Jocelynn Drake - Burn the night Rozdział VI.pdf

4 Pages • 2,453 Words • PDF • 109.1 KB
Uploaded at 2021-09-24 14:46

This document was submitted by our user and they confirm that they have the consent to share it. Assuming that you are writer or own the copyright of this document, report to us by using this DMCA report button.


ROZDZIAŁ 6 Barrett przyjechał do mojego miejskiego domku kilka godzin po zachodzie słońca, dając mi wystarczająco czasu do obudzenia się i dołączenia do Danausa na mieście. Alfa likantropów był ubrany w spodnie i koszulkę polo, wyglądając bardziej jak szanowany biznesmen niż umazany we krwi zabójca. Zmiennokształtny nie przyszedł sam. Za nim stał z na wpół wypalonym papierosem, zwisającym z kącika ust Daniela Crowleya. Detektyw był jednym z niewielu ludzi w całym mieście Savannah, który dowiedział się o istnieniu nocnych wędrowców i wilkołaków, kiedy jego szwagierka została członkiem sfory z Savannah. Crowley był na tyle uprzejmy, aby pomóc mi w wielu spornych sprawach policyjnych, które szokowały wielu ludzi. Nie tylko wiedział o naszej tajemnicy, ale także pomagał ją chronić. Ale jestem wciąż więcej niż trochę zaskoczona, że Barrett przyprowadził go do pomocy. Oznaczało to, że o ile niektóre pytania były o naszej małej stłuczce dwóch samochodów, artystycznie przygotowanej ostatniej nocy przez nadmiar alkoholu i kilka połamanych ludzi, którzy trafili do szpitala z mglistymi wspomnieniami. - Dobrze Cię widzieć, Barrett. – Powiedziałam, gdy skinęłam im obu, aby weszli do środka. – Daniel, cóż za zaskoczenie. - Nawzajem, Mira. – Powiedział detektyw, strzepując niedopałek tlącego się papierosa, gdy wchodził na dziedziniec prowadzący do mojego domu. Zmarszczył brwi, kiedy zobaczy Danausa, który ledwo mieścił się w drzwiach, prowadzących do salonu. Danaus tylko skrzyżował ręce na piersi i nic nie powiedział. – Po fiasku z córką senatora, muszę przyznać, że miałam nadzieję iż nie spotkam Cię przez dłuższy czas. Wygląda, na to, że zabrakło mi szczęścia. - Miałam nadzieję, że będzie to przyjacielska wizyta. Nie widzimy się wystarczająco często, Daniel. Jak tam Anne i dziewczynki ? - Żona i dzieci mają się perfekcyjnie dobrze, nieświadome koszmaru, który rozgrywa się w Savannah. Pokręciłam głową, gdy wyprowadził dwóch dżentelmenów korytarzem do małej biblioteczki na lewo. - Zawsze jesteś taki radosny. – Oparłam się o biurko, gdy Barrett i Daniel usiedli w skórzanych fotelach przed biurkiem. Danaus zmienił drzwi wejściowe na te do biblioteki. Jednak wyglądał trochę bardziej swobodnie, gdy wepchnął ręce do swoich ciemnioniebieskich dżinsów. Miałam właśnie dzwonić do Portu, informując , że inny barman zastąpi Danausa, gdyż ten nie zjawi się tam dzisiejszej nocy. Mieliśmy ważniejsze sprawy, którymi musieliśmy się zająć i wolałam mieć łowcę przy sobie. - Zakładam, że Barrett powiedział Ci, co się wydarzyło wczoraj w nocy. – zaczęłam, zwracając pełną uwagę detektywa, kiedy każdy był rozproszony. - Mam wrażenie, że otrzymuję coraz prawdziwszą wersję wydarzeń niż tą, którą usłyszałem od swojej histerycznej szwagierki i brata. – Przyznał, składając ręce na brzuchu. – Grupa mężczyzn zjawiła się w lesie z pistoletami i zaczęła polować na ludzi, jak na zwierzęta. To nie będzie tolerowane w moim okręgu. Nie chcę mieć szwagierki, która będzie przerażona, aby wyjść z domu, podczas każdej pełni księżyca. - Teraz masz pełne zrozumienie tego, co się dzieje. – Powiedziałam z westchnieniem. – Co zamierzamy z tym zrobić ? - Musimy dowiedzieć się, skąd oni o tym wiedzą. – Odrzekł Barrett. - Latem ubiegłego roku, Twoi ludzie byli w stanie włamać się do ich systemów komputerowych. – Przypomniałam mu. Członek Przymierza Światła Dnia wszedł na moje terytorium polując na mnie i udało mu się zrobić mi zdjęcie aparatem cyfrowym. Jak rzecz, likantropi zhakowali jego system i usunęli informacje o mnie. – Zdobyłeś od nich jakieś informacje. Mógłbyś zrobić to jeszcze raz ? Barrett pokręcił głową. - Monitorowaliśmy ich system przez kilka miesięcy, zanim w końcu zmodernizowali swój system bezpieczeństwa. Nie byliśmy w stanie dostać się z powrotem do ich plików i obawialiśmy się spróbować ponownie, bo mogliby nas śledzić. Ich tajemnice są dla nas niedostępne od miesięcy. - Nigdy nie odkryliście czegoś , czym potencjalnie mogliby być ? – Zapytał Danaus z przedpokoju. - Rozmawiałem z wieloma różnymi sforami w ciągu ostatnich kilku godzin. – Przyznał zmęczony Barrett, pocierając nasadę nosa kciukiem i palcem wskazującym. – Nie tylko my zostaliśmy zaatakowani. Sfory z St. Louis, Austin i Denver zostały również zaatakowane. Byliśmy jedyną, która nie odniosła ofiar. Jednakże, członkowie Przymierza Światła Dnia zostali zamordowani w różnych atakach. Zwłoki nigdy nie zostały odnalezione, ale powstaje

wiele pytań o liczebność mężczyzn, którzy nagle zniknęli. Sytuacja szybko się komplikuje – policja niewątpliwie ma zamiar szukać zaginionych. - Likantropi będą czyści, w ciągu następnych kilku tygodni – zaryzykowałam. – ale kiedy znów będzie pełnia księżyca, ludzie wybiorą się na wędrówkę do lasu, aby sprawdzić , czy nie powtórzy się ten sam incydent, który doprowadził do zniknięcia wielu myśliwych. - Czy można z tym coś zrobić ? – Zapytał Barrett. – Jest coś, co mogliby zrobić Twoi ludzie ? - Jak manipulacja wspomnieniami ? – Powiedziałam, unosząc brew. – Jest ich zbyt wielu. Teraz, doniesienia wiszą w powietrzu. Trwają tam przeszukiwania przez ludzi i psy. Nikt nie będzie w stanie dotrzeć do każdego z nich. - Ale udało Ci się zeszłego roku ukryć kompromitację naturi latem w Londynie i ludzką ofiarę na Machu Picchu. – Danaus wtrącił, powodując, że zmarszczyłam brwi na jego słowa. To nie tak, że naprawdę nie chciałam pomóc Barrettowi. Cholera, to było w najlepszym interesie każdego, kto należał do tego świata. Niestety, jeśli do innych sfor zostały wysłani myśliwi, to było ich około osiemdziesięciu. - A co z Sabatem ? – Zapytał Barrett. Pokręciłam głową, kiedy skrzyżowałam ręce na piersi. Nienawidziłam przyznawać się do tego. - Zajmie im miesiące na podjęcie decyzji. Nie będą w stanie Ci pomóc. Jednak, mogę wykonać parę telefonów do nocnych wędrowców , którzy sprawują kontrolę w St. Louis, Austin i Denver. Mogą mieć jakąś kontrolę nad szkodami, które właśnie się rozpoczęły. Musimy mieć rękę na pulsie i rozprawić się z Przymierzem Światła Dnia. Musimy dowiedzieć się, co wiedzą i zebrać informacje. - Potrzebujemy wtyki w Przymierzu. – Powiedział Danaus. Rozejrzał się i machnął ręką na mnie. – Chętna na wycieczkę do Atlanty ? Mógłbym zdobyć przeszły system bezpieczeństwa, który mają w swojej siedzibie, a Ty mogłabyś ukryć nas przed wzrokiem ludzi, którzy wędrują wokół. - A co jeśli ich źródłem jest inny likantrop, nocny wędrowiec albo czarnoksiężnik ? – spytałam. – Moje moce byłyby wówczas bezużyteczne i bylibyśmy odsłonięci. Nie mamy na ten temat żadnych informacji i chciałabym wystawić grupę, zakładając, że jeszcze o mnie nie wiedzą. - Myślisz, że ktoś z naszego gatunku odwrócił się od nas ? – Warknął Barrett. - Widzieliśmy wilkołaka i czarownicę podróżujące z Przymierzem zeszłego lata. – odpowiedziałam, pamiętając spotkanie moje i Tristana, które mieliśmy w ciemnym zaułku w Londynie, zaledwie kilka miesięcy wcześniej. – Rozumiem przez to, że ktoś zdobył poufne informacje. W przeciwnym razie, nigdy nie byliby w stanie zaatakować w czterech różnych miejscach tak szybko. Nikt nie odezwał się słowem przez kilka sekund. Wtedy Daniel przemówił, przerywając ciszę, która narastała w pokoju. - Więc to co mówisz, to że człowiek musi przeniknąć do Przymierza i następnie zdawać raporty. – To nie była do końca to co miałam na myśli, ale miałam przeczucie, że oboje Barrett i Daniel doszli do tego samego wniosku przed przekroczeniem progu mojego domu. Było oczywiste, że musieliśmy upewnić się ,że nie ma żadnych innych opcji , zanim podejmiemy takie ogromne ryzyko. Wzięłam głęboki wdech, gdy opuściłam ręce na krawędź biurka. Wpatrując się w podłogę, chciałam, aby były inne plany, na pewno potrzebowaliśmy kogoś w środku, szpiegującego ich działalność. - Człowiek byłby najlepszy do tego zadania. – Przyznałam niechętnie. – Mogłabym zrobić drobnych korekt pamięci, w przypadku gdyby nocny wędrowiec lub czarnoksiężnik infiltrował ludzki umysł nie odnalazłby żadnej zdrady. Przynajmniej nie od razu. To musi być względnie krótka misja. Dostać się tam, uzyskać dostęp do niektórych, podstawowych informacji – takich jak imię zdrajcy – a następnie wydostać się stamtąd tak szybko jak to jest możliwe. - Jednakże – zaczął Danaus – osoba, która podejmie się tego zadania, musi zdać sobie sprawę z tego, że jest to bardzo niebezpieczne. Jeśliby go odkryli, byłoby nieuniknione , że zabiliby go od razu. Zgłaszam się na ochotnika. Mogę zablokować moje myśli lepiej niż większość ludzi, a po latach polowania na nocnych wędrowców, mogę przejść rekrutację do Przymierza. Uśmiechnęłam się słabo do niego i pokręciłam głową. - Jestem pewna, że wszyscy doceniają Twoją propozycję ,ale jeśli mają czarnoksiężnika lub wiedźmę po ręką, to jest to prawdopodobne, że będą w stanie wyczuć Twoje moce. Byłbyś szybko zakwalifikowany jako jeden z „innych” i mogliby Cię nie przyjąć. Ponadto, jest szansa, że już wiedzą o mnie, a jeśli to prawda to wiedzą również o Tobie, biorąc pod uwagę nasze częste skojarzenia. To wspaniała oferta i pomysł, ale nie sądzę, że to by zadziałało. - Niestety, zgadzam się z Mirą. – Powiedział Barrett. – Wiadome jest w całym Savannah, że nie jesteś do końca człowiekiem. A jeśli jest to powszechnie wiadome wśród naszych ludzi, to musimy przyjąć, że Przymierze Światła Dnia również jest tego świadome. Potrzebujemy kogoś, kto jest po prostu człowiekiem.

- Dlatego w to wchodzę. – Powiedziałam Daniel z wielkim westchnieniem. – Wyjadę jutro rano do Atlanty i wynajmę mieszkanie. Już powiedziałem żonie, że wybieram się na tajne zadanie i nie będę się komunikować z nią przez pewien czas. Wziąłem również urlop. - Absolutnie nie. – Oświadczyłam, zrywając się na równe nogi. – To nonsens. Nigdzie się nie wybierasz, a szczególnie blisko tego przeklętego centrum. - Jest najlepszy kandydatem i jedynym rozwiązaniem w tym momencie. – Cierpliwie przekonywał mnie Barrett. - Ma także żonę i dzieci, o których musi myśleć. – Odpowiedziałam. - Jest również przeszkolonym policjantem. Wie, jak radzić sobie w sytuacjach zagrożenia. – Powiedział Danaus, zdobywając w ten sposób moje krzywe spojrzenie. Nie spodziewałam się, że natychmiast weźmie stronę Barretta i detektywa. – Wie wystarczająco jak funkcjonują likantropi i nocni wędrwowcy, aby szukać tego co jest nam potrzebne z centrali. - Nie zaszkodzi również to, że naprawdę nie lubię nocnych wędrowców. – Dodał Daniel, uśmiechając się do mnie. Potrząsnęłam głową na człowieka, ignorując jego słowa. - W ogóle mi się to nie podoba, Danielu. Podejmujesz zbyt duże ryzyko. Wiem, że wszyscy to doceniamy, ale z odrobiną czasu możemy być w stanie znaleźć kogoś innego. Kierując swój wzrok w kierunku Danausa. – A co z łowcami z Temidy, których przeszkoliłeś ? Czy któryś z nich jest na tyle lojalny wobec Ciebie, aby być chętnym do infiltracji siedziby Przymierza dla nas ? - Może, ale nie ufałbym , że któryś z nich postawi lojalność wobec mnie nad lojalnością wobec Ryana. – Odpowiedział. – Nie chciałbym teraz kusić losu, jeśli chodzi o tego czarnoksiężnika, biorąc pod uwagę, że aktualnie nie rozmawiamy ze sobą. Może nie chciałby ryzykować wydaniem sekrety, ale nie chcę wyobrazić sobie, jak mógłby potencjalnie wykorzystać to na swoją korzyść. Westchnęłam, odsuwając się od biurka, ale nie było miejsca , abym pochodziła po pokoju, więc zmniejszyłam odległość między nami , krzyżując ręce na piersi. W tym momencie byłam chętna zaryzykować życie człowieka, które dokładnie nie znałam, więc nie chciałam przyjąć do wiadomości, że Daniel był naszym najlepszym wyborem. Rozumiał nocnych wędrowców i wilkołaki. Był wystarczająco zrzędliwy i stuknięty, aby przekonująco wypaść do bycia zdegustowanym człowiekiem, która chce wytępić dwie inne rasy. Jeśliby go sprawdzili, odkryliby, że był detektywem i to by wyjaśniało, skąd dowiedział się o likantropach i nocnych wędrowcach. To wszystko do siebie idealnie pasuje. - Nienawidzę tego pomysłu. – Przyznałam. - Ale… - Pogonił mnie Daniel. - To najlepsze co mamy, zwłaszcza, że mamy mało czasu. – Kontynuowałam. - Musimy mieć to pod kontrolą zanim nadejdzie następna pełnia księżyca, aby lokalne sfory mogły polować i biegać bez żadnego strachu. - W takim razie, jutro wyjeżdżam. – Zadeklarował. – Barrett już opracował niezawodny sposób, aby się komunikować, tak aby nie zostać nakrytym. W przeciwnym razie będę całkowicie pozbawiony kontaktu, aż wrócę do Savannah. - A kiedy wrócisz, będziesz pod stałą ochroną. – Oznajmiłam. - To jest absurdalne! – Warknął. Odepchnęłam się od biurka i chwyciłam ramiona krzesła, na którym siedział Daniel, opierając się na tyle blisko, że czubkiem swojego nosa dotykałam czubek jego. – Tak jest ? Co jeśli dowiedzą się, że byłeś szpiegiem ? Co jeśli znajdą informacje na temat tego, kim naprawdę jesteś i czym się zajmujesz ? Czy zdajesz sobie naprawdę sprawę z tego, w czym siedzisz ? Jeśli Przymierze Światła Dnia odkryje, że jesteś szpiegiem, zemszczą się na Tobie. Nie mogę na to pozwolić. Wilkołaki będą się strzec podczas dnia, a reprezentacja nocnych wędrowców w nocy do czasu, gdy Przymierze Światła Dnia nie zostanie trwale wyeliminowane. - Mira – zaczął Daniel, odchylając się do tyłu tak daleko jak tylko mógł, aby zobaczyć mnie wyraźniej. Zwróciłam swoją uwagę ku Barrettowi, który siedział obok niego. - Mylę się ? – Zażądałam odpowiedzi. Alfa sfory z Savannah powoli pokręcił głową. - Nie mylisz się. – Następnie, zwracając się do detektywa, powiedział. – Zdajemy sobie sprawę z wielkiego zagrożenie, które podejmujesz dla obu naszych ras. Ty i Twoja rodzina będzie pilnowana , podczas gdy Ciebie nie będzie i po powrocie także. - A co jeśli nie wrócę ? – Wyrzucił z siebie Daniel.

Wyprostowałam się, zrobiłam krok do tyłu i marszcząc brwi, spojrzałam na Barretta. Wilkołak przemówił, zanim ja mogłam. - Twoja rodzina zawsze będzie pod ochroną. – Skierował swe słowa do detektywa.- Będą częścią sfory z Savannah i dane im będą wszystkie uprawnienia. - Nie chcę, aby moja żona i dzieci wiedziały o… o tym wszystkim. – Warknął Daniel, kładąc swoje ręce zarówno na Barrecie i mnie. – Oni nie muszą wiedzieć o tym świecie, jeśli to możliwe. - Nie będą wiedzieć. – Szybko rzekłam. – Barrett i ja mamy inne sposoby pomocy. Twoja żona i córki nie będą się miały o co martwić, czy to o pieniądze , czy o ochronę przed Przymierzem Światła Dnia. - To wszystko, co mnie obchodzi. – Odpowiedział Daniel z lekką irytacją w głosie, gdy wstał z fotela, a następnie podniósł się Barrett. – Jeśli nie masz nic przeciwko, muszę iść do domu, do mojej żony i dziewczynek. Chciałbym spędzić z nimi trochę czasu przed wyjazdem z miasta. - Rozumiem. – Powiedziałam, wskazując na drzwi wejściowe. - Będę Cię na bieżąco informował o wszelkich informacjach, które Daniel do mnie wyśle.- Zaoferował Barrett, kiedy otworzyłam drzwi. Skinęłam głową, moja ręka mocno zaciskała klamkę. Daniel zamierzał wyjechać i zniknąć wewnątrz Przymierza Światła Dnia w Atlancie. Mogłabym to wszystko zatrzymać z odpowiednią sugestią, genialnym pomysłem, który zatrzymałby go przed utonięciem w naszym świecie. Ale nie powiedziałam nic do obu mężczyzn, którzy wychodzili. Zatrzasnęłam drzwi i stałam, gapiąc się przez szybę. Nie widziałam ich rozmawiających, tworzących planów, kiedy schodzili po kamiennych schodach. Były tylko moje własne pokręcone myśli. Danaus pojawił się za mną i położył uspokajająco dłoń na moim ramieniu, lekko je ściskając. - Nic mu nie będzie. – Powiedział łowca, ale nie słyszałam w tych słowach zwykle towarzyszącego mu przekonania. Żadne z nas nie uważało, że Danielowi nic się nie stanie. Wchodził do legowiska diabła, dlatego, że my byliśmy zdesperowani. - Nienawidzę tego. – Powiedziałam ostatni raz, pozwalając opaść moim powiekom, ponieważ nie mogłam nic zrobić z ryzykowaniem jego życia.
Jocelynn Drake - Burn the night Rozdział VI.pdf

Related documents

5 Pages • 1,379 Words • PDF • 267.8 KB

4 Pages • 2,453 Words • PDF • 109.1 KB

7 Pages • 3,339 Words • PDF • 293.4 KB

430 Pages • 99,171 Words • PDF • 3.2 MB

22 Pages • 6,363 Words • PDF • 744.5 KB

1 Pages • 171 Words • PDF • 19.6 KB

100 Pages • 60,721 Words • PDF • 12.6 MB

306 Pages • 76,890 Words • PDF • 1.3 MB

83 Pages • 24,243 Words • PDF • 916.3 KB

12 Pages • 2,533 Words • PDF • 792.7 KB

163 Pages • 99,340 Words • PDF • 23.7 MB