymazałem twoje zdjęcia, ale wątpię, żeby mieli na to czas. - Ale Charlie wiedział, że FBI zorganizowało katastrofę. Wiedział wszystko o sytuacji, o tym, że wciąż żyjesz. - Tak, ale Charlie mógł być tym, który podał moje nazwisko i miejsce gdzie jestem, w zamian za pieniądze. Może wiedział, co zamierzali zrobić po tym, jak 211

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

mnie zranili, może nie. Tak czy inaczej, dostał zapłatę. Kiedy gracze odkryli, że nie żyję, prawdopodobnie byli na niego wściekli, ale technicznie dotrzymał umowy, więc trzymał się tej historii. To nie jego wina, że nie umarłem. Dlatego wysłali Zacha Nielsena do spiżarni, żeby sprawdzić, czy zachowujesz się jak ktoś, kto właśnie stracił chłopaka. - W porządku. Powiedzmy, że masz rację co do wszystkiego. Dlaczego Charlie miałby iść za mną do domu? Dlaczego miałby włamać się do naszego systemu bezpieczeństwa? - Żeby zweryfikować adres i upewnić się, że to naprawdę my. Widział mój samochód. Jedno spojrzenie do naszego garażu to potwierdzi. Może złapał zdjęcie lub dwa z kamery garażowej jako dowód. Pomyśl o tym. Teraz ma informacje, które mogą znowu przynieść całkiem niezłą cenę, jeśli zaoferuje to właściwym ludziom. - Czy on wie o twoich pieniądzach? - Pojawiło się to dawno temu. Zrobił obraźliwy komentarz na temat mojego stylu życia, który nie pasuje do stylu życia kogoś, kto wciąż próbuje zmagać się z trudnym biznesem. Nie zna wszystkich szczegółów, ale wie, że wykonałem kilka prac programistycznych i otrzymałem za to wynagrodzenie. On jest mądry. Przeczytałby między wierszami i zrozumiał to. - Brakuje mi zastrzeżeń. - Mi też, kiedy trawiłem to w mojej głowie. Kate odepchnęła talerz, bo jej żołądek był już w węzłach. - Myślę, że mylisz się co do Charliego. - To tylko przeczucie, z którego nie mogę się otrząsnąć i uwierz mi, próbowałem. - Nie chcę, żeby to był on. - Ani ja. - Lubię go. - Wiem, że tak. Też go lubię. 212

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- To nie on. - Mam nadzieję, że masz rację. Ale dopóki nie wiem na pewno, kto to jest, nie mogę go tu mieć. Ian miał rację i nie było mowy, żeby kiedykolwiek argumentowała za czymś, co mogłoby zagrozić ich bezpieczeństwu, bez względu na to, za jak szaloną uznała tę teorię.

213

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 26 Kate i Rob rozmawiali zwyczajnie, kiedy odwiózł ją na ostatnie zadanie socjotechniczne. Z początku czuła się trochę głupio, przyprowadzając ochroniarza do pracy ale niedługo potem odkryła, że posiadanie kogoś na parkingu na pewno się przydawało, kiedy potrzebowała szybkiej ucieczki. Kiedy nie był z nią, Rob przebywał w stróżówce przy garażu, którą Ian postanowił rozszerzyć z wystarczającą ilością miejsca, by zainstalować dodatkowy sprzęt do nadzoru i dać strażnikom miejsce na odpoczynek. Wyposażył ją w lodówkę i kuchenkę mikrofalową, a w rogu wstawił kanapę i telewizor. Nadal było trochę pracy do wykonania, ale wszystko szło dobrze. - Czy możesz zaparkować tam? - zapytała Kate, kiedy dotarli do celu, wskazując na miejsce dla gości w pobliżu budynku. Wolałaby, żeby Rob stanął na tyłach parkingu, ale dowiedziała się, że uważa to za jedną z najbardziej niebezpiecznych rzeczy, jaką człowiek może zrobić i nalegał, by mógł parkować jak najbliżej drzwi. Przeglądała notatki po tym, jak zatrzymał samochód. Ponieważ grupa zadaniowa zajmowała coraz więcej czasu, Ian zgodził się pozwolić Kate na wykonanie wszystkich punktów do ich obecnego zadania. Byłby tylko odpowiedzialny za włamanie do sieci, ale zrzucił na nią całą nietechniczną penetrację, a także fizyczne wejście. - Nie będę długo, prawdopodobnie mniej niż pięć minut - powiedziała Robowi. Włożyła włosy pod czapkę z daszkiem i miała na sobie koszulkę polo, z logo firmy zajmującej się usuwaniem odpadów, która miała następnego dnia opróżnić śmietniki tak, jak robili to w każdy czwartek. Mając długopis i podkładkę w ręku, podeszła do budki strażniczej podobnej do tej, która znajdowała się przy ich bramie.

214

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Stojący w środku mężczyzna, podniósł wzrok. – W czym mogę ci pomóc? - Cześć. Mój menedżer otrzymał telefon, że masz problem z jednym z pojemników na śmieci, używanych do recyklingu papieru. Wysłał mnie, żebym spojrzała na to, żebyśmy mogli go naprawić przed jutrzejszym odbiorem. - Nic nie wiem o żadnym problemie. - Więc nie jesteś panem… - spojrzała na swoją podkładkę, wdzięczna, że nie ma na sobie plakietki z nazwiskiem - Brady? Po usłyszeniu imienia swojego szefa, strażnik zdawał się odprężyć. - Nie. Musiał zapomnieć mi powiedzieć, że dzwonił. - Nie ma problemu. To zajmie tylko minutę. Wygląda to tak, jakby zawias był złamany. W razie potrzeby mogę podesłać na wymianę. Wepchnął identyfikator przez wąski otwór na dole okna. - Będziesz potrzebowała tego, by dostać się do obszaru, gdzie są pojemniki. - Wskazał na inną budkę oddaloną o pięćdziesiąt metrów, położoną obok wysokiego ogrodzenia za zamkniętą bramą. - Oddasz mi go, kiedy skończysz. - Dziękuję. - Musiała zmusić się, by odpowiedzieć mu wesoło, ponieważ było w nim coś, co jej się nie podobało. Prawdopodobnie dlatego, że spojrzał na nią, jakby nie całkiem jej wierzył. Kate wróciła do Range Rovera. - Czy możesz podjechać od tyłu? - Jasne. - Rob uruchomił samochód, a kiedy dotarli do budki strażniczej, Kate dała mu tymczasowy identyfikator, żeby mógł go oddać. Strażnik spojrzał na nią pobieżnie, wyszedł z chaty i otworzył bramę, machając i zamykając za sobą. - Co ty tu robisz? - zapytał Rob, przeglądając obszar. Przyzwyczaił się do podrzucenia jej przy drzwiach wejściowych i obserwowania, jak bezpiecznie wchodzi do środka. To był pierwszy raz, kiedy jedno z zadań Kate zostało przeprowadzone na zewnątrz, co wyraźnie go niepokoiło. - Widzisz te śmietniki? Sprawdzam je, by upewnić się, że firma prawidłowo pozbywa się ich poufnych dokumentów. - Rob wiedział, że firma Iana 215

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

przeprowadzała audyty bezpieczeństwa, ale ani ona, ani Ian nie dawali mu wielu szczegółów dotyczących metod zbierania danych. - W porządku, naprawdę. Nie powinnam potrzebować więcej niż piętnastu minut. Kate ruszyła w stronę śmietników, po drugiej stronie parkingu, gdzie była mniej widoczna. Przełożyła torebkę na plecy i była zadowolona, że miała dżinsy i tenisówki, ponieważ musiała wspiąć się na śmietnik i do niego zajrzeć. Wszystko w nim powinno być rozdrobnione, ale wszystko wydawało się całkowicie nienaruszone. Znalazła stos plików firmowych, ich okładki były zakurzone i podarte. Prawdopodobnie zostały usunięte z miejsca, w którym były przechowywane, odkąd firma przeszła na przechowywanie informacji w Internecie. Pliki przeplatane były wykresami oryginalnymi, sprzed osiemnastu miesięcy. Informacje nie były szczególnie wstrząsające ale haker miałby teraz wystarczającą ilość amunicji, by podszywać się pod wielu różnych pracowników, by planować i przeprowadzać inne, bardziej szkodliwe wyczyny socjotechniczne. Wsunęła schemat organizacyjny i jeden z katalogów do torby, żeby mieć dowód i pokazać klientowi. - Co robisz? - Zapytał głos. Kate spojrzała w górę i jej serce przyspieszyło, gdy zdała sobie sprawę, że to strażnik, który wydał jej identyfikator. Wyciągnęła z torby schemat i zwinięty katalog. - Zauważyłam, że ktoś włożył je do śmietnika, kiedy oglądałam zawias. Myślałam, że je wezmę, żeby pokazać panu Brady'emu. Prawdopodobnie nie chciałby, żeby zostały poddane recyklingowi bez ich rozdrabiania. Kate zaczęła wspinać się ze śmietnika, ale trudniej było jej wyjść, niż wejść. Mężczyzna sięgnął w dół i nie miała innego wyjścia, jak tylko wziąć jego rękę i pozwolić mu sobie pomóc. Kiedy jej stopy były mocno z powrotem na ziemi, nie puścił, kiedy wyciągnęła rękę z jego uścisku. - Nie ma nic złego w zawiasie tego kontenera. - Prawdopodobnie sprawdziłam niewłaściwy. 216

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Nie sądzę, żeby coś było nie tak z zawiasami któregokolwiek z tych kontenerów. Chociaż nienawidziła dać się złapać, nie było sensu próbować z tego wyjść. Przekonała go już, by wydał jej identyfikator, udając, że ma pozwolenie pana Brady'ego, a schemat i katalogi były kolejnym wykroczeniem, które Ian mógł zawrzeć w swoim raporcie. Strażnik robił się zbyt nachalny i nie podobał się jej sposób, w jaki na nią patrzył. W jej najlepszym interesie było oczyścić się. - Słuchaj, właściwie jestem tutaj, ponieważ przeprowadzam audyt bezpieczeństwa. Mam list, który mówi o moim prawie do przebywania na tym terenie. Jest podpisany przez twojego CIO. - Wyciągnęła go z torby i podała mu ale zmiął go i wsunął do kieszeni, nie czytając. Potem zdjął jej czpkę i włosy wypadły spod niej. Spojrzał na nią z uznaniem, a wyraz jego twarzy uniósł jej włosy na karku. Zaczęła odchodzić ale zrobiła dwa kroki w prawo i zablokował jej drogę. - Zejdź mi z drogi. - Dlaczego tak szybko odchodzisz? Może coś wymyślimy. Sięgnęła do torby po gaz pieprzowy, cofnęła się o krok i podniosła go tam, gdzie mógł go zobaczyć. - Nawet o tym nie myśl. Zachichotał, jakby w ogóle nie było to dla niego zagrożeniem. - Założę się, że jesteś zbyt przestraszona, żeby go użyć. - Kate odsunęła zawór. - Zaufaj mi, nie jestem. - Myślisz, że to załatwi wszystko? Jej serce galopowało w piersi. - Jestem pewna, że tak. Ruszył do przodu a ona zrobiła kolejny krok do tyłu. Za nim stały trzy śmietniki i otwarta przestrzeń, na której Rob zaparkował samochód. Była lżejsza i, miejmy nadzieję, szybsza od strażnika ale żeby uciec, musiała go obejść. Jeśli znów ją złapie, ryzykuje, że zostanie zepchnięta na ziemię, gdzie jej szanse na to, 217

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

że ktoś ją zobaczy, były bardzo niskie. Szybko obejrzała się przez ramię i podniosła się na palcach, jakby przygotowując się do skoku. Podniosła rękę i skierowała na niego gaz pieprzowy. Podniosła rękę i wycelowała w niego spray. Gdyby ją zaatakował, spryska go i gdy tylko spotka się z jego twarzą, ucieknie. - Odejdź od niej teraz - powiedział Rob. Niegdyś spokojny Rob przeszedł metamorfozę, która przeraziłaby ją, gdyby nie przychodził jej z pomocą. Jego głos się podniósł a stalowa nuta przecięła ciszę. Zniknęły linie śmiechu w jego oczach i kącikach ust. Wyglądało na to, że spodoba mu się wyrwanie kończyny i po prostu czekał na jeden zły ruch, żeby mógł to zrobić. - Złapałem ją, kiedy grzebała w śmietniku - powiedział strażnik. - Nie powtórzę więcej. Odejdź od niej teraz. Strażnik uniósł ręce uśmiechając się i odszedł, jakby nie zrobił nic złego, a Rob zacisnął pięści i rozluźnił je w ledwie powstrzymywanym gniewie. Kate opuściła gaz pieprzowy, kiedy szli w milczeniu w stronę samochodu. Strażnik, który wcześniej machał im przez bramę, ganił drugiego strażnika. - Co ty tam, u diabła, robiłeś? Twoja pozycja była pusta, a w pobliżu krążyli ludzie. Kate zaczęła się trząść, kiedy wrócili do samochodu. Rob sięgnął na tylne siedzenie i podał jej bluzę z kapturem, którą zostawiła kilka dni temu. - Czy wszystko w porządku? - Tak. Jestem tylko trochę wstrząśnięta. - A gdyby to się wydarzyło, zanim się włamano do ich domu i byłaby tu sama? - Skąd wiedziałeś? - Po chodzie. Ty szłaś w jakimś celu, nie dbając o to kto cię widzi. Jego chód powiedział mi, że ma nadzieję, że nikt go nie zauważy. Przepraszam, że nie dotarłem wcześniej. Wydawało się, że trwało to wiecznie, ale spotkanie ze strażnikiem trwało tylko minutę, może półtorej. - Biorę za to pełną odpowiedzialność - powiedział Rob. - Powinienem był wiedzieć, żeby nie spuszczać cię z oczu. 218

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- To nie była twoja wina. Nie powinieneś się martwić o pracownika firmy, który zaczepia mnie, gdy jestem w pracy. - Mimo to powiem panu Smithowi, co się wydarzyło, zanim wyjdę. Włączył bieg i kiedy Kate nie widziała już towarzystwa w lusterku po stronie pasażera, wypuściła powietrze, gdy napięcie zwinięte tak mocno jak wąż, gotowe do uderzenia, opuściło jej ciało. Przycisnęła policzek do chłodnego szklanego okna i zamknęła oczy. Bez względu na to, jak zły był Rob, Kate wiedziała, że to nic w porównaniu z tym, jak Ian przyjmie wiadomość.

- Jak poszło? - Zapytał Ian, kiedy Kate weszła do jego biura. Pochyliła się, żeby go pocałować, a potem wyciągnęła z torby kilka papierów i podała mu. Przerzucił strony i podniósł wzrok. Wiele mówiło o tym, jak słabe było bezpieczeństwo firmy, gdy Kate była w stanie zdobyć schematy organizacyjne i katalog firmowy. - Gdzie to znalazłaś? - W śmietniku. - Nurkowałaś w śmietniku? - Tylko w tym z papierami. Kiedy odwiedziłam firmę podczas mojego rekonesansu, zauważyłam, że mają ich kilka z tyłu nieruchomości. Zastanawiałam się, czy oni ostrożnie podchodzą do tego. - Powiedziała Ianowi, jak przekonała strażnika, żeby wydał jej identyfikator a następnie rozpięła bluzę. - Skopiowałam logo firmy zajmującej się usuwaniem odpadów z ich strony internetowej i użyłam go na jednej z tych stron internetowych, poświęconych projektowaniu koszulek.

219

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Potem weszłam do środka. - Udawała, że palce idą wzdłuż nóg. - Dość sprytne, co? Do diabła, pewnie, że tak. Nigdy nie miał cierpliwości do takiego zaangażowania. - Bardzo imponujące, słodziaku. Usiadła na kanapie. - Muszę ci coś powiedzieć. - O czym? - Nie spodoba ci się to i cię rozzłości. Jej ton i wyraz twarzy wywołały w nim wstrząs. - Kate, powiedz mi. - Ochroniarz, który wydał mi identyfikator, zorientował się, co robię. Nie podobał mi się sposób, w jaki na mnie patrzył, więc dałam mu mój list ale on go zmiął. Więc wyciągnęłam gaz pieprzowy, on się tym nie przejął, a potem Rob wyszedł za rogu i nic się nie stało, nic mi nie jest. Siedział przez chwilę oszołomiony. Jezu Chryste, co sobie myślał, kiedy zgodził się na to? Steve wyszedłby z siebie, gdyby się dowiedział i słusznie. Co jeśli Rob nie byłby z nią? Podniósł palec. - Jedna sekunda, słodziaku. Podniósł telefon i wybrał numer. - Cześć. Z tej strony Will Smith. Jeden z moich pracowników zgłosił się dzisiaj do twojego ochroniarza, a później odmówił potwierdzenia listu, w którym stwierdziła, że ma prawo być na miejscu. Ten pracownik również jest moją żoną. Mamy umowę i kiedy ją podpisujesz, żadna krzywda nie może stać się komuś, kto dla mnie pracuje. Albo ten ochroniarz zniknie do końca dnia, albo eskaluję to. Odłożył telefon. Wzdychając, zdjął okulary, położył je na biurku i potarł oczy, nagle czując się bardzo zmęczony. - Jakie ciasto chcesz? Spojrzała na niego, jakby stracił rozum. - Ciasto? O czym mówisz? - Na imprezę emerytalną. - Nie przechodzę na emeryturę. - Właśnie przeszłaś na emeryturę. - Nie sądziłam, że mnie zmusisz. - Bo nie powiedziałabyś mi, gdybym to zrobił? 220

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Nigdy nie ukryłabym przed tobą czegoś takiego - powiedziała i wybuchnęła płaczem. Natychmiast się podniósł, wychodząc zza biurka, by usiąść obok niej i zgarnąć ją w ramiona. - Kate, przepraszam. Wiem, że tak. Przeprosiny sprawiły, że płakała coraz mocniej i głaskał ją, gdy szlochała. - Nie wiem, dlaczego nie mogę przestać płakać - powiedziała. To nie było tak, że aż tak się zdenerwowała ale łzy były prawdopodobnie opóźnioną reakcją. Mogłaby bagatelizować wszystko, co chciała, ale działania ochroniarza niewątpliwie bardziej ją przerażały, niż myślała. - Mam cię - powiedział, trzymając ją mocno w ramionach, aż się uspokoiła. Kiedy jej szloch wreszcie się zmniejszył, uniosła głowę z jego piersi i on spojrzał jej w oczy. - Posłuchaj mnie. Są odważny i głupi. A ty nie jesteś głupia, słodziaku. Nigdy nie byłaś. Czy więc nie może to dotyczyć odwagi, równości lub innych rzeczy? Czy to może być po prostu tyle, że nie chcę, aby jakaś krzywda stała się osobie, którą najbardziej kocham na tym świecie? - Okej - powiedziała cicho, wycierając łzy. - Nie denerwuj się Robem. Wiem, że obwinia się ale to nie była jego wina. Poszłam tam, gdzie mnie nie widział. - Nie denerwuję się Robem. Cieszę się, że tam był. - Zaraz wracam. Kiedy nie wróciła po dziesięciu minutach, poszedł jej szukać. Może mogliby pójść na kompromis, żeby nie musiała całkowicie odejść. Drzwi łazienki były na wpół otwarte, a Kate stała przed umywalką, stojąc do niego plecami. - Jest wiele rzeczy, które możesz zrobić w domu. E-mail jest równie skuteczny w pozyskiwaniu złośliwego oprogramowania do sieci docelowej. Istnieje phishing i spoofing, nie wspominając o wszystkich rzeczach, które

221

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

możesz zrobić przez telefon. I mogą być inne zadania, które możemy wykonać razem. Byłbym w porządku z tym, dopóki byłem z tobą. Odwróciła się, a na policzkach znów pojawiły się łzy. Czy poszła do łazienki, bo nie skończyła płakać, ale nie chciała, żeby to zobaczył? Obawiał się, że potraktowała wiadomość o jej odejściu jeszcze mocniej, niż myślał, dopóki nie złapała go za rękę i nie włożyła czegoś do jego dłoni. To był test ciążowy i wynik nie był negatywny. - Dziecko? - Powiedział. - Moja koszula wydała mi się trochę ciasna w klatce piersiowej, kiedy zakładałam ją dziś rano i wydaje mi się, że jestem w środku jakiejś hormonalnej burzy, ponieważ nie mogę przestać płakać. Więc pomyślałam, że powinnam nasikać na test, kiedy tu przyszłam. - Dziecko - powtórzył. Kate miała mieć dziecko. Jego dziecko. Ich dziecko. Wydawało się, że śmieje się i płacze, kiedy powiedziała: - Chyba wiesz, jak je zrobić.

222

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 27 Po śniadaniu, Ian poszedł do swojego gabinetu. Charlie miał być wtajemniczony w prawie nieskończony strumień czatów Online haktywistów ale nie przyniosły dość konkretnych informacji do porządku ich obrad. Uważali, że FBI ich podsłuchiwało i dlatego byli ostrożni co udostępniali. Charlie był pewien, że wysoko postawieni członkowie grupy komunikują się w inny sposób, ale do tej pory nie udało mu się zdobyć zaproszenia do przyłączenia się do nich. Operatywna grupa spędzała godziny na spotkaniach, analizując posiadane przez nich rozmowy, ale co by nie planowali haktywiści, to pozostawało poza ich zasięgiem. Wiedzieli, że coś się rusza w ich kierunku, ale co? Były sugestie, że słowa "ciemność" i "mrok", które pojawiły się w pierwszym transkrypcie, z którym Charlie podzielił się z grupą, powoływali się na przyszły ataku typu "odmowa usługi". I choć dokonano serii dodatkowych ataków na różne strony internetowe, żaden z nich nie spowodował większych szkód. Ale ostatnio Ian myślał o innym wyniku, bo kiedy zjednoczył ciemność i mrok z innym słowem z transkryptu, pomyślał, że mogą patrzeć na bardziej dosłowną interpretację. Ciemność i mrok i moc. Ciemność i mrok i sieć elektryczna. Najpierw odrzucił swoje przeczucia, bo myślał, że jest zbyt mało prawdopodobne, by traktować to poważnie, ale nie wyrzucił tego z głowy całkowicie i powiedział sobie, że nie ma nic złego w zbieraniu wystarczającej ilości danych, by zbadać je później. Odnalazł człowieka odpowiedzialnego za monitorowanie i gromadzenie informacji o atakach na sieci elektroenergetycznej. Informacje zbierały się codziennie, a raporty publikowane były co kwartał. Ostatni raport, obejmujący październik-grudzień, pokazał tylko trochę większą, niż zazwyczaj, aktywność, co wydawało się przeczyć jego teorii. Nie mniej 223

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

jednak, Ian nie chciał czekać jeszcze kolejnego miesiąca na raport, na koniec marca; chciał zobaczyć, czy były jakieś ostatnie zmiany. Mógłby spytać Phillipa o zatwierdzenie wniosku o uruchomić raport kilka tygodni wcześniej, ale to by zajęło czas a Ian nigdy nie był znany ze swojej cierpliwości. Istniały trzy główne sektory elektroenergetyczne - Wschodni, Zachodni i Texas. Mogą być zagrożone na wiele różnych sposobów. Najbardziej alarmującym scenariuszem, byłby elektromagnetyczny impuls, który byłby najbardziej niszczycielski, bo to była jedna z niewielu rzeczy, która mogła zniszczyć wszystkie trzy jednocześnie. Siatka była również poddatna na fizyczne zagrożenia, jak atak snajpera, który kiedyś wystąpił na podstacji w Kalifornii, która zostawiła część Doliny Krzemowej w ciemności. Nie ujawniony przypadek był najbardziej niezwykłym atakiem na sieć, ze strony lokalnych terrorystów na dzień dzisiejszy. Wreszcie była groźba cyberataku. System elektroenergetyczny był na radarze grupy cyber-działającej w ciągu wielu lat, bo była badana jest setki razy na dzień, przez hakerów na całym świecie, próbując odkryć jej luki. Jednak zakrojone na szeroką skalę ataki były takimi, ponieważ największe luki w zabezpieczeniach systemu energetycznego były również jej mocnymi stronami. Większość regionalnych firm komunalnych, były niezależne i nie powinni korzystać z tego samego sprzętu lub oprogramowania, dlatego pogrążenie całego kraju w ciemności jednym kliknięciem, byłoby prawie niemożliwe. Hakerzy mieli mnóstwo własnych trików do łączenia różnych sieci i nie wielu z nich będzie chciało podjąć się na taką skalę. Chiny i Rosja mają cierpliwość i możliwości finansowe, ale nawet wtedy będą musieli pokonać liczne wysokie napięcie, połączenia wewnętrzne, których celem jest zapobieganie wyłączenia na dużą skalę. Ian spędził następne cztery godziny hakując jedną z największych sieci na wschodzie oraz połączenie międzysystemowe. Liczba sond pozostawionych przez hakerów - narzędzia którego jedynym celem jest poszukiwanie luk w 224

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

systemie - gwałtownie wzrosła w ciągu ostatnich czterech tygodni. Na początku Ian wątpił w swoje odkrycia ale potem sięgnął po okulary i dwukrotnie sprawdził dane, porównując je z ostatnim raportem. Wzrost aktywności potwierdził, że jego przypuszczenie, że być może nie było zbyt daleko idące. Niemniej jednak, nie miało sensu, że grupa, która mieszkała głównie w Stanach Zjednoczonych, zrobiła coś, by zagrozić władzy, do której nie należy. Jeśli tylko haktywiści nie chcieli sparaliżować części infrastruktury, by udowodnić swoją rację. Zwłaszcza te odcinki sieci, które zapewniały prąd stały jego przyłączeniu. Ian wziął telefon i zadzwonił do Filipa.

225

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 28 Grupa robocza zebrała się szybko i gdy wszyscy weszli do sali konferencyjnej, Phillip wyjaśnił powód zaimprowizowanego spotkania. - Przykro mi, że zwołałem was w tak krótkim czasie ale Ian odkrył pewne informacje, które wskazują na możliwy cyberatak na określonych odcinkach sieci energetycznej. – Przejrzał szybko to co Ian znalazł. - W ciągu ostatnich trzydziestu dni, nastąpił znaczny wzrost liczby zdalnych sond w sieci. Wszystkie miały złośliwe oprogramowanie i zostały znalezione w skoncentrowanym obszarze rozciągającym się od Południowej Karoliny do Maryland. Myślę, że starają

się

zlikwidować

całość

lub

część

wschodniego

połączenia

międzysystemowego, ale jak dotąd nie byli w stanie skompromitować sieci na wystarczająco dużą skalę, żeby zrobić jakiekolwiek szkody. - To znaczy, że oni kręcą się po sieci i to nie zadziała, dopóki nie włączymy systemu? - Powiedział Pete. Na ich twarzach pojawił się wyraz niepokoju. Stolica kraju, przeżyła kilka lat temu burzę, zwaną super derecho. Wiatry o sile huraganu, zniszczyły zasilanie w pięciu stanach wzdłuż wschodniego wybrzeża, a cztery dni później przedsiębiorstwom użyteczności publicznej, udało się przywrócić zasilanie tylko dwóm trzecim klientów. Tysiące firm zostało zamkniętych, 911 – numer alarmowy, nie mogło reagować na sytuacje awaryjne, a stacje benzynowe nie były w stanie pompować paliwa. Wiele agencji federalnych w DC nie miało innego wyboru, jak tymczasowo je zamknąć. Celowy cyberatak miał możliwość utrzymywania ich w ciemności przez nieokreślony czas, z katastrofalnymi konsekwencjami.

Nie

tylko

byłyby

niszczące

straty

finansowe,

ale

bezpieczeństwo ludności byłoby zagrożone niemal natychmiast, ze względu na masowe rabunki i przestępstwa. 226

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Dlaczego grupa, mająca siedzibę w USA planowała potencjalny krajowy atak terrorystyczny tylko po to, by ich zauważyć? Zostaną poddani tym samym reperkusjom, z którymi spotkają się wszyscy inni - zapytał Tom, wyrażając to, co wszyscy prawdopodobnie myślą. - To jak wyruszenie na gigantyczną bombę w budynku, w którym mieszkasz. - Ponieważ to oni powodują awarię, nic nie stoi na przeszkodzie, by przenieśli się do obszaru, który nie straci mocy - powiedział Ian. Zamknął laptopa. - To ostateczny akt obywatelskiego nieposłuszeństwa i odwetu. Zabraliśmy moc Joshuy Morrisona. Teraz członkowie jego grupy zabiorą się za nas. - Cóż, przynajmniej znamy teraz ich program - powiedział Charlie. - Powiadomiłem już odpowiedni personel i działy i zaczynamy natychmiast, by określić strategię i omówić protokół odzyskiwania po awarii. Kiedy już wiem, jak zamierzamy kontynuować, dam ci znać, jaka będzie twoja rola.

Ian i Charlie opuścili budynek. - Co słychać u Kate? - Siedzi w domu. - Jedyne, co Kate robiła w ciągu ostatnich kilku tygodni, to klęczała przed toaletą i wymiotowała każdą rzecz, którą próbowała zjeść. Nie mogła poradzić sobie z niczym słodkim i utrzymywała się głównie na słonych krakersach. Kate uwielbiała poranną kawę, ale teraz nawet zapach jej parzania wystarczył, by wymiotowała. Chociaż powiedziała mu, że nie jest to konieczne, zrezygnował z kawy na razie. Rzadko się skarżyła, a jedynym dowodem, że potrzebowała więcej odpoczynku niż zwykle, było jej pragnienie wcześniejszego snu. Ciąża miała około dziesięciu tygodni, co oznaczało, że dziecko prawdopodobnie poczęło się, gdy byli na Kostaryce. Zanim opuścił dom i 227

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

pojechał do kwatery głównej, poszedł ją poszukać i zastał ją zwiniętą na boku, na zimnej, twardej płytce podłogowej w łazience, wyglądającą na tak nieszczęśliwą, jak dana osoba może wyglądać. - To z pewnością jeden ze sposobów zagwarantowania mojej emerytury powiedziała, unosząc słabo ramiona w powietrzu, cytując słowo „emerytura”. Jestem zbyt chora, żeby wyjść z domu. - Czy mogę cię położyć z powrotem do łóżka? - Niestety nie sądzę, żebym skończyła. Karma odpłaca mi za ten czas, kiedy udawałam, że mam poranne mdłości. Ona jest taką dziwką. Usiadł obok niej i delikatnie pogłaskał ją po głowie. - Kiedy wyjeżdżasz do kwatery głównej? - Zapytała. - W ciągu kilku minut. Czy wszystko będzie dobrze, kiedy pojadę? - Nic mi nie będzie. Prawdopodobnie nadal będę tutaj na tym piętrze, kiedy wrócisz. Ian zatrzymał się, kiedy on i Charlie dotarli do parkingu. Prawdopodobnie odpowiadał tylko wtedy, gdy pytał o Kate, ale Ian nie chciał dzielić się nią z Charliem, a jego podejrzenia uniemożliwiły mu przekazanie mu szczęśliwych wieści, chociaż chciałby. - Ktoś włamał się do naszego systemu bezpieczeństwa. - Jesteś pewien, że został zhakowany? -

Absolutnie.

Zmodyfikowałem

istniejący

system

dodatkowymi

zabezpieczeniami, gdy wprowadziliśmy się do domu. Tylko haker byłby w stanie go spenetrować. Na twarzy Charliego pojawiło się zrozumienie. - Zaczekaj chwilę. Myślisz, że to byłem ja? Zachował neutralny wyraz twarzy. - Nie powiedziałem tego. Twarz Charliego opadła. - Tak, zrobiłeś. - Ona jest moją żoną.

228

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Wiem. Mówisz to często. Wiesz, nie zapomniałem, jak to jest. - Po tym, jak żona Charliego go zdradziła, nie chciał o tym rozmawiać - z Ianem czy kimkolwiek innym. Charlie podszedł do swojego samochodu bez oglądania się za siebie. Ian mógł pójść za nim. Mógł przeprosić i zapewnić Charliego, że nie uważa, że to on. Ale został na swoim miejscu. Musiał. Wiedział lepiej niż ktokolwiek, że manipulacja była częścią gry. Gdyby Charlie musiał skłamać, by osiągnąć swój cel, spojrzałby Ianowi prosto w oczy, wypowiadając słowa. Ian zrobiłby to samo i Kate też. Nie powstrzymało to jego złego samopoczucia. W tym momencie chciał tylko wrócić do domu i objąć żonę rękami.

229

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 29 Telefon Iana leżący na stoliku nocnym zadzwonił i wyrwał go ze snu. Początkowo myślał to może Phillip lub Charlie i że haktywiści zaatakowali ale kiedy spojrzał na ekran zobaczył, że połączenie jest od Kyle'a, jednego ze strażników pracujących na noc przesunąć i zerwał się z łóżka. - Co? - Powiedział zamiast powitania, zniżając głos, by nie budzić Kate. - Lepiej przyjdź tutaj. Kamera pokazała kogoś na miejscu. Rich wyszedł za bramę, mamy kolesia i wezwano policję. Są już w drodze. Zarzucił na siebie jakieś ubrania i piętnaście sekund później, przeszedł przez drzwi oficyny. Mężczyzna który wyglądał na gdzieś pomiędzy kalkulującego a wściekłego, siedział na składanym krześle, nie próbując wstać. Gdy Ian spojrzał dokładniej, uświadomił sobie Kyle i Rich przywiązali jego nadgarstki do metalowego krzesła. Ten człowiek miał krótkie brązowe włosy i Ian podejrzewał, że może mieć około trzydziestu lat. Wyjął telefon i zrobił kilka zdjęć twarzy intruza. - Jak się nazywa? - Ian spytał Kyle. - Nie chce powiedzieć i nie ma przy sobie dowodu osobistego. - Kim jesteś? - zapytał Ian. Wściekłość jaka wypływała z tego człowieka, wyrywała się z niego. – Kim jesteś! - Kopnął nogę krzesła tak mocno, że poruszyło się kilka cali. Ten człowiek wciąż nie powiedział nic i było jasne, że nie zmieni się to w najbliższym czasie. Ian chodził po pomieszczeniu, dopóki nie przybyła policja, zgrzytał zębami tak mocno, że szczęka bolała go przez dwa dni. Zanim wyprowadzono mężczyznę w kajdankach, Ian odciągnął oficera policji na bok. - Chcę wiedzieć kim on jest i chcę wiedzieć, że go oskarżono. Funkcjonariusz skinął głową. - Ktoś będzie przypisany do tej sprawy i będą w kontakcie tak szybko, jak to możliwe. 230

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Ale Ian wiedział, że może minąć dwadzieścia cztery lata godziny lub więcej, zanim uzyskają jakiekolwiek informacje a on nie miał zamiaru czekać tak długo. Ian gapił się na metalowe podłokietniki składanego krzesła. - Zakładam, że nie wiesz jak pobrać odciski palców? - powiedział do Kyle'a. - Nie. Ale mam znajomego, jest emerytowanym detektywem. Jest mi winien przysługę. On może je dla ciebie pobrać ale nie będzie w stanie niczego zrobić za pośrednictwem bazy danych. Nie ma już dostępu. - Jeśli dasz mi odcisk, mogę go zlokalizować. - FBI utrzymuje bazę danych aktualną, nie byłoby problemu. Jak tylko będzie znał nazwisko, to sobie poradzi. - Chcę, żebyś ty i Rich jeszcze raz przeszukali terem, na wypadek gdyby było ich dwóch. Na zmianę patrolujcie. Daj mi znać gdy będziesz miał odcisk. Kyle wyciągnął telefon . - Zadzwonię do niego i zobaczę, czy będę w stanie dostarczyć go tu rano.

231

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 30 Ian wrócił do domu. Ból głowy osiągnął szczyt, więc zatrzymał się w kuchni i grzebał w szufladzie obok zlewu za Tylenolem. Położył pigułki na dłoni i nalał sobie wody z kranu do ich połknięcia. Nie można było zaprzeczyć, że na horyzoncie zamajaczyła konfrontacja, być może w nie tak odległej przyszłości. W pewnym sensie, to jest mile widziane, bo to oznaczało zajęcie stanowiska. Konfrontacja oznaczała wynik. Oznaczało to determinację. Koniec oglądania się przez ramię i czekania, kiedy zdarzy się coś złego. Bo tym razem dowie się, czego chcą. Wszystko byłoby lepsze niż czekanie i zastanawianie się, czy ktoś następny nie włamie się do ich domu i czy ochroniarz zdąży go złapać. Kiedy by go nie było a Kate stałaby w kuchni lub brała prysznic. Wizualne obrazy uderzyły w niego i musiał wziąć kilka głębokich oddechów, by się otrząsnąć. Poczucie winy ciążyło mu jak cegła, naciskając na jego klatkę piersiową. On już odebrał jej samodzielność, żeby ją chronić. Nie mogła być nigdzie sama lub gdziekolwiek sama się udać. Prawie stała się więźniem we własnym domu a teraz nawet to nie było bezpieczne. Wszystko przez niego. - Ian? Odwrócił się gwałtownie, bo był bardziej spięty niż myślał i jej głos zaskoczył go. - Co się dzieje? – Miała zaspane oczy i potargane włosy, miała tylko koszulkę rozpiętą i widoczne były fragmenty piersi. Szybko przeszedł przez pomieszczenie i zaczął zapinać jej guziki. Było tu wiele okien i nie wszystkie były zasłonięte.

232

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Położyła ręce na jego ramionach. - Dlaczego nie śpisz? Czemu wszystkie światła są włączone? - Strażnicy złapali kogoś na nieruchomości. - Mówiąc te słowa na głos, zrozumiał, że ich sytuacja jest poważna i słowa są wystarczające, żeby Kate zrozumiała. Strach zawładnął jej twarzą. - Gdzie? - Blisko piwnicy przy przesuwanych drzwiach. To był mężczyzna . Wczesne lata trzydzieste. Myślimy, że był sam. Kyle i Rich go zatrzymali i policja aresztowała go. – Wyciągnął telefon z przedniej kieszeni i pokazał go Kate. – To jest ten haker, który przychodził do spiżarni żywności? Ten, który nazywał się Zach Nielsen? Potrząsnęła głową. - To nie on. Nigdy nie widziałam tego mężczyzny wcześniej. Nic z jej postawy nie mogło być fałszywe. Ale cała odwaga, którą kiedyś czuła, zniknęła, gdy łzy wypełniły jej oczy. On objął ją i poczuł, jak zadrżała od jego dotyku. Myślał, że pozwolić Kate uwierzyć, że nie żyje, było najbardziej brutalną rzeczą jaką jej zrobił, ale angażować ją w ten bałagan, było jeszcze gorzej - Chodźmy do łóżka. – Wziął ją za rękę i zaprowadził do sypialni, przykrywając prześcieradłem. – Zaraz wracam. Chcę się upewnić, że wszystko jest dobrze pozamykane. Drzwi sypialni zamknęły się z cichym trzaskiem, a on na chwilę zatrzymał się w korytarzu, by pomyśleć. Ból trochę ustąpił, ale ciśnienie pozostało i wydawało się, jakby jego głowa kurczyła się w uścisku. W milczeniu obszedł dom, sprawdzając każde drzwi, każde okno. Kiedy wrócił do sypialni i wsunął się pod kołdrę, objął ją i przyciągnął do siebie. - Jestem przestraszona - powiedziała. - Nie pozwolę, żeby coś ci się stało. – Głaskał ją po głowie, dopóki nie poczuł jak jej ciało się rozluźnia. 233

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Mógł zasnąć, gdyby myślał tylko o sobie. Jeśli tylko skutki jego decyzji wpływałyby tylko na niego. Ale on ciągnął za sobą kobietę, którą kochał najbardziej na świecie. I dlatego, kiedy następnego dnia rano wzeszło słońce, on wciąż leżał i myślał o tym.

234

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 31 - Chcę, żebyś wróciła do domu, do Indiany, na chwilę. - Siedzieli przy śniadaniu i dłubali w jedzeniu. Filip postawił grupę operacyjną w tryb gotowości, bo wcześnie rano "South Carolina Electric and Gas" poinformowała, że jedna z podstacji w North Charleston ma problemy z dostępem do swoich systemów, jakby były zablokowane. Ze względu na intruza oraz zwiększonego ryzyka utraty przytomności, Ian nie mógł wyobrazić sobie miejsca, w którym wolałby widzieć Kate, niż z jej rodziną w Indianie. Jak tylko zorientują się z czym dokładnie mają do czynienia, dołączy do niej, i zdecydują, co zrobić z resztą. Jednym problem na raz. - Okay. – Miała ciemne kręgi pod oczami. Spodziewał się, że zacznie się kłócić, przypomni mu, że to jest jej dom, ale fakt, że nie powiedziała mu, jak mocno się boi i gdyby miał zgadywać, to powiedziałbym, że dziecko zmienił wszystko. Kate była wojownikiem, ale została wystawiona na nie bezpieczeństwo drugiego człowieka, i najlepszym sposobem, by chronić ich dziecko, było dla niej uciec od źródła zagrożenia, nawet jeśli oznaczało to również odejście od niego. On wyśle ją, ale jak długo będzie się ukrywać? I czy Indiana będzie kolejnym miejscem, gdzie będą szukać? Zadzwonił jego telefon i imię Kyle'a pokazało się na wyświetlaczu. - Mam ten odcisk - powiedział gdy Ian odpowiedział na wezwanie. - Zaraz będę. - Kto to był? - zapytała Kate. - Kyle. On zna kogoś, kto zgodził się zdjąć odciski palców. Chcę zobaczyć co mogę znajdź online. - Czy policja ich nie będzie sprawdzać? - Będzie ale ja będę szukać nie tam gdzie oni.

235

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Kyle wręczył mu białą kartkę, którą dał mu jego znajomy, z odciskiem na specjalnej taśmie. - Dzięki - powiedział Ian. W swoim gabinecie zeskanował i wysłał odcisk palca, a gdy sprawdził go w głównej bazie danych, pokazało mu imię Ted Lawson. Użył protokół zapytania i odpowiedzi, a następnie przystąpił do pisania programu, specjalnie zaprojektowanego do odwołania IP, informacji o kryteria wyszukiwania, które wskazał, w tym adres IP związany z włamaniem do ich zabezpieczeń. Zajęło to dwie godziny, by program przetworzył informacje, ale w końcu nie przyniósł nic, co wskazywało by na to, że ten człowiek miał przynajmniej słabe połączenie z jakąkolwiek cyberprzestępczością. Miał albo niesamowite szczęście, albo tak umiejętnie ukrywał swoją tożsamość, jak Ian. Ian jeszcze raz przejrzał dane, by upewnić się, że niczego nie pominął. Następnie psychicznie wziął się w garść, wziął telefon i zadzwonił do ojca Kate. Steve nie zbyt dobrze przyjął wiadomość o intruzie.

- Wyglądasz na zmęczonego – powiedziała Kate, gdy Ian wszedł do sypialni. Usiadł na łóżku i przetarł oczy. - Jestem. - Słyszałeś coś więcej od Phillipa? - Firma w North Charleston, nadal próbuje włączyć swoje systemy z powrotem online. Charlie zajmuje się tym teraz. Zadzwoni do mnie, jak znajdzie cokolwiek. 236

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Myślisz, że mój tata wierzył w to? O tych rzeczach? - Tak. - Ian powiedział Kate, że kiedy rozmawiał ze Steve’m, powiedział mu o możliwym ataku na elektrownię i prosił go o kupno wody butelkowanej, baterii i konserw. Tata Kate mieszkał na przeciwległym końcu tego ataku ale wolał ich przygotować na ten Sądny Dzień – jak i siebie. Ale też żaden z nich nie mógłby zaprzeczyć, że poważnie trzeba podejść do takiego ryzyka. Indiana była na tej samej Wschodniej części sieci, co DC. - Jesteś gotowy iść pod prysznic? – Zapytała. - Tak. - Ian był jeszcze w dresie i T-shirtcie, które założył, kiedy wstał z łóżka. Włączył wodę i czekał, kiedy kabina prysznicowa wypełni się parą. Kate powiesiła ubranie na haku i weszła pod prysznic. Wszedł za nią i kiedy jej włosy były mokre, sięgnął po szampon i umył je. Podobało mu się, jak zamykała oczy, kiedy on masował jej głowę. Oddałby wszystko, by nie odsyłać jej ale to była słuszna decyzja. Jeśli ten, kto ich znalazł, nie sprawi, że w najbliższym czasie podejmie jeszcze jeden krok, Ian będzie musiał znaleźć sposób, by wywabić go i dotrzeć do sedna ich wymagań. Bo oni czegoś chcą. W to nie wątpił. Spłukał szampon, a mydliny spływały po jej klatce piersiowej. Jego dłoń przesunęła się po jej gładkiej, mokrej skórze. Jego ręka opadła niżej i zatrzymała się nagle, gdy dotknęła jej brzucha. Prawdopodobnie minie jeszcze miesiąc lub dwa, zanim ciąża zacznie być naprawdę widoczna ale teraz jej skóra teraz miała prawie niezauważalne wzrost, który mógł przysiąc, że nie było go tam wczoraj i tylko dlatego, że on tak dobrze znał jej ciało, on to zauważył. - Kiedy to się stało? - zapytał, kładąc rękę na jej brzuchu. - Nakryła jego dłoń swoją i spojrzała na niego. - Nie mam pojęcia. Czuję, że on prawie wyskoczył z dnia na dzień. - Dlaczego nie wyczułem tego? W kącikach jej ust zadrgał uśmiech. - Twoje ręce były zajęte moimi ciążowymi piersiami. 237

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Nie miałem pojęcia. – Padł przed nią na kolana a jego dłonie dotykały niewielkiego wzniesienia na jej brzuchu. – To jest niesamowite. - Położyła swoje ręce na jego głowie. - Wiem. Kiedy wstał, przyciągnęła jego usta do swoich. Nigdy jeszcze nie czuł do Kate takiej miłości i takiego uczucia, jak teraz i delikatny pocałunek, który dzielili, mówił o wielu rzeczach. Nikt nie odbierze mu żony i dziecka. Oddałby swoje życie za nich, bez pytań. Kiedy pocałunek się skończył, dokończył mycie jej ciała, dalej kontynuując ich prysznic. Ale ona znowu przyciągnęła jego usta do swoich, jak gdyby próbowała zgromadzić jego pocałunki, by móc je wspominać pod jego nieobecność. Prawie wszystkie ich poranki zaczynały się od dotyku jednego z nich dotykającego drugiego i przez czas, kiedy byli pod prysznicem, to zazwyczaj już się kochali. Uwielbiał mycie Kate i uwielbiał, kiedy ona myła jego. To był zwyczaj, który zaczęli jeszcze w Minneapolis, jednocześnie to był zabawne i seksowne a czasami doprowadzało ich szybko do kolejnej rundy w łóżku - to była głównie czuła rutyna, z której oboje się cieszyli. Rano, po nie przespanej nocy, wyślizgnął się z łóżka przed nią, bo już w jego głowie kłębiło się za dużo myśli nie dających mu spokoju. Kate nie miała najmniejszej ochoty się zatrzymać i kiedy otarła się piersiami o jego klatkę piersiową, śliską od pozostałości mydła i piany z szamponu, był martwy. Miała rację: poświęcał im szczególną uwagę. Jak on mógł tego nie robić? Ujął je w dłonie, czując miękkość ich masy oraz zmiany w ich kształcie i rozmiarze. Jeszcze jedno świadectwo transformacji, który dobrowolnie poniosło jej ciało. Zrobiło mu się smutno. Jej bezpieczeństwo zależy od ich rozstania ale ile z tych subtelnych zmian on nie zobaczy, dopóki ona nie wróci? Chociaż nie mieli dużo czasu, przytulił ją aż oparła się mocno plecami o ścianę. Nie wiedział jak długo będą rozdzieleni i sam poczuł natychmiastową 238

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

potrzebę zebrania kilku własnych wspomnień. Podniosła nogę, on podciągnął ją wyżej i jednym płynnym ruchem wszedł w nią. Woda płynęła na nich, gdy znaleźli swój rytm, a ona ściskała go, całowała, gdy on poruszał się w jej wnętrzu. Jej ruchy stały się pełne przemocy i było coś takiego, coś pierwotnego w jej potrzebie, to było standardem. Czasami ona wyrażać swoją chęć w ten sposób i czuł się królem, gdy go tak rozpaczliwie chciała. Ona chwyciła go mocno, wciągając coraz głębiej i głębiej, aż krzyknęła. Jej ciało stopniowo się relaksowało i poczuł ulgę, tak samo jak ona. Umyli się wzajemnie i kiedy wyszli z prysznica, Ian delikatnie wytarł ją ręcznikiem. Spojrzała na niego i powiedziała: - Nie chcę wyjeżdżać ale muszę. Mogę zrobić to teraz. Skończył wycieranie jej i owinął ją w ręcznik. - Wiem, że możesz. Niestety, nie był pewien co się stanie.

239

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 32 - Kiedy wyjeżdżasz? - Zapytała Diane. Chociaż jej matka próbowała ze wszystkich sił to ukryć, Kate słyszała niepokój w jej głosie. - Jak tylko skończę pakowanie. Ian powiedział, że samolot powinien być gotowy do startu przed czwartą. – Grzebała w szufladach i donosiła stosy ubrań do walizki. - Tak się cieszę, że wracasz do domu – powiedziała Diane. - Ja też. Kiedy Ian zadzwonił do jej ojca, by powiedzieć, że wysyła Kate do domu i go ostrzec o możliwym wyłączeniu prądu w Waszyngtonie, niepokój matki przerodził się w nadbieg i jedyne, co pocieszyło ją, była pewność, że do wieczora jej córka wróci do domu. Kate miała złe przeczucia. Problem z systemem deptał im po piętach, dawał szczególnie złowieszcze uczucie tej sytuacji. Ian już miał tyle na głowie i stres w obu sytuacjach przerastał go. Kiedy obudziła się o czwartej rano i szła do łazienki, to wiedziała, że chociaż Ian miał oczy zamknięte to nie spał. Wiedziała, że nie mógł spać, przez te problemy. O szóstej , kiedy się obudziła, jego strona łóżka była już zimna i pusta. Kate położyła ostatnie rzeczy do walizki, zamknęła wieko i zasunęła zamek błyskawiczny. - Muszę już iść, mamo. Zadzwonię do ciebie, kiedy będziemy w powietrzu. Kocham cię i do zobaczenia wkrótce.

240

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Ian wyprowadził swojego SUVa z garażu i zostawił na biegu jałowym, a sam poszedł do domu po walizkę Kate. Zadzwonił telefon i na ekranie pokazało się imię Charliego. Sytuacja, jaka miała miejsce między nimi, nie wpłynęła na ich relacje. - Gdzie jesteś? - zapytał Charlie. - W domu. Zaraz wyjeżdżam, żeby zawieść Kate na lotnisko. - Jeśli to, co dzieje się w North Charleston, zostanie potwierdzone — i wszystko, co wiemy, wskazuje na to—Biały Dom zamierza posadzić wszystkie samoloty. Filip powiedział również, że są one wdrażane przez grupę cyberzadaniową. Poziom stresu Iana wzrósł o szczebel wyżej, bo ostatnie, czego potrzebował w tym momencie, były niespodziewane przeszkody. Ale jeśli lądowanie jest nieuniknione, Kate może utknąć na pasie startowym lub, co gorsza, być w powietrzu, kiedy przyjdzie na alarm. I będzie trzeba przekierować ją, a kto wie, gdzie ona wtedy będzie. I jak tylko grupa cyber-zadaniowa będzie wdrożona, obecność Iana będzie potrzebna w siedzibie natychmiast. - Ile mam czasu? - Dał już Robowi wolne i wyjaśnił, że Kate będzie odwiedzała swoich rodziców i dlatego jego usługi nie będą potrzebne przez kilka tygodni. Jeśli chciał bezpiecznie wydostać Kate z miasta – a chciał tego bardziej niż cokolwiek – będzie musiał zawieść ją sam. - Ile ci potrzeba? - Wystarczająco, by się spotkać z ojcem Kate wpół drogi pomiędzy tutaj i Indianą. - Wątpię, żebyś miał tyle czasu. - Mam zamiar spróbować w każdym razie. Zadzwoń do mnie, jeśli coś się zmieni – powiedział Ian.

241

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Kate stała w otwartych drzwiach frontowych, obok walizki, gdy Ian z rykiem wyjechał ze stodoły w Spyder’ze. Otworzył drzwi i gdy dotarł Kate, złapał jej walizkę jedną ręką i ją drugą, prowadząc do samochodu. - Dlaczego bierzemy Spydera? - Bo naprawdę się śpieszymy. - Hybryda była szybka i nie wymagała tak częstych postojów po paliwo. - Po prostu rozmawiałem z Charliem i jest duża szansa, że wszystkie samoloty zostaną wkrótce uziemione. - Zamknął jej drzwi i biegł do strony kierowcy. Następnie zadzwonił do Steve. - Nie mogę wsadzić Kate do samolotu, bo zaraz będę potrzebny w głównej siedzibie. - Mówiąc to, wpisał Zionsville do systemu nawigacyjnego i wybrał drogę. - Jeśli obaj się pośpieszymy to możemy spotkać się gdzieś po środku i jak tylko Kate będzie z tobą, zawrócę. Mogła prowadzić sama, ale rozumiała, o czym mówi Ian. I jak tylko dowie się, że jest z ojcem, będzie w stanie skupić się na pracy, nie martwiąc się o nią. Ian zakończył połączenie. - W porządku. Zróbmy to. Zostawił żwir na trawniku i skierował się do bramy.

Już miał zostawić DC w lusterku wstecznym, jadąc piętnaście do dwudziestu mil na godzinę, gdy Charlie znowu zadzwonił. Ian nacisnął przycisk na kierownicy do zestawu głośnomówiącego. - Jakie wieści? - Ponad sto tysięcy klientów w North Charleston właśnie straciło prąd powiedział Charlie, jego głos wypełnił samochód. - Ich system jest sparaliżowany. Zespół śledczy próbuje ustalić dokładną przyczynę. - Ian, jesteś im potrzebny – powiedziała Kate. Nie odpowiedział od razu, ważąc w myślach opcje. - Oddzwonię – powiedział do Charliego i się rozłączył. 242

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Sama mogę prowadzić samochód. - Zaczął protestować, ale nie zdążył powiedzieć ani słowa, jak powiedziała: - Kobiety w ciąży prowadzą samochody cały czas. - Poranne mdłości w końcu zaczęły ustępować ale ona wciąż nie mogła znieść myśli o kawie i jej zapach nadal kierował ją do łazienki. Poza tym, czuła tylko lekkie mdłości i to było tylko z samego rana. Wziął ją za rękę i ścisnął. – Wiem, że tak. - Wolałbyś, żebym podrzuciła cię do siedziby głównej i pojechała do domu? Chciał by Kate była bezpiecznie ukryta u swojej rodziny, nawet jeśli ostatecznie Indiana straci prąd. Jeśli nawet stanie się coś nie do pomyślenia i całe Wschodnia część straci prąd, on i Charlie i reszta grupy zadaniowej będą pracować bez przerwy aż zorientują się, jak rozwiązać ten kryzys i zagrożenie. Nie chciał myśleć o tym, jak długo to może potrwać i kiedy Kate wróci do domu. W ciemnościach. Nawet z dostępem do generatora, który dałby im prąd i strażnikami, nie mógł tego pojąć. - Nie. Zdecydowanie nie chcę cię tam. - Jeśli teraz skręcisz, będziesz w kwaterze za mniej niż 20 minut i mogę od razu wrócić na drogę. Wtedy będziesz mógł skupić się na tym, co wydaje się kształtować jako poważny kryzysu. Wiem, że nie będziemy mogli rozmawiać ale co jakiś czas będę musiała zatrzymać się i zatankować. Im dłużej będziemy debatować o tym, to marnujemy czas. - Jesteś pewna, że możesz sama dojechać? - Oczywiście, że tak. Zadzwonił do Charliego – Będę za piętnaście minut – powiedział i rozłączył się. Skręcił na następnym skrzyżowaniu i skierował się do siedziby głównej. Kate zadzwoniła do ojca i poinformowała go o zmianie planów.

243

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Grupa zadaniowa potrzebuje Iana, więc zawróciliśmy go siedziby głównej, żeby go podrzucić. - Jestem już w samochodzie i wziąłem Chada. Będziesz mogła jechać ze mną a Chad będzie jechał za nami. Wracaj na drogę jak najszybciej, dobrze? Twoja matka nie może doczekać się, kiedy będziesz w domu. - Oczywiście. Jak tylko podrzucę Iana i pożegnam się z nim, od razu wracam na drogę.

Na parkingu centrali FBI, Ian opuścił samochód łapiąc swoją torbę z laptopem z tylnego siedzenia. Kate obeszła przód samochodu i on od razu porwał ją w ramiona. - Wiem dlaczego muszę jechać ale nienawidzę cię zostawiać - powiedziała. Wyobraziła sobie miasto w ciemności lub gorzej, płonące od ognia szabrowników, jeśli Waszyngton straci prąd. Wycie syren policyjnych. Wystrzały. Potłuczone szkło. Jeśli Wschodnia część straci prąd, Indianę spotka ten sam los ale będzie chociaż z rodziną. Chciałaby tylko, żeby Ian był z nimi. - Będzie dobrze w siedzibie głównej. Phillip nie pozwoli żadnemu z nas jej opuścić, jeśli będzie myślał, że jest niebezpiecznie. - Obiecaj, że dołączysz do mnie najszybciej, jak tylko będziesz mógł. Jak tylko wszystko będzie pod kontrolą, powiedz Phillipowi, że musisz jechać. – Usiadła na miejscu kierowcy i Ian przykucnął koło niej. - Przyjadę do Indiany, tak szybko, jak tylko będę mógł. Bądź ostrożna. Nie musisz zatrzymywać się tak często z silnikiem hybrydowym, ale chcę, żebyś miała pełen bok. Nie schodź poniżej połowy zbiornika. - Spojrzał na zegarek. Masz jeszcze godzinę światła dziennego. Twój ojciec i Chad muszą przyjechać do dziewiątej trzydzieści. Jeśli po drodze wyłączy się napęd hybrydowy, jedź dalej, dopóki nie skończy się benzyna. Jedź cicho z zamkniętymi drzwiami, kiedy 244

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

twój ojciec i Chad nie dostaną się do ciebie. Mam nadzieję, że mają dość paliwa, by dostać się do następnego miasta. - Pochylił się do samochodu i delikatnie pocałował Kate w czoło. - Kocham cię. Teraz jedź. - Ja też cię kocham.

245

WHITE-HOT HAT

Tracey Garvis Graves

KATE & IAN 2

ROZDZIAŁ 33 Kryzys na taką skalę domagał się, by wszyscy byli na pokładzie i lokalizacja poza tą strefą nie była rozwiązaniem. Grupa zadaniowa i grupa operacyjna FBI ds. cyberbezpieczeństwa, których jedynym celem było udzielenie natychmiastowej pomocy w przypadku zdarzeń, w tym momencie zaczęła wchodzić do siedziby. Ian już nie martwi się o to, że zmierzy się z kimś, kto go zaatakował. Idąc korytarzem, postanowił, że jeśli ten, kto śledził go i Kate, jest gdzieś w tym budynku, będzie zadowolony z możliwości spotkania się z nim twarzą w twarz. Ale instynkt zasugerował mu, że ten, kto naruszył ich zabezpieczenia i najechał na ich terytorium, raczej nie jest z tych, którzy są gotowi bronić się przed tym, kto stoi za atakami na sieć. To po prostu nie pasowało. Jeśli, oczywiście, ten, kto go zhakował, to nie Charlie. Ian wpadł w drzwi do prowizorycznego wojskowego pokoju. To nie był pierwszy raz, kiedy przeżywał kryzys i nie ostatni. Było tam dwadzieścia długich stołów, na których rzędy laptopów. Telefony komórkowe, kubki i notatniki pokrywały pozostałą

powierzchnię.

Ktoś

powiesił na

ścianie

e-kartę

Wschodniego połączenia wewnętrznego, która rozświetlona przypominała tablicę wyników. Agenci tłoczyli się wokół, niektórzy w grupach po dwóch lub trzech, a niektórzy siedzieli samotnie, wpatrując się w ekran przed sobą. Grupa zadaniowa siedziała przy biurkach w przedniej części pokoju, a Philip stał obok niej. Trzymał tablet i wydawało się, że koordynował działania. Ian usiadł obok Charliego i wyjął laptopa z futerału. - Kate wróciła na drogę? - Zapytał Charlie. Jego ton nie był niemiły, ale było w nim więcej niż aluzja do powściągliwości, która objawia się za każdym razem, gdy rozmawiali, co powiedziało Ianowi, że on nadal jest trochę obrażony. - Tak. Jej ojciec i brat spotkają się z nią w połowie drogi. - Wszystko będzie z nią w porządku. North Charleston jest jedynym jej przestojem. 246

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Na razie. Wyłączenie Wschodniej części, nie spowoduje upadku każdej podstacji; narażenie jednej z trzech spowoduje obciążenie na te, które nadal funkcjonowały, dopóki one nie padną jak domino, ponieważ ich systemy zadrżą pod wzrastającym ciężarem. Kiedy grupa zadaniowa dowiedziała się, co planują haktywiści, FBI wyznaczyło drużyny, które zostały wysłane, by pomóc firmom komunalnym w przygotowaniu do ataku. W protokole, który założyli, stwierdzono, że jeśli stacja ulegnie awarii, jej prąd będzie podzielony między wieloma innymi, by nie pokonać ją i nie zacząć kaskady. To działa dokładnie tak, jak się spodziewali, gdy North Charleston padnie, grupa zadaniowa nie będzie mogła pozwolić sobie na fałszywe zwycięstwo, więc pozostawali czujni, nawet gdy odetchnęli z ulgą, łamiąc swoją pierwszą przeszkodę. - Wiemy, czego użyli do ataku? - Zapytał Ian. Większość poprzednich prób ataku na sieci elektroenergetyczne zostały przypisane konkretnemu szkodliwemu programowi o nazwie BlackEnergy. - Wkrótce się dowiemy. Technicy pracują nad tym - powiedział Charlie. Piętnaście minut później Philip dał znak grupie i zebrali się wokół niego. - Jeden z sądowych analityków zidentyfikował złośliwe oprogramowanie. To nie jest czarna energia, chociaż prawdopodobnie wszyscy będziemy chcieli, by tak było. - O co chodzi? - Zapytał Ian. - Taki jest zwyczaj. Tylko, że są one przeznaczone do własnego użytku. Używali języka programowania open source, który nie jest szczególnie skomplikowany z punktu widzenia technologii ale działa na tyle dobrze, by wykonać tę pracę. Dlaczego złośliwego oprogramowania nie wykryto podczas skanowania? Zapytał Tom.

247

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Może go jeszcze nie wpuścili - powiedział Ian. - Mogli wysyłać phishingowe e-maile, które, wydawało się, że dostali od przedsiębiorstw i organizacji, z którymi usługi komunalne regularnie korespondują. Nie było czego się bać kliknięciu na linki, lub otwierania załączników, ponieważ one prawdopodobnie zostały wysłane na długo przed tym, jak ostrzegł ich o możliwości ataku. Następnie zainfekowane komputery wysyłały dane dostępu do serwera, który wspierał kanał otwarty tak długo, dopóki w nim nie brakowało. Teraz wysyłają ładunek z narzędzia wiper, który niszczy części dysku twardego systemu i powoduje faktyczną utratę mocy. Złośliwe oprogramowanie nie tylko zatrzymuje wykonywanie określonych procesów ale i kasuje zapisane informacje. Następnie otwiera backdoora, który daje im cały zdalny dostęp, którego potrzebują. - Oto dlaczego firma w North Charleston najpierw powiedziała, że nie może uzyskać dostępu do swoich systemów. Teraz, gdy są wyłączone, mają backdoora, a to znaczy, że oni w ogóle nie mogą ich kontrolować - powiedział Philip. - Tworzą botnet - powiedział Charlie. Odkrycie to nikogo nie zdziwiło. Ian nie chciał się do tego przyznać przed sobą ale haktywiści wymyślili sprytny sposób połączenia razem starzejącą się infrastrukturę, która często wydaje się rozpadać. - Masz pojęcie, ile czasu potrzeba, by upewnić się, że podstacje padły na tyle, by pozwolić na masowe wyłączanie? - Zapytał Tom. - Kilka miesięcy - odparł Charlie. - Może dłużej. - To znaczy, że to strata czasu, karzę służbom komunalnym załatać wszystkie dziury - powiedział Brian. - Które miasto będzie następne? - Zapytał Tom. - Ja głosuję za Kolumbią. Myślę, że będą kontynuować swoją drogę na północ, aż nie dostaną się do Waszyngtonu - powiedział Charlie. Philip poprosił agenta, który obsługiwał kartę elektroniczną, by zaznaczył North Charleston czerwoną kropką, a pozostałe miasta między nimi i hrabstwem 248

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Columbia - białym. Łatwo było zobaczyć drogę, którą mógł pójść atak, gdy łańcuch białych świateł ruszył na północ. Pół godziny później poziom hałasu wzrósł, ponieważ ogłoszono, że około 130 000 mieszkańców w Columbia, Caroliny Południowej, nie miało prądu. - Czasem to do dupy jest mieć rację - powiedział Charlie. Wszyscy w pokoju spojrzeli na e-mapę na ścianie i zobaczyli, jak światło, przedstawiający Kolumbię, Karolinę Południową, zmieniło się z białego na czerwony.

249

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 34 Po półtorej godziny jej jazdy, Kate zatrzymała się w Hagerstown, w Maryland, by skorzystać z łazienki i zatankować paliwo. Ian wysłał jej krótką wiadomość. Ian : Jest duży krach w North Charleston i Columbii. Nie martw się. Po prostu dalej jedź. Kocham cię. Kate : Zatrzymałam się po paliwo. Będę z powrotem na drodze JAK NAJSZYBCIEJ. Też cię kocham. Pajęczyna strachu przeszła w górę jej kręgosłupa. Czy to oznacza, że po tym wyłączą wszystkie miasta w Południowej Karolinie? Potem Północna Karolina i Wirginia? Czy przerwy w dostawie prądu, będzie ją gonić dopóki nie spotka ię z ojcem i bratem? Co jeśli to ją wyprzedzi? Zobrazowała sobie, jak to można jechać w ciemnościach i cieszyła się że miała pełen zbiornik paliwa. Jej brat odezwał się, kiedy miała rękę na pompie paliwa. - Hej, Chad - powiedziała zakręcając korek wlewu paliwa i wchodząc z powrotem do samochodu. - Słuchałaś wiadomości? - To jest już w wiadomościach? - Przed tym jak wjechała na stację benzynową słuchała muzyki. - Wiesz już o tym?

250

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Ian wysłał mi wiadomość. Jestem na stacji benzynowej. Myślałam, że będą starali się ukryć te wiadomości. - Powodzenia z tym. Dość trudno zignorować tak duży news. Prawdopodobnie nie zajęło dużo czasu mediom, by to wychwyciły. - Powiedzieli jaka jest przyczyna tego? - Powiedzieli że fachowcy pracują nad tym ale nie podali szczegółów. Wygląda na to, że spotkamy się za jakieś trzy godziny. Mamy trzy czwarte zbiornika paliwa ale chcemy zatankować na najbliższej stacji benzynowej. Upewnij się, że zrobisz to samo za jakieś sto mil lub coś koło tego. - Zrobię to. - Uruchomiła samochód i wyjechała z parkingu. – Do zobaczenia wkrótce.

Kiedy jechała na zachód drogą I-70, Kate włączyła radio i słuchała informacji o braku prądu. Chad miał rację, kiedy mówił, że informacje są skąpe. Prawdopodobnie je wstrzymali, by nie pogrążyć kraju w panice. Gdyby ludzie wiedzieli, że utrata prądu jest nie unikniona, próbowaliby robić zapasy wywołując paniczną bieganinę po sklepach albo zaczęliby uciekać tworząc korki, próbując uniknąć ciemności. Pomyślała o Susan. Phillip prawdopodobnie również próbował ogarnąć tyle środków ostrożności jak Ian ale to nadal przeszkadzało Kate myśleć, że przy Susan nie będzie nikogo, jeśli zasilanie w DC i okolicach zostanie wyłączone. I kto wie ile czasu minie, zanim Phillip wróci do domu? Kate przestawiła tempomat i zwiększyła prędkość z siedemdziesięciu do siedemdziesięciu pięciu decydując, że mandat za przekroczenie prędkości, to niewielka cena za spotkanie się z ojcem i bratem wcześniej. Czterdzieści pięć minut później, Porsche zaczęło tracić prędkość nie daleko Cumberland, w Maryland. Na początku myślała, że przypadkowo wyłączyła tempomat, ale kiedy nacisnęła pedał gazu, samochód nadal zwalniał. Kiedy stało 251

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

się jasne, że samochód może utknąć na środku autostrady, nie pozostało jej nic innego jak zjechać na pobocze. Musiało być z samochodem coś nie tak, ponieważ nie jechała wystarczająco szybko, by uruchomić alarm Iana a poza tym, był teraz zbyt zajęty, choćby chciał. Próbowała uruchomić samochód, ale silnik nie mógł odpalić, a jej wielokrotne próby prawdopodobnie zalały silnik. Poczeka dziesięć minut i spróbuje znowu, a jeśli samochód nadal nie odpali, zadzwoni do ojca i Chada i poczeka na ich przyjazd. Samochód zjechał z autostrady, zredukowała bieg i zaparkowała. Mogła z daleka zobaczyć słaby blask świateł pływających jak aureola nad sąsiednim miastem milę lub dwie w dół drogi, ale dość pustynny odcinek drogi, na którym była, był ciemny, tylko kilka samochodów przejeżdżało obok. Usłyszała, jak otwierają się drzwi samochodu i zrobiła kilka głębokich oddechów. Chyba po prostu zatroskany kierowca sprawdzał, czy wszystko z nią w porządku. Dwa razy sprawdziła, czy ma zamknięte drzwi i sięgnęła po telefon i jej palec zawisł nad klawiaturą. Jeśli zapyta, czy nie przydałaby się jej pomoc, powie, że już wezwała lawetę i nie da się wyprowadzić z samochodu. Tuż przed tym, jak jakiś człowiek pojawił się w polu widzenia, gdy szedł po stronie okna od strony kierowcy, jej pas bezpieczeństwa otworzył się i zamki w Spyder wyskoczyły. A kiedy drzwi się otworzyły, a w aucie zapaliło się światło, krzyknęła, gdy Zack Nielsen wsunął ręce pod nią i pchnął ją przez konsolę na fotel, jakby była nie więcej niż szmacianą lalką.

252

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 35 Przez kilka sekund zapomniała, jak oddychać. Jej płytkie, spanikowane wdechy nie zdołały napełnić jej płuc do pełnej pojemności, ponieważ kiedy wydychała, nie było wystarczającej ilości powietrza do wydmuchania. Zach wpisał coś do telefonu i zamki w drzwiach ponownie się zatrzasnęły. Silnik odpalił z łatwością, a głos reportera wyszedł ze stereo, głośność wydawała się zbyt duża, na tak małej przestrzeni. Nacisnął tarczę, żeby to przyciszyć. Oświetlenie świateł na desce rozdzielczej, pozwoliło Kate lepiej go widzieć. Zniknęły ubrania pracownika magazynu, które miał na sobie, kiedy odwiedzał spiżarnię. Zamiast tego miał na sobie koszulę z guzikami i ciemne dżinsy, a jego krótkie włosy wyglądały na świeżo przycięte. Dla każdego innego, mogło się wydawać, że idzie na randkę lub udaje się na spotkanie z przyjaciółmi. Kate sięgnęła do podłogi po torebkę, myśląc, że może uda jej się złapać gaz pieprzowy ale Zach zablokował jej nadgarstek, zanim zdążyła się do niego dostać. - Nie wiem, po co tam sięgasz ale nie próbuj więcej. - Wziął torebkę i położył ją na podłodze po stronie kierowcy. - Nie chcę, żebyś się bała, Kate. Nie mam na myśli żadnej krzywdy i obiecuję, że to pójdzie gładko, ale tylko jeśli będziesz współpracować. - Ian da ci wszystko, co tylko zechcesz. - Mówiła cicho, starając się trzymać i nie dać mu satysfakcji z usłyszenia drżenia w jej głosie. - Oczywiście, że tak. Mam jego żonę. Teraz daj mi swój telefon. Wyjęła go z przedniej kieszeni dżinsów, odblokowała i ustawiła na konsoli. Kłócenie się lub stawianie oporu byłoby daremne - gdyby nie przekazała go z własnej woli i tak by to zrobił. Siedzieli w niezręcznej ciszy, gdy wyłączał urządzenia do lokalizacji. Potem włożył telefon do kieszeni, zapiął pasy i wrócił

253

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

na autostradę. Chciała zapytać, dokąd zmierzają ale wszystkie potencjalne odpowiedzi przeraziły ją, więc nic nie powiedziała. Wnętrze wypełnił pisk. - Musisz zapiąć pasy - powiedział i go posłuchała. - Może to z powodu twojej pracy w spiżarni ale wydaje mi się, że jesteś osobą, która nigdy nie zignorowałby zasad bezpieczeństwa. Naprawdę podziwiam cię za pomoc wszystkim tym ludziom w Minneapolis. Mówi to, kim jesteś. Umysł Kate prześcigał się, gdy próbowała poskładać to, co się stało. Może Ian miał rację co do Charliego. Może on i Zach pracowali razem, a powodem, dla którego uzyskali dostęp do nagrań z kamery garażowej, nie było sprawdzenie, jakimi samochodami jeździli, ale włamanie się do sieci samochodów i ustawienie jakiegoś zdalnego alarmu, który pozwoliłby Zachowi wiedzieć, który samochód był w użyciu. Prawdopodobnie rozwścieczyło ich, kiedy odstawili samochody i Rob zaczął towarzyszyć Kate wszędzie, dokąd poszła. Charlie był tym, który zadzwonił i wezwał Iana z powrotem do kwatery głównej i jaki jest lepszy czas na zatrzymanie Kate, niż gdyby był całkowicie pogrążony w pracy z grupą zadaniową? Ian zapewne wspomniał, że Steve planował spotkać się z Kate w połowie drogi między DC a Indianą, inaczej skąd Charlie wiedziałby, że Kate będzie sama na tym odcinku drogi? Kiedy Zach włamał się do sieci Porsche, miał dostęp do jej dokładnej trasy i wszystkich narzędzi, których będzie potrzebował, by przejąć kontrolę nad samochodem w taki sam sposób, jak Ian. - Więc, to będzie tak - powiedział Zach. - Jak powiedziałaś, Ian da mi wszystko, czego chcę, a ja chcę pieniędzy. Twój mąż ma ich dużo, więc to ma sens. Kiedy dotrzemy na lotnisko, zadzwonię do niego i podam mu kwotę. Przeleje mi pieniądze i około 2,5 sekundy po tym, jak je otrzymam, znowu zniknę. Jeśli spróbuje mnie spowolnić lub opóźnić płatność, ponieważ chce w to włączyć jakąś bzdurną pomoc FBI, wsiądziesz ze mną do samolotu i odlecimy w inne miejsce. Nie sądzę, żeby mu się to spodobało. - Nie możesz odlecieć - powiedziała, a słowa pędziły, zanim zdążyła je powstrzymać. 254

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- A czemu, do licha, nie? A potem Kate wiedziała. W końcu to nie był Charlie. To nie był ktoś, kto pracował dla FBI. Lotniska, które opierały się na wschodnim połączeniu międzysystemowym, z pewnością zostały poinformowane i gotowe, czekając na sygnał do lądowania, niezależnie od tego, czy ich lotnisko nadal miało prąd, czy nie. Wątpliwe było, by opinia publiczna wiedziała cokolwiek o ostrzeżeniu. Ale gdyby Zach i Charlie pracowali razem, ich plan nie obejmowałby żadnego rodzaju podróży lotniczych, przynajmniej nie w najbliższej przyszłości. - Chciałam tylko powiedzieć, że loty mogą być opóźnione. - Nie polecimy komercyjnie. Pilot wystartuje, kiedy mu powiem. Kate nie wiedziała, którego lotniska Zach planuje użyć, lub co zrobi, kiedy odkryje, że samolot nie może wystartować. Albo co by się stało, gdyby mógł. Jej uniesienie, że Charlie nie był zaangażowany, było krótkotrwałe, ponieważ bez względu na to, jak szczęśliwe było, że wiedziała, że nie ma z tym nic wspólnego, wciąż miała przerażający problem do rozwiązania. - Czy to ty zhakowałeś Iana? - Jej prawe biodro obiło się krawędź konsoli, kiedy ją popchnął i pulsowało. - Czy musisz pytać? Myślałem, że jesteś mądrzejsza. Grzebałem w sieci, próbując ominąć zaporę jednej nocy, kiedy spotkałem innego hakera. Nie byłem zbyt zaskoczony. Doszliśmy do wniosku, że federalni nie byli dla nas. Zawsze chowają się za swoimi pseudonimami, próbując złapać nas, robiących coś, czego nie powinniśmy, a ten haker zdawał się wiedzieć, że gdzie może znaleźć jednego z nas. Kate przypomniała sobie, kiedy alarm na laptopie Iana włączył się w środku nocy i tak się martwiła, że będzie musiał odejść.

255

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Walczyliśmy z tym, a ja zaciekawiłem się i zdecydowałem, że zamiast próbować przejść przez zaporę, może powinienem spróbować ustalić, kim jest ten facet i gdzie się znajduje. Pomyślałem, że informacje mogą być cenne. Więc naturalnie ukrył swój adres IP ale mam to niesamowite narzędzie - jest jak mała wieża telefonu komórkowego - przechwytuje sygnały Wi-Fi i pokazuje mi swoje lokalizacje. Kupiłem go od faceta na konwencji hakerskiej i powiem ci, że nie był tani ale na pewno się przydał. W grę wchodzi trochę triangulacji, która jest olbrzymim bólem w dupie i musiał wyciągnąć baterię z telefonu, ponieważ straciłem go dosłownie kilka sekund po tym, jak wróciłem do jego lokalizacji, którą była twoja ulica. Nadal miałem trochę pracy do zrobienia ale kiedy już dotrzesz tak daleko, to naprawdę tylko kwestia pracy i cierpliwości. Kate milczała. Nie dała mu satysfakcji, prosząc o więcej informacji. Nie miało to jednak znaczenia, ponieważ mówił dalej. - Są miejsca, w których przechowujemy fakty dotyczące naszych przyjaciół z FBI. Nazwy ekranowe, aliasy, zdjęcia. Coś w tym rodzaju. Skopiowałem wszystkie obrazy w pliku i przestudiowałem je. Kiedy przeniosłem się do twojego miasta, stacjonowałem na zewnątrz budynków mieszkalnych na twojej ulicy i obserwowałem, jak ludzie przychodzą i odchodzą. Mimo, że zdjęcie jest dość stare, nie było wątpliwości, że pewnego dnia mężczyzna wyszedł z waszych drzwi. Pod koniec tygodnia wiedziałem, gdzie mieszka, imię jego ładnej dziewczyny i że pracuje w spiżarni. Ale czy uwierzysz, że wciąż nie znałem jego imienia? Tak, Kate mogła w to absolutnie uwierzyć. - Dopiero po kilku tygodniach zrozumiałem. Musiałem uważać, żeby nie zwracać na siebie uwagi innych graczy, ponieważ tego typu rzeczy, zainteresowałyby wielu ludzi. W końcu dowiedziałem się, że jego zdjęcie pochodzi ze starego rocznika MIT. Jeden z członków forum, który poszedł z nim na studia, usłyszał od przyjaciela znajomego, że został zmuszony do pracy dla FBI po tym, jak zhakował coś dużego. 256

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

FBI, pomyślała Kate. Nie ma za co. - Właśnie wtedy wyśledziłem ten rocznik, znalazłem zdjęcie i dowiedziałem się, że nazywa się Ian Bradshaw. Nie, żebym mógł znaleźć jego prawdziwe nazwisko gdziekolwiek w Internecie. To znaczy, facet ma więcej aliasów niż ktokolwiek, kogo znam. Ale po kilku kolejnych rozmowach ze swoim kolegą z college'u odkryłem, że Ian Bradshaw zrobił kiedyś oprogramowanie dla pewnego przedsięwzięcia. Najwyraźniej wszystko przebiegało po cichu ale tam, gdzie są umowy i prawnicy, są też zapisy, jeśli chcesz kopać i wiedzieć, gdzie szukać. Jako były adwokat zapewne wiesz o tym wszystko. Chciałem już to zrobić, bo wiedzieliśmy, że federalni zaczynają się zbliżać, a ja nie jestem wielkim fanem więzienia. Wtedy zdałem sobie sprawę, że wymuszenie jest znacznie szybszym i skuteczniejszym sposobem na zdobycie bogactwa niż kradzież numerów kart kredytowych, a jego urocza dziewczyna będzie świetną kartą przetargową. Mój własny, mały, rozproszony atak typu odmowa dostępu. Ale potem Matka Natura musiała przyjść i zerżnąć wszystko z burzą, a forum dyskusyjne wybuchło całym tym gadaniem o tajnym hakerze o imieniu Ian Merrick, którego samochód pogrążył się w Mississippi. Kiedy ktoś opublikował to zdjęcie z rocznika i zdałem sobie sprawę, że Ian Merrick i Ian Bradshaw byli tą samą osobą, nie można sobie nawet wyobrazić rozmiarów mojej wściekłości. Zabrzmiało to trochę dziwnie i Kate wiedziała, że nie pozwoli, by cokolwiek stanęło na drodze do jego celu. - Wydawało się to trochę zbyt przypadkowe. To znaczy, nie jest pierwszym hakerem, który udawał swoją śmierć, ale umiera wkrótce po tym, jak go zdenerwowałem i zhakowałem jego dziewczynę i zastanawiałem się, wiesz? Podziwiam kroki, które chciał podjąć. To jest rzecz, która oddziela ludzi takich jak Ian i ja, od wszystkich innych. Jesteśmy gotowi do pracy, do zrobienia tego, co trzeba. - Ian nie jest taki jak ty. Zach zignorował jej komentarz.

257

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Po tym wszystkim, pomyślałem, żeby to wszystko rzucić, ale na linii było tyle pieniędzy. Muszę ci to przekazać, jesteś fenomenalną aktorką. Nigdy nie widziałem, żebyś się złamała i uśmiechnęła lub śmiała. Te łzy i czerwone oczy. Bez obrazy, ale naprawdę wyglądałaś jak gówno. - Jak nas znalazłeś? - Zapytała, nienawidząc jego zadowolonej z siebie arogancji i siebie jeszcze bardziej za to, że pytała po tym, jak powiedziała sobie, że nie będzie. Ale musiała wiedzieć. - Znam kilku hakerów, którzy mieszkają w Minnesocie i nie zadają pytań, jeśli cena jest odpowiednia. Pomogli mi już, obserwując hol budynku mieszkalnego Iana po wypadku i krążąc wokół garażu samochodowego. Postanowiłem wysłać jednego z nich do spiżarni zeszłego lata i wtedy dowiedziałem się, że zrezygnowałaś. Uznałem tę informację za bardzo interesującą, więc poprosiłem mojego przyjaciela, by stał się stałym klientem spiżarni. Kobieta, która zajęła twoje miejsce, potraktowała go z życzliwością i współczuciem i powiedział mi, że Helena jest jego ulubieńcem. Powiedział, że nawet uważał ją za przyjaciółkę. Czy możesz w to uwierzyć, Kate? Sześć miesięcy temu nie mogłaby. Ale teraz, kiedy użyła tej samej manipulacyjnej i zwodniczej taktyki, by skłonić ludzi do składania raportów i powiedzenia jej, co chciała wiedzieć, absolutnie mogła. Ian miał rację; nie miało znaczenia, jak bezpieczna była sieć. Ludzie byli największą luką w każdym systemie. - Byłabyś dumna z Heleny. Nie powiedziała ani słowa o tym, dokąd pojechałaś, bez względu na to, ile razy mój przyjaciel próbował to z niej wyciągnąć. Wiedziałem, że jesteś z Indiany, ale nie sądziłem, że tam pojedziesz. Oczywiście wysłałem kogoś, żeby się upewnić. Ale co dziwne, nigdy nie widziano, jak wchodzisz do domu rodziców. Więc nie wiedząc, w którą stronę pojechałaś, byłem prawie bezsilny. Aż pewnego dnia na biurku Heleny pojawiło się zdjęcie. Czy wiesz, że Bert kupił jej drukarkę fotograficzną na Boże Narodzenie? Na biurku ma zdjęcia swoich wnuków. Ona też ma jedno inne. Na 258

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

nim ty i kobieta, która wygląda jak twoja starsza wersja, cieszycie się kieliszkiem wina przy stole na zewnątrz. Kolejna wizyta mojego koleżki, polegała na zrobieniu zdjęcia ze zdjęcia. Po wysłaniu go do mnie, zrobiłem je większe i jaśniejsze. Na stole była butelka wina i widziałem na niej herb winnicy Wirginii. Pomyślałem sobie: - Dlaczego Kate i jej matka miałyby być w winnicy w Wirginii? Czy odwiedzali stolicę naszego kraju? Czy może chłopak Kate martwy haker - przeniósł się do DC przez swoją pracę, zabierając ze sobą uroczą Kate? - To nie jest Scooby-Doo. Nie muszę słyszeć, jak to zrobiłeś. Chciałam tylko wiedzieć, skąd wiedziałeś, gdzie szukać. - Scooby-Doo. To sprytne. Kiedyś uwielbiałem tą bajkę. - Zdjął jedną rękę z kierownicy i wbił ją w powietrze, by podkreślić swoje słowa. - Uciekłbym z tym, gdyby nie te wtrącające się dzieci. Kate już nie chciała słuchać ale Zach naprawdę się teraz rozkręcił i mogła powiedzieć, że chce, żeby wiedziała dokładnie, jak to zrobił. - Myślę, że naprawdę docenisz ilość czasu i poświęcenia, które w to włożyłem. Nowe miasto sprawiło, że musiałem zacząć od zera. Winnica była w Leesburgu, ale to był ślepy zaułek, bo tam nie mieszkałaś. Minęło trochę czasu, zanim przeszedłem przez okoliczne miasta i prawie zrezygnowałem, gdy Middleburg pojawił się na mojej liście. Czy potrafisz sobie nawet wyobrazić, ile stanowisk sprzedaży Pośredników w Obrocie Nieruchomościami musiałem pokonać? Założę się, że wyrzuciłem z dziesięć telefonów jednorazowych, ponieważ nie przestaliby do mnie dzwonić. Byłem prawie gotowy zrezygnować, kiedy znalazłem Lindę. Wielokrotnie mówiłem jej, że prywatność jest dla mnie bardzo ważna i w końcu pewnego dnia wspomniała, że przypomniałem jej o parze, która niedawno kupiła dom w okolicy. Prywatność była dla nich bardzo ważna. Wyglądało na to, że robi mi się trochę cieplej, więc wytrwałem i naciągałem ją tak długo, że prawie musiałam kupić cholerny dom. Nalegała, by dać mi wszelkiego rodzaju skierowania, o które nigdy nie prosiłem: 259

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

wykonawców, dekoratorów, malarzy. Tak znalazłem Jade. Podążanie za nią niemal stało się pracą na cały etat. Musiałem ją śledzić w domu każdego klienta. Ale był jeden dom z bramą i miałem przeczucie, kto może za tym mieszkać. Nie byłem jednak pewien, a to doprowadziło mnie do szału. Pewnej nocy poszedłem za Jade z domu klienta do restauracji. I tak byłem głodny, więc zdecydowałem, że równie dobrze mogę wziąć stolik. A potem weszłaś przez drzwi i uścisnęłaś Jade i usiadłeś z nią w barze. Czy możesz sobie nawet wyobrazić, co to było dla mnie? Upewniłem się, żebyś mnie nie widziała i pojechałem za tobą do domu z bramą. Nie mów mi, że przynajmniej nie możesz docenić poświęcenia. Nigdy nie będą w stanie się przed nim ukryć. Gdyby Ian dał mu pieniądze - a Kate wiedziała, że da... Zach wróci po więcej. Może nie od razu, ale w końcu. Wszystko, co musiałby zrobić, to być cierpliwym. Porozmawiaj z właściwymi ludźmi. Poświęć swój czas. Może jego następnym celem będzie ich dziecko. Jedynym sposobem, by upewnić się, że nigdy więcej nie będą musieli martwić się o Zacha Nielsena, był fakt, że spędzi resztę życia za kratkami. A jedynym sposobem na osiągnięcie tego, było powiedzenie Ianowi, że ma kłopoty, by mógł wysłać pomoc. Miała tylko nadzieję, że zadzwoni, zanim dotrą na lotnisko, ponieważ Kate miała złe przeczucie, że mimo tego, co powiedział Zach i tak zamierzał zabrać ją ze sobą.

260

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 36 Kiedy złośliwe oprogramowanie dryfowało przez każdy system, narzędzie wiper usuwało jej części, zanim połączyło go z innymi. Myrtle Beach, w stanie Carolina Południowa, pogrążyło się w ciemności przez dwadzieścia minut po Kolumbii, a Raleigh, w Carolinie Północnej, kilka minut później. Jeśli zakłócenia będą kontynuowane, wkrótce pochłonie cały stan Wirginia. Jak tylko haktywiści skończą kontrolować sieci komunalne, będą one związane nie ze sobą, a z botnet, który zostawi ich z kluczem. To będzie największy atak typu "odmowa usługi" w historii, a jeśli chcą, to mogą utrzymać sieć w niewoli nieskończenie długo. Napastnicy wysunęli swoje wymagania i Stany Zjednoczone nie będą miały innego wyboru, jak tylko im ustąpić. Zwolnienie Joshuy Morrisona z więzienia, z pewnością będzie na górze listy. Nastrój na sali był szalony. Głosy były podniesione i palce członków grupy zadaniowej śmigały po klawiaturach, usiłując być krok przed atakami. Ian miał pomysł, ale myślał, że Phillip nie zatwierdzi tego. Z pewnością nie Pentagon. Prezydentowi też to się nie spodoba. Departament Bezpieczeństwa Wewnętrznego, będzie prawdopodobnie mieć dużo do powiedzenia na ten temat. Ale nikt nie mógł zaprzeczyć, że Stany Zjednoczone były słabo przygotowane na atak na sieć elektroenergetyczną. Dopóki to się nie stało, nie było żadnego sposobu, by zainstalować dokładny protokół o tym, jak będą się bronić. Obecnie zespół specjalnie wyszkolonych cyber-ekspertów, gorączkowo pracuje nad wdrożeniem programów usuwania botnetów, by usunąć je z zainfekowanego systemu i przynieść je z powrotem w tryb online, ale to może trwać wiele godzin, może dni i bierne rozwiązanie nic nie da, by zapobiec

261

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

dodatkowym rozłączeniom. Wszystko, co robili w tym momencie, to grali w berka. Ian podzielił się swoim pomysłem z Charlie. - Nie wiemy dokładnie, jaką stację lub przedsiębiorstwo zaatakują następnym razem, ale wiemy, gdzie znajduje się każda stacja, zakład energetyczny czy spółdzielnia, prawda? I mamy dostęp do tych systemów? - Tak. - Musimy sami je wyłączyć. Jak najszybciej. - Myślisz, musimy wyłączyć sieć? - Nie całość Wschodniego połączenia międzysystemowego. Tylko wszystko pomiędzy tutaj i DC. Jeśli wyłączą system, złośliwe oprogramowanie zatrzyma pewne procesy i zniszczy części dysku twardego, co oznacza, że u nas będzie bałagan, gdy spróbujemy odzyskać je w sieci. Ale jeśli właściciele usług komunalnych mogą wyłączyć własne systemy, przynajmniej nie będzie żadnego uszczerbku. Jeśli są już zablokowane, będziemy musieli się włamać i zniszczyć wszystko. Charlie skinął głową. - To zatrzyma botnet od działania i da nam czas, by nadrobić zaległości i wyczyścić wszystko. - Nadal będzie ciemno ale całkowite wyłączenie będzie mniej szkodliwe. I będziemy mieć kontrolę nad nim. - Myślisz, że Phillip pójdzie na to? - zapytał Charlie. - Nie wiem. Chodźmy się dowiedzieć. Phillip zastanowił się nad tą sugestią. - Ile godzin bylibyśmy stracili? - Co najmniej czterdzieści osiem. Może nawet siedemdziesiąt dwie. Trzeba usunąć botnet i całe złośliwe oprogramowanie. Niektóre ze starszych systemów będą niewątpliwie mieć trudność przejść z powrotem w tryb online. Jeśli zaczniemy jak najszybciej, być może będziemy w stanie obniżyć to. - Muszę uzyskać pozwolenia – powiedział Phillip. - Od… tak wielu ludzi. 262

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Ian kiwnął głową w kierunku Charliego i otworzyli swoje laptopy. - My już zaczniemy, kiedy ty będziesz robił swoje. - Jeśli było coś, co Phillip wiedział na pewno, to jak złe byłoby przestrzeganie zasad przez jego dwóch najlepszych hakerów i powstrzymanie ich. Phillip westchnął, stres i wyczerpanie ostatnich dwudziestu czterech godzin, wyryło się wyraźnie na jego twarzy. - Zamknij tych dupków. Ja będę martwił się o resztę. - To jest duch - powiedział Ian.

W ciągu następnej godziny, pracowali bez przerwy. Agent zarządzający kartą mapy, użył niebieskiego światła, by pokazać miasta, które były zaciemnione w wyniku ich środków ochronnych. Ian już nie słyszał hałasu w sali i tylko mgliście poczuł gwałtowny skok poziomu hałasu, gdy podstacje w Norfolk, Richmond i Aleksandrii zanurzyły się w ciemności. Ale tym razem światła były niebieskie i agenci wiwatowali. Ian uśmiechnął się i odetchnął z ulgą, bo miał więcej niż jeden powód do świętowania. Kate powinna być gdzieś w Wirginii Zachodniej teraz, z dala od niebezpieczeństwa i w kontakcie z ojcem. Tak szybko jak tylko będą mieli pod kontrolą Waszyngton, pójdzie po swoją żonę. Wyciągnął telefon, by potwierdzić jej lokalizację i przyglądał się aplikacji przez chwilę, zmuszając się do nie panikowania i starał się wymyślić chociaż jeden powód, czemu nie mógł jej zlokalizować i dlaczego była wyłączona. I nie ważne jak bardzo starał się coś wymyślić, nic mu nie przychodziło do głowy.

263

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 37 - Założę się, że ten samochód może naprawdę pociągnąć - powiedział Zach, jakby byli dwojgiem przyjaciół biorącymi udział w wycieczce. Dodał trochę gazu i Kate mogła się założyć, że chciałby zobaczyć co potrafi ta maszyna. Spojrzała na prędkościomierz, który unosił się do osiemdziesięciu, a potem wzrósł do osiemdziesięciu pięciu. Szybciej, pomyślała. Włącz ten alarm. Kate zadrwiła. - Jeżdżę dużo szybciej niż ty. - To całkiem sprytne z twojej strony, że odwołujesz się do mojego konkurencyjnego charakteru. Zakładasz, że nie chciałbym być pokonany przez kobietę. Jeśli będę jechał zbyt szybko i mnie zatrzymają, mój plan runie. Nie mogę powiedzieć, że jestem zaskoczony, ponieważ wiem, że jesteś mądra. Te szlochające historie, które mi opowiadałaś w spiżarni i te łzy, które produkowałaś na zawołanie, były dość przekonujące. Nawet mnie na chwilę oszukałaś. Choć zmniejszył prędkość, minęły minuty, a mile leciały szybko w ciemności. Nie zmienił kierunku ani nie skręcił z jej trasy, więc Kate założyła, że zarezerwował czarter na pasie startowym wystarczająco daleko, by dać mu czas na dogonienie go. Martwiła się, że niedługo dojadą do niego. Zadzwonił telefon i serce Kate podskoczyło, ale na ekranie nie błysnął numer Iana; to był Chad. - To mój brat. Jeśli nie odpowiem, będzie cały czas dzwonił. Wydawało się że trochę go to rozproszyło. Przesunął dłonią po twarzy, gdy dźwięk wypełniał samochód i odbijał się echem. - Spław go i powiedz mu, że musisz już iść. Nacisnął przycisk, by odebrać połączenie, a Kate powiedziała: - Cześć Chad. Idę do łazienki Oddzwonię później, dobrze? - Jasne, Kate…

264

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Zach rozłączył rozmowę, zanim Chad mógł powiedzieć cokolwiek innego. Kate monitorowała ich trasę na ekranie nawigacyjnym i według jej surowych obliczeń doszła do wniosku, że Chad i jej ojciec są już gdzieś w Ohio. Gdyby Zach pozostał na kursie, wkrótce byliby mniej niż pół godziny drogi od siebie. Kate spięła się, gdy telefon zadzwonił ponownie niespełna minutę później, ale jej serce wypełniło się radością, gdy uświadomiła sobie, kto dzwoni. - To Ian. - Nie rozgaduj się i nie mów nic, co spowoduje dla mnie komplikację. Zaufaj mi, kiedy mówię, że mój sposób jest lepszy dla nas wszystkich. Jeśli spanikujesz i zaczniesz krzyczeć, sprawy staną się dla ciebie znacznie trudniejsze. Ale jeśli zrobisz to, co ci powiem, nic złego się nie stanie. Ale Kate mu nie wierzyła. Każdy, kto chce poświęcić tyle czasu i zaplanować osiągnięcie swojego celu, nie zatrzyma się przed niczym, by go osiągnąć. Gdyby został zepchnięty w kąt, Kate zobaczyłaby dokładnie to, do czego uciekłby się Zach Nielsen i wiedziała, że będzie to o wiele bardziej gwałtowne niż jego spokojna postawa. Pieniądze miały sposób na przekształcanie ludzi w potwory. Zach odebrał połączenie i wskazał palcem na Kate. - Hej, słodziaku - powiedział Ian. Słyszała zmęczenie w jego głosie ale słyszała też ostrożność. Czy zauważył, że śledzenie na jej telefonie zostało wyłączone? - Hej! - Zmusiła się, by zabrzmieć radośnie i optymistycznie, modląc się, by Ian - najbardziej uważny mężczyzna, jakiego znała – wyczuł jej drżący głos. Zanim zdążył wypowiedzieć kolejne słowo, ziewnęła głośno i powiedziała: Przepraszam za to. Potrzebuję filiżanki kawy. - Zdanie Zachowi nie wydawałoby się dziwne. Jechała przez chwilę i było już późno, więc kawa byłaby oczywistym wyborem dla każdej osoby w jej sytuacji i nie powinna wzbudzać podejrzeń.

265

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Kawa, co? - Nastąpiła przerwa, która wydawała się trochę długa, zanim powiedział te słowa, ale Zach nie wydawał się zauważać, więc może tylko jej wydawało się to długo. - Tak. Zatrzymałam się w Starbucksie w drodze z miasta i wzięłam jedno z tych głupich Frappuccino, o których Charlie zawsze mówi, a mogłam wziąć inną. - Kate prawie zakrztusiła się. Sama kawa była wystarczająco zła, ale szczególnie wywołała mdłości, gdy pomyślała o niej w połączeniu z mdląco słodkim smakiem. Przełknęła ślinę i mówiła dalej. - Powiedziałeś, że mi się to nie będzie smakowało, bo będzie zbyt słodkie, ale Charlie miał rację, mówiąc, że wkładają odpowiednią ilość syropu. Powiedziałam ci, że zawsze ma na sercu moje najlepsze interesy. Miałam rację co do niego i ty się pomyliłeś. Zach pokręcił palcem w powietrzu: kończ to. Nie chciała przestać mówić. Musiała usłyszeć głos Iana, ponieważ była to jedyna rzecz, która w tej chwili ją trzymała. - Wygląda na to, że myliłem się co do niego. Hej, słodziaku. Pozwól, że później oddzwonię, dobrze? Ktoś mnie naprawdę potrzebuje. - Okej… - Prawie się nie zdążyła odezwać, zanim Zach rozłączył rozmowę i serce jej zamarło. Ian był najmądrzejszą osobą, jaką znała, a Kate trzymała się przekonania, że prawdziwym powodem, dla którego się rozłączył, było to, że zrozumiał. Potrzebowałby kilku minut, by zebrać myśli i określić najlepszy sposób, by przenieść rozmowę do przodu w sposób, który nie wzbudziłby podejrzeń Zacha. - To było dobre, Kate. Jakoś myślałem, że twoje rozmowy będą trochę mniej nudne, ale to chyba przez to małżeństwo. Kiedy oddzwoni, upewnij się, że trzymasz się trochę tej nieciekawej rozmowy o Frappuccino. I krótko. Odwróciła głowę od Zacha i spojrzała w ciemność, gdy łzy napłynęły jej do oczu. W tym momencie oddałaby wszystko, by cieszyć się jednym z tych momentów małżeńskich, które uważał za tak nudne. Oh, Ian. Potrzebuję cię. Ale nie było czasu na współczucie sobie, ponieważ wciąż mieli pracę. 266

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Kate pocieszyła się w jednej rzeczy. Kiedy przyszło do niej i Iana, Zach Nielsen nie miał pojęcia, jak mądrzy byli i jak dobrze pracowali razem.

267

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 38 Ian odłożył telefon na biurko. Szum pokoju zniknął i nie słyszał już podniesionych głosów i śmigających palców na klawiaturze. Słyszał, co powiedziała Kate, zauważył niewielką różnicę w rytmie jej słów. Była przerażona ale próbowała to ukryć. Nie było mowy, żeby zatrzymała się na kawę, zważywszy na jej awersję do niej i jedyny powód dla którego to powiedziała, to żeby zwrócić jego uwagę. Była to druga część historii, którą naprawdę chciała, żeby zrozumiał. Miałam rację co do Charliego a ty się myliłeś. Charlie nie był tym, który go zhakował. Ale jedyny sposób, w jaki mogła wiedzieć, że tak jest na pewno, to ta osoba musiała być z nią w samochodzie i to była część, z którą miał problemy. Następną rzeczą, którą zrobił, było wysłanie wiadomości do Chada i Steve'a. Ian: Nie dzwoń ani nie wysyłaj wiadomości do Kate. Wytłumaczę za chwilę. Chad: Co się dzieje? Próbowałem do niej zadzwonić, a ona praktycznie odłożyła słuchawkę. Powiedziała, że oddzwoni, ale tego nie zrobiła. Martwimy się. Ian: Daj mi dziesięć minut. Ktokolwiek się do nich włamał, nie skorzystał z kamery w garażu po to, by dowiedzieć się jakimi samochodami jeździli. Użył jej do włamania się do samochodów, z których żaden nie był prowadzony od tamtego czasu. Do dzisiaj.

268

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Nie miał czasu, by usiąść i zadręczać się z powodu błędu, ponieważ Kate potrzebowała jego pomocy. Wziął głęboki oddech i zadzwonił do niej. - To było szybkie - powiedziała. - Przepraszam za to. Nie mogę długo rozmawiać. Jestem teraz bardzo zajęty. - W porządku. Rozumiem. - Jak ci idzie? - Wstrzymał oddech, czekając na jej odpowiedź. Czy pamięta sygnały z ich zadań z inżynierii społecznej? Chciał usłyszeć słowo „świetnie” ale powiedziała: - „Mogłoby być lepiej” i tymi trzema małymi słowami potwierdziła, że ma kłopoty. Ale brzmiała tak wesoło, że przez ułamek sekundy zastanawiał się, czy nie pomieszał odpowiedzi. Ale wiedział, że tego nie zrobił. - Ok, ciasteczko. Słyszę cię. - Puszczę cię już. Jestem pewna, że masz dużo pracy. Kocham cię. - Jej głos trochę się załamał i to złamało mu serce. - Nie martw się, jestem pewien, że mogę to wszystko zrobić. Ja też cię kocham. - Zabijało go, że musiał zakończyć połączenie. Ian rozejrzał się za Charliem i zauważył go kilka rzędów dalej, piszącego i skupionego się na ekranie, bezpiecznie w strefie. Rzucił się w jego stronę. - Potrzebuję twojej pomocy. - Jestem trochę zajęty próbowaniem wyłączenia sieci, Smith. Może poproś o pomoc kogoś, komu ufasz. Ian poczuł się okropnie. Jak mógł myśleć, że Charlie kiedykolwiek go zdradzi? - Tak, jestem dupkiem. Wiem o tym. Będę przepraszać każdego dnia do końca życia, ale Kate ma kłopoty. - Charlie oderwał wzrok od ekranu komputera. - O czym ty mówisz? - Ktoś jest z nią w samochodzie. 269

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Co? W jaki sposób? - Musieli umieścić urządzenie śledzące w Porsche. Nikt go nie prowadził, odkąd wymieniłem nasze pojazdy po tym, jak zostaliśmy zhakowani. Prawdopodobnie wywołał alarm w chwili, gdy wyprowadziłem go ze stodoły. - I myślisz, że jest teraz z nią w samochodzie? - Jestem pewien. Opracowaliśmy kilka sygnałów dotyczących zadań socjotechnicznych, które robiliśmy razem kilka miesięcy temu. Dała mi odpowiedź, że „nie jest w porządku”, ponieważ słyszy naszą rozmowę. - Co chcesz, żebym zrobił? Ian podał Charliemu komórkę. - Wyłączył jej urządzenie śledzące. Powiedziałem sobie, że jestem paranoikiem, ale kiedy zaprojektowałem aplikację, dodałem funkcję, która uruchomi lokalizator kopii zapasowej, jeśli coś takiego się kiedykolwiek wydarzy. - Byłbym całkowicie rozczarowany, gdybyś tego nie zrobił. - Nadal jest na pierwotnej trasie. Otwórz bezimienną białą aplikację, pobierz aktualizację jej lokalizacji i upuść pinezkę. Powiedz Phillipowi, że go potrzebuję. Będę w twoim biurze. Pierwszą rzeczą, jaką Ian zrobił, gdy dotarł do biura Charliego, był dostęp do sieci Porsche, tylko po to, by odkryć, że została zablokowana. Wziął głęboki oddech, bo chociaż oczekiwał blokady, przejęcie kontroli nad samochodem wymagałoby jeszcze kilku kroków. Phillip wpadł do pokoju, Charlie deptał mu po piętach. - Co się dzieje? - Ktoś przechwycił Kate w Spyder’ze. - Czego potrzebujesz ode mnie? - Użyj mojego telefonu, by zadzwonić do Steve'a. Powiedz mu, co się dzieje, a następnie trzymaj go na linii. Telefony jego i Chada mogą zarówno śledzić Kate, jak i wkrótce powinni się z nią spotkać. Chcę wiedzieć, kiedy ją zobaczą. Przykro mi. Wiem, że teraz musisz się martwić o inne rzeczy. Ciemność nie była już tylko problemem grupy zadaniowej. Do tej pory miasta dotknięte 270

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

awarią, będą postępować zgodnie z protokołami odzyskiwania po awarii, a zarządzanie kryzysowe zostanie wysłane, by utrzymać kontrolę nad nimi, dopóki nie będą mogły ponownie włączyć zasilania. Phillip ścisnął ramię Iana i w tej chwili bardziej wydawał się podobny do roli ojca. - W porządku. Mamy mnóstwo ludzi pracujących nad tym. - Charlie. Czy możesz skontaktować się z policją przez telefon? Podaj im miejsce Kate i powiedz im, żeby wysłali tego, kto najbliżej, żeby zatrzymał samochód. Powiedz im, żeby się pośpieszyli. - Już dzwonię. Ian ponownie skupił uwagę na swoim laptopie. Jeśli ktoś myślał, że może go powstrzymać od pracy w sieci, zwłaszcza tej należącej do niego, nie mógł się doczekać, by pokazać im, jak bardzo się mylili.

271

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 39 Telefon zadzwonił ponownie, ale tym razem, był to telefon Zacha, a stłumiony dzwonek stawał się coraz głośniejszy, gdy wyciągnął go z kieszeni. Tak. - Słuchał przez chwilę. - Co masz na myśli, że nie możesz wystartować? Co to, do cholery, jest za gówno? Zapłaciłem ci. Miałeś czekać na pasie startowym z włączonymi, pieprzonymi, silnikami. - Jego głos przybrał lodowaty ton, który absolutnie ją przeraził i wiedziała, że w tym momencie nie pozwoli, by cokolwiek stanęło na drodze do jego celu. Po prostu zbyt dużo zainwestował. Słuchał przez kolejne trzydzieści sekund, a następnie rozłączył połączenie, nie odpowiadając. Bez ostrzeżenia szarpnął mocno kierownicą, przejechał trawiaste pobocze i agresywnie wtopił się w wschodnie pasy ruchu międzystanowego w chór trąbiących klaksonów i piszczących, hamujących opon, które próbowały uniknąć kraksy przez przejeżdżającego. Kate zwinęła się w kłębek, przygotowując się na uderzenie, ale Zach zachował spokój i był pozornie obojętny. Nie miała pojęcia, dokąd zmierzają. Czy jadą gdzieś, by przeczekać zakaz lotów? A może wiózł ją tam, gdzie planował lecieć? Przyjęła, że jego ostateczny cel był gdzieś poza Stanami Zjednoczonymi, a może nie. Nie odważyła się go zapytać. Głównie dlatego, że była zbyt przestraszona, by usłyszeć odpowiedź.

Ian zeskanował sieć Porsche, szukając trojana Remote Access lub RAT, co nie różniło się od śledzenia prawdziwego szczura w labiryncie. Były ślepe zaułki i mnóstwo cofania się, gdy uderzał w jedną wirtualną ścianę po drugiej. Trzy razy 272

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

przeskanował sieć i nie znalazł jeszcze RAT, co powiedziało mu, że ktokolwiek to zrobił, posiadał przyzwoity poziom umiejętności technicznych. - Myślałem, że już cię nie ma - powiedział Charlie. - Jest trochę inaczej, kiedy chodzi o twoją żonę i dziecko. - Czekaj. Kate jest w ciąży? - Tak. Charlie patrzył, jak się zmaga. - Daj spokój. To dla ciebie dziecinna zabawa. Kate musiała być przerażona, ale zrobiła to, co musiała zrobić, by przekazać mu wiadomość. Wyłącz swoje emocje, powiedział sobie. Użyj swojego mózgu, żeby jej pomóc. Ian może identyfikować się jako haker, ale w rzeczywistości to jego umiejętności programistyczne uczyniły go tak dobrym w tym, co zrobił. Jego umiejętności były o wiele lepsze ale pozwolił, by lęk i strach wtargnęły do jego normalnie spokojnego stanu i marnował czas przy użyciu zautomatyzowanego programu, który powinien był łatwo znaleźć i wyeliminować trojana, ale nie zrobił tego. Przełączył się na niestandardowe narzędzie, które sam zaprojektował i uruchomił. Odnalazł trojana i zniszczył go, a następnie odzyskał kontrolę nad tym, co było jego.

Potrzebowali Phillipa w pokoju narad, więc Charlie przyłożył telefon do ucha. Chad pozostał na linii, by powiadomić Charliego, kiedy on i Steve dotrą do Kate, a Charlie użył telefonu Iana, by przekazać lokalizację Kate oficerowi policji. - Właśnie zawrócił - zawołał Charlie do telefonu. – Jedzie drogą I-68 na wschód. Powiedz oficerom, że jedzie w przeciwnym kierunku. 273

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Co? - zapytał Ian, nie odrywając oczu od ekranu komputera ani palców od klawiatury. - Dlaczego miałby to zrobić? - Nie wiem. Oficerowie jeszcze nie dotarli do Kate. - Jaka jest jego prędkość? Charlie zignorował jego pytanie, które powiedziało Ianowi, że jedzie wystarczająco szybko, żeby go przerazić. - Wszedłeś? - Prawie. Usłyszał, jak Charlie mówi Chadowi i Steve'owi, że są teraz za Kate, zamiast jechać w jej stronę. - Daj mi znać, kiedy ją dogonisz. Musisz jechać szybciej. Jeszcze kilka kliknięć myszą, a RAT to historia. Ian wszedł do sieci Porsche i tym razem drzwi mogły równie dobrze być szeroko otwarte, jak tylko mógł się dostać. Był tak skupiony na zadaniu, że nie słyszał, jak Charlie wypowiada jego imię, dopóki nie krzyknął to. - Ian! - Co - powiedział Ian, nie patrząc na niego. Najgłębsze uczucie ulgi spłynęło na niego, gdy Charlie powiedział: Policja może ją zobaczyć.

Głowa Kate spoczywała na szybie, co oznaczało, że patrzyła prosto w lusterko po stronie pasażera, kiedy rząd migających czerwonych świateł pojawił się w atramentowej ciemności jego odbicia. Podniosła głowę, gdy ogarnęło ją uczucie czystej radości. Jej radość była krótkotrwała, kiedy Zach popchnął jej głowę w okno, które łączyło się z tępym łomotem. - Ty dziwko!

274

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Uniosła ramiona, by uchronić się przed kolejnym ciosem, ale odwrócił uwagę na drogę i wcisnął pedał gazu. Ukradła kolejne spojrzenie w lusterku. Samochody policyjne zbliżały się i wydawało się, że jest ich bardzo dużo. Jazda Zacha stawała się coraz bardziej chaotyczna, gdy próbował ich wyminąć i wysłał deszcz iskier w noc, gdy prędkościomierz przekroczył 150 mil na godzinę. Przy prędkości 180 mil na godzinę kierownica zaczęła wibrować. Kate patrzyła z niemal histerycznym strachem, gdy igła zegara nadal podnosiła się, aż prędkościomierz osiągnął wartość 210 mil.

Pierwszą rzeczą, jaką Ian zrobił teraz, gdy miał kontrolę nad siecią, było odcięcie silnika, a drugim było zastosowanie hamulców. Samochód jechał z niewiarygodnie wysoką prędkością i wcale nie zamierzał zatrzymywać się. Zdalne sterowanie hamulcami nie dawałoby mu pełnej kontroli, jaką miałby, gdyby naciskał pedał hamulca, ale odczyt prędkościomierza zaczął spadać. Gdy policja się zbliża, ktokolwiek prowadził samochód, czułby presję, prawdopodobnie zaczynając panikować, a prawdopodobieństwo, że straci kontrolę, było wysokie. Zacisnął pas bezpieczeństwa Kate. Następnie odłączył poduszkę powietrzną po stronie kierowcy i pas bezpieczeństwa. - Co robisz? - zapytał Charlie. - Skończę to.

Było zbyt wiele syren, żeby zauważyła odgłos silnika, ale samochód gwałtownie szarpnął, a Kate od razu wiedziała, że hamulce zostały włączone i kto to zrobił. Pas zapiął się i poczuła jak się zaciska. Poczekaj, kochanie. Teraz cię mam. 275

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Odczyt prędkościomierza spadł do siedemdziesięciu dziewięciu mil na godzinę, a radiowóz tuż za nimi prawie dotykał zderzaka Porsche. Zach nie miał dokąd jechać. Ale wyglądało na to, że miał jakiegoś asa w rękawie, ponieważ przed nim był most i chociaż jego prędkość nadal spadała, Zach wycelował samochód w jeden z betonowych filarów, które go podtrzymywały.

W biurze Charliego on i Ian czekali. - Co się dzieje? - zapytał Ian, wskazując na telefony, które Charlie wciąż trzymał w każdej ręce. - Nie wiem. Dyspozytorka odłożyła słuchawkę, gdy tylko policja ją zabrała. Charlie przerwał, a potem zapytał Chada i Steve'a, którzy wciąż byli na linii, Czy możesz ją zobaczyć? - Spojrzał na Iana i pokręcił głową. To było błogosławieństwo, ponieważ oznaczało to, że żaden z nich nie wie o moście. Siedemdziesiąt osiem, siedemdziesiąt siedem, siedemdziesiąt sześć. Zach skręcił nagle w lewo, uderzając w radiowóz, który domyślił się, co zamierza zrobić i próbował go zatrzymać.

Siedemdziesiąt, sześćdziesiąt dziewięć, sześćdziesiąt osiem. Kate poczuła uderzenie, gdy opony opuściły chodnik i podskoczyły po trawiastym terenie w kierunku filaru. Krzyknęła i zakryła głowę rękami. Nadal za szybko, pomyślała. Zbyt szybko, zbyt szybko, zbyt szybko.

276

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 40 Czuła się, jakbt pływała. To musi być sen, pomyślała Kate. Ian był z nią ale kiedy próbowała z nim rozmawiać, słowa nie wychodziły. Zach też tu był ale jego twarz była pełna furii i Kate zamknęła oczy i zanurzyła się w bezpiecznej ciemności aż została tylko sama czerń. Sen czasami odchodził. Czasami słyszała głosy i ludzi delikatnie mówiących jej imię. Czasami obok jej twarzy pojawiały się niewyraźne obrazy, które wydawały się znajome. Następnego dnia, kiedy mgła zamroczenia wreszcie się rozproszyła i przebudziła się całkowicie, Ian siedział obok łóżka, trzymając ją za rękę. Miał łzy w oczach. - Czy straciłam dziecko? - Zapytała. To musiało być powodem, dla którego wyglądał tak smutno. Dotknął delikatnie jej czoła. – Z dzieckiem wszystko dobrze. Jego serce mocno bije. - Jego dłoń spoczęła na jej brzuchu i dopiero teraz wyczuła, że jest przypięta do monitora pracy serca i zauważyła maszynę obok łóżka, monitorującą każde uderzenie serca ich dziecka. – Coś cię boli? Twoja kostka jest złamana. Kate potrząsnęła głową. Musiała dostać jakiś silny lek, bo nie czuła żadnego bólu. - To była moja wina. To było zdjęcie, które wysłałam do Heleny. Tak nas znalazł Zach. - To nie była twoja wina - powiedział. - Nie byłam nieustraszona. Bałam się. - Tak mi przykro, słodziaku. Kiedy się rozpłakała, pochylił się nad łóżkiem i tulił ją, dopóki się nie uspokoiła i jej szlochy ustały aż powieki stały się ciężkie.

277

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Hej, siostro – powiedział Chad, pojawiając się z drugiej strony łóżka. Uśmiechnął się i położył rękę na jej ramieniu. Tata poszedł po mamę. Trochę się martwi. Nie długo wrócą. - Chad. - Była tak szczęśliwa, że go zobaczyła i starała się powiedzieć choć słowo. - Idź spać, dobrze? Będziemy tutaj gdy się obudzisz. Próbowała mu odpowiedzieć ale ciemność znowu ją pochłonęła.

Ian obserwował jak pielęgniarki wchodziły i wychodziły sprawdzając parametry Kate i zapewniały go, że odpoczynek jest najlepszy dla niej. Lekarz był wcześniej, by wyjaśnić ewentualne ryzyko dla dziecka, jeśli Kate będzie mieć operację, żeby nastawić jej kostkę, ale słysząc to nawet nie myślał o tym. Zamiast tego, założyli jej szynę, kiedy czekali aż obrzęk zniknie i będzie można założyć gips na kilka tygodni. Oprócz złamanej kostki, miała liczne skaleczenia i siniaki, w tym dość poważny jeden na biodrze. Straciła przytomność na jakiś czas po wypadku ale lekarze powiedzieli, że nie ma urazu głowy i wszystkie jej obrażenia z czasem się uleczą. Kiedy Steve i Chad przyjechali na miejsce wypadku, nadal była przypięta pasami na siedzeniu pasażera czekając na pogotowie, żeby ją bezpiecznie wyciągnęli z pojazdu i przenieśli do karetki. Steve jechał z Kate z tyłu karetki do szpitala, dziesięć mil w dół drogi, po drugiej stronie granicy między Zachodnią Wirginią a Ohio. Gdy druga karetka pogotowia przybyła do szpitala trzydzieści minuty później, podjechała bez świateł i syreny i ze znacznie mniejszą pr. Zach Nielsen wyleciał przez przednią szybę w momencie uderzenia i Chad widział jak wkładają jego poobijane szczątki do worka, który leżał otwarty na trawie. Chyba że Kate mógłby rzucić trochę światła na to, czy uderzył w filar mostu celowo, czy stracił kontrolę nad pojazdem. 278

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

W kolejnych dniach, miasta które ucierpiały od braku prądu, stopniowo przywracały sieć. Minęły prawie siedemdziesiąt dwie godziny, by przywrócić zasilanie wszystkim mieszkańcom ale konsekwencje były znacznie mniej poważne, niż mogłyby być i cudem nikt nie zginął. Do wiosny pozostało zaledwie kilka tygodni, więc nie musieli walczyć z silną falą ciepła lub zimna i było wiele postów społecznościowych gromadzących się razem, by pomóc potrzebującym. Diane i Steve wrócili do hotelu na noc ale Ian nie opuszczał Kate od trzech dni, które spędziła w szpitalu. Spał tylko wtedy, gdy ona spała, na krześle stojącym obok łóżka. Czasami mu się śniło, że zrobił wszystko źle i to Kate była za kierownicą Spyder’a, nie Zach i że to miał być jej pas i poduszka powietrzna i on je wyłączył. Na drugi dzień, gdy jej środek przeciwbólowy, wydawało się, że już nie działała tak dobrze, jak wcześniej, poczucie winy groziło pochłonięciem go i powiedział: - Powinienem był pozwolić ci żyć normalnym życiem. - Nie tego chciałam. Mogę poradzić sobie z tym, co życie w nas rzuca ale nie mogę pogodzić się z tym, co mówisz coś takiego. - Nie zasługuję na ciebie. - Nie tak mierzymy miłość - powiedziała sięgając po jego rękę. Uścisnął ją delikatnie, a gdy została wypisana ze szpitala, wyczarterował samolot i poleciał z nią do domu, do Indiany.

279

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 41 CODA8 Miesiąc po cyberataku na wschodniej Wirginii, w więzieniu federalnym o średnim stopniu bezpieczeństwa w Oklahomie, drzwi celi otworzyły się same, jakby niewidzialny człowiek trzymał pilota zdalnego sterowania. Powinien włączyć się alarm, ale żaden hałas nie rozległ się w ciszy korytarza. Nadzór wideo powinien wychwycić go ale obraz na monitorze ochrony pokazywał zdjęcie. Potem - chociaż nie było pożaru - system zraszaczy włączył się i wszyscy skupili się, by wyłączyć to, zanim stworzy się wielki bałagan. I Joshua Morrison, mężczyzna, którego Ian Bradshaw wysłał kiedyś do więzienia, haker czarnego kapelusza w każdym znaczeniu tego słowa, wyszedł za drzwi do czekającego samochodu.

8

System plików 280

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

ROZDZIAŁ 42 EPILOG Dźwięk śpiewu małego dziecka, czysty i wyraźny głos, unosił się na wietrze. Ian przysunął się bliżej, by posłuchać piosenki córki i zatrzymał się tuż przed hamakiem rozciągniętym między dwoma filarami, które podtrzymywały go. Było to ulubione miejsce Shelby i często mógł ją tu znaleźć, ponieważ lubiła udawać, że małpy, które żyły na drzewach, były jej publicznością. Nie chodziło o to, że brakowało jej wielbicieli, ponieważ w wieku czterech lat posiadała już głos, który sprawił, że nieznajomi we wsi rzucali wszystko co robili, by znaleźć jego źródło. - Hej, słodka dziewczyno. Chcesz iść na ryby? - Czy dziadek przyjeżdża? - Tak. I wujek Chad. - Okej. - Sięgnęła do niego, a on wziął ją w ramiona. - Podoba mi się piosenka, którą śpiewałaś. Czy jest nowa? Promieniała. - Tak. Dla babci Ellen. To uderzyło go prosto w serce, ale to było dobre uczucie. - Coś mi mówi, że to pokocha.

Kiedy wsiedli do łodzi rybackiej Panga o długości dwudziestu czterech stóp, Ian wysmarował obnażoną skórę Shelby kremem z filtrem i mocno naciągnął pasy na kamizelce ratunkowej. Włączył silnik zaburtowy Yamahy i skierował łódź w kierunku łowiska Cabo Blanco. Steve lubił łowić przy powierzchni, przy użyciu żywej przynęty ale Chad i Ian woleli rzucać swoje 281

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

przynęty blisko formacji skalnych, gdzie tuńczyki i lucjany były najbardziej obfite. Shelby spojrzała na wodę. - Patrz, tatusiu! Widzę delfina. - Dobra robota, Shelby. Zobaczmy, czy możesz namierzyć żółwia. Ryby brały, co było dobrą rzeczą, ponieważ tego wieczoru Kate chciała podać świeże ryby swoim gościom. - A co, jeśli wrócimy z pustymi rękami? zapytał, podchodząc do niej, by wcisnąć głowę w jej szyję. Zaśmiała się. - Więc wyślę cię ponownie. Steve wciągnął olbrzymiego karmazyna i Shelby pisnęła, gdy wyciągnął go na podłogę łodzi, dopóki Chad nie położył go na lodzie. - Kate będzie szczęśliwa widząc to - powiedział Ian. - Będę szczęśliwy, jedząc go tak długo, jak ty będziesz tym, który go wyczyści - powiedział dobrodusznie Steve. - To ja: przewoźnik i czyściciel ryb. Po wypadku, Ianowi trudno było znaleźć się w tym samym pokoju co Steve, ponieważ nie był zły, tak jak po tym, kiedy Ian sfałszował własną śmierć. Ian z zadowoleniem przyjąłby jego gniew, ponieważ milczenie było gorsze. Steve przez jakiś czas nie rozmawiał z nim, co ogromnie niepokoiło Kate i Diane, ale rozumiał to. Steve potrzebował czasu, by przetworzyć to, co się stało i nic, co mógł powiedzieć lub zrobić, nie mogłoby nawet dotknąć udręki i wyrzutów sumienia, które Ian nosił w głowie i sercu przez długi czas. W końcu obaj nauczyli się odrzucać negatywne emocje związane z katastrofą a ich relacje powróciły do siebie w sposób, w jaki często robili to mężczyźni. Ian nigdy nie wrócił do grupy zadaniowej po zaciemnieniu.

- Jak myślisz, co robi mama? - Zapytał Ian, kiedy wrócili do domu dwie godziny później, głodni, spoceni i gotowi na lunch. 282

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Prawdopodobnie karmi dziecko. Ona zawsze go karmi. Pociągnął delikatnie za jeden z długich, brązowych warkoczy Shelby. - Może powinniśmy cię nakarmić. - Chcę lody. Diane wyszła na zewnątrz. - Och, wróciliście. Czy jesteście głodni, Shelby? - Głodni - powiedział Ian. - Na lody - dodała Shelby. - Twoja mama i ja zrobiłyśmy lunch, kiedy cię nie było. Chcesz zjeść z ciocią Kristin i kuzynką Molly? - Chad i Kristin mieli trzyletnią córkę i syna. Shelby wzięła ją za rękę. - Okej, babciu. - Możesz mieć lody na deser. Najpierw zjemy lunch.

Poszedł korytarzem do głównej sypialni. Shelby miała rację. Kate próbowała opiekować się swoim synem, co jak powiedziała, było jak próba trafienia w środek nieustannie poruszającego się celu, zwłaszcza, że zaczął chodzić miesiąc temu. Patrzył na nich przez chwilę, myśląc, że musiał kiedyś zrobić coś bardzo dobrego, że tak skończył. Kiedy Spyder zauważył go w drzwiach, zszedł z kolan Kate i pobiegł w kierunku Iana. Kate roześmiała się. - Poddaję się. Ian przykucnął. - Jak tam mój urodzinowy chłopak? Gotowy na imprezę? Ubrany w pieluchę, uśmiechał się i ślinił. Kiedy Chad i Kristin odwiedzili Kate w szpitalu, jej brat powiedział: - Hej, Spyder - kiedy Ian umieścił ich syna w jego ramionach. - Chad! - Kate upomniała się ze swojego szpitalnego łóżka. - Co? Czy nie tak robicie? Nazywacie swoje dzieci po swoich samochodach? - Nazywa się William, po ojcu Iana. Nazwiemy go Will. 283

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Ale podczas jego trzymiesięcznego kontroli miał siedemdziesiąt pięć procent wagi i zupełnie przekroczył wzrost. - On jest samymi kończynami - powiedziała pielęgniarka. Uśmiechnęła się do Iana. - Prawdopodobnie będzie wysoki jak jego ojciec. Ian przyjrzał się synowi. - Wiesz, że jego ciało ma pewne… - Nie mów tego. - Cechy pająka. Kate roześmiała się. – I ty to mówisz. Myślałam dokładnie o tym samym kilka tygodni temu, kiedy zmieniałam mu pieluchę. Może Kate nie chciałaby, żeby przypomniał jej się Spyder. Kiedy Ian zapytał ją, czy to przezwisko ją niepokoi, zapewniła go, że nie. - Zawsze będę pamiętać, jak bardzo byłeś podekscytowany, kiedy dawałeś mi ten samochód. Właśnie o tym myślę, kiedy słyszę słowo Spyder. Z pewnością pozwolę Chadowi myśleć, że to ręce i nogi naszego syna zainspirowały ten pseudonim, a nie mój samochód. Nie chcę, żeby myślał, że miał rację.

Nie było już samochodów, a wózek golfowy był najszybszym pojazdem, jaki jeździł w tych dniach. - O której godzinie ląduje samolot? - Zapytała Kate. - Rob zbiera wszystkich o piątej. Jesteś podekscytowana? - Nie mogę się doczekać - powiedziała, kiedy pocałowała Iana i podniosła dwadzieścia funtów wijącego się i śmiejącego dziecka i ruszyła w stronę drzwi. Zaraz wracam. Obiecałam Susan, że może wykąpać Spydera. Była ubrana na tropikalną pogodę, w cienki przywiązany podkoszulek i spódnicę do kolan, a jej długie nogi wyglądały na brązowe i mocne. Ponieważ zdecydowała się opóźnić operację, jej kostka nie zagoiła się dobrze i kiedy Shelby pojawiła się sześć dni po terminie - zdrowa i doskonała - Kate była przerażona, 284

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

że jej noga nie wytrzyma i ją upuści. Diane została z nimi przez pierwszy miesiąc i albo ona, albo Ian przynosili Shelby do Kate, kiedy nadchodził czas, by ją nakarmić. W nocy, kiedy Shelby się poruszyła, Ian ostrożnie podniósł córkę z gondoli w sypialni i szeptał do niej w ciemności, gdy umieszczał ją w ramionach Kate. Potem zmienił pieluchę i położył ją z powrotem w gondoli. Kiedy Shelby miała trzy miesiące, lekarz zrekonstruował kostkę Kate, żeby mógł ją prawidłowo ustawić. Minął prawie rok, zanim utykanie zniknęło całkowicie, a czasami, kiedy była naprawdę zmęczona, wciąż widział prawie niezauważalną różnicę w jej chodzie. I zawsze będzie to bolesne przypomnienie o tym, jak było blisko, by ją stracił. Przywiózł Kate i Shelby na Kostarykę, kiedy Shelby miała sześć miesięcy i stało się dla wszystkich jasne, że coś jest nie tak z Kate. Straciła na wadze i miała problemy ze snem. Chociaż starała się to jak najlepiej ukryć, wydawała się apatyczna i smutna, jakby światło zniknęło z niej. Bez względu na to, czy był to efekt poporodowy, zbyt wiele traumatycznych wspomnień, czy problemy z nogą. Ale musiał znaleźć sposób, by jej pomóc, a Kostaryka była strzałem w ciemność, kiedy nic innego nie działało. Lecieli na tygodniową wizytę, a zmiana w Kate była niemal natychmiastowa, gdy ciężar tego, co nosiła, zniknął i znów ożyła na jego oczach. - Czy możemy tu zostać? - Spytała go pewnego ranka, kiedy po raz pierwszy przespała całą noc. Objął ją jak zawsze i jak zawsze będzie. - Chciałabyś? - Tak - wyszeptała. I tak zostali, bo dałby jej wszystko, o co prosiła. Kate już nigdy nie postawiła stopy w domu w Middleburgu, a Ian wysłał firmę od przeprowadzek, by zapakowali zawartość i wysłali im wszystko. Kostaryka też była dla niego dobra i on sam dokonał tutaj uzdrowienia. Wyobraził sobie, że zostaną tu na zawsze. 285

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Kupili nieruchomość w Malpais, odległej wiosce hodowlanej i rybackiej z białymi, piaszczystymi plażami, bujną dżunglą tętniącą dziką przyrodą i ptakami oraz zapierającymi dech w piersiach widokami, które stały się jednym z ukrytych klejnotów Kostaryki i przyciągały podróżników z całego świata. Kupili ziemię na wybrzeżu, z długim odcinkiem prywatnej linii brzegowej. Zbudowali duży, jednopoziomowy dom, a kiedy został ukończony, dodali kilka małych pensjonatów, do których można dotrzeć dobrze oświetlonymi, kamiennymi ścieżkami, by zapewnić, że zawsze będzie miejsce dla gości. Renee zgodziła się pójść z nimi teraz, kiedy jej własne dzieci przeniosły się na przeciwne strony kraju i miała własny, prywatny domek. Ian był dość pewny, że haktywiści wierzyli, że nie żyje, a ponieważ Zach Nielsen nie okazuje już zagrożenia dla jego rodziny, mógł po raz pierwszy od lat oddychać spokojnie. Ale nie ryzykował i przekonał Roba, żeby też z nimi pojechał. Woził Kate i dzieci przez drogi gruntowe, na lotnisko lub do miasta. Ian w końcu kupił własny samolot i trzymał pilota w gotowości, a Indiana była zdecydowanie najczęstszym celem podróży. Zawsze byli ostrożni w kwestii tego, z kim dzielili się swoimi danymi osobowymi ale było kilka osób, z którymi Ian czuł, że Kate może się bezpiecznie kontaktować i zachęcał ją do nawiązywania kontaktu. Pierwszymi były Paige i Audrey, a stwierdzenie, że rewelacja zaskoczyła jej przyjaciółki, było mało powiedziane. - Jestem prawie pewna, że myślały, że zostały oszukane - powiedziała Kate. Dopiero kiedy Ian poleciał im i ich rodzinom, żeby zobaczyli Kate, w końcu jej uwierzyli. Następnie Kate powiedziała Helenie. - Poślubiłam mężczyznę i mieszkamy na Kostaryce. Bardzo chciałabym, żebyś ty i Bert przyjechali na wizytę. Zabieramy was. Mamy dużo miejsca. - Chciałabym cię zobaczyć, jeśli jesteś pewna, że to nie jest zbyt duży problem - powiedziała Helena. 286

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- To wcale nie jest problem. Kate martwiła się, że wiadomości mogą przytłoczyć Helenę. Zanim weszli do domu, odwróciła się do niej i Berta. – Muszę ci coś powiedzieć. - Mam nadzieję, że to nic złego - powiedziała Helena, wyglądając na zmartwioną. Oczy Kate wypełniły się łzami i sięgnęła po dłonie Heleny, ściskając je mocno. - To coś wspaniałego. Czuję się okropnie, że tak długo trzymam to przed tobą ale Ian czeka na nas w środku. Oczy Heleny rozszerzyły się jak spodki, a wiadomość sprawiła, że ona i Bert zaniemówili. Wyglądali na trochę zaniepokojonych, a Bert w końcu powiedział: - Co masz na myśli, Kate? - To znaczy, że nie umarł, kiedy jego samochód wjechał do rzeki. Nie było go w nim nawet. - Kate wyjaśniła, że Ian pracuje z grupą zadaniową i hakuje a kiedy skończyła, Helena nie mogła się doczekać, żeby wejść do domu. Kiedy objęła Iana ramionami, wybuchnęła płaczem, podobnie jak Kate. Shelby miała wtedy rok i kiedy Kate przyniosła ją z łóżeczka, w którym drzemała, Helena prawie straciła przytomność. Bez względu na to, jak bardzo próbowała się opanować, przez następne dwadzieścia cztery godziny płakała spontanicznymi i przerywanymi łzami radości. Pokazali Helenie zdjęcie, które Ian zrobił Tedowi Lawsonowi, mężczyźnie, którego znaleźli na ich posiadłości i zapytali, czy kiedykolwiek go widziała. - To Ronnie. Dlaczego masz jego zdjęcie? Czy wszystko w porządku? - Uważamy, że mógł nas szukać. Twarz Heleny opadła. - Nigdy nikomu nie powiedziałam, dokąd pojechałaś. Pamiętałam, co powiedziałaś przed wyjazdem, Kate, więc byłam bardzo ostrożna. Kate sięgnęła po dłonie Heleny. - Wiem, o tym. Zrobiłaś dokładnie to, o co prosiłam. 287

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Jedyną rzeczą, o którą policja zdołała oskarżyć Teda Lawsona, było wkroczenie na teren posiadłości a po zwolnieniu go, prawdopodobnie nie został w pobliżu. Nigdy nie dowiedzieliby się, czy wiedział o większym planie Zacha Nielsena, czy też został sowicie opłacony, by nie zadawać pytań. Zach Nielsen był w rzeczywistości człowiekiem o nazwisku Mike Nelson, a jego ciało zostało odebrane przez jego najbliższych krewnych po tym, jak szpital odkrył jego tożsamość na podstawie informacji znalezionych w portfelu. Ian żałował wszystkiego, co wydarzyło się tego dnia ale to, co zrobił pasowi bezpieczeństwa i poduszce powietrznej Zacha, nigdy nie będzie jednym z nich.

Siedział na pokładzie, obserwując Shelby i Molly, gdy ich goście przybyli i zaczęli wychodzić na zewnątrz po zatrzymaniu się w domu, by powitać Kate. Jego matka była pierwsza. Ian podszedł do niej i mocno go przytuliła. – Jak minął lot? - Szybko i miło. Twój samolot jest piękny i było miejsce dla nas wszystkich. Shelby zauważyła babcię. - Babcia Ellen! Babcia Ellen! - Twarz mamy rozjaśniła się, gdy Shelby rzuciła się w ramiona babci. - Mam dla ciebie nową piosenkę! Przytuliła Shelby i pocałowała ją w policzek. - Nie mogę się doczekać, żeby ją usłyszeć. Jego córka nie wiedziała nic o wyboistej przeszłości między ojcem a babcią i nigdy się nie dowie. Liczyło się tylko to, że wiedziała, że jest wielu ludzi, którzy ją kochają. Musiał podziękować Kate za to pojednanie. Nalegała na wysłanie zawiadomienia o narodzinach i nikt nie był bardziej zdziwiony niż on, kiedy zadzwoniła jego matka. Często zastanawiał się, czy nadal ma jego numer. 288

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Chciała wiedzieć, czy może wrócić do domu. - Tylko na krótką wizytę. Jestem pewna, że jesteś bardzo zajęty. Za namową Kate, zgodził się. - Naprawdę nie znajdziesz spokoju, jeśli jej nie wybaczysz. Ale powiedz jej jak się czujesz. Nie trzymaj niczego w środku. Przyleciał do Amarillo, wynajął nieokreślony, średniej wielkości samochód i spotkał swoją matkę w IHOP9 przy I-40. Wierciła się przy stoliku, kręcąc złotą obrączką na palcu. Wskazał jej lewą rękę. – Jaki on jest? - Tak mało wiedział o jej obecnym życiu i nic o mężczyźnie, za którego wyszła za mąż po tym, jak opuścił dom. - Nazywał się Walter. Był wspaniałym człowiekiem ale zmarł w zeszłym roku. Atak serca. - Przykro mi. Czy masz teraz kogoś w swoim życiu? - Musiał wiedzieć, czy prawdziwym powodem, dla którego do niego dotarła, było to, że nikogo nie ma. - Tak. Nie chcę innego męża, a chłopak brzmi głupio w moim wieku. Ale jest dobrym towarzyszem i jestem wdzięczna za jego opiekę. - W takim razie cieszę się z tobą. - Przyniosłeś zdjęcia dziecka? - Zapytała, a w jej głosie było takie pragnienie. Sięgnął do koperty i wyjął kilka zdjęć w różnych rozmiarach. - Zrobiliśmy je około tygodnia po urodzeniu Shelby. Wyglądała, jakby ofiarował jej cenny dar. Kiedy je obejrzała, przesunęła je do niego. - Możesz je zatrzymać, mamo. - Podał jej swój telefon. - Mam więcej, jeśli chcesz pooglądać. - Ona jest piękna. Podobnie jak twoja żona. Wygląda bardzo miło powiedziała mama, kiedy oddała mu telefon. - Kate jest wieloma rzeczami. Miła i piękna to tylko dwie z nich.

9

International House of Pancakes – knajpa śniadaniowa 289

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Gdy usiedli w kącie restauracji dzieląc posiłek po raz pierwszy od czasu, gdy opuścił dom, jego matka zaczęła wspominać, jak szczęśliwe były jego narodziny. - Byliśmy dość młodzi ale tak bardzo chcieliśmy zostać rodzicami. Pamiętam, jak byłam dumna z tego, kiedy przywieźliśmy cię do domu ze szpitala. Twój ojciec powiedział każdemu, kto chciał słuchać, że jego syn kiedyś zrobi niesamowite rzeczy. Ian uśmiechnął się, ponieważ jego ojciec wielokrotnie mówił te słowa. - W centrum Amarillo znajdowała się mała trupa teatralna. Dawno już jej nie ma ale od czasu, gdy miałam piętnaście lat, nigdy nie było produkcji, której nie byłam częścią. Czasami miałam główną rolę, czasem byłam dublerem. Kilka razy miałam małe role i kiedy zgłosiłam się na ochotnika do pomocy przy zestawach, nadal mogłam być angażowana. Uwielbiałam to wszystko, ale musicale były tym, gdzie naprawdę błyszczałam. Przez całe życie ludzie mówili mi, jak wyjątkowy był mój głos i że pewnego dnia zajdę daleko. Ian przypomniał sobie, jak raz natknął się na stary notatnik w piwnicy. Były w nim pozy i zdjęcia matki w różnych strojach. Nie zwracał wówczas na to większej uwagi, ponieważ nikt nigdy z nim o tym nie rozmawiał. - Sześć miesięcy po urodzeniu ciebie, twój tata zachęcił mnie do powrotu do teatru i dostałam rolę Velmy, w Chicago. Wiadomości szybko się rozeszły, że hollywoodzki reżyser będzie na widowni w dniu otwarcia, a po spektaklu reżyser teatralny odciągnął mnie na bok i przedstawił. Napełnił moją głowę różnymi rzeczami i chciał, żebym przeprowadziła się do Kalifornii na kilka miesięcy, bym mogła wziąć udział w przesłuchaniach i przeprowadzić test ekranowy, ale powiedziałam mu, że mam dziecko. Powiedział, że powinnam go zostawić w domu. Twój tata pracował wiele godzin, by nas wesprzeć, a ja nie miałem nikogo, komu ufałbym na tyle, by dbać o ciebie, kiedy mnie nie było. To nie miało znaczenia, ponieważ nie mogłam znieść myśli o byciu oddzielonym od ciebie. Zamiast tego moja dublerka poleciała i nigdy nie wróciła. Czasami widzę jej twarz w czasopismach. 290

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Wiedział w swoim sercu, że próbowała to powstrzymać. Ale kiedy zasiane zostały ziarna urazy, prawdopodobnie z każdym rokiem oddalali się od siebie. - Nigdy nie przestałam cię kochać, Ian. - Wielokrotnie kontaktowałem się z tobą. I za każdym razem, mnie odpychałaś. - Nie sądziłam, że zasłużyłam na udział w twoim życiu po tym, jak cię potraktowałam. - Ian przypomniał sobie słowa Kate. - Nie tak mierzymy miłość. - Przykro mi. Rozstanie z tobą, przez cały ten czas jest największym żalem mojego życia. Zanim wsiedli do swoich samochodów na parkingu, Ian powiedział: Chciałbym, żebyś nas odwiedziła. Poznała Kate. Spędziła czas z Shelby. Wtedy jego matka zaczęła płakać i od tego czasu ich odwiedzała.

Shelby odprowadziła matkę, żeby mogła posłuchać jej piosenki. Phillip i Susan pojawili się później. Bez wątpienia spędzili trochę czasu w środku ze Stevem i Diane, których całkiem dobrze poznali w ciągu ostatnich kilku lat. Phillip przeszedł na emeryturę w wieku pięćdziesięciu siedmiu lat - obowiązkowo w FBI - i on i Susan często odwiedzali Kostarykę. Shelby nazywała ich Nana i Papa i lubiła mówić ludziom, że ma dodatkowych dziadków. Charlie pojawił się ostatni na pokładzie. Uścisnął dłoń Iana, opadł na puste krzesło obok niego i podał mu piwo. - Na pewno masz w domu wiele kobiet. Dały mi te piwa i powiedziały, że stoję na ich drodze. Lepiej nie zbliżaj się przez cały weekend, Smith. Wciąż mi jesteś winien. - Nazywam się Bradshaw i ty to wiesz. - Zawsze zapominam, którego mam używać. - To jedyne, które teraz powinieneś znać. - Ian wypił piwo.

291

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Gdzie jest twoja lepsza połowa? Dziwię się, że nie dotarła tutaj, żeby się ze mną przywitać. - Żartujesz? Jestem pewien, że w miarę rozmowy przez stół kuchenny podaje się butelkę wina. Prawdopodobnie są już przy drugiej. Okazało się, że Kate miała rację: w końcu Charlie nie był takim graczem i dwa lata temu ożenił się z Jade, podczas ceremonii zachodu słońca na prywatnej plaży Kate i Iana. Charlie miał pewne zastrzeżenia co do osiedlenia się, ale nie miały nic wspólnego z tym, co czuł do Jade. Wkrótce po tym, jak Joshua Morrison wyszedł z więzienia, Charlie siedział w swoim biurze w siedzibie FBI w normalny dzień, kiedy na ekranie komputera pojawił się komunikat: WIEM, KIM JESTEŚ. Charlie wiedział od razu, kto go wysłał i zanim zaczął spotykać się z Jade, nie przeszkadzało mu to zbytnio. - Moja odznaka jest wraz z pistoletem - powiedział Ianowi. - Nie martwię się. Ale nawet po tym, jak zakochał się w Jade, trzymał ją na wyciągnięcie ręki, ponieważ martwił się, że naraża ją na niebezpieczeństwo. Pewnego dnia postawiła go pod ścianą i powiedziała mu, że po tym, jak straciła męża, obiecała, że nie będzie się martwić o rzeczy, które mogą się nigdy nie zdarzyć. Żyła swoim życiem w tej chwili i Charlie uznał, że dla niego też brzmi to jak dobry plan.

Zjedli obiad na trawniku z zapierającym dech w piersiach widokiem na ocean. Dorośli i dzieci zebrali się przy długim, prostokątnym stole i jedli lucjana i marynowanego tuńczyka złowionych tego ranka. Były krewetki, stek i krab i tak wiele dodatków, że Kate przypominała wszystkim, by zrobili miejsce na tort urodzinowy. Przynieśli go po obiedzie - duży tort dla gości i mały tort jednowarstwowy dla chłopca urodzinowego. Kate włożyła świecę w kształcie cyfry numer jeden w jej środek i kiedy ją zapaliła, wszyscy tłoczyli się wokół Spydera, by śpiewać. W 292

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

trzeciej zwrotce wszyscy oprócz matki Iana śpiewali: „Wszystkiego najlepszego, kochany Spyder”, ponieważ Ellen nigdy nie mogła nazwać swojego wnuka inaczej jak William. Kate rozebrała go do pieluchy, kiedy skończyli śpiewać i postawili mały tort na tacy jego wysokiego krzesełka. Chwycił garść ciasta i rozsmarował na włosach i kiedy zostało z niego tylko rozbity stos lepkich okruchów, wzięli go na kąpiel, ponieważ kąpiel w oceanie zawsze była nieskończenie przyjemniejsza niż wanna.

Słońce opadło niżej na horyzoncie, a niebo wypełniły smugi różu i pomarańczy. Podniecenie dnia wreszcie dogoniło Spydera i zasnął twarzą do dołu na piersi Iana, wciąż owinięty w ręcznik plażowy. Kate, Kristin i Jade patrzyły, jak Shelby i Molly zanurzają różdżki w wiaderku mydlin i biegają po trawie, a za nimi ciągną się gigantyczne bąbelki. Diane, Susan i jego matka dołączyli do nich. - Miałeś rację - powiedział Ian. - Jest tu wiele kobiet. - Również kilku mężczyzn. To musi być trudne dla samotnika takiego jak ty. Ian roześmiał się i napił się piwa. - Moja żona mogła mnie przekonać, że życie jest bardziej przyjemne, gdy jesteś otoczony rodziną i przyjaciółmi, ale możesz zostać zastąpiony. - Nie ma mowy, Bradshaw. Obaj wiemy, że jestem jedyną osobą, która może cię znosić. - Nie jesteś jedyny - powiedział, ponieważ gdyby musiał wybrać osobę odpowiedzialną za przekształcenie go w mężczyznę, którym był dzisiaj, Kate wygrałaby w przedbiegach. - Jak się mają sprawy z firmą? - zapytał Charlie.

293

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

- Mamy więcej pracy niż możemy sobie poradzić. - On i Kate stale rozwijali interes ale przyjmowali tylko klientów, którzy ich interesowali, a jeśli zadania nie można było wykonać z ich domowego biura, odmawiali. Pracują nie więcej niż trzy do czterech godzin dziennie; mniej, jeśli nie mieli na to ochoty. A kiedy Ian potrzebował usług prawnych, nie musi patrzeć dalej niż przez stół śniadaniowy. Bardzo lubił mieć własnego adwokata. Shelby wzięła dłoń babci Ellen i próbowała odciągnąć ją od grupy na trawniku, bez wątpienia, ponieważ chciała zaśpiewać kolejną piosenkę i wiedziała, że jej babcia zawsze będzie słuchać. Matka powiedziała kilka słów do Kate, która uśmiechnęła się i pokiwała głową. Zauważył, że zawsze ją pytała, jakby nie była pewna swojego miejsca, ale Kate nigdy nie sprawiała wrażenia, że nie ma do tego prawa. Może przyszła przez to naturalnie; Watts’owie byli niezwykli, gdy przyszło do przebaczenia. - Tęsknisz za tym? - zapytał Charlie i Ian nie musiał pytać go, o co mu chodzi. - Czasami. Ale jeśli przeżyjesz swoje życie przekonany, że czegoś brakuje, to właśnie tak się stanie.

- Co robią moi dwaj ulubieni hakerzy? - Zapytała Kate, kiedy dołączyła do nich na pokładzie. Ian przesunął Spydera, więc miał dla niej miejsce na kolanach. - Nawet nie chcesz wiedzieć - powiedział Charlie. - Nie wierz mu - powiedział Ian. – Tylko tak gada. Shelby zauważyła ich i pobiegła, by dołączyć do reszty rodziny. Pochyliła się na kolanach Kate i Ian objął ich wszystkich mocno. - Wygląda na to, że twoje kolana są dość pełne, Bradshaw - powiedział Charlie. Ian uśmiechnął się do Kate. - Nie. Mam idealną ilość miejsca. 294

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Później rodzice Kate, jego mama i Phillip i Susan zatrzymali się przy kuchennym stole pijąc kawę. Ian złapał wzrok Kate i skinął na nią palcem. Kiedy do niego dotarła, objął ją ramionami. - Nasza plaża? - Wyszeptał jej do ucha. - Tak - powiedziała. Shelby i Spyder spali już, mając w domu dorosłych, którzy mogliby się licytować, gdyby się obudzili i potrzebowali czegokolwiek. Księżyc w pełni rzucał blask na wodę, gdy Ian przejechał wózkiem golfowym obok budynku ochrony i bungalowu Roba. Ich cel znajdował się pół mili dalej, schowany w małej zatoczce. Był prywatny i tylko oni mogli tam być. Kate rozłożyła koc na piasku i Ian otworzył korek w butelce szampana, którą przyniósł, by ją zaskoczyć. - Nie mam truskawek - powiedział, wypełniając szklanki. - Wymigujesz się, Bradshaw. - Zamiast tego przyniosłem tort. - Odwinął go i nakarmił Kate ze swojej ręki. - Kto potrzebuje truskawek? - Powiedziała, gdy oblizywała lukier z jego kciuka. – Tort jest o wiele lepszy. Dzielili się ciastem, od czasu do czasu zatrzymując się, by napić się szampana i wymienić słodkie pocałunki. - Jestem tak lepki jak Spyder - powiedział Ian, kiedy skończyli. - To idź do oceanu. - Tylko jeśli do mnie dołączysz. - Nie przegapiłabym tego za nic na świecie. - Wzięła jego pusty kieliszek i położyła go na kocu obok jej. - Zdejmij wszystkie ubrania. 295

WHITE-HOT HAT

KATE & IAN 2

Tracey Garvis Graves

Powoli pokręcił głową, jakby nie mógł uwierzyć w jej prośbę. - Z tobą zawsze to samo, Katie. Zdejmij ubranie, Ian. Obróć się w kółko, Ian. Zaczynam się czuć uprzedmiotowiany. Uśmiechnęła się. - Czekam. Wstał i zdjął koszulę. Rozpiął szorty i pozwolił im upaść. - Tak trzymaj. Włożył palce w bokserki i wylądowały na piasku. Obdarzył ją długim, trzystu sześćdziesięciostopniowym widokiem swojego ciała. - Oszałamiające, prawda? - Skromny jak zawsze. - Chodź tu. Podeszła do niego, a on zdjął jej ubranie. Jej skóra lśniła w świetle księżyca i wiedział, że będzie czuć tak samo miękko, jak wyglądała. Palcem wskazał ścieżkę, która zaczęła się tuż pod jej uchem i skończyła na łuku jej biodra. Wziął ją za rękę i poprowadził do wody. - Czy jesteś szczęśliwa? - Zapytał, gdy unosili się na plecach w ciepłej wodzie, splatając palce. Nie miał na myśli tylko w tej chwili. Ścisnęła jego dłoń. - To wszystko, na co miałam nadzieję. Nic nie było ważniejsze niż to, co zbudowali razem. Nie obyło się bez wzlotów i upadków ale czuł, że Kate zgodzi się, że miłość, którą dzielili i życie, które stworzyli, były ich największą przygodą.

KONIEC.

296