Alice Clayton -The Redhead Series- Namiętna gra (1).pdf

254 Pages • 78,695 Words • PDF • 1 MB
Uploaded at 2021-09-24 14:49

This document was submitted by our user and they confirm that they have the consent to share it. Assuming that you are writer or own the copyright of this document, report to us by using this DMCA report button.


tłum. Galina09, korekta Vi

1

tłum. Galina09, korekta Vi

Rozdział 1 – Zdajesz sobie sprawę, że widziałam cię już wcześniej nago, prawda? – krzyknęła Holly przez zamknięte drzwi. – Tak, Kochana, ale to było jakiś czas temu. Nie sądzę, byś była na to gotowa. – Czy to sytuacja - 'nie sądzę byś była gotowa na tę galaretę'? – Czy ty naprawdę powiedziałaś to, co powiedziałaś, do półnagiej dziewczyny? Serio, powinnaś wiedzieć lepiej. Przyprawiasz mnie o kompleksy. Małpa. – Za bardzo to przeżywasz, Grace. – Powiedziała co wiedziała – wymruczałam. – Wow. – usłyszałam jak to mówi i zaczęłam śmiać się sama do siebie. Byłam w trakcie próby wciśnięcia się w nową parę jeansów, które miały tak niski stan, że powinny być nielegalne. – Wystarczy – oznajmiła Holly – Wchodzę. Wciągaj brzuch, Grace! Weszła do środka, zatrzymując się, kiedy zobaczyła mnie siłującą się na łóżku. Leżałam płasko na plecach, w cudnym koronkowym biustonoszu w kolorze brzoskwini, z wciągniętymi do połowy ud spodniami, które kupiłam dzięki jej namowie, mimo że wiedziałam, iż nie jestem wystarczająco młoda, by nosić je w sposób na jaki zasługiwały. Holly zawsze znalazła metodę, by namówić mnie na rzeczy, które chciała żebym zrobiła (pod pozorem, że wiedziała co było najlepsze dla mnie). I na Boga, prawie zawsze miała rację. – Słodka matko – powiedziała, wyrażając uznanie dla mojego stanika. – Czy muszę brać szczypce i ubierać się w kombinezon? Czy nie widziałyśmy kiedyś czegoś takiego w jakimś filmie? – zadumała się, zmieniając tor myślenia. – Tak, tak widziałyśmy... Może mała pomoc? Mam tu wszystko na wierzchu. Chciałabym już schować te maleństwa – odpowiedziałam, walcząc, by nie spaść z łóżka. – Widzę. OK, wstrzymaj oddech – ostrzegła i wcisnęła mój tyłek w jeansy, pociągnęła suwak do końca, co pozbawiło mnie tchu. – Święty Boże. Moja macica chyba się wyprowadziła. Ta, mam ją na plecach. – 2

tłum. Galina09, korekta Vi

jęknęłam. Nie mogłam uwierzyć jak ciasne były te spodnie, mimo że byłam cholernie dumna mogąc je nosić. Poczułam jak dreszcz 'dajesz radę dziewczyno' przebiegł mi po plecach, chociaż to równie dobrze mógł być brak tlenu, bo te cholerne jeansy odcinały mi dostęp powietrza. Czy ludzie wciąż mówią 'dajesz radę dziewczyno'? Chyba naprawdę muszę to przemyśleć. Holly pomogła mi zejść z łóżka i odwróciłam się, by popodziwiać jak wyglądam w tych ściskających tyłek spodniach, myśląc, że jednak mogłabym je zdjąć. Wciąż przyłapywałam się na zerkaniu w lustro, by upewnić się, czy to naprawdę ja. Zauważyła, że się sobie przyglądam i zaśmiała się. – Wyglądasz smakowicie, moja droga. Zdecydowanie bym cię przeleciała. – To urocze, Holly. Dzięki – uśmiechnęłam się do niej, kontynuując pozowanie przed lustrem. Zaczęłam wyginać się jak modelka w Vogue i zachichotałam. – Grace. Uspokój się. 'Vogue-owanie' jest, cóż, złe. Żadne wytłumaczenie nie jest wystarczająco dobre, żeby to robić – zaśmiała się i podnosząc kciuk w górę wyszła z pokoju. Ostatnio straciłam trochę na wadze. Szczerze mówiąc, wyglądałam teraz lepiej, niż kiedy byłam w collegu. Holly była ze mnie dumna i często upewniała się, że o tym pamiętam. Holly Newman poznałam w collegu. Mimo że naszym głównym przedmiotem był teatr, Holly wiedziała, iż woli świat z tyłu sceny, zwłaszcza jego biznesową stronę, a ja widziałam się na scenie. Przez cały czas, kiedy byłyśmy w szkole, robiłyśmy plany zatrząśnięcia światem rozrywki. Ona miała mieć swoją własną agencję i kierować tylko największymi talentami, pracując z ludźmi o podobnych wizjach artystycznych. Ja, z drugiej strony, miałam gwiazdy w oczach i chciałam być sławna, sławna i jeszcze raz cholernie sławna. Przeprowadziła się na wybrzeże sześć miesięcy przede mną i kiedy w końcu się tu pojawiłam, ona pracowała już jako młodszy agent w jednej z największych firm w tym mieście. Miała prawdziwy talent do kierowania artystami, wiedząc kiedy musi być twarda, a gdy pogłaskać po głowie. Wiedziała, kiedy musi walczyć o swoich podopiecznych, a kiedy 3

tłum. Galina09, korekta Vi

wykonać jakąś krecią robotę, która zaowocuje w przyszłości. Gdy przyjechałam, załatwiła mi dorywczą pracę w agencji, a ja z podziwem przyglądałam się, jak stawała się tym, kim była teraz, w tym wciąż męskim świecie. Ze swoim wyglądem, perfekcyjnie złotymi włosami, fantastyczną figurą i stylistyczną doskonałością, Holly cały czas była pytana, dlaczego woli pracować za sceną niż przed kamerą. Była zjawiskowa. Ale zawsze wtedy śmiała się i mówiła, że to po prostu nie dla niej, i pracowała jeszcze ciężej, by udowodnić, że zasługiwała na to, co dostawała. Pokochałam L.A. kiedy tylko tu przyjechałam. Zamieszkałam z Holly, zaczęłam uczęszczać na kursy aktorskie i pracować razem z nią w agencji, a wszystko to jednocześnie z wieczornym podawaniem do stołów w restauracji w Santa Monica. Naprawdę czułam jakbym żyła w hollywoodzkim stylu, o którym marzyłam odkąd tylko pamiętam. Po około sześciu miesiącach Holly przekonała swojego szefa, że powinnam zacząć chodzić na castingi i zaproponowała, żeby mnie reprezentowali. Byłam gotowa, dobrze grałam, moje zdjęcia były nieskazitelne... i zaczęłam czekać. I czekać. A potem jeszcze trochę poczekałam. W końcu zgodzili się mnie przyjąć, jeśli Holly zgodzi się podpisać ze mną umowę na wyłączne przedstawicielstwo. Zaczęła wysyłać mnie na przesłuchania. Więc chodziłam. Do diabła, przeszłam chyba przez wszystkie castingi w tym mieście. I byłam cholernie dobra. Ale inni tez byli. Ani razu nie dostałam pracy. To, czego ci nie mówią, gdy dorastasz na Środkowym Zachodzie, lata świetlne od L.A., to to, że kiedy przeprowadzisz się do Hollywood, każdy jest pretendentem do tytułu Miss Gorącej Laski. Wszyscy myślimy o sobie, że jesteśmy najpiękniejsi, najzdolniejsi i że tylko my mamy to, co potrzeba. Wszyscy sądziliśmy, iż posiadamy największy talent, że mamy coś, czym możemy podzielić się ze światem i nie możemy zrozumieć, jak do cholery to możliwe, że nie dostaliśmy żadnej oferty pracy. Problem w tym, że w L.A. nie możesz być tylko ładną buzią, bo to można sobie zrobić. Nie możesz mieć tylko jakiegoś tam dobrego ciała, ponieważ inni są napompowani i umięśnieni w miejscach, o których ci się nawet nie śniło. Nie możesz po prostu chichotać i rzucać włosami, ponieważ ktoś już to robi. Każdego roku do L.A. przyjeżdża tyle samo osób, ile wyjeżdża, kulejąc z powrotem do swoich rodzinnych miasteczek, jak małe żałosne 4

tłum. Galina09, korekta Vi

ofermy, opowiadając przy drinku kumplom z liceum swoją smutną historię pod tytułem 'mieszkałem w Kalifornii'. I ja byłam jedną z tych oferm – wytrzymałam w Los Angeles osiemnaście miesięcy. Uciekłam, czując się jak nieudacznik po raz pierwszy w życiu. Pozwoliłam miastu i przemysłowi się pobić. Ale wróciłam. Zajęło mi to dziesięć lat i tym razem... nie zmierzałam donikąd. *** Holly urządzała w swoim domu imprezę, aby uczcić rozruch swojej nowej firmy zarządzającej. Ostatnio zrezygnowała z posady w agencji i zaprosiła do współpracy kilkoro bliskich przyjaciół i aktorów, których reprezentowała. Kilku z nich zdecydowało się zostać w starej agencji, ale była tak dobra w kierowaniu karierą, szczególnie młodych talentów, że wielu poszło za nią. Odkąd wróciłam do L.A. zatrzymałam się u niej, w jej domu na wzgórzach. Świetnie sobie radziła i miała piękny dom na Mulholland Drive, z widokiem na znajdujące się w dole miasto. Co sprowadza nas do moich niezgodnych z prawem jeansów. Jako trzydziestotrzylatka, wciąż widząca siebie z dodatkowymi kilogramami, starałam się wbić sobie do głowy, że muszę iść na tę imprezę w tej konkretnej parze spodni. Dobrałam do nich całkiem konserwatywny, turkusowy, wiązany na szyi top i wsunęłam nogi w ładne buty z odkrytymi palcami i piętami. Wyglądały nieźle. Włosy zostawiłam rozpuszczone, co rzadko robiłam, ale Holly schowała wszystkie moje gumki do włosów. Byłyśmy dzisiaj po południu u fryzjera i moje rude loki opadały na plecy w miękkich falach. Stylista naprawdę zasłużył na zapłatę i nawet ja byłam gotowa przyznać, że miałam włosy jak z reklamy szamponu. Impreza trwała w najlepsze i wszyscy świetnie się bawili. A ponieważ Holly zajmowała się wyłącznie talentami, w które chciała inwestować, stali się oni także jej bliskimi przyjaciółmi. Zawsze kręcili się po domu i jej krąg znajomych szybko stał się i moim kręgiem. 5

tłum. Galina09, korekta Vi

– Grace, nie mówisz poważnie. Feldman jest dużo bardziej gorący niż Haim. Byłam pogrążona w dyskusji z Nickiem, scenarzystą, którego Holly znała od lat. Stał się i moim przyjacielem od kiedy wróciłam i zawsze mogłam liczyć na niego, jako skrzydłowego na imprezie. Dziś wieczorem zaszaleliśmy z martini. Mocno zaszaleliśmy. Czekał na aktora, którego Holly zaczęła ostatnio reprezentować. Aktora, który najwyraźniej miał być następną wielką gwiazdą. Nie miałam jeszcze okazji go poznać, ale Nick przyznał, że on owszem miał i jest, cytuję, 'smakowity, przepyszny... odrobinę niechlujny, ale w totalnie seksowny sposób.' Poza tym jego brytyjski akcent był 'cudowny', 'wart grzechu' i w stylu 'właź na mnie i mnie przeleć'. Ta, Nick był gejem...1 – W porządku – zaczęłam – przyznaję, że Corey Feldman był genialny w Goonies i

nawet całkiem milusi w Stań przy mnie, ale i tak wiem swoje – zaprotestowałam, zdeterminowana by wygrać tę rundę. Mieliśmy już ostatnio podobną dyskusję na temat Steve Carrel vs. Ricky Gervais i nie skończyło się to dobrze. Ktoś może zostać uszkodzony. Usłyszałam parsknięcie za sobą i ktoś z 'cudownym' brytyjskim akcentem powiedział: – Myślę, że musisz dać przewagę Haim'owi, chociażby tylko za całowanie Heather Graham. Odwróciłam się, by ogłosić oczywisty geniusz nowo przybyłego za znajomość Prawa

jazdy i wtedy zobaczyłam kim właściwie był. – Hej, jesteś Super Sexy Naukowcem! – Krzyknęłam niezależnie od siebie, przyciskając dłonie do ust, kiedy tylko skończyłam mówić. Mogłam poczuć, jak moja twarz momentalnie zrobiła się czerwona. Holly miała zdjęcie tego gościa na komputerze i przez ostatni miesiąc nazywała go Super Sexy Naukowcem. To był jej nowy klient, następna wielka gwiazda. Występował w filmie, na planie którego pierwszy klaps padł jesienią, a który już wywoływał poruszenie na mieście. Nie wiedziałam zbyt wiele na temat filmu, ale wiedziałam, że Holly była bardzo podekscytowana mogąc reprezentować ten konkretny talent. Super Sexy Naukowiec uśmiechnął się, zmieszanym i nieco zażenowanym uśmiechem. 1

Po takim opisie Brytolka też jestem gejem;] ~Vi

6

tłum. Galina09, korekta Vi

Czy on zdawał sobie sprawę, jak seksowny był to uśmiech? O tak, wiedział. Wyciągnął do mnie dłoń i z akcentem Brytyjskiej Królowej powiedział: – Właściwie to jestem Super Sexy Jack Hamilton.

7

tłum. galina09, korekta Vi

Rozdział 2 Usłyszałam jak Nick gwałtownie wciągnął powietrze i prawie mnie przewrócił, kiedy przepychał się, by uścisnąć dłoń Jacka, zaskakując go przy tym. – Cześć Jack. Jestem Nick. Widziałem cię w filmie Jej lepsza połowa. Byłeś

fantastyczny. Widziałem też twoje zdjęcia w Entertainment Weekly. Wiem, że nie wszystkim podobała się okładka, ale ja byłem zachwycony! Nie widzę nic złego w noszeniu kiltu, skoro masz takie świetne nogi. Mieszkasz teraz w L.A.? Cieszysz się na Time'a? Wow. Jesteś śliczny – Nick zapomniał o oddychaniu i tylko to powstrzymało go przed dalszym mówieniem. Podczas tego werbalnego ataku, przyglądałam się, jak wyraz twarzy Jacka zmienia się z zaskoczonego na zmieszany, potem na zdziwiony, a na końcu ledwie powstrzymywał śmiech. Zachichotałam i zaczęłam wyswobadzać rękę Nicka z dłoni Jacka. – Spokój, wielkoludzie. Możesz mówić Jackowi, że jest piękny przez całą noc, ale nie chcesz go zszokować i przestraszyć w ciągu pierwszych pięciu minut – powiedziałam, odwracając się do Jacka – Cześć, jestem Grace Sheridan. Super Sexy Grace Sheridan; miło cię poznać. Uścisnęłam jego rękę, podczas gdy Nick dyszał obok mnie. – I naprawdę jesteś całkiem śliczny – dodałam, kiedy Jack uśmiechnął się do mnie. Przyjrzałam mu się uważnie, gdy minęło moje zaskoczenie i zobaczyłam wysokiego, szczupłego i młodego mężczyznę, który był prawie o stopę 2 wyższy ode mnie. Miał na sobie wyblakłe jeansy, czarną podkoszulkę i czarną kurtkę zapinaną na zamek i, o mój Boże, czy to były Martensy3? Na głowie nosił starą, szarą baseballówkę, a kilkudniowy zarost z pewnością dodawał mu uroku. Czuł się bardzo swobodnie we własnej skórze, którą, przez chwilę, wyobraziłam sobie przyciśniętą do mnie w ciasnym uścisku. Facet mógłby być twoim synem, Grace. Tak, ale tylko jeśli zeszmaciłabym się w gimnazjum... Potrząsnęłam głową, żeby odrobinę ją oczyścić i zobaczyłam Holly kroczącą przez kuchnię, by powitać Jacka. – Hej, kochanie. Jak się masz? – zapytała, oplatając go ramionami i szybko całując w policzek. 2 3

30,48 cm http://images.freshnessmag.com/wp-content/uploads/2009/09/raf_simons_dr_martens_1-570x758.jpg Piękna rzecz

8

tłum. galina09, korekta Vi

– Świetnie, dziękuję. Właśnie poznawałem Grace i... Nicka, tak? – Jack uśmiechnął się znowu i Nick niemal zemdlał. Parsknęłam, kiedy patrzyłam na załamanie Nicka. Jack mrugnął do mnie figlarnie i uśmiechnął się. – Grace to moja przyjaciółka – powiedziała Holly – Mamy za sobą długą drogę. A Nick, cóż, Nick jest potrzebny – drażniła się. Nick udał irytację i odpowiedział. – Dziwko4, proszę. Gdzie znajdziesz innego faceta, który zabierze cię na New Kids On

The Block? I będzie przystawać na kłamstwo, że to było powiązane z pracą? Prawie wyplułam drinka, kiedy zaczęłam się śmiać. Holly była największym fanem New Kidsów w pobliżu. Byłam jedyną, która znała jej sekret. Może dlatego, że dzieliłam go razem z nią. – Nie wiem czemu się śmiejesz, Panno Ważna – powiedział Nick, spoglądając na mnie – Wciąż fantazjujesz o Joe McIntyre jakbyś miała trzynaście lat! – Och, przyznaję się do swojej obsesji. Jeśli Joey Joe byłby tutaj, rzuciłabym się na niego. Nie wstydzę się tego – zaszydziłam w odwecie, dopijając moje martini. – Jack pochylił się i wyszeptał tak, by usłyszała go Holly – To dlatego próbuje mnie wkręcić do najnowszego filmu Donniego? Powinienem się martwić? Kiedy był tak blisko, w końcu zauważyłam jego oczy. Wow, były niesamowite. Ciemnoszmaragdowe ze złotymi plamkami. Ten facet nie mógł narzekać na brak zabawy. Pochyliłam się w jego stronę i powiedziałam cicho. – Możesz zacząć się martwić, jeśli poprosi, żebyś dla niej zatańczył; strzeż się tego. Uśmiechnął się seksownie, a Holly wzięła go za rękę i zaczęła odciągać. – OK dzieciaki. Jack musi poznać kilka osób. Policzę się z wami później. I odeszli w stronę salonu, Jack pomachał nam przez ramię, zostawiając mnie i Nicka śmiejących się w kuchni. – Gładko to rozegrałeś, Nick. To jest to ciacho, którym zachwycałeś się przez cały wieczór? – Nie zachowuj się, jakbyś nie uważała, że jest słodki. Widziałem jak na niego patrzałaś – powiedział, opierając się o blat i wachlując się – Zrobiłem z siebie takiego głupka! 4

To taka nieobraźliwa dziwka :) W oryginale było: „bitch, please.”

9

tłum. galina09, korekta Vi

Chciałem rozegrać to na chłodno, ale kiedy go zobaczyłem nie mogłem się zamknąć! Naprawdę powiedziałem mu, że jest śliczny? – zapytał, rumieniec wypłynął mu na policzki, kiedy odegrał spotkanie w swoim umyśle. – Ta, powiedziałeś. Ale nie martw się o to. Gdy się tu przeprowadziłam byłam przekonana, że rozpoznałam aktora ze Słonecznego Patrolu. Śledziłam go z planu aż do piekarni, a kiedy w końcu na mnie spojrzał, wymamrotałam 'Hasselhoff' i uciekłam chowając się w alejce z zupami. Wciąż się zawstydzam, kiedy widzę puszki z zupami – zapewniłam go. – Powinnaś się wstydzić, że wciąż je kupujesz, ale co tam. Ruszajmy i poflirtujmy ze ślicznymi chłopcami – powiedział, napełniając mój kieliszek martini. Zaśmiałam się i zignorowałam łaskotanie w moim brzuchu, kiedy usłyszałam brytyjski akcent dobiegający z salonu. *** Później tego wieczoru, stałam z Holly na tarasie podziwiając widok na miasto, pracując nad naszymi czwartymi drinkami i wznosząc toasty za jej sukces. Nick podszedł, by się pożegnać i objął mnie w pasie. – Dobra Dziwki, spadam. Bądźcie grzeczne i upewnijcie się, iż nikt nie pójdzie do domu z moim pięknisiem. Muszę być pewien, że jest czysty, zanim uda mi się go przekonać do zmiany drużyny – żartował, wskazując palcem na Holly. – Skąd wiesz, że już nie gra w twojej drużynie, Nick? – zapytałam. Holly zaśmiała się i powiedziała – Och Kochanie, Jack jest w tej chwili najgorętszym towarem w mieście. Dziewczyny rzucają się na niego każdej nocy. Jest dyskretny, ale pewnych rzeczy nie ukryje. – O Boże, nie mogę tego słuchać, bo robię się smutny. Idę do domu popłakać przy Manilovie – zapłakał Nick, rzucając nam smutne spojrzenie i wracając do domu. Minął po drodze Jacka, rozmawiającego przy pianinie z dwoma dziewczynami, który mrugnął do Nicka. Usłyszałam jak Nick szepce „złośliwiec”, gdy przechodził obok i mogłam zobaczyć, że Jack chichoce. – Cóż, myślę, że jest słodki – powiedziałam – No i która dziewczyna oparłaby się temu

akcentowi? Ale dlaczego miałby być następną wielką gwiazdą? Nick wspomniał coś o 10

tłum. galina09, korekta Vi

jakimś filmie... Time albo coś w tym stylu? – zapytałam Holly, podchodząc bliżej niej, kiedy spoglądała na Jacka rozmawiającego z dwoma pannami, które nie mogły przestać chichotać ze wszystkiego co mówił. Zauważyłam, że wciąż przygryzał dolną wargę. – Denerwował się czymś? – Grace, żartujesz? Nie możesz mówić poważnie. Time – stanęła i spojrzała na mnie z

niedowierzaniem. – Co? To coś, o czym powinnam wiedzieć? – przeczesywałam umysł, próbując przypomnieć sobie, czy wiem coś o tym filmie, ale nic mi nie świtało. – Więc nigdy nie czytałaś krótkich opowiadań, na podstawie których kręcony jest Time?

Naprawdę nic o tym nie wiesz? – zapytała, wyglądając na zszokowaną. – Hej, ostatnio sporo się u mnie działo. Nie miałam zbyt dużo czasu na czytanie. Zresztą wiesz, że czytam głównie literaturę faktu – odparłam, spoglądając na Jacka przez szklane drzwi w stylu francuskim. – To seria krótkich historii napisanych dla kobiecego magazynu. Jak mogłaś to przegapić? – zawołała. – Patrzyła na mnie jakby nie mogła uwierzyć w to, co mówię. – O czym są? Czy to dlatego Nick był taki podekscytowany wyjściem tego filmu? – zauważyłam. – Grace, zamknij się i mnie posłuchaj. Te historie i ten film mają wszystko czego kiedykolwiek chciałaś: namiętność, miłość, przygodę, seks, humor. Praktycznie każda kobieta, którą znam, jest w nich zakochana! Główny bohater to Joshua, do cholery, dziewczyno. Jest jak seksy naukowiec, podróżujący w czasie i w każdym odcinku jest w innej epoce. Joshua, do diabła, jest dupkiem, ale uroczym dupkiem i w każdej epoce jest z inną kobietą. Ten film będzie hitem! – zapiszczała. Widać było, że się podekscytowała. – Hmm, no nie wiem. Nie jestem raczej fanką romansów. Zbyt ckliwe, wiesz? Nie jestem też za bardzo fanką science fiction. Nie mój styl. Daj mi coś historycznego, jak powiedzmy ta nowa książka o Lincolnie. Teraz myślą, że... – Och, zamkniesz się w końcu z tą swoją historią – wybuchła Holly – Serio, tak jakbyś

mieszkała w domu starców. A Time nie jest romansem, jest... uh, nawet nie mogę tego opisać! To dlatego ten film, to taka wielka sprawa i dlatego Jack jest tak rozchwytywany. Jack będzie Joshuą. Kobiety w całym kraju nie mogą się doczekać tego filmu. O kurde, nie 11

tłum. galina09, korekta Vi

mogę się doczekać, aż to przeczytasz! Przysięgnij mi w tej chwili, że przeczytasz! – błagała mnie, coraz wyższym głosem. Wcześniej słyszałam ten ton tylko gdy była mowa o Donnie Wahlbergu. – Jezu, w porządku. Uspokój się – powiedziałam – Czy ty właśnie zapiszczałaś? Dobrze, przeczytam to do cholery – starałam się ją udobruchać, zauważywszy, że Jack zmierzał ku nam. – Jack, posłuchaj tego – zaczęła Holly – Grace nie czytała opowiadań Time'a i nie

słyszała o filmie!! – zawołała, kiedy wszedł na taras porzucając dwie chichoczące dziewczyny. Spojrzał na mnie dramatycznie, po czym zgarnął mnie w ramiona. – Ucieknij ze mną – powiedział cicho, odsuwając się, by na mnie spojrzeć, chwytając w dłonie moją twarz. Holly zaśmiała się za nami. Zachichotałam nerwowo i odzyskałam kontrolę. – Prosisz przypadkową kobietę, żeby z tobą uciekła, Jack? – zapytała Holly, a on puścił moją twarz, patrząc na mnie z kpiącym uwielbieniem. – Przypadkową? Tym razem naprawdę tak myślę – powiedział – Mówiłem ci, że z następną kobietą, którą spotkam, a która nie słyszała o tym śmiesznym filmie, ucieknę i usatysfakcjonuję plotkarskie portale małą schadzką. Jakim jestem szczęściarzem, że ona wydaje się normalna? – zażartował. – Naprawdę nie spieszyłabym się z tym osądem. Nie wiesz jak bardzo pokręcona jestem – zaczęłam, zakładając ręce na biodra. – Muszę ci powiedzieć, Jack, ona ma nie po kolei – ostrzegła Holly – Nie chcesz tego. Wierz mi, ja to wiem. Znam Grace od czasów collegu i mogę ci powiedzieć, że jest stuknięta – zgodziła się Holly, dopijając drinka. – Czekaj, to jest ta Grace, twoja najlepsza przyjaciółka Grace? Ta która zostawia zapasy przekąsek Chex Mix po całym domu? – zapytał, patrząc to na mnie, to na Holly. – Ta, to jest moja Gracie. Zapytaj ją czemu zostawia zapasy przekąsek Chex Mix po całym domu – drażniła się, a Jack spojrzał na mnie pytająco. Zerknęłam na nią. – Po pierwsze, dzięki, że rozpowiadasz to po całym mieście... Dupku. I żeby wyjaśnić, to nie są zapasy w całym domu. Tak się składa, że nie przepadam za tymi małymi tostami Melba, więc kiedy jem Chex Mix, odkładam je. W ten sposób, jeśli ktoś inny ma na nie

12

tłum. galina09, korekta Vi

ochotę, może je sobie wziąć – skończyłam, pokazując Holly środkowy palec. – Tak się składa, że ja uwielbiam tosty Melba – wyznał, śmiejąc się z miny Holly, kiedy zrozumiała, że to co robię, ma dla niego sens. – Cóż, następnym razem kiedy uzbieram stertę, zostawię je dla ciebie. W ten sposób, jeśli kiedykolwiek będziesz potrzebował doraźnej pomocy tostowej... – zaoferowałam. – … będę je miał pod ręką. Podoba mi się ten plan – kontynuował. – Holly potrząsnęła głową na nas oboje. Zauważyłam, że dwie dziewczyny, z którymi Jack wcześniej rozmawiał, wyszły na taras, by do nas dołączyć. Zbliżyły się z obu stron, kiedy Holly puściła oko do Jacka i zaczęła wciągać mnie do domu. – Zobaczymy się później, Kochanie. Upewnij się, że podejdziesz i się pożegnasz zanim wyjdziesz – powiedziała Holly idąc przez taras. – Daj mi znać, gdy będziesz gotowy na naszą schadzkę – rzuciłam przez ramię, mrugając do dziewczyn, które wyglądały na lekko ogłupiałe. Nie mogłam się powstrzymać. – Ty, ja i tosty Melba – uśmiechnął się do mnie. – Od kiedy zapraszasz groupies do siebie? – zapytałam po wejściu do domu. – Groupies? A, te dwie? Kotku, ta blondyna to prawnik, a brunetka to szef PR-u. Ale nasz Brytolek zmienił je obie w chichoczące idiotki. Uśmiechnęła się znacząco, gdy obejrzałam się przez ramię, aby spojrzeć na tę trójkę stojącą na tarasie. Jack stał pomiędzy nimi, a one rozpychały się, by stanąć jak najbliżej niego. Złapał moje spojrzenie i uśmiechnął się tym swoim nieśmiałym uśmiechem. Wow, serio, prawnik... te opowiadania muszą być cholernie dobre. *** Około godziny później impreza powoli się kończyła, byłam w kuchni podjadając i sącząc moje piąte martini. Przesadziłam. Oparłam się łokciami o granitowy blat, myśląc o tym, jak jutro będzie mnie boleć głowa, gdy usłyszałam jak ktoś wchodzi. – Witam ponownie – usłyszałam melodyjny głos. – Spojrzałam w górę, nawet nie kłopocząc się, aby się odepchnąć od blatu, na którym niemal leżałam. To był Jack... a Chichoczących Dziewczyn nie było nigdzie widać. – Cześć. Dobrze się dzisiaj bawiłeś? – zapytałam, zanim włożyłam krakersa do ust. 13

tłum. galina09, korekta Vi

– O nie. Krakersy... to nie jest dobry znak. Za dużo? – zapytał. – Może, jeśli uważasz trzy drinki więcej niż zazwyczaj piję za przesadę – skrzywiłam się, wspominając ostatni raz, kiedy sobie na to pozwoliłam. Naprawdę nie cieszyłam się na jutro. – Myślę, że najlepszym lekarstwem na kaca jest dalsze picie – powiedział kpiąco, przechodząc naokoło wyspy i pochylając się naprzeciwko, umieszczając ręce po moich bokach. – Tak, cóż, to dlatego, że masz jakieś siedemnaście lat i jesteś zdolny do robienia takiego gówna – powiedziałam – Ja z kolei obudzę się jutro rano czując, jakby coś zdechło w moich ustach i z zapuchniętymi oczami – dodałam chichocząc. – Wow, to było bardzo opisowe. Prawie skusiłem się, żeby zostać i to zobaczyć – zaśmiał się – I tak na przyszłość, mam dwadzieścia cztery lata, nie siedemnaście – dodał. Wygięłam brwi na to oświadczenie. Szczeniak. W tym wieku mogłam pić i tańczyć całą noc, złapać godzinkę snu i iść do pracy następnego dnia, wciąż wyglądając fantastycznie. Ach, znów być młodą i głupią. Została mi tylko głupota...5 Odchyliłam głowę w tył, rozciągając ramiona i robiąc skręty. Kiedy znów na niego spojrzałam, zdałam sobie sprawę, że właściwie wepchnęłam mu piersi w twarz, a on cieszył nimi oczy. – Gapisz się na moje cycuszki? – zapytałam, potrząsając nimi. Zastygł, po czym się roześmiał. – Tak, tak, zdaje się, że się gapię na twoje cycuszki. To całkiem ładne cycuszki – zdołał wydusić. – Są całkiem ładne, prawda? I w całości moje. Prawdopodobnie nie miałeś okazji poczuć zbyt wielu naturalnych cycuszków tu, w L.A., ale wciąż jest nas tu kilka posiadających te naturalne cuda – śmiałam się razem z nim. – Myślę, że lubisz, kiedy faceci się na nie gapią. Po co inaczej smarowałabyś je tym czymś świecącym? – oświadczył, patrząc mi w końcu w oczy i wciąż chichocząc. – Świecącym? O czym ty mówisz – spojrzałam w dół na dziewczynki i zauważyłam, że faktycznie błyszczą – A tak, faktycznie błyszczą. Wsmarowałam w nie trochę balsamu z brokatem zanim się ubrałam. 5

Jak nam wszystkim siostro! ~Vi

14

tłum. galina09, korekta Vi

– Wow, dziewczyny robią naprawdę dziwne rzeczy. Zwłaszcza wy, Amerykanki. Musicie świecić i błyszczeć. Kto wam powiedział, że cycki mają błyszczeć? Sorry, cycuszki – poprawił się. – Możesz mówić cycki, chociaż wolę cycuszki. Lubię też maluszki – powiedziałam poważnie. – A co powiesz na miłosne poduszki? – wyliczał. – Cycochy? – zaoferowałam – Uhhh, a co z ciasteczkami Flap Jacks 6? – zapytał, próbując się nie roześmiać.

– Niezłe, ale nie przebija słodkiego mięska – zdołałam powiedzieć, zanim roześmiałam się tak, że aż wyplułam krakersy na cały blat. Dołączył do mnie, łzy ciekły mi po policzkach, kiedy wycieraliśmy blat z okruszków, które wyplułam. Holly weszła w tym momencie, patrząc na nas i potrząsając głową. – O kurczę, co się tutaj dzieje? Nieważne zresztą. Jack, twoje panie cię szukają. Ośliniły mi całe wejście. Czas, żebyś zabrał je do siebie. Grace, czemu masz okruchy krakersów na dekolcie? – zapytała, gapiąc się na moją pokrytą okruchami pierś. Oboje zaczęliśmy się śmiać, wyciągnęłam rękę. – Jack, było bardzo miło cię poznać. Mam nadzieję, że następnym razem będę umiała się trochę bardziej pohamować. Miłego trójkąta – powiedziałam z szalonym uśmiechem. Ten facet był świetny i cieszyłam się, że być może udało mi się zdobyć nowego przyjaciela. Chwycił moją dłoń delikatnie, ale z entuzjazmem. – Grace, to było co najmniej interesujące. A twoje błyszczące cycuszki są piękne. Miłego kaca. Uścisnął moją dłoń i ponownie się zaśmiał się wychodząc z kuchni. Pocałował Holly w policzek, gdy go odprowadzała. Patrzałam jak wychodzi z Blondyną i Brunetką, myśląc o tym, jak zabawny okazał się ten wieczór. Holly wróciła, kiedy pokazała już drzwi ostatnim gościom i spoglądając na poimprezowy bałagan powiedziała – Posprzątamy to gówno rano? – Albo po południu? – zapytałam podtrzymując głowę. – Zgoda. Chodźmy do łóżka – odpowiedziała zamykając drzwi, gdy ja gasiłam światła. Wspięłyśmy 6

się

po

schodach,

potem

idąc

korytarzem

Coś takiego: http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/7/74/Flapjacks.jpg

15

do

naszych

pokoi

tłum. galina09, korekta Vi

dyskutowałyśmy o minionym wieczorze. – Holly, to była świetna impreza. Jestem z ciebie naprawdę dumna. Zrobiłaś wszystko, co sobie założyłaś i nic cię nie zatrzymało. Jesteś jak skała – uśmiechnęłam się i mocno ją przytuliłam przed drzwiami. – Taa, skopałam kilka tyłków. Teraz idź zwymiotuj, wiem, że chcesz – powiedziała, popychając mnie w kierunku mojego pokoju. – Dopiero co to robiłam. Branoc, Dupku – rzuciłam przez ramię, kiedy szłam się uwalić. – Branoc, Pijaczyno. Serio, Grace. Pięć kieliszków martini? – było ostatnią rzeczą, którą słyszałam, że mówiła, zanim zatrzasnęłam jej drzwi przed nosem i padłam na łóżko. Tuż przed zaśnięciem pomyślałam o moich błyszczących cycuszkach i zaśmiałam się sama do siebie.

16

tłum. galina09, korekta Vi

Rozdział 3 Poranek przyniósł ogień piekielny i siarkę... a to było tylko to, co zwymiotowałam. Kiedy otworzyłam oczy, a zajęło mi to chwilę przez tusz zaklejający mi powieki, wiedziałam, że ten dzień będzie się najprawdopodobniej zaliczał do najgorszych w moim życiu. Już nigdy, powtarzam nigdy, nie wypiję więcej niż dwa drinki naraz. Po prostu nie mogłabym już tego znieść. Z chęcią poudawałabym, że wciąż mogę pokręcić się z młodziakami, pochłaniać drinka za drinkiem i nie czuć bólu, ale to po prosu dłużej nie było dla mnie. Czułam ból... och, jak cholera go czułam. Próbowałam się ubrać, lecz grawitacja mnie pokonała i wyszłam na korytarz mając na sobie jedynie koszulkę polo, zostawiając moje szorty na podłodze w sypialni, gdy w końcu przestałam walczyć z przyciąganiem ziemskim. Po kilkukrotnych próbach złapania równowagi przeszłam przez hall, trzymając się ściany, a potem balustrady dla wsparcia się. Czułam kawę i coś jakby bekon, i podążałam za tymi zapachami. Słyszałam, że Holly rozmawia przez telefon i jęknęłam na jej głupawą radość. Holly nigdy nie miała kaca... Suka. – Tak, jesteś zapisany do MTV na siódmego, a potem masz zdjęcia do In Style

dwunastego tego samego miesiąca – powiedziała, uśmiechając się do mnie, gdy nalewałam sobie kawy, otoczyłam kubek dłońmi i głęboko wdychałam aromat. Może poczuję się człowiekiem jutro albo kiedyś. Beknęłam i pomyślałam, cóż, może kiedyś. – Słuchaj, mój panie, czy wiesz jak trudno zsynchronizować kalendarz dla takich jak ty? Pół obsady tu będzie. Musisz mieć te zdjęcia dwunastego. Przynajmniej odbędą się tutaj, w L.A., więc nie musisz nigdzie latać. Tak, wiem, że tej jesieni będziesz sporo podróżował. Serio, Jack, czasami brzmisz jak prawdziwa suka – zaśmiała się, pokazując mi, żebym usiadła. Wiedząc, że nie ustoję długo na nogach, zanurzyłam się w wygodnym fotelu w części jadalnej. Kiedy piłam kawę, rozmyślałam o moim spotkaniu z Jackiem zeszłej nocy i uśmiechnęłam się na myśl, jak nasza rozmowa musiałaby brzmieć dla kogoś z boku. – Ta, właśnie wstała. Tak, wygląda na nieźle skacowaną. Poczekaj, sprawdzę – powiedziała, przyglądając mi się uważnie – Jack prosi mnie, bym sprawdziła twoje oczy, czy są... czekaj, jakie? Czy są opuchnięte? – spojrzała na mnie dziwnie. – Powiedz Hamiltonowi, żeby się walił – uśmiechnęłam się, pozwalając mojej głowie 17

tłum. galina09, korekta Vi

opaść na oparcie fotela, dziwnie zadowolona, iż pamiętał naszą rozmowę tak dokładnie i zdumiona, że ja też ją pamiętam. – Powiedziała 'wal się Hamilton'. Nie, serio tak powiedziała – odpowiedziała, a ja zaśmiałam się cicho – On chce wiedzieć, co dokładnie ma walić, Sheridan – powiedziała, przewracając oczami. – Powiedz Hamiltonowi, że może walić Sheridan – krzyknęłam, upewniając się, że on to usłyszy i powodując przy tym u siebie rozdzierający ból głowy. – OK, wystarczy tych telefonicznych gierek. Możecie kontynuować swoją grę wstępną kiedy indziej. Jack, pogadamy później. Co? Jezu, w porządku, zapytam ją. Do widzenia... rozłączam się – wyłączyła telefon i odłożyła go na blat, patrząc na mnie uważnie. – Co? Czemu mi się tak przyglądasz? – zapytałam, uświadamiając sobie, że mam uśmiech od ucha do ucha. – Ty mi powiedz. Dlaczego on mnie pytał o twoje błyszczące cycuszki? – spytała unosząc brwi. Nie odpowiedziałam, pochyliłam głowę nad moim kubkiem i starałam się nie uśmiechać jeszcze szerzej. *** Holly dobrze się mną zajęła tego dnia; zostawiła mnie samą sobie, poza podaniem mi Sprite'a i krakersów. Zdołałam zachować jako taką kruchą równowagę. W zasadzie nie opuszczałam kanapy. Po dniu kacowego piekła musiałam zasnąć, ponieważ gdy się obudziłam na zewnątrz było ciemno, a Holly nie było. Zostawiła mi liścik i stertę gazet na stoliku do kawy stojącym obok mnie.

Pijusie, Tu masz te historie, które obiecałaś przeczytać. Jestem na obiedzie z klientem; nie powinnam wrócić zbyt późno. Zadzwoń, jeśli będziesz czegoś potrzebować i ogarnij się trochę. Wyglądasz jak kupa gówna. Kocham cię, H. Holly miała rację. Wyglądałam żałośnie. Ruszyłam do łazienki, gdzie umyłam twarz i zęby. Potrzebowałam energii, więc przebrałam się w mój strój kąpielowy i złapałam

18

tłum. galina09, korekta Vi

ręcznik. Kiedy szłam przez dom, zauważyłam stertę czasopism oznaczonych żółtą karteczką Post-it7 leżących na stole i, po ponownym przeczytaniu notatki, wzięłam pierwsze z brzegu i przewertowałam kartki w poszukiwaniu pierwszej historii. Przewróciłam oczami na myśl, że rozważałam przeczytanie jakiegoś romansidła, czego zazwyczaj unikałam jak plagi. Mimo to wzięłam je ze sobą nad basen. Zadumałam się ponownie nad tym, jak piękny było dom Holly. Położony wysoko na wzgórzach, miał cudowny widok na trzy strony. Był zbudowany w stylu kalifornijskim, z otwartymi przestrzeniami i mnóstwem naturalnego światła. Miał nawet zamontowany system nagłaśniający w całym domu, a także na patio. Podłączyłam mojego iPod-a i wybrałam ulubioną playlistę na uspokojenie, z balladami U2. Najlepszą częścią domu był duży basen z najładniejszym widokiem rozciągającym się dookoła – centrum L.A. Miała nawet jacuzzi, w którym ostatecznie skończyłam po trzydziestominutowym okrążaniu basenu. Wróciłam do formy dzięki robieniu różnych rzeczy, w tym pływaniu co najmniej trzy razy w tygodniu. Zrelaksowałam się w gorącej wodzie, pozwalając dyszom wymasować resztki alkoholu i sposobu w jaki skopał mi dziś tyłek. Wzięłam łyk wody z butelki i mój wzrok padł na stertę magazynów. A, co ci zależy. Obiecałaś. Kiedy zaczęłam czytać, przypomniałam sobie na jak obłąkaną wyglądała Holly opisując swoje zafascynowanie opowieściami. Miałam swoje obawy, żeby nie powiedzieć lęki, by nie poddawać się temu szaleństwu, które zdecydowanie chwyciło ją w swe szpony. Sexy naukowiec Joshua, co? Zobaczymy... Zaczynałam naprawdę się w to wciągać, gdy usłyszałam głosy dochodzące z wnętrza domu. Wyjrzałam i zobaczyłam Holly z wysokim, przystojnym mężczyzną, przechodzących przez francuskie drzwi i kierujących się na zewnątrz, gdzie i ja się znajdowałam. Była ubrana w czarną owijaną dookoła sukienkę i cudne sandały z wężowej skóry. Cholera, wygląda dobrze. Musiała mieć randkę z tym wysokim, smakowitym... zaraz, czy to Jack? Kiedy podeszli bliżej i weszli na patio, zrozumiałam, że to nie był ten sam facet, którego poznałam wczoraj, i zarazem nim był. To nie był niechlujny hollywoodzki hipster, z którym przekomarzałam się w kuchni, to był bardzo przystojny facet, ubrany w ciemnoszary garnitur i krawat, gładko ogolony, z 7

http://pl.freepik.com/darmowe-wektory/post-it-uwaga-clipart_377881.htm

19

tłum. galina09, korekta Vi

cudownymi blond8 lokami. Wczorajszej nocy nosił tę cholerną baseballówkę i nie mogłam zobaczyć tego cuda, które miał na głowie. Miałam słabość do kręconych włosów. Cholera, schowaj czasopisma. SCHOWAJ CZASOPISMA! Szybko rzuciłam koszulkę na stertę znajdującą się obok mnie, przybierając wyraz twarzy, który, miałam nadzieję, wyglądał na naturalny. – Hej, Gracie. Widzę, że czujesz się lepiej! – zawołała Holly, kiedy zbliżyli się do jacuzzi. – Dużo lepiej. Popływałam, a teraz się relaksuję – odpowiedziałam. Niezbyt korzystne było siedzenie niżej od nich, gdy Jack ukucnął, przysiadając na piętach. – Hej, Sheridan. To bardzo w hollywoodzkim stylu. Jacuzzi, światło księżyca, widok na miasto... – zaobserwował. – Strategicznie rozmieszczone dysze z wodą dla mojej przyjemności – dodałam, mrugając do niego, a Holly za nim się zachichotała. – Jezu, Grace, jesteś nieznośna – powiedziała śmiejąc się. – Ta, to prawda. Jestem. A teraz podaj mi ręcznik. Zaczynam się marszczyć. – powiedziałam. Holly westchnęła, a potem usiadła na krześle, skopując buty z nóg. – Więc, co macie dzisiaj w planach? – zapytałam, przyjmując dłoń Jacka, kiedy pomagał mi wyjść z wody. Podał mi ręcznik, ale dopiero, jak zauważyłam, gdy obejrzał mój czarny kostium. Nie był tak wystrzałowy jak moje bikini, ale dajcie spokój, nie miałam tu sesji na okładkę Sports

Illustrated. Sposób w jaki spoglądał na moje umięśnione nogi, płaski brzuch i silne ramiona sprawiał, iż mogłam powiedzieć, że ćwiczenia się opłacały. Potrząsnęłam włosami, wyciskając z nich wodę, zanim owinęłam swoje ciało ręcznikiem i wśliznęłam się na krzesło obok Holly. Jack usiadł naprzeciwko kiedy rozmawialiśmy. Brali dziś udział w kolacji dla People i Jack był hitem. Wywnioskowałam, z tego co mówili, że ten film był czymś więcej niż sądziłam i przez to Jack powoli stawał się kimś ważnym. Większość wieczora spędzili na spotkaniach z ludźmi z branży i na pokazywaniu się. To było to, co sprawiało, że Holly była tak dobra w tym co robiła. Ludzie zapominali, że to się nazywa show business z jakiegoś powodu, że nakierowanie czyjeś kariery na 8

I tym kolorem autorka zepsuła mi cudną wizję Brytolka

20

/ Oj Vi, bez przesady. Facet ma akcent... O.

tłum. galina09, korekta Vi

właściwe tory wymagało naprawdę ciężkiej pracy. Aż za często młode talenty brały udział w głośnych filmach, a potem, bez właściwego poprowadzenia, stawały się zeszłorocznymi newsami. Holly była świetna w upewnianiu się, że aktorzy, którymi kierowała, występowali w projektach, które były dla nich wyzwaniem, ale wyzwaniem dobrze rozreklamowanym. Żeby to zrobić, musieli się czasem pokazać, tak jak to zrobili dzisiaj. Podczas gdy Jack żartował na temat zabawnych ludzi, których spotkali i wariacji na temat Time'a, który jak zaczynałam dostrzegać był niewiarygodny, zrozumiałam, że nie czuł się jeszcze z tym całkiem swobodnie. To było dobre – zbyt wielu brało siebie nader poważnie i wypalało się bardzo szybko. Holly zaczęła opowiadać historie o tym, jak dawno temu przyjechałyśmy do L.A. i wiedziałam, że nie potrwa zbyt długo zanim mnie zawstydzi. – I tak Grace, wyśpiewuje całe swoje serce przed tym reżyserem. Była przekonana, że

dostanie tę rolę, dawała z siebie wszystko, a

gdy skończyła stała na środku sceny i

wyglądała jakby zasługiwała na nagrodę Tony 9 za swój występ – zamilkła, oczekując ode mnie potwierdzenia. – Ta, więc stoję tam, myśląc, że już to mam. Miałam w końcu dostać rolę w musicalu – kontynuowałam. – I wtedy zdałam sobie sprawę, że reżyser był ubrany okropnie swobodnie jak na przesłuchanie. Zbyt swobodnie. – Tak jakby nosił kombinezon i miał wiadro pełne środków czystości i mopa obok siebie – wykrzyknęła, klepiąc Jacka w ramię, śmiejąc się. – Co? Dlaczego reżyser miałby się tak ubrać? – zapytał – Bo to nie był reżyser, to był... – ...woźny – dokończyłam, chowając twarz w dłoniach. – Grace dała występ życia przed woźnym! Była tak przerażona, że uciekła ze sceny do swojego samochodu i już jej tam nie było, zanim ktokolwiek zorientował się co się wydarzyło! – wysapała pośród śmiechów. – Ale założę się, że był pod wrażeniem – przypomniałam jej. Telefon Holly zadzwonił i przeprosiła odchodząc by odebrać, wciąż chichocząc. Zadrżałam lekko od nocnego powietrza, nadal owinięta w ręcznik. – Musisz zdjąć ten mokry kostium. Przeziębisz się. Zresztą i tak powinienem już iść – powiedział Jack, podnosząc się i podając mi kolejny ręcznik. 9

Nagrody przyznawane corocznie twórcom teatralnym w USA

21

tłum. galina09, korekta Vi

– Ta, robi się późno. Odprowadzę cię – powiedziałam, stając przy nim. – Owinął ręcznik wokół moich ramion i lekko je potarł, by mnie rozgrzać. Minęliśmy Holly, wciąż rozmawiającą przez telefon, która ucałowała go w policzek i powiedziała bezgłośnie: – Zadzwonię jutro. – Więc, Sheridan. Czy to znaczy, że jesteś piosenkarką? – zapytał. – Ta, śpiewałam zanim zaczęłam grać – westchnęłam, kiedy szliśmy przez dom do drzwi frontowych. – Dlaczego brzmi to jakbyś była smutna z tego powodu? – zapytał, stając twarzą do mnie. – Nie jestem smutna z tego powodu. Po prostu nie śpiewam już tak często jak kiedyś i czasami mi tego brakuje. Właściwie to zamierzam wkrótce znowu zacząć śpiewać na jakichś nocach otwartych; w sumie to w przyszłym tygodniu – uśmiechnęłam się, czując przyjemny dreszcz oczekiwania. – Cóż, musisz dać mi znać kiedy. Z chęcią przyjdę – powiedział, spoglądając w dół na mnie. Przypomniałam sobie, że miałam na sobie jedynie ręcznik i kostium i zdecydowałam, że się z nim trochę podrażnię. – Hamilton, bardzo bym chciała, żebyś przyszedł 10 – drażniłam się, implikacja ciężko

wisiała w powietrzu, kiedy uniosłam dłoń i lekko klepnęłam go w policzek. Zmarszczył brwi patrząc na mnie. – Hmmm... – powiedział i otworzył drzwi. – Co to ma znaczyć – uśmiechnęłam się. Nie goń go, nie goń go.

Odwrócił się raz jeszcze, posyłając mi zamyślone spojrzenie. – Hmmm... – powtórzył i mrugnął do mnie. – Branoc – powiedziałam, kiedy zaczął odchodzić. – Branoc, Sheridan – zawołał przez ramię i już go nie było. Zamknęłam drzwi i opierałam się o nie przez chwilę, myśląc po prostu o 'Hmmm...'. Odepchnęłam się od drzwi i z zaskoczeniem zobaczyłam Holly przyglądającą się mi z drugiego pokoju. – Hmmm – zadrwiła.

– Nie będzie kontynuacji 'Hmmm', tyle musisz wiedzieć. To mój nowy przyjaciel. To 10

W oryginale było „to come”, czyli tak naprawdę doszedł :)

22

tłum. galina09, korekta Vi

wszystko. On ma dwadzieścia cztery lata, na Boga! – oznajmiłam, kiedy ją mijałam w drodze na schody. – Przydałoby ci się dobre 'Hmmm', wiesz o tym! – krzyknęła za mną. I miała cholerną rację.

23

tłum. galina09, korekta Vi

Rozdział 4 Obudziłam się czując się dziwnie zdezorientowana. Miałam sztywne plecy i zdałam sobie sprawę, że zasnęłam w dużym fotelu przed kominkiem w salonie. Przeciągnęłam się, słysząc jak strzelają mi kręgi w szyi i zauważyłam Holly siedzącą naprzeciwko mnie z uśmiechem jak Kot z Cheshire11. – Hej, co jest? – zapytałam, odchylając się pod przykryciem, które narzuciłam na siebie

wczorajszej nocy kiedy czytałam. Kiedy czytałam... o nie. – Mówiłam ci. Jak daleko doszłaś? – zapytała, patrząc prosto na czasopisma rozsypane na podłodze dookoła mnie. – Próbowałam wczołgać się głębiej pod koc, gdy oskarżycielsko na mnie wskazała, w końcu przewróciłam oczami i uniosłam ręce w geście poddania. – OK, OK, miałaś rację. To jest cudowne i totalnie się wciągnęłam. Zakochałam się w Super Sexy Naukowcu! – przyznałam, czerwieniąc się, gdy pomyślałam o urywku tekstu, który wczoraj przeczytałam. Joshua przybył do dziewiętnastowiecznego Paryża i był zaangażowany w raczej intensywne 'międzynarodowe relacje' z młodą kobietą, która pracowała w pracowni kapeluszy damskich. Nie wiedziałam dokąd ta cała historia zmierza, ale wciągnęłam się w to z pewnością. Mogłam też sobie wyobrazić pewnego Pana Hamiltona w roli Joshuy i to sprawiało, że jeszcze bardziej się rumieniłam. – O kurczę – pisnęła. – Poczekaj aż dojdziesz do momentu jak ją podnosi i popycha na... – Holly! To nie fair! Daj mi dojść do tego samej. W tym tempie skończę do końca tygodnia – uniosłam palec w jej stronę i jej pogroziłam. – Nic ci nie powiem... ale obiecaj mi, że będziesz mnie informować, w którym momencie jesteś – błagała. – Zgoda – jęknęłam, kiedy promieniejąc wychodziła z pokoju. *** Później tego dnia, kończyłam bieg w Parku Griffith. Przez resztę poranka próbowałam pracować, ale nie byłam w stanie trzymać się z daleka od tych cholernych historii. Byłam w 11

http://takorzeczekot.files.wordpress.com/2012/06/kot_z_cheshire.jpg Taki słodziak :)

24

tłum. galina09, korekta Vi

połowie trzeciego opowiadania i traciłam grunt pod nogami z powodu nowego uzależnienia. O piętnastej, kiedy to stało się oczywiste, że nic nie zrobię, postanowiłam pobiegać. Miałam szczęście, iż moja praca dawała mi możliwość elastycznych godzin jej wykonywania i że pracowałam głównie w domu. Wróciłam do szkoły po powrocie z L.A. i uzyskałam drugi tytuł, z projektowania przemysłowego. Projektowałam i tworzyłam programy i materiały treningowe, i miałam na tyle szczęścia, że mogłam to robić jako wolny strzelec. Było to coś, co lubiłam i w czym byłam dobra, choć nie dawało takiej satysfakcji jak występowanie. Kiedy biegałam, uświadomiłam sobie jak szczęśliwa tu kiedyś byłam i co muszę zrobić, żeby to wróciło. Mieszkając w L.A. za pierwszym razem, skupiałam się jedynie na tym, co mogła mi przynieść sława. Chciałam uwagi, pieniędzy, stylu życia, zamiast koncentrować się na pracy, na rzemiośle. To, co zrozumiałam od tamtego czasu, to to, że wtedy chodziło tylko o sprawdzenie się, że rozglądałam się wokoło, zamiast zajrzeć w głąb siebie. Rzadko pozwalałam sobie odpuścić, zaufać sobie lub komukolwiek z kim dzieliłam scenę. Miałam czasami chwile szczerości na scenie, ale były tak potężne i wyczerpujące, że szybko wracałam na pewniejszy grunt. Popychałam się na krawędź, odpływając na moment, lecz prędko wracałam do tego co znajome. Byłam zabawna i piękna, ale nieprawdziwa. Po powrocie do domu byłam zrozpaczona. Po raz pierwszy w życiu naprawdę zawiodłam. Nienawidziłam tego, ale niewystarczająco, by z tym walczyć. Zaczęłam przybierać na wadze i stałam się niemal nierozpoznawalna dla wszystkich, którzy mnie znali. To działo się na przestrzeni kilku lat i nie zauważyłam, jak nieskomplikowane stało się moje życie i kierunek w którym zmierzałam. Miałam wystarczająco szczęścia, że wróciłam do szkoły i znalazłam coś, w czym byłam dobra. Gdy skończyłam szkołę po raz drugi, prace, które robiłam, dały mi luksus zostania w domu i zagnieździłam się w nim jak w kokonie. Pozostałam z Holly w bliskim kontakcie, ale rzadko się widywałyśmy. Miałam kilkoro przyjaciół, z którymi spędzałam czas i chociaż chadzałam od czasu do czasu na randki, nie miałam nikogo specjalnego. Jak na kogoś, kto imprezował jak gwiazda rocka i nigdy nie narzekał na brak męskiego towarzystwa, odcięłam się całkowicie od tej części mojego życia. To było tak, jakbym była sparaliżowana... tam na dole. Miałam dobre doświadczenia seksualne i silny apetyt na seks, lecz kiedy zaczęłam tyć, nie odnajdywałam w sobie pożądania. OK, bez przesady... czułam pożądanie, ale nie miałam ochoty, by mnie ktoś 25

tłum. galina09, korekta Vi

dotykał. Po jakiś czasie, ta część mnie po prostu zasnęła. Zamknęłam się w sobie pod tym względem, nawet nie wiedząc kiedy. Wszystko zmieniło się, gdy znajomi wyciągnęli mnie świętować moje urodziny. Pozostałam w kontakcie z kilkoma moimi przyjaciółkami ze szkoły średniej i spotykałyśmy się na lunchu lub drinku od czasu do czasu. Zawsze namawiały mnie, bym opowiedziała im o ekscytującym życiu, które wiodłam w Kalifornii przez osiemnaście miesięcy, i było zabawnie. Wciąż było we mnie sporo szaleństwa i wypuszczałam je czasami, aczkolwiek ostrożnie. Zaskoczyły mnie biletami na Rent12, minęło sporo czasu kiedy ostatni raz widziałam jakąkolwiek sztukę czy musical, byłam bardzo wzruszona tym, że pamiętają jak bardzo kochałam soundtrack z Rent. Nigdy właściwie tego nie widziałam i pomyślałam, że to będzie interesujący wieczór. Interesujący to zdecydowanie nie było słowo, którego użyłabym, żeby go opisać. Od chwili gdy weszłam do teatru, gdy zobaczyłam scenę, nawet kiedy szukaliśmy swoich miejsc, czułam mrowienie skóry. Moje zmysły były wyostrzone, oddech przyspieszył i poczułam jak kręci mi się w głowie. A potem zgasły światła. Jest takie uczucie, jakby przepływający prąd, które zdarza się tylko w teatrze. Gdy połączenie pomiędzy aktorami a publicznością jest niemal namacalne. Kiedy światło zabłysło, zobaczyłam zespół na scenie, a muzyka zaczęła przeze mnie przepływać... To było obezwładniające. Spięłam się, a kiedy rozpoznałam piosenkę otwierającą, poczułam łzy spływające po mojej twarzy. Zanim została odśpiewana pierwsza kwestia, zanim padło pierwsze słowo, zatraciłam się... i zaczęłam płakać. To było jakby wszystko za czym tęskniłam w swoim życiu wyszło z ukrycia i nie mogłam wepchnąć tego z powrotem. Chwyciłam się podłokietników i w ciszy płakałam. Łzy płynęły, ale ja byłam przepełniona radością, ekstazą, przynależnością. Nie mogłam powstrzymać uśmiechu, który rozciągał się na mojej twarzy od ucha do ucha. To była magia. To było bliższe objawienia religijnego, niż cokolwiek innego w moim życiu. W którymś momencie, moja przyjaciółka siedząca po mojej lewej, próbowała mnie o coś zapytać, ale mogłam tylko potrząsnąć głową. Nie potrafiłam oderwać wzroku od sceny. Wiedziałam, że to jest to, co powinnam robić w życiu i nie mogłam dłużej czekać, by 12

Musical z muzyką i librettem Jonathana Larsona nawiązujący do opery Giacomo Pucciniego Cyganeria. Opisuje rok życia grupy ubogich młodych artystów walczących o przetrwanie w ubogiej dzielnicy Nowego Jorku Lower East Side w epoce AIDS. Jest jednym z pierwszych dzieł scenicznych dotykających tematyki narkomanii, homoseksualności i transseksualizmu, porusza kontrowersyjne tematy trzymając się konwencji musicalu i rock opery.

26

tłum. galina09, korekta Vi

zacząć je ponownie przeżywać. Po tym wieczorze czułam jakby niewidzialną rękę na plecach, wciąż popychającą mnie do przodu. Poszłam do domu, spojrzałam w lustro i zapłakałam nad tym, co zobaczyłam. Nie tyle z powodu wagi, ale kobiety spoglądającej na mnie, bez tej iskry, bez tego szaleństwa, które w sobie kochałam. Płakałam za czasem, który straciłam. Płakałam przez to, że pozwoliłam sprawom tak długo toczyć się w ten sposób. Płakałam, ponieważ żyłam tracąc siebie, cząstka po cząstce, przez tak długi czas. A potem, kiedy przestałam już płakać, wzięłam się do roboty. Zaraz następnego dnia zatrudniłam osobistego trenera i zaczęłam zmieniać się zewnętrznie. Zaczęłam też spotkania z terapeutą, by zmienić się wewnętrznie. Wzięłam lekcje aktorstwa w lokalnym teatrze i byłam szaleńczo szczęśliwa. Byłam wniebowzięta mogąc ponownie wrócić do kręgu osób kreatywnych i oddawałam całą siebie w każdej scenie, w każdej krytyce i w każdym ćwiczeniu, jakby to było moją pracą. Któregoś dnia, poszłam do klubu, w którym była noc otwarta. Wspięłam się na maleńką scenę z własnymi nutami, które dałam osobie akompaniującej. Zaśpiewałam, słysząc swój głos, mocny i czysty, rozbrzmiewający dookoła, poczułam się pełna. Poczułam się jak w domu. Zaczęłam się otwierać i znów świetnie bawić. Kiedy waga spadła, powróciła moja wiara w siebie i rozpoczęłam na nowo zaznajamiać się z tym rodzajem pewności siebie, który daj bycie kobietą. Zaczęłam chodzić na randki i po raz pierwszy zaprosiłam mężczyznę do siebie... cóż, powiedzmy, że to był inny rodzaj objawienia. Dlaczego do cholery pozbawiałam się tego do tej pory? Cieszyłam się moją na nowo rozbudzoną seksualnością i, mimo że byłam ostrożna, z pewnością dobrze się bawiłam. Byłam zdecydowanie bardziej ofensywna niż kiedykolwiek wcześniej i poczułam się usatysfakcjonowana, kiedy zdałam sobie sprawę, że wciąż byłam całkiem dobra w te klocki. Po niemal dwóch latach odkrywania siebie i ciężkiej pracy, byłam gotowa na kolejny wielki krok. Odwiedziłam Holly w L.A. i pod koniec pierwszego dnia otrzymałam zaproszenie, by z nią zamieszkać. Byłam gotowa wrócić i rozpocząć na nowo swoje życie. Wiedziałam, że mogę kontynuować pracę konsultanta gdziekolwiek bym nie mieszkała, więc po prosu czułam się z tym dobrze. Rozmyślałam o jej propozycji przez jakieś siedem sekund i zgodziłam się. Obie cieszyłyśmy się, że będziemy mogły spędzić razem więcej czasu. Wiedziałam, iż mieszkanie z nią będzie tak samo zabawne, jak było za pierwszym razem, i to się potwierdziło. Była naprawdę moją najlepszą przyjaciółką, moją siostrą i 27

tłum. galina09, korekta Vi

zrobiłabym dla niej wszystko. Ona też zawsze potrafiła mnie przejrzeć i nigdy nie pozwoliła mi się wycofać. Musiałam ją kochać chociażby tylko za to. Kiedy wróciłam do samochodu, porozciągałam się trochę po biegu i wsiadłam. Opuściłam top pijąc wodę. Spojrzałam na komórkę i zauważyłam, że mam kilka wiadomości, pierwsza była od Holly, która prosiła, żebym po drodze wpadła do Pana Chow po coś na obiad. Druga było od Nicka, pytającego mnie, czy nie chciałabym iść potańczyć. W jego ulubionym klubie w Zachodnim Hollywood przez całą noc będą puszczać kawałki z lat osiemdziesiątych i to była idealna okazja, by trochę potrząść tyłkiem. Trzecia wiadomość była z nieznanego numeru:

Sheridan, Zaginieni Chłopcy lecą dziś na TNT. Wiem jak pożądasz Haim'a. Zaśmiałam się, gdy to przeczytałam, wiedząc, że tylko jeden nieznany numer mógł przesłać mi taką wiadomość. Szybko odpisałam:

Hamilton, ustawiłam już swoje DVD na nagrywanie, więc będę mogła go pożądać', kiedy tylko najdzie mnie ochota. Podłączyłam swojego iPoda i wybrałam muzykę do słuchania podczas jazdy, gdy mój telefon zawibrował:

Sheridan, teraz się o ciebie martwię... Chyba potrzebujesz nowej gwiazdy do zadurzenia się, może kogoś trochę młodszego. Bardziej czarującego, mniej heroinowego. Poczułam, że moje serce lekko zatrzepotało. Był słodki i zabawny. I miał 24 lata, Grace, 24! I wtedy pomyślałam o jego włosach, tych cudnych lokach i jego zielonych oczach. Pomyślałam o tym jak wyglądał, kiedy przygryzał wargę. Ach, pieprzyć to.

Hamilton, myślałam o dodaniu kogoś nowego do moich 'fantazji'... jakaś podpowiedź?

28

tłum. galina09, korekta Vi

Wybrałam muzykę i tuż przed tym zanim ruszyłam z parkingu, dostałam kolejną wiadomość:

Sheridan, coś mi chodzi po głowie... Mam tylko jedno pytanie. Nadal masz chęć na schadzkę? Zaśmiałam się głośno i odpisałam:

Hamilton, jak jasna cholera, tak, tylko musisz mnie zwalić z nóg. Odpowiedział w mniej niż minutę:

O to się nie martw, Grace... O cholera, nazwał mnie Grace.

29

tłum. galina09, korekta Vi

Rozdział 5 Po powrocie wzięłam prysznic, aby zmyć z siebie kurz. Kiedy skończyłam, poszłam do kuchni, gdzie Holly podgrzewała jedzenie od Pana Chow, które ze sobą przywiozłam. – Jak minął ci dzień, Kochanie? – zapytałam moim najlepszym głosem a'la lata 50 szczypiąc ją w policzek. – Męcząco. Cieszę się, że jestem już w domu. Widzę, że miałaś produktywny dzień – odpowiedziała, kiwając głową w kierunku czasopisma leżącego w lodówce, który znalazła sięgając po butelkę Absoluta. Zaśmiałam się i powiedziałam: – Musiałam je ukryć. Doprowadzało mnie do szału! Przez całe popołudnie próbowałam napisać protokoły treningowe, a ono wciąż i wciąż mnie wołało. W końcu je schowałam – sięgnęłam po słoiczek oliwek i zaczęłam przyrządzać martini. – Jak daleko doszłaś – zapytała, gdy z wdzięcznością przyjmowała drinka, którego jej podałam. – Hmm, daj mi pomyśleć. Właśnie rozmawiał ze swoim asystentem o wprowadzeniu jakichś zmian w wehikule czasu. Naprawdę uwielbiam postać Isaaca. – Poczekaj aż zobaczysz aktora, który się w niego wciela w filmie. Super słodki – uśmiechnęła się, biorąc łyka drinka i lekko się wzdrygając. – Za ile kolacja? – Za jakieś dwadzieścia minut. To było wystarczająco dużo czasu bym chwyciła magazyn z lodówki i usiadła w salonie na szybkie, przedkolacyjne czytanie. Nie minęło wiele minut, kiedy krzyknęłam: – Czekaj... co? Jego wehikuł się zepsuł? Utknął w starożytnym Egipcie! Nie może wrócić? – podskoczyłam i pobiegłam do kuchni z wyrazem paniki na twarzy. Holly kładła jedzenie na stole. – Grace, spokojnie – uspokajała. – Ale co z Penelope z pierwszej historii? Wróci do niej? Wróci do swoich czasów? A co z... – zająknęłam się i zdałam sobie sprawę, że jestem przesadnie zainteresowana tą książką. Spróbowałam trochę ochłonąć – To znaczy, powinien chyba mieć coś w planie, na wypadek

30

tłum. galina09, korekta Vi

sytuacji takich jak ta. Zresztą nie wiem, nieważne – powiedziałam nonszalancko siadając, skubiąc jedzenie i próbując ukryć zainteresowanie – Zastanawiam się kiedy on wróci, jeśli wróci – zaryzykowałam, spoglądając spod oka na Holly, czekając czy udzieli mi jakiejś informacji. – O nie, nie dam się podejść – powiedziała przewracając oczami – Mówiłaś, że nie chcesz, żebym ci cokolwiek zdradzała. Musisz przeczytać i sama zobaczyć. Siedziałam w ciszy przez kilka minut, jedząc i próbując opracować nową taktykę. Niemożliwe, żeby tam utknął, chociaż pomysł spotkania przez Joshuę córki faraona wydawał się intrygujący. Może, jeśli grzecznie zapytam, powie mi chociaż czy... – Możesz przestać planować, Kretynko. Nic ci nie powiem – rzekła ponownie, śmiejąc się z ustami pełnymi czosnkowych klusek. Przyłapana. – Kurczę, jesteś do dupy! Ja bym ci powiedziała – odpowiedziałam. – Ta, już to widzę! Pamiętasz, jak leżałam w szpitalu z zapaleniem płuc i mogłam zobaczyć Seks w wielkim mieście dopiero tydzień po premierze? Wciąż cię pytałam czy Carrie i Big się pobiorą. Pamiętasz co mi odpowiadałaś? – zapytała złośliwie. – Nie – odpowiedziałam, nagle bardzo interesując się warzywami na moim talerzu. – Powiedziałaś, że za cholerę mi nie powiesz, bo kochasz mnie na tyle, że pozwolisz mi dowiedzieć się tego samej. Tu mamy to samo. Kicha dla ciebie – zakończyła triumfalnie. – Świetnie, jak chcesz, aż tak mi nie zależy. Pewnie nawet nie dokończę tej historii – zrzędziłam sącząc martini. – Och, Grace, należysz już do Joshuy. Tak jak i my wszystkie – zachichotała – A w ogóle, jeśli już o mowa o Sexy Naukowcach – kontynuowała – Jack odzywał się dzisiaj do ciebie? Prosił o twój numer. Podzielisz się czymś? – Ta, pisaliśmy ze sobą. Zastanawiałam się skąd ma mój numer. Kiedy o niego prosił? – zapytałam, starając się ukryć zainteresowanie. – Zadzwonił dzisiaj do mojego biura i oczarował moją asystentkę, by mu go dała. Mówię ci, ten facet może dostać wszystko co zechce. Wciąż wydzwaniają do mnie ludzie z prośbą o wywiad, zaplanowanie promocji, a nawet właściciele klubów chcących go tam nocą. Naprawdę zaczyna być kimś – westchnęła wciągając więcej klusek. – Jest na to gotowy? Wiesz, to jest całkiem sporo jak na kogoś tak młodego. – dodałam. 31

tłum. galina09, korekta Vi

– Jest gotowy. To znaczy, tak gotowy, jakby był ktokolwiek inny na jego miejscu. Ma dobre serce i jest super mądry. Ciężko pracujemy, żeby to wszystko było możliwe i nie jest to tylko kręcenie się po mieście. Poza tym, ma teraz swoje pięć minut i dostajemy sporo interesujących ofert. To sprawia, że jest szczęśliwy – powiedziała – A mówiąc o uszczęśliwianiu, co się dzieje między waszą dwójką? I nie pogrywaj ze mną, Panienko, znam cię na to zbyt dobrze. – Holly, dopiero go poznałam! Wydaje się miłym dzieciakiem i wiesz, że zawsze lubiłam poznawać ludzi, których reprezentujesz. Jest zabawny – zaprotestowałam, wstając od stołu i niosąc talerz do zlewu. – Ta, zobaczymy – parsknęła, idąc w moje ślady. – Holly, daj spokój! Jeśli to co mówisz jest prawdą, ten facet może mieć każdą w tym mieście i prawdopodobnie już miał. Przy tym całym ogonku młódek uganiających się za nim, dlaczego, na Boga, chciałby kogoś takiego jak ja? Cieszę się, że mam nowego przyjaciela i tak to zostawmy. Poza tym uważam, że jest dla mnie trochę za młody – odpowiedziałam, zaczynając być trochę poruszoną, chociaż nie byłam pewna z jakiego powodu. Bo uważasz, że jest dla ciebie trochę za młody i to doprowadza cię do szału. – Dobra, dobra, uspokój się. Chcesz mi powiedzieć, że nie podkochujesz się w nim nawet trochę? Mów prawdę, Grace – powiedziała, przygwożdżając mnie przy zmywarce. – Nie podkochuję się – zastanowiłam się – Cóż, może podkochuję się w nim tak w połowie. 'Podko' się – przyznałam chichocząc. – Ale jest to inspirowane Joshuą – dodałam, wiedząc, że nie jest to do końca prawdą. – No cóż, zainspirowana Joshuą nawet ja się w nim odrobinę kocham. Jak można się nie podkochiwać? – westchnęła przewracając oczami. Po tych słowach wiedziałam, że rozmowa skończona i aż drżałam z niecierpliwości, żeby wrócić do czytania. Pomogłam Holly posprzątać kuchnię i omówiłyśmy plan pójścia jutro potańczyć z Nickiem. Chwyciłam czasopisma i wzięłam je ze sobą na górę, mówiąc Holly, że położę się wcześniej. Po umyciu twarzy przebrałam się w moją ulubioną koszulkę. Spałam w niej od czasu collegu. Wsunęłam się pod kołdrę i zaczęłam czytać, zdeterminowana, by dowiedzieć się co do cholery stało się z Joshuą.

32

tłum. galina09, korekta Vi

*** 1:30 w nocy. Wciąż czytałam. Przestałam tylko na chwilę, aby zejść na dół po kawę, praktycznie wbiegając z powrotem na górę, by wrócić do czytania jak najszybciej. Zaczytywałam się już solidnie w całej serii i byłam w to bardzo zaangażowana. Tak zaangażowana, że przestraszyłam się, kiedy mój telefon zadzwonił obok mnie. To był Jack... – Poważnie? – zrzędziłam próbując ukryć zachwyt w moim głosie. – Sheridan! Śpisz? – zachichotał niskim głosem. – A co jeśli tak? Wiesz, która jest godzina? Niektórzy z nas śpią w nocy – odpowiedziałam przekręcając się na bok. – Ha ha, nie brzmisz jakbyś spała. Właściwie to brzmisz na całkiem rozbudzoną, niemalże pobudzoną. Co porabiasz? – zapytał. W tle słyszałam szmer. – No cóż, przyłapałeś mnie. Nie spałam. Czytałam – uśmiechnęłam się do telefonu. – Co czytałaś? – zapytał. Cholera. Nie chcąc być przyłapaną na czytaniu tych historii omiotłam pokój wzrokiem, w końcu zatrzymując się na książce znajdującej się na mojej szafce nocnej. – Historię soli – powiedziałam, przewracając oczami, kiedy tylko skończyłam mówić. 'Historię soli', Grace? – Historię soli, Grace? Wow, to brzmi... okropnie. Dlaczego do cholery to czytasz? – zaśmiał się. – Hej, to jest naprawdę niezłe. Wiesz, że sól była używana jako waluta? Wiele najważniejszych miast w Europie jest zbudowanych na lub tuż obok kopalni soli. Dobrze wiedzieć takie rzeczy – zripostowałam układając się na poduszce. Usłyszałam więcej szumu w tle. – Co robisz? Co to za dźwięk? – zapytałam. – Cały czas od tamtej nocy pragnę Chex Mix – zaśmiał się. – Cóż, zachowaj dla mnie Wheat Chex. To moje ulubione – zaśmiałam się do niego, połykając ziewnięcie. 33

tłum. galina09, korekta Vi

– Więc, o czym powinniśmy porozmawiać? – zapytał, z ustami pełnymi, jak założyłam, tostów Melba. – Hej, to ty tu wykonujesz świński telefon 13, ty mi powiedz. I nie mów z pełnymi

ustami, to niegrzeczne – drażniłam się z nim. – Świński telefon? Tak to odbierasz? – zapytał z udawanym oburzeniem. – Wyjaśnijmy coś sobie, Hamilton. W Stanach, kiedy facet dzwoni do dziewczyny w środku nocy, zwłaszcza gdy dopiero co się poznali, to z pewnością oznacza świński telefon – powiedziałam śmiertelnie poważnie. – Wiem czym są świńskie telefony, Sheridan i jeśli dobrze zrozumiałem definicję, będę oczekiwany, by ją zrealizować, tak? – zapytał. – Generalnie taka jest idea, tak – odpowiedziałam przewracając się na brzuch, w którym na dobrze zagościły motyle. – Cóż, to jest dość aroganckie z twojej strony. I kto tu teraz jest niegrzeczny? – drażnił

się, sprawiając że poczułam się głupio. – Eh, ja... um... – jąkałam się nie mogąc skończyć zdania. Nie wiedziałam co powiedzieć. Nastąpiła długa chwila milczenia. – Może po prostu zadzwoniłem, żeby sobie z tobą poświntuszyć – powiedział w końcu. – Co? – wrzasnęłam. – Cicho, obudzisz Holly – upomniał. – No dalej, pozwól mi poopowiadać świństwa. To byłby prawdziwy świński telefon – zachichotał. – Masz całkiem popierdolone w głowie – szydziłam, mając problem z utrzymaniem śmiechu na niezbyt głośnym poziomie. Rozmawialiśmy przez kilka minut, które w większości spędziłam na odmawianiu jego błaganiom o świntuszenie. Pod koniec zaczęłam ziewać, co nie umknęło jego uwadze. – Co będziesz robić jutro? – zapytał, kiedy ja odłożyłam książkę i zgasiłam lampkę na nocnej szafce. – Umm, niewiele. Rano mam jogę, a potem spotykam się z Holly na kawie i żeby popracować nad kawałkiem, który będę wykonywać na jej imprezie. Często agenci organizowali imprezy, na których występowali ich podopieczni, żeby pokazać się reżyserom castingu. Holly robiła je dwa razy do roku, zależnie od tego ile miała nowych talentów. Zgodziła się ponownie mnie reprezentować i byłyśmy w trakcie 13

Booty call - zaproszenie na spotkanie w celu uprawiania seksu (telefon, SMS, e-mail)

34

tłum. galina09, korekta Vi

organizowania przesłuchań na partnerów scenicznych dla mnie. – O, bierzesz w tym udział? Wspominała, że coś takiego organizuje. O której się spotykacie? – zapytał. – Wpadnę do jej biura o wpół do dwunastej – odpowiedziałam. – W takim razie dam ci pospać, Sheridan. Bardzo podobał mi się nasz świński telefon. Było ci dobrze? – zażartował. – O tak – zaśmiałam się. – Chyba nie będę w stanie rano chodzić. Dobrze, że mam jogę; rozruszam się. Powiedzieliśmy sobie dobranoc, rozłączyliśmy się i wsunęłam się głębiej pod kołdrę myśląc o Jacku. Był zabawny, pokręcony i niebezpiecznie słodki. Moje dłonie same znalazły drogę pod krawędź koszulki i wśliznęły się pod nią. Palcami przesunęłam po brzuchu w górę, póki nie dosięgłam miękkich wzniesień piersi. Pomyślałam o wardze Jacka i o sposobie w jaki ją przygryza. Dlaczego jego usta tak cię podniecają? Moje sutki natychmiast stwardniały, gdy pomyślałam jakby wyglądał wisząc nade mną przygryzając tę wargę. Jak odczuwałabym jego włosy na swoim brzuchu, kiedy wyciskałby na nim pocałunki, kierując się do... Idź spać, Grace. To nie pomaga. Mój wewnętrzny nauczyciel przerwał mi sen na jawie, kiedy zaczynało robić się ciekawie. Położyłam ręce grzecznie na kołdrze, zaciskając pięści by pozbyć się napięcia. Miałam zamiar pozbyć się go zupełnie inaczej. I to już wkrótce.

35

tłum. galina09, korekta Vi

Rozdział 6 Obudziłam się wcześnie i przygotowałam szybkie śniadanie dla Holly i siebie, podczas gdy ona szykowała się do pracy. Skoro mój grafik był dużo luźniejszy niż jej, starałam się być dobrym gościem i ją karmić. Wymieszałam sałatkę owocową i dodałam jogurtu waniliowego. Kiedy zeszła do kuchni, szybko podałam jej kubek z kawą, z odpowiednią ilością mleka i dwiema kostkami cukru, dokładnie tak jak lubiła. – O matko, rozpuszczasz mnie. Chyba będę musiała w końcu zatrudnić gosposię, gdy się wyprowadzisz – zażartowała, siadając do śniadania i popijając swoją doskonałą kawę. – To, albo załatw sobie niepracującego męża. Wtedy będziesz miała wysprzątany dom i zadowoloną cipkę za jednym zamachem – dodałam, zaczynając się rozciągać przed moimi zajęciami z jogi. – Moja cipka nie wiedziałaby co zrobić, jeśli facet przyszedłby na dwóch nogach – westchnęła patrząc smutno w sałatkę. – Rozmawiałaś ostatnio z budowlańcami? Nie, żebym chciała cię wyrzucić. Uwielbiam z tobą mieszkać – kontynuowała. – Tak, właściwie to jadę do domu w piątek, aby sprawdzić postępy. Wygląda na to, że wszystko idzie zgodnie z planem. Będę tęsknić za mieszkaniem z tobą, ale nie mogę się już doczekać bycia u siebie – odpowiedziałam, myśląc ciepło o moim nowym domu. Sprzedałam mój stary dom i byłam w trakcie odnawiania nowego tutaj. Kiedy podjęłam decyzję o powrocie do L.A., latałam tu co najmniej raz w miesiącu, by urządzać z Holly polowanie na dom. Była dla mnie wtedy niczym dar od Boga, robiąc przejażdżki po posiadłościach, które znalazłam w Internecie, żebyśmy miały pewność, że kiedy przylecę unikniemy oglądania byle gówna. Oszczędzałam pieniądze przez lata, nie mając ich za bardzo na co wydawać. Dodałam do tego spadek po ciotecznej babce, której prawie nie znałam i miałam wystarczająco dużo pieniędzy, by zmierzyć się z losangelesowskim rynkiem nieruchomości. W końcu znalazłam dokładnie to, czego szukałam – niewielki, kalifornijski parterowy domek przy Laurel Canyon. Miał mocne fundamenty i piękny stary ogród, który wymagał ogromu pracy. Nie mogłam się doczekać kiedy się wprowadzę. Zatrudniłam ekipę budowlańców, którzy pracowali tam na okrągło, próbując go dla mnie wyszykować. Usunięto ściany, drzewa i krzaki oczyszczono, podłogi odnowiono; kochałam te złote rączki. Miałam nadzieję, że uda mi się przeprowadzić za około miesiąc. 36

tłum. galina09, korekta Vi

– Tak w ogóle, to dobre owoce... Z rynku? – zapytała nabijając jagodę na widelec. – Ta, zatrzymałam się tam wczoraj i je kupiłam. A mówiąc o owocach, nasze tańce z Nickiem dziś wieczorem wciąż aktualne? – spytałam związując włosy na czubku głowy. – O tak. Nie mogę się już doczekać, by popotrząsać tyłkiem po całym Zachodnim Hollywood. Włączam moją wewnętrzną wiedźmę – odpowiedziała poruszając biodrami na krześle. – Powinno być fajnie, ale nie mogę dziś za dużo pić. Odetnij mnie od wodopoju po dwóch drinkach. Może trzech – ostrzegłam. – Nie ma sprawy. Nie chcę mieć znowu jutro zwłok na kanapie – zgodziła się, kończąc kawę i łapiąc torebkę w drodze do drzwi. Cmoknęłam ją szybko w policzek. – Żadnych zwłok, załapałam. Kocham cię, Suko, widzimy się o jedenastej trzydzieści – powiedziałam wkładając jej naczynia do zlewu. – Cipa. Też cię kocham – rzuciła i poszła do pracy. *** Po wyczerpujących zajęciach jogi wzięłam prysznic i ruszyłam do siłowni. Przebrałam się w czystą parę czarnych spodni do jogi i białą koszulkę na ramiączkach, a różową bluzę związałam wokół talii. Podobał mi się ten zestaw. Szłyśmy z Holly na kawę i nie czułam potrzeby strojenia się na tę okazję. Jej biura znajdowały się w nowej przestrzeni bulwaru Wilshire. Były blisko muzeów i La Brea Tar Pits14 i blisko miejsca, gdzie obie mieszkałyśmy za pierwszym razem. Z okien można było zobaczyć Budynek E!15. Holly zwykła mawiać, że pozwala jej się to skupić w ciągu dnia. Po zaparkowaniu przeszłam przez lobby i skierowałam się do jej biura na piętnastym piętrze. Zajmowała pół piętra i kiedy weszłam do recepcji zobaczyłam Sarę, jej asystentkę, siedzącą tyłem przy biurku. Była młoda, ładna i słodka – trochę trzpiotowata – ale miła. A mówiąc o trzpiotowatości, wyglądało na to, że dzisiaj ma swoje maksimum. – Hej Sara – zaczęłam, zanim krzyknęła i odwróciła się, zerwała się z miejsca. – O, Grace! Przepraszam, nie słyszałam jak weszłaś. Jestem dzisiaj trochę nieobecna – 14 15

Rejon asfaltowych jeziorek w Hancock Park w centralnej części Los Angeles, znanych jako jedno z najbogatszych stanowisk paleontologicznych późnego plejstocenu na świecie. Jeden z najwyższych, jeśli nie najwyższy budynek w L.A.

37

tłum. galina09, korekta Vi

zająknęła się, wyglądając jakby miała zsikać się w majtki. – Nie ma sprawy, co się dzieje? Wyglądasz na oszalałą. – Naprawdę? Cholera, chciałam rozegrać to na chłodno – westchnęła siadając z powrotem przy biurku i waląc w nie głową. – Hej, hej! Przestań! Kto tu jest? – zawahałam się wiedząc, że to musiał być powód jej roztrzęsienia. Sara miała tendencję do lekkiego wariowania na punkcie gwiazd. Kiedyś jakaś dość znana gwiazda filmowa przyszła na spotkanie z Holly, a Sara niemal oszalała, ośmieszając się. Potknęła się i uderzyła głową w doniczkę z paprocią. Holly pracowała z nią nad jej samokontrolą, której zdecydowanie potrzebowała, zwłaszcza jeśli chciała kontynuować karierę w tym przemyśle. Uważałam za zabawne patrzenie na Holly dającą innym wykład o kontroli, skoro widziałam jej pościg przez parking za Donnie Wahlbergiem, by zdobyć autograf. New Kidsi byli zdecydowanie jej piętą achillesową. – Twój nowy chłopak tu jest! Prawie umarłam kiedy wczoraj poprosił o twój numer. Jak do cholery wylądowałaś na Jacku Hamiltonie? – zapytała z niedowierzaniem, a ja jęknęłam. Cholera, naprawdę musisz zacząć ładniej się ubierać, gdy tu przychodzisz. – Przede wszystkim, nie 'wylądowałam' na nikim. I nikt nie wylądował na mnie. Po drugie, ja ledwie go znam – zapewniłam ją, starając się nie wyglądać zbyt podejrzanie, kiedy przebiegłam ręką po włosach i poprawiłam kucyk. – Sheridan... zraniłaś mnie. Czy mój świński telefon znaczył dla ciebie tak mało? – usłyszałam za sobą absurdalnie piękny głos. Zanim się odwróciłam, Sara bezgłośnie powiedziała: – Świński telefon? – a ja potrząsnęłam głową i w ten sam sposób odpowiedziałam – Odpuść – po czym odwróciłam się. Kurwa, ładny jest. Jack nosił jasne jeansy z tymi samymi Martensami, które miał na nogach na imprezie. Jego biały T-shirt i szary sweter były wystarczająco obcisłe, żebym mogła dojrzeć jaki jest szczupły i dobrze zbudowany. Jednocześnie miał coś w sposobie bycia, że nie sprawiał wrażenia, by bardzo o to zabiegał. Na szczęście nie miał na głowie tej cholernej czapki, a jego rozwiane loki wyglądały, jakby błagały bym zanurzyła w nie palce. Naprawdę błagały. Uśmiechnął się do mnie bez krztyny zakłopotania i nie mogłam nic poradzić na to, że odwzajemniłam uśmiech. 38

tłum. galina09, korekta Vi

– Hmm, cóż za niezwykłe spotkanie – drażniłam się. – Przypominam sobie, iż wspominałam ci o mojej naradzie z Holly dzisiejszego ranka. Przypadek? – Sheridan, cóż za brednie. Insynuujesz, że przyszedłem tu z nadzieją, iż na ciebie wpadnę? Tak się złożyło, że też byłem z nią umówiony – zadrwił. – Bzdury, prześladowco – powiedziałam, przesuwając się bliżej niego. Uniósł brew patrząc na mnie. – Naprawdę miałem spotkanie. Zapytaj Sarę, może to sprawdzić – wyzwał mnie. Spojrzałam na Sarę szukając potwierdzenia. Patrzyła na naszą małą wymianę zdań z zainteresowaniem zarezerwowanym dla reality show. – To prawda, Grace. Miał spotkanie tuż przed tobą – odpowiedziała, próbując nie denerwować się jeszcze bardziej, z nim znajdującym się tak blisko niej. Znałam to uczucie. Jack spojrzał na mnie na wpół zarozumiale, myśląc że wygrał tę rundę. – Sara, kiedy Jack się umówił? – zapytałam, nie spuszczając oczu z Jacka, który nagle spojrzał na Sarę z konspiracyjną paniką. – Hm, zobaczmy. Dostałam od niego maila dzisiaj rano, kiedy włączyłam komputer – odpowiedziała wyglądając na oszołomioną. – A o której został wysłany? – zapytałam, czując, że na mojej twarzy zaczyna wykwitać zarozumiały uśmiech. Sara poklikała chwilę i powiedziała – O drugiej siedem w nocy. – Cholera – powiedział cicho Jack, kiedy ja głośno się roześmiałam. – Wiedziałam! Przyłapałam cię, Hamilton! – krzyknęłam. Drażniłam się z nim, ale w duchu tańczyłam jak szalona. Przyszedł tu aby cię zobaczyć. Dziewczyno, dajesz radę :)16 – Zaśmiał się i przebiegł dłońmi po włosach, przygryzając tę swoją cholerną wargę, aż usłyszałam jak Sara głośno wzdycha. Był tak gorący, że miałam problem z kontrolowaniem samej siebie. Uśmiechnął się nieśmiało i powiedział: – OK, przyłapałaś mnie. Chciałem cię zobaczyć. Czy to takie straszne? Nudzę się, a ty jesteś fascynująca – uśmiechał się, ale mogłabym przysiąc, iż przez jego twarz przebiegł grymas zdenerwowania. Zanim zdążyłam mu się przyjrzeć, zniknął. – Cóż, cieszę się, że cię rozbawiam. Ty też dostarczasz mi odrobiny rozrywki. Ale, jak 16

Oficjalnie mówię, że kocham ten fragment. I całą książkę :D /Ja też ~Vi

39

tłum. galina09, korekta Vi

Holly może zaświadczyć, mogę się stać zbyt dużym kąskiem – powiedziałam, nagle stając się nieśmiała. Sara odebrała telefon i poczułam się jakbym była z nim sama. Byłam bardzo świadoma, że nasz jedyny fizyczny kontakt, jak dotąd, to były dwa uściski rąk i przelotne otarcie przez ręcznik, kiedy pomagał mi się osuszyć. Chciałam kontaktu. – Jakoś w to wątpię, Sheridan. W każdym bądź razie, jestem pewien, że sobie poradzę – powiedział, przysuwając się odrobinę bliżej. Gdybym nie była tak świadoma naszej relacji, prawdopodobnie nawet bym tego nie zauważyła. Ale każdy atom, każda cząstka, każdy pyłek pomiędzy nami zaczął buczeć i zdawałam sobie sprawę z tego wszystkiego. Wiedziałam doskonale do czego zmierza. No dalej, podejdź bliżej, skarbie, no podejdź. – Chyba nie masz pojęcia, jak porąbana jestem. I nikt sobie ze mną nie 'poradzi', Hamilton – zadrwiłam, skradając się nieznacznie w jego kierunku. Tym razem, to ja się poruszyłam. – Myślę, że jesteś porąbana we właściwy sposób. Lubię takie dziewczyny. Dosłownie czułam na sobie jego wzrok. Czułam go poruszającego się wzdłuż mojego ciała. Patrzyłam jak słowa wydobywają się z jego ust, obserwowałam koniuszek jego języka prześlizgujący się delikatnie po jego dolnej wardze, kiedy wypowiadał zdania. Przekrzywił głowę odrobinę na bok, gdy uniósł rękę i przeczesał nią włosy, a ja w końcu zauważyłam jego dłonie, jego palce. Święta matko, spójrz na te dłonie. O. Mój. Boże. Napięcie było wyczuwalne w całym pomieszczeniu. Było za duże. On oznaczał za dużo. Nie mogłam tego znieść, więc spanikowałam. Sexy i opanowana Grace wyszła i zastąpiła ją dwunastoletnia gówniara. – He he, powiedziałeś porąbana17 – zabłysłam. Mój rozum wyszedł. I nie wrócił.

Grace, jesteś żałosna. Zaczęłam niekontrolowanie chichotać, kiedy zobaczyłam jego zdziwioną twarz. Mój chichot przeszedł w rechot, potem ryk, a na końcu w śmiech powodujący ból brzucha – to taki rodzaj śmiechu, przy którym brzmi się, jakby cię coś bolało. Nie mogłam przestać się śmiać. Na szczęście, po chwili obserwowania mojego przedstawienia, przyłączył się do mnie. 17

W oryg. 'nuts' – szalona, porąbana, ale też orzeszki :)

40

tłum. galina09, korekta Vi

Chwyciłam się go, niemal tracąc równowagę z powodu swojego rozgorączkowania. Śmiałam się tak mocno, że zaczynałam widzieć gwiazdy, w tym samym czasie kiedy Jack zaczął ocierać łzy z twarzy, ja poczułam na twarzy swoje. W końcu zaczęliśmy się uspokajać, zauważyłam, że przygląda mi się z zadowoleniem, który pojawia się na twarzy tylko po ataku prawdziwego, oczyszczającego śmiechu. – O kurde, naprawdę jesteś porąbana – westchnął. – Nie zaczynaj, nie zniosę tego ponownie – błagałam, znów chichocząc, lecz w końcu udało mi się uspokoić. Gapiliśmy się na siebie przez dłuższą chwilę, nasze oddechy wciąż były przyspieszone przez szaleństwo, które właśnie miało miejsce. I nie mówiłam tylko o śmiechu. Sara wyszła z biura i powiedziała – Grace, Holly właśnie kończy rozmawiać przez telefon, ale mówi, żebyś weszła. Holly? Kto to jest? A, tak... Zwróciłam się do Jacka – Cóż, było... – zaczęłam, ale mi przerwał. – Yhm. Idziesz z Holly na kawę, tak? – zapytał. – Tak, a co? – Zostanę tutaj, a kiedy skończycie, ty i ja pojedziemy na przejażdżkę. Dobrze? – raczej oznajmił niż zapytał. – Tak – odpowiedziałam, nie próbując nawet z niczym wyskoczyć. Ruszyłam w kierunku biura Holly, lecz nagle zatrzymałam się i odwróciłam. Jack usadawiał się właśnie na kanapie w recepcji i wyciągał swojego iPoda. – Nigdzie nie idę, Sheridan. A teraz zbieraj tyłek i idź na spotkanie – rozkazał z tym swoim seksownym półuśmiechem. Nie żartował. – OK – to było wszystko co mogłam z siebie wydusić, kiedy szłam w kierunku biura Holly, całkowicie ogłupiała i zmieszana. Już po tobie. *** Idąc korytarzem próbowałam odzyskać skupienie. Holly znała mnie zbyt dobrze i jeśli zobaczyłaby mnie podenerwowaną, zrobiłaby mi piekło. Opanowałam się i pchnęłam drzwi do jej biura. 41

tłum. galina09, korekta Vi

– Więc, pieprzycie się już? – zapytała ze znaczącym uśmiechem na twarzy. Żar przepłynął przeze mnie, gdy wyobraziłam sobie Jacka pode mną, z twarzą pełną namiętności i tym swoim seksownym uśmieszkiem, szepczącym moje imię. Szybko się opanowałam i usiadłam. – A kogóż to rzekomo pieprzę – zapytałam próbując się uspokoić. Nic ze mnie nie

wyciągnie. – No błagam cię. Myślisz że z kim rozmawiasz? Właśnie spędziłam z nim pół godziny, krążąc wokół tematu Grace Sheridan. To oczywiste. Lubi cię. Myśli, że jesteś 'spoko' – powiedziała, kreśląc palcami cudzysłów w powietrzu. – Jestem spoko, ale to nie ma znaczenia. Powiedział coś jeszcze? – Nie, tylko kiedy wspomniałam, iż dzisiaj spotykam się z tobą, już o tym wiedział. Więc, skąd o tym wiedział, Grace? – drążyła. – Mógł tak jakby zadzwonić do mnie wczoraj – odpowiedziałam. – A o której to miałoby być? – kontynuowała patrząc na mnie ostrożnie. – Umm, około wpół do drugiej w nocy – powiedziałam cichutko. – Żartujesz! To był świński telefon. Wiedziałam! – wrzasnęła, a ja próbowałam ją uciszyć. – Zamknij się! Usłyszy cię – wyszeptałam. Otworzyła szeroko oczy . – Wciąż tu jest? Dlaczego? – zapytała. – Zapytał mnie, czy nie chciałabym wybrać się z nim na przejażdżkę jak tu skończymy,

a ja się zgodziłam – powiedziałam cicho, pragnąc być gdziekolwiek indziej. Będzie ze mnie bezlitośnie drwić z tego powodu. Mojego nowego przyjaciela i mnie. Mojego dużo młodszego przyjaciela. A jednak nie drwiła. – Myślę, że to wspaniale, Grace. Baw się dobrze... tylko uważaj. Ostatnio prasa zaczyna naprawdę za nim łazić, a jego fani go wypatrują. Zobaczysz – ostrzegła – Wystarczy tego. Zamówmy jakąś kawę i zabierzmy się za twój numer. Wcisnęła przycisk interkomu i usłyszałyśmy chichot Sary. – Hej, Sara, mogłabyś nam przynieść coś ze Starbucks'a? – zapytała, przewracając dobrotliwie oczami na chichotanie. – Jasne Holly, co chcecie? – zapytała wysokim głosem. Zdecydowanie traciła rozum 42

tłum. galina09, korekta Vi

przy Panu Hamiltonie. Tobie też niewiele do tego potrzeba. – Duże sojowo-karmelowe macchiato dla mnie. Co chcesz Grace? – zapytała. – Dużą, beztłuszczową moccę na zimno, bez śmietanki z trzema kostkami cukru, poproszę – krzyknęłam do intercomu. – Czy nikt już nie pija normalnej kawy? – usłyszałam w tle zrzędzenie Jacka. – Cicho, Brytolku – ostrzegła Holly – Albo upewnię się, że znajdziesz się w obsadzie „High School Musical 4: Electric Boogaloo”. Zaśmiałam się głośno, po czym usłyszałam jak Jack mówi – Chyba będę musiał przemyśleć kwestię mojego przedstawicielstwa. Pracowałyśmy przez około godzinę, planując co zagram. Moim scenicznym partnerem będzie aktor reprezentowany przez Holly i odegramy scenę z filmu, który nie był jeszcze wyświetlany, gdzie bohaterowie całują się po raz pierwszy i to na zawsze zmienia kierunek ich związku. To było intensywne i słodkie i myślę, że będziemy mogli oddać tej scenie sprawiedliwość. Druga scena była o paskudnym rozwodzie, przez który przechodziła para, i była pełna napięcia i dramatyzmu. Te dwie scenki oddawały dokładnie to co powinny podczas takich imprez, balansowanie na skrajnych emocjach, do których powinien być zdolny aktor. Musiałyśmy jeszcze wybrać piosenki, ale miałam zbyt dużo na myśli. Zgodziłyśmy się z Holly, że najlepiej będzie przedyskutować to wieczorem, gdy ograniczę swój wybór. Kiedy skończyłyśmy i przypomniałam sobie o przyjemności, która czekała na mnie, moje serce lekko przyspieszyło. Podeszłyśmy do recepcji, słysząc ciągle, na litość boską, chichoczącą Sarę, i spojrzałam na Jacka. Wciąż siedział na kanapie, słuchając muzyki, dokładnie tak, jak go zostawiłam. Spojrzał w górę gdy wchodziłyśmy i uśmiechnął się, wstając, by podejść. – Oj, Jack, co ty tu nadal robisz? – zapytała go Holly, a ja zarumieniłam się za nią. – Próbuję zgarnąć twoją przyjaciółkę. I nie udawaj, że już wszystkiego nie wiesz. Słyszałem jak tam plotkujecie – powiedział, kładąc rękę na moich ramionach i popychając mnie w stronę drzwi. – Do zobaczenia w domu! – powiedziałam do Holly kiedy wychodziliśmy, zostawiając Sarę z szeroko otwartymi oczami. W końcu przestała chichotać. – Nie zapomnij, że mamy randkę z naszym gejem dziś wieczorem, Grace! – zawołała 43

tłum. galina09, korekta Vi

za mną Holly, zanim drzwi się zamykały. Kiedy znaleźliśmy się w lobby, opuścił rękę i oparł się o ścianę, patrząc na mnie. – Więc, co chciałabyś robić? – zapytał. – Hej, to był twój pomysł. Myślałam, że jedziemy na przejażdżkę – powiedziałam, kiedy wchodziliśmy do windy. Nacisnął guzik parkingu i odwrócił się w moją stronę. Byliśmy sami w windzie i zaczynałam czuć, że napięcie, które było między nami wcześniej, zaczyna się odbudowywać. – Cóż, moglibyśmy, ale muszę cię ostrzec. Mam tak jakby gówniany samochód. Kupiłem go tylko dlatego, że nie możesz nie mieć samochodu w L.A. Powinniśmy raczej wziąć twój – powiedział uśmiechając się lekko. – Zapraszasz mnie na przejażdżkę i chcesz wziąć mój samochód? Co jest do cholery, Hamilton? – zaśmiałam się, gdy drzwi windy się otworzyły. – Chodź – dokończyłam idąc w kierunku mojego samochodu. Mój czarny kabriolet był zaparkowany na końcu i ruszyliśmy w tamtym kierunku. – Masz jakieś miejsce, w które chcesz jechać? – zapytałam rzucając mu kluczyki. – Chcesz żebym prowadził? – Tak, to twoja impreza. Gdzie jedziemy? – Santa Barbara – uśmiechnął się. – Ni cholery, nie mogę opuszczać miasta – zaśmiałam się, myśląc że nie ma na świecie niczego, czego bym chciała bardziej od jazdy z nim do Santa Barbara. – Hmm, to może pojedziemy Sunset do PCH 18 a potem coś zjemy. Co ty na to? –

zaproponował odpalając samochód. – Tak, uwielbiam jeździć Sunset, zwłaszcza kiedy już miniemy Hollywood. Opuszczamy dach, czy zostawiamy? – zapytałam z palcem na guziku. Spojrzał na mnie, kierując w moją stronę całą moc swoich zielonych oczu. – Zdecydowanie opuszczamy – powiedział, a jego oczy opuściły moje i przesunęły się

wzdłuż mojego ciała, by znów powrócić do oczu. Wypuściłam oddech z sykiem. Cholera. – Cokolwiek zechcesz, Hamilton – powiedziałam cicho, moje serce walczyło o powrót do normy. Ten koleś nie musiał mnie przytulać, trzymać za rękę, nawet naprawdę dotykać, samym swoim spojrzeniem sprawiał, że się rozpadałam. 18

Pacific Coast Highway

44

tłum. galina09, korekta Vi

– Zapamiętam to sobie, Grace – uśmiechnął się seksownie. Podwójna cholera. *** Kiedy Jack i ja jechaliśmy ulicami L.A., rozpoczęliśmy proces poznania siebie bez tych wszystkich kpin i żartów. Rozmawialiśmy o tym, jak długo był w Kalifornii i czy wolał to od Londynu. Nie wolał. Pytałam go o film, który wyjdzie za kilka miesięcy, udając, że wciąż nie wiem nic na jego temat. Opowiedział mi wersję CliffsNotes 19. Modliłam się, żeby nie ujawnił niczego, o czym jeszcze nie czytałam, ponieważ byłam dopiero w połowie serii. Sama chciałam do tego dojść. Jack pracował w tym przemyśle zaledwie od kilku lat, kiedy to w Londynie zaczepił go pewien reżyser castingów. Poszedł na przesłuchanie do małej rólki w filmie dla BBC, a potem pracował przy produkcji niezależnych filmów. Po wystąpieniu w kilku przełomowych, wysokich lotów filmach, zadzwonili do niego z Hollywood. Bycie w obsadzie Time'a szybko uczyniło go 'wschodzącą gwiazdą' i 'kimś wartym obejrzenia'. Nazywał to wszystko 'bzdurami'. Kochał grać, ale miałam wrażenie, że mógł odejść w każdej chwili i być szczęśliwym pracując na planie gdzieś w londyńskim West Endzie. Kiedy Sunset wił się przez Brentwood w kierunku Pacific Palisades poruszyliśmy inne sprawy. Dowiedziałam się, że ma dwóch starszych braci i że stracił matkę z powodu raka, kiedy miał szesnaście lat. Jego ojciec wciąż mieszkał w Londynie, ale jeden z jego braci był tutaj, w Stanach, pracując dla ambasady w Waszyngtonie. Oboje lubiliśmy po równo koty i psy. Rozmawialiśmy o kilku filmach, które ostatnio widział, czy lubimy obecnego prezydenta i odkryłam że dzielimy wzajemną miłość do Tiny Fey20. Śmialiśmy się opowiadając o naszych ulubionych sitcomach i sprzeczaliśmy o to, czy brytyjska czy amerykańska wersja The Office jest lepsza. Skrycie uważałam, że wolał amerykańską obsadę, ale będąc dumnym londyńczykiem nie mógł tego przyznać. Okazało się, że oboje jesteśmy wielkimi fanami U2; zapunktował tym u mnie. Podczas rozmowy stwierdziłam, że jest wspaniały. Był czarujący i zabawny, to prawda, ale mogłam również powiedzieć, że bardzo inteligentny. Wydawał się być również zainteresowany tym, co ja mam do powiedzenia i nie mogłam sobie przypomnieć, kiedy 19 20

Seria studenckich/uczniowskich przewodników do nauki, dostępna głównie w Stanach Amerykańska aktorka i scenarzystka. Gwiazda serialu Rockefeller Plaza 30. Często parodiuję Sarę Pallin

45

tłum. galina09, korekta Vi

ostatnio tak dobrze bawiłam się podczas rozmowy z facetem. Podłączyłam swojego iPoda gdy tylko wsiedliśmy, ale byliśmy tak zajęci rozmową, że nawet go nie włączyłam. Przewinęłam moją ulubioną 'jazdową' playlistę i pogłośniłam. Kiedy zabrzmiał utwór, spojrzał na mnie zaciekawiony. – Czemu wybrałaś tę piosenkę? – zapytał, wracając spojrzeniem na drogę, która zaczynała się robić coraz bardziej kręta, gdyż zbliżaliśmy się do wzgórz. – Och, to jedna z moich najulubieńszych. To moja playlista na jazdę, gdy chcę się zrelaksować. Podoba ci się? – zapytałam, podwijając nogi pod siebie na siedzeniu. Nie odpowiedział, ale uśmiechnął się do mnie. Rozpuściłam włosy pozwalając im powiewać na wietrze. Poczułam się zrelaksowana i leniwy uśmiech rozprzestrzenił się na mojej twarzy. – Ta piosenka nie przestaje mnie uszczęśliwiać. Gdybym miała ułożyć listę najlepszych pięciu piosenek, ta z pewnością by się na niej znalazła – odchyliłam głowę na skórzane oparcie i pozwoliłam Into the Mystic przepływać przeze mnie. Zaczęłam śpiewać; nigdy nie mogłam się temu oprzeć przy tym utworze. Śpiewałam z zamkniętymi oczami, pozwalając rękom podążać za wiatrem. Słońce świeciło idealnie, ogrzewając moją skórę i tworząc wzory pod powiekami. To była jedna z tych chwil, kiedy odnajdujesz siebie i swój mały świat w idealnej harmonii. Byłam zadowolona. Czułam na sobie wzrok Jacka i gdy piosenka się skończyła, spojrzałam na niego. Słońce padało na jego włosy i odbijało kolory blondu, pszenicy, toffi i wanilii wokół niego. Jego zielone oczy pałały, kiedy na mnie patrzył. Nie odzywał się odkąd zaczęła się piosenka. Przypatrywał mi się o wiele za długo i zaczęłam robić się odrobinę nieśmiała. Nie każdy śpiewał w samochodzie. – Przepraszam, mam skłonności do odlatywania – zaczęłam, a wtedy zdjął prawą rękę z kierownicy i położył mi ją na ramieniu. – Ciii – powiedział miękko. – To było cudowne, Grace – kontynuował, uśmiechając się słodko, delikatnie śledząc palcami cienie na mojej skórze. OK, słuchajcie. Gdy słyszę, jak ludzie mówią, że czuli 'iskry', zwykle myślę, iż to bzdury. Mam na myśli, że jasne, też czuję, iż inni są atrakcyjni i mi się podobają, czułam nawet parę razy żądzę. Ale iskry? Błagam. Ale teraz on dotknął mojej skóry. Świadomie. Dosadnie. Bez odrobiny platoniczności. Iskry, iskry, iskry. Gorące iskry. Błyskające iskry. Iskry jak błyskawice. Jezus, Mario i 46

tłum. galina09, korekta Vi

Józefie, iskry. Byliśmy na końcu Sunset Blvd, gdzie styka się on z Pacific Coast Highway. Odwróciłam od niego wzrok i spojrzałam na Ocean rozbijający się falami o piasek. – Koniec drogi, Grace. Dokąd teraz jedziemy? – zapytał delikatnie, wciąż dotykając mojego ramienia. – Gladstone – wychrypiałam, oddech utknął mi w gardle. Gdzie? – Gdzie? – zapytał, porzucając własne myśli. – Gladstone – powtórzyłam wskazując na restaurację po drugiej stronie PCH. – Muszę coś zjeść. W końcu zaczęłam kontrolować swój oddech, a on zachichotał podążając w kierunku, który wskazałam palcem. – A, rozumiem. Cóż, więc cię nakarmmy – uśmiechnął się i skierował się na parking.

47

tłum. galina09, korekta Vi

Rozdział 7 Gladstone to jedna z moich ulubionych restauracji, mimo że nastawiona głównie na turystów, była idealna. To było miejsce, gdzie można było usiąść zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz, z przetartymi deskami na podłodze i betonowymi ławami do siedzenia na zewnątrz. Wybraliśmy jedną z nich, mając za tło cały Pacyfik. Od razu zamówiłam piwo, do czego przyłączył się Jack, wciąż uśmiechaliśmy się do siebie. Wiedziałam, że musiałam wyglądać jakbym zasnęła z wieszakiem w ustach. Wciąż czułam jego dłoń na moim ramieniu i nie mogłam się oprzeć temu palącemu wrażeniu. Kelner wrócił z naszym piwem i zamówiliśmy lunch. Będąc w restauracji serwującej owoce morza pragnę jedynie zupy krabowej i krewetek kokosowych.

Zamawiałam

dokładnie to samo do lat. Nawet jeśli przyjeżdżałam z wizytą, zawsze namawiałam Holly abyśmy tu wpadły. Kiedy kelner skończył przyjmować nasze zmówienie, Jack uniósł swoją szklankę z Killian's Red w moją stronę i powiedział: – Za Vana Morrisona i najbardziej seksowną wersję Into the Mystic, jaką kiedykolwiek słyszałem. Lekko się zaczerwieniłam. – Och, dziękuję panu. Mam tendencję do utraty kontroli, gdy słyszę tę piosenkę. No i

może gdy w radio leci U2. Naprawdę zatracam się kiedy słyszę Edge 21 – przyznałam. Zamyślił się przez chwilę. – Cóż, muszę znaleźć więcej rzeczy, które sprawią, że stracisz kontrolę – powiedział puszczając do mnie oko. Zanim miałam okazję odpowiedzieć na tę zaczepkę, spostrzegłam, że jego oczy są skierowane za mnie. Odwróciłam się i zauważyłam dwie kobiety, trochę starsze ode mnie. Wyglądały dokładnie tak samo, jak Sara dziś rano. Zaczęły do nas podchodzić, chichocząc i żadna z nich nie chciała odezwać się pierwsza. W końcu ta odważniejsza wystąpiła naprzód i odzyskała głos. – Cześć, jesteś Joshua... to znaczy Jack Hamilton? – zapytała, niemal przewracając się w ataku śmiechu. Starałam się nie roześmiać głośno, uśmiechając się spojrzałam na Jacka. 21

Członek U2

48

tłum. galina09, korekta Vi

Zaczerwienił się i odpowiedział – Tak, jak się macie? Jak masz na imię? – Wow, jestem Claudia, a to Michelle. Możemy zrobić ci zdjęcie – wskazała na drugą kobietę, Michelle, drgającą nerwowo obok niej. – Jasne, czemu nie – uśmiechał się, kiedy radośnie klikały mu zdjęcia. Jego oczy spotkały się z moimi i mrugnął do mnie. Obie kobiety nie zwracały na mnie uwagi... były pochłonięte swoim Super Seksownym Naukowcem. Chwilę z nimi pogawędził i w końcu jedna powiedziała: – OK, wystarczy. Damy ci już zjeść w spokoju. Dziękujemy ci bardzo. Nawet nie wiesz jak cię, um, to znaczy, um, cześć! – zakończyła, odwracając się szybko i odmaszerowując. Odeszły może na pięć metrów, zanim zaczęły piszczeć. – O kurczę, naprawdę siejesz spustoszenie w kobiecych sercach, co? – drażniłam się z nim, biorąc łyk mojego piwa. Kiedy byliśmy tylko we dwójkę, bardzo łatwo było zapomnieć, że wszystkie znaki na niebie i ziemi wskazują, iż to on będzie następnym wielkim odkryciem Hollywood. I to jeszcze przed końcem roku. – Tak, tak. Kobiety mnie kochają. Co mogę ci jeszcze powiedzieć? – wzruszył ramionami. – Dupek – oświadczyłam, gdy kelner przyniósł nam lunch. Wśliznęliśmy się z powrotem w naszą swobodną rozmowę, fanki przerwały napięcie, które budowało się między nami przez cały dzień. *** Skończyliśmy jeść i po chwili siedzenia i wpatrywania się w fale, zdecydowaliśmy się przejść zanim wrócimy do miasta. Malibu zawsze było piękne i ten dzień nie stanowił pod tym względem wyjątku. Trzymałam moje buty w ręku, gdy szliśmy w stronę wody. – To jest naprawdę moment w stylu Hallmarka, Hamilton. Spacer po plaży, słońce, mewy. To jest zajebiście doskonałe – powiedziałam, zerkając na niego spod oka. Odbijał się na tle horyzontu, a słońce znowu uwydatniało przepiękne płaszczyzny na jego twarzy. – Gdyby było idealnie, turlalibyśmy się po piasku całując jak szaleni. Zatrzymałam się i spojrzałam mu prosto w oczy. Po czym położyłam się na piasku i zaczęłam się kręcić w tę i z powrotem. Zamknął oczy i wzniósł twarz ku niebu. – Totalnie popieprzona dziewczyna – westchnął. 49

tłum. galina09, korekta Vi

– No dalej, Duży Chłopczyku, kładź się koło mnie i zaczynaj się turlać. Nie mogę robić tego sama. Ktoś zawoła ratowników i powie im, że jakiejś lasce na plaży odbija – podśmiewałam się, pokrywając się piaskiem. Zaśmiał się i dołączył mnie. Słowo, zaczął się turlać w tę i z powrotem, sprawiając, że śmiałam się jeszcze bardziej. Bycie z nim było takie łatwe, takie autentyczne. Przestaliśmy i oboje położyliśmy się na plecach obok siebie, patrząc w niebo. Słońce znajdowało się nad oceanem, uniosłam nogi. Zakryłam słońce stopami, by potem je rozdzielić i odkryć na nowo. Zrobiłam tak kilka razy, zanim zauważyłam, że Jack gapi się na moje nogi. Grawitacja sprawiła, że moje spodnie do jogi opadły niżej, ukazując skórę nad kolanami. Dzięki ci, Boże, za przypomnienie o goleniu dziś rano. Przekręcił się na bok, opierając głowę na ramieniu. Spojrzałam na niego, ale nie opuściłam nóg, wciąż wskazując na niebo. – Widzisz coś, co ci się podoba, Hamilton? – powiedziałam, oczekując żartobliwej odpowiedzi. – Nawet nie masz pojęcia – odpowiedział miękko, a jego ton sprawił, że moje nogi zatrzymały się w połowie ruchu. Opuściłam je i obróciłam się na bok, twarzą do niego. – Jakieś tam chyba mam – oświadczyłam, przeczesując palcami miękki piasek pomiędzy nami. Jego dłoń zbliżyła się do mojej. Moje serce stanęło, a potem wyrwało naprzód w szaleńczym tempie. – Zastanawiałem się nad czymś – zaczął. – Tak? – Wiesz, że U2 jest moim ulubionym zespołem? To znaczy, absolutnie ulubionym? – zapytał, z dłonią niebezpiecznie blisko mojej. – Skąd miałabym to wiedzieć? Dopiero co cię poznałam. – odparłam. Podniosłam muszelkę, by ją obejrzeć, po czym położyłam ją z powrotem, przybliżając tym sposobem moją dłoń do jego. – Od cholery różnych rzeczy znajdziesz o mnie ostatnio w Internecie. Mogłaś o to zapytać Wujka Google – oświadczył, przesuwając dłoń bliżej. Ponownie poczułam energię zbierającą się między nami. – Myślę, że sam powinieneś zapytać Wujka Google o siebie. Nie mam ochoty googlować cię – zmarszczyłam brwi, odrobinę odsuwając rękę.

50

tłum. galina09, korekta Vi

– Intrygują cię gwiazdy filmowe? – zapytał powoli. – Nieszczególnie – skłamałam. Tylko jedna...

– A romantyczne gesty na plaży? – zapytał, przesuwając palce tak, że znalazły się dosłownie cal od moich. – Nie – powiedziałam ledwie oddychając. Jego oczy naprawdę błyszczały, kiedy patrzył głęboko w moje. Kosmyk włosów opadł mu na czoło i aż skręcało mnie, by go stamtąd odsunąć. – A zaintrygowałaby cię gwiazda filmowa chcąca cię pocałować? – wyszeptał, a jego palce w końcu dotknęły moich. Zamarłam, spojrzałam na niego niemal dysząc. – Mm hm – wyszeptałam. O cholera. O cholera. O cholera. Patrzył na mnie ociężale. Zbliżył się i położył dłoń na moim policzku. Czułam piasek, który wciąż miał na palcach, kiedy muskał moją skórę i to było w porządku. Ja nie byłam. Chwycił delikatnie moją twarz gdy się do mnie przysunął. Wszystko na czym mogłam się skupić, to jego doskonałe, miękko wyglądające usta, które za chwilę miały spotkać się z moimi. Zbliżyłam się do niego i zamknęłam oczy. Wiedziałam, że jeśli spojrzę na niego teraz, stracę nerwy. Poczułam go, nawet wcześniej niż poczułam jego usta. Energia między nami przemieściła się i dokładnie wiedziałam gdzie się znajdował. Chwilę przed tym jak jego usta musnęły moje, wiedziałam, że pocałuje mnie w sposób, który mnie ogłupi. To było miękkie i cudowne. Niepewne i rozważne jednocześnie. Pocałował mnie raz, potem znowu, a potem trzeci raz z cichym 'grrr' pomiędzy. Jego zapach, który dotąd jakoś przegapiłam, wypełnij moje nozdrza. Pachniał piaskiem, słońcem i słodką mieszanką wanilii i dymu. Nie ohydnego dymu papierosowego, ale ciepłym dymem z fajki i kominka w jednym. Słodki Jezu, on jest jak mój własny, osobisty S'more22. Ta kombinacja na serio mieszała mi w głowie. Rozdzieliliśmy się i tylko patrzyliśmy na siebie. Pochyliłam się opierając czoło o jego. Szczerze, potrzebowałam podpory. Kręciło mi się w głowie. Uśmiechnął się pierwszy, a ja odpowiedziałam mu tym samym. – Poczułaś to? – zapytał, niepokój przebiegł przez jego twarz. 22

http://img.foodnetwork.com/FOOD/2011/07/18/FNM-070110_Centerfold-029-alt_s4x3_lg.jpg

51

tłum. galina09, korekta Vi

– Taa, poczułam. Ty też? – spytałam flirtując. – Nie, to znaczy tak, jasne że to poczułem, ale czy poczułaś to na głowie? – zapytał, zaczynając uśmiechać się szeroko. – O czym ty mówisz? – zapytałam, podnosząc rękę do włosów. – O Jezu, Grace, mewa właśnie nasrała ci na głowę – oświadczył i zaczął się trząść. – Co? – krzyknęłam, zrywając się z miejsca i kręcąc w kółko. Oczywiście mewa nasrała mi na głowę.23 Jego śmiech rozbrzmiewał na plaży.

23

Padłam :D ~Vi

52

tłum. galina09, korekta Vi

Rozdział 8 Kilka płukań i papierowych ręczników w łazience Gladstone później, byłam gotowa stanąć twarzą w twarz z tym, co miało nastąpić. A wiedziałam, że litość nie zostanie mi okazana. Jack czekał na mnie, a jego twarz rozjaśniła się, gdy mnie zobaczył. – Niezła robota, Sheridan – zażartował. Próbowałam osuszyć się za pomocą suszarki do rąk, co tylko spowodowało, że lepkie kosmyki okalały moją zawstydzoną twarz. – Trzymaj swój pieprzony język za zębami, albo skopię ci tyłek następnym razem, kiedy będę miała buty z czubem – ostrzegłam, zauważając że personel stara się nie roześmiać. Najwyraźniej Jack poinformował ich, co połączyło mnie i pewną mewę. Wiedziałam, że nigdy nie da mi o tym zapomnieć. Zaczęłam iść w kierunku parkingu, gdy usłyszałam jak woła mnie jeden z kelnerów. – Panienko? Zapomniała pani swojej torby z jedzeniem! Nie zapomnij swoich krewetek. Będziesz ich potrzebować dziś około północy. Nigdy nie odpuszczając dobremu jedzeniu, odwróciłam się i chwyciłam torebkę. Zauważyłam, że zamiast tradycyjnego kształtu aluminiowego łabędzia trzymam piękną, jasna cholera, mewę24. Szlag by to... Cała ekipa pracowników zaczęła się głośno śmiać, a Jack oczywiście śmiał się najgłośniej. Uśmiechnęłam się słodko i wzięłam krewetki, po czym poinformowałam go, gdzie może sobie wsadzić swoją mewę. Potrząsnął głową i poszedł za mną do samochodu, kierując się na miejsce kierowcy, gdy go powstrzymałam. – Nawet o tym nie myśl, Popaprańcu. Przywilej kierowania został ci odebrany. Kluczyki proszę – wyciągnęłam rękę, kiedy wyławiał je z kieszeni. – Oj, przestań, Sheridan. To było zabawne! Będziesz opowiadać tę historię do końca życia. To była czysta komedia. Nie wymyśliłabyś takiego gówna – błagał mnie, podając mi kluczki i siadając na miejscu pasażera. – Nie mogę uwierzyć, że się dąsasz. Wiesz cholernie dobrze, że gdyby przydarzyło się to komuś innemu, tarzałabyś się ze śmiechu po podłodze – kontynuował. – Słuchaj, Johnny Bite Down25 - zwróciłam się do niego – Przyznaję, że to byłoby

przezabawne, gdyby przydarzyło się komuś innemu, ale trafiło na mnie i mnie nie śmieszy. 24 25

Umarłam... Odniesienie, do tej wiecznie przygryzanej wargi. Nie tłumaczyłam tego, bo jest fanie tak jak jest :)

53

tłum. galina09, korekta Vi

Nie, dopóki nie wezmę prysznica albo nie oderwę głowy od ciała – lub oba naraz – i nie mówmy już o tym – rzuciłam, opuszczając parking i wjeżdżając na Sunset. Przez chwilę oboje byliśmy cicho, więc dodałam – Cóż, może to było bardziej niż przezabawne. Ale w tej chwili czuję się obrzydzona i zbezczeszczona. Pogwałcona wręcz. – Cóż, jeśli to bezczeszczenia i gwałtu chcesz, mogę pomyśleć o paru rzeczach... Czekaj, jak ty mnie nazwałaś? Johnny Bite Down? – zawołał, odwracając się w moją stronę. – Błagam, jakbyś nie wiedział, jak seksownym cię to czyni! Ty i to twoje przygryzanie

wargi, twój akcent, twoje kręcone włosy... Wyglądasz jakbyś chciał rzucić mnie na ścianę i sprawić, bym wykrzyczała twoje imię!26 – wyrzuciłam z siebie, czując, jak adrenalina zebrana w ciągu całego dnia ulatuje przez moje usta. Za dużo, za dużo! Przesadziłaś moja droga! Spojrzałam na niego. Siedział tam oniemiały w odpowiedzi na mój wybuch. Nerwowo odwróciłam się do radia, próbując wcisnąć mojego iPoda na miejsce i zaryzykowałam kolejne spojrzenie na niego. Teraz wyglądał na zmieszanego, ale się uśmiechał. – To była chyba najgorętsza rzecz jaką ktokolwiek kiedykolwiek mi powiedział – oświadczył. – Cóż, zdarza mi się mówić gorące rzeczy, kiedy mam kupę we włosach – przyznałam z uśmiechem, próbując zbagatelizować sytuację. Wciąż walczyłam z iPodem. – Mogę ci pomóc? – zapytał. – Nie mogę tego wcisnąć do tej małej dziurki – powiedziałam. – Każdy tak mówi – powiedzieliśmy w tym samym czasie. 27 Zatrzymaliśmy się na

czerwonym świetle i zagapiliśmy na siebie. – Jesteś chyba najbardziej idealną dziewczyną, jaką kiedykolwiek spotkałem – zarechotał patrząc na mnie w zdumieniu. – Ta perfekcja będzie cię nieźle kosztować, Śliczniutki – rzekłam i ruszyłam w kierunku miasta. Wybrał piosenkę i tańczyliśmy na naszych siedzeniach przez resztę drogi do domu. ***

26 27

Jasno dała mu do zrozumienia czego sobie życzy;] ~Vi Amerykańskie wyrażenie 'That’s what she said', które pada w książce, to idiom, którego możemy użyć kiedy chcemy zwrócić rozmówcy uwagę, że to co powiedział może mieć seksualny podtekst ~Vi

54

tłum. galina09, korekta Vi

Kiedy wróciliśmy do biurowca Holly, wjechałam do garażu, a Jack pokierował mnie do swojego samochodu. To było stare MG28, które wyglądało jakby trzymało się w kupie tylko za pomocą sznurka. – Zapewne cieszysz się, że wzięliśmy dzisiaj twój samochód? – dopytywał, wskazując głową swoje auto. – Cóż, chyba tak. I, pomimo mewiej kupy, to był świetny dzień. Żaden samochód nie mógłby tego zmienić – odpowiedziałam, pozwalając sobie na moment szczerości. Uniósł się na swoim siedzeniu, odwracając całe ciało w moją stronę. – To był świetny dzień. Cieszę się, że to zrobiliśmy... nie żartuję. Było super – również był szczery. Ściany zbudowane z naszych przekomarzań opadły uwalniając chmarę feromonów. Nie można walczyć z chemią. – Więc, masz randkę z waszym gejem, jeśli dobrze zrozumiałem Holly? – zapytał. Potrząsnęłam głową, próbując sobie przypomnieć. – Och, mój gej! Tak, idziemy dzisiaj potańczyć z Nickiem. Pamiętasz Nicka z imprezy? Założył twój fanklub w zachodnim Hollywood. No wiesz, jesteś taki seksowny kiedy wkraczasz w tłum – drażniłam go. – Tak, tak słyszałem – zaśmiał się. Byliśmy cicho przez chwilę, tak jakby zabrakło nam słów. Myślałam o naszym pocałunku i czy mam prawo prosić o następny. Potrzebowałam kolejnej dawki Hamiltona. Nie chciałam, żeby szedł i on też wydawał się tego nie chcieć. Ale cóż, wiedziałam że muszę jechać do domu i przygotować się na wieczór. – Zadzwonisz do mnie jutro – zapytałam niezobowiązująco. Podniósł palce, by pogłaskać mnie po policzku. Pochyliłam się w kierunku jego dłoni, nawet sobie tego nie uświadamiając. – Masz to jak w banku, Grace – odpowiedział, pozwalając palcom przesunąć się delikatnie po moich ustach. Lekko ucałowałam koniuszki jego opuszków i uśmiechnęłam się. – OK, a teraz spadaj z mojego samochodu, Podrywaczu – zażartowałam obserwując jego twarz. – Wpędzisz mnie do grobu, Sheridan. Mogę to już spokojnie stwierdzić – westchnął wysiadając z samochodu. 28

Marka samochodu stworzona w 1924 r. przez brytyjskiego producenta o tej samej nazwie

55

tłum. galina09, korekta Vi

– Możliwe, ale to będzie dobra śmierć. Będę delikatna. Nawet nie zauważysz, że skończyłam. Odwrócił się i uśmiechnął. – Każdy tak mówi. Perfekcja. – A, i Grace – kontynuował idąc w stronę swojego samochodu. Zatrzymał się przy nim

i oparł o drzwi. – Z pewnością będę wiedział kiedy dojdziesz 29. I ty też – powiedział przygryzając wargę. Pieprzona perfekcja. Podniosłam szczękę z kolan i spróbowałam dojechać do domu. Przejechałam dwa razy na czerwonym świetle i niemal potrąciłam psa. *** Gdy dotarłam do domu Holly, była już prawie szósta, a chciałam zrobić nam kolację zanim wyjdziemy. Miała fantastyczną kuchnię z profesjonalnym wyposażeniem i lodówką Sub-Zero30. Dogadzałam w niej mojemu wewnętrznemu szefowi kuchni kiedy tylko mogłam. Nie było jej jeszcze w domu, więc włożyłam dwie szklanki do zamrażalki, by ochłodzić je zanim naleję drinki. Chodziłam pomiędzy spiżarnią a lodówką biorąc wszystko czego potrzebowałam. Otworzyłam puszkę pomidorów San Marzano 31, przesypałam je na durszlak i nastawiłam garnek z wodą do zagotowania. Następnie przepłukałam trochę świeżego szpinaku i wrzuciłam go do suszarki. Pokroiłam i podsmażyłam kilka kromek dobrego, włoskiego chleba, smarując go czosnkiem. Kiedy Holly weszła, gorączkowo kroiłam cebulę na desce, a łzy spływały mi po twarzy. – Grace, już dobrze. Nie rycz. Wróciłam – zaczęła, dramatycznym gestem ocierając mi twarz. – Bardzo śmieszne, Holls. Drinka? – zapytałam, wskazując na lodówkę. – Oferujesz czy prosisz, żebym je przygotowała? – przewróciła oczami kierując się w stronę zamrażalki. – Proszę oczywiście. Podwójny dla mnie. – przypomniałam jej, kiedy brała wódkę i 29 30 31

I znowu to 'come' http://www.larepairco.com/wp-content/uploads/2011/04/refrigerator-repair-los-angeles.jpg http://www.cybercucina.com/pi/Gourmet-Preserved-Vegetables/San-Marzano-Tomatoes-Crushed/SM5012C-l/

56

tłum. galina09, korekta Vi

oliwki. – Coś dobrze pachnie... Co do cholery stało się z twoimi włosami? – zapytała, podchodząc bliżej, aby się przyjrzeć. Nie miałam jeszcze czasu na prysznic, więc moje włosy wciąż były w nieładzie po plażowo-kupkowym incydencie. – Nie chcesz wiedzieć, ale powiem ci później – westchnęłam, myśląc o cudownych chwilach tuż przed tym nieszczęściem. Czyli, technicznie rzecz biorąc, było cudownie. – Nieważne, niech to pozostanie tajemnicą – odpowiedziała, siadając naprzeciwko mnie przy ladzie. – Więc, jak poszła brytyjska inwazja? Zdobył już twoje hoohah? Słodki Jezu. – Jak długo czekałaś, by użyć tego wyrażenia? – zapytałam gapiąc się na nią. – Dopiero od dzisiejszego popołudnia. Przysięgam – zaprotestowała. – Zakładam, że się udało, co? – Tak, było dobrze. A hoohah nie została najechana – wskazałam na nią nożem, który trzymałam w ręce. – Naprawdę? Tracisz wyczucie, panienko. – Jeśli mogę ci przypomnieć, Zdziro Zdzirowata, poznałam go zaledwie parę dni temu. To zbyt krótko, aby ktokolwiek zdobył cokolwiek – złajałam ją, doprawiając sos solą. – A jeśli ja mogłabym ci przypomnieć pewną noc w Nowym Jorku, w Sylwestra, to chyba było... – tym razem to ona złajała mnie. – Nie, możesz mi nie przypominać. To było dawno temu – uciszyłam ją. – Serio, Grace, w łazience Marriotta... wstydziłabyś się – pogroziła mi palcem. – Wystarczy! Chcesz się w to bawić? Chcesz? – ostrzegłam. – Zakończenie szkoły? Nicholas Rabinowitz... i jego dziewczyna? To szybko ją uciszyło. – Rozejm? – wydyszała, patrząc na mnie z rezerwą. – Rozejm – zgodziłam się, oferując jej swoją oliwkę. – Gałązka oliwna – powiedziała. – Żebyś wiedziała, Wariatko – przyznałam, dodając oliwę do garnka i rumieniąc czosnek. – Hmm, więc bez inwazji. Ale jak dzisiaj poszło? – zapytała, kradnąc pomidora z 57

tłum. galina09, korekta Vi

miski. – Hej, zepsujesz kolację! A dzisiaj było... wow – odpowiedziałam, na krótko zamykając oczy. – Aż tak dobrze, co? Gdzie pojechaliście? – spytała, korzystając z tego, że moje oczy były zamknięte chwyciła kolejnego pomidora. – Pojechaliśmy Sunset aż do plaży i zjedliśmy lunch w Gladstone. Widziałam to, tak przy okazji – zbeształam ją za kradzież pomidorów. – I co potem? – zapytała, pochylając się do przodu na stołku. – Potem przeszliśmy się na plażę, rozmawiając, śmiejąc i turlając się po piasku – ostatnią część powiedziałam szybko, wstrzymując oddech, oczekując ogłuszającego krzyku. Byłam zaskoczona kiedy usłyszałam: – Pocałował cię! Ja pierdolę, Grace, tarzałaś się po plaży z Super Sexy Naukowcem – rzuciła się ponad kuchenką, przytuliła mnie i niebezpiecznie zbliżyła do płomieni. – Hej, hej, uważaj! Uważaj, proszę. Chcę iść dzisiaj potańczyć, a nie na OIOM – krzyknęłam, rozplątując jej ręce z mojej szyi i odsuwając ją delikatnie na bok. Obserwowała mnie biorąc łyka drinka. – Nie jest Joshuą. To Jack. I jest cholernie dobry – dodałam, zaciskając usta i próbując nie krzyczeć – I technicznie rzecz biorąc, nie tarzaliśmy się. Pocałowaliśmy się. – Z językiem? – Bez... na razie – uniosłam brwi. Wciąż przyglądała mi się w zdumieniu. Mogłam zauważyć, iż ciągle myślała o tym, że jej przyjaciółka się zabawia. Holly i ja gadałyśmy, jakbyśmy nadal były nastolatkami. – Rzecz w tym, że nie łapię tego. Jestem jakieś dziewięć lat starsza od niego – zachmurzyłam się. Tak, umiałam liczyć. – I? Jemu najwyraźniej nie przeszkadza, że jesteś starą torbą – drażniła się mrugając do

mnie.32 – Nie no, serio. On jest w porządku i świetnie się razem bawimy. I, ja pierdolę, są między nami potężne seksualne wibracje, ale daj spokój! W każdej chwili może się zorientować, że to szaleństwo – zamieszałem energicznie sos, dając w końcu wyraz moim niepokojom. 32

Uwielbiam ich rozmowy ~Vi

58

tłum. galina09, korekta Vi

– Wydaje się lubić szaleństwo, a ty z pewnością mieścisz się w te ramy. Poza tym, nie wiem kogo próbujesz tu przekonać. Poznałam kilku gości, z którymi się spotykałaś przed przeprowadzką. Wszyscy byli młodsi od ciebie – rzuciła mi wyzwanie. – To nie były randki, to było wybuchające osiem lat seksualnej frustracji, które wyładowałam na ładnych chłopcach – uśmiechnęłam się myśląc o Trevorze, moim trenerze. Mmm, pamiętam jak kazał mi ćwiczyć siłę, zmuszając mnie bym balansowała na piłce do ćwiczeń, kiedy jego usta pracowały nad moją... – Grace, makaron gotowy – przerwała moje rozmyślania – Odcedzaj zanim się rozgotuje. – Każdy tak mówi. – mruknęłam, uśmiechając się sama do siebie. Może jednak dam

sobie z tym radę. – Czekaj no chwilę! Czy ty właśnie ugotowałaś mi obiad z ptasią kupą we włosach? Ups. *** Po kolacji pozwoliłam Holly posprzątać kuchnię, a sama poszłam pod prysznic. Po trzykrotnym umyciu włosów gorącą wodą uznałam, że w końcu jestem czysta, kiedy goliłam pachy, usłyszałam że Holly wchodzi do łazienki. Spojrzałam na nią przez przydymione szkło. – Co do cholery? Przyszłaś podglądać? – zapytałam. – Nie mogłam czekać, by ci to pokazać. Zobacz co jest w Internecie – powiedziała z rozbawieniem w głosie. Otworzyłam odrobinę drzwi i spojrzałam na jej laptop. To była strona główna TMZ33. Na zdjęciu był Jack i ja na lunchu. On śmiał się z ręką we włosach, pochylony w moją stronę. Ja rzucałam mu piorunujące spojrzenie, wskazując na niego krewetką. Pamiętałam ten moment. Właśnie mi powiedział, że mam gila.34 Napis pod spodem głosił:

Nowy łamacz serc, Jack Hamilton, przyłapany na plaży z niezidentyfikowaną rudowłosą. Czy to nowa kobieta w jego życiu? Następne kilka zdjęć przedstawiało Jacka i dwie kobiety, które do niego podeszły. Te 33 34

Amerykański Pudelek :) Jedna randka, a tyle fizjologicznych nieszczęść ;p Ruda jest zdolna;] ~Vi

59

tłum. galina09, korekta Vi

suki sprzedały je za kasę! – Jaja sobie robisz? – powiedziałam ze złością, opłukując maszynkę i atakując drugą pachę. Błąd! – Hej, czego oczekiwałaś? Mówiłam ci, że z każdym dniem robi się coraz bardziej popularny. Powinnaś zobaczyć strony jemu dedykowane. To? To jest nic – zapewniła mnie, wyciągając telefon z kieszeni. – Do kogo dzwonisz? Cholera – jęknęłam, szampon dostał mi się do oka. – A jak myślisz? Czas zadzwonić do Brytola – odpowiedziała. – Czekaj, czekaj! Nie dzwoń do niego – błagałam, starając się powstrzymać krwawienie pod pachą i szampon wyżerający mi gałkę oczną. To nie był mój najlepszy moment. – Za późno... Cześć Jack! Tu Holly. Słuchaj, chciałam ci tylko dać znać, że znowu jesteś na TMZ... Tak, patrzę na nie właśnie. Tak, ty i Grace na plaży... Nie, nie kotłujecie się na piasku, jecie lunch. Czekaj, kotłowaliście się na pisaku? Nic mi o tym nie mówiła – odsunęła telefon od ucha i krzyknęła – Nie mówiłaś nic o kotłowaniu się na piasku, Grace. Czuję się zraniona, że to ominęłaś. Słyszałam jedynie o pocałunku – kochała swoje życie w tej chwili. Oniemiała, osunęłam się na ścianę prysznica i pozwoliłam wodzie mnie obmywać. Byłam niezidentyfikowaną rudowłosą z krwawiącą pachą i brytyjskim uzależnieniem. A co więcej, moja najlepsza przyjaciółka wydawała się być tym zachwycona. – Tak, jest tutaj. Właściwie to jest pod prysznicem... O, Jack! Opowiedziałam Grace przezabawny dowcip o brytyjskiej inwazji na jej hoo... Czekaj, co?... Poczekaj... Grace, Jack chce, żebyś wiedziała, że widzi te zdjęcia i uważa, że wskazujesz na niego tą krewetką stanowczo zbyt agresywnie... Nie, nie wydaje się przyznawać ci racji. Zaczęła walić głową o płytki pod prysznicem... Ups, teraz gapi się na mnie... Zakręciła wodę, Jack... idzie na mnie... naga, Jack... i wściekła... jest naga i wściekła, Jack... prawdopodobnie spodobałby ci się widok nagiej, wściekłej Grace. To coś, co warto zobaczyć. Ona mnie bije, Jack... Chyba chce mi zabrać telefon z... Cisza. Stałam przed Holly, trzymając telefon w jednej dłoni, a drugą zakrywając jej usta. – Będziesz cicho, od teraz – powiedziałam niskim głosem. Pokiwała głową z szeroko 60

tłum. galina09, korekta Vi

otwartymi oczami. Polizała moją dłoń w próbie odepchnięcia mnie. Miałam dosyć. Usłyszałam Jacka śmiejącego się szaleńczo po drugiej stronie słuchawki. – Cześć Jack. Wszystko jest już pod kontrolą. Mogę do ciebie oddzwonić za kilka minut? – zapytałam, zaciskając dłoń na ustach Holly. – Naprawdę jesteś naga? Tak całkowicie? – spytał, pomiędzy kolejnymi świszczącymi oddechami. – Tak, całkowicie naga. I mokra. No, to powinno cię zająć na chwilę. Zaraz oddzwonię. – Jezu, mokra? Poczekaj, Sheridan, poczekaj! – usłyszałam zanim się rozłączałam. – Niezłe, naga i mokra – wymamrotała Holly spod mojej dłoni. – Ta, też tak pomyślałam – odpowiedziałam, tłukąc ją po twarzy moją gąbką. *** Jakiś czas później, po opatrzeniu pachy, usiadłam na łóżku w szlafroku, z laptopem na kolanach. Obejrzałam te zdjęcia kilka razy. Wyglądałam hardo. Wyglądałam sexy. Wyglądasz dooobrze. Naprawdę wyglądałam dobrze. Wybrałam numer. – Nie mogę uwierzyć, że rozłączyłaś się po podrzuceniu mi takiego obrazka. Ty mały dręczycielu ptaka – zrzędził. Jego głos był niski. Jeśli miałabym słyszeć jedno słowo wymawiane przez Jacka do końca moich dni, byłby to ptak35. – Miałam tyłek do skopania. Widziałam zdjęcia; przepraszam za to – powiedziałam. – Dlaczego przepraszasz? Powinienem cię przed tym ostrzec. To nie był pierwszy raz. – Ta, Holly wspominała, że sprawy zaczęły być odrobinę szalone dla ciebie. Dajesz sobie z tym radę? – zapytałam kładąc się na poduszki, musiałam się szykować do wyjścia, ale chciałam z nim chwilę porozmawiać. – Nie jest tak źle. To znaczy, spotykanie się z ludźmi, którzy są fanami opowiadań jest właściwie spoko. To nawet dziwne, bo jestem nudny. Gdyby tylko wiedzieli jak bardzo, w ogóle nie byliby mną zainteresowani – westchnął. – Nie uważam, żebyś był nudny. Myślę, że jesteś całkiem... stymulujący – powiedziałam niskim głosem. 35

Cock :)

61

tłum. galina09, korekta Vi

– Naprawdę? Co dokładnie uważasz za stymulujące? – dopytywał się. – Cóż, w tej chwili twój głos. Ten cholerny akcent doprowadza mnie do szału – wydyszałam do telefonu. Szybko coś niewinnego przerodziło się w coś na wskroś seksualnego. – Akcent zawsze doprowadza was, Amerykanki 36, do szału, Nie miałem pojęcia, że u

ciebie też wywołuje ochotę... – jego głos stopniowo zamierał. – Oooh, wywołuje ochotę. Powiedz coś jeszcze – błagałam, uśmiechając się w

poduszkę. – Co takiego, Grace? – Mów do mnie z akcentem – wyszeptałam, żartując tylko w połowie. – Śmietniki.

– Więcej – zachęcałam. – Placki.

– Więcej – zażądałam – Bryczesy.

Jeśli miałabym słyszeć drugie słowo wymawiane przez Jacka do końca moich dni, byłoby to bryczesy. – Powiedz 'put another shrimp on the barbie!'37 – zawołałam.

– Grace, to australijskie – zbeształ mnie. – Mów! – Dobra. 'Put another shrimp on the barbie'. Jasna cholera – wymamrotał.

– Aaaahhhhhhh! – wyjęczałam do telefonu. Holly przechodziła właśnie obok mojej sypialni i przewróciła oczami. Uśmiechnęłam się do niej szeroko. – Skoczyłaś już? – zapytał. – Och, tak. To było cudowne. Dziękuję ci – zachichotałam. – Wszystko dla mojej niezidentyfikowanej rudowłosej – odpowiedział. Jego niezidentyfikowanej rudowłosej? Cholera. – Więc, co planujesz na wieczór? – zapytałam. – Idę na otwarcie klubu, gdzieś na Robertson – powiedział, brzmiąc, jakby wcale go to nie cieszyło. 36 37

Nie tylko Amerykanki, chłopcze;D ~Vi Specjalnie zostawiam to tak jak jest . To jest jakaś reklamówka sprzed 30 lat i ponoć ma nawet jakiś sens:)

62

tłum. galina09, korekta Vi

– Cóż, bądź ostrożny. I zabraniam ci spać z kimkolwiek z jakiegokolwiek reality show MTV – ostrzegłam. – Ooo, czyżbyśmy wysuwali roszczenia? – drażnił się, sprawiając, że zdałam sobie sprawę z tego, co właśnie powiedziałam. Za wcześnie Grace. – Czekaj, czy ja też nie powinienem wysunąć swoich roszczeń co do ciebie na dzisiejszy wieczór? – zaprotestował. A może nie za wcześnie... – Nie planuję dzisiaj żadnego szaleństwa, ale dawaj.

– Nie możesz spać z nikim, kto oglądał reality show na MTV – kontynuował jedwabistym głosem. – Czy jest tu jakieś ograniczenie czasowe? Do północy na przykład? – drażniłam go. – Nie kuś mnie, Grace, albo przelecę każdy klub w Zachodnim Hollywood szukając ciebie, zaczynając dokładnie o północy – oświadczył rzeczowym tonem. Moje palce u nóg powinęły się. Wciąż potrzebowałam drugiej dawki Hamiltona. – He, he powiedziałeś... – zaczęłam. – Przelecę. Wiem, powiedziałem 'przelecę'. I to ciebie mam na myśli, Sheridan –

uświadomił mi. Och, proszę, miej mnie na myśli... albo chociaż bądź na mnie. – OK, Holly wychodziła dziurę w dywanie pod moimi drzwiami. Powinnam iść.

Pogadamy wkrótce? – nie chciałam się rozłączać, ale nie mogłam znieść więcej. Miałam nadzieję, że kiedy następnym razem będziemy się przekomarzać, uda nam się to zrobić bez ubrań. – Tak, muszę spotkać się z kumplami. Zadzwonię jutro. Nie nakładaj zbyt dużo tego

błyszczącego na swoje cycuszki. Wyglądasz świetnie, tak poza tym. Ładny szlafrok – zachichotał. – Dzięki, ja, czekaj skąd wiesz, że mam na sobie... – Branoc Grace – wyszeptał.

Siedziałam przez chwilę na łóżku. Co do diaska? Usłyszałam prychnięcie i spojrzałam na drzwi. Stała tam Holly z telefonem w ręku. Na ekranie było moje zdjęcie sprzed kilku minut. Szlafrok rozchylił się akurat na tyle, że było 63

tłum. galina09, korekta Vi

widać górę moich dziewczynek, nie pokazywało natomiast, jak szeroko rozłożone były moje nogi. Najgorsze jednak było to, iż zrobiono je w momencie kiedy krzyczałam tuż po tym, jak powiedział “shrimp on the barbie”. Wyglądałam jakbym grała w pornosie. Odeszła tanecznym krokiem, zanim ją zaatakowałam, i powiedziała: – Nigdy więcej nie tłucz mnie swoją gąbką. Wiem, co z nią robiłaś.

64

tłum. galina09, korekta Vi

Rozdział 9 Wieczór był zabawny. Holly i ja spotkałyśmy się z Nickiem w klubie w Zachodnim Hollywood. Mieli 'Noc Dekad' i cały czas tańczyliśmy przy muzyce z lat osiemdziesiątych. Nie wspomniałam Nickowi, że miałam za sobą plażowy epizod z Jackiem. Po pierwsze, wiedziałam jak bardzo Nick się w nim podkochiwał. Po drugie, on także pracował w przemyśle, a to byłaby bardzo soczysta plotka. Po ostatnim kacu pilnowałam się, aby nie wypić więcej niż dwa drinki, chociaż Nick usilnie próbował namówić mnie na kolejne, żebym wskoczyła na scenę z drag queen. To się nie wydarzyło – upicie, znaczy się. Na scenie jak najbardziej tańczyłam... Zapakowałam swój zmęczony tyłek do łóżka jakoś po trzeciej – długo po mojej standardowej porze kładzenia się – i zasnęłam niemal natychmiast. No prawie, zdążyłam jeszcze poświęcić chwilę na rozmyślanie o pewnym Brytyjczyku, zastanawiając się, czy wrócił już do domu czy jeszcze nie.38 *** Zaledwie kilka godzin później, zaspokoiwszy odrobinę potrzebę snu, zdecydowałam się iść pobiegać do Parku Griffith. Kiedy jechałam przez kanion zadzwonił mój telefon. To był Brytyjczyk. – No hej – zaszczebiotałam radośnie do telefonu. Byłam szczęśliwsza niżbym chciała mogąc z nim porozmawiać. – Cześć Szalona. Co porabiasz? – spytał cudownie niskim głosem. Brzmiał jakby dopiero się obudził. – Jadę pobiegać. A ty? – Leżę w łóżku, próbuję zdecydować, czy mogę namówić dziewczynę ze Starbucks'a na

dostawę do domu. Czy to będzie zbyt pretensjonalne, jeśli zapytam ją, czy jest fanką Time'a? – spytał, znając już moją odpowiedź. – Tak będzie. Nie waż się tego robić – złajałam go. – Gdzie będziesz biegać? – dopytywał, sprawdzając mnie. Pozwoliłam mu na to. – W Parku Griffith, czemu pytasz? 38

Co ważniejsze, czy sam ;p ~Vi

65

tłum. galina09, korekta Vi

– Och, to naprawdę blisko mojego mieszkania. Szkoda, że nie wiem kim była niezidentyfikowana rudowłosa. Założę się, że przyniosłaby mi kawę. – Może jeśli poprosisz naprawdę ładnie, a potem ją pocałujesz, mogłaby to rozważyć – drażniłam go, uwielbiając to, do czego zmierzaliśmy. – Stoi. Kiedy ją zobaczę, pocałuję ją aż każe mi przestać. – A kto powiedział, że będzie kazała ci przestać? – zrobiłam aluzję. – Cóż, w takim razie dawaj tu ten swój słodki tyłek, żebym mógł zacząć cię całować – zaprosił mnie. Pozwolisz mu dotknąć cycuszków, prawda? Może. Prawdopodobnie. – OK, jadę pobiegać, a potem wpadnę z twoją kawę. Potrzebujesz też babeczki? Czy wystarczę ci ja? – powiedziałam bezczelnie. – Ha ha! Wystarczy kawa, ale daj spokój z bieganiem. Jestem samotny. – Nie, muszę pobiegać. Poza tym, to da ci możliwość ogarnięcia trochę twojego mieszkania – naciskałam. – Skąd wiesz, że muszę posprzątać? Nigdy tu nie byłaś – zapytał. – Masz dwadzieścia cztery lata, tak? Zobaczmy, dwadzieścia cztery. Zgaduję, że twoje bokserki są na stoliku do kawy, pudełka po pizzy na podłodze, a bongo do trawki za toaletą. Tak? Ucichło na chwilę, a potem wybuchł śmiechem. – Idź pobiegać. Do zobaczenia wkrótce. I nie mam bonga w toalecie – złajał mnie. – W kuchni? – Może. – Czy kiedykolwiek było w toalecie? – naciskałam. – Cholera, tak. – Jestem mistrzem! Wyślij mi SMS-em swoje zamówienie i adres i niedługo będę. Ale

ostrzegam, będę gorąca i spocona po biegu. Możesz nie chcieć mnie pocałować. – Nie ma takiej możliwości. Nie mogę się już doczekać ciebie gorącej i spoconej. A, i Grace? – Tak? – Biegnij szybko – powiedział mrocznie. 66

tłum. galina09, korekta Vi

– Nie ma problemu. Do zobaczenia wkrótce – obiecałam. Biegłam, jakby tyłek mi się palił. *** Dotarłam do jego mieszkania w mniej niż 60 minut, odmawiając sobie mojej zwyczajowej dłuższej przebieżki na rzecz przyjacielskich ćwiczeń z Jackiem. Miałam ze sobą jego kawę, duże espresso i moją zimną moccę. Wspięłam się po schodach i zapukałam, ostrożnie balansując dwoma kubkami. Kiedy otworzył drzwi wypuściłam ze świstem oddech. Miał na sobie biały T-shirt, nisko opuszczone spodnie i gołe stopy. Jego włosy były idealnie kręcone i nie golił się od kilku dni. Szorstkość zarostu podkreślała jego kości policzkowe sprawiając, że wyglądał jednocześnie męsko i anielsko. Uśmiechnął się do mnie demonicznie. Powiedziałam mu cześć mijając go w drodze przez hall do, jak założyłam, salonu. Nic nie mówił, tylko mnie prowadził. Słyszałam miękkie stąpanie gołych stóp na drewnianej podłodze. Odwróciłam się by podać mu kawę – był tuż za mną. Wziął oba kubki i postawił je na stole. – Wrzuciłam dwie kostki cukru, tak jak... – uciszył mnie spojrzeniem. Położył ręce na mojej tali i przyciągnął do siebie. Jego zielone oczy błyszczały, a szczęka była zaciśnięta, gdy palce dotknęły kawałka skóry pomiędzy topem a spodniami. – Przepraszam, mówiłam że będę spocona, czy chcesz żebym... – Grace? – przerwał mi. – Tak? – Zamknij się i ciesz się tym – wyszeptał, kiedy pochylał głowę w moją stronę. On ma rację, Grace, zamknijże się w końcu. Jego usta dotknęły moich, i tak jak wczoraj pocałunek był słodki i niezwykły, tak dzisiaj był jak najbardziej poważny. Jego usta poruszały się na moich niecierpliwie, nieprzerwanie. Już od pierwszego dnia umierałam z pragnienia, by dotknąć jego włosów i w końcu zanurzyłam w nich palce. Poczułam jedwabistość i miękkość każdego pasma, kiedy przeczesywałam je palcami, przyciągając go bliżej do siebie. Ssałam lekko tę cholerną dolną wargę, a gdy jego język spotkał mój, ja... myślałam, że... mogłabym wybuchnąć. Rękoma szorstko chwycił mnie za biodra, przyciągając bliżej, aż czułam każdy palec naciskający na moją skórę. Moje zmysły były w tej chwili tak wyczulone, że mogłam nawet 67

tłum. galina09, korekta Vi

wyczuć drobne stwardnienia na jego lewej dłoni, gdy przesuwał nią po moim brzuchu. Jęknęłam w jego usta czując, że moja skóra napina się i drży. Odsunął się na nanosekundę i wziął głęboki oddech, spoglądając na mnie spod ciężkich powiek, po czym pochylił się, by wziąć więcej. Jego usta wędrowały wzdłuż mojej szczęki i szyi, a ja odchyliłam głowę, by dać mu wszystko. Tu był mój czuły punkt, ten, który sprawiał, że podwijały mi się palce u nóg... o tak, trafił. Użył języka, żeby wylizać sobie drogę od mojego obojczyka aż do ucha, zatrzymując się jedynie by ukąsić i uszczypnąć gdzieniegdzie. Zdjęłam prawą rękę z jego włosów i zaczęłam głaskać palcami jego plecy, w dół i w górę, wyczuwając jego silne mięśnie pod cienką koszulką. Jego dłonie wróciły na moje biodra, popychał mnie do tyłu, póki nie trafiłam nogami na stolik. Wówczas się zatrzymał i uniósł głowę z mojej szyi, by na mnie spojrzeć. Skorzystałam z okazji, żeby przenieść swoje dłonie na przód, wsuwając je pod koszulkę i pozwalając im błądzić, ruchami delikatnymi jak piórko, po jego brzuchu. Zamknął oczy. – Doprowadzasz mnie do szału, Sheridan – jęknął, popychając mnie na stolik. – Lubisz szaleństwo, pamiętasz – zażartowałam, usadawiając się na stoliku z nim pomiędzy moimi nogami. – Chodź teraz i oszalej – wyszeptałam, chwytając jego koszulkę i ciągnąc go na siebie. To było gorące. On był gorący. Ja byłam gorąca. Naprawdę gorąca. Byłam prawie... boleśnie gorąca. Coś mnie... parzyło? – Au, au, au – krzyknęłam, odpychając go i zrywając się ze stolika. – Co jest? –

krzyknęłam, próbując chwycić się za plecy. Położyłam się na espresso, przewracając je i teraz było całe na moich plecach i słodka przenajświętsza matko, było gorące! 39 Sturlałam się ze stolika na podłogę. – Wszystko w porządku – wykrzyknął, odklejając koszulkę od mojego ciała i trzymając ją w górze, bym mogła poczuć przepływ powietrza. – Tak! Cholera, to boli! – krzyknęłam. I do cholery, kto baraszkuje z gościem tak gorącym jak on, a potem kładzie się na gorącej kawie? Ty, Grace. 39

Kobieto! Ubezpiecz się i sprowadź egzorcystę;] ~Vi

68

tłum. galina09, korekta Vi

– Lepiej to zdejmij. Już ostygło – powiedział, przyglądając się zniszczeniom, których kawa dokonała na mojej koszulce. – Serio? – zapytałam, bardziej sfrustrowana przerwaniem pocałunku niż tym, iż moje plecy prawdopodobnie pokryte były pęcherzami. Widziałam, że wprawdzie zmartwił się moim zranieniem, ale dostrzegłam również błysk rozbawienia w jego oczach. Starał się nie roześmiać, trzymając koszulkę z dala od moich pleców. – Jeśli to zdejmę, będę topless. Nie mam stanika, mój panie, dasz sobie z tym radę? – dopytywałam. – Może sprawdźmy najpierw, czy twoje plecy są w porządku. Potem zobaczymy, czy sobie z tobą poradzę – drażnił się, wciąż próbując się nie roześmiać. Odwróciłam się i chwyciłam swój top, podciągając go powoli w górę. Kiedy odsłaniałam przed nim plecy, usłyszałam, że z trudem łapie powietrze. – O tak. Podoba ci się widok? – zapytałam, kołysząc sugestywnie biodrami. Zerknęłam ponad ramieniem, jak mi się wydawało, uwodzicielskim spojrzeniem. Marszczył brwi. – Uspokój się, Wariatko, masz naprawdę czerwone plecy. Przyniosę ci lodu – odpowiedział. – Zostań tutaj. Wszedł do kuchni i słyszałam jak się po niej kręcił. Wrócił po chwili trzymając w ręku torebkę z lodem i owijając ją ścierką. Wziął mnie za łokieć i zaczął prowadzić do swojej sypialni. Wciąż miałam koszulkę podwiniętą niemal pod brodą i starałam się utrzymać dziewczynki ukryte. Zauważyłam, że rzuca mi spojrzenie i potrząsa głową. Uśmiechał się tym swoim seksownym półuśmiechem. – Jesteś w dość kompromitującej sytuacji. – Bujaj się – rzuciłam, kiedy wchodziliśmy do sypialni. Zauważyłam, że ogarnął ją tuż

przed moim przyjściem i poczułam się dotknięta40. Pachniało odświeżaczem. Poprowadził mnie do łóżka. – Tutaj, kładź się, a ja położę ci to na plecach. Powinnaś poczuć się lepiej. Obiecuję, że nie będę podglądał – oświadczył, gdy stałam przed nim. Wspięłam się na palce, aby złożyć miękki pocałunek na jego szyi i zsunęłam buty. – Zamknij oczy – wyszeptałam. Uśmiechnął się i zamknął gwałtownie oczy. 40

Ale chyba w tym dobrym sensie :) / Toż sama mu kazała;p~Vi

69

tłum. galina09, korekta Vi

Zdjęłam koszulkę przez głowę i rzuciłam ją na podłogę przede mną. Kiedy upadła na jego stopy, znów się uśmiechnął. – Obiecałeś nie podglądać – złajałam go wchodząc na łóżko. – Wiem. Staram się. Ale dobijasz mnie. Daj znać kiedy się ułożysz – powiedział miękko. – OK, już. Możesz otworzyć oczy – powiedziałam. Ułożyłam się pośrodku jego łóżka, na brzuchu, twarzą do niego. Chwyciłam poduszkę i umieściłam ją pod sobą, żeby mnie zakrywała. W większości. Mogłam zostawić odrobinę dekoltu na widoku. Otworzył oczy i na mnie spojrzał. – Czemu, do cholery, nie oblałaś też spodni, Grace? – zażartował siadając obok mnie. – Nie ruszaj się, kładę lód. Delikatnie położył torebkę zawiniętą w ściereczkę na najbardziej czerwone miejsce, syknęłam mimowolnie. – Aż tak bardzo boli? – zapytał, jego druga ręka głaskała uspokajająco moje nagie ramię. – Nie, nie aż tak bardzo. To jest po prostu zimne. Znów się do siebie uśmiechnęliśmy. Rozejrzałam się po pokoju i zauważyłam gitarę stojącą w rogu. Muszę zapamiętać, by go o to zapytać. Westchnęłam. – O co chodzi? – spytał zauważając to. – O nic. Kiedy wyobrażałam sobie siebie topless w twojej sypialni, nie było tam żadnego woreczka z lodem – zażartowałam. – Nie ty jedna wyobrażałaś sobie siebie topless tutaj. Kto wiedział, że będziesz ranna – odpowiedział. – Cóż. Jestem tutaj. Topless. – Tak i wciąż poparzona. Nie chcę, żebyś cierpiała jeszcze bardziej – oświadczył twardo. Spojrzałam na niego. Siedział ze skrzyżowanymi nogami obok mnie, z woreczkiem w jednej dłoni, trzymając go na moich plecach. Druga wciąż gładziła moje ramię. Wyglądał bosko. Nie mogłam mu się oprzeć; był zbyt smakowity. Usiadłam, wciąż zakrywając się rękoma. Zsunął lód z moich pleców. Sięgnęłam po

70

tłum. galina09, korekta Vi

niego odsłaniając się dla jego spojrzenia. Jego oczy rozszerzyły się i powolny uśmiech wypełzł na twarz. Popchnęłam go na poduszki i przerzuciłam przez niego nogę. – OK, Hamilton. Po prostu muszę być na górze. – Piękne – wyszeptał. Niezły ruch, Grace, teraz bierz co twoje. *** Nie poszliśmy na całość. To by było zbyt łatwe, zbyt szybkie. Z pewnością byłoby niesamowicie, ale też niesamowicie zbyt szybko. Myślałam o tym, co się między nami wydarzyło, kiedy jechałam do domu. Mój umysł podsuwał mi wciąż coraz to nowe przyjemne obrazy. Jego spojrzenie, kiedy siadałam na nim okrakiem, przeczesując dłońmi moje włosy, uśmiechając się do niego... Jego dłonie, gdy dotknął mnie po raz pierwszy. Przesunął je powoli od moich bioder, przez brzuch i kontynuował, z zabójczą powolnością, aż do moich piersi. Szukał akceptacji na mojej twarzy kiedy je okrążał, pieszcząc je po bokach, zanim delikatnie zaczął ugniatać moją skórę. Jęknęłam, gdy opuszki jego palców przesunęły się po moich sutkach powodują ich natychmiastowe stwardnienie. Jego uśmiech, gdy obserwował jak tracę nad sobą panowanie... Jego siła, usiadł unosząc mnie, by całować po szyi. Bardzo uważał, żeby nie urazić moich pleców, więc użył moich bioder, aby przyciągnąć mnie bliżej siebie. Wzdrygnęłam się lekko gdy mnie tam złapał; nie byłam tak pewna siebie jak kiedyś. Moje dłonie znów zatraciły się w jego włosach. Jego oddech stał się cięższy i bardziej nierówny, kiedy przycisnęłam do niego biodra sprawiając, że jęknął tak, iż krew w moich żyłach się zagotowała, a w brzuchu obudziło się stado motyli. Jego usta przesunęły się z mojej szyi na piersi. Wygięłam się w tył, by dać mu lepszy dostęp, a on wycałował ścieżkę pomiędzy nimi. Wycałował je całe, pomiędzy, pod i dookoła nich. Jego język, kiedy w końcu wziął mój prawy sutek do ust. Ssał go na okrągło, przebiegając językiem w przód i w tył, wypuszczając go z delikatny ukąszeniem. Uśmiechał się do mnie szelmowsko obserwując moją reakcję. To było nierzeczywiste. Naprawdę, brakowało mi słów. 71

tłum. galina09, korekta Vi

Gdy w końcu się od siebie oderwaliśmy, dysząc ciężko, patrzyliśmy się na siebie z nieukrywaną żądzą. Moje usta były opuchnięte od jego namiętnych pocałunków i lekko podrapane od jego zarostu. Siedziałam mu na kolanach, z nogami owiniętymi wokół niego. Położył głowę na mojej piersi, odchylając moją tak, że ułożył się między moim ramieniem a piersiami. Jego silne ramiona otoczyły mnie, sprawiając, że nie było nic pomiędzy naszymi ciałami. Wsunęłam palce w jego włosy, delikatnie masując mu skórę. To było coś co, jak szybko odkryłam, uwielbiał. Westchnął z zadowoleniem. – Jak to możliwe, że znam cię dopiero od kilku dni – zapytał. – Wiem. Wiem – ukoiłam go, przyciągając jeszcze bliżej do siebie. Wcześniejsze szaleństwo gładko przeszło w spokojny dotyk, odczuwanie, bliskość i komfort. To było słodkie. – Jak twoje plecy? – zapytał, nie odsuwając się. Jeśli już, to mocniej się we mnie wtulił. Czułam ciepły oddech na piersiach. – Lepiej. Dzięki za odwrócenie uwagi – odpowiedziałam, całując go w czoło, nos, powieki, brwi. Znów westchnął, wydobywając lekko szumiący dźwięk z gardła, co, jak założyłam, oznaczało jego zadowolenie. Trąbienie klaksonu przywróciło mnie na ziemię ze świata marzeń. Przesunęłam palcami po moich wciąż opuchniętych ustach i uśmiechnęłam się. Złapałam swoje odbicie we wstecznym lusterku i moje serce podskoczyło, kiedy przypomniałam sobie w co jestem ubrana. Moja koszulka była poplamiona kawą, więc miałam na sobie jedną z jego koszul, z długim rękawem, utrzymującą ciepło. Na niego pasowała idealnie, ja w niej pływałam. Sam podwinął mi rękawy, gdy stałam przed nim w drzwiach frontowych. Zauważyłam, i to nie po raz pierwszy, o ile wyższy był ode mnie. Miał spokojnie ponad metr osiemdziesiąt i spoglądał na mnie w dół z uwielbieniem. Podał mi torbę z moją poplamioną koszulką i uśmiechnął się do mnie. Zastanawiałam się, czy teraz wszystko się zmieni. Baraszkowaliśmy cały ranek, prawie w ogóle nie żartując. Czy będziemy teraz przyjaciółmi? Czy staniemy się teraz ckliwi? Czym w ogóle teraz będziemy? Pochylił się, by pocałować mnie na pożegnanie i wyszeptał mi do ucha: – W razie gdym ci tego jeszcze nie mówił, masz boskie cycki. Uśmiechnęłam się w duchu, po czym przyłożyłam usta do jego ucha: 72

tłum. galina09, korekta Vi

– Wiem, poczekaj, aż zobaczysz resztę. Oboje szeroko się uśmiechnęliśmy i ruszyłam do mojego samochodu. Kiedy do niego dotarłam, spojrzałam za siebie i zobaczyłam go, stojącego tam i obserwującego mnie. – Na razie, Hamilton! – Do zobaczenia, Sheridan. Ta, wszystko się ułoży. *** Jack i ja zgodziliśmy się, że muszę popracować. On miał teraz wolne pomiędzy kolejnymi zdjęciami, ale reklamował film. Dodatkowo Holly ciągała go na spotkania po całym mieście, upewniając się, że zostawiają za sobą otwarte drzwi, kiedy ten film w końcu wyjdzie. Wszyscy przewidywali, że produkcja okaże się sukcesem, być może nawet zarobi ponad czterdzieści milionów w weekend otwarcia. Jeśli wszystko pójdzie dobrze, Jack będzie na o tyle w dobrej pozycji, że będzie mógł wybrać sobie następny film. Holly była zdeterminowana, by wykorzystać jego nową, silną pozycję do zabezpieczenia jego kariery, a nie do zbijania kapitału przez następnych osiemnaście miesięcy, kiedy miał być nowym 'złotym chłopcem'. Ponieważ, technicznie rzecz biorąc, w tej chwili nie pracował, cieszył się swoimi ostatnimi miesiącami relaksu i względnej anonimowości, chociaż i to nie było do końca pewne. Pomyślałam o zdjęciach z wczoraj i o tym, jak zdjęcia mnie opuszczającej jego mieszkanie w jego koszuli mogły mu zaszkodzić. To wyglądało jakbyśmy sobie pofolgowali w ciszy popołudnia, czemu nie byłam dłużej przeciwna. Miałam opóźnienia w pracy z moim scenicznym partnerem, nie wspominając już o niemal przekroczonym terminie mojej pracy dla klienta. Stanowczo zapowiedziałam Jackowi, że nie wolno mu do mnie dzwonić, pisać maili i wysyłać sms-ów póki mu na to nie pozwolę. Był tak uroczy, że odciągnąłby moją uwagę od wszystkiego co sobie zaplanowałam – nie, żebym narzekała. Czas, który rano spędziliśmy razem był szaleńczo dobry. Jednakże musiałam stanąć mocno na nogi, nie dać się porwać. To byłoby bardzo łatwe, odpuścić wszystko z Hamiltonem. Poza tym miałam jeszcze jeden powód, by spędzić 73

tłum. galina09, korekta Vi

popołudnie w samotności. Chciałam go wygooglować. Od kiedy wspomniał o tym na plaży, rozważałam to. To chyba nie zakrawało na prześladowanie, prawda? Gdybym spotykała się z kimś innym i wiedziałabym, że gdzieś tam była masa dostępnych informacji o nim, tylko czekająca aż je odkryję, czyż nie skorzystałabym z nich? Czy to było straszne? Kurwa, dziewczyno, po prostu wygoogluj go do cholery. Miałam zamiar pracować przez następne kilka godzin, ale najpierw spojrzałam na swoje plecy. Wciąż były czerwone, lecz nie było źle. Mogłam jednak coś z tego mieć przy następnym spotkaniu, zdobyć kilka punktów z litości. Może nawet mały masaż. Taa, masaż pleców. Jego ręce przesuwające się w dół moich pleców, sięgające do moich spodni, a potem... Skup się, Grace. Pracowałam już przez jakiś czas i przerzuciłam się na noc otwartą planowaną na przyszły tydzień. Brzdąkałam w gitarę ćwicząc piosenkę, którą wybrałam. Ostatnio zaczęłam pisać własne utwory, ale nie byłam na tyle pewna siebie, aby je zaprezentować. Wciąż śpiewałam kiedy zauważyłam, że to już prawie pora kolacji i Holly niedługo wróci. Będę musiała wstrzymać się z googlowaniem. Wskoczyłam pod prysznic i zdążyłam się ubrać, gdy zadzwoniła że będzie za pięć minut i wiezie ze sobą tajskie jedzenie na kolację. Wsuwałam się w białą lnianą sukienkę, kiedy zajrzała do mojego pokoju. – Hej Dupku. Na dole jest kolacja, a na ganku czeka na ciebie paczka. – Naprawdę? – Tak, jest na zewnątrz. Idź i odbierz swoją przesyłkę – uśmiechnęła się, minęłam ją unosząc brwi. Wzruszyła ramionami i wskazała na drzwi. Wyszłam na zewnątrz i zauważyłam białą kopertę na pierwszym schodku. Otworzyłam ją i znalazłam kartę podarunkową ze Starbucks'a. Z załączoną do niej notatką:

Nie mówiłaś nic o ręcznie pisanej dostawie, kiedy odcinałaś wszelkie formy komunikacji. Odwróć się. – O kurczę, Hamilton, jesteś tu – zawołałam odwracając się. Złapał mnie w ramiona, pochylając się, by ucałować mnie w czoło. 74

tłum. galina09, korekta Vi

– Przywiozłem to, skoro nie było ci dane wypić kawy rano. – Jesteś niepoważny i mówiłam ci, żadnej komunikacji. Oczywiste jest, że dotyczyło to także widzenia się – zrobiłam kwaśną minę, relaksując się trochę w jego ramionach. – Czemu jesteś taka nieustępliwa z tą komunikacją? – dopytywał, pochylając się bardziej i pozostawiając delikatne pocałunki od mojego ucha do szyi. – Dlatego. Bo nie mogę się skupić, kiedy tak robisz – westchnęłam, przylegając do niego mimo wcześniejszych słów. – Nie możesz się skupić, co? Nie powinienem robić tego? – zapytał niewinnie, muskając opuszkami palców moje nagie ramiona. Wsunął dłonie pod lnianą sukienkę i zaczął podążać w kierunku piersi. – Nie, nie powinieneś – zaprotestowałam słabo. Byłam już podniecona i czułam, jak moje piersi się napinają, kiedy przysunął się bliżej. – Podoba mi się ta sukienka, Grace. Nigdy nie widziałem cię w sukience. – Bez jaj. Dopiero co się poznaliśmy! Jak dotąd widziałeś mnie w ubraniach do

ćwiczeń, ręczniku i zdzirowatych jeansach. I w prysznicu krakersów. 41 Roześmiał się, przypominając to sobie. – Cóż, to wszystko było godne zapamiętania. Ale sukienka? Jak dotąd, podoba mi się najbardziej. – kontynuował atak na moje zmysły, przebiegł dłońmi po moich bokach i zaczął zbierać w rękach lniany materiał, unosząc sukienkę wzdłuż moich ud. – Ja pierdolę, nie możemy zrobić tego tutaj! To takie niestosowne. To jest złe. To jest... O Boże... – zamilkłam, niezdolna by mówić dalej. Pozwolił swoim palcom prześliznąć się w górę moich nóg, zatrzymując się dopiero, gdy dotarł do koronki moich majteczek. Musnął krawędź koronki, zaczynając od mojego biodra i przesuwając się w dół, nakrywając mnie w końcu dłonią. Nie mogłam powstrzymać jęku, który mi się wyrwał. – Skupiasz się teraz, Grace – wydyszał mi do ucha. – Um, tak? Ale nie poruszasz mnie tak bardzo, jak ci się wydaje – próbowałam słabo utrzymać kontrolę nad rozmową, zwłaszcza kiedy traciłam kontrolę nad dolnymi partiami mojego ciała. – Nie sądzę, żeby to była prawda – zmarszczył brwi, odsunął koronkę, a jego palce zawisły tuż ponad moim ciałem. Tak jak wcześniej, mimo że właściwie mnie nie dotykał, 41

Zapomniała o smarkach, mewiej kupie i kawie;p ~ Vi

75

tłum. galina09, korekta Vi

mogłam go poczuć. Mogłam poczuć gdzie był i zdawałam sobie sprawę, że on doskonale wiedział jak to na mnie działa. – Szczerze mówiąc, powiedziałbym, że jesteś tym bardzo poruszona – wyszeptał gorąco, patrząc mi prosto w oczy, nie pozwalając mi oderwać od siebie wzroku. I wtedy jego palce mnie dotknęły. Nigdy w życiu nie czułam się tak pobudzona. To było magiczne. Jego palce przesunęły się, muskając mnie delikatnie. Prawie od tego doszłam. Zadrżałam. – Mmm, Grace. Jesteś pewna, że to cię nie porusza? – kontynuował, naciskając na mnie. Prawie straciłam równowagę. Popchnął mnie na drzwi, opierając o dzwonek Usłyszałam jak dzwoni w środku. – Idę!42 – usłyszałam Holly, gdy szła do drzwi.

– Nie całkiem, ale było blisko – zachichotał, zabierając dłoń i pozostawiając mnie bez tchu i wilgotną. – Pozwolę ci się teraz skupić. Zadzwoń, kiedy będziesz gotowa to skończyć – powiedział, śmiejąc się lekko na mój sfrustrowany i zagubiony wyraz twarzy. – Och, ty... – wymamrotałam. Wymknął się w ciemność, ale wciąż go słyszałam. Rozbawiłam go. Holly otworzyła drzwi i rzuciła na mnie okiem. Wciąż stałam oparta o futrynę z sukienką zebraną wokół bioder. Potrząsałam głową w zadziwieniu, wyglądając na zdezorientowaną i podnieconą jednocześnie. – O Boże, Brytyjczycy wylądowali, prawda? – zapytała. Spojrzałam na nią, niezdolna by mówić. Wyraźnie usłyszałam śmiech Jacka brzmiący w ciemności, gdy jego samochód odjeżdżał. – Lepiej żebyś nie przeleciał jej na moich drzwiach, Jack! – zawołała za nim. Kiedy jego samochód znikał za rogiem, dobiegł nas jego krzyk – Jeszcze nie, Holly! Holly pogroziła mi palcem i weszła do środka. Kilka sekund później zgasiła światło na ganku. Po prostu brakło mi słów.

42

'Coming', czyli również m.in. 'dochodzę'

76

tłum. galina09, korekta Vi

Rozdział 10 Mimo że znaliśmy się raptem kilka dni, ta noc była punktem zwrotnym w naszym 'związku'. To było to. Wiedziałam, że byliśmy głupio sobą zafascynowani. Wiedziałam, że to, że w ogóle się w to pchamy, nie miało sensu. Wiedziałam, że dziewięcioletnia równica wieku była czyś ogromnym i w końcu, czy chciałam tego czy nie, będę musiała się z nią zmierzyć. Wiedziałam, że już był Panem Gorącym Gównem w wersji brytyjskiej i że miał się stać wielką gwiazdą. Wiedziałam, że była niewielka szansa, żebyśmy wyszli z tego bez szwanku. Wiedziałam, że wypieprzy mnie tak, jakby mu za to płacili. I wiedziałam, że mu na to pozwolę. Mimo tych wszystkich rzeczy, z którymi w końcu będę musiała się zmierzyć, byłam już poza punktem, w którym byłabym w stanie mu się oprzeć. 43 Miałam zamiar oddać dowodzenie mojemu ciału, pozwalając umysłowi martwić się czymś innym. Cały ten umysłowy śmietnik włożyłam do pudełka z napisem 'Grace Pomartwi Się Wami Później. Teraz Myśli Swoją Małą'. Przez resztę tygodnia rozmawialiśmy przez telefon, wysyłaliśmy sobie maile i sms-y i nawet wmieszaliśmy w to Holly, ku jej zakłopotaniu. Była zmuszana do przekazywania wiadomości takich jak: 'Powiedz Sheridan, że widziałem dziś rano mewę, która potrzebowała miękkiego miejsca, by wylądować' i 'Powiedz Hamiltonowi, że jest wyprzedaż pomadek do ust, jeśli potrzebowałby uzupełnić zapas; ta jego dolna warga wygląda na trochę poharataną', i 'Powiedz Sheridan, że powinna użyć Bengay'a44 jeśli dokuczają jej stawy; tak robił mój tata', i 'Powiedz Hamiltonowi, że facet od licznika nasmarował mnie wczoraj wieczorem i było mi dooobrze'. W końcu Holly odmówiła kontynuowania gry w głuchy telefon, krzycząc do słuchawki, przy sławnym kliencie, z którym akurat się spotkała: – Moglibyście w końcu iść się pieprzyć i skończyć z tym! Mieliśmy się nie widzieć aż do następnego tygodnia. Naprawdę byłam zawalona robotą. Byłam gotowa na występ i tego wieczoru w końcu miałam się sprawdzić z moimi dwiema piosenkami na ‘Nocy Otwartej’. Spotykałam się z Holly i Nickiem w klubie w Fairfax 45. 43 44 45

Moim zdaniem była poza tym punktem, gdy tylko się odezwał. Ale co ja tam wiem;] ~Vi http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQAM8wKNwNnzaNWbivrvxre8pJw46NRrnJNc56vx3I1k3fq12zK Maść przeciwbólowa Dzielnica L.A.

77

tłum. galina09, korekta Vi

Byłam trochę zdenerwowana, ale jeszcze bardziej podekscytowana. Potrzebowałam praktyki by poczuć się komfortowo występując ponownie przed publicznością. Wciąż czytałam też Time'a, a ten Joshua był cholernym Super Sexy Naukowcem... który przypadkowo angażował się w zachwycająco pikantne romanse z innymi kobietami w każdym odcinku. Czy ja czytam powieści erotyczne? Powieści erotyczne o podróżach w czasie? Być może... Rozmawiałam z Jackiem późnym popołudniem. Był na planie w dolinie, robiąc przez cały dzień poprawki do filmu i miał się postarać zdążyć na czas do klubu. – Nie wiem o której skończę. Powiedzieli, że powinienem wyjechać stąd około ósmej, ale najczęściej to co mówią nijak ma się do rzeczywistości – westchnął do telefonu. – No cóż, jeśli zdążysz, to zdążysz. Jeśli nie, to trudno. Być może będę występować na nocy otwartej w przyszłym tygodniu – powiedziałam, strzepując nieistniejący pyłek z moich jeansów. Naprawdę denerwowałam się dzisiejszym wieczorem bardziej niż sądziłam. To było dobre, potrzebowałam tego. – Właściwie to nie jestem pewien, czy wtedy tu będę – powiedział. – Rozmawiałem dzisiaj z Holly i muszę zacząć robić trochę więcej reklamy. Zaczęli ustawiać się w kolejce po wywiady, ponadto któregoś dnia jadę do Santa Barbara na sesję zdjęciową. – Och, OK. Wszystko jedno. To tylko noc otwarta. Rozumiem – odpowiedziałam, zaszokowana, że tak mną to wstrząsnęło. Poczułam jak żołądek zawiązuje mi się w supeł, kiedy zdałam sobie sprawę, że naprawdę chciałam aby zobaczył jak śpiewam. Grace, on nie jest twoim chłopakiem. To ktoś, kto jeszcze nawet nie widział cię nagiej. Cóż, widział mnie prawie nagą. Nie żeby się nie starał. Pomijając fakt, że trzymałam go na dystans przez cały tydzień, gdy pracowałam, niemal codziennie próbował namówić mnie na wyjście, lub żebym pozwoliłam przyjść jemu. Po jego gankowym przedstawieniu, bardzo mnie to kusiło. Mimo to, byłam dorosła i musiałam najpierw popracować. Czy może jednak grałam odrobinę trudną do zdobycia? O, do diabła, tak. – Grace, wiesz że przyjdę, jeśli tylko będę w mieście, prawda? Nie pozbędziesz się mnie tak łatwo – zapewnił mnie i usłyszałam jakieś głosy w tle. – Dobra, potrzebują mnie na planie. Zadzwonię, jeśli nie dam rady dotrzeć na czas, w przeciwnym razie do zobaczenia wkrótce. – Pogadamy później. Hej, jeszcze jedno. – Tak? 78

tłum. galina09, korekta Vi

– Jeśli zobaczymy się dzisiaj, dokończysz to co zacząłeś – drażniłam go, pamiętając co mi obiecał, kiedy ostatni raz byliśmy razem. Ucichł i pomyślałam, że się rozłączył, póki nie usłyszałam, że mówi niemal szeptem: – Grace, chciałbym móc nie skupiać się na niczym innym w życiu, tylko na tym, żebyś doszła. Chciałbym zacząć i pieprzyć cię aż do orgazmu. O. Mój. Boże. Brytolek zaczynał świńską gadkę. Zeskrobałam szczękę z podłogi i spróbowałam znów oddychać. – Hamilton, nie wiem co mam ci powiedzieć. – To dobrze, lubię cie taką. Daj mi teraz popracować, żebym mógł się szybciej do ciebie dobrać – powiedział i się rozłączył. Chryste przenajświętszy... *** Dotarłam do klubu wcześniej i czekałam na przyjaciół. Siedząc przy barze popijałam herbatę, starając się wyrzucić z głowy słowa Jacka. Robiło mi się ciepło na samą myśl o nim i przyłapałam się na marzeniu, że ten wieczór mógłby się już skończyć, żebyśmy w końcu mogli być razem. Dziewczyno, źle z tobą. Tak, ale miałam nadzieję, że mi się polepszy. Kiedy tak siedziałam, poczułam ręce na mojej talii, więc odwróciłam się szybko z uśmiechem. Nie zobaczyłam jednak tego, kogo się spodziewałam. – Dziwko, ta rudowłosa została zidentyfikowana – to był Nick, który trzymał kopię zdjęcia z TMZ. – Powiedz, że go nie pieprzysz. Proszę. Boże, powiedz, że go nie zaliczyłaś. – Dlaczego to zakładasz patrząc na zdjęcie?

Może po prostu dzieliliśmy się

krewetkami? Przyjacielski lunch? – zaprotestowałam niewinnie. – Więc nie spałaś z nim? O, dzięki ci Boże. Miałem zamiar wyrwać sobie wszystkie kudły z głowy, jeśli ukradłabyś mojego Brytyjczyka zanim odkryłby, że jest ukrytym gejem. Potrzebuję więcej czasu by go przekonać – zaśmiał się zrelaksowany. – Nie Nick, nie spałam z nim – powiedziałam zgodnie z prawdą, zastanawiając się, jak się z tego wyplączę. – Nie, jeszcze nie. Myślę, że minie jeszcze jakiś tydzień, zanim dojdzie do faktycznej 79

tłum. galina09, korekta Vi

penetracji – Holly podkradła się, okrążając mnie, aby ukraść wisienkę zza baru. – Cholera, Holly – zaczęłam, patrząc jak twarz Nicka przybiera barwy od czerwieni po fiolet. – Jak możesz? Moje marzenie, mój Brytyjski słodziak, mój stek i paszteciki z nerek, mój, mój... – zająknął się, a ja starałam się nie roześmiać. – Nick, przykro mi z powodu twojej straty, ale on jest hetero, serio, całkowicie i nieodwołalnie. Jeśli istniałaby szansa, że tak nie jest, nigdy bym go nie pocałowała. I to wszystko, co zrobiłam, tylko go pocałowałam. – No i poobmacywał cię któregoś dnia. Och, i sprawił, że niemal krzyczałaś przy drzwiach wejściowych – dodała Holly, uśmiechając się z radością. – Nie pomagasz – wysyczałam przez zęby. – Cóż, przynajmniej wkłada go w kogoś kogo znam – zaczął Nick 46 – To sprawia, że

jestem trochę szczęśliwszy. I nikt nie potrzebuje tego bardziej niż ty, no może poza tobą kochana – powiedział, nagle zwracając się do Holly. Przełknęła połykając wisienkę. – Od kiedy to mówimy o mnie? U mnie jest w porządku – zaprotestowała, a jej twarz zapłonęła. – Och, błagam, minęły miesiące odkąd uprawiałaś z kimś seks. Nie, nie próbuj kłamać, mam radar – powiedział gwałtownie, kładąc palce na skroniach i próbując wyczuć, kiedy to Holly miała swój ostatni raz. Odcięłam się od rozmowy przysłuchując się ich słownym przepychankom. Musiałam się skupić. I znów przesunęłam dłonią po ubraniu w poszukiwaniu niewidzialnych pyłków. Na tę noc wcisnęłam się w czarną obcisłą bluzkę zapinaną na guziki. Zostawiłam kilka odpiętych, dla lepszego efektu. Dopasowałam do niej czarne luźne spodnie i zakończyłam to butami The Urban Shoe Myth: Black Patent Leather Mary Janes 47. Rozpuściłam włosy i nawet przed sobą nie udawałam, że nie zrobiłam tego dla Jacka. Powiedział mi przez telefon którejś nocy, że uwielbia moje włosy, zwłaszcza kiedy się kręciły. Analizowałam co powiedział, jakbym była w gimnazjum – co miało miejsce praktycznie wtedy, gdy on się rodził... o kurczę. Grace, spokój. Przerabiałaś to. Jack to po prostu Jack. Zapomnij o różnicy wieku. Skup się na nagrodzie. Opakowanie jest nagrodą. 46 47

To się nazywa optymizm :D ~Vi http://shimmerash.com/wp-content/uploads/2013/02/Jimmy-Choo-Peep-toe-Patent-leather-Suede-Mary-JanesPumps-Black.jpg

80

tłum. galina09, korekta Vi

To opakowanie naprawdę było nagrodą. Umierałam z chęci spoglądania na to konkretne opakowanie od dnia, kiedy kotłowałam się z nim w jego łóżku, z plecami pokrytymi pęcherzami. Ten chłopak był ekscytujący i skwapliwie to zauważyłam. Wystarczy powiedzieć, że równie dobrze mógł mieć pistolet w kieszeni, co cieszył się na mój widok. Pokibicowałam trochę z Nickiem i Holly, a kiedy wykonawcy zaczęli okupywać scenę, przeczesałam tłum w poszukiwaniu Jacka. Była prawie dziewiąta trzydzieści i ani śladu Brytola. No cóż, wiedziałam, że będzie próbował; poprawki musiały trwać dłużej niż zakładał. Prowadzący wywołał moje imię, więc wspięłam się na scenę ze swoją gitarą. Wybrałam dwie różne piosenki i byłam z nich zadowolona. Patrząc na oklaskujących mnie Holly i Nicka, pozwoliłam znajomemu uczuciu, które miałam tylko na scenie, zawładnąć mną. To zawsze sprawiało, że czułam się jakbym była na haju. Zamknęłam oczy, odnalazłam swój środek i kiedy skończyłam intro otworzyłam usta by zaśpiewać. I wtedy go zauważyłam. Stał przy barze, kilka kroków od Holly i Nicka, patrzył na mnie i się uśmiechał. Wessałam oddech z głośnym sykiem i uśmiechnęłam się do niego, czując jak wszystko przewraca mi się w żołądku. Byłam odurzona tym facetem, naprawdę robiłam się zakręcona na jego punkcie. Zaczęłam śpiewać, nie mogąc oderwać wzroku od jego spojrzenia. Jego oczy penetrowały mnie, z góry na dół, aż do palców u nóg. To było wszystko, czego potrzebowałam, by przetrwać piosenkę. Wybrałam Strong Enough Sheryl Crow i był to idealny utwór na ten wieczór. Zniewolił mnie swoim wzrokiem, potakując głową razem ze mną, kiedy słowa piosenki zadawały mu pytania, na zadanie których było jeszcze dla mnie za wcześnie. Był ze mną przez cały utwór, a kiedy się skończył, klaskał i krzyczał dłużej niż inni, gwiżdżąc nawet na palcach kilka razy. Podziękowałam widowni, podałam mikrofon prowadzącemu i przepchnęłam się przez tłum. Brałam to, co teraz uważałam za moje i do diabła z konsekwencjami. – Grace, to było niesamowite... – uciszyłam go swoimi ustami, chwytając go za kark i zdecydowanie przyciągając jego twarz do mojej. Wolną ręką złapałam go za dłoń, przesuwając ją na mój tyłek i popychając go na bar. Jego oczy otworzyły się szeroko, ale szybko odzwierciedliły moją rosnącą potrzebę. Nie mogłam myśleć, nic nie słyszałam. Nie mogłam skupić się na niczym innym, 81

tłum. galina09, korekta Vi

oprócz faceta naprzeciwko mnie i fakcie, że jeśli nie poczuję go naprawdę, naprawdę szybko, dosłownie wybuchnę. Bawiłam się szaleńczo jego językiem. Czułam gorączkowe ruchy jego rąk, przyciągające mnie bliżej do siebie i byłam gotowa wspiąć się na niego na tym cholernym barze. Na szczęście, miałam na tyle rozumu, a on na tyle brytyjskich manier, by temu zapobiec. Zdaliśmy sobie sprawę, że aplauz, który słyszymy nie ma nic wspólnego z moim śpiewaniem, a bardzo wiele z naszym publicznym przedstawieniem. Rozdzieliliśmy się, aczkolwiek niechętnie. Spojrzałam na niego. Blond loki miał rozczochrane i seksowne, i niemal napadłam na niego ponownie. Kiedy zaczynałam całować jego szyję, poczułam rękę Holly. – Grace, mnóstwo ludzi się gapi. I jest tu co najmniej dziesięć dziewczyn, które rozpoznały Jacka. Uspokój się – ostrzegła, próbując wejść pomiędzy nas. Jack nie podzielał jej obaw i trzymał mnie mocno przy sobie. – Pieprzyć to wszystko, Holly. Nie obchodzi mnie kogo rozpoznały – powiedział. Jego dłonie wciąż znajdowały się na moich biodrach, gładząc mnie w górę i w dół. Usłyszałam jak Holly wypuszcza głośno powietrze i odsunęłam wzrok od Jacka na tyle długo, by się rozejrzeć. Miała rację, były tam co najmniej trzy grupy dziewczyn gapiących się na nas i jedna wyciągała właśnie telefon. – Cholera – powiedziałam, odsuwając się od niego, zostawiając go przy barze. Wykrzywił się i próbował mnie przyciągnąć z powrotem. – Poczekaj chwilę, Holly ma rację – zaczęłam. Spróbował mi przerwać, więc położyłam mu palec na ustach. Usłyszałam, że najbliżej znajdujące się fanki głośno syknęły. Holly przyglądała mi się uważnie. Zabrałam powoli kłopotliwy palec, aby nie prowokować wzburzonych fanek. – Holly ma rację i myślę, że Holly chciała mi również przypomnieć, że idą z Nickiem na późną kolację, prawda Holly? – odwróciłam się w jej stronę, gdy ogromny uśmiech zaczął gościć na twarzy Brytyjczyka. – Idziemy? – zapytała Holly, wyglądając na zmieszaną. Nick wyglądał po prostu na szczęśliwego mogąc stać koło Jacka i próbować, przypadkiem – celowo, dotknąć jego łokcia swoim. – Tak, idziecie. I nie będzie was przynajmniej przez dwie godziny – dodałam. – Dwie godziny? – Jack mi przerwał wyglądając na urażonego. – Naprawdę dobra, cóż, kolacja trwa co najmniej trzy, cztery godziny, może nawet dłużej. To zależy jak głodna 82

tłum. galina09, korekta Vi

jesteś, jak usatysfakcjonowana chcesz być. Możesz nawet chcieć dokładkę... szczerze mówiąc, mogę ci zagwarantować, że kiedy jem kolację... zwykle nie poprzestaję na jednym daniu. Wręcz nalegam na dokładki – zakończył, ukradkiem obejmując mnie w talii i przyciągając do siebie. Jego oczy płonęły kiedy na mnie patrzył i nie czułam już nóg. To co było powyżej nich, czułam jednak bardzo intensywnie. Podczas tej przemowy, Nick zaczął ciężko oddychać, a teraz opierał się o bar, wachlując się dłonią. Nawet oczy Holly zaczęły lekko błyszczeć i słuchała Jacka zamiast barmana, który pochylał się do niej przez bar, wyglądała jakby miała wyjść z siebie. Oderwałam się od Brytyjczyka i spojrzałam na Holly. – OK, słyszałaś faceta. Kolacja, już, wasza dwójka... co najmniej trzy godziny. Jeśli

wrócicie wcześniej, nie mogę obiecać, że nie zobaczycie gołego tyłka 48 – odwróciłam się do Jacka i powiedziałam – Ty i ja, zabawmy się – złapał mnie za rękę i zaczął przepychać się w kierunku drzwi. Holly stanęła przed nim. – Hej, mogę być managerem przez chwilę? To nie jest dobry pomysł, żeby cię z kimś sfotografowano, a tam mogą być aparaty. Nie wspominając o tym, że te dziewczyny obserwują cię jak jastrząb. Jeśli wyjdziesz teraz z Grace, zwłaszcza trzymając ją za rękę, co osobiście uważam za mega słodkie – zamilkła na chwilę by szybko się do mnie uśmiechnąć – za minutę znajdziesz to w całym Internecie. Powinieneś zostać tu przez trochę, pogadać z tymi dziewczynami, pozwolić Grace stąd wyjść. Za moment spotkasz się z nią w moim domu. Jack rozejrzał się dookoła, słuchając Holly. Pomyślał przez chwilę i spojrzał na mnie. Wzruszyłam ramionami. Nie zależało mi. W tym momencie potrzebowałam tego faceta tak bardzo, że nie dbałam o to co się wydarzy. – Zrobię to po twojemu, ale w zamian ty zrobisz coś dla mnie – powiedział do Holly, mrugając do mnie. – Co takiego? – zapytała. Wcisnął jej coś w dłoń – Weźcie też deser. Na mój koszt – odpowiedział. Klepnął swój zegarek, unosząc dziesięć palców, patrząc na mnie diabolicznie. Przygryzł tę swoją perfekcyjną wargę i kiedy ja czułam motylki w brzuchu, on podszedł do pierwszej grupki. 48

Pomyślą o gołym tyłku Brytolka i wrócą po pół godzinie ;D ~Vi

83

tłum. galina09, korekta Vi

Nie widziałam mdlejącego Nicka. Nie widziałam Holly machającej rękoma w moim polu widzenia, próbującą zwrócić moją uwagę. Nie widziałam dziewczyn zaczynających piszczeć, kiedy do nich podszedł by dać im autograf. Widziałam jedynie jego, a potem tylko asfalt na parkingu, kiedy biegłam do samochodu. Dzięki Bogu, że się wywoskowałaś. *** Kiedy jechałam do domu, sprawdzałam w myślach listę rzeczy, których będę potrzebować na moją brytyjską schadzkę. Seksowna bielizna? Mam ją na sobie. Gorąca muzyka w tle? Do przygotowania. Czysta pościel? Pachnie jak wiosna. Gumki? Tak, i pigułki też. Moment, gumki? To podchwytliwe pytanie... prześpisz się z nim dzisiaj? Włożyłam to pytanie do pudełka zatytułowanego 'Grace Podejmie Tę Decyzję Później' i skupiłam się na fakcie, że joga sprawiła, iż byłam bardzo giętka, co, jak wiedziałam, będzie bardzo przyjemne. Potem, najprawdopodobniej, mnie będzie bardzo przyjemnie. On będzie sprawiał mi przyjemność. Wydałam z siebie hiperaktywny pisk na myśl jak dogłębnie nade mną popracuje. Pogłośniłam radio kiedy jechałam ulicami L.A. w stronę Mulholland, śpiewając Dramarama na cały głos. Jechałam przez Kanion Coldwater, gdy w tyle zobaczyłam światła samochodu. Zbliżały się prędko. Ujrzałam skręcający samochód we wstecznym lusterku i usłyszałam szybko pracujący silnik. Wcisnęłam pedał gazu i wspinałam się wyżej. Kiedy brałam wąski zakręt, zauważyłam samochód jeszcze bliżej i zdałam sobie sprawę, że stary goniący mnie MG należał do Jacka. Jechał jak szalony... i mnie doganiał. Zmuszał mnie, bym jechała szybciej. Uśmiechnęłam się i wystawiłam lewą rękę przez okno. Skinęłam na niego dłonią, mówiąc mu 'Dajesz'! Rozpuściłam włosy, które zazwyczaj wiązałam podczas prowadzenia i usłyszałam jak trąbi z uznaniem. Ścigał mnie jak Kelly McGillis Toma Cruise w Top Gun. Opony i hamulce piszczały, 84

tłum. galina09, korekta Vi

inni kierowcy krzyczeli i przeklinali. Oddychałam ciężko w oczekiwaniu na to, co mnie czeka kiedy w końcu dotrzemy do domu. Wciąż mnie gonił wzdłuż wzgórza i, gdy w końcu zbliżyliśmy się do podjazdu domu Holly, wyprzedził mnie i dotarł na miejsce pierwszy. Zaparkował, wyskoczył z samochodu i był w połowie drogi do mojego auta zanim zdążyłam nawet wyłączyć silnik. Muzyka z mojego radia rozdzierała noc kiedy podchodził do samochodu. – Jesteś zajebiście szalony – krzyknęłam, patrząc na niego gdy do mnie szedł. – Pomyślałem, że potrzebujesz małego kopniaka – odpowiedział, pokonując dystans w trzech długich krokach. Przekręciłam kluczyki i nie miałam nawet szansy, by ruszyć się z siedzenia, gdy jego dłonie już przeczesywały moje włosy. Muzyka nagle zamilkła. Cisza. – Wysiądź z samochodu, Grace – rozkazał mi szybko, trzymając palce na mojej twarzy, przyciskając koniuszki do moich ust. Pocałowałam je delikatnie i wyśliznęłam się z auta. Kiedy odwróciłam się by zatrzasnąć drzwi, już był na mnie. Jego ramiona zacisnęły się na mojej talii, ręce wśliznęły pod bluzkę, przycisnął usta do mojej szyi, a swoje biodra do moich. Oddech wypuszczony w gorączce szybko przekształcił się w jęk. Był wszędzie naraz. Moje dłonie odnalazły jego włosy i przyciągnęłam jego usta do swoich, całując go chciwie, z całą pasją, którą powstrzymywałam od chwili zobaczenia go w barze. Okręcił mnie opierając o samochód. Moje dłonie oszalały, były w jego włosach i chwytały za szyję kiedy on wyciskał na moich ustach pocałunek. Powędrował dłońmi na przód mojej bluzki, powodując natychmiastowe pojawienie się dwóch guziczków. Nagle przypomniałam sobie gdzie jesteśmy i odsunęłam się odrobinę. – Hej, przenieśmy się do środka, Hamilton. – Taki jest plan, Sheridan – wyszeptał gorączkowo w moją szyję, przesuwając ręce w dół, dostając się do mojego centrum – Próbuję dostać się do środka. – O. Mój. Boże – jęknęłam, słowa utknęły mi w gardle kiedy przewróciłam oczami. Wcisnęłam się w jego dotyk, delikatnie zwiększając nacisk. Dosłownie dyszałam i zaczynałam widzieć gwiazdy. Kontynuował przekręcanie i obracanie palców, znajdując mi coraz to nowe powody do jęczenia. Byłam krzykaczką... zawsze byłam i zawsze nią będę, udowadniając, że wszystko robione jest dobrze. Kiedy nie jest, jestem cicho jak mysz pod miotłą. 85

tłum. galina09, korekta Vi

Ten facet sprawi, że ochrypniesz na wiele dni. Już czułam budujące się we mnie napięcie, a nie chciałam żeby pierwszy raz, kiedy Jack doprowadził mnie do utraty zmysłów, miał miejsce na podjeździe mojej przyjaciółki. Gościnna sypialnia mojej przyjaciółki, którą obecnie zajmowałam? Z tym mogłam żyć. – Hej, proszę pana, chodź. Wejdźmy do domu – pokierowałam go, całując go gdziekolwiek mogłam dosięgnąć. W tym przypadku, w ucho. – Jeśli nalegasz, ale potem jesteś moja – warknął, odsuwając mnie od auta i kierując do domu. Mieliśmy za sobą pewien szaleńczy moment przy drzwiach, kiedy nie mogłam znaleźć kluczy, i kiedy w końcu weszliśmy, moje spodnie były niemal siłą ze mnie zdjęte. Rzuciliśmy się w stronę schodów, a gdy się po nich wspinaliśmy, nasze pocałunki zwolniły nieco, stając się bardziej czułe a mniej szalone. Poprowadziłam go korytarzem do mojego pokoju, stanęliśmy przed drzwiami. Światła były włączone i oboje zawahaliśmy się przed wejściem. Wszystko miało się zmienić, miałam nadzieję, że na lepsze, ale zdecydowanie miało ulec zmianie. – To mój pokój – powiedziałam cicho, niemal nieśmiało. Pokazałam mu gestem, żeby wszedł i to zrobił. Rozejrzał się, oglądając zdjęcia na komodzie, książki na półce, płyty przy odtwarzaczu, a w końcu umieścił mojego iPoda w stacji ładującej. – Umieram z ciekawości czego słuchałaś – zaśmiał się wciskając play. – Nie, poczekaj, nie! – ruszyłam przez pokój kuląc się przed nieuniknionym. Jack wybuchł śmiechem i rzucił się na łóżko, kiedy oldschoolowy gangsta rap wypełnił pokój. Nastrój się zmienił. Wciąż był w nas ogień, który nas spalał, ale… ale było między nami też coś więcej. Stanęłam przed nim, pozwalając jego dłoniom opleść mnie i złapać za pośladki, kiedy wtulał twarz w mój brzuch. Czułam jego przyjemnie łaskoczący oddech na skórze. – Jezu, Grace, zabijasz mnie. Tylko ty mogłaś mieć coś takiego na iPodzie. – Hej, jestem oldschoolowa. Nie zmuszaj mnie do wyrzeczenia się Eazy E and the N.W.A., bo będę musiała skopać ci tyłek. Nikt nie jest bardziej hardcorowy niż bogata biała dziewczyna z przedmieść – drażniłam się z nim, przyciskając jego twarz bliżej i przebiegając palcami po jego włosach, w sposób, który wiedziałam że lubi, drapiąc go z góry na dół. Wydał z siebie dźwięk, ten mój ulubiony dźwięk, świadczący o jego zadowoleniu, który odtwarzałam sobie w głowie przez ostatni tydzień. Pachniał niesamowicie, mieszanką 86

tłum. galina09, korekta Vi

słońca, czekolady, fajki i czystego, niczym niezmąconego Hamiltona. Pocałował mój brzuch, kierując wzrok ku górze. Westchnął ponownie i zamknął oczy, sprawiając wrażenie zupełnie spokojnego. Uwielbiałam to, że mogłam sprawić, że taki był – spokojny i zadowolony. Ale halo, co to było? Czyżby nie był tak spokojny jak myślałam? Odpinał moją bluzkę z dołu do góry, delikatnie ją rozdzielając, kiedy na niego patrzałam. Gdy otworzył oczy i spojrzał na mnie, uśmiechnęłam się. Zerkając na mój czarny koronkowy biustonosz wyglądający zza lnu, znów westchnął. – Grace – szepnął, całując mnie przez stanik, powodując że natychmiast zwróciłam na niego uwagę. Zaśmiałam się, uświadamiając sobie, że ta fantastyczna, ale bardzo nie pasująca do nastroju piosenka wciąż leci. – Hej, pójdę się prędko odświeżyć. Może byś znalazł jakąś inną muzykę. Twój wybór – odsunęłam się szybko, a kiedy zmarszczył brwi mogłam powiedzieć, że nie był zbyt szczęśliwy puszczając mnie nawet na chwilę. – Już jesteś odświeżająca. Bezczelna nawet – drażnił się, dając mi żartobliwego klapsa w tyłek kiedy odwróciłam się, by iść do łazienki. – Bezczelna? Zamierzasz dzisiaj więcej mówić do mnie z akcentem? – również się z nim drażniłam, ponownie tylko w połowie żartując. – Nie, póki nie wrócisz – powiedział, opierając się na łokciach i patrząc na mnie jak bóg seksu. – Umowa stoi. A teraz wybierz muzykę, Hamilton – przemknęłam przez pokój i byłam już za drzwiami, kiedy go usłyszałam. – Masz tylko tyle czasu, ile zajmie mi wybór czegoś i lepiej żebyś miała tu coś porządnego – powiedział, a ja potrząsnęłam głową z rozbawieniem. Spojrzałam na swoje odbicie. Moje włosy były potargane, rozwiane przez wiatr. Moje usta były opuchnięte i czerwone od pocałunków. Miałam odpiętą bluzkę i wyglądałam dobrze. Wystarczająco dobrze by uwieść dwudziestoczterolatka? Jak cholera, miałam zamiar spróbować. Chciałam żeby to trwało. Szybko sprawdziłam oddech, przebiegłam raz jeszcze palcami po włosach i poprawiłam dziewczynki unosząc je odrobinę. Czułam się pewnie wiedząc, że Jack był cyckowym maniakiem i naprawdę chciałam mieć pewność, że był szczęśliwy. Więc, zaczęłam obmyślać w głowie plan jak sprawić, by on, um, cóż, żeby on... pierwszy... o, do diabła. 87

tłum. galina09, korekta Vi

Po prostu to powiedz, Grace... Marzyłam by doszedł. Nawet pomyślenie tego sprawiało, że się rumieniłam, gdy wyobrażałam sobie jak będzie wyglądał, kiedy zaprowadzę go tam, gdzie marzyłam by był. Dzięki Bogu, wyłączył tę piosenkę. Musiał wybrać inną. Wciąż miałam chwilę. Może powinnam przejąć kontrolę. Ta, faceci lubią agresywne kobiety. Powinnam tam pójść i przejąć kontrolę nad sytuacją i podyktować warunki. Tak, mogłabym... chwila... jaką piosenkę on wybrał... czy to... Wybrał jedną z moich najbardziej ulubionych i jedną z najbardziej seksownych piosenek z mojego iPoda. Wszystkie myśli o nim 'dochodzącym' przede mną wyleciały mi z głowy, kiedy usłyszałam muzykę. Otworzyłam drzwi i zobaczyłam go, uśmiechał się i czekał na mnie. Psychedelic Furs49 wypełniło pokój i zabrzmiały pierwsze słowa Until She Cames50. – Niezły wybór – powiedziałam, odpychając się od framugi. – Tak myślałem, że go pochwalisz – odpowiedział, wyciągając do mnie dłoń i mrugając. Podeszłam do niego. Chętna. Pragnąca. Oszalała. Przygotuj się Grace. To zatrzęsie twoim światem.

49 50

Angielski psychodeliczno-rockowy zespół założony pod koniec lat 70-tych Póki nie doszła :)

88

tłum. galina09, korekta Vi

Rozdział 11 Jack patrzył na mnie, gdy powoli zdejmował ze mnie bluzkę, pozwalając upaść jej na podłogę. Przebiegł dłońmi po całej długości moich ramion i splótł palce z moimi. Skrzyżował nasze ręce za mną i pocałował mnie długo i głęboko, przyciskając do siebie tak, że niemal nie mogłam oddychać. W ten naprawdę dobry sposób. Gdy tylko puścił moje ręce, szybko znalazły sobie drogę do ich nowego domu – zaplątane w jego włosy. Jack całował moją szyję aż do obojczyka i usłyszałam, jak oddech więźnie mi w gardle. Czułam uśmiech Jacka na skórze, wiedział, że to mój wrażliwy punkt. Czułam jego dłonie, kiedy odpinał mój stanik i dodawał go do stosiku pod moimi stopami. Pochylił głowę i pocałunkami wyznaczył ścieżkę przez górną część moich piersi. Jego dłonie chwyciły je delikatnie. Kciukami muskał sutki, co spowodowało, że niemal wyszłam z siebie. – To jest cudowne – westchnęłam, obserwując go kiedy mnie pieścił. Uniósł oczy w górę, wciąż całując moją skórę. Puścił mi oczko. – Ojej – wymsknęło mi się, odrzuciłam głowę w tył by się tym cieszyć. Jego język musnął mój prawy sutek, usta otoczyły go i się na nim zamknęły. Delikatnie przygryzł wystający koniuszek. Krzyknęłam, dając mu znać, że dokładnie tego potrzebowałam. Jego zęby skubały mnie mocniej, a lewą dłoń zaczął kierować w kierunku moich nóg. Ja w tym czasie głaskałam jego plecy, w górę i w dół, badając ich budowę. Ruszyliśmy przez pokój, kiedy zaczęłam ściągać z niego koszulkę. Nie chciał się ode mnie odrywać, więc musiałam manewrować nią pomiędzy naszymi ciałami, aż w końcu udało mi się przerzucić ją przez ramię. Spojrzałam po raz pierwszy na niego bez koszulki i stwierdziłam, że to dobrze, iż trzyma mnie tak mocno, bo moje kolana zaczęły się trząść. Był tak zajebiście piękny. Udało mi się odrobinę go odepchnąć i trzymając go na wyciągnięcie ramion, pozwoliłam oczom błądzić po jego ciele w górę i w dół. Był wysoki i szczupły, silny i przystojny. Miał garstkę jasnych, niemal blond włosów na piersiach, przechodzącą w cudowną ścieżkę w dole brzucha. Planowałam przejść tą ścieżką tak daleko, jak tylko mogłam. Zauważył, że się gapię i uśmiechnął się do mnie. – Na co się patrzysz? W mojej głowie pojawiło się niemal od razu pięć różnych, dowcipnych komentarzy, ale byłam w stanie jedynie powiedzieć – Na ciebie. Jesteś piękny. – Musnęłam palcami jego 89

tłum. galina09, korekta Vi

pierś i brzuch, aż jęknął. – Szalona Dziewczyno, ty jesteś piękna – powiedział, muskając mnie w dokładnie ten sam sposób. Staliśmy w odległości około trzydziestu centymetrów od siebie, pozwalając naszym oczom i palcom nawzajem siebie odkrywać. Poczułam nagły przypływ wstydu, kiedy zdałam sobie sprawę, że moje dużo starsze ciało było wystawione na jego wzrok. Próbowałam się zakryć, ale złapał moje ręce i odsunął je na boki, żeby bez przeszkód kontynuować przebieganie oczami po mojej skórze. – Piękna – ponownie wyszeptał, puszczając moje ręce, by móc powrócić do reszty mojego ciała. Zrobiłam to samo. Kiedy moje dłonie wśliznęły się za pasek jego jeansów, uniósł brwi. – Ty pierwsza – zrugał mnie lekko, przypominając o swoich intencjach. Zaczął prowadzić mnie tyłem w kierunku łóżka i nasze dłonie i pocałunki znów stały się pospieszne. Wiedziałam, że miałam tylko sekundy, zanim stanę się bezsilna, a zdecydowanie chciałam go bardziej nagiego niż był w tej chwili. Ze znawstwem odpięłam guzik i suwak jego spodni, nim zorientował się co się dzieje. Jego oczy rozszerzyły się, kiedy wsunęłam doń do środka i znalazłam to, czego szukałam. Ścisnęłam go delikatnie, ale z uporem. – Kurwa, Grace... – jęknął, dając mi kilka dodatkowych sekund, które były wszystkim, czego potrzebowałam. Zsunęłam spodnie wzdłuż jego nóg. Poddał się, skopując buty i pozwalając mi zsunąć je całkowicie. Zwinnie uklękłam przed nim, zanim zdołał mnie powstrzymać i kiedy zsuwałam jego jeansy, rzuciłam okiem na niego. Spoglądał na mnie z taką żądzą i potrzebą, że niemal zakołysałam się na piętach. Jego szare, obcisłe bokserki przylegały do ciała. Widziałam jego podniecenie i pozwoliłam swoim palcom delikatnie drażnić, muskać i masować go przez tkaninę. Wplątał dłonie w moje włosy, przylgnęłam do niego ustami, wyciskając na nim pocałunki, jednocześnie przebiegając paznokciami po wewnętrznej stronie jego ud. – Słodka Grace, próbujesz mnie rozproszyć. To nie działa – ostrzegł. Czy to wyzwanie? Spojrzałam na niego, unosząc dłonie na jego tyłek i chwytając mocno materiał bokserek. – Jesteś tego pewien? – zapytałam z uniesionymi brwiami. Nie dałam mu szansy na odpowiedź, zdjęłam je całkowicie, chwyciłam go w dłonie i wzięłam do ust... w całości. 90

tłum. galina09, korekta Vi

– O Boże, Grace... Jezu – jęknął, zaciskając dłonie na moich włosach i wsuwając się głębiej we mnie. Słyszeć ten cudowny głos, ten boski akcent, o mój Boże. Pozwoliłam mu wypełnić siebie, a czując jego twardość na tylnej ściance gardła, uśmiechnęłam się w duchu. Był dokładnie tam, gdzie chciałam go mieć. Był idealny, olbrzymi, gładki i twardy jak skała. Czy wspominałam już, że był olbrzymi? Byłam w penisowym raju. Wycofałam się nieco, umieszczając dłonie na nim i zdecydowałam się trochę nim pobawić. Kiedy podziwiałam jego doskonałość, spojrzałam na niego w górę i powiedziałam: – Czy nazwałbyś to rozpraszaniem? – zapytałam niewinnie, przeciągając językiem od podstawy aż do koniuszka, bawiąc się nim, podczas gdy mnie obserwował. – Grace, co ty ze mną robisz? – jęknął cicho, umieszczając z uczuciem dłonie na mojej twarzy. Głosem, który napełniłby dumą gwiazdę porno, odpowiedziałam – Obciągam ci kutasa. – Czym odrobinę zszokowałam nawet siebie. Nastała cisza. Jack przestał się poruszać, jego palce, dłonie, a nawet biodra zatrzymały się. Zamknęłam oczy zawstydzona. O Boże, dlaczego to powiedziałaś? Za wcześnie, za wcześnie!51 Z tego też powodu byłam zaskoczona, kiedy poczułam, że uderzam o łóżko z taką siłą, że aż poduszki zostały rozrzucone po całym pokoju. Jack podniósł mnie z kolan, rzucił na łóżko i teraz atakował mnie z wigorem. Moje spodnie zostały bezceremonialnie ze mnie zerwane i odrzucone na bok. Jedyne co pozostało pomiędzy mną i oszalałym Brytyjczykiem, to para moich czarnych koronkowych majteczek... ups, powiedziałam to zbyt szybko. Rozerwał, dosłownie rozerwał, moje majteczki, pozostawiając mnie nagą i drżącą. Byłam zszokowana obrotem sytuacji. Kto wiedział, że słowo 'kutas' sprawi to wszystko? Muszę to zapamiętać. Usłyszałam, że słodka, zmysłowa muzyka Psychedelic Furs skończyła się i w jakiś sposób włączyła się moja playlista z zajęć kickboxingu, wypełniając pokój agresywną techniawą. 51

Nie no, serio, czy kiedykolwiek dla jakiegokolwiek faceta, to byłoby za wcześnie?!

91

tłum. galina09, korekta Vi

Zespół? The Prodigy. Piosenka? Firestarter. Och, mój... Jack spojrzała na mnie z szaleństwem w oczach i pozwolił temu spojrzeniu wędrować po całym moim ciele, zatrzymując się na złączeniu nóg i oblizując usta. – Zajebiście doskonała – jęknął i złapał mnie za biodra przyciągając na skraj łóżka, po czym zniżył się tak, że byłam na poziomie jego twarzy. Pochylił ku mnie głowę. I wtedy Jack Hamilton zaczął dawać mi serię najbardziej wstrząsających orgazmów, jakie dane mi było doświadczyć w całym moim życiu. Jego język mnie dotknął i wygięłam się w łuk tak gwałtownie, że musiał mnie przytrzymać. – Nie kochanie, nigdzie się nie wybierasz – ostrzegł, a kiedy poczułam na sobie jego gorący oddech, niemal natychmiast doszłam. Jego dłonie chwyciły moje biodra wyginając mnie tak, że byłam dla niego całkowicie widoczna i czyniąc mnie absolutnie bezbronną na cokolwiek, co chciał ze mną zrobić. Zadrżałam w oczekiwaniu. Nie wiedziałam, skąd teraz nadejdzie. O, słodki Jezu. Zaczął się poruszać językiem w górę, zatrzymując się dokładnie pod miejscem, gdzie go potrzebowałam, okrążając je i zaczynając od nowa. Wyrzuciłam z siebie jęk, wiedząc, iż będzie mnie drażnił tak długo, jak będzie sądził, że to wytrzymam. Nie wiedziałam ile to będzie trwało. Moje ręce zakopały się między poduszki, kiedy odczuwałam dreszcze przebiegające przez całe moje ciało. Mieszanka głośnej, szalonej muzyki i włosów Jacka, które łaskotały mój brzuch, była niesamowita. Muzyka wydawała się go nakręcać, wyznaczać tempo pracy jego języka. Zaczął od nowa, liżąc i oszałamiając mnie, nigdy jednak do końca nie dotykając mnie tam, gdzie go potrzebowałam, ale tańcząc dookoła, sprawiając że jęczałam i rzucałam się na łóżku. Wydawało się, że robił to godzinami, prowadził mnie niemal na krawędź i nie pozwalał dojść. To było szalone. To było odurzające. To było nie do uwierzenia. – O Boże, to takie dobre – zawołałam i poczułam jak się uśmiecha, a gdy jęknął, jego usta zawibrowały nieco. O Boże, Jack Hamilton robi ci dobrze ustami. I ten Brytolek ma do tego niesamowity talent. Zatrzymał się na chwilę, a moja dłoń powędrowała do jego włosów. 92

tłum. galina09, korekta Vi

– Grace, smakujesz niesamowicie – wymruczał, trącając mnie nosem, co spowodowało, że jęknęłam głośno. Wtedy, w końcu, wsunął we mnie palce. Załkałam od niesamowitej przyjemności, czucie go wewnątrz było niemal wszystkim co mogłam znieść. Zacisnęłam się wokół niego, niezdolna zatrzymać orgazm, który wkrótce mnie rozerwie. – Boże, jesteś piękna – jęknął, obserwując moją reakcję na każdy jego dotyk, każde muśnięcie. Jego dłonie, jego palce, były genialne. Grał na mnie jak na instrumencie. Nagle przypomniałam sobie gitarę w jego sypialni, którą widziałam tamtego dnia. To dlatego był w tym taki dobry. Gitarzyści zawsze mieli zdolne palce. Jęknęłam ponownie, zaczynając się zatracać. Wypełniał mnie, naciskając i obracając, szukając... ja pierdolę, tam był. Kiedy go dotknął, straciłam oddech i zastygłam. Odnalazł to, co teraz i już na zawsze będzie znane jako mój punkt J52. Wiedziałam, że byłam blisko i odsunęłam moją rękę z jego włosów, szukając jego dłoni. Jego prawa ręka puściła moje biodro i złączył palce z moimi, a jak zaczęłam widzieć tańczące plamki przed oczami. Kiedy kontynuował naciski i głaskanie mnie od środka, jego język w końcu, dzięki Bogu, doskonale pieścił mnie tam gdzie chciałam, gdzie go potrzebowałam. Dotknął mnie, tak naprawdę, po raz pierwszy. Przycisnął do mnie język, nie ruszając się, nie liżąc, nie prześlizgując, po prostu trzymając mnie w tym stałym, doskonałym ucisku. I doszłam. Wykrzykiwałam, wciąż i wciąż, jego imię, kiedy czułam jak fale przyjemności przepływają przez moje ciało, moje ręce zacisnęły się na jego włosach, a ciało wygięło się w łuk gdy krzyczałam bezwstydnie. Pod powiekami widziałam feerię barw, która wybuchła, kiedy straciłam kontrolę. *** Straciłam poczucie czasu. Wiedziałam jedynie, że dochodziłam wciąż i wciąż, gdy w tle leciały kolejne piosenki Prodigy. Pod koniec byłam bezwładna jak szmaciana lalka. Brał mnie językiem, palcami i dłońmi na całym łóżku. Raz byłam na krawędzi, by zaraz potem wrócić się na sam środek. Na wpół leżałam na wezgłowiu z rozłożonymi nogami, a on intensywnie nade mną pracował. Był też jeden szczególny moment, kiedy znajdowałam się 52

Oczywiście chodzi o punkt G, szczegóły Grace wyjaśni później ;] ~Vi

93

tłum. galina09, korekta Vi

nad nim, chwytając się zagłówka dla utrzymania równowagi, podczas gdy on wyczyniał magię swoimi palcami i super zdolnym językiem. No i oznaczył mnie. Tuż przed tym, jak w końcu położył się obok mnie, skubnął mnie lekko po wewnętrznej stronie prawego uda. Wyjęczałam jego imię raz jeszcze, a on mnie ugryzł, naprawdę ugryzł, powodując u mnie drżenie. Obdarzył mnie triumfującym uśmiechem – nie ma to jak zajebiście dumny facet. Mężczyzna powinien być dumny ze swojej pracy... a on uczynił dawanie mi orgazmów swoim nowym zajęciem. Nigdy w życiu nie miałam ich tylu naraz. Gardło miałam obolałe, moje nogi cały czas się trzęsły i nie mogłam zmazać uśmiechu ze zmęczonej twarzy. A na dodatek wciąż miałam na nogach szpilki. Zdzira. Leżałam na plecach, a Jack sunął po mnie, by w końcu położyć głowę w zgłębieniu między moją szyją a ramieniem. Dłońmi z roztargnieniem wciąż pieścił moje piersi, przechodząc od jednej do drugiej, a ja wzdychałam zadowolona. Nie miałam nawet siły mówić, ale wykrzesałam z siebie odrobinę energii, by pomasować jego głowę, za co nagrodził mnie spokojnym westchnięciem. Przynajmniej tyle mogłam zrobić. Zasłużył na to. – Grace? – wyszeptał, długo po tym, jak muzyka zmieniła się w coś odrobinę spokojniejszego. – Hmm? – to było wszystko na co mogłam się zdobyć. – Uwielbiam sposób, w jaki krzyczysz moje imię kiedy, no wiesz – powiedział cicho. – Krzyczę? – zapytałam z niedowierzaniem. – Nie pamiętasz? – Słodki Jezu, nie pamiętam nic, odkąd zerwałeś ze mnie majtki. Mam chyba jakąś blokadę – westchnęłam. Zaśmiał się, wciąż pieszcząc moje piersi. To było bardziej niż przyjemne. – Ale powiem ci coś. Dasz mamie kilka minut, żeby doszła do siebie i potem dajemy czadu, Johnny Bite Down – zażartowałam, chociaż ta myśl spowodowała, że kolejna fala pożądania przepłynęła przez moje ciało, co natychmiast zauważył. – Grace, masz seks-fryzurę! – zaśmiał się. Uniosłam rękę do głowy, gdzie poczułam pięknie uformowane gniazdo.

94

tłum. galina09, korekta Vi

– A co tam, było warto – zachichotałam, przekręcając się na niego i zsuwając wzdłuż jego ciała. – A teraz zobaczmy, jak się czuje mały pan Hamilton... oo, widzę, że już wstał – drażniłam się z nim, wciąż zsuwając się w dół po jego ciele. – Hej, wydawało mi się, że mówiłaś coś o dochodzeniu do siebie, Szalona – zaprotestował słabo, próbując chwycić mnie za ramiona. – Hamilton, zamknij się, do kurwy nędzy, i się tym ciesz – powiedziałam, używając jego własnych słów przeciwko niemu. Uśmiechnął się i umościł głowę na poduszkach, podkładając ręce pod głowę by mieć na mnie lepszy widok. – Więc kontynuuj – uśmiechnął się. Więc kontynuowałam.

95

tłum. galina09, korekta Vi

Rozdział 12 Sunęłam po nim jak kotka w rui, bardzo świadoma tego, dokąd zmierzam. Zasyczał, kiedy muskałam piersiami jego ciało, celowo ślizgając nimi w przód i w tył, chcąc doprowadzić go do szału. To nie był mój pierwszy raz w te klocki i wiedziałam, że byłam w tym całkiem dobra. I mimo, iż zaczął z uśmieszkiem na ustach, to szybko zmienił się on w idealnie kształtne O, gdy zamknął oczy i zaczął oddychać powoli. – Grace – wyszeptał. Jego dłonie niemal natychmiast powróciły do moich włosów,

odsuwając je z mojej twarzy. Kiedy znów otworzył oczy, ujrzał moje zupełnie nieruchome usta tuż nad sobą. Pozwoliłam oddechowi go pieścić i zobaczyłam jak drgnął. Był cudowny. Delikatnie wzięłam go do buzi, tylko odrobinę, i pozwoliłam językowi zbadać jego koniuszek. Jęknął. Dźwięk jęczącego Jacka Hamiltona był chyba najpiękniejszym dźwiękiem na świecie. Palcami popieściłam jego długość, a potem złapałam go mocno. Jego biodra poderwały się z łóżka, tak jak moje własne wcześniej. Jakby nie patrzeć, tak było sprawiedliwie. Zamierzałam cieszyć się drażnieniem go. Kiedy wzięłam go do ust i poczuł mój gorący język na sobie, zareagował bezwolnie. Głaskałam go najpierw szybko, potem powoli, zmieniając swój chwyt od obłąkańczo łagodnego do perfekcyjnie mocnego. Jego dłonie zagubiły się w moich włosach, chwytając je, jakby potrzebował kotwicy. Owinęłam wargi wokół jego podstawy i delikatnie otoczyłam go zębami. Wycofałam się, pozwalając zębom przejechać po skórze z delikatnym naciskiem, uwalniając go w końcu. Natychmiast jednak wzięłam go do ust ponownie, tak jak wcześniej. Jego oddech stał się urywany i wiedziałam, że był blisko. Nie mogłam na to pozwolić. Zatrzymałam się i usiadłam na piętach, a jego nagle otwarte oczy spotkały się z moimi. Przechyliłam głowę, patrząc na niego i szeroko się uśmiechnęłam. – Grace, przestań się mną bawić – rzucił ciężko. – Och, ale ja dopiero zaczęłam się tobą bawić – odszepnęłam. Ponownie się pochyliłam i poprowadziłam jego dłonie do moich piersi, układając je po bokach tak, że ścisnął je razem. Wzięłam penisa między nie, ściskając go, za co zostałam nagrodzona kolejnym jękiem. 96

tłum. galina09, korekta Vi

– Boże, Grace, twoje cycki są cudowne – jęknął. – Mmm, jakie to uczucie? – zapytałam, patrząc na niego z góry. – Nawet nie masz pojęcia – odpowiedział szorstko. No, jakieś tam miałam. Pochyliłam się i znów wzięłam go do ust. Wiedziałam, że widok go pomiędzy moimi piersiami będzie tym, co doprowadzi Jacka na krawędź, więc kiedy mój język ponownie go odnalazł, czułam że tylko sekundy dzielą go od uwolnienia. Moje usta szalały na nim, pompując w górę i w dół, a jego jęki stawały się coraz głośniejsze, kiedy próbował się odsunąć. – Grace, o Boże, Grace, zaraz... mmm – zająknął się, siadając, próbując być

gentlemanem pod tym względem.53 Zatrzymałam się tylko na chwilę by powiedzieć – Wiem – jedną ręką popchnęłam go z powrotem na łóżko i zbliżyłam się do niego. Położył głowę na poduszki i chwycił moje włosy, czułam że zaczyna odpuszczać. Właściwie poczułam, że zaczyna dochodzić wcześniej niż on i trzymałam usta ciasno owinięte wokół niego. Wiedziałam, że chciał się odsunąć. Jednak ten przebłysk rycerskości, na sekundy przed, nie zadziałał na mnie; w życiu bym tego nie przepuściła. Poczułam jak wybucha w moich ustach i wciąż go pieściłam kiedy drżał. Obserwowałam ze swojej pozycji, jak najpiękniejszy mężczyzna na świecie dochodzi z najpiękniejszą możliwą miną. Patrzenie na dochodzącego Jacka było niesamowite. Wciąż i wciąż powtarzał moje imię, najpierw głośno, a potem cicho, niemal z namaszczeniem, kiedy zaczął odpuszczać. Obserwowałam jego twarz, zmarszczone brwi na początku, potem spinającą się w rozkoszy, by w końcu zmienić się w mój ulubiony miękki uśmiech. Był rozświetlony. Był anielski. Był mój. Czy o tym wiedział, czy też nie, był mój. Wypuściłam go z ust, całując miękko. Składałam pocałunki na jego brzuchu i klatce piersiowej, kiedy czołgałam się w górę. Ułożyłam się przy nim a on przyciągnął mnie bliżej. Wciąż powtarzał moje imię, z każdym oddechem coraz ciszej. Pochylając się, pocałował mnie w czoło, wciąż mnie do siebie przyciskając. – Jezu, Grace, to było niesamowite – powiedział w końcu. Tym tonem mógł mnie 53

Och ci Brytyjczycy ;D ~Vi

97

tłum. galina09, korekta Vi

namówić dosłownie do wszystkiego. – Mmm, cieszę się, że tak myślisz – powiedziałam, wtulając się w niego. Leżeliśmy w ciszy przez kilka minut, oboje zatopieni we własnych myślach. Tylko nasze oddechy i lekkie brzęczenie muzyki zakłócały ciszę. Wtem coś usłyszałam... parsknięcie, a potem uderzenie. A potem kolejne parsknięcie. – Słyszałaś to? – wyszeptał. – Tak, niestety słyszałam – również wyszeptałam, zapobiegawczo naciągając na nas przykrycie. – Lepiej się na to przygotuj – ostrzegłam miękko, wiedząc, że mamy tylko sekundy. – O czym ty mówisz – zaczął mówić, wypowiadając tak naprawdę tylko dwa pierwsze słowa, kiedy drzwi otworzyły się z hukiem. Holly i Nick wpadli do pokoju tanecznym krokiem, kręcąc się w kółko i śmiejąc jak szaleńcy. Holly spojrzała na naszą dwójkę, zaplątaną w prześcieradła i otworzyła usta by coś powiedzieć. Zamiast słów, z jej ust wydobył się histeryczny chichot. Jack gapił się na show przed nami, zajmując miejsce przede mną i spoglądając na mnie z niemą prośbą o pomoc. – Zaczekaj – poinstruowałam go cicho. Holly wzięła głęboki oddech i kiedy Nick padł na kolana śmiejąc się histerycznie, w końcu wykrzyknęła: – Brytyjczycy nadchodzą! Brytyjczycy nadchodzą!

Opadła na łóżko, śmiejąc się jak wariatka, a Jack ponownie spojrzał na mnie z podniesionymi brwiami. – Tak bardzo mi przykro – powiedziałam do niego bezgłośnie, unosząc się do pozycji siedzącej, on zrobił to samo. Z wdziękiem podciągnął okrycie nieco wyżej, zakrywając mnie bardziej i po jakiejś sekundzie zrobił to samo ze swoją częścią prześcieradła. Pozwoliliśmy tej dwójce wariatów śmiać się, póki się nie uspokoili i wtedy się odezwałam. – Skończyliście? – To zależy. Czy wy już skończyliście. – zapytała, zaczynając ponownie się śmiać. Nick zdążył podnieść się z podłogi i właśnie rzucał się na łóżko. – Holly, Brytyjczycy już wylądowali – powiedział Jack, wciąż niedowierzaniem głową na to, czego właśnie był świadkiem.

98

kręcąc z

tłum. galina09, korekta Vi

Ta dwójka spojrzała na siebie, wybuchając nową porcją śmiechu. – Dobra, za dużo nas w tym łóżku. Jeśli masz na sobie portki, musisz spadać. Już! – ogłosiłam, wypychając Nicka moją przykrytą nogą. Kąciki ust Jacka uniosły się i wyglądał jakby sam zaraz miał się roześmiać. – Nie podpuszczaj ich, bo nigdy nie wyjdą – upomniałam go. – I Holly, współpracujesz z Jackiem! Jestem pewna, że to w jakiś sposób kłóci się z przyjaznym środowiskiem pracy. – Czujesz się ze mną pokłócony, Jack? – spytała, zwracając się do niego. – Nie, aczkolwiek jeśli wpadlibyście wcześniej, z pewnością nie czułbym się szczęśliwy – odpowiedział, biorąc mnie za rękę i całując wewnętrzną stronę. Uśmiechnęłam się do niego. To było szalone, ale niczego między nami nie zmieniło. – Awww – powiedzieli jednocześnie Nick i Holly. Wyglądali jakby mieli zamiar się rozgościć i raczej mi się to nie podobało. – Pachnie tu seksem – wyszeptał Nick do Holly, oczywiście na tyle głośno byśmy go usłyszeli. Ja się zarumieniłam, a Jack zaczął rechotać. – OK, wystarczy. Wynocha! – wydarłam się, chwytając prześcieradła i zaczynając się podnosić. – Nie, nie, sami wyjdziemy. Nie chcę zobaczyć nic więcej – powiedziała Holly, w końcu wstając z łóżka. – Mów za siebie siostro, ja nie widziałem wystarczająco dużo – wymamrotał Nick, również wstając. – Następnym razem zamkniemy ich gdzieś – powiedział Jack, przyciągając

mnie

bliżej, gdy tamta dwójka kierowała się do drzwi. – Ona ma seks-fryzurę – usłyszałam Nicka, kiedy w końcu wychodzili. – No heloł. Nie słyszałeś tych wrzasków? – zachichotała – Branoc, dzieciaki – oświadczyła zamykając za sobą drzwi. Chwyciłam okrycie i natychmiast wyskoczyłam z łóżka, przekręcając klucz w zamku. – Co robisz? – zapytał, kiedy stałam pod drzwiami przez kilka sekund. Powstrzymałam go dłonią, każąc mu być cicho. Nie minęło kilkadziesiąt sekund, gdy klamka w drzwiach zaczęła się kręcić. – Cholera, zamknęli się – usłyszałam szept Holly. – Nie sądziłem, że tak w nią to uderzy – wyszeptał Nick. Spojrzałam na Jacka wciąż 99

tłum. galina09, korekta Vi

leżącego w łóżku. – Każdy tak mówi! – krzyknęliśmy razem i usłyszeliśmy jak tamta dwójka ucieka na dół, tupiąc i potykając się. Zaśmialiśmy się. – Przepraszam za to – powiedziałam, opierając się o drzwi, mocniej przyciskając do siebie okrycie. – Nie ma sprawy. A teraz przyciągnij tu z powrotem ten swój słodki tyłek zanim sam po ciebie przyjdę – powiedział. Spojrzałam na niego, na jego szczupły tors, który teraz odsłonił, pozwalając prześcieradłom opaść nisko na biodra. Oparł się o wezgłowie i w życiu nie wyglądał bardziej seksownie. Spojrzał na mnie ze znajomym już błyskiem w oku. – Już? Nie potrzebujesz kilku minut? – zapytałam. Odsunął okrycie trochę niżej. Nie,

chyba nie potrzebował. – Nie, psze pani. Jestem gotów – powiedział, unosząc dłoń i przywołując mnie palcem. Nagle pokochałam fakt, że miał dopiero dwadzieścia cztery lata. Ta, założę się, że pokochałaś...54

54

To samo pomyślałam:D ~Vi

100

tłum. galina09, korekta Vi

Rozdział 13 Ta noc przeszła (gra słów planowana i przyznaję się do tego) do historii, końcowy wynik – Hamilton: 5 / Sheridan: Straciła Rachubę Po 17. To była prawdopodobnie najlepsza noc, jaką spędziłam z mężczyzną w łóżku. I na podłodze. I przy drzwiach. I, niech Bóg ma nas w swojej opiece, na podłodze w szafie. Kiedy słońce wzeszło, leżeliśmy obok siebie całkowicie wyczerpani. To było jak Oralna Olimpiada. W pewnym momencie, biedna Holly błagała nas przez drzwi, żebyśmy w końcu dali jej pospać. Nie mogłam jej odpowiedzieć, ponieważ byłam zajęta przeżywaniem kolejnego intensywnego orgazmu, więc Jack odsunął ode mnie usta na krótką chwilę i kazać jej odejść, po czym wrócił do mnie migiem. Taki był rycerski. Patrzyliśmy na siebie, Jack trzymał rękę pod moją głową, unosząc mnie. Przerzuciłam nogę przez jego biodro, a rękę wokół jego talii, muskając palcami jego plecy. Nic nie mówiliśmy, oboje zbyt zmęczeni by rozmawiać. Pocałował moje policzki, powieki, usta. Mruczał miękko, to był dźwięk, którego nie rozpoznawałam. Jęknęłam i przeciągnęłam się, czując jak moje mięśnie były zmęczone. Moje piersi znalazły się niebezpiecznie blisko twarzy Jacka i nie mógł powstrzymać się przed składaniem leciutkich pocałunków na moim lewym sutku – na co natychmiast odpowiedziałam. Wtedy jego dłoń odnalazła mój prawy sutek. Jęknęłam miękko. Musiałam to powstrzymać. Pacnęłam go w dłoń i odwróciłam się tyłem do niego. – Musimy przestać, to szaleństwo. Dosłownie nie dam już rady. Chyba mam jakieś

uszkodzenie mózgu. Naprawdę czuję się jakby głupsza 55 – narzekałam, zakopując się między prześcieradła i układając na poduszce. Przesunął się na łóżku i przytulił do mnie, przesuwając rękoma pod przykryciem i znajdując moje biodra. Dosłownie wtopił się we mnie, wciskając pierś w moje plecy. – Niemożliwe. Sprawdźmy to. Ile jest dwa razy dwa? – Pomarańczowy? – zachichotałam zmęczona. – Hmm, jest gorzej niż myślałem... spróbujmy inaczej. Jak mam na imię? – George? – zastanawiałam się. 55

Ale za to szczęśliwsza;p ~Vi

101

tłum. galina09, korekta Vi

– George? Cholerny George? Grace, jestem w szoku – wykłócał się, przyciskając się do mnie mocniej, kiedy się śmiałam. Mogłam dokładnie powiedzieć, i poczuć, do czego to zmierza. – George, prawda? Zachowuj się. Koniec z tym. Moja cipka nie zniesie więcej – zaprotestowałam w jej imieniu, choć ona oczywiście miała swoje własne zdanie. Moje ciało odpowiadało, nawet jeśli mój mózg błagał o odpoczynek. – Daj spokój, Sheridan. Robię wyłącznie to, czego wydają się chcieć kobiety. Na łyżeczkę, tak to się nazywa, prawda – zaśmiał się nisko tuż obok mojego ucha, unosząc mi włosy na karku przez swoją bliskość. – Cóż, w takim razie w porządku. Całkiem nieźle, serio – odpowiedziałam, mocno ziewając. – Teraz jest czas na sen, George, a jak wstaniemy, będziemy jeść – powiedziałam, powili odpływając. – A potem...? – Potem zobaczymy. Był cicho przez chwilę i myślałam, że w końcu zasnął, kiedy nagle roześmiał się i powiedział – George and Gracie56. Doskonałe. – Zamknij się George. – Tak, dokładnie – powiedział, całując mnie słodko w policzek i w końcu, z ostatnim otarciem się o mnie jego boskiego ciała, zasnęliśmy. *** 11:27. Gdy się obudziłam, leżałam dokładnie tak samo jak kiedy zasypiałam, z Jackiem ocierającym się o mnie nawet przez sen. Czułam jego silne ramię wokół siebie, dłoń trzymającą za pierś i wiedziałam, że nigdy nie będę chciała opuścić tego miejsca. Mimo to, natura wzywała. Zsunęłam się ostrożnie na krawędź łóżka próbując go nie obudzić. Obrócił się we śnie i patrzyłam jak ponownie odpływa. Podziwiałam jak światło wpadające przez okno tańczy na jego twarzy, ukazując różne odcienie blondu w jego włosach i porannym zaroście. Przyłożyłam palce do jego ust, a on ucałował je przez sen. Nie chcąc go rozbudzić, 56

George Burns i Gracie Allen – amerykańskie małżeństwo komików, występujący razem w latach 1922 – 1964.

102

tłum. galina09, korekta Vi

owinęłam się prześcieradłem i zsunęłam z łóżka, udając się do łazienki. Prawie jęknęłam, kiedy mięśnie nóg zaprotestowały. Ledwie mogłam iść. Byłam obolała, i szczerze mówiąc, miałam pełne prawo być. Ominęłam

lustro,

załatwiając

najpierw

najpilniejszą

potrzebę,

a

następnie

wyszczotkowałam zęby. Opłukałam twarz wodą i dopiero odważyłam się spojrzeć. Wyglądałam okropnie. Miałam kołtun we włosach, a tusz do rzęs rozmazany pod oczami sprawiał, że wyglądałam jak panda57. Moje usta były niesamowicie opuchnięte i miękkie, a okolice warg podrapane od jego zarostu. – Zajechana jak koń po westernie – przemknęło mi przez myśl.

Obniżyłam prześcieradło przyglądając się sobie, a każdy ślad przywoływał inne wspomnienie z wczoraj. Zauważyłam ukąszenie na mojej piersi, w miejscu, gdzie ugryzł odrobinę za mocno i zaczerwienienie wokół sutków od jego zarostu. Patrząc niżej zauważyłam Oznaczenie Hamiltona 58, wygryzione po wewnętrznej stronie mojego uda. Wspomnienie tego, spowodowało falę przepływającą przez moje ciało. To było nierzeczywiste. Nie było między nami tej niezręczności, która niekiedy towarzyszy zabawianiu się po raz pierwszy z kimś nowym. Spójrzmy prawdzie w oczy, prawdziwe życie różni się od romansów. Faceci przez kilka pierwszych razów najczęściej potrzebują niewielkiej pomocy, by kobieta poczuła się dobrze. Ale nie nasz pan Hamilton. On wiedział dokładnie czego i gdzie potrzebowałam. To było tak, jakby został stworzony po to, by dawać mi przyjemność. Kimże byłam, by odrzucać tak cenny dar? Albo Wielki Wybuch. A mówiąc o wybuchach... Tak naprawdę nie uprawialiśmy seksu. I to było, tak jakby, cóż, miłe. Podobało mi się, że wciąż miałam czego oczekiwać, mimo że tak dużo już o sobie wiedzieliśmy. I jeśli ostatnia noc miała być jakąś wskazówką, to o mój Boże. Zaburczało mi w brzuchu. Potrzebowałam jedzenia. Spróbowałam rozczesać kołtun z tyłu głowy, ale w końcu poddałam się i uczesałam się w dwa warkocze. Umyłam jeszcze raz twarz, usuwając resztki tuszu spod oczu i zastanawiając się, czy wziąć prysznic teraz czy po śniadaniu, kiedy w końcu zauważyłam 57 58

Nie bądź rasistą. Bądź jak panda – czarny, biały i Azjata:D ~Vi / Kocham ten tekst ;D - O. Takie małe ® :)

103

tłum. galina09, korekta Vi

malinkę. O matko przenajświętsza, malinka! Miałam trzydzieści trzy lata, na litość boską! Trzydziestotrzylatka w warkoczykach... Och, zamknij się. Miałam malinkę na szyi wielkości ćwierćdolarówki. Wyglądałam jakbym pokłóciła się z odkurzaczem i odkurzacz wygrał. Jezu. To dostajesz kiedy zadajesz się z dwudziestoczterolatkiem. Szybko otworzyłam drzwi, szykując się na konfrontację z Jackiem odnośnie jego zachowania. Chciałam wytłumaczyć mu, że dorosła kobieta po prostu nie może paradować z malinkami na szyi, ale wtedy zobaczyłam go w moim łóżku. W moim łóżku. Zmiękłam, kiedy zauważyłam jak mocno śpi, z prześcieradłem nisko na brzuchu, z rękoma nad głową i lekko otwartymi ustami. Czyżby kręcili reklamówki Abercrombie59 w mojej sypialni? Był taki śliczny. Szybko wciągnęłam jego nieziemsko pachnącą koszulę z wczoraj i zapięłam ją. Chwyciłam parę majteczek z szuflady i cicho wyszłam z sypialni na korytarz. Chciałam, żeby pospał trochę dłużej, no i potrzebowałam kawy. Już na korytarzu, pochyliłam się i zaczęłam wkładać majtki, kiedy usłyszałam z tyłu głos Holly. – To jest coś, czego już w życiu nie chcę więcej oglądać. W pośpiechu wciągnęłam je na tyłek i odwróciłam się przodem z nieśmiałym uśmiechem. – Sorry – powiedziałam z mrugnięciem, które powiedziało jej, że wcale nie było mi przykro. Wskazała na schody. – Kuchnia, za dwie minuty. Kawa gotowa. Chcę szczegółów, poza tymi które sama słyszałam. Masz kłopoty. *** Siedziałam w kuchni z najlepszą przyjaciółką i nowym 'Chłopakiem' śpiącym w 59

Marka odzieżowa reprezentująca tzw. amerykański styl życia, specjalizująca się w produkcji ubrań typu "casual luxury" dla ludzi w przedziale wiekowym 18-22 lata. Tyle Wikipedia, a wygląda to mniej więcej tak: http://uwire.com/wp-content/uploads/2013/05/abercrombie_01.jpg

104

tłum. galina09, korekta Vi

sypialni na górze, próbując wyjaśnić doniosłe wydarzenia, które miały miejsce wczoraj wieczorem w naszym cudownym L.A. Holly słuchała, kiedy opisywałam co słodsze momenty, unosząc w górę dłoń, gdy zbytnio zagłębiałam się w szczegóły. Przypomniała mi, że słyszała sporo z tego co się działo, za co ponownie ją przeprosiłam. Powiedziała, żeby się nie przejmować, zrobili z Nickiem popcorn i siedzieli przez większość nocy na schodach, słuchając. 60 Usiadłam na jednym z wygodnych foteli w kąciku jadalnianym, z podwiniętymi nogami, opatulając się koszulą Jacka i jego zapachem. Skubałam tost i popijałam kawę, gdy usłyszałam zamieszanie na górze. Holly również je usłyszała i, kiedy zaczął schodzić po schodach, postanowiła się ulotnić. – Grace, ty chyba się rumienisz – uśmiechnęła się do mnie, chwytając kluczyki i wychodząc na zakupy. Usiadłam, potem znów się oparłam, a potem usiadłam, w jak mi się wydawało, naturalnej pozie. Kiedy ponownie próbowałam się usadowić, usłyszałam – Sheridan, chce ci się siku? – Że co? – zająknęłam się, zaskoczona że jest już w kuchni i przypatruje mi się dziwnie. Miał na sobie tylko jeansy z wczoraj. Spodnie wisiały nisko i wyglądał jak chodzący seks. – Czemu się tak kręcisz? – dopytywał, otwierając szafkę i szukając czegoś. Uniósł dzbanek z kawą i wskazał na mój kubek. – Zapomnij – odpowiedziałam wytrącona z równowagi. Wstałam by podać mu kubek i odkryłam, że byłam podenerwowana tym wszystkim. Może to było wszystko. Tylko jedna noc. To był ten moment, kiedy zacznie się niezręczna rozmowa bez żadnych obietnic. To była ta chwila, kiedy można było wyczuć napięcie. Cholera. Już za bardzo mi zależało. Uniosłam rękę by podnieść kubek i poczułam jego dłoń na tyłku. – Pospiesz się z tą kawą, Krzykaczko, żebyś w końcu mogła przygotować swojemu facetowi porządne śniadanie – powiedział z poważną miną, dając mi klapsa i jednocześnie całując moją szyję. Uśmiechnęłam się w kubek. Między nami było dobrze.

60

Grace i Jack zapraszają na słuchowisko ;]~Vi

105

tłum. galina09, korekta Vi

Rozdział 14 Robiłam mu śniadanie, a on mnie obserwował. Jajecznica. Tosty, lekko przypalone, tak jak lubił – z marmoladą jak Miś Paddington61. Sok i kawa. Gdy gotowałam, całował mnie za każdym razem kiedy obok niego przechodziłam. Próbował rzucić okiem za swoją koszulę, którą wciąż miałam na sobie. Trzymałam go z daleka, aczkolwiek tosty mogły być odrobinę bardziej przypalone niż zwykle, ponieważ musiałam się przed nim bronić. Sama byłam wściekle głodna, więc zjedliśmy wspólnie przy bufecie, siedząc po przeciwnych stronach. Czułam, że niezbędne było utrzymanie kilkudziesięciocentymetrowej odległości pomiędzy mną, a włóczącymi się rękoma Brytyjczyka. Kiedy skończyliśmy, jęknął, poklepał się po pełnym brzuchu i głośno beknął. – Obrzydliwe – wykrzywiłam usta, wkładając nasze talerze do zlewu. – Przywyknij Sheridan. Jestem wstrętny – powiedział, podchodząc do mnie stojącej koło zmywarki. – Świnia, świnia, świnia – zaśmiał się wskazując na siebie. Znów wyglądał przebiegle, a jego palce odnalazły moje nogi i powędrowały na północ. – Hamilton, serio, na dam rady więcej. Potrzebuję prysznica i mam kilka rzeczy do zrobienia. Nie wszyscy mogą się lenić przez cały czas – złajałam go, odwracając się i utykając w kącie. Uwięziona. Cholera. – Naprawdę chcesz mi powiedzieć, że tego nie chcesz? – drażnił mnie, wystawiając język i poruszając nim szybko, jak bezczelny chłopiec. Mój żołądek zwinął się w kłębek i uciekł tylnymi drzwiami. – Ładny język. Ile ty masz lat? Trzynaście? Jesteś obrzydliwy – zaśmiałam się pomimo

tego, co czułam – I tak, dokładnie to chcę ci powiedzieć – rzekłam drżącym głosem. Próbowałam przybrać twardy wyraz twarzy, ale nie miałam odwagi, żeby się wycofać. Moja odwaga, jak możecie zobaczyć, właśnie opuszcza dom tymi samymi drzwiami co żołądek. – Nie słyszałem, żebyś narzekała w nocy albo nad ranem na ten język – powiedział złośliwie, podchodząc bliżej. Wsunęłam się na blat, jedyne miejsce gdzie mogłam uciec. Kiepski pomysł. – A co z nimi? – zapytał, unosząc swoje magiczne dłonie, machając palcami przed 61

http://merlin.pl/images_product/25/5904182278552.jpg

106

tłum. galina09, korekta Vi

moimi oczami. – Z pewnością nie masz nic przeciwko nim, prawda? – Umm... ja, hmm... co? – miałam pewien problem z prowadzeniem rozmowy. Rozszerzył moje nogi i ustawił się pomiędzy nimi. Patrzyłam na niego. Był jak wizja. Nie miałam słów, by opisać jak druzgocąco przystojny był ten mężczyzna. Widziałam go pod krawatem, w wydaniu hipsterskim, a nawet nago. Jednak na świecie nie było niczego bardziej tak nieznośnie boleśnie uszczypnij-się-żeby-upewnić-się-że-nie-śnisz pięknego, niż widok Jacka Hamiltona bosego i bez koszuli, w samych jeansach, pomiędzy moimi nogami. Wstrzymałam oddech, kiedy przejechał dłońmi po zewnętrznej stronie moich ud i zaczepił kciuki o majteczki. Odzyskałam odrobinę kontroli. – Nie, nie, Wariacie. Nie mogę. Muszę zadz... – próbowałam powiedzieć, ale jego usta przerwały mi pocałunkiem. – Mmm hmm – odpowiedział, przesuwając ustami po mojej szyi, a jego dłonie powoli ściągały moje majtki zsuwając je wzdłuż nóg. – I muszę spotkać się po południu z budowlańcem... – znów spróbowałam, zauważając, że moje figi leżą na podłodze. – Mmm hmm. Budowlaniec. Załapałem – wyszeptał, patrząc mi w oczy, gdy jeszcze bardziej otwierał moje nogi. Przysunął mnie na skraj blatu i zupełnie rozmyślnie uniósł moją nogę i owinął ją wokół siebie, dając sobie lepszy dostęp do mnie. Jego palce mnie dotknęły i musiałam walczyć o skupienie. – I muszę też... o Boże... Mam projekt, nad którym muszę... o, wow... projekt, nad którym... kurwa, jak cudownie... Och! – załkałam, porzucając protesty kiedy jego palce wślizgnęły się we mnie. Uciskał mnie kciukiem. To był moment. Trzymałam go za ramiona i niemal natychmiast doszłam, a chwilę potem błagałam o jeszcze. Zawsze mogłam szczytować po kilka razy, ale czegoś takiego jeszcze nie przeżyłam. Trzymał mnie blisko, patrząc na moją twarz, gdy dochodziłam wciąż i wciąż, raz za razem. Jego oczy płonęły, na ustach wykwitł ten seksowny półuśmieszek i zmarszczył brwi, kiedy pracował coraz mocniej, by zatrzymać mnie tam, gdzie potrzebowałam być. – O tak, Grace. Patrz na mnie – jęknął. Doszłam raz jeszcze, patrząc mu głęboko w oczy i krzycząc jego imię. Opadłam na niego, oplatając ramionami jego szyję, drżąc mocno. – Jesteś dla mnie za dobry – wyszeptałam mu do ucha, całując w szyję. 107

tłum. galina09, korekta Vi

– Myślę, że to działa w obie strony, Szalona Dziewczyno. Zachichotałam słysząc moją ksywkę. – Może skończylibyśmy to pod prysznicem, George – uśmiechnęłam się, zaczepiając palcami o szlufki jego spodni, mocno ściskając go przez tkaninę i popychając na schody. Warknął i pobiegł za mną do salonu. Zaczęłam wspinać się przed nim, pozwalając zerknąć mu na moją nagość pod jego koszulą. – Weź moje majteczki, dobrze? Nie chciałabym sprawdzać granic wytrzymałości Holly – rzuciłam za siebie w drodze na górę. – Spotkamy się pod prysznicem. Nie mogłam doczekać się mojego Brytyjczyka, nagiego i mokrego. *** Po prysznicu nalegałam, by Jack zostawił mnie samą chociaż na tyle, bym mogła wysuszyć włosy. Holly wróciła ze sklepu i po kilkuminutowym bezcelowym waleniu w drzwi, zostawiła pod nimi notatkę mówiącą, że mam przesłuchanie o czwartej, jeśli dam radę. Miałam spotkać się z budowlańcem w moim domu o siedemnastej trzydzieści, więc pasowało mi idealnie. To było przesłuchanie do jakiegoś policyjnego serialu i miałam startować do roli nieuczciwej prawniczki. Kiedy wysuszyłam włosy, musiałam wygonić Jacka z łazienki, z dala od mojej prostownicy. Wymyślił sobie, że musi pomóc mi się szykować i zajmie się moimi włosami. Zawetowałam ten pomysł. Przekartkowałam moją rolę i zaczęłam robić notatki o postaci, gdy zauważyłam, że ścieli łóżko. Wydawał się mieć problem z prześcieradłem. Nie mógł go wygładzić. – Nigdy nie ścielisz łóżka w domu, prawda? – zapytałam obserwując jego próby. – Nie, nie widzę potrzeby. I tak wskakujesz do niego pod koniec dnia. Po co się męczyć? – odpowiedział, wpatrując się w rogi i próbując je dopasować. – Najpierw zdejmij poduszki, wtedy zobaczysz rogi i łatwiej będzie ci je dopasować – poinstruowałam go, podziwiając technikę. No, może nie do końca, podziwiałam jak jego tyłek wygląda w jeansach. Zaczął ściągać poduszki i zauważyłam, że nagle ucichł. – Grace, masz mi coś do powiedzenia? – zapytał. – Hmm? – zapytałam, spoglądając zza notatek.

108

tłum. galina09, korekta Vi

Cholera. Trzymał w ręku czasopisma z opowiadaniami Time. Znalazł moją kryjówkę pod łóżkiem. Cholera. Cholera. – Nie mogę uwierzyć. Jesteś fanką! – drażnił się ze mną, wskazując na mnie palcem z błyskiem w oku. – Nie, nie. Nie jestem. Holly mi je dała i zmusiła, żebym je przeczytała! Nie chciałam... ja... – zająknęłam się, starając się wymyślić jakieś wyjście, które nie sprawiłoby, że wyjdę na prześladowcę. – Grace. Nie kłam – ostrzegł poważnie. Stanęłam w kącie, patrząc na ścianę, wyglądając jak ten facet z końcówki The Blair

Witch Project. – OK, przyznaję. Zaczęłam czytać, bo obiecałam to Holly – wyznałam czując, że moje policzki płoną. – I? – zapytał podchodząc do mnie. – Umm. Teraz czytam, bo to jest interesujące? – bardziej zapytałam niż odpowiedziałam. – Grace... – ostrzegł mnie. – Czytam, bo to lubię. Bardziej niż lubię, OK! Zajebiście to uwielbiam! – jęknęłam zawstydzona, opierając głowę o ścianę. Czekałam aż zacznie mnie drażnić lub szydzić ze mnie, ale nastała cisza. O nie, teraz myśli, że zainteresowałam się nim tylko dlatego, że gra Joshuę. Szybko się odwróciłam, gotowa pokazać mu, że to było bardzo odległe od prawdy. Siedział na skraju łóżka śmiejąc się. – Dlaczego się śmiejesz? – zapytałam podchodząc do niego. – Uwielbiam to, że poczułaś się tak winna, że aż stanęłaś w kącie! – znów się zaśmiał. – Ale to oznacza, że nici z naszej schadzki, Grace. – Cóż, technicznie rzecz biorąc, kiedy cię poznałam, nie przeczytałam ani jednego słowa, więc schadzka jest jak najbardziej aktualna. – Technicznie rzecz biorąc, co? Dobrze więc, schadzka jest aktualna. Ale tylko, jeśli zgodzisz się nigdy, przenigdy, nie nazwać mnie Joshuą w łóżku – powiedział. 109

tłum. galina09, korekta Vi

– Zgoda. Ale czy mógłbyś zrobić coś dla mnie? – zapytałam słodko, przysuwając się do niego. W myślach ucieszyła się, że mówił o nas w łóżku, jakby to było coś bardziej niż oczywistego. Stałam naprzeciwko niego w szlafroku, który zawsze mam na sobie kiedy się przygotowuję. Owinął ręce wokół mojej talii, a ja pochyliłam się do jego prawego ucha. – Następnym razem, no wiesz, kiedy będziemy razem? – wyszeptałam, całując jego szyję poniżej ucha. Pachniał mydłem. – Mmm hmmm? – odpowiedział, zaciskając dłonie na moich biodrach. – I zacznie się robić, no wiesz, naprawdę gorąco? – kontynuowałam, przesuwając się do drugiego ucha i ciała pod nim. – Mmm hmm? – powiedział, jego dłonie przesunęły się do paska mojego szlafroka, próbując go rozwiązać. Jego oddech stał się cięższy. Był dokładnie tam, gdzie chciałam go mieć. – Czy istniałaby możliwość, żebyś... – Tak? – zapytał, rozsuwając mój szlafrok i przysuwając twarz do moich piersi i zaczynając je całować. – Nazwał mnie Penelope? No wiesz, jak kobieta z pierwszego opowiadania? Zawsze chciałam pracować w sklepie z kapeluszami... – zakończyłam stojąc bez ruchu. Zamknęłam oczy, a moje ciało stężało... Było mi tak dobrze. Zatrzymał się na dokładnie cztery sekundy, a potem nagle zaczął robić mi malinki na całej klatce piersiowej. – Grace, ależ bzdury wygadujesz! Wiedziałem, że oszalałaś jak cała reszta! Chodź tutaj! Pisnęłam kiedy mnie podniósł i przerzucił sobie przez ramię. Śmiałam się tak mocno, że aż brakowało mi tchu. Zaniósł mnie wrzeszczącą, kopiącą i śmiejącą się do kuchni. Przez całą drogę wykrzykiwałam nowe pomysły pomiędzy kolejnymi atakami śmiechu. – Może – wysapałam – mógłbyś być Super Sexy Naukowcem w białym fartuchu? Albo może – krztusiłam się – mógłbyś wyjaśniać pojęcie kontinuum czasoprzestrzennego? Albo może... o Boże, jestem przezabawna – zaczęłam, zanim pisnęłam – Może mógłbyś zabrać mnie do swojej małej maszyny do podróży w czasie? Hahaha! Śmiałam się tak mocno, że nie widziałam wyraźnie. Co było całkiem niezłe, jako że byłam niesiona do góry nogami na ramieniu wkurwionego Brytola. Aczkolwiek, sposób w

110

tłum. galina09, korekta Vi

jaki bawił się moim tyłkiem podczas niesienia mnie na dół wskazywał, że może nie był aż tak bardzo wkurwiony.62 Wciąż krzyczącą i śmiejącą się zaniósł mnie do kuchni. Nawet nie zauważyłam Holly i Nicka siedzących przy stole. Podszedł prosto do zamrażarki, chwycił paczkę mrożonej kukurydzy Green Giant63, posadził mnie na blacie, otworzył torebkę zębami, odsunął moje majtki i wsypał w nie całą zawartość opakowania. Wrzasnęłam, czując jak nasiona kukurydzy ziębią mnie. W szale wyciągania ich z majtek, spadłam z blatu i z głośnym plaśnięciem upadłam na podłogę. Przeturlałam się, czując jak mrożone nasiona wciskają się wszędzie i spróbowałam wstać, ślizgając się na rozwalonej dookoła kukurydzy. Jack zwielokrotnił moją wściekłość stojąc nade mną, dodatkowo zauważyłam Holly i Nicka zerkających na mnie zza lady. Wciąż leżałam na podłodze, cała w kukurydzy. – Ty świnio! – wrzasnęłam, w końcu podnosząc się, czując jak ziarna przylepiają się do moich ud i innych delikatnych części ciała. – Mówiłem ci! Twoje poczucie humoru jest maleńkie jak ziarenko kukurydzy! – krzyknął za mną. Zobaczyłam jak Nick I Holly potrząsają na nas głowami. Nick wskazał na moje hoohah i powiedział – Czy to nazywasz ziarenkiem prawdy? – Hej Grace , twój ulubiony program się zaczyna. To The Corny Collins Show!64 –

zadrwiła Holly. – Jaka jest twoja ulubiona piosenka Poison65, Nick? – zapytał Jack.

– Nie wiem Jack, a twoja? – zapytał Nick w wodewilowym stylu. – Every Rose has its Corn!66 – wykrzyknął i obaj ułożyli ręce jak do masturbacji.

Pieprzone ręce... Spojrzałam na nich wszystkich śmiejących się i ruszyłam na schody, cały czas strzepując z siebie ziarna. – Jak chcesz Hamilton. I tak byłeś niemowlęciem, gdy wychodziła ta piosenka – wymruczałam. – Co tam mruczysz, Sheridan? – krzyknął, kiedy wchodziłam na schody. – Och, wal się! – odkrzyknęłam. Słyszała jak się śmiał, gdy wchodziłam pod, mój drugi 62 63 64 65 66

Za to ty zaraz będziesz;p ~Vi https://s3.amazonaws.com/static-resources.goodguide.com/images/entities/large/258710-1.jpg Corn – kukurydza. Corny – kiczowaty, rubaszny, grubiański. Jednym słowem jadą po niej jak po dzikiej świni :) Amerykańska grupa wykonująca szeroko pojętą muzykę heavymetalową. W oryginale Every Rose has its Thorn

111

tłum. galina09, korekta Vi

tego dnia, prysznic.

Every Rose has its Corn... zabawne. *** Po tej akcji odmówiłam widzenia się z Jackiem. Porozumiewałam się z nim za pomocą karteczek przesuwanych pod drzwiami sypialni. Zgodziłam się na spotkanie później w moim nowym domu, skąd mieliśmy pójść na kolację. Byłam podekscytowana, to miała być nasza pierwsza oficjalna 'randka'. Dziwne było, że jego usta przywitały się z moją panią jeszcze przed pierwszą randką, ale cóż, nie było między nami nic konwencjonalnego od początku, więc czemu by teraz zaczynać. Po przesłuchaniu pojechałam prosto do mojego domu. Bardzo chciałam zobaczyć, jak posunął się remont od ostatniego tygodnia. Dom był już prawie wykończony. Kończyli odświeżać podłogę i kuchnię. Sporo nowych urządzeń zostało już dostarczonych i zainstalowanych, więc większość załogi poszła już do domów. Przechadzałam się z Chadem, budowlańcem, przyglądając się rzeczom, które wymagały jeszcze ukończenia. – Hej, Sheridan, gdzie jesteś? Moje serce szarpnęło się na dźwięk jego głosu. Mimo tego, że minęło zaledwie kilka godzin od kiedy go widziałam, już za nim tęskniłam. Zaczynało robić się poważnie. Bez jaj. – Tutaj! – krzyknęłam i nasłuchiwałam, gdy do nas podchodził. Kiedy wyszedł zza

rogu, uśmiechnęłam się na jego widok. Pozwoliłam oczom nacieszyć się jego widokiem. Późno popołudniowe kalifornijskie słońce wpadało przez okna sprawiając, że otaczała go poświata. Czarna skórzana kurtka, zielony T-shirt, czarne jeansy... i baseballówka. Cholera, ta czapka musi zniknąć. Musiałam zobaczyć jego loki, były po prostu cudowne. Uśmiechnął się, przygryzając lekko dolną wargę, kiwnęłam mu głową, kontynuując rozmowę z Chadem. – Więc, kolory farb zostały już wybrane i dałam próbki do każdego z pokoi. Zauważyłam też jakieś rysy na kafelkach pod prysznicem, które muszą zniknąć. Możemy zająć się tym w weekend? – kiwnęłam na Jacka, by poszedł za nami gdy kończyliśmy sprawdzanie i on dołączył do nas. Uśmiechał się do mnie tym szatańskim uśmieszkiem i zastanawiałam się, co mu chodziło po głowie. 112

tłum. galina09, korekta Vi

Obserwował mnie kiedy przechadzałam się po domu omawiając z budowlańcem sprawy, które musiały być dokończone. Zauważyłam, że z wielkim zainteresowaniem przyglądał się moim nogom. Wciąż miałam na sobie ubrania z przesłuchania, czarną ołówkową spódnicę, czarny golf, czerwony szeroki pasek i czerwone czółenka, bardzo w stylu lat czterdziestych. Włosy związałam w gładki kucyk i nadal nosiłam okulary. Puściłam mu oczko, kiedy omawiałam z Chadem zalety kuchenki Viking, a on mrugnął do mnie. Czułam na sobie jego wzrok gdy szliśmy i mogłam, trochę bardziej niż zwykle, kołysać biodrami. Wiedziałam, że patrzy... Do czasu kiedy Chad wyszedł, zwinęła się też reszta ekipy i zostaliśmy z Jackiem sami. Większość świateł była zgaszona, więc błąkał się po domu, gdy ja odprowadzałam Chada. Kiedy wróciłam zaczęłam go szukać. – Hej Hamilton, gdzie jesteś? – zawołałam. – Tutaj, Szalona Dziewczyno – odpowiedział. Był w mojej sypialni. Weszłam i zobaczyła jak przygląda się ścianie, na której zaznaczyłam malarzowi próbki kolorów. – Cześć – powiedziałam miękko. – Cześć tobie – odpowiedział. Patrzyliśmy na siebie przez chwilę, stojąc w dwóch krańcach pokoju. – Czy to szaleństwo, że stęskniłam się za tobą, nie widząc cię tak krótko? – zapytałam śmiało. – Czy to szaleństwo, że stęskniłem się za tobą i prawie zadzwoniłem do Holly, żeby dowiedzieć się, gdzie masz przesłuchanie, aby móc cię odebrać? – odpowiedział. – Czy to szaleństwo, że chcę cię pocałować tak bardzo, że niemal nie mogę tego znieść – wyliczałam przechodząc przez pokój. – Czy to szaleństwo, że kiedy zobaczyłem cię w tym obłąkańczo seksownym ubraniu chciałem rzucić cię na stertę kartonów po meblach? – zakończył, podchodząc do mnie i spotykając się ze mną w połowie drogi. – Czy to szaleństwo, że... – nie mogłam dokończyć, jego usta były na moich. Czy to szaleństwo, że prawdopodobnie zakochałaś się w tym facecie po zaledwie kilku tygodniach? Tak. Zajebiście mocno, szaleńczo zakochana. Cholera.

113

tłum. galina09, korekta Vi

Tylko mu tego nie mów... Bez obaw.

114

tłum. galina09, korekta Vi

Rozdział 15 Pieściliśmy się jak nastolatki, stojąc w mojej nowej sypialni, całując się i dotykając delikatnie. Nie było między nami pośpiechu tak jak wcześniej, chociaż mogłam wyczuć, że wystarczyłaby sekunda, aby to wszystko wróciło. Teraz mieliśmy delikatność i ciszę naszego odkrywania siebie nawzajem. Zapomniałam już jak to jest po prostu całować faceta i być przez niego całowaną w tym samym tempie. To było słodkie, piękne i uczuciowe. To był rozpoczynający się romans. Całowaliśmy się, póki słońce nie zaczęło zachodzić, a wtedy oparł moją głowę o swoje ramię, przytulając mnie jeszcze bardziej. Głaskał mnie po włosach i całował skórę obok ucha. – Czy to szaleństwo, że... – zaczął. – Nie zaczynajmy tego znowu. Zgodziliśmy się, że oboje jesteśmy szaleni – przerwałam mu, klepiąc go w tyłek. – Jeszcze nie skończyłem, Niewychowana Dziewucho – powiedział marszcząc brwi. – Ups, sorry. Proszę kontynuuj – przeprosiłam. – Miałem zamiar zapytać, czy to szaleństwo, że uważam że wyglądasz nieziemsko w tym golfie? – odsunęłam się od niego. Spoglądał na mnie z błyskiem w oku. – Tylko jedno ci w głowie, Johnny Bite Down. – To prawda. Tylko jedno – zaśmiał się. – A ten golf ma coś wspólnego z malinką, którą mi zostawiłeś – ochrzaniłam go, odciągając ściągacz, by mu ją pokazać. Przewrócił oczami i tylko się zaśmiał. – I przy okazji mam zamiar, tu i teraz, ustalić zasadę – kontynuowałam, odsuwając od siebie jego ręce i stając naprzeciwko niego z rękoma na biodrach. Kiedy zobaczyłam, że się śmieje, chichot poruszył moją klatką piersiową. Natychmiast stanął jak zahipnotyzowany. Wiedziałam już, że dziewczynki mają nad nim ogromną władzę i zamierzałam częściej z niej korzystać. – Oczy wyżej, Hamilton... moja zasada? – przyciągnęłam z powrotem jego uwagę. – Tak, zasada. Jak brzmi – zapytał, przysuwając się do mnie ponownie. – To – powiedziałam, pociągając go za dolną wargę. – Nie wolno ci jej przygryzać, chyba że planujesz spędzić co najmniej godzinę używając jej na mnie. 115

tłum. galina09, korekta Vi

– Co jest z tobą i moją wargę? Nie wiem o co to całe halo – zmarszczył brwi i przygryzł mocno wargę na pokaz.. – To jest gorące, OK? Po prostu zajebiście gorące, więc przestań! Obiecaj mi... hej, obiecaj – chwyciłam go dłońmi za policzki, aż jego usta wydęły się na zewnątrz. – Obiecaj, że będziesz moim Johnnym Bite Down, tylko moim, albo koniec z klapsami i łaskotaniem. – Grace, błagam, a jeśli będę chciał trochę więcej tego, jak to nazwałaś? Klapsy i

łaskotanie? Myślę, że gdybym zapragnął czegokolwiek, błagałabyś, aby mi to dać – to brzmiało jak wyzwanie. Uniosłam brwi i przygotowałam się na totalną zagładę. Przejrzał cię. Dasz mu cokolwiek będzie chciał i gdziekolwiek będzie chciał. Cholera. – Ale, w myśl zachowania pokoju... i naszej rezerwacji – zaczął – zgadzam się spróbować pohamować moje przygryzanie, dopóki nie będę mógł, jak ty to powiedziałaś, użyć jej na tobie... póki dam radę.. OK? – uśmiechnął się w sposób, któremu wiedział, że nie będę mogła się oprzeć i dosłownie się rozpłynęłam. – Tak, proszę, dziękuję – również się uśmiechnęłam. Pocałował mnie miękko kiedy poprawiałam jego włosy i ruszyliśmy przez dom, zamykając go wychodząc. Zdecydowaliśmy się wziąć mój samochód, ale to on prowadził. Pojechaliśmy do Yamashiro's, japońskiej restauracji na wzgórzach, z niesamowitym widokiem na Los Angeles. Dojechaliśmy idealnie na czas i kiedy usiedliśmy, słońce skłaniało się ku zachodowi, pozostawiając piękną poświatę dookoła. Restauracja była usytuowana w japońskich ogrodach67 i była raczej popularnym miejscem w L.A. Była również bardzo romantyczna, co nie umknęło mojej uwadze. Chłopiec dobrze się spisał. Usiedliśmy przy stoliku tuż obok okna, żeby móc podziwiać zachód słońca. Po złożeniu zamówienia przeprosiłam na chwilę i wymknęłam się do damskiej toalety. Spojrzałam na swoje odbicie w lustrze, wygładziłam włosy i zauważyłam rumieniec na policzkach. Tuż przed tym jak odeszłam od stolika, Jack wspomniał, co zaplanował zrobić ze mną później w nocy i to wystarczyło, by podnieść mi ciśnienie. Mógł wspomnieć coś o użyciu języka. Usłyszałam dwie dziewczyny siedzące w kabinach i rozmawiające ze sobą. Mówiły o celebrytach, którzy jedli tu dzisiaj. 67

Zazdroszczę im ~Vi

116

tłum. galina09, korekta Vi

– Widziałam go przez okno! Cholera, wygląda dobrze. Jest wystrojony; zazwyczaj kiedy go widzę wygląda bardziej niechlujnie. – Jest po prostu zajebiście gorący. Ciekawe z kim tu jest? – Eh, z jakąś babką, robią chyba jakieś interesy. Może to spotkanie biznesowe. Pewnie dlatego jest taki odstrzelony. Poczułam mrowienie na karku. Miałam całkiem niezłe pojęcie o kim mówią i kim ta 'babka' jest. Niemal włożyłam głowę do torebki, żeby ukryć twarz, ale kiedy wychodziły z kabin rzuciłam na nie okiem. Były wysokie. I piękne. I młode. Stanęły przy umywalkach myjąc ręce i nakładając błyszczyk na usta. Nagle poczułam się jak idiotka, stara idiotka. Jedna z nich, nazwałam ją Olśniewająca, złapała moje spojrzenie w lustrze i szybko się odwróciła. – Och! Ty jesz kolację z Jackiem Hamiltonem, prawda? – wykrzyknęła. Druga, Również Olśniewająca, obrzuciła mnie spojrzeniem z góry na dół. Uznając widocznie, że jej nie zagrażam, również się odwróciła z przesłodzonym uśmiechem. Spojrzałam na Olśniewającą i powiedziałam – Tak, jem. Chcecie, żebym przekazała mu jakąś wiadomość? – zapytałam, pamiętając o manierach i wiedząc, że Holly nie chciałaby, żeby zaczynać bijatykę o jej klienta w damskiej toalecie. – Nie dzięki, może podejdziemy do waszego stolika później. Długo będziecie rozmawiać? Miałyśmy nadzieję, że może uda nam się wyciągnąć go później na drinka – powiedziała Olśniewająca. Również Olśniewająca uśmiechnęła się na tę myśl. Oddychaj Grace... Fakt, że od razu wykluczyły mnie jako zagrożenie, wkurwił mnie niemiłosiernie, ale zachowałam spokój. – Wiecie co, nie wiem ile nam to zajmie, ale możecie do nas podejść. Jack zawsze z chęcią wita się z fanami – rzuciłam okiem na swoje odbicie i szybko wyszłam. Moje serce waliło gdy wracałam do stolika. To co robiłam było niedorzeczne. Sama myśl, że to mogło się udać w tych maniakalnie erotycznych czasach... absurdalna. Dzieliła nas przepaść, pomimo więzi, która na łączyła. Byłam trzydziestoparolatką z ogromną hipoteką i raczkującą karierą. On był gwiazdą wkrótce głośnego filmu, która powinna spędzać czas z dziewczynami takimi jak Olśniewająca i Również Olśniewająca. Tysiąc myśli przebiegło mi przez głowę w ciągu tych trzydziestu sekund, tyle zajęło mi podejście do stolika, i 117

wszystkie one się

tłum. galina09, korekta Vi

rozpierzchły, gdy tylko go zobaczyłam. Wstał kiedy podeszłam i odsunął dla mnie krzesło. Położył rękę na moim krzyżu pomagając mi usiąść, po czym przesunął ją wzdłuż mojego kręgosłupa i położył na karku. Jego palce wśliznęły się pod tkaninę i pogłaskały skórę pod nią. To była piękna chwila, mówiąca więcej niż tuzin róż i pudełko czekoladek albo cokolwiek innego. Chciał ciebie. Dlaczego, nie wiem. Ale chciał. Chciał swojej zwariowanej dziewczyny, jego Szalonej Dziewczyny. Złapałam spojrzenie Również Olśniewającej, gdy podchodziły do baru. Nie mogłam nic poradzić na to, że pocałowałam miękko jego palce kiedy przeniósł je z szyi na mój policzek. W końcu położył swoją dłoń na mojej tak, że mogła to zobaczyć cała restauracja. Widziałam jak szturcha Olśniewającą i obie zagapiły się na nasze złączone dłonie. Nie mogłam powstrzymać się przed złośliwym uśmieszkiem, gdy zgromiły mnie wzrokiem. Jack nie był niczego świadomy, tak jak większość mężczyzn nie zauważał małych złośliwości w zachowaniu kobiet. Łyknęłam moje sake i pomimo uśmieszku wywołanego nagłym przypływem pewności siebie, próbowałam zignorować cichy dźwięk alarmu, który rozdzwonił się w mojej głowie. *** Po kolacji podrzuciłam Jacka do jego samochodu, umawiając się z nim, że dojedzie do Holly jak tylko zabierze od siebie kilka potrzebnych mu rzeczy. Nie było żadnej rozmowy o tym gdzie spędzi noc, po prostu pogodziłam się z tym, że żadne z nas nie będzie przez jakiś czas spało same. Wjechałam na podjazd Holly myśląc o tym, co wydarzyło się tuż przed tym zanim opuściliśmy restaurację. Świetnie się bawiliśmy. Dwa razy różne dziewczyny podchodziły do naszego stolika, były takie młodziutkie i naprawdę miło było patrzeć na Jacka rozmawiającego z nimi. Na szczęście, Zdziry trzymały się z daleka. Chyba wiedziały, że tak jest lepiej. Staliśmy na parkingu czekając aż ktoś przyprowadzi samochód, a Jack trzymał mnie za rękę, kiedy bardzo niegrzecznie pocałowałam go w szyję. Wtedy zauważyłam flesz. Był tam fotograf... i wszystko uchwycił. Momentalnie puściłam jego dłoń, próbując wtopić się w otoczenie. 118

tłum. galina09, korekta Vi

Uśmiechnął się kilka razy do aparatu, po czym dano mu spokój. Spojrzałam na niego z poczuciem winy, gdy w końcu przyprowadzono nasze auto, a Jack go obszedł, żeby otworzyć mi drzwi od strony pasażera. – Nie przejmuj się. Nic złego się nie stało – wyszeptał, pomagając mi wsiąść, zanim dał napiwek parkingowemu, odebrał od niego kluczyki i odjechał spod restauracji. – Kurczę, niedobrze. Holly mnie zabije. – Grace, jeśli ja się nie martwię, dlaczego ty to robisz? Może wkrótce będziesz zidentyfikowaną rudowłosą – drażnił się ze mną. Uśmiechnęłam się, ale wiedziałam, że ona nie będzie szczęśliwa, jeśli to zdjęcie gdziekolwiek się pojawi. Pół godziny później wchodziłam do domu tylnymi drzwiami. Usłyszałam jak Holly woła mnie z salonu. Była zwinięta na kanapie i oglądała wiadomości. – Hej Dupku. Jak kolacja? – Dobrze. – Gdzie Jack? Nie będzie dzisiaj orgii? – Wpadł do siebie po kilka rzeczy i niedługo przyjedzie – uśmiechnęłam się, chwytając kawałek ciasta, które jadła. – Więc mamy kilka minut żeby pogadać? – zapytała. – Jasne, co jest? – Cóż, pamiętasz to spotkanie z producentami musicalu, do którego byłaś przesłuchiwana kilka tygodni temu? Tego nad którym wciąż pracowali? Chcą cię znowu zobaczyć. – Serio? To fantastycznie! Kiedy? – Jutro, więc nie zalecam dziś żadnych wrzasków. Poza tym, nie zniosę kolejnej takiej nocy. – W porządku. Ja też nie – uśmiechnęłam się, wspominając jak bardzo ona mi się podobała, po czym potrząsnęłam głową odsuwając od siebie te myśli i zaczęłam wchodzić po schodach. – Przyślesz go na górę kiedy się pojawi – zawołałam przez ramię. – Tak, psze pani. Gdy weszłam na piętro, przestałam myśleć o moim Brytyjczyku, a zaczęłam o jutrzejszym spotkaniu. Myśl o tym musicalu była bardzo ekscytująca, to było coś, co 119

tłum. galina09, korekta Vi

chciałabym robić. 'Mój Brytyjczyk?' Od kiedy to zaczęłaś nazywać go swoim? Ciii... *** Przebrałam się w swoją rozpinaną koszulkę. Wciąż byłam zmęczona po ostatniej nocy, więc wśliznęłam się pod prześcieradła i zaczęłam czytać ostatnie opowiadanie z całej serii. Gdy

usłyszałam

Jacka

wchodzącego

po

schodach,

uśmiechnęłam

się,

czując

zniecierpliwienie, by znowu go zobaczyć, a kiedy otworzył w końcu drzwi mojej sypialni, uśmiechał się tak samo jak ja. – Cześć – powiedziałam. – Cześć tobie – odpowiedział, wnosząc worek marynarski i futerał na gitarę do

środka.68 – Co to, wprowadzasz się? – zapytałam, zaszokowana rozmiarem jego bagażu. – Nie, Szalona Dziewczyno. Przyniosłem tylko to, co jest mi potrzebne. Zazwyczaj gram w nocy na gitarze, no chyba że mam co innego do roboty – uśmiechnął się do mnie kpiarsko. – Czytamy sobie? – zażartował, kiwając głową na magazyn, który trzymałam. – Hej, już to przerabialiśmy. Nie będę więcej za to przepraszać. Cała seria jest boska i twój słodki tyłek powinien się cieszyć, że załapał się do obsady – wyliczałam, zagrzebując się głębiej w pościel i ponownie otwierając magazyn. Jack kręcił się przez chwilę, grzebiąc w swoim worku, podłączając swojego iPoda, swój telefon, swojego laptopa. Faceci mają tyle rzeczy. Wydawał się czuć tu bardzo zadomowiony, a ja po równo nienawidziłam i kochałam widzieć go takim. Poszedł do łazienki i usłyszałam jak puszcza wodę. Brał szybki prysznic przed pójściem do łóżka. Ja wciąż czytałam. Właśnie wtedy, kiedy Joshua wychodził z łazienki w Nowym Jorku w latach dwudziestych XX wieku, by uwieść Ruby, jedną z Ziegfeld Girl 69, Jack wyłonił się z mojej łazienki. Zerknęłam na niego szybko, po czym musiałam spojrzeć jeszcze raz, szczerze doceniając to, co właśnie szło w moją stronę. 68 69

Sporo, jak na jedną noc…~Vi Dziewczyny śpiewające w chórku Florenza Ziegfelda, który wystawiał rewię teatralną Ziegfeld Follies w latach 1907-1931

120

tłum. galina09, korekta Vi

Włosy Jacka były mokre, a jednak wciąż w artystycznym nieładzie... jak on to robił? Był świeżo ogolony, miał na sobie opinające go bokserki i nieziemski uśmiech. Ścieżka blond włosków na jego podbrzuszu wzywała mnie. – Tak przy okazji, mówiłem ci już, że uwielbiam sposób w jaki nosisz okulary? – zapytał, kiwając głową na oprawki, które uniosłam w górę, by lepiej go widzieć. – Dzięki, um, dzięki... cześć – jąkałam się, ponownie czując, że brakuje mi słów i ogólnie zidiociałam na widok jego niemal nagiego ciała. – Przyniosłem ci coś – powiedział, szukając czegoś w swoim worku, a potem wspinając się do łóżka obok mnie. Czy nie jest za wcześnie na wybór ulubionych stron do spania? Cicho. – Naprawdę? Co takiego? – zapytałam. Wsunął się pod przykrycie ze swoim komputerem i odwrócił do mnie. – Zamknij oczy – poinstruował mnie. Zrobiłam jak kazał. Kiedy je otworzyłam okazało się, że umieścił paczkę Chex Mix w mojej dłoni. – Tak! Mogę je zjeść teraz? – Możesz zjeść co tylko chcesz, Grace – uśmiechnął się, odsuwając włosy z mojej twarzy i całując mnie delikatnie w czubek nosa. Kilka minut później siedzieliśmy w przyjacielskiej ciszy. Między nami urosła kupka odrzuconych Tostów Melba, a tuż obok niej znajdowała się kupka Wheat Chex, które on bezinteresownie zostawiał dla mnie. Odpowiadał na maile, a ja pogrążyłam się w lekturze. To było miłe. Czytałam jeszcze przez chwilę, a gdy poczułam że moje powieki robią się ciężkie, odłożyłam magazyn na nocną szafkę i wsunęłam się głębiej pod przykrycie. Przez chwilę obserwowałam piszącego Jacka, a potem włączyłam telewizor. Znalazłam serial

Lifetime w idealnym momencie, właśnie zaczynała się moja ulubiona czołówka. Zaczęłam śpiewać razem z telewizorem. – Co to do cholery ma być? – zapytał, zerkając zza laptopa. – Daj spokój, nie znasz Golden Girls? – A powinienem? – Och, one są najlepsze! Zasypiam ze Złotkami niemal każdej nocy! – powiedziałam wesoło, zakopując się pod kołdrą tuż obok niego. Oglądał wbrew sobie i wciągał się mimo 121

tłum. galina09, korekta Vi

woli. W końcu poddał się i zamknął laptopa. Zgasił lampkę na nocnym stoliku i przytulił do mnie. Leżeliśmy, oglądając Dorothy, Rose, Blanche i Sophię, chichocząc co jakiś czas. Chyba spodobała mu się Rose, choć dla mnie był bardziej w typie fana Sophii. Leżał z głową na mojej piersi, z rękoma na mnie, leniwie głaszcząc moje włosy. Kiedy serial się skończył, wcisnęłam przycisk na pilocie i pokój pogrążył się w ciemności. – Niezły serial, prawda? – zapytałam. – Hmm, nie wiem, czy tak bym to ujął – powiedział, jego palce znalazły drogę do guzików mojej koszulki. – Halo, proszę pana, mam jutro przesłuchanie. Pewnie będę musiała śpiewać. Nie mogę dzisiaj wrzeszczeć – ostrzegłam, ekscytując się, gdy tylko odpiął pierwszy guzik. – Grace, to nie moja wina, że nie potrafisz się kontrolować. Poćwicz odrobinę samokontrolę, na miłość boską. – Jasne, tak jakby z tobą było to możliwe. Rozluźniłam się, kiedy zaczął całować skórę pod każdym rozpiętym guziczkiem. – Grace? – Hmmm? – Masz coś na sobie pod nią? – A jak myślisz? – drażniłam się. Odpiął ostatni guzik i rozsunął poły mojej koszulki. Pod spodem byłam naga. – Fantastycznie – wydyszał na mój widok. Jego usta natychmiast wylądowały na moim lewym sutku, a jego prawa dłoń zaczęła ugniatać prawą pierś. Jęknęłam wbrew sobie. – Hej, ciszej tam, Krzykaczu – zbeształ mnie, przesuwając dłoń niżej i rozsuwając mi nogi. – Jeśli to zrobisz, nie jestem pewna czy dam radę być cicho – błagałam, podniecając się w sekundę. Spróbowałam go rozproszyć odwracając jego twarz w moją stronę, ale chłopak był już w ciągu. – Grace, coś ci obiecam – powiedział, zerkając na mnie, opierając brodę na moim brzuchu. – Tak? – zapytałam łamiącym się głosem. 122

tłum. galina09, korekta Vi

– Jeśli będziesz cicho, obiecuję, iż sprawię, że dojdziesz tylko raz i wierz mi kiedy mówię, że ten raz wystarczy – kusił, zataczając kręgi wokół mojego Oznaczenia Hamiltona. – A jeśli nie dam rady być cicho – zapytałam nieprzyzwoicie. Naprawdę potrzebowałam snu, ale teraz rozbudził moją ciekawość. – Wtedy wszystkie zasady pójdą precz i powtórzymy ostatnią noc. Będziemy to robić. Przez. Całą. Noc. Cholera. Grace, czeka cię jutro jedno z najważniejszych spotkań w twoim życiu, nie możesz stracić głosu. Ale powiedział, że powtórzymy wczorajszą noc. A mając w pamięci jazdę z panem Hamiltonem, aż drżałam z niecierpliwości by ją powtórzyć. Grace, dorośnij. Daj facetowi zabawić się z tobą raz, co i tak będzie nieziemskie, a potem złapiesz odrobinę snu. Ale nie wiedziałam jak dam radę być cicho. Zdawało się, że tracę całą kontrolę, kiedy w grę wchodziły jego usta. Ja pierdolę, Grace, dorośnij. Zagryź skórzany pasek, albo coś. Obserwował zafascynowany mój wewnętrzny dialog, chichocząc ze mnie. – Więc Szalona? Jak będzie? – dopytywał, zakładając moją prawą nogę na swoje ramię. Pochylił się nade mną, oblizując wargi, czekając na moją odpowiedź. Drżałam. Orgazm nr 1, czy orgazm nr 2? Żeby być szczerą, Orgazm nr 2 prawdopodobnie szybko doprowadziłby do Orgazmów 3 – 13, a co za tym by szło... chrypa jutro. O Boże, to było niemożliwe. Dmuchał we mnie delikatnie, co sprawiło, że zaczęłam dyszeć. Grace... Chwyciłam kołdrę i ją zagryzłam. – Grzeczna dziewczynka – wyszeptał z usatysfakcjonowanym uśmiechem i wziął się do

roboty. I było nieziemsko.

123

tłum. galina09, korekta Vi

Rozdział 16 Ciepło rozprzestrzeniło się po moim podbrzuszu, kiedy napięcie zaczęło się we mnie budować. Syknęłam, gdy poczułam muskanie, a następnie uparte trzepotanie, zanim ciepły wilgotny język spoczął na mnie. Wygięłam się w jego stronę czując, jak intensywny dreszcz przebiega przeze moje ciało. Mmmmm. Obudziłam się momentalnie, ciężko oddychając i jęcząc. Chwyciłam prześcieradła zakrywając się. Wciąż czułam wspomnienie mojego sennego orgazmu przebiegającego przez mnie. To było takie prawdziwe. I wciąż byłam pobudzona. – Bogu dzięki, że się obudziłaś. Już się martwiłem, że straciłem wyczucie – usłyszałam mojego Brytyjczyka. Rozejrzałam się po pokoju szukając go, póki nie szturchnął mojej nogi. Spojrzałam w dół i zobaczyłam Jacka pomiędzy moimi nogami. To był chyba Budzik Hamiltona. Jego język już był na mnie, gotowy dać mi kolejny zabójczy strzał. – O Boże, to nie był sen? – wykrzyknęłam, moje sutki stały na baczność. – Nie – wyszeptał, wskazując na swój język i umieszczając go na mnie. Uniosłam się na łokciach i spojrzałam na niego. Niesamowite. Widok jego, rozdzielającego mnie swymi magicznymi palcami i przyciskającego swój język do mnie, był najlepszym sposobem na pobudkę jaki kiedykolwiek miałam. Jęknęłam. I wtedy on jęknął z ustami na mnie, a wibracje z jego warg sprawiły, że zadrżałam. Przycisnął się z pasją do mojej płci sprawiając, że podkurczyłam palce u nóg i wygięłam plecy. Lizał mnie z entuzjazmem, doprowadzając do szybkiego szczytowania. Owinęłam uda wokół niego, wciskając pięty w jego ramiona, a ciało w łóżko. Zanim doszłam odsunęłam od siebie jego twarz. – Chodź tutaj – jęknęłam, a on, po ucałowaniu Oznaczenia Hamiltona, posłuchał. Pocałowałam go gorączkowo, czując na nim swój smak. Wciąż był cudownie nagi od poprzedniego wieczora... i cudownie twardy. Chwyciłam go mocno, kiedy jego biodra dopasowały się do moich. Moje imię wymsknęło się z jego ust, a ja wyszeptałam do jego ucha – Dotknij mnie – prowadząc jego dłoń z powrotem ku mojej płci. 124

tłum. galina09, korekta Vi

Głaskaliśmy się nawzajem, byłam tak wrażliwa od poprzedniego razu, że nie zajęło to dużo czasu. – O Boże, Jack! Jest mi tak dobrze! – wyłkałam, wciąż patrząc mu prosto w oczy, nawet jeśli chciałam zamknąć swoje. Jęknął patrząc jak ponownie dochodzę, diaboliczny uśmiech rozświetlał mu twarz. Odepchnęłam go i uklękłam przed nim na łóżku. Trzymał jedną dłoń pomiędzy moimi nogami, kiedy ja położyłam na nim obie, obserwując jego piękną twarz. Raz za razem jęczał, a moje imię wymykało się z jego ust. Był twardy jak skała i wyobraziłam sobie, jakby to było poczuć go wewnątrz siebie. Był blisko, więc przytuliłam twarz do jego policzka. Odrzucił głowę na poduszki w sposób jaki zaczynałam kochać. To było czyste piękno. Jego oczy były mocno zamknięte, szczęka zaciśnięta, brwi zmarszczone, usta lekko otwarte i z jękiem wymawiał moje imię. Mimo że mnie to dobijało, odsunęłam od siebie jego dłonie. To miało być tylko dla niego. – Otwórz oczy Jack – powiedziałam cicho. – Chcę cię zobaczyć. Otworzył je i spojrzenie pełne zadumy ogłuszyło mnie na chwilę. Poczułam jak tężeje dochodząc i chwyciłam jego twarz lewą dłonią, całując go w policzek i spoglądając na niego. Cały czas na mnie patrzył. Poczułam jak drży i spowolniłam dłoń, delikatnie pozwalając mu się uspokoić. – Jezu, Grace – jęknął, zamykając w końcu oczy i przyciskając moje czoło do swojego. Czułam jego oddech, wciąż drżał, więc owinęłam wokół niego ramiona, a zaraz potem całe ciało. Przytuliłam go do piersi i kołysałam czując, jak ostatnie dreszcze przebiegają przez jego ciało. Uwielbiałam to, że mogłam sprawić, iż czuł się w ten sposób. *** – Więc oddzwonili do ciebie i zaprosili na spotkanie? – zapytał spod kaskady wody. Wyszłam spod bezpośredniego strumienia i skierowałam go na nas oboje. – Tak jakby, byłam u nich na castingu w zeszłym tygodniu i to jest coś więcej niż zwykłe oddzwonienie. Idę prosto do producentów – powiedziałam, odsuwając włosy z twarzy. – Podaj szampon – wskazałam. Odwrócił się, dając mi możliwość zerknięcia na 125

tłum. galina09, korekta Vi

swój śliczny tyłeczek. Nie mogłam powstrzymać się przed uściśnięciem go. Wygiął się lekko dla mnie, sprawiając, że zachichotałam. – Kurwa, masz tu ze cztery rodzaje szamponów. Który chcesz? – zapytał zmieszany. – I po co ci aż tyle? – Używam ich kiedy tego potrzebuję. Czasem biorę szampon oczyszczający, czasem podkreślający kolor... dziś, podaj mi proszę głęboko regenerujący – wybrałam wskazując na szampon. – Ha, ja zwykle zabieram darmowe próbki z hoteli i używam tego, który jest pod ręką. – Może dlatego czujesz potrzebę noszenie tej cholernej czapki przez cały czas – drażniłam go. – Nie czepiaj się czapki – rzekł twardo, nalewając sobie szampon na dłoń – Odwróć się – powiedział, każąc stanąć mi twarzą do ściany. Zrobiłam to, a on zaczął myć mi włosy. Wow, czyż on nie był aż za miły? – Więc, producenci. To wspaniale, Sheridan. O której się z nimi spotykasz? – zapytał, wciąż wcierając szampon w moje włosy. Wydawał się nieźle bawić moimi namydlonymi lokami. – Holly powiedziała, że o 14. A ty co będziesz robił? – Mam dzisiaj jeszcze trochę zdjęć do powtórki, prawdopodobnie do późna – powiedział. – OK, spłucz – poinstruował, kierując mnie pod strumień wody. Czułam jak delikatnie wypłukuje pianę z włosów, uważając, by nie dostała się do moich oczu. Był naprawdę słodki. Oddałam mu przysługę, skupiając się zwłaszcza na skórze jego głowy, skoro już wiedziałam że to uwielbiał. Oczywiście był ode mnie dużo wyższy i żeby dosięgnąć jego głowy musiałam stanąć na palcach. Upewnił się, że nie upadnę łapiąc mnie mocno za piersi. – No co? Podpieram cię. Nie chcę, żebyś się pośliznęła i potłukła. – rzucił, kiedy uniosłam brwi w niemym pytaniu. – Yhm – odpowiedziałam, drapiąc jego głowę po raz ostatni. – OK, spłucz – rozkazałam. Zamknął oczy i stanął pod wodą, a ja złapałam mój żel pod prysznic – o zapachu brązowego cukru i kokosa – i zaczęłam namydlać swoje ciało. Zanim otworzył oczy byłam już pokryta pianą, a moje ręce ślizgały się po skórze. To było coś, co nie umknęło uwadze

126

tłum. galina09, korekta Vi

pana Hamiltona. – Szalona, co ty próbujesz ze mną zrobić – westchnął, odsuwając się od ściany. – Spokój, George. Po prostu biorę prysznic. Masz... spróbuj tego – podałam mu butelkę. I może wygięłam plecy odrobinę bardziej niż zwykle, gdy namydlałam piersi. – Grace... – ostrzegł mnie i mogłam zobaczyć jak na niego działam. Zachichotałam. Spojrzał na żel, który mu podałam. – Kokos! To kokos! – wykrzyknął. – Co kokos? – zapytałam, odwracając się tyłem do niego, by spłukać przód. – Tym pachniesz! Pachniesz jak kokosy i czyste pranie – powiedział, dumny z siebie, jakby złamał jakiś kod. Był chyba najsłodszym facetem na świecie. Zerknęłam na niego zza ramienia. Uśmiechał się szeroko. – Pachnę jak czyste pranie? – I kokosy. Nie zapomnij o kokosach – przypomniał mi. – Nie, z pewnością nie powinniśmy zapomnieć o kokosach – powiedziałam, odwracając się w jego stronę i przebiegając palcami wzdłuż jego torsu, a nawet niżej. Jego oczy rozszerzyły się. Nie zapomniałam o kokosach. *** Po południu zmierzałam na spotkanie jadąc wzdłuż Sepulveda 70. Holly poinstruowała mnie, że prawdopodobnie będę musiała zaśpiewać, więc przerobiłam cały zestaw ćwiczeń głosu podczas jazdy. Byłam podekscytowana tym spotkaniem. Kiedy po raz pierwszy poznałam szczegóły tego przedsięwzięcia, zaintrygowało mnie. To był całkiem nowy musical, ciągle w fazie produkcji. Wciąż zmieniano muzykę i teksty, i dla aktora być pierwszym obsadzonym w danej roli było odurzające. Głowna postać żeńska była byłą królową piękności po trzydziestce. Całe przedstawienie opierało się na niej, starającej się pogodzić z upływającym czasem, zmianami wewnątrz niej i paskudnym rozwodem. To było show o rozpoczynaniu na nowo, o ponownym 70

Ulica w Los Angeles biegnąca z północy na południe. Długość – ok. 69 km (48,2 mili). Jest to najdłuższa ulica w mieście i hrabstwie

127

tłum. galina09, korekta Vi

odnajdywaniu siebie. Było cudowne i zabawne, a muzyka którą miałam okazję już usłyszeć była niesamowita. To przedstawienie było o mnie. Miałam to wszystko za sobą. Teraz musiałam tylko przekonać o tym reżysera. Byłam nowa w show businessie. Wszystko co miałam, to Holly, gotową sprzedać nawet piekło, by załatwić mi przesłuchanie. A teraz stałam przed drzwiami, i musiałam je tylko otworzyć. To był mój pierwszy prawdziwy sprawdzian, moja prawdziwa próba wejścia do przemysłu i miałam zamiar w pełni wykorzystać swoją szansę. Byłam gotowa. Byłam podekscytowana. I jeśli zdobędę tę pracę, będę przeszczęśliwa. *** Po dotarciu na miejsce spotkałam się z dwoma producentami z Nowego Yorku i reżyserem. Miałam też poznać scenarzystę, który wyszedł na chwilę. Gdy z nimi rozmawiałam, reżyser zapytał jak długo znam Holly. – Ojej, znamy się od czasów collegu! Byłyśmy współlokatorkami, a potem obie przeprowadziłyśmy się do L.A. w odstępie kilku miesięcy. Jest wspaniała. – Tak, współpracowałem z nią przy kilku castingach na przestrzeni lat. Holly jest fantastyczna – uśmiechnął się do mnie, a ja odwzajemniłam uśmiech, dumna że moja przyjaciółka jest najwyraźniej poważana w przemyśle. – A, jest i nasz scenarzysta! Michael, poznaj proszę... – Grace? Grace Sheridan? To był znajomy głos. Odwróciłam się z wyczekującym uśmiechem na twarzy. Wydawał się mnie znać. A potem go zobaczyłam. Oczywiście, że mnie znał. Złamał mi serce trzynaście lat temu. Cholera, Holly... *** – Poważnie Holly, co jest do kurwy?! Jak mogłaś mnie tam wysłać nic mi nie mówiąc? – wrzeszczałam, pędząc pomiędzy samochodami jak szalona. Ludzie trąbili na mnie, a ja błysnęłam światłami na co najmniej troje z nich. – Grace, uspokój się. Nie miałam pojęcia, że to ten sam Michael O'Connell. Sama 128

tłum. galina09, korekta Vi

pomyśl, jakie były na to szanse? – No właśnie, jakie – warknęłam przecinając komuś drogę. – Zamknij się! – wrzasnęłam, kiedy jakiś facet błysnął mi światłami przeklinając. – Wow, uspokój się. Rozłącz się i przyjedź do mojego biura. Powiesz mi to wszystko tutaj, gdzie nie będziesz już mogła zrobić sobie krzywdy. – Nie licz na to – ostrzegłam, wyrywając sobie słuchawkę Bluetooth z ucha i wciskając

gaz do dechy, po raz kolejny niemal powodując wypadek. *** Kiedy byłam w college, bardzo mocno podkochiwałam się w jednym z moich najlepszych przyjaciół. Był w szkole teatralnej ze mną i Holly. Wszyscy się przyjaźniliśmy, ale Michael O'Connell był mi najbliższy. Posiadał niesamowity talent i to właśnie on przyciągnął mnie najpierw do niego. Poza tym był najbardziej zabawnym facetem jakiego kiedykolwiek poznałam; szybko i dowcipnie ripostował i miał niesamowite wyczucie czasu. Jak wielu aktorów komediowych, miał w sobie też ten emo-dryg, który powodował, że ryczeliśmy jak bobry, gdy wcielał się w role dramatyczne. Zawsze wydawał się być mną zainteresowany. Było to widać zwłaszcza kiedy występowałam, a szczególnie gdy śpiewałam. Obserwował mnie i widziałam, że maska 'przyjaciela' ześlizguje mu się z twarzy, pozostawiając wyłącznie faceta obserwującego dziewczynę, która mu się podoba. Jednak zawsze trzymał mnie na dystans, zawsze był tylko kumplem. Doprowadzało mnie to do szału. I nagle, pod koniec trzeciego roku, zaszokował nas wszystkich informacją, że zostanie od września przeniesiony do bardzo poważanej szkoły teatralnej w Bostonie. Przez całe lato wiedziałam, iż muszę albo się uzewnętrznić albo zamknąć. Wciąż próbowałam złapać go na osobności, ale, jako że wszędzie poruszaliśmy się w grupie, było to ciężkie. Wiedział, świadomie lub też nie, co do niego czułam i trzymał się ode mnie z daleka. Nie żebym się chwaliła, ale wtedy nikt nie mówił mi nie. Spotykałam się z rozgrywającym, przewodniczącym najlepszego bractwa i miałam za sobą nawet krótki 129

tłum. galina09, korekta Vi

związek z profesorem od fizyki. A ten facet, ten król dramatu, unikał mnie. Niech mnie szlag, jeśli bym na to pozwoliła. Na jakiejś imprezie upiłam się i skonfrontowałam z nim. Staliśmy z Michaelem i Holly w kuchni, po kolana w jakichś garnkach i Lynchburg Lemonades71 i wtedy zauważyłam, że na mnie patrzy, naprawdę patrzy – tak jak robił to, kiedy byłam na scenie. Nie myślałam o tym co czynię, bez ostrzeżenia i jakichś większych przemyśleń popchnęłam go na kredens i pocałowałam, długo i mocno. Usłyszałam jak Holly mówi – Najwyższa pora – i wychodzi z kuchni. Był zaskoczony, ale poszedł na to. Oddał mi pocałunek, oboje upuściliśmy nasze drinki. W końcu się od niego odsunęłam i powiedziałam mu, tonem nieznoszącym sprzeciwu, że wraca dziś ze mną do domu. Zgodził się. Było niesamowicie. Kochaliśmy się całą noc... a ja nienawidzę określenia 'kochać się'...ale to właśnie robiliśmy. Po prostu trzy lata miłości i pożądania rozlało się po nas, a fakt że byliśmy najlepszymi przyjaciółmi sprawił, że to było nawet lepsze. Przyznał się, że był we mnie zakochany od pierwszego roku. Leżałam nie śpiąc przez całą noc, planując. Nie mógł teraz wyjechać... powiedział, że jest we mnie zakochany. I kiedy go pocałowałam, zrozumiałam, że też go kochałam. To było coś więcej niż zauroczenie. On był tym, kogo chciałam. Nie mogłam doczekać się poranka. Jak się okazało, lepiej było poczekać. To było bardzo niezręczne. Nie potrafił nawet na mnie spojrzeć. Zmycie się zajęło mu dokładnie tyle czasu, ile potrzebował na ubranie spodni, a kiedy spotkał się ze mną później, za kulisami, nie umiał mi nawet spojrzeć w oczy. Unikaliśmy się przez resztę lata. Powoli odgradzałam ścianą 'Wszystko O Michaelu O'Connell' i kiedy wyjechał, nigdy więcej go nie zobaczyłam. Słyszałam o nim od czasu do czasu od znajomych. Został scenarzystą pracującym na Broadwayu i odnosił nawet jakieś sukcesy pisząc dla telewizji i do filmów. Nie dbałam o to, by dowiedzieć się czegoś więcej. A teraz ten skurwysyn trzymał w rękach moją karierę. Zajebiście. *** Szłam jak burza do biura Holly, wskazując palcem na Sarę, kiedy ta próbowała wstać. Byłam wściekła. Nie miało znaczenia, że poszło mi dobrze, mam na myśli naprawdę 71

Drink składający się m.in. z whiskey Jack Daniels

130

tłum. galina09, korekta Vi

dobrze, na przesłuchaniu. Całą moją złość, mój niepokój i ból ukierunkowałam na swój występ i byłam jedynie odrobinę zadowolona z reakcji Michaela. Był oniemiały. A ja byłam po prostu wściekła. Wpadłam do biura Holly, gdy rozmawiała przez telefon. Otworzyła szeroko oczy, gdy mnie ujrzała i usłyszałam jak mówi – Tom? Oddzwonię do ciebie. Tak, uściskaj Katie. Tak, OK, pa – rozłączyła się. Gapiłyśmy się na siebie jak meksykańskie zbiry. – Jaja sobie ze mnie robisz? – powiedziałam cicho. – Dobra, posłuchaj. Nie wiedziałam, że on... – Jaja sobie robisz? – powtórzyłam podnosząc głos. – Słuchaj Grace, uspokój się – odpowiedziała, również się unosząc.

– Czy. Ty. Robisz. Sobie. Jaja? – wrzasnęłam, załamując się. Opadłam na fotel z histerycznym łkaniem, przepływającym przeze mnie jak tsunami. Całe gówno z wcześniej wypłynęło ze mnie i kapało na podłogę w jej biurze. Pozwoliła mi się wypłakać, podając mi chusteczki kiedy zaczęło kapać mi z nosa. Znała mnie na tyle dobrze, że wiedziała że musi pozwolić mi przez to przebrnąć. Kiedy już się trochę uspokoiłam, zaczęłyśmy rozmawiać. – Po pierwsze, Grace, nie miałam pojęcia, że to ten sam facet. To nazwisko jest często spotykane. Po drugie, nie wiedziałam, że wciąż coś do niego czujesz. Myślałam, że masz to już za sobą. Po trzecie... – Sama nie wiedziałam, że coś do niego czuję, ale widząc go... – Po trzecie... dostałaś tę rolę – powiedziała cicho. Nastała cisza, podczas której porządkowałam sobie to, co właśnie usłyszałam. – Co – zapytałam, niepewna, czy dobrze ją usłyszałam. – Słyszałaś co powiedziałam – rzekła. Jasna. Cholera. – Co? – zapytałam ponownie, na mojej twarzy zaczął pojawiać się uśmiech. – Masz tę rolę – powiedziała odrobinę głośniej. – Powiedz to jeszcze raz – powiedziałam, naprawdę się uśmiechając. – Masz tę, kurwa, rolę! – krzyknęła. – Jasna cholera! – teraz już obie krzyczałyśmy.

131

tłum. galina09, korekta Vi

Przybiegła Sara. Skakałyśmy i krzyczałyśmy, a ja cała się usmarkałam 72. Wycofała się szybko. Dostałam rolę. Będę gwiazdą w musicalu. Będę gwiazdą w musicalu granym na Broadwayu. Na Broadwayu. W Nowym Jorku. W Nowym Jorku. Ale co z... Cicho. Odsunęłam od siebie tę myśl i pogrążyłam się w szczęściu. *** Zaczęłyśmy składać wszystko do kupy, a gdy zerknęłyśmy w kalendarz i porównałyśmy daty oniemiałyśmy. Zdałyśmy sobie sprawę, że muszę wyjechać do Nowego Jorku za dziesięć dni. Dziesięć dni. Rozpoczęłyśmy planowanie. Po pierwsze wycofałam się z występu. Zadzwoniłyśmy do mojego scenicznego partnera i wszystko mu wyjaśniłyśmy, a on, będąc prawdziwym profesjonalistą, bardzo się ucieszył i pogratulował mi nowej pracy. Holly znała inną aktorkę, która mogła mnie zastąpić, więc nie było problemu. Po drugie, musiałam gdzieś mieszkać. Holly zadzwoniła do agenta w Nowym Jorku, którego dobrze znała i który współpracował z aktorami teatralnymi, a on zapewnił, że znajdzie mi coś tymczasowego obok teatru. A do tego czasu zatrzymam się w hotelu. Po trzecie, miałam dom, do którego nie zdążyłam się nawet wprowadzić. Większość moich rzeczy miałam w magazynie, a resztę u Holly. Budowlańcy niemal uwinęli się już z robotą. Właściwie to Chad dał mi zielone światło na przeprowadzkę

na początku

przyszłego tygodnia. Wprowadziłabym się tylko po to, żeby zaraz się wynieść. Większość nowych mebli była zamówiona i mieli zacząć je przywozić już jutro. Chad miał popodpisywać odbiór, a ja zajęłabym się później ich rozstawianiem. I w końcu, musiałam powiedzieć Brytolkowi. Nie było tak, że znaliśmy się strasznie długo i mimo że było nam ze sobą znakomicie, to nie było między nami żadnych deklaracji. 72

Powiedzmy szczerze – nie pierwszy raz;p ~Vi

132

tłum. galina09, korekta Vi

Nie było żadnych niezręcznych rozmów i niełatwych wyznań. Nie ustalaliśmy niczego, bo po prostu nie było czego ustalać. Byliśmy w bardzo początkowej fazie czegokolwiek, co było między nami, i nie było za bardzo o czym mówić. Jasne, Grace, to jest niedefiniowalne. Przestań myśleć o nim na dziesięć minut, nawet na pięć. Dasz radę. To była prawda. Przedarł się przez mur i nie zamierzał się stamtąd ruszać. Czy to było za wcześnie, czy też nie, to nie będzie łatwe. *** Później tego wieczora kończyłam kolację. Holly wyszła na spotkanie z klientem i miałam dom tylko dla siebie. Jack był na zdjęciach i miałam od niego nieodebrane połączenie. Nagrał mi się na pocztę. To było słodkie. Słuchałam tego chyba ze trzy razy.

Hej Szalona. Nie wiem ile czasu mi tu zejdzie, pewnie całkiem długo. Lane, odczep się... nie, nie znasz jej... och, odpieprz się, dobra... przepraszam za to. Chcesz, żebym wpadł wieczorem? Mógłbym być po drugiej. Daj mi znać. Nie chciałbym cię budzić. Myślisz, że to szaleństwo, że chcę cię zobaczyć? Ach, Szalona Dziewczyno... no dobra. Pogadamy później... tak przy okazji, to byłem ja, George. Klik. Tak przy okazji, to byłem ja, George... zabawne, chciałam go zobaczyć, nie ważnie o której. Teraz kiedy wiedziałam, że mam dziesięć dni, byłam zdesperowana, by widzieć go kiedy tylko mogłam. Zorientowałam się, że sięgam po swój laptop. Wciąż nie wygooglowałam Brytolka. Nadszedł w końcu na to czas. Zaczęłam od zdjęć... nieźle. Był naprawdę ładny. Niektóre jego fotki były raczej dziwne. Było też mnóstwo zdjęć z tym jego uśmieszkiem i miną Johnny Bite Down, której nie mogłam się oprzeć. I w sumie, dlaczego bym miała się opierać? A potem przeszłam do stron dla fanów... było ich mnóstwo. Następnie weszłam na YouTube. Obejrzałam jego wywiady, zdjęcia zrobione przez paparazzi i video o nim nakręcone przez fanów. Obejrzałam nawet jego wywiad z czasów, kiedy kręcił Jego lepszą

połowę, niezależny film, w którym wystąpił zanim trafił do obsady Time'a. Patrzyłam i robiłam się coraz bardziej smutna. Był tak zajebiście wspaniały. Był dokładnie taki sam w prawdziwym życiu, jak w tych wywiadach, uroczy w stosunku do 133

tłum. galina09, korekta Vi

dziennikarzy. Widziałam, że był zdenerwowany, ale bardzo szczery. Nie miałam pojęcia, że miał tylu fanów. Nie wiedziałam, że te opowiadania były aż tak popularne. Miał za sobą niezłą karierę, ale odkąd został Super Sexy Naukowcem? Naprawdę stanie się wielki. Co do cholery on robił ze mną? Był ze mną? Czy chciałam, żeby był ze mną? Oczywiście, że chcesz. Aa, jest i Jack na mieście. Głównie był fotografowany z innymi zapuszczonymi hipsterami, wszyscy w czapeczkach na głowach. Czyżbym coś przegapiła w związku z baseballówkami? A potem znalazłam kilka zdjęć z brunetką... zaraz, moment, było ich więcej niż trochę, i to z różnych okazji. Znalazłam jedno z podpisem.

Najnowsza gwiazda Time'a, gorący Jack Hamilton, i aktorka Marcia Williams wciąż nie potwierdzają swojego związku. Hmmm. Ciekawe. Cóż, to nie tak, żeby nie miał za sobą jakiejś przeszłości. Odsunęłam od siebie mentalnie ten kąsek i wznowiłam swoje cyberśledztwo. Było późno. Wzięłam prysznic, na wypadek gdyby Jack wpadł. Włożyłam t-shirt, który u mnie zostawił; był na mnie o wiele za duży. Wśliznęłam się pod kołdrę i obejrzałam Złotka. Wysłałam mu sms-a, zanim zasnęłam.

Hej, tak przy okazji George, tak. Zdecydowanie wpadnij. Gracie. *** Musiałam zasnąć, ponieważ następne co poczułam to to, że ktoś przyciskał mnie do piersi i całował. – Hmm? Co? – zapytałam głupio, otwierając oczy. – Ciii, śpij dalej Grace. To tylko ja – usłyszałam mojego Brytyjczyka. Uśmiechnęłam się przez sen. – Cześć. – Cześć tobie – wyszeptał, odwracając mnie w swoją stronę i przyciskając do siebie. Jego dłonie wśliznęły się pod moją koszulkę, przebiegał nimi w górę i w dół moich pleców. Ucałował moje włosy i zaczął kołysać mnie do snu. 134

tłum. galina09, korekta Vi

– Jak poszły zdjęcia? – zaczęłam, ale mnie powstrzymał. – Jest późno. Możemy porozmawiać rano... śpij – znów mnie uciszył. Tym razem posłuchałam. Wciągałam jego zapach, mój własny S'more, i odpłynęłam. Ostatnią rzeczą jaką usłyszałam to on, szepczący z zadowoleniem moje imię. *** 3:17. Obudziłam się słysząc wibrujący na nocnej szafce telefon. Dźwięk dochodził z szafki Jacka. Przysunął się do mnie, z dala od przeszkadzającego mu dźwięku, wciąż śpiąc, nawet gdy wibracje stały się głośniejsze. – Ugh – wymamrotałam, wyczołgując się spod niego, by wyłączyć aparat. Ten dźwięk doprowadzał mnie do szału. Pochyliłam się nad nim, próbując się przedostać do szafki. We śnie jego dłonie odnalazły moje piersi i wymamrotał – Fantastyczne. Uśmiechnęłam się sennie. On naprawdę kochał moje cycuszki. Chwyciłam jego telefon i wcisnęłam jakikolwiek guzik, żeby go wyłączyć. W pokoju nastała błogosławiona cisza. Ziewnęłam i zaczęłam odkładać telefon na jego szafkę. Jego szafkę? Już odkładałam telefon, kiedy zauważyłam że dostał wiadomość. Grace-Anioł i GraceDiabeł walczyły ze sobą przez jakieś 1,7 sekundy... zgadnijcie, która wygrała? Otworzyłam wiadomość wysłaną przez 'M'.

Hej, gdzie poszedłeś. Zniknąłeś. Nie miałam nawet szansy się pożegnać. Marcia Cholera.

135

tłum. galina09, korekta Vi

Rozdział 17 Spałam tej nocy, ale mój sen był bardzo czujny. Rzucałam się, nie dbając o to czy go obudzę czy też nie. Ale on spał spokojnie, całkowicie znokautowany. Myślałam o tym, co mogła znaczyć ta wiadomość i przemyślałam wszystkie powody, dla których ta dziewczyna – ta sama z którą go sfotografowano i publicznie zastanawiano się nad istotą ich związku – mogła do niego napisać o tak późnej porze. Było ich wiele i większość z nich była absolutnie niewinna, Ja oczywiście, skupiłam się na tych jak najbardziej nie niewinnych. Jack opuścił tę Marcię tuż po tym, jak obciągnęła mu w łazience. Jack opuścił tę Marcię tuż po tym, jak przerżnął ją do utraty zmysłów, mówiąc że idzie się wysikać i nie wracając. Jack opuścił tę Marcię na imprezie, otoczony przez inne nagie kobiety, które zaliczył tej nocy73, pomijając pożegnanie się z nią osobiście. Ale w końcu musiałam odpuścić. Nie był mi nic winien, znaliśmy się ledwo od kilku tygodni, a ja wkrótce wyjeżdżałam. Oczywiście, to co wiedziałam o nim do tej pory mówiło mi, że nic z tych rzeczy nie mogło się wydarzyć. Szczerze mówiąc nie wierzyłam, że był z kimkolwiek, przynajmniej nie w ten sposób. Mimo to, chciałabym poznać tę Marcię. Jeśli nie z innych powodów, to chociażby po to, by przestać ją nazywać w mojej głowie 'tą Marcią'. Popatrzyłam na niego, zwiniętego cicho tuż obok mnie, ogrzewającego moje łóżko. Jego ręce otoczyły moją talię. Jego dłonie znalazły się, co już okazało się jego zwyczajem, na moich piersiach. I wiedziałam, że nie chciał być nigdzie indziej. Co było kłopotliwe, bo wkrótce to wszystko miało się skończyć. Więc, jak każda prawdziwa Scarlett, zdecydowałam 'pomyśleć o tym jutro' 74. Wsunęłam się w jego ramiona i próbowałam wyrzucić to wszystko z głowy. Jak już mówiłam spałam, ale bardzo niespokojnie. *** Wstałam pierwsza i postanowiłam pobiegać. Zostawiłam mu notatkę: 73 74

Taaa, faceci to świnie, ale to już lekka przesada;/ ~Vi „Przeminęło z wiatrem”

136

tłum. galina09, korekta Vi

George, poszłam pobiegać, wrócę za godzinę. Kawa jest na dole. Jeśli poczekasz z prysznicem, przyłączę się do ciebie. Wtedy, no wiesz, będziemy mogli być całkiem nadzy. Gracie Niemal napisałam 'Kocham', ale zmieniłam zdanie w ostatniej chwili. Zasrany tchórz. Same tchórze dookoła. Biegnąc myślałam o tym, jak powiedzieć Jackowi, że wyjeżdżam. Wiedziałam, że będzie się cieszył z mojego sukcesu i będzie sobie zdawał sprawę, co to oznacza dla mojej kariery. I będziemy mogli jakoś to ogarnąć, prawda? To znaczy, szalał za mną... Przynajmniej tak to wyglądało. Będzie chciał się ze mną widywać, kiedy wrócę do miasta. No i pewnie będzie robił promocję w Nowym Jorku. Będziemy mogli być wtedy razem, prawda? Kogo ty próbujesz przekonać? Wtedy pomyślałam o współpracy z Michaelem. Cholera, to będzie koszmar. Wiedziałam, że sobie z tym poradzę, że mogę być profesjonalistką. Profesjonalistką, która chce urwać mu jaja i zrobić sobie z nich kolczyki. Obrzydlistwo. Oczywiste jest, że będzie trzeba przejść jakąś ceremonię oczyszczenia, a przynajmniej coś w rodzaju skopania tyłków. Ale jako scenarzysta miał wiele do powiedzenia w sprawie obsady, więc nie mógł mieć nic przeciwko pracy ze mną. Oczywiście, że nie miał, to nie on był tym, kto pozostał z raną w sercu. Pobiegłam szybciej. *** Dotarłam do domu i zauważyłam samochód Holly stojący na podjeździe. To było dziwne. Nigdy nie przyjeżdżała do domu w czasie godzin pracy. Weszłam tylnymi drzwiami do kuchni i usłyszałam jak z kimś rozmawia. Jack musiał już wstać. Wyszłam zza rogu, gotowa zacząć całować Brytyjczyka, kiedy zobaczyłam z kim gawędzi. 137

tłum. galina09, korekta Vi

– Cześć Grace. Dobrze cię znów zobaczyć. – Michael! Cześć! Holly, zobacz, to Michael – powiedziałam totalnie zaskoczona. – Ta, pomyślałam, że będzie dobrze jeśli pogadacie, no wiesz, o wszystkim – powiedziała Holly, podając mi kawę, co miało być jej gałązką oliwną. Ceremonia oczyszczenia miała się zacząć wcześniej niż to planowałam. Przez chwilę przyglądałam się Michaelowi; jedyne co widziałam wczoraj, to czerwień przed oczami. To był ten sam facet, z którym chodziłam do szkoły. Jeśli już, to wiek dodał mu tylko uroku. Kręcone brązowe włosy, miła twarz, głębokie brązowe oczy. Pamiętałam te oczy. Patrzył na mnie z niecierpliwością. – Grace, dopóki nie porozmawiałem z Holly, nie zdawałam sobie sprawy, że jest coś do

obgadania.75 – No cóż, nie jestem zaskoczona – zaczęłam, idąc w jego stronę z palcem wskazującym na niego. – Wyszedłeś z mojego mieszkania, nie mówiąc słowa o tym co się stało, a potem przez całe lato... – Uhm, kochani? Bądźmy konstruktywni. Grace, może pójdziecie na taras i tam sobie pogadacie. Nie chcesz przecież obudzić naszego gościa – zasugerowała, przypominając mi o Jacku śpiącym na górze. – Hmmm. Jak chcesz. Chodź O'Connell – prychnęłam, biorąc moją kawę i wychodząc na zewnątrz. Poszedł za mną z błyskiem w oku, po drodze mrugając do Holly. Widziałam ich oboje. Kiedy byliśmy już na zewnątrz, odwróciłam się do niego. – OK, więc omówmy to teraz i nie poruszajmy więcej tego tematu, dobrze? – Zgoda. Może zacznijmy od tego. Powiedz mi dlaczego jesteś taka wkurzona o coś, co

wydarzyło się lata temu76? – zapytał, siadając na krześle. Usiadłam obok niego. – Nie wiem. Szczerze, nie mam pojęcia dlaczego wciąż się wściekam. Ale kiedy zobaczyłam cię wczoraj, przypomniało mi się twoje odrzucenie i ścięło mnie to z nóg – powiedziałam, czując ulgę, że w końcu mogę to z siebie zrzucić. – Odrzucenie? O czym ty mówisz? O to chodzi? Przez cały okres szkoły widziałem, jak umawiasz się z nieliczoną ilością facetów, z których większość była dupkami. A potem, kiedy nagle wskoczyłaś na mnie na imprezie, ja jak głupek wyznałem ci, co do ciebie 75 76

Chryste Panie, czy wszyscy faceci tak mają? Oluś, a tak mają wszystkie kobiety;p ~Vi

138

tłum. galina09, korekta Vi

czułem przez te wszystkie lata. I kiedy nie oświadczyłem ci się natychmiast następnego ranka, ty znów zaczęłaś traktować mnie jak swojego kumpla. – Kumpla? Byłeś za drzwiami zanim zdążyłam dobrze otworzyć oczy! A potem, przez całe lato, zachowywałeś się stosunku do mnie jak prawdziwy kutas! – krzyknęłam, ze złością odsuwając włosy z twarzy. – Grace, a nie przyszło ci do głowy, że kiedy obudziłem się tamtego ranka, po trzech

latach marzeń o tobie, po prostu spanikowałem? Mam na myśli to, że no daj spokój, byłaś Grace Sheridan! Fakt, że w ogóle się mną zainteresowałaś, nie mieścił mi się w głowie! A ty zaprosiłaś mnie do siebie... kurczę, Grace. Ta noc była, cóż, niesamowita – westchnął, pochylając się i opierając łokcie na kolanach, w sposób tak znajomy. To było jakby te wszystkie lata zniknęły, a my siedzieliśmy w campusie, sprzeczając się o Brechta i Stanislavskiego, jak pretensjonalne bachory, którymi zresztą byliśmy. Albo kłócąc się czy za piętnaście dolców, które mieliśmy, kupić nowy album Toad the Wet Sprocket77 czy zaopatrzyć się w piwo i skrzydełka kurczaka na dwa dni. – Jeśli tak się czułeś, dlaczego wyjechałeś? I dlaczego zrobiło się tak dziwnie między nami? – zapytałam, czując jak fala nostalgii tak silna, że niemal mogłam ją poczuć, przepływa przeze mnie. – Ponieważ miałem dwadzieścia jeden lat. Ponieważ ty miałaś dwadzieścia jeden lat.

Kto wiedział, kto by pamiętał? Ponieważ byliśmy idiotami – zaśmiał się, a ja poczułam, że zaczynam się odprężać. Gapiliśmy się na siebie i zobaczyłam go prawdziwego. Zobaczyłam chłopca, którego zapamiętałam i mężczyznę, którym się stał. Twarz pozostała ta sama, ale w jakiś sposób inna. Bardziej pełna, silniejsza. Jego oblicze nosiło ślady zmartwień, ale były tam również małe zmarszczki od śmiechu, które miał nawet w collegu, choć teraz były głębsze. Włosy wciąż mu się kręciły, a oczy były pełne figlarności. Ciągle był najzabawniejszym facetem, jakiego kiedykolwiek znałam. Myślałam nad tym co powiedział. Czy traktowałam go jak kumpla, po tym jak uprawialiśmy seks? Być może, w akcie samoobrony. I nasza przyjaźń ochłodziła się po tym bardzo szybko. – Rewizjonistyczna historia78 – wymamrotałam. 77 78

Amerykańska grupa rockowa, założona w 1986 roku w Santa Barbara w Kalifornii. Aż musiałam sprawdzić :) Rewizjonizm - dążenie do zmiany określonego stanu rzeczy, poglądów. Ponowne rozpatrywanie ustalonych wniosków, ocenianie faktów według innych kryteriów. Rewizjonizm danego zagadnienia następuje po pewnym czasie

139

tłum. galina09, korekta Vi

– Co? Nie załapałem. – Rewizjonistyczna historia. Jedno wydarzenie, dwa punkty widzenia i po latach zmienia się w to, co potrzebujemy – powiedziałam, patrząc na mojego starego przyjaciela. – No i to już historia, Grace. Naprawdę – uśmiechnął się łapiąc mnie za rękę. Przez chwilę nic nie mówiłam, chłonąc chwilę. – Wiesz, naprawdę wspaniale cię zobaczyć – rzekłam nieśmiało, pamiętając jak dobrze się razem bawiliśmy. – Ciebie też – ponownie się uśmiechnął. – Och, chodź no tutaj – powiedział, przyciągając mnie do siebie w niedźwiedzim uścisku. Usłyszałam otwierane drzwi. – Grace? – to był Jack79, stojący w jeansach, bez koszulki i na boso.

Zabrałam ręce z szyi Michaela. – Dzień dobry, Hamilton. *** Po tym jak Michael wszedł do środka porozmawiać z Holly, przyciągnęłam do siebie Jacka, by go przytulić. Wciąż pachniał snem, ciepłym i smakowitym. Ale jego oczy były chłodne. Oddał mój uścisk, aczkolwiek pobieżnie. – Dostałeś moją wiadomość? Chyba tak, nie byłeś jeszcze pod prysznicem – drażniłam go, robiąc show z wąchania jego pachy. Uśmiechnął się do mnie z przymusem. – Tak, dostałem i nie, nie byłem jeszcze pod prysznicem. Kim jest ten facet? – zapytał.

Wow, nie owijał w bawełnę. – Ma na imię Michael i to mój stary przyjaciel z collegu. Nie wiedziałam go od lat. – Przyjaciel. Z collegu. OK – potaknął, a jego twarz zrelaksowała się jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. – I dodatkowo, jest scenarzystą. Szczerze mówiąc, to on napisał scenariusz do show, w sprawie którego miałam wczoraj spotkanie i ja... – O cholera, Grace, chciałem zapytać cię o to wczoraj wieczorem, ale byłaś taka śpiąca. Jak poszło? – jego twarz znów się ożywiła, kiedy pytał mnie o przesłuchanie. – Cóż, poszło dobrze. Właściwie bardzo dobrze. Ja... dostałam tę rolę – powiedziałam 79

No, w końcu zaginiony w akcji się pojawił. Najwyższy czas;p ~Vi

140

tłum. galina09, korekta Vi

cicho, patrząc na niego z niepewnością. Na jego twarzy wykwitł szeroki uśmiech. – Grace, to fantastycznie! Świetna robota! – wrzasnął, chwytając mnie w ramiona i

kręcąc się w kółko. – Och kochanie, to cudownie! Jestem z ciebie taki dumny! – wykrzyknął, śmiejąc się i kręcąc ze mną dookoła. Wtem zatrzymał się i bez stawiania mnie na ziemi, zmiażdżył mi usta w pocałunku. Kochanie? Dumny? Uśmiechnęłam się w jego usta, z nogami wiszącymi w powietrzu. W końcu postawił mnie na ziemi, z dłońmi na moim tyłku. – Chodźmy teraz napić się kawy i opowiesz mi o tym – zadecydował, łapiąc mnie za rękę i wprowadzając do kuchni. Cholera. Kiedy weszliśmy do kuchni, Michael spojrzał na nasze splecione dłonie i uniósł brwi w niemym pytaniu, po czym podszedł do Jacka z wyciągniętą ręką. – Cześć. Jestem Michael O'Connell. – Jack, Jack Hamilton80, miło cię poznać – odpowiedział i uścisnęli sobie dłonie.

Michael spojrzał na niego z góry na dół i uniósł brwi jeszcze raz, zdziwiony niewielką ilością ubrań, które Jack miał na sobie. Uwielbiałam to, że nie czuł się nawet odrobinę zawstydzony tym, że miał znacznie mniej na sobie niż reszta z nas. – Więc, mieszkasz tu z dziewczynami? – zapytał Michael, wskazując głową na mnie i Holly. – No cóż, zostałem u Grace ostatniej nocy. I Holly uwielbia, kiedy tu jestem, co nie Holls? – zaśmiał się, mierzwiąc jej włosy. – O tak, mam tutaj jeden wielki magazyn, którym zarządzam – zachichotała Holly. – Właściwie Jack jest aktorem, którego reprezentuję. Wystąpił w ważnym filmie, który wchodzi na ekrany jesienią. – Aaa, więc pracujecie razem – powiedział Michael. – Grace, bawimy się tym razem bliżej domu, co nie? – zapytał Michael, puszczając mi oczko. Jack był właśnie w trakcie przyciągania mnie bliżej do siebie, otaczał ramieniem moją talię, kiedy usłyszał Michaela. Spojrzał na niego i poczułam, że odrobinę się napiął. Przyciągnął mnie jeszcze bliżej. – O'Connell, zamknij się – drażniłam, odsuwając się od Jacka i podchodząc do Holly 80

I mam licencję na zabijanie xD ~Vi

141

tłum. galina09, korekta Vi

stającej przy lodówce. Wymieniłyśmy spojrzenia i oparłyśmy się o blat patrząc, jak to się rozwinie. – Więc Michael, tak? Jesteś pisarzem? – Ta. Piszę scenariusze do filmów i telewizji od lat. To mój pierwszy musical, ale z Grace w roli głównej, co może pójść źle? – zapytał chłodno, mimo to uśmiechnął się do mnie ciepło. – Cóż, Grace jest niesamowita, to pewne – odpowiedział Jack, mrugając do mnie. To było dziwne. – Co wy na to, żebym zrobiła nam jakiś lunch? Kto jest głodny? Ja jestem – powiedziałam, obracając się i zaglądając do lodówki w poszukiwaniu czegoś do przygotowania. Zrobiłam jedzenie dla naszej czwórki, chociaż było to odrobinę trudne z Hamiltonem przyklejonym do mojego biodra. Szczerze, nie mógłby być bardziej oczywisty, nawet gdyby na mnie nasikał.81 Gdy krzątałam się przy robieniu kanapek, razem z Holly i Michaelem rozmawialiśmy o starych czasach. Miło był znów z nim rozmawiać i przypomnieć sobie, jak dobrze się dawniej bawiliśmy. Opowiedział historię o tym, jak kiedyś się upiliśmy, wśliznęliśmy do teatru i wspięliśmy po systemie napowietrzania na dach. – Grace, kiedy pojawiły się gliny, byłaś biała jak prześcieradło – krztusił się śmiechem. – Byłam biała jak prześcieradło, bo właśnie zwymiotowałam z krawędzi budynku – również się śmiałam. Holly ocierała łzy z oczu, kiedy to sobie przypomniała. – O Boże, zapomniałam o tym. Naprawdę miałaś wtedy problem z utrzymaniem wódy w sobie – uśmiechnęła się. – Miałaś też problem z utrzymaniem ubrań. Byłaś w staniku, gdy pojawiła się policja. Wow, ta cała koronka – westchnął Michael, robiąc minę, kiedy rzuciłam w niego ręcznikiem trzymanym w rękach. – Zamknij się. Wcale tak nie było! – Och, proszę pani, właśnie że tak. Próbowałaś przekonać gliny, że to twój kostium i że

właśnie odgrywasz rolę w Kabarecie i że to jest naprawdę maleńki gorset – zaśmiał się. – To prawda, Grace, byłaś tam półnaga – zgodziła się Holly. Śmialiśmy się wszyscy. Skończyłam przygotowywać lunch i usiedliśmy, by zjeść. Jack 81

Buahahahaha….~Vi

142

tłum. galina09, korekta Vi

był cicho przez większość czasu, a kiedy posiłek dobiegł końca, zauważyłam, że nie starał się już tak bardzo by mnie dotknąć, jak robił to wcześniej. W którymś momencie chwyciłam jego dłoń, a on uśmiechnął się do mnie, chociaż ten uśmiech nie dosięgnął oczu. Obserwował mnie i Michaela. Kiedy Michael i Holly szykowali się do wyjścia, Jack i ja poszliśmy za nimi do drzwi. – Grace, naprawdę się cieszę, że wszystko sobie wyjaśniliśmy. Cudownie będzie znów spędzać z tobą czas. Nie mogę się już doczekać twojej przeprowadzki do Nowego Jorku. Kurwa. Kurwa. Kurwa. Usłyszałam jak Jack głośno wciąga powietrze i zobaczyłam, jak oczy Holly rozbłyskują na ten dźwięk. Michael pochylił się, by uścisnąć mnie na pożegnanie i dał mi całusa w policzek. W końcu wyszli. Zamknęłam za nimi drzwi, odczekując odrobinę dłużej niż musiałam, zanim odwróciłam do Jacka. Wyglądał na zmieszanego. – Przenosisz się do Nowego Jorku? – zapytał. – Tymczasowo. – Kiedy? – Za dziewięć dni. Wyraz jego twarzy stwardniał, po czym odwrócił się na pięcie i zaczął wchodzić po schodach. *** Gdy weszłam do swojego pokoju, Jack stał przy łóżku i z furią je ścielił. Obserwowałam go, kiedy trzepał prześcieradła próbując je wygładzić. Podeszłam z drugiej strony i próbowałam mu pomóc, ale wyrwał je z moich rąk. – Dzięki, poradzę sobie – warknął, rzucając mi szybkie spojrzenie. Skoro nie mogłam wygładzić prześcieradeł, mogłam spróbować złagodzić chociaż to. – Wow, trzeci ranek ścielenia łóżka i prawie już załapałeś. Nieźle Hamilton. Imponujące – zażartowałam, podnosząc poduszkę z podłogi. Nie uśmiechnął się. Wściekał się jeszcze przez około minutę i w końcu odwrócił w moją stronę. – Wytłumacz mi, dlaczego nie zadałaś sobie trudu, żeby powiedzieć mi, że to twoje

143

tłum. galina09, korekta Vi

show będzie wystawiane w Nowym Jorku? – zapytał sfrustrowany. Czy to było złe, że wciąż zauważałam, że był bez koszuli? – Na początku byłam tylko na przesłuchaniu i było tam tyle innych aktorek, iż nawet nie śniłam o tym, że może mi się udać. A kiedy dowiedziałam się, że dostałam tę rolę, cóż, nie wiedziałam jak ci to powiedzieć – patrzałam na swoje stopy, nagle smutna, ponieważ miałam opuścić tego mężczyznę właśnie w chwili, kiedy zaczęło robić się wspaniale. – Grace, wiem że nie znamy się długo, ale do cholery! To była dosyć istotna informacja – westchnął. Wciąż myślałam o wiadomości, którą dostał ostatniej nocy i niemal go o to zapytałam, ale zauważyłam że układa kołdrę do góry nogami i uśmiechnęłam się wbrew sobie. Trochę przesadzał z tym swoim atakiem złości. Wtedy przypomniał mi się jego wiek, był moim małym emo. Fakt, że zamartwiał się moim wyjazdem dotknął mnie bardzo pozytywnie. Musiałam go dotknąć. Wspięłam się na łóżko z mojej strony i przeszłam na jego. Usiadłam przed nim na piętach i owinęłam ręce wokół jego pasa. Położyłam mu głowę piersi i poczułam jak jego ręce mnie obejmują. Tak było lepiej. – Wiem... przepraszam. Czy tak trudno uwierzyć, że nie wiedziałam jak ci to

powiedzieć? Będę za tobą tęsknić. Tak jakby uzależniłam się od ciebie. Kto będzie mi mówił, że moje cycki są nieziemskie? – wymamrotałam w jego pierś, czując jak włoski łaskoczą mnie w nos. Wiedziałam, że się uśmiechnął, nawet bez patrzenia w górę. – Zajebiście Szalona Dziewczyna. Naprawdę wyjeżdżasz za dziewięć dni? – zapytał, jego dłonie gładziły skrawek skóry pomiędzy moim topem a spodniami do biegania. – Ta. – I jak długo cię nie będzie? – Nie wiem. Zależy jak zostanie przyjęte show. Powiedziałabym, że co najmniej dziesięć, dwanaście tygodni – odpowiedziałam, przyciskając twarz do jego skóry. Pachniał moim łóżkiem. Westchnął i przez chwilę nic nie mówił. W końcu pochylił się i pocałował czubek mojej głowy. – No dobrze, nie bądźmy drobiazgowi, to wspaniała wiadomość dla ciebie. Bardzo się cieszę z twojego powodu, Grace. Wiesz o tym, prawda? – zapytał poważnie, chwytając moją twarz w swoje dłonie. 144

tłum. galina09, korekta Vi

– Tak, wiem. Chociaż czas jest okropny. – Zgadzam się, czas jest wszystkim. Patrzyliśmy na siebie przez chwilę, aż w końcu przełamał ciszę. – No dobra, jeśli dobrze pamiętam, prosiłaś o prysznic? Mam wolny poranek i jestem gotowy ci w tym pomóc skoro tak nalegasz – uśmiechnął się, dając mi znać, że nasza mała burza minęła. – Tak, proszę. Baaardzo nalegam – powiedziałam, całując jego brzuch i podążając w dół wzdłuż ścieżynki jego włosków. Wsunął dłonie w moje włosy i ścisnął je mocno. Zaczęłam ciągnąć go na łóżko i musiał podeprzeć się ramionami bo walczyłam, by odpiąć guzik w jego spodniach. Rozsunęłam suwak i … No, dzień dobry panu. – Hej, dopiero co pościeliłem łóżko, a ty znowu je rozwalasz – narzekał. Spojrzałam na poduszki rzucone na chybił trafił, prześcieradło zwinięte po jednej stronie, kołdrę położoną do góry nogami i się uśmiechnęłam. – Kocham to, że się starasz, ale to co czyni cię ekspertem w związku z tym łóżkiem, nie ma nic wspólnego z jego ścieleniem. A teraz kładź się – drażniłam się. Usłyszałam jak mamrocze – To dlatego nie opłaca się ścielić łóżka. – Położył się na mnie całym ciężarem, a ja owinęłam wokół niego nogi. Minęła godzina zanim poszliśmy pod prysznic. A potem co najmniej kolejna, zanim spod niego wyszliśmy. *** Tego popołudnia powiedział mi, że nie ma właściwie żadnych planów do końca tygodnia oraz, jeśli to będzie w porządku, chciałby 'spędzić ze mną tyle czasu, ile to będzie tylko możliwe'. Kimże ja byłam, żeby z nim dyskutować? Więc się zaszyliśmy. Zamknęliśmy się w naszej bańce szalonego pożądania. Przeżyliśmy to, co zazwyczaj przeżywa się podczas pierwszych dwudziestu randek, w ciągu czterech dni. Jedliśmy FatBurgery82 na lunch niemal każdego dnia; uwielbiał je. Zmusiłam go do biegania ze mną po Griffith Park, ale tylko dwa razy. Za pierwszym razem miał problemy, 82

https://encrypted-tbn2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRrpSYQgYqBQpU6HnwM_kFQ_pten87YDmJsnQfIvDKP_ErllAe

145

tłum. galina09, korekta Vi

żeby za mną nadążyć, ale za to za drugim... powiedzmy, że bawiliśmy się w Georga Michaela za drzewami. Jeździliśmy wzdłuż PCH. On prowadził, a ja siedziałam zrelaksowana, obserwując go noszącego okulary przeciwsłoneczne i wyglądającego sexy jak diabli. Słuchaliśmy muzyki, zmieniając co rusz iPody i wybierając nasze ulubione kawałki. Godzinami oglądaliśmy DVD. Obejrzeliśmy The Office – wersje brytyjską i amerykańską, Flight of the Conchord i spędziliśmy całe popołudnie oglądając maraton z Coreyem: Straconych chłopców, Prawo jazdy i Stań przy mnie. Spędziliśmy poranek w moim nowy domu, pomagając ustawić meble. Nie mogłam uwierzyć w to, jak piękny się stał, a ja nawet nie miałam szansy, by się nim nacieszyć. Godzinami rozmawialiśmy. Opowiedziałam mu wszystko o tym nowym show i o tym jak się nim denerwowałam. On z kolei wyznał mi, że zaczyna się niepokoić wrzawą, jaką wywołuje Time, i tym, że będą go nachodzić szalone małolaty jak innych aktorów w jego wieku. Niewiele spaliśmy w nocy, ale każdego popołudnia zapadaliśmy w drzemki. Tuliliśmy się w łóżku, zazwyczaj miałam na sobie jedną z jego koszulek. Tak mnie wolał, jeśli nie mógł mieć mnie nagiej. Zawsze zaczynało się ode mnie leżącej na plecach i Jacka przytulającego policzek do moich piersi. Drapałam jego głowę, a on zataczał maleńkie kółka na moim ramieniu. Oddech stawał mu się coraz cięższy – nauczyłam się rozpoznawać jego wzór zasypiania. Tuż przed tym zanim zasnął odwracałam się na bok, a on wtulał się we mnie, przytulając mnie mocno do swojej klatki piersiowej, ręce wsuwał pod koszulkę i chwytał mnie za pierś. Zostawaliśmy w domu i gotowałam dla nas każdego wieczora. Holly zazwyczaj dołączała do nas, a potem uciekała do siebie, kiedy Jack zmywał. Uważał, że powinien robić chociaż to skoro ja gotowałam, więc mu na to pozwalałam. Odkryłam, że mogę patrzeć na niego robiącego cokolwiek i być szczęśliwą. Po kolacji zwykle chodziliśmy popływać, więc trzymał butelkę wina przy basenie, żebyśmy mogli je popijać w przerwie zabawy. Czasami, jeśli miałam szczęście, robił nam krótką chłodną kąpiel. Śpiewaliśmy piosenki jakbyśmy byli na jakimś pieprzonym obozie. Namówiłam go w końcu, żeby zagrał dla mnie na gitarze i okazał się niesamowity. Czułam się cudownie patrząc na jego palce przesuwające się po strunach gitary z taką samą delikatnością i uwagą, 146

tłum. galina09, korekta Vi

jaką poświęcał mnie. A jego głos? Był słodki i szorstki jednocześnie. Odrobinę ckliwy, gruby i cudowny. Był naprawdę utalentowany i miał hipnotyzujący wokal. Grał swoje ulubione piosenki, ale też kilka tych, które sam napisał. Specjalnie grał utwory, które znałam byśmy śpiewali razem. Byliśmy zajebiście kiczowaci. I to było miłe. Brzdąkał z roztargnieniem patrząc na mnie szykującą się rano, a kiedy ścieliłam łóżko (przejęłam z powrotem ten obowiązek) tworzył dla mnie moją własną playlistę, jego gra odzwierciedlała moje ruchy. Kiedy uważał, że powinnam ruszać się szybciej, grał szybciej 83. Wciąż się całowaliśmy. Mogliśmy to robić godzinami. Nieważne, czy byliśmy przy stole, pod prysznicem (który zawsze braliśmy razem), w hallu, na kanapie, całowaliśmy się. Powoli i słodko, wściekle i gorączkowo, z pożądaniem i potrzebą, całowaliśmy się. Dotykaliśmy się. Nie byliśmy w stanie utrzymać rąk przy sobie. Nieważne, czy to było tylko trzymanie się za ręce w jacuzzi, czy jego ręka na moim udzie kiedy jechaliśmy samochodem, bez ustanku byliśmy w kontakcie. Zawsze trzymał rękę na moim krzyżu, gdy gdzieś szliśmy. Owijałam wokół niego nogi kiedy oglądaliśmy film, a on trącał moją dłoń jak kot, póki nie zaczynałam drapać jego głowy. Wciąż się dotykaliśmy. Praktycznie nie było takiej części jego ciała, którą pozostawiłabym niezbadaną, zresztą tak samo było z nim i z moim ciałem. Prawie cały czas się bawiliśmy. Każdego dnia odnawiał moje Oznaczenie Hamiltona, nie pozwalał mu wyblaknąć. Jego widok powodował przyspieszenie mojego pulsu i tak dobrze odczytywaliśmy potrzeby tej drugiej strony, że stawało się niemal nieistotne, że mieliśmy naprawdę... uprawiać seks. Potrzebowałam tego. I wiedziałam, że on też. To była tylko kwestia czasu. Ale oboje zdawaliśmy się wiedzieć, że chcieliśmy poczekać, żeby to było... (dziś wieczorem w bardzo specjalnym odcinku Grace i Jacka)... niezwykłe. Chciałam, żeby

to było niezwykłe.

Ponieważ gdzieś tam, poza tymi wszystkimi uniesieniami, super przyśpieszeniem i całym naszym szalonym światem, ruszaliśmy dalej niż to początkowo zakładaliśmy. Odkryłam, że byłam w nim kompletnie i całkowicie zakochana. To było tak dobre, że niemal bolało. To było całkowicie popieprzone. *** Którejś później nocy, czwartego dnia Zamknięcia Jacka i Grace, leżeliśmy w łóżku 83

Niczym bębniarz na statku niewolników :/ Faceci...

147

tłum. galina09, korekta Vi

oglądając Nic nie mów. Oglądaliśmy scenę, w której Lloyd gra dla niej piosenkę pod oknem. Westchnęłam głęboko czując palce Jacka we włosach. – O matko, nie mów że ty też – zaśmiał się. – Co? Co ja też? – zapytałam, klepiąc go w kolano. – Ty... wszystkie dziewczyny, kochacie tę scenę. Wszystkie chcecie chłopca z radiem za oknem – drażnił mnie, całując w czoło kiedy w końcu rozplątał moje włosy. – To nieprawda. To znaczy, uwielbiam tę scenę, jest historyczna. I kocham tę piosenkę... mój Boże, uwielbiam ją. Ale nie potrzebuję żadnych Wielkich Gestów. – Wielkich Gestów? – Ta, no wiesz, bieg przez peron, by wręczyć jej kwiaty zanim odjedzie. Padanie na kolana w pokoju pełnym jej przyjaciół, aby się oświadczyć i ją odzyskać. Mówienie, że ją kocha przed stadionem pełnym ludzi, bo nigdy nie miał jaj, żeby powiedzieć jej to osobiście. Nie chcę tego. Nie chcę całej tej ckliwości. Małe rzeczy, codzienne wybory. To jest miłość – skubałam nitkę wystającą z koca. Byłam najbliżej tego, by wyznać mu co naprawdę czuję. – Mówię ci, jeśli ktokolwiek kiedykolwiek zagrałby mi piosenkę Petera Gabriela pod oknem, z pewnością bym je zamknęła – zakończyłam, odwracając się, żeby na niego spojrzeć. – Hmm, jesteś interesująca, Grace Sheridan. Już kiedy myślałem, że cię rozgryzłem... – Aaa, nigdy mnie nie rozgryziesz. Mam tu niezły bajzel. Daj sobie spokój, Hamilton, daj spokój. – Więc, żadnej ckliwości, co? – zapytał. – No wiesz, odrobina jest wskazana; każda dziewczyna potrzebuję trochę ckliwości. Mam w sobie romantyczne jądro. – He he, powiedziałaś jądro – powiedział śmiertelnie poważnie. – O kurczę... – zaśmiałam się, układając się przy nim i wracając do oglądania film. Przez chwilę patrzyliśmy w ciszy. W końcu odezwał się – Grace, czy miałabyś coś przeciwko, żebyśmy to wyłączyli? – Kurwa, nie. Czekałam aż to powiesz – zawołałam rzucając się na niego. Zaskoczony zaśmiał się w moje usta, ale szybko przełączył się na tryb seks, którego tak bardzo potrzebowałam. Byliśmy już gotowi do spania, więc miał na sobie tylko te swoje zajebiście seksowne 148

tłum. galina09, korekta Vi

obcisłe bokserki, które powodowały, że drżałam jak jakaś małolata za każdym razem, kiedy widziałam go w nich przechodzącego przez pokój. Zaczął rozpinać moją koszulkę, gdy popchnęłam go na łóżko. Powoli przerzuciłam nad nim nogę i usiadłam na nim. Ledwo go dotknęłam, kiedy jego dłonie szorstko złapały moje biodra. – A, a, a, powoli kochanie – drażniłam, zaczęłam rozpinać moją koszulę. Przesunęłam się niżej na biodra, czując jego twardość przez cienki materiał bokserek. Syknęłam czując go na swojej skórze i rozkoszowałam się myślą, jak by to było mieć go w sobie. Powoli, z rozmysłem rozbujałam swoje biodra patrząc jak zmienia się wyraz jego twarzy. Odpięłam ostatni guzik i rozsunęłam poły koszuli. Byłam naga i nie mógł odwrócić ode mnie wzroku. Oderwał dłonie od moich bioder i przesunął je na piersi. Jęknęłam, kiedy poczułam jak delikatnie roluje moje sutki pomiędzy swoimi utalentowanymi palcami. Szarpnął i załkałam z przyjemności. Patrzył dziko na mnie, górującą nad nim i ocierającą się o niego, czując niesamowite tarcie, które tworzyliśmy. – Ja pierdolę, Grace. To jest cudowne – jęknął, jego oczy stały się jeszcze bardziej dzikie, a twarz przybrała niemal zwierzęcy wyraz. Pchnęłam go w sposób, na który wiedziałam, że tylko ja mogę sobie pozwolić. Pochyliłam się nad nim, przyciskając swoje ciało do jego. Spojrzałam mu w oczy i powiedziałam – Cudownie to byłoby poczuć twój język. Na. Całym. Moim. Ciele – wypunktowałam każde słowo, mocno ocierając się o niego. Twardy. Pan Hamilton. Zmrużył oczy i wydobył niski warkot z głębi gardła. Uniósł mnie płynnym ruchem i nagle znalazłam się na plecach, z kolanami przy jego twarzy. Chwycił moje biodra i przyciągnął mocno do swoich ust. Wysunął język i mnie polizał. Mocno. Ostro wciągnęłam powietrze, rzucając biodrami, gdy próbował mnie unieruchomić. – Nie – ostrzegł, z twardym spojrzeniem, którym mnie obrzucił. Znów mnie polizał. Mocniej. Ruszyłam biodrami, pragnąc tarcia, a on znów warknął. Szorstko przycisnął mnie ponownie i zaczął szybko i brutalnie poruszać językiem. Zamknął na mnie usta, ssąc chciwie. 149

tłum. galina09, korekta Vi

Byłam mokra we wszystkie możliwe sposoby. Doszłam szybko i mocno na jego ustach i języku. Zanim w ogóle doszłam do siebie, jego zęby... o mój Boże, jego zęby drażniły mnie. Znów wziął mnie w usta, z wargami przyciśniętymi mocno do mojego ciała, jego zęby skubały, a język rzucał się po mnie. Uczucie było zupełnie inne niż to,co kiedykolwiek przeżyłam. I wtedy jęknął. Przez moje ciało przebiegły wibracje. Rzucając biodrami wciąż krzyczałam jego imię. Zatopił ręce w moje biodra, przyciskając mnie, nie pozwalając mi uciec. Krzyczałam bez słów, kiedy seria orgazmów przeszywała moje ciało powodując, że drżałam jak szalona. Jęczał pode mną, jego ton stał się gardłowy, a wyraz twarzy zażarty gdy patrzył jak dochodzę. Nie skończył ze mną jeszcze. Rzucił się na mnie ponownie, rozsuwając moje kolana niemal niedbale. Jego oczy płonęły, kiedy przeciągnął palcami od moich ust, wzdłuż mojego ciała, pomiędzy piersiami i niżej. Drażnił mnie przez chwilę, przyglądając się mojej twarzy, gdy stawałam się coraz to bardziej sfrustrowana jego wirującymi opuszkami. Tuż przed tym, zanim zaczęłam rwać sobie włosy z głowy, wetknął głęboko we mnie dwa palce. Wygięłam plecy, a biodra zaczęły żyć własnym życiem pod jego dotykiem. To było to, czego potrzebowałam. Musiałam poczuć go wewnątrz. Ponownie znalazł mój punkt J i głaskał go z uwagą, podczas gdy drugą ręką mnie dociskał. Przysunął twarz do mojej i pocałował mnie, wsysając moją dolną wargę do swoich ust. Nacisk i ciągnięcie, miękkość i twardość, słodycz i sól, to było zbyt wiele i ponownie eksplodowałam, krzycząc jego imię raz za razem i powodując jego uśmiech. Otworzyłam oczy i zobaczyłam, że klęczy nade mną. Podniosłam się, siadając na piętach i szarpnęłam szybko jego bokserki. Wciąż kręciło mi się z głowie od intensywnych orgazmów, które dał mi ten facet, ale nie mogłam skupić się na niczym innym niż to, co miałam przed oczami. Ogromny, twardy, nabrzmiały i doskonały. Położyłam jedną dłoń na nim, a drugą na sobie i parzyłam mu w twarz, kiedy pieściłam nas oboje. Chciałam dojść razem z nim. Spojrzał w dół na moją dłoń zaciśniętą na nim, a potem na drugą pracującą nad moją cipką. Zamieniłam ręce i moja wilgoć otoczyła go sprawiając, że jęknął kiedy dawałam mu przyjemność. Czułam, że znów jestem blisko, więc zwolniłam chcąc poczekać na niego. 150

tłum. galina09, korekta Vi

– Dojdź ze mną, Jack – wydyszałam, niemal łkając z powodu tortury patrzenia na jego piękną twarz, kiedy zbliżał się do orgazmu. Zarzucił mi ręce na szyję i złączył swoje palce. Przechyliłam na bok głowę, kładąc ją na jego przedramieniu, całując każdy skrawek jego skóry, który mogłam dosięgnąć. Zamknął oczy, wyszeptał moje imię i doszedł... razem ze mną. Przepięknie. Jakiś czas później leżeliśmy przytuleni tak blisko, jak to tylko było możliwe, z rękoma i nogami owiniętymi wokół siebie, skóra przy skórze. Przebiegałam paznokciami jego włosy kiedy zasypiał. Pocałowałam miękko jego powieki, czubek nosa i w końcu usta. Kochałam go. Ot tak, po prostu. *** Kiedy obudziłam się rano, nie było go. Na poduszce, gdzie zazwyczaj leżała jego boska głowa, znajdował się kawałek papieru.

Grace, mam dziś zdjęcia. Powinienem być ok. trzeciej. Wyjdziemy na obiad? Ostatnia noc była... brak mi słów. Jack Była tam jeszcze mała strzałka, wskazująca, że powinnam odwrócić kartkę. Znalazłam tam jeszcze jedną linijkę.

Zostawiam cię z odrobinką ckliwości: ckliwość. Śmiałam się przez łzy.

151

tłum. galina09, korekta Vi

Rozdział 18 Spędziłam poranek sprzątając. Jack miał zdjęcia, więc skorzystałam z okazji do ogarnięcia rzeczy, które zostawiałam za sobą kiedy się zaszyliśmy. Zajęłam się projektem, który kończyłam. Mogłam robić mniejsze projekty w Nowym Jorku, ale z wynagrodzeniem które dostanę, mogłam równie dobrze je sobie odpuścić. Miałam w końcu być w stanie się utrzymać z pracy aktorki, po raz pierwszy w życiu, i musiałam się niemal uszczypnąć, żeby w to uwierzyć. Zaczęłam się również pakować, decydując co powinnam wysłać do Nowego Jorku, a co do mojego nowego domu. Cholera. Wciąż miałam tyle do zrobienia, a zostało mi tak mało czasu. Zaczynałam odrobinę panikować. Powinnam wypisać się z lekcji emisji głosu, na które dopiero co się zapisałam. Musiałam zmienić adres subskrypcji Marthy Stewart na Nowy Jork. Cholera, nie wiedziałam nawet gdzie będę mieszkać. Musiałam iść na zakupy. Skończył mi się dezodorant i potrzebowałam pasków sera. I, jak obiecałam Brytyjczykowi, miałam dostarczyć pieprzonych Chex Mix. Musiałam... musiałam... Spokój, Grace... Musiałam zrobić pranie. Złapałam kosz na brudy i usiadłam na podłodze robiąc kupki wokół siebie, biorąc kilka oczyszczających oddechów. Kiedy sortowałam ubrania zauważyłam, że Jack wrzucił kilka t-shirtów do mojego kosza na brudy. Miałam robić mu pranie? Uśmiechnęłam się do siebie myśląc o nim, wrzucającym po kryjomu te koszulki do kosza. Prawdopodobnie uśmiechał się pod nosem, gdy to robił i myślał, że pewnie później mu to wypomnę. Wyglądał słodko kiedy uśmiechał się pod nosem. Przycisnęłam każdą jego koszulkę do twarzy wdychając jego zapach. Rozejrzałam się po moim pokoju, gdzie spędziliśmy tyle czasu w ciągu ostatnich kilku dni. Jego gitara. Zabłąkane tosty Melba. Jego jeansy przerzucone przez moje krzesło. DVD z Felicity; był naprawdę słodki pobłażając mojemu fetyszowi Bena Covingtona84. Jego głupia baseballówka, której, muszę mu przyznać, nie nosił w mojej obecności. Podniosłam ją. Zapatrzyłam się na nią myśląc, jak słodko wyglądał uśmiechając się cały 84

Postać grana przez Scotta Speedmana.

152

tłum. galina09, korekta Vi

czas, kiedy ją ściągałam i zatapiałam palce w jego lokach. Dlaczego ta czapka jest mokra? Płakałam. Duże, olbrzymie łzy spływały po mojej twarzy. Byłam bardziej niż szczęśliwa przeprowadzając się do Nowego Jorku, ale byłam też tak bardzo smutna, ponieważ go zostawiałam. Miałam wielki bałagan w głowie z tego powodu... naprawdę wielki. Jak to się stało, że zdążyłam już zabrnąć w to tak głęboko? Telefon przerwał moje dołowanie się. To była Holly. – Cześć Dupku – powiedziałam, połykając ostatnie łzy. – Co się stało? – Nic, czemu pytasz? – Masz ten ośli głos, dlatego. – Ośli głos? – Tak, kiedy płaczesz brzmisz jak Kłapouchy. Zaśmiałam się głośno; uwielbiałam ją. – Przyjedź do mnie na kawę – powiedziała. – Nie masz co robić, Holly? – Eee, wszyscy Scjentolodzy są na wakacjach. Mam spokojny tydzień. *** Obserwowała mnie, gdy wjeżdżałam na parking Starbucksa, machając do mnie kiedy szukałam miejsca. Parkując zobaczyłam dwóch facetów przyglądających mi się i uśmiechnęłam się. Wiąż nie mogłam przyzwyczaić się, że wzbudzałam zainteresowanie w mężczyznach. Nawet jeśli schudniesz, zawsze pozostaniesz gruba we własnej głowie. Chociaż wiedziałam, że ostatnio promienieję. To musiała być wina nieprzerwanych orgazmów. Zawsze dobrze wpływały na cerę. Podeszłam do stolika na zewnątrz, który zajmowała Holly i uśmiechnęłam się gdy zauważyłam, że zamówiła i dla mnie. – Hej Lamusie, dzięki że za mnie zamówiłaś – powiedziałam, całując ją w policzek i opadając na krzesło naprzeciwko niej. – Cóż, czułam że przyda ci się kofeina. Podziwiasz widoki? Ostatnio za dużo czasu 153

tłum. galina09, korekta Vi

spędzasz leżąc, więc uważaj. – Kto powiedział, że tylko leżąc? – moja twarz rozpogodziła się na myśl o nim, leżącym, stojącym czy w każdej innej pozycji. – Ach tak... Dziwka – wyszeptała, śmiejąc się ze mnie, kiedy siorbnęłam moją kawę. – Holly, muszę cię uprzedzić, że jeżeli dalej będzie tak jak jest, to lepiej kup sobie zatyczki do uszu, bo kiedy w końcu to zrobimy... – Co? Czekaj... nie przeleciał cię jeszcze? – zapytała, a raczej wykrzyczała sprawiając, że wiele zaciekawionych twarzy obróciło się w naszą stronę. Moje oblicze przybrało kolor moich włosów i rozejrzałam się przepraszająco. – Nie. Jezu. – Jak do diabła to jest możliwe? Co więcej, jak, do cholery, to jest możliwe? Wszystkie te krzyki, jęki i chrząkania, którymi mnie uraczyliście, nie mówiąc już o dziurze w ścianie za twoim wezgłowiem, to wszystko bez udziału... – ...kutasa, wiem. Bez udziału kutasa – dokończyłam jej zdanie, ukrywając twarz w dłoniach. Spojrzałam na nią z zaciekawieniem. – Za moim wezgłowiem jest dziura? – uśmiechnęłam się na tę myśl. – Tak, zauważyłam tynk na podłodze w mojej szafie, więc weszłam do ciebie i ją

zauważyłam. Będzie załatana w przyszłym tygodniu. Chociaż muszę przyznać, że pan Hamilton zyskał mój szacunek. Wszystkie te wrzaski bez penetracji, żadnego bzykanka? – krzyknęła, z szeroko otwartymi oczami. – Więc, kiedy nastąpi ta niezapomniana chwila? – zapytała, podziwiając fakt, że nic się jeszcze nie wydarzyło. – Nie wiem. Chciałam zaczekać... ale teraz wyjeżdżam za mniej niż tydzień... ja... nie wiem. – Chciałaś poczekać? Chwyć byka za rogi, kobieto. Dosłownie. Chwyć. Byka. Za. Rogi! – wrzasnęła. – Cholera, Holly. Wiem. To nie tak, że tego nie chcę. Po prostu chcę, żeby to było coś niezwykłego, OK! – wtopiłam się w krzesło wyglądając żałośnie. – Kim

ty

jesteś?

Nastolatką?

Grace,

każdej

nocy

masz

w

łóżku

dwudziestoczteroletniego faceta i nie wpuściłaś go jeszcze? Faceta, tak przy okazji, o którym kobiety w całym kraju marzą, by przerżnął je na wylot? – Wierz mi na słowo, wpuszczę go! I dzięki za przypomnienie mi o tych wszystkich

154

tłum. galina09, korekta Vi

kobietach. Będzie fantastycznie wyobrażać je sobie, gdy będę spacerować po Manhattanie. Czy możemy, proszę, porozmawiać o czym innym? – błagałam o zmianę tematu. – Tak. Dlaczego wcześniej płakałaś? – zapytała, zmieniając szybko temat. Skrzywiłam się i wzięłam długiego łyka mojej mrożonej kawy. – Nie wiem. Ostatni tydzień był szalony i tyle myśli kłębi się w mojej głowie. Jestem naprawdę szczęśliwa z powodu tego show, i sama wiesz, że zawsze chciałam mieszkać w Nowym Jorku, nawet tymczasowo. Ale mój dom, wyjeżdżam w momencie, kiedy miałam się właśnie wprowadzić! – I? – naciskała. – I wycofuję się z przedstawiania. Czuję się z tym strasznie. – I? – I będę za tobą tęsknić, oczywiście... jesteś dla mnie jak martini, Jędzo – powiedziałam z ciepłym błyskiem w oku. – I? – uśmiechnęła się delikatnie. – O Boże, i nie chcę zostawiać mojego Brytolka... to znaczy, no wiesz, naprawdę nie chcę – westchnęłam ciężko, podniosłam ręce i przeczesałam nimi włosy. – A dzieje się tak, bo... – spytała po raz ostatni. Milczałam przygryzając wargę. Wtem na mojej twarzy wykwitł uśmiech. – Bo nie miałam jeszcze w sobie jego fiuta? – zapytałam błyskotliwie. Nie mogła powstrzymać śmiechu, kiedy w końcu dała mi spokój. – Słuchaj, czy chcesz to powiedzieć na głos czy też nie, to oczywiste, Grace. I dla każdego kto ma oczy oczywiste jest, że on czuje to samo. Bezmyślnie bawiłam się portfelem, to był mój sposób na powiedzenie jej, że rozmowa skończona. – Ostatnia rzecz, jeśli mogę? – Tak? – zapytałam ostrożnie, spoglądając na nią zza okularów. – Jeśli nie chcesz powiedzieć mnie, powiedz przynajmniej jemu. No wiesz, powinnaś – zakończyła popijając swoją kawę. – Rozważam wszystkie opcje – odpowiedziałam. Przez chwilę byłyśmy cicho. – Więc na poważnie, to wszystko tylko za pomocą jego dłoni? – zapytała ponownie. 155

tłum. galina09, korekta Vi

Uśmiechnęłam się dumnie. – I palców. I ust. I... – Przestań, bo się zarumienię. Rozpłynęłyśmy się w chichotach, ku uciesze wszystkich, którzy pili kawę w Starbucksie przy La Cienega85 tego popołudnia. *** Po kawie z Holly wróciłam do domu. Dostałam wiadomość od Jacka à propos dzisiejszej kolacji:

Gracie, po zdjęciach idę na kawę z przyjacielem, a potem pojadę na chwilę do siebie. Kolacja aktualna? Załóż coś sexy, nie żeby to kiedykolwiek było dla ciebie problemem. George Jego sms wywołał u mnie uśmiech, ale poczułam się też trochę smutna. Czy przyjaciel, z którym spotyka się na kawie to Marcia? Powinnaś przestać mówić to w ten sposób... Wiem, wiem. Poszłam na górę, wzięłam mojego iPoda i usiadłam na tarasie. Chciałam wchłonąć w siebie tyle kalifornijskiej pogody, ile tylko mogłam, chociaż jesień w Nowym Jorku była naprawdę piękna. Usadowiłam się na leżaku i oddychałam w słońcu. Mówi się, że w L.A. jest mnóstwo smogu, i tak jest, ale są części w Południowej Kalifornii, które po prostu pachną najlepiej na świecie. Czułam zapach słońca, trawy, pomarańczy i plastrów miodu. Było już popołudnie i kąpałam się w ciepłych promieniach słońca. Czułam się nimi owinięta jak kocem. Kochałam L.A. Będę za nim tęsknić. Przysypiałam, a kiedy w końcu zdjęłam słuchawki z uszu zorientowałam się, że słońce jest już nisko na niebie. Było później niż myślałam. Przeciągnęłam się jak kot i usłyszałam, że Jack podjeżdża pod dom, dźwięk silnika jego samochodu był nie do pomylenia. Zawołał mnie, gdy wszedł do kuchni. – Tutaj, George! – odpowiedziałam mu, podskakując w miejscu, nie mogąc się doczekać, by go w końcu zobaczyć. Wyszedł zza rogu. Wow. 85

Ulica w L.A.

156

tłum. galina09, korekta Vi

Był ubrany na wyjście. Biała koszula na guziki, czarna marynarka i spodnie. Był świeżo ogolony, mój ulubiony kilkudniowy zarost zniknął. Uśmiechnął się tym swoim super sexy uśmiechem i podszedł do mnie. – Cześć – powiedział, kładąc ręce na podłokietnikach mojego krzesła. Pochylił się niżej. – Cześć tobie – odpowiedziałam, nieco odurzona jego widokiem. Pochylił się powoli by mnie pocałować. Zawahał się tuż przed dotknięciem moich ust. Był tak blisko, że czułam energię przeskakującą pomiędzy nami, ale mimo to wciąż trzymał swoje usta z dala ode mnie. Wszystko co słyszałam to jego oddech... mój się zatrzymał. Nigdy nie będę miała dość całowania tego mężczyzny. Odsunął się, kiedy go chwyciłam i wysunęłam ku niemu język. Zaśmiał się. – Grace, szykuj się na kolację. – Kolacja-sracja, zostańmy w... – wymruczałam, rozsuwając nogi i próbując go pomiędzy nie wciągnąć . – A, a. Zabieram cię na kolację – zbeształ mnie, próbując pozostać poza zasięgiem moich rąk i nóg, choć ja z całej siły próbowałam złapać go w sidła. – Dlaczego nie miałbyś pominąć kolacji i mnie wziąć – wyszeptałam gorączkowo do jego ucha. Moja dzisiejsza rozmowa z Holly sprawiła, że zaczęłam kwestionować tą całą rzecz z 'niezwykłością'. Zauważyłam wahanie w jego oczach, gdy na mnie patrzył rozważając opcje. Nęcąc go umieściłam dłonie tuż nad bardzo zauważalnym wybrzuszeniem w jego spodniach. Ja ścisnęłam. On jęknął. Wygram tę bitwę. Poddał się, podnosząc mnie z leżaka, wsuwając ręce na moją talię i przyciskając do swojej piersi. Uniósł mnie i z ustami mocno ugniatającymi moje, zaczął mnie nieść w stronę domu i schodów na górę. Otoczyłam ramionami jego szyję. Trzymał mnie przy sobie jakbym tańczyła stojąc na jego stopach – tyle że moje stopy ledwo sięgały jego kolan. Uwielbiałam to, że był taki wysoki. Patrzyliśmy sobie w oczy. Nic nie mówiliśmy. Oboje wiedzieliśmy do czego to zmierza. Tak, zróbmy już to... – Hej Popaprańcy, jestem! 157

tłum. galina09, korekta Vi

Zamarł na schodach, moje nogi zadyndały jak u wisielca. Zamknął oczy z frustracją, a ja westchnęłam w jego ramię. – Holly – powiedzieliśmy w tym samym czasie. Postawił mnie na stopniu całując w czoło. – Kolacja? – zapytał ze znużeniem. – Daj mi dwadzieścia minut – jęknęłam, dając mu buziaka i wbiegając po schodach. Klepnął mnie w tyłek, pisnęłam uciekając do swojego pokoju. Dwadzieścia dwie minuty później weszłam do kuchni witana gwizdami przez Jacka i Holly. Najwyraźniej dobrze wybrałam. Miałam na sobie rozkloszowaną sukienkę w kolorze głębokiej zieleni, na cienkich ramiączkach i z szerokim pasem. Dekolt był obniżony na tyle, że wyglądał seksownie, ale nie zdzirowato. Rozpuściłam włosy. Szczęśliwie pozwoliłam im samoistnie wyschnąć tego ranka, więc moje naturalne loki leniwie opadały na plecy, dokładnie tak, jak to lubił Jack. Uzupełniłam to wszystko złotymi szpilkami i mnóstwem balsamu z brokatem. I moje cycuszki zdecydowanie błyszczały. Czułam się piękna i sposób w jaki Jack spoglądał na mnie z otwartą buzią mówił mi, że jest dobrze. Zieleń mojej sukienki idealnie pasowała do jego oczu. Nie zdawałam sobie z tego sprawy, póki go nie zobaczyłam, z tym pałającym wzrokiem. – Grace, wow, jesteś... – wyjąkał niskim głosem. – Już, już, bądź miły – drażniłam go, oczekując w napięciu na to co powie. – Nielegalnie piękna – dokończył, odsuwając moje włosy, by złożyć miękki pocałunek w miejscu, gdzie szyja styka się ze szczęką. Moje palce u nóg, ze świeżo wymalowanymi paznokciami, podkurczyły się. Dosłownie zachwiałam się na obcasach od jednego dotknięcia jego ust. – Ekhem – usłyszałam Holly, co sprowadziło mnie z powrotem na ziemię, aczkolwiek ledwo ledwo, skoro Jack delikatnie całował mnie od szyi aż do obojczyka. Jasna Anielka... Dziś wieczorem zdecydowanie czuł nastrój. – Kochani, chwilka dla mnie? – zapytała, rzucając winogronem i trafiając go w usta.

– Hej Zdziro, odwal się od mojego Johnny Bite Down. Skopię ci tyłek – rzekłam, biorąc owoc i wsuwając go do ust. Jack zachichotał i oboje odwróciliśmy się do Holly. – Odwalić się od, czekaj, Johnny'ego Bite Down? Dobra, zapomnij, nie chcę wiedzieć.

158

tłum. galina09, korekta Vi

To co chcę wiedzieć to to, jak to wyjaśnicie? – zapytała poważnym tonem. Odwróciliśmy się w jej stronę i zobaczyliśmy otwarty laptop. Zaciekawiona podeszłam do niej i zerknęłam zza jej ramienia. Jack został na miejscu. TMZ umieściło zdjęcie naszej dwójki z Yamashiro's, ze mną całującą go w szyję, dokładnie w ten sam sposób w jaki on przed chwilą pocałował mnie. Nie dało się błędnie odczytać intymności bijącej z tego zdjęcia, zwłaszcza biorąc pod uwagę sposób, w jaki trzymał moją dłoń. Wyraz jego twarzy, kiedy go całowałam, zdecydowanie mówił, iż coś nas łączyło. Nagłówek brzmiał:

Nowa gwiazda, Jack Hamilton, zjadł kolację w lokalu w L.A. z niezidentyfikowaną rudowłosą. Było też inne nasze zdjęcie w FatBurgerze. Nawet nie zdawałam sobie sprawy, że był tam ktoś z aparatem.

Ciacho z Time'a i tajemnicza rudowłosa. Na końcu było zdjęcie nas, znów trzymających się za ręce, wychodzących z Whole Foods86. On się śmiał, a ja spoglądałam na niego z uwielbieniem. Tym razem napisali cały akapit.

Brytyjski powód przyspieszonego bicia serca, Jack Hamilton, jest fotografowany w całym Los Angeles z tajemniczą dziewczyną. Czy ten Brytyjski Chłopiec został trafiony strzałą Amora? Czy może kocica87 zatopiła pazury w tym bardzo samotnym facecie? Poczułam łzy napływające do oczu, kiedy czytałam ostatnie zdanie. Kocica. Co do cholery ja sobie myślałam umawiając się z tyle młodszym facetem? Co do cholery on sobie wyobrażał uganiając się za moim antycznym tyłkiem? Co do cholery myśleli sobie wszyscy inni patrząc na nas razem? Kocica. A najgorsze jest to, że technicznie rzecz biorąc, nie byłam nawet na tyle stara by być kocicą. Zauważyłam, że Jack wciąż nie podszedł by obejrzeć zdjęcia. Otrząsnęłam się, uśmiechając się mimo wszystko. – Hej, powinieneś to zobaczyć Hamilton! Wyglądasz wspaniale, chociaż tej rudej obok ciebie przydałby się krem przeciwzmarszczkowy... jej szyja wygląda jak u indyka! – zmusiłam się do śmiechu, piorunując wzrokiem zbolałe spojrzenie Holly. 86 87

Market z organiczną żywnością Cougar - slangowe określenie kobiety (30, 40-letniej) spotykającej się w celach seksualnych z młodszymi facetami. Raczej niepochlebne określenie, jeżeli o mnie chodzi :/ ~Ola Ciekawe, jak nazywają dziadków z laskami młodszymi o 60 lat;/~Vi (Miliarder :P O.)

159

tłum. galina09, korekta Vi

– Widziałem je – powiedział miękko. – I Grace, jesteś szalona. Uważam, że pięknie wyszłaś na tych zdjęciach. – Cóż, ta część z szaleństwem z pewnością jest prawdziwa. Kocica, co? Niegrzeczny z ciebie chłopiec – zażartowałam, przełykając głośno gulę w moim gardle, która rosła coraz bardziej. Podszedł do mnie i wziął mnie za ręce. – Przestań – powiedział, muskając mój nos swoim i przyciskając moje dłonie do swojej piersi. Zamrugałam z furią powstrzymując łzy, odchylając głowę, by móc na niego spojrzeć. Usłyszałam jak Holly coś pisze na klawiaturze. – Więc, jest coś jeszcze, co powinnam zobaczyć? Ashton i Demi stwarzali jakieś pozory w tym tygodniu – zapytałam, odwracając się od niego i podchodząc z powrotem do Holly. Usłyszałam Jacka zrzędzącego za mną. Odzyskiwałam kontrolę. Zduszę to w zarodku. – Nie, to wszystko – powiedziała zamykając komputer. – Słuchajcie, nikt nie cieszy się bardziej z tego całego wariactwa między wami niż ja. Szczerze, myślę że to wspaniałe. A nawet całkiem zajebiście fantastyczne. – Holly, słuchaj, wiem że... – zaczęłam, ale mnie powstrzymała. – Jak mówiłam. Ale muszę teraz zabawić się w manipulującego managera i powiedzieć, że dać się sfotografować w ten sposób, wszędzie, to nie najlepszy pomysł – powiedziała cicho, z wyrazem bólu na twarzy. Spojrzała na mnie przepraszająco. Pokiwałam głową dając jej do zrozumienia, że to rozumiem. I rzeczywiście tak było. – Holly – zaczął Jack. – Nie zmienię swego życia prywatnego po to, by przypodobać się mediom i ludziom. Musimy to sobie od razu wyjaśnić – powiedział, podchodząc do mnie ponownie i otaczając rękoma moją talię. Instynktownie odchyliłam się w jego stronę, nie zdając sobie sprawy, że wyglądamy jakbyśmy występowali razem przeciwko wszystkim. Jednakże, zgadzałam się z Holly. – Wiecie co? Myślę, że powinniśmy iść na kolację i zająć się tym później – ucięłam, próbując wszystko załagodzić. Jack nie był zły, ale widziałam, że jego szczęka zaczyna się zaciskać. Poza tym, wyjeżdżałam za kilka dni. Wkrótce nie będziemy musieli się tym przejmować. Holly na nas spojrzała i westchnęła ciężko. – Jack, wiesz że uważam cię za świetnego faceta. I oczywiste jest, że kocham moją

160

tłum. galina09, korekta Vi

Dziewczynkę bardziej niż cokolwiek. Ale uwierz mi kiedy mówię, że to najgorszy czas w twojej karierze, by pokazywać że jesteś zajęty. To wszystko co mam wam dzisiaj do powiedzenia. Bawcie się dobrze – uśmiechnęła się, pocałowała Jacka w policzek i zwróciła się do mnie. – Do jasnej cholery, Grace, po prostu trzymaj ręce z daleka od niego w miejscach publicznych i będzie dobrze – zawołała, klepiąc mnie lekko po twarzy. – Nienawidzę cię, Pojebie – uśmiechnęłam się szyderczo. – Ja nienawidzę cię bardziej. Teraz zmykajcie – zachichotała wychodząc z kuchni, zostawiając mnie sam na sam z moim Brytolkiem. Po raz pierwszy zapanowała między nami niezręczna cisza. – Więc, powinniśmy iść? – zapytałam odzywając się pierwsza. Nie mogłam już znieść tej ciszy. – Tak, chodźmy – powiedział, uśmiechając się do mnie i biorąc mnie za rękę, kiedy wychodziliśmy. Zatrzymał się tuż przed drzwiami. – Z nami w porządku, Gracie? – zapytał zaniepokojony. Pogładziłam go po włosach, odprężył się pod moim dotykiem. Przesunęłam palcem po jego brwi, policzku i przycisnęłam go do jego ust. – W porządku, George, w porządku – odpowiedziałam, uśmiechając się do niego. Kłamczucha. To złamie mi serce.

161

tłum. galina09, korekta Vi

Rozdział 19 Podczas jazdy milczeliśmy, oboje zatopieni we własnych myślach. Nie chciałam, żeby wieczór był zdominowany przez naszą wcześniejszą rozmowę, ale gdy tylko zamykałam oczy, widziałam te zdjęcia i słowo KOCICA wyświetlające się pod moimi powiekami. Wiedziałam, że kwestia różnicy wieku w końcu do mnie wróci i ugryzie mnie w tyłek 88, ale miałam nadzieję, że nie stanie się to tak szybko i na oczach jego fanów. Zwykle nie czułam się staro; trzydzieści trzy lata to przecież nie starość, na Boga. Jednakże, jeśli randkujesz z dwudziestoczteroletnim obiektem westchnień nastolatek...

trzydzieści trzy lata to już

emerytura. Ale Boże, te zdjęcia, te zdjęcia! Jeśli pominąć następstwa... te zdjęcia były słodkie. Uchwyciły to, jacy byliśmy: szczęśliwi i zadowoleni, zabawni i świeży, Jack i Grace. Uwielbiałam te fotki, zwłaszcza to z FatBurgera. Staliśmy w kolejce czekając na zamówienie. Przycisnął mnie do siebie i oboje patrzyliśmy na menu. A jego dłoń leżała, cóż, na moim tyłku. Z miłością. Jak kiedy masz czternaście lat i idziesz do parku rozrywki, a twój chłopak kładzie ci rękę na pupie, gdy krążycie dookoła rozglądając się za łódką w tunelu miłości, gdzie możecie się poobmacywać w ciemności. To było słodkie. A zdjęcie nas wychodzących z WholeFoods? Cholera, oprawiłabym je i powiesiła na ścianie. Nasze ręce huśtały się między nami kiedy szliśmy do mojego samochodu, tuż po tym, jak zostaliśmy przyłapani przez kierownika na całowaniu się przy lodówkach. Uśmiechnęłam się przypominając sobie, co było przyczyną naszej wizyty przy mrożonkach. Potrzebowaliśmy kukurydzy. Na zdjęciu, niósł torby pełne jedzenia, które później ugotowałam na kolację, a ja odsuwałam mu włosy z twarzy wolną dłonią. Byliśmy zakręceni. To było to zdjęcie z podpisem KOCICA. Pieprzenie. Cóż, technicznie rzecz biorąc, jeszcze nie całkiem. Spojrzałam na niego, siedzącego za kierownicą, co stało się już regułą. Przeważnie to on prowadził, ja siedziałam, rozmawialiśmy i trzymaliśmy się za ręce albo bawił się moją nogą, próbując dostać się w górę uda. Zazwyczaj udawałam, że chcę go powstrzymać. Prawdę mówiąc, uwielbiałam to, że nie mógł utrzymać rąk z dala ode mnie. Ale tym razem 88

Wnerwia mnie! Toż to TYLKO 9 lat, nie 90, 40, czy 20!!! Walcz kobieto o równouprawnienie! Faceci mogą, to my też! ~Vi

162

tłum. galina09, korekta Vi

było inaczej. Jego palce były mocno zaciśnięte na kierownicy, gdy jechaliśmy wzdłuż wybrzeża. Miał napiętą szczękę i widziałam obawę na jego twarzy. Mogłam to naprawić, zdejmując po prostu jego dłoń i splatając jego palce z moimi. Nie potrafiłam jednak się do tego zmusić, więc czekałam i obserwowałam... Ponownie westchnął i wiedziałam, że zastanawia się jak zmniejszyć napięcie między nami. Było bardziej wyczuwalne odkąd wsiedliśmy do samochodu. Byłam milcząca, przygryzałam wargę i wyglądałam przez okno. Za każdym razem, kiedy zauważałam że spogląda na mnie kątem oka, próbowałam pochwycić jego spojrzenie, ale natychmiast wracał wzrokiem na drogę. Wydawał się taki odległy. Nie miałam dużego samochodu, ale był kilometry ode mnie. Wyglądał tak smutno, tak się martwił. Był tym tak rozdarty jak i ja. Poczułam się strasznie widząc go tak skonfliktowanego. Napraw to. Napraw to teraz. Obserwowałam go, gdy przebiegał dłonią po włosach i zanim zdołał ponownie ścisnąć kierownicę, chwyciłam ją i uniosłam do moich ust. Odwrócił się szybko w moją stronę. W jego oczach widziałam zaskoczenie i … ulgę? – Cześć – wyszeptałam. – Cześć – uśmiechnął się do mnie, a jego twarz pojaśniała natychmiast, po czym umieścił nasze dłonie na moim udzie i natychmiast uniósł mi spódnicę, by położyć je na mojej nagiej skórze. Poczułam jego dłoń na swoim ciele i ogarnęło mnie poczucie spokoju i wyciszenia. Dostąpiłam łaski. *** Podjechaliśmy pod Geoffrey's, jedną z moich ulubionych restauracji. Znajdowała się w Malibu, przy wodzie, położona na klifie z pięknym widokiem na Pacyfik. Nigdy mu nie mówiłam, że ją lubię. Ale on to wiedział. Trzymaliśmy się za ręce, kiedy wchodziliśmy do środka, a kelner zaprowadził nas prosto do jednego ze stolików na przedzie, ocean rozpościerał się przed nami. Obaj próbowali odsunąć dla mnie krzesło i uśmiechnęłam się szeroko, kiedy Jack wygrał. Po usadowieniu mnie, usiadł naprzeciwko i przypomniałam sobie jak zachwycającym 163

tłum. galina09, korekta Vi

mężczyzną był. Piękny, po prostu piękny. Uśmiechaliśmy się przez chwilę, czekając aż kelner skończy nam wszystko wyjaśniać. Razem wybraliśmy butelkę wina i siedzieliśmy w zupełnej ciszy, podziwiając fale rozbijające się przed nami. Ta cisza była o wiele lepsza niż ta poprzednia. – Więc, powinniśmy o tym porozmawiać? – zapytał, wsuwając mi kosmyk włosów za ucho. Widział, że walczę z nim, aby nie przykleił mi się do błyszczyka na ustach. – Możemy, ale to niczego nie zmieni. Byłoby świetnie, gdybyśmy mogli pójść do zatłoczonego klubu w Hollywood, trzymając się za ręce tuż przed nosem paparazzi, ale nie możemy. Uśmiechnął się na tę myśl, otaczając moją dłoń swoją. – Nie, raczej nie możemy – westchnął, ten sam niepokój przemknął ponownie przez jego twarz. Byłam zdeterminowana, by do tego więcej nie dopuścić. – Więc, po prostu przejdziemy przez tę rzekę, kiedy będziemy do tego zmuszeni. Poza tym, mój tyłek będzie daleko w Nowym Jorku, więc będziesz mógł wrócić do swojego zdzirowatego stylu życia – uśmiechnęłam się z przymusem, obciągając odrobinę sukienkę, eksponując swoje piersi w sposób, jaki wiedziałam, że go zainteresuje. Tak jak myślałam, skupił na nich wzrok, a kiedy spojrzał na moją twarz, jego oczy pałały. Kelner przyniósł nasze wino i, po tym jak zamówiliśmy jedzenie, Jack uniósł swój kieliszek. – Więc, oto nasz drugi posiłek na plaży. Oby ten obył się bez mewich kup. – To chyba był najlepszy toast jaki w życiu słyszałam – dodałam, dotykając jego kieliszka swoim i biorąc łyk wina. Zaśmialiśmy się, po czym Jack pochylił się nad stołem chwytając ponownie moją dłoń. – Chciałbym ci coś zaproponować. – Hamilton, uważaj. Tej nocy gdy się poznaliśmy mówiłeś, że chcesz się oświadczyć na schadzce, ale to chyba nie to, co? – pomyślałam o tej magicznej nocy, kiedy przemawiało przeze mnie martini. – Pamiętam Sheridan, i uwielbiam schadzki z tobą. Ale to faktycznie coś innego. – Och, więc mów – drażniłam go, popijając wino i delektując się dotykiem jego palców zataczających kółeczka na wewnętrznej stronie mojej dłoni. – Muszę wyjechać na weekend z miasta, do Santa Barbara – zaczął, a ja poczułam jak

164

tłum. galina09, korekta Vi

moja twarz zamiera. Mieliśmy tylko kilka dni, a on wyjeżdżał. To było beznadziejne. Spoglądał w dół na nasze złączone dłonie. Nagle podniósł głowę spoglądając na mnie spod rzęs. – Chciałbym, żebyś pojechała ze mną. Zgodzisz się? – zapytał, wypowiadając szybko słowa. Tak jakbym mogła temu odmówić. Tak jakbym mogła kiedykolwiek odmówić jemu. Fantastycznie, hotelowy seks. Szaleńczy chichot opuścił moje usta zanim mogłam się powstrzymać. – O czym myślisz? – zapytał. Jego wargi wygięły się w tym seksownym półuśmiechu, od którego miękły kolana. – Pomyślałam: fantastycznie, hotelowy seks. – przyznałam, wciąż nie mogąc pohamować uśmiechu od ucha do ucha. – Hotelowy seks? – zapytał mrugając. Zrozumienie zaświtało w jego oczach i obrzucił mnie gorącym spojrzeniem. – Hmm, hotelowy seks. Najlepszy rodzaj seksu – powiedział niskim głosem. – Hotelowy seks, podczas którego Grace nie musi być cicho 89 – wymruczałam.

– Hotelowy seks, podczas którego Jack również nie musi być cicho – odpowiedział natychmiast, sprawiając, że zacisnął mi się żołądek na myśl o pojawieniu się Napastliwego Jacka. – Hotelowy seks, podczas którego w końcu będziemy go uprawiać... czy to źle, że chcę pominąć kolację i jechać do Santa Barbara już teraz? – zapytałam, żartując tylko odrobinę. – Nie, to nie jest złe; jestem jedną nogą w samochodzie razem z tobą. Przydałoby ci się dobre pieprzenie – powiedział, całując wewnętrzną stronę mojej dłoni, dociskając do niej swoje słodkie usta i liżąc ją delikatnie. Otworzyłam usta rozważając jego słowa. Chciał mnie wypieprzyć. Chciał mnie wypieprzyć. Czemu brzmiało to tak sprośnie, seksownie i niegrzecznie? Będę wypieprzona w Santa Barbara i przeżyję fantastyczny orgazm. Zapowiadało się nieźle. Och, będę porządnie wypieprzona. Najwyższa pora. *** 89

Tak jakby do tej pory była...

165

tłum. galina09, korekta Vi

Po kolacji jechaliśmy z powrotem do Holly. Tym razem dotykaliśmy się przez cały czas. Gdy zatrzymaliśmy się na światłach przy Santa Monica i Coldwater Canyon, jego ręce były wszędzie, przebiegały przez moje nogi, ramiona, po mojej sukience i pod nią. Za każdym razem kiedy zatrzymywaliśmy się na światłach pochylał się i całował mnie tak, jakby ktoś miał odebrać mu moje usta, brał tyle ile mógł i póki mógł. Ja również pozwalałam szaleć swoim dłoniom. Zdążyłam już rozpiąć niemal całą jego koszulę, marynarka leżała porzucona na tylnym siedzeniu. Kiedy zauważyłam, że stoimy na wyjątkowo długo palących się światłach, wpadłam na genialny pomysł. Odwróciłam od niego wzrok na tyle długo, by wcisnąć guzik kontrolujący zamykanie dachu. Był właśnie w trakcie całowania mnie i starał się obejść pas bezpieczeństwa na tyle, by pozwolić swoim palcom sprawić, że byłabym drżąca i szczęśliwa. Zauważył podnoszący się dach i zamarł natychmiast. – Ja to zrobiłem? – zapytał, wyglądając na zmieszanego. – Byłem daleko od guzika. – Nie, Wariacie, ale jesteś blisko jedynego guziczka, który ma znaczenia. Ja to zrobiłam. Pomyślałam, że przyda nam się odrobina prywatności – powiedziałam, unosząc sukienkę na tyle wysoko, że mógł zobaczyć moje koronkowe damskie bokserki, czym zdecydowanie wymiotłam. Wciągnął gwałtownie powietrze i pociemniały mu oczy. Zauważyłam, że jego oczy ciemnieją, kiedy zbliżają się naprawdę dobre rzeczy. – Jesteś niebezpieczna, Szalona Dziewczyno. Wciąż mamy spory kawałek do domu – jęknął, gdy kontynuowałam drażnienie go, pokazując mu odrobinę więcej koronki. – Potrzebuję tylko kawałka drogi, by pokazać ci moją magię, Hamilton. Po prostu prowadź samochód – poinstruowałam go, wskazując na zmieniające się światła bez odrywania od niego wzroku. Uśmiechnął się i po umieszczeniu dłoni na moim udzie ruszył. Skorzystałam z okazji, by podciągnąć się na kolana i wtedy to się stało. Zaatakowałam. Byłam wszędzie. Moje usta ssały jego szyję, a język odnalazł jego ucho. Jęknęłam, przygryzając małżowinę. – Mmm, Jack... nie mogę się doczekać, kiedy znajdziesz się we mnie – mruczałam okrutnie, wiedząc, że to wystrzeli go poza orbitę. Usłyszałam jak głośno wypuszcza powietrze i zobaczyłam jak zaciska dłonie na kierownicy. – Grace... nie drażnij mnie – ostrzegł. Mogłam zobaczyć jak żyła na jego szyi pulsuje, 166

tłum. galina09, korekta Vi

kiedy starał się opanować oboje – siebie i mój samochód. Był naprawdę piękny w każdym znaczeniu tego słowa. Pochyliłam się z jedną ręką wplątaną w jego włosy i ustami bawiącymi się jego szyją, drugą dłoń natomiast skierowałam w kierunku jego ud i szybko rozpięłam mu rozporek. Szarpnął się, desperacko próbując się ode mnie odsunąć, ale przegrał tę bitwę w chwili, kiedy powiedział 'pieprzyć' w restauracji. Wrzałam od tamtego czasu, ja i moja cipka czekałyśmy na moment, kiedy będziemy mogły na niego wskoczyć. A kto byłby w stanie oprzeć się wskakującej cipce? Jack powinien już znać mnie na tyle, żeby wiedzieć, że kiedy moja cipka czegoś chce, to to dostaje. Pomijając moją szparkę, pan Hamilton Junior również potrzebował uwagi. Otoczyłam go dłonią, pochyliłam się i wzięłam go do ust. Zareagował jak szalony. – Kurwa... Grace... nie... serio, nie... ahhh... Nie. Nie, Grace... Gracie... nie możemy... o, wow... ahhhh... naprawdę nie powinniśmy... aaa, niech to szlag... Poddał się. Usłyszałam lekko piszczące opony, ale głównie byłam skupiona na nim. Lizałam go od nasady aż po końcówkę, kręcąc kółeczka językiem na jego główce, po czym wzięłam go głęboko aż do końca. Poczułam jak uderza w tylną ściankę mojego gardła i jęknęłam, przesyłając ku niemu wibracje. Wtedy też usłyszałam – Kurwa mać – i wiedziałam, że jest mój. Poruszałam głową w górę i w dół, używając dłoni by zwiększyć tarcie kiedy jechaliśmy przez kanion. Dobrze świadczyło o Jacku, że był w stanie pozostać na drodze. Jedna z jego dłoni zacisnęła się na krótko na moich włosach, ale zatrzymałam się na chwilę, by umieścić ją bezpiecznie z powrotem na kierownicy. Czułam, że był blisko, jego oddech stał się szorstki, a w jego głosie, którym zawsze powtarzał moje imię tuż przed, było słychać napięcie. Usłyszałam pisk a potem ciszę. Zanim zorientowałam się co się dzieje, zostałam ściągnięta ze swojego siedzenia, tracąc po drodze buty, i bezceremonialnie usadzona na jego kolanach. Powstrzymał mnie tuż przed tym zanim doszedł. Dwudziestoczterolatkowie stali się nagle moją ulubioną rzeczą. Musiałam dać znać Oprah, żeby umieściła go na swojej liście. Do głosu doszedł teraz Napastliwy Jack. I wielkość samochodu nie była wystarczającym powodem, by się pohamował. Usiadłam na jego kolanach, z nogami 167

tłum. galina09, korekta Vi

nieporęcznie przyciśniętymi do skóry za nim, kiedy patrzył na mnie bez słowa. Wyciągnął rękę do przycisku otwierającego dach, a gdy ten się złożył, spojrzałam w górę i zobaczyłam gwiazdy. Odwróciłam głowę i zobaczyłam całe Los Angeles rozpościerające się pod nami. Mulholland. Obmacywaliśmy się przez całą drogę do Mulholland. Zaparkowaliśmy i po wyłączeniu silnika jedyne co mogłam usłyszeć, to nasze oddechy i muzyka. Fire Woman zespołu The Cult płynęła w noc. Zaczęłam mówić coś o widoku, ale szybko zamknął mi usta dłonią. – Nie, Grace. Mówiłem ci, żebyś mnie nie drażniła – powiedział mrocznie, z mocno pociemniałymi oczami. Jego oddech wciąż odrobinę drżał przez moje niedawne poczynania, ale nie było wątpliwości, że to on miał tu pełną kontrolę. – Grace, czy mówiłem ci już, jak pięknie wyglądasz w tej sukience? – zapytał, wślizgując jeden palec pod ramiączko i wsuwając dłoń pod tkaninę. Jego druga ręka uniosła mnie z jego kolan na tyle, by odsunąć materiał spode mnie, rozkładając ją wokół nas. – Mmm hmm – odpowiedziałam, myśląc o tym jaki był słodki. – Chcę, żebyś to zapamiętała – uśmiechnął się, chwycił w dłonie tkaninę i rozrywał ją na piersiach. Sapnęłam kiedy zobaczyłam ją rozdzielającą się w jego dłoniach, otwierając mnie na wiatr. Oprócz majtek nie miałam nic pod spodem, więc kontynuował rozrywanie mojej sukienki, cały czas patrząc mi w oczy. I wtedy warknął. Do kurwy nędzy, warknął na mnie. Podniósł mnie na kolana i zanurzył dłoń w moich majtkach. – Mimo że kocham tę koronkę, muszę zobaczyć moją Grace – powiedział, również i je rozrywając. Byłam teraz całkowicie naga, w zaparkowanym pod gołym niebem samochodzie, na skraju klifu, obejmując mojego Brytyjczyka, który przy okazji nadal był twardy jak diabli. Patrzyliśmy na siebie, nasze oddechy stawały się coraz szybsze i szybsze i czekaliśmy na to, które pierwsze się złamie. Jego oddech był ciężki, a nozdrza rozszerzyły mu się od pasji, którą czułam, wypływała z jego ciała i otacza moje. Zacisnął usta, przez co stały się jeszcze bardziej seksowne. Wyglądał jak zwierzę, wściekłe i prawie poza kontrolą. Czułam delikatny wiaterek owiewający moją rozgrzaną skórę, powodując gęsią skórkę na całym ciele. Docisnęłam się odrobinę do niego, naprawdę odrobinę, czując jego fiuta 168

tłum. galina09, korekta Vi

przy mojej cipce i oboje pękliśmy w tym samym czasie. Stuknęliśmy się czołami, nasze zęby się spotkały, usta zmiażdżyły i prawdopodobnie posiniaczyły, kiedy się dopadliśmy. Jego ręce powędrowały do moich piersi. Ścisnął je i polizał obie w tym samym czasie... wspaniale. Zatopiłam dłonie w jego włosach i przyciskając się mocniej do niego zaczęłam kręcić biodrami... fantastycznie. Szarpnął się w moją stronę, jego biodra przechyliły mnie w tył i w górę na kierownicę. Zatrąbiłam łokciem... doskonale. Całowaliśmy się, lizaliśmy, ssaliśmy, muskaliśmy, gryźliśmy, jęczeliśmy, dyszeliśmy i chwytaliśmy. Moja wilgoć otuliła go, powodując, że ocieraliśmy się o siebie w najprzyjemniejszy z możliwych sposobów. Czułam jego twardość naciskającą na mnie i mocniej poruszałam biodrami. Byłam cudownie wabiona. Wiedziałam, że to nie potrwa długo... nasz seks was on fire90. Przesunęłam się na jego kolanach w tym samym czasie, kiedy i on się przesunął, a wtedy... Poczułam go. A on poczuł mnie. Oboje się zatrzymaliśmy i zagapiliśmy na siebie. Był tak blisko, właśnie tam, był prawie... wewnątrz mnie. Czułam go dokładnie tam, gdzie go potrzebowałam. Jego zapach, jego dotyk prawie wewnątrz mnie sprawił, że moja krew zawrzała. Chwycił mocno moje biodra, utrzymując nas nieruchomo. Drżałabym niekontrolowanie, gdyby nie trzymał mnie tak pewnie. – O Boże, Jack, o mój Boże... proszę – mój głos drżał. Nie mogłam już dłużej czekać. Potrzebowałam, fizycznie potrzebowałam go w sobie, teraz. Wciąż się nie ruszał, aż nagle poczułam go wchodzącego we mnie, tylko trochę bardziej, wciąż pozostając ledwo we mnie. To była zaledwie obietnica. Oboje jęknęliśmy w tym samym czasie i wtedy zrobił najbardziej niewiarygodną rzecz. Wycofał się. Załkałam z powodu straty. – Nie! Nie, proszę Jack. Wejdź we mnie, proszę, wejdź – próbowałam siłą wepchnąć się na niego i szukałam w jego oczach wyjaśnienia. Widziałam, że ze sobą walczył. Drżał i był wstrząśnięty zarazem. 90

Specjalnie to tak zostawiłam. Kocham Sex on fire Kings of Leon. Polecam do posłuchania :)

169

tłum. galina09, korekta Vi

– Nie, Grace, nie w ten sposób – powiedział drżącym, niskim głosem. – Co? Wyraz jego twarzy zmienił się nagle z pożądliwego na przestraszony, potem na zły, aż w końcu wyrażał czystą zmysłową frustrację. Wymieszaną z determinacją. Cholera. – Nie w samochodzie, nie na zewnątrz, nie w ten sposób. Nie teraz – powiedział

ponownie, jego głos się załamał, kiedy odsuwał się jeszcze dalej, z daleka od mojego ciepła, którym chciałam go owinąć. Westchnął ciężko i ostrożnie podniósł mnie ze swoich kolan i posadził z powrotem na siedzeniu. Wciąż byłam w szoku z powodu tego co się właśnie stało91. Byłam naprawdę pewna, że, cóż używając słów trzynastoletniego chłopca... zrobimy to. Kiedy moje serce i ciało zaczęły się uspokajać, włączył się mój mózg. Chciał mnie, to oczywiste, że mnie pragnął. Ale chciał, żeby to było coś niezwykłego. Oboje byliśmy głupkami. Szalonymi głupkami. Nagle przypomniałam sobie, że jestem naga i się zarumieniłam. Siedziałam goła w samochodzie zaparkowanym na zboczu góry, z wciąż bardzo twardym Brytyjczykiem obok, i oboje staraliśmy się odzyskać nad sobą kontrolę. Złapałam jego spojrzenie i oboje się uśmiechnęliśmy. – To było... wow. Nie mogę uwierzyć, jak ciężko było mi się zatrzymać – powiedział. – Bez jaj. Zaimponowałeś mi. Okazałam się przy okazji nieco zdzirowata – zaśmiałam się, przesadnie zakrywając nagie piersi kawałkami mojej sukienki. Była w strzępach. Majtki? W strzępach. Duma? Lekko nadstrzępiona, ale będzie dobrze. – Żartujesz sobie? Zdziry mogłyby się od ciebie uczyć; jesteś moją ulubioną zdzirą. I to, że nie znajdę się w tobie dziś wieczorem nie oznacza, że nie stanie się to już bardzo niedługo – powiedział głosem przepełnionym seksem, kiedy kręcił moimi majtkami na palcu. Albo tym co z nich zostało. Zdjął z siebie koszulę i mi ją podał, samemu sięgając po marynarkę leżącą z tyłu. Zapięłam się i pochyliłam, by pocałować go w szyję. – Jak szybko dasz radę dowieźć nas do domu? – Zapnij pasy, Szalona Dziewczyno – zażartował i z ręką na moim udzie wydarł się w noc. 91

No to jest nas dwie.

170

tłum. galina09, korekta Vi

*** Wróciliśmy do domu Holly. Weszliśmy do środka chichocząc jak nastolatki tylko po to, by zostać zatrzymanym prze Mamę Holly z kartonem Chunky Monkey 92 w dłoni. Wystarczyło jej jedno spojrzenie. Ja miałam na sobie koszulę zapiętą na wszystkie guziki. I jeden but. On nosił swoją marynarkę bez koszuli pod spodem... bardzo w stylu Miami Vice. Oboje mieliśmy ślady ugryzień na szyi. Potrząsnęła głową nasz widok i machnęła na nas łyżką. – Módlcie się, żeby nie było fotografów tam gdzie byliście, do jasnej cholery! – wrzasnęła. Wbiegłam po schodach tuż przed nim, wciąż naga pod jego koszulą i przysięgam na święte Chex Mix... ugryzł mnie w tyłek. *** Przeżyliśmy szaloną noc, przypominającą naszą pierwszą noc razem. Było tak dlatego że wiedzieliśmy, iż jutro o tej porze przekroczymy naszą małą seksualną granicę i to było jak wielkie preludium. Doprowadził mnie do szaleństwa w łóżku, przy drzwiach, pod prysznicem i ponownie... na podłodze w łazience. Włosy miał w nieładzie, moje dłonie nie chciały ich puścić za każdym razem, gdy jego język znajdował się w pobliżu mojej cipki. Chciałabym

serdecznie

podziękować

temu,

kto

napisał

instrukcję

obsługi

dwudziestokilkulatków, ponieważ naprawdę kochali cieszyć się smakiem. Nie żeby nie działo się to, kiedy ja miałam dwadzieścia kilka lat. Działo się. Ale Jezu, niech mnie szlag, jeśli jakość się nie poprawiła, Nie wiedziałam, czy miałam dziękować Billowi Clintonowi, internetowemu porno, czy Seksowi w wielkim mieście. I jak do cholery dwudziestoczteroletni facet wie, jak znaleźć punkt J? Mój pierwszy chłopak nie potrafiłby na niego trafić nawet z GPS-em. Prawdę powiedziawszy, mi również zajęło to jakiś czas. Ale mój George? George nie miał z tym problemów. Podwójna cholera. Dostał oczywiście z powrotem to, co mi dał. Kiedy skończyłam z nim po raz pierwszy, 92

http://t0.gstatic.com/images? q=tbn:ANd9GcRhMwCAyctr9QYFHMyJcfefU1XMEyes3WZeo7MDkUAFmaU812dn

171

tłum. galina09, korekta Vi

właściwie błagał, bym dała mu odpocząć, co nigdy wcześniej się nie zdarzało. Leżeliśmy w łóżku, ze splecionymi nogami i rękoma, oboje jaśniejący po przeżytych orgazmach, w ciszy, oprócz sapania szczęśliwego Jacka. Uwielbiałam gdy mruczał, zwłaszcza kiedy byliśmy tak blisko. Przeciągnęłam się ziewając szeroko i zagłębiłam się pod przykrycie. Nasz mały kokon był taki ciepły. Nawet jeśli logicznie rzecz biorąc nie było to możliwe. przysięgam, że moje prześcieradła były bardziej miękkie, kiedy on pod nimi leżał. Jak to możliwe? Sam wsunął się pod przykrycie tak głęboko, że było widać tylko te jego splątane loki. Owinął się wokół mnie jak wąż, a głowę położył mi na piersiach. Czułam jego oddech łaskoczący moją skórę. Zachichotałam i szturchnęłam go w żebro. Włosy podskoczyły lekko. – Hej, naprawdę jedziemy jutro do Santa Barbara? – Lepiej w to uwierz – powiedział ziewając. – O której wyjeżdżamy? I jak długo tam będziemy? – zapytałam, zauważając, że kiedy mówił włosy się kiwały. – Możemy wyjechać jak tylko wstaniemy. Wiem, że masz masę rzeczy do zrobienia przed wyjazdem do Nowego Jorku, więc zostaniemy tam tylko do niedzieli. Dwie noce. Więc miałam tylko dwie noce zanim wyjadę. Szybko odepchnęłam od siebie tę myśl. – Co jest tak w ogóle w Santa Barbara? Wspomniałeś, że musisz tam jechać – spytałam, wygrzebując rękę spod kołdry i odnajdując jego twarz. Pogłaskałam skórę, a on ucałował moje palce. – Mam sesję fotograficzną z niektórymi aktorami z obsady. Możesz ich poznać, jeśli chcesz – powiedział niemal nieśmiało. – A chciałbyś żebym ich poznała? – zapytałam, nie wiedząc co powiedzieć. Dopiero co obiecaliśmy Holly, że się przyczaimy. Jack powiedział, że nie dba o to kto wie, że jesteśmy... cóż... tym czym jesteśmy... wiedziałam, że to nie najlepszy pomysł. Im mniej ludzi wie, tym lepiej. – Cóż, tak. To znaczy, już powiedziałem mojej przyjaciółce Rebece o tobie, a Lane – ten który gra Isaaca w filmie – słyszał jak rozmawiamy przez telefon. Więc tak. Powinnaś ich poznać – przez chwilę był cicho, po czy dokończył – Jeśli chcesz. Zastanowiłam się przez chwilę.

172

tłum. galina09, korekta Vi

– Tak. Chcę – powiedziałam i poczułam jak się relaksuje. – Dobrze więc, ustalone. Ale pamiętaj jedno, Grace – powiedział. – Tak? Wysunął głowę spod kołdry wyglądając na cudownie zmiętego i seksownego. – Kiedy pracuję, to pracuję. Możesz przyjść i poznać ich wtedy. Ponieważ kiedy nie będę pracował... – zamilkł, a ja dokończyłam za niego. – Będziesz pracował tylko nade mną, George – uniosłam brwi patrząc na niego. Spoglądał na mnie przez chwilę i tylko jego wzrok sprawił, że moje sutki stały się twarde jak kamyczki. Zauważył to. – Grece, jesteś niegrzeczną dziewczynką. Będziesz się dobrze bawić w ten weekend... – głos brzmiał mu uwodzicielsko. Jego usta zanurzyły się w mojej szyi i zaczął wyznaczać wilgotnymi pocałunkami ścieżkę przez mój obojczyk, a dłońmi sięgnął do moich piersi. Stoczyłam się na odległą krawędź łóżka. – Hej, dokąd idziesz? – zapytał zaskoczony. – Idziemy spać, Wariacie, żeby jutro mogło być szybciej – odpowiedziałam. Zachichotał i przysunął się do mnie, przyciskając swoje ciało do mojego w najbardziej wygodny sposób, a kiedy jego dłonie odnalazły moje piersi wyszeptał – Dobranoc, Słodka Dziewczyno. Westchnęłam szczęśliwa i zamykając oczy błagałam o to, by szybko zasnąć. Jutro pojedziemy. A wtedy? Niech błogosławione pieprzenie się rozpocznie.

173

tłum. galina09, korekta Vi

Rozdział 20 Obudziłam się i poczułam jak w świąteczny poranek. Mówiąc to mam na myśli, że byłam tak podekscytowana, że zaczęłam skakać po łóżku z radosną piosenką na ustach. Jack oczywiście jeszcze spał i słysząc mnie jęknął spod kołdry. Cały czas skakałam i śpiewałam piosenkę, która dziwnie brzmiała jak A Tisket A Tasket93. – Pieprzenie, pieprzenie. Będę mieć pieprzenie! Jack leżał pod przykryciem wciąż jęcząc. Pchnęłam go stopą, stając nad nim w zwycięskiej pozie. – Hej, wstawaj! Wstawaj! Mówiłeś, że dzisiaj zacznie się pieprzenie – drażniłam go,

stopą zsuwając z niego przykrycie. Odsłoniłam zmarszczone czoło, złączone brwi, błyszczące oczy i zaciśnięte usta. Kiedy kontynuowałam odkrywanie, odnalazłam silną klatkę piersiową, wąskie biodra, moją ulubioną ścieżynkę włosków i... no witaj kochanie. Poranna rakieta. Jego oczy mówiły nie, ale jego drągal jak najbardziej tak. Moje oczy rozszerzyły się na ten widok, a Jack przeciągnął się powodując ruch w swoich bokserkach. Zagryzłam wargi z niepohamowanego pożądania. Nie mogłam sobie pozwolić na rozproszenie, albo nigdy nie dotarlibyśmy do Santa Barbara. – Hej, George... no dawaj, dawaj! Wstawaj! – namawiałam go zmysłowym głosem. – Grace, przestań – ostrzegł, próbując odzyskać okrycie spod moich stóp. – George, George, George – skandowałam z każdym skokiem. Spojrzał na mnie ponownie spod przymkniętych powiek. – Grace, ostrzegam cię... – zbeształ mnie. – A ja ostrzegam ciebie, Stary. Powiedziałeś, że mnie dzisiaj przelecisz – powtórzyłam, skacząc teraz nawet mocniej niż wcześniej. Łóżko pisnęło bardzo niestosownie. – Dam ci lanie dzisiaj, jeżeli nie przestaniesz – powiedział. – A teraz na poważnie,

przestań skakać. Nie powtórzę tego więcej. Jego oczy pociemniały, gdy spojrzał na mnie z pełną świadomością, stałam nad nim w mojej białej polówce na guziki, z włosami rozczochranymi po nocy i błyszczącymi oczami. Znów zaczęłam skakać i ostrzegł mnie po raz ostatni. – Grace – mówił do mnie jakby był moim ojcem... hmmm... mój tata... czyżby chciał się

pobawić w Kto Jest Twoim Tatusiem? 93

Rymowana piosenka nagrana w późnym XIX wieku w Ameryce, z sukcesem nagrana przez Ellę Fitzgerald.

174

tłum. galina09, korekta Vi

Podskoczyłam. Poruszył się szybko jak kot, łapiąc mnie w podskoku, podcinając mi nogi i powodując że opadłam płasko na plecy. Usiadł na mnie okrakiem, kiedy próbowałam złapać oddech pomiędzy chichotami. – Grace, musisz się uspokoić. Nie możemy jeszcze jechać do Santa Barbara. – Dlaczego nie do cholery? – zapytałam, próbując go zrzucić. Tak jakby to było

możliwe. – Po pierwsze, bo nie jesteśmy spakowani – zaczął. – Mam zamiar chodzić nago przez cały czas – odpowiedziałam szybko. – Po drugie, nie zameldują nas w hotelu przed południem. – Możemy zrobić to w samochodzie – zażartowałam, próbując uwolnić moje dłonie, by móc go chwycić. Byłam bardziej przekonująca kiedy byłam w stanie go dotknąć. Wiedział o tym, więc trzymał mocno moje ręce przyszpilone do łóżka ponad moją głową. – Po trzecie, czy umknęło twojej uwadze, że nie ma jeszcze nawet szóstej? Zamarłam. Wyjrzałam przez okno i zauważyłam, że słońce ledwo co wstało. Nawet te cholerne ptaki jeszcze nie ćwierkały. A ja skakałam po łóżku jak szalona śpiewając o nadchodzącym pieprzeniu. Odwróciłam wzrok z powrotem na jego twarz, teraz już całkowicie rozbudzoną. Patrzył na mnie, ale bez cienia humoru. Ups. – Przepraszam. Nie wiedziałam, że jest tak wcześnie. Chyba trochę się niecierpliwię – uśmiechnęłam się szeroko, czując jak rumieniec oblewa mi policzki z powodu mojego nierozgarnięcia. – Wariatka – powiedział kręcąc głową. Podniósł mnie i mocno do siebie przycisnął. Zarzuciłam mu ręce na ramiona i żarliwie przytuliłam. Obejmowaliśmy się przez chwilę, jego dłonie wędrowały w górę i w dół moich pleców. Wdychałam jego zapach wzmocniony niedawnym snem. Fajka, czekolada i Hamilton. – Czy to szalone, że nie mogę doczekać się dzisiejszego dnia? – wyszeptałam mu do ucha czując, że serce niemal wyskakuje mi z piersi. – Ja też nie mogę się doczekać – on również wyszeptał. Odsunął mnie odrobinę, całując moje policzki i usta. – A teraz Grace, czy na Boga możemy się jeszcze położyć i złapać kilka godzin snu – westchnął, kładąc się razem ze mną. 175

tłum. galina09, korekta Vi

– Ty możesz spać, ale ja muszę się spakować. Ty zresztą też. O której mam cię obudzić? – Już się spakowałem, mam torbę w samochodzie – ziewnął, ciągnąc mnie za włosy i próbując położyć koło siebie. – Już się spakowałeś? To znaczy, że mogliśmy wyjechać wczoraj – wrzasnęłam. Zakrył uszy. – Grace, wyjedziemy za kilka godzin – powiedział. – Kładź się kobieto i dawaj mi tu te cycki. Wiesz, że nie zasnę bez pełnych rąk – zachichotał, przygarniając mnie w końcu blisko siebie. Zachichotałam i pozwoliłam jego dłoniom wśliznąć się pod moją koszulkę, moszcząc się koło niego. Jego palce wędrowały przez chwilę, jak to miały w zwyczaju, trąc ciało wokół sutków, aż stały się w końcu twarde. Zawsze to robił, póki nie westchnęłam i nie wygięłam się w jego stronę zanim się uspokoił. Wsunął jedną rękę pod poduszkę i pode mnie, a drugą wędrował od mojego biodra do ramienia, chwytając mnie i przyciągając do siebie tak blisko, jak to tylko było możliwe. Na moich ustach składał zawsze ostatni pocałunek i zazwyczaj dostawałam jeszcze jeden za uchem, kiedy kładł głowę na poduszce. Pomruczał jeszcze przez chwilę i po minucie lub dwóch wiedziałam, że zasnął. Leżałam cicho, otoczona przez mężczyznę, którego miesiąc temu nawet nie znałam. Nie mogłam się doczekać wieczora... *** O dziesiątej trzydzieści w końcu zaciągnęłam jego tyłek do samochodu. Leżałam z nim w łóżku, póki nie upewniłam się, że zasnął, a następnie spakowałam się tak cicho, jak tylko potrafiłam. Zakradłam się do pokoju Holly, kiedy wiedziałam że już nie śpi, by poradzić się w sprawie bielizny, którą miałam zabrać... zdzirowata czy słodka? Wzięłam obie. Obudziłam go punkt dziewiąta, zabierając mu kołdrę i zostawiając go zwiniętego w kłębek. Był trochę marudny tego ranka, lecz kiedy w szybkim przebłysku pokazałam mu cycki, rozpogodził się. Potem jęczał coś przy wstawaniu, ale szybko ucięłam te hałasy mówiąc mu, żeby zachował tę energię na wieczór, bo będzie jej potrzebował. Nie cieszyłam się tak na wieczór od czasu powrotnego koncertu New Kidsów, a wtedy cały dzień byłam jak na haju. Zjedliśmy szybkie śniadanie, zimne płatki i owoce. Odmówiłam gotowania 176

tłum. galina09, korekta Vi

czegokolwiek, kiedy mogliśmy już w tym czasie być w drodze. Jadł z obrzydliwą powolnością, goniąc za swoimi Cheeriosami łyżką. Kiedy zaczął z nimi rozmawiać, chwyciłam jego miskę i wrzuciłam do zlewu. Zaśmiał się na moją nadgorliwość i w końcu ustąpił. – Wiesz co, gdybym cię nie znała powiedziałabym, że specjalnie marudzisz – powiedziałam, potrząsając mu palcem przed twarzą, gdy powoli pił sok. – Nie marudzę, ale śniadanie to najważniejszy posiłek w ciągu dnia, Grace – odpowiedział, obierając banana z niespotykaną starannością. – Wydaje mi się, że jednak marudzisz. Boisz się dzisiejszego wieczora? Obleciał cię strach, Wielkoludzie? – zapytałam, chwytając banana i pokazując mu na nim obsceniczne gesty. – Nie sądzę. Po prostu bawi mnie patrzenie jak się ciskasz. Gdybym cię nie znał, powiedziałbym, że jesteś trochę napalona – zażartował, obejmując mnie w pasie. – Napalona? Jak cholera nie, jestem już daleko za tym punktem. Muszę być przerżnięta, a ty będziesz tym, który to zrobi – powiedziałam poważnie, popychając go na schody trzymając banana niczym szablę. – Przepełnia mnie uczucie, że moje pole musi być zaorane, a opóźnianie tego, sprawia mi ból nie do zniesienia. Jego oczy rozszerzyły się na moje słowa, a brwi wygięły. – To wulgarne, Kochanie – zażartował z figlarnym spojrzeniem. – Właź w tej chwili na górę i pod prysznic, umyj to swoje smakowite ciałko i zawieź mój napalony tyłek do Santa Barbara, gdzie sprawisz, że zobaczę Boga – zakończyłam gorączkowym głosem, zmuszając go za pomocą banana do wejścia tyłem po schodach. Śmiał się cały czas, ale w końcu wszedł do łazienki, wciąż kręcąc głową. Ten gnojek pogrywał sobie ze mną. Chyba będę musiała prowadzić. *** Jechaliśmy

wzdłuż

wybrzeża,

z

opuszczonym

dachem,

w

okularach

przeciwsłonecznych, z głośną muzyką. To był jeden z tych idealnych dni w Południowej Kalifornii, z temperaturą powyżej dwudziestu stopni, bez chmur i z jasnym słońcem na niebie. Mieliśmy Ocean po lewej jadąc PCH w kierunku Santa Barbara. Pomiędzy nami leżała otwarta paczka Chex Mix. Podawaliśmy sobie nawzajem Wheat 177

tłum. galina09, korekta Vi

Chex i tosty Melba, ciesząc się czasem spędzonym razem. Za każdym razem, kiedy myśl o wyjeździe do Nowego Jorku przychodziła mi do głowy, konsekwentnie spychałam ją na bok. Mieliśmy przed sobą niewielką ilość czasu, ale zamierzałam spędzić każdą sekundę będąc tu i teraz, kochając mężczyznę siedzącego obok mnie. Byłam bardzo utalentowana, jeśli chodzi o odpychanie od siebie niepożądanych myśli. Jego prawa dłoń zameldowała się na moim lewym kolanie. Z tego powodu zresztą ubrałam szorty. Każda okazja, kiedy czułam jego skórę na swojej, była witana z otwartymi ramionami. Obserwowałam go jak prowadził, z rozwianymi włosami i w okularach. Nie ogolił się tego ranka... nie dałam mu po temu wystarczająco dużo czasu. Stałam przed kabiną prysznicową kiedy był w środku, grożąc że spuszczę wodę w toalecie, jeśli się nie pospieszy. Próbował wciągnąć mnie pod strumień wody, co stało się już zwyczajem, ale niezłomnie mu odmawiałam wiedząc, że nie będziemy wstanie się wykąpać bez macanek. Jego profil był oszałamiający jak zawsze, silna szczęka, wyrzeźbione kości policzkowe, piękne usta. Odwrócił się, przyłapując mnie na gapieniu się na niego i jego wargi wygięły się w tym seksownym uśmiechu, który tak kochałam. – Co jest, Szalona? – zapytał, podnosząc moją dłoń do pocałunku. – Tylko na ciebie patrzę. Wypalam obraz w moim mózgu. Nas, razem – odpowiedziałam, odsuwając kosmyki włosów z jego twarzy. – Kurczę, ale jestem dzisiaj ckliwa! – wykrzyknęłam, odchylając się z powrotem na siedzenie, podkurczając nogi pod siebie i śmiejąc się z mojej własnej szablonowości. – Nie wydaje mi się. Sam sobie zrobiłem małą wypalankę mózgu. Co ja pocznę bez mojej Szalonej Dziewczyny? – zapytał, brzmiąc bardziej poważnie niż myślałam, że będzie. Oboje o tym myśleliśmy, nawet pomimo tego, iż obiecałam sobie, że nie będę tego robić. – Wiem! Kto cię zmusi do oglądania Golden Girls? – drażniłam go. – Kto się będzie upewniał, że spłukałaś cały szampon z włosów? – Kto będzie cię zaopatrywał w FatBurgerze? – Kto będzie ci wrzucał ziarna w majtki? – zapytał śmiertelnie poważnie. – Czyje cycuszki będziesz łapał podczas snu? – Kto będzie słuchał twojego chrapania? – zachichotał. – Hej, ja nie chrapię! – krzyknęłam, odwracając się w jego stronę i klepiąc go delikatnie w policzek. 178

tłum. galina09, korekta Vi

– Tak, Grace, nie chrapiesz – powiedział sarkastycznie, potrząsając głową. Oboje milczeliśmy przez chwilę. – A mówiąc poważnie, czy ktokolwiek będzie słuchał jak chrapiesz? No wiesz, w Nowym Jorku? Myślisz, że będziesz... no nie wiem... chrapać dla kogoś innego? – zapytał, stając się nagle bardzo poważnym. Wyglądał na zdenerwowanego, ale dobrze to ukrywał. – No cóż, a czy ty będziesz łapał inne cycuszki kiedy mnie nie będzie? – spytałam cicho, momentalnie myśląc o Marcii. – Zapytałem pierwszy – powiedział. – Cóż, powiem to oficjalnie, chociaż nigdy nie przyznam się do chrapania, że odpowiedź brzmi nie. Nie planuję chrapać dla nikogo innego kiedy wyjadę – powiedziałam, teraz już sama się denerwując. To był pierwszy raz, naprawdę pierwszy, kiedy rozmawialiśmy o tym dokąd to zmierza. Zamilkł i mogłam zobaczyć jak jego szczęka się rozluźnia. Była całkiem nieźle napięta. – I? – zapytałam. – I co? – również zapytał. – Co z tobą? I łapaniem cycuszków? Będziesz... łapał... cycuszki innej? – ledwo

mogłam oddychać. To był dwudziestoczteroletni facet, który mógł mieć praktycznie każdą którą zapragnie. Czy naprawdę mogłam go pytać, czy planuje celibat gdy mnie nie będzie? Tak, pytasz go, a on jest ci winien odpowiedź. Czekałam. – Grace, myślę że mogę szczerze powiedzieć, bez zastanawiania się, że nie ma na tym świecie innej, niż twoje, pary cycuszków, którą chciałbym mieć w dłoniach. Zasypiając, czy też w inny sposób – oświadczył, spoglądając na mój biust. Załapałam. – Och, Skarbie, mówisz takie słodkie rzeczy – zawołałam przesłodzonym głosem, pochylając się w jego stronę i składając wilgotny pocałunek na jego policzku. – Ble, nie nazywaj mnie skarbem, masz już dla mnie wystarczająco dużo ksywek – drażnił się; kryzys zażegnany. – Och, wal się, Wariacie – szydziłam. – No cóż, jeżeli przytrafi mi się upadająca na mnie Jessica Simpson i będę musiał ją złapać... – ściszył głos. 179

tłum. galina09, korekta Vi

Pstryknęłam go w nos. Zaśmialiśmy się, podgłosiliśmy muzykę i jechaliśmy dalej wzdłuż wybrzeża. Miałam nadzieję, że uda nam się dotrzymać obietnic, które właśnie złożyliśmy. *** Dotarliśmy do Santa Barbara tuż po południu i kiedy przemierzaliśmy wąskie uliczki otoczone przez drzewa, w końcu zorientowałam się, gdzie się zatrzymamy. The Four Seasons Biltmore był słynnym ośrodkiem i zatrzymałam się tam, kiedy razem z Holly przeniosłyśmy się do Kalifornii. Był zbudowany w stylu hiszpańskim, z klasycznymi kalifornijskimi przestrzeniami. Zajechaliśmy od frontu, parkingowy wyjął nasze bagaże. Jack nas zameldowywał i z przyjemnością odkryłam, że zamieszkamy w jednym z domków tuż przy oceanie. Uniosłam brwi kiedy pomyślałam o dodatkowej prywatności, którą nam zagwarantował, a on puścił mi oczko. – Chciałem, żebyś mogła krzyczeć tak głośno, jak tylko będziesz chciała, Szalona – wyszeptał z żarzącym się wzrokiem. Czułam jak moje ciało się rozgrzewa tylko od słuchania jego głosu. – Czy ktoś sprawi, że będę krzyczeć? – zapytałam również szeptem, dociskając usta do jego szyi, podczas gdy recepcjonista zakasłał dyskretnie. – Licz na to, Kochanie – odpowiedział, a jego ręka ześliznęła się do mojego tyłka, który ścisnął, a ja zachichotałam w oczekiwaniu. Recepcjonista podawał mi klucze. Zaczęliśmy iść w stronę naszego domku, głęboko się całując, kiedy usłyszałam kobiecy głos. – Proszę, proszę, co my tu mamy? Odwróciłam się i zobaczyłam ładną blondynkę stojącą obok wysokiego szatyna, który zdecydowanie kochał siłownię. Oboje śmiali się z nas, obłapiających się w lobby. Jack ścisnął jeszcze raz mój tyłek, a potem zabrał rękę. Uśmiechnął się do nich, ściskając rękę faceta i przytulając dziewczynę. Przytulając, jak zauważyłam, jakby była jego młodszą siostrą. – Lane, Rebecca, to jest Grace – powiedział, wysuwając mnie naprzód bym mogła uścisnąć im dłonie. Zdawali się lustrować mnie z góry na dół, ale nie było to nieprzyjemne 180

tłum. galina09, korekta Vi

uczucie. Od razu poczułam, że mnie zaakceptowali. Co było miłą odmianą. – Gracie, możesz ich lepiej kojarzyć jako Isaaca i Penelope – uśmiechnął się pod nosem, przedstawiając mnie dwóm pozostałym postaciom z filmu. Wiedziałam już, że lubię Lane'a, który uśmiechał się do mnie szeroko. Rebecca podchodziła do mnie trochę bardziej ostrożnie, jak kobieta do kobiety. W filmie grała zakochaną w Jacku i byłam ciekawa, czy jest między nimi jakaś chemia. – Miło was poznać. Też się tutaj zatrzymaliście? – zapytałam, zauważając, że Lane zerka na moje piersi i przybija Jackowi piątkę. Rebecca roześmiała się przyjacielsko na ten widok i odpowiedziała – Tak. Mamy jutro zdjęcia, więc kilkoro z nas zdecydowało się przyjechać dzień wcześniej. – tym razem uśmiechnęła się do mnie odrobinę cieplej i poczułam, że naprawdę ją polubię. – Muszę to powiedzieć, Grace. Nie wiem dlaczego Hamilton trzyma cię w ukryciu. Jesteś gorąca! – wyznał Lane, a Jack wywrócił oczami. – Dzięki Lane. Faktycznie mam tu całkiem niezłą półkę – zaśmiałam się, kiedy Jack się zarumienił, kręcąc na mnie głową z zamkniętymi oczyma. Wiedziałam, że jest zadowolony, iż tak szybko złapałam wspólny język z jego znajomymi. – Więc, jakie macie plany na popołudnie? Idziemy na lunch, więc może pójdziecie z nami? – zaoferowała Rebecca. – Cóż, właściwie to szliśmy do pokoju i może po prostu zamówimy coś u obsługi – powiedział Jack, biorąc mnie za rękę i ściskając ją. – Z chęcią pójdziemy! – wtrąciłam się, uśmiechając się do nich obojga. Kątem oka widziałam wyraz twarzy Jacka. Teraz była moja kolej, by zamarudzić. Ot tak, dla zabawy. Umówiliśmy się, że spotkamy się w restauracji przy oceanie za piętnaście minut. Pożegnaliśmy się i udaliśmy do naszego domku. Kiedy szliśmy prowadzącą do niego ścieżką, spojrzał na mnie z niedowierzaniem. – Co się stało z tobą nie mogącą doczekać się pieprzenia? Myślałem, że zostaniemy dzisiaj w pokoju – zapytał, przerzucając sobie mój bagaż na ramię, by móc mnie do siebie przyciągnąć kiedy szliśmy. – Chcę spędzić trochę czasu z twoimi przyjaciółmi, skoro mogę. Poza tym, po tym jak drażniłeś się ze mną rano z powodu mojego, jak to mówiłeś, napalenia się? Cóż, teraz mam zamiar sprawić, żebyś zaczął błagać – oświadczyłam, gdy doszliśmy na miejsce. 181

tłum. galina09, korekta Vi

Przyglądał mi się uważnie przez chwilę zanim otworzył drzwi kluczem. Puścił mnie przodem, a kiedy weszłam do środka uderzyło mnie jak piękny i romantyczny był ten domek. Kominek, prywatne patio, widok na ocean i, jak mogłam zobaczyć, boskie, kuszące, królewskie łoże w sypialni. Wszystko to zauważyłam w jakieś siedem sekund, w czasie których zamykał drzwi, potem okręcił mnie, podniósł i oparł o drzwi. Jego oczy płonęły, kiedy plądrował moją szyję językiem. Nagłość jego ataku spowodowała, że straciłam oddech. Przechylił głowę do mojego ucha i je ugryzł. – Chcesz żebym błagał, Grace? – wyszeptał. – Uh huh – przyznałam, zaczynając mieć trudności ze skupieniem. Siłą rozdzielił moje nogi i otoczył nimi swoją talię tak, że mogłam poczuć jego twardość przy sobie. Miękki jęk uciekł z moich ust. – Błagam cię, Grace. Błagam, byś pozwoliła mi całować swoje słodkie cycki – jego język przesunął się na skraj mojego dekoltu, przy podstawie szyi. – Błagam, żebyś pozwoliła mi się skubać – docisnął się mocno do mojego rdzenia, wydobywając ze mnie głośny jęk. – Błagam, żebyś pozwoliła mi się smakować – przytrzymywał mnie przy drzwiach samą tylko siłą mięśni, jedną ręką zakradając się do moich szortów i natychmiast mnie odnajdując, dociskając mocno. Wykrzyczałam jego imię. – I błagam cię, żebyś pozwoliła mi się w tobie zanurzyć, poczuć jak zaciskasz się wokół mojego kutasa kiedy będę sprawiał, że będziesz dochodzić i dochodzić, wciąż na okrągło – zakończył, dając mi najszybszy orgazm w życiu. Wykrzykiwałam jego imię, nadal dociśnięta do drzwi. Mieszanka jego dłoni i słów, które wypowiadał z tym swoim cholernym akcentem, to było za dużo, i doszłam ponownie, delikatniej, ale i głębiej niż za pierwszym razem. Uwielbiam Sprośne Gadki Hamiltona... Odsunął się, jego oczy były niemal czarne, gdy polizał swoje palce. – Cóż, zobaczymy kto będzie później błagał – uśmiechnął się, obserwując jak mój oszołomiony wyraz twarzy zmienia się w coś bardziej zdeterminowanego – Chodźmy na ten lunch, na który nalegałaś, Kochanie – rzekł, nakładając okulary przeciwsłoneczne i uśmiechając się do mnie zadziornie. – Ugh – zdołałam powiedzieć. Moje oczy były zamknięte, a nogi trzęsły się lekko. To będzie najdłuższy dzień w moim życiu. *** 182

tłum. galina09, korekta Vi

Zjedliśmy lunch z Rebeccą i Lane'm, podczas którego słuchałam opowieści o filmowaniu. Interesującym było zobaczyć Jacka z przyjaciółmi. Spędziliśmy zbyt dużo czasu w naszym własnym świecie i miło było ujrzeć go w interakcji z innymi. Jack z dumą opowiedział im o moim show w Nowym Yorku i, mimo że w jego głosie dało się słyszeć smutek, zauważyłam, że był moim największym fanem. Kiedy Lane bezczelnie zapytał, jak mamy zamiar kontynuować nasz romans będąc na dwóch krańcach kraju, Jack po prostu uśmiechnął się, pocałował moją dłoń i powiedział – Coś wymyślimy, jak będziemy musieli. Rebecca bez dwóch zdań uwielbiała Jacka, ze wzajemnością zresztą. Czułam się dobrze mając zostawić go z taką dobrą przyjaciółką. Lane wystąpił w dosyć głośnym filmie, który wyszedł tego lata, i grupka kobiet siedząca przy pobliskim stoliku już go rozpoznała. Minęła chwila, kiedy Jack i Rebecca również zostali rozpoznani i dziewczyny podeszły do nas z chichotem. Lane obdarzył je uściskami. Był w tym taki naturalny. Jack był odrobinę bardziej zdystansowany, jak zawsze. Nie czuł się komfortowo z tą nową sławą, ale się przyzwyczajał. Rozmawiali o sesji, która czekała ich jutro. Brzmiało jakby miała być niezła, ale nie byłam pewna, czy Jack oczekiwał, że będę się tam kręcić. Czułam, że Rebecca i Lane nie mieliby nic przeciwko, lecz nie chciałam nikomu wchodzić w drogę. Jack przez cały czas trzymał swoją dłoń na mojej nodze, ramieniu albo ściskał moją rękę. To było tak, jakby nie słyszał słów Holly o nie zwracaniu na siebie uwagi, i kochałam i nienawidziłam go jednocześnie za to. To mnie ukamienowałyby jego fanki za kolejne zdjęcia. Naprawdę nie miał pojęcia o wpływie jaki wywołuje. Kiedy chichoczące dziewczyny wyszły, przeprosiłam i poszłam do toalety. Lane wyszedł do lobby, by odebrać telefon, więc teraz szedł prosto na mnie. – Cieszę się, że cię poznałem, jesteś fajną laską – uśmiechnął się pod nosem, łapiąc mnie za rękę i całując dłoń w bardzo wytworny sposób. – Tak, tak, założę się, że mówisz to wszystkim dziewczynom Jacka – zaśmiałam się. – Nie, jesteś naprawdę fajna – puścił mi oczko i poszedł, zostawiając mnie zarumienioną w drodze do toalety. Chwilę później, kiedy wróciłam do stolika, zobaczyłam Jacka i Rebeccę pogrążonych w głębokiej dyskusji. Specjalnie zatrzymałam się za rozłożystą palmą. Nie miałam wstydu. 183

tłum. galina09, korekta Vi

– Dwadzieścia sześć? Dwadzieścia siedem? Ma więcej niż dwadzieścia siedem? Potrząsnął głową, jego oczy błyszczały. – Ile ma lat, Jack? – Nie wiem. Nie mówiła mi, a ja nie pytałem. Myślę, że jakieś trzydzieści, trzydzieści jeden. Wskazywałoby na to jej uwielbienie dla Coreya, jego pięć minut minęło już jakiś czas temu... – zgadywał. Wyglądało to jakby mówił sam do siebie. – Wow, nie wygląda jakby była po trzydziestce – usłyszałam Rebeccę. Uwielbiałam ją w tej chwili. Jack zaśmiał się głośno – Możesz postawić swój słodki tyłek na to, że nie wygląda. – Stary, powinieneś zobaczyć swoją twarz, cały promieniejesz i tego typu gówno! Ależ z ciebie dziewucha – krzyknęła i się zaśmiała. – Zawsze byłem dziewuchą, wiesz o tym. Żartowali jeszcze przez chwilę, po czym powrócili do naszej historii. Gdzie się poznaliśmy, jak się poznaliśmy, wszystko. Gdy tak słuchałam, obserwowałam go, sposób w jaki zmieniała się jego twarz kiedy przypominał sobie coś, co mówiłam, albo coś co razem robiliśmy. Nie powinnam podsłuchiwać, ale cieszyłam się, że to zrobiłam. Dało mi to interesujące spojrzenie na niego i jego uczucia w stosunku do mnie. Z każdą sekundą zakochiwałam się coraz bardziej. – A teraz dostała rolę w tym show, co jest fantastyczne dla niej. Ale będzie grała w Nowym Jorku i wyjeżdża za kilka dni. Ech, nie zgraliśmy się z tym – westchnął, opierając się na krześle. Jego szczęka się zacisnęła i zauważyłam, że zgrzyta zębami. – No wiesz, nie wyjeżdża na zawsze, prawda? I kotku, z całą tą promocją, która cię czeka, będziesz w Nowym Jorku cały czas. Przestań być taką babą, Hamilton – zawołała, kiedy się do niej uśmiechnął. Wydawali się być naprawdę dobrymi przyjaciółmi. – Wiem, masz rację. Po prostu nie wiem, co ona chce zrobić z tym wszystkim. To znaczy, sam nie wiem, złapała mnie i myślę, nie, ja wiem, że ona też mnie chce. Ale szykuje się na to wielkie show i to jest naprawdę ważne dla niej i jej kariery. – A co z tobą? Jezu, ten film sprawi, że wszyscy będą znali twoje nazwisko! Może dla ciebie to nie najlepszy czas, by mieć dziewczynę – oświadczyła, w jej głosie dało się wyczuć obawę, którą odczuwałam cały czas. Przemilczał to. Wycofałam się zza palmy, a wchodząc do restauracji stukałam głośno obcasami

184

tłum. galina09, korekta Vi

by poinformować ich o swojej obecności i żeby nie domyślili się, że podsłuchiwałam. Jack od razu złapał mnie za rękę i delikatnie ucałował palce. Uwielbiałam go, ot tak po prostu. Do tego czasu dołączył do nas Lane i zanim skończyliśmy lunch, było już po czternastej trzydzieści. Jack odrzucił ich ofertę spędzenia popołudnia na żeglowaniu wzdłuż wybrzeża mówiąc, iż mamy już własne plany. Uniosłam brwi, nieświadoma tego, że planował cokolwiek. Kiedy wychodziliśmy z restauracji, Rebecca przyciągnęła mnie do siebie i uścisnęła. Byłam zaskoczona, ale mile połechtana i oddałam jej uścisk. – Bardzo się cieszę, że cię poznałam, Grace. Nawet nie masz pojęcia – uśmiechnęła się do mnie. – Ja też się cieszę. Zobaczymy się później? – zapytałam. – Zdecydowanie – odpowiedziała. Lane ścisnął mnie w niedźwiedzim uścisku i kiedy zaczęłam się śmiać, jego dłonie zaczęły wędrować w dół do mojego tyłka. – Hej, stary, łapy precz od mojej dziewczyny – zaśmiał się Jack, odsuwając mnie mężnie. – Jack, serio, nie mogę się powstrzymać. To jest fantastyczny okaz kobiety – drażnił Lane, klepiąc mnie po tyłku. Podskoczyłam zaskoczona i Jack się roześmiał. – Jeśli zrobisz to znowu, oddam ci – ostrzegłam, szczypiąc Lane'a w policzki... te na twarzy. Pożegnaliśmy się i ruszyliśmy przez lobby w stronę spa. – Co będziemy teraz robić? – zapytałam zaciekawiona. – Zarezerwowałem nam masaż dla par. Miło, prawda? – zapytał, wskazując głową na recepcjonistę kiedy przechodziliśmy przez drzwi. – Prawda, miło. Postarałeś się w ten weekend, panie Romantyczny. Ale mówiłam ci, nie potrzebuję tego. Wszystko czego pragnę, to ty we mnie, głęboko – drażniłam go szeptem, ku jego wielkiej konsternacji, ponieważ koordynatorka prowadziła nas do gabinetu dla par. Poinstruowała nas co mamy zdjąć, a co zostawić, i wyszła. Gabinet znajdował się przy plaży, więc mogliśmy zobaczyć i usłyszeć fale. Nabrałam w płuca słonego powietrza kiedy Jack zaczął się rozbierać. – Pokażę ci moje, jeśli ty pokażesz mi swoje, Hamilton – zażartowałam, ściągając przez głowę moją koszulkę na ramiączkach. Miałam na sobie nowy biustonosz, którego

185

tłum. galina09, korekta Vi

jeszcze nie widział. Biały, koronkowy, z dużym wycięciem. Słodki i zdzirowaty. Jego oczy pociemniały, jak zawsze kiedy widział mnie niemal nagą, i cieszyłam się z małego striptease'u, który przed nim wykonywałam. Powoli zsunęłam moje szorty, odwracając się, by rzucić je na krzesło i pokazując mu moje białe, koronkowe damskie bokserki, podobne do tych, które zerwał ze mnie poprzedniej nocy. Był w trakcie zdejmowania koszulki, ale zamarł, kiedy zauważył jak moje dłonie skradają się do tyłu, by odpiąć stanik. – No już, już, mamy mieć masaż... a nie zabawę – złajałam go, zsuwając stanik i rzucając nim w niego. Uderzył go w głowę i zsuną się po jego twarzy. – Ale pytanie brzmi, czy powinnam je zostawić, czy również je zdjąć? Czy chcę, żeby wymasowała mnie całą? – mówiłam coraz cichszym głosem, zatykając kciuki po obu stronach lamówki, niemal zsuwając z siebie bokserki, ale nie do końca. Wciąż byłam zakryta, gdy się zastanawiałam – Hmmm, no nie wiem. Jak sądzisz Jack – zapytałam, zsuwając je odrobinę niżej, pozwalając mu zerknąć. Odwrócił się szybko, rozebrał do końca i wsunął pod ręcznik na swoim stole do masażu. Przycisnął twarz do poduszki i usłyszałam jego jęk. Zaśmiałam się kończąc rozbieranie i wsuwając pod mój ręcznik. Chichotaliśmy przez kilka minut, trzymając się za ręce, czekając na masażystów. Przez następne dziewięćdziesiąt minut odprężaliśmy się, ciesząc się w pełni masażem. Kiedy się skończył, ubraliśmy się i poszliśmy do naszego domku. Nie wiedziałam jakie plany mamy na wieczór. Oddawałam całkowitą kontrolę Jackowi i cieszyłam się jego przewodnictwem. Poczułam się zdenerwowana gdy doszliśmy do domku, czy już teraz będziemy uprawiać seks? Nie chcesz uprawiać seksu? Tak, tak, oczywiście że chcę. Ale czy będę miała czas, żeby przebrać się w moją nową zdzirowatą bieliznę? Jack zadecydował za mnie, gdy weszliśmy do środka. – Zostawię cię teraz na chwilę, żebyś mogła się ogarnąć i zaraz wrócę. Zarezerwowałem dla nas stolik w restauracji, co ty na to? – Tu, w hotelu, mam nadzieję – wymamrotałam, przytulając go. 186

tłum. galina09, korekta Vi

– Tak, tu w hotelu. Pomyślałem, że będzie bezpieczniej, na wypadek gdybyś się trochę napaliła podczas kolacji, mieć łóżko pod ręką – drażnił się, czułam jego ciepły oddech we włosach kiedy mnie tulił. Będzie mi tego brakować, tulenia, przekomarzania się, nas, Jacka i Grace. Odsunęłam się odrobinę i spojrzałam mu w oczy. – Dziękuję – powiedziałam. – Za co? – zapytał, wyglądając na zmieszanego. – Za ten weekend, jest doskonały – odpowiedziałam, całując go miękko w usta. Oddał pocałunek, powoli, leniwie, podsycając ogień pomiędzy nami. – Idź pod prysznic. Wrócę za chwilę – wyszeptał, odsuwając się ode mnie.

Westchnęłam widząc jak wychodzi, a potem zaczęłam się szykować. Będę uprawiać hotelowy seks z Jackiem Hamiltonem zanim ta noc się skończy. Dzięki Bogu... *** Jack robił to co robił, a ja wykorzystałam ten czas na szykowanie się, przy czym popadłam w małe szaleństwo. Byłam podekscytowana, zdenerwowana, oszalała, zdezorientowana, rozświegotana... Coś jeszcze? Napalona, zajebiście napalona. Jak jasna cholera. Miałam na sobie moją ulubioną małą czarną, wyciętą na tyle nisko przy staniku, by odsłaniać moje obojczyki posmarowane balsamem z brokatem. Jack nie pozwalał mi nosić niczego odsłoniętego bez wcześniejszego nabłyszczenia. Upięłam włosy wysoko, pozwalając kilku kosmykom opaść w sposób jakby mówiły 'to wygląda jakbym po prostu zaczesała włosy do góry, ale tak naprawdę zajęło mi to godzinę'. Kiedy rozprowadzałam perfumy we wszystkich odpowiednich miejscach, uderzyło mnie, że jestem zdenerwowana jak przy utracie dziewictwa. Tommy Jenson, jedenasta klasa. Piwnica jego rodziców i koc, który pachniał biwakiem. Young MC w radio. To było szybkie i bolesne. Ugh. 187

tłum. galina09, korekta Vi

Teraz byłam dziewicą Hamiltona i nie mogłam doczekać się defloracji. Jack podszedł do drzwi łazienki i zapukał. Łaskawie oddał mi tę łazienkę, samemu korzystając z drugiej, by się przygotować. – Grace, jesteś zakryta? – Pff, tak jakby cię to wcześniej powstrzymało – powiedziałam, wygładzając sukienkę i po raz ostatni rzucając spojrzenie w lustro. Włosy? Nieźle. Makijaż? Nieskazitelny. Skóra? Błyszcząca. Dziewczynki? Uniesione. Pewność siebie? Wysoka. Powtarzam, pewność siebie jest wysoka. Otworzyłam drzwi i go zobaczyłam. Ponownie mnie nie zawiódł, w szarej zapinanej koszuli, czarnej skórzanej kurtce, czarnych spodniach i moich ulubionych Martensach. I przygryzał dolną wargę... w próbie doprowadzenia mnie do szaleństwa? Jak jasna cholera. Westchnęliśmy oboje, nasze oczy wędrowały po ciele tego drugiego. – Grace, czy mówiłem ci już jak seksownie dzisiaj wyglądasz? – Nie, mów. – Jesteś taka seksowna. Robię co mogę, żeby się na ciebie nie rzucić. Bo pragnę cię, Szalona Dziewczyno. Desperacko – wyszeptał w moje ucho, przyciągając mnie do siebie. – Też to czujesz, prawda? – zadrżałam, kiedy pocałował moją szyję. – Chodźmy zjeść tę kolację jak najszybciej. – Ustanowimy nowy rekord, George. Wspomnisz moje słowa – oświadczyłam twardo, popychając go w stronę drzwi. *** Kiedy wyszliśmy z domku, skierowałam się do restauracji, w której tego dnia jedliśmy lunch, ale Jack popchnął mnie w kierunku wody. – Zaaranżowałem dla nas odrobinę prywatności. Mam nadzieję, że nie masz nic przeciwko – uśmiechnął się szeroko obejmując mnie w pasie. Szliśmy przez ogrody, noc pachniała jaśminem i różami. Weszliśmy do małej altanki, w której był ustawiony stolik, dwa krzesła i tuzin świec, które rozjaśniały ciemność. Słyszałam miękką muzykę i cieszyłam się, że towarzyszył nam tylko jeden kelner i nikt więcej. To

188

tłum. galina09, korekta Vi

było jak nasza mała samotnia... Kto powiedział, że romantyzm umarł? Uśmiechnęłam się do niego, pozwalając mu poprowadzić się i zrozumiałam, że poszłabym za tym mężczyzną wszędzie. Kiedy usiedliśmy, otworzył butelkę szampana i rozlał go do kieliszków. Uniósł swój i powiedział, z seksownym uśmiechem – Rozpocznijmy uwodzenie panny Grace. Zaśmiałam się i odpowiedziałam – Kochanie, mógłbyś mnie uwieść nawet samym Dr. Pepperem. Nie będziesz musiał się bardzo starać dziś wieczorem. Zaśmiał się, uśmiechając się tak, jak tylko on potrafi – Kocham twoje poczucie humoru, Gracie. – Kocham to, że jesteś takim smakowitym kąskiem, George – odpowiedziałam, popijając szampana i patrząc mu w oczy. – Kocham to, że nazywasz mnie George – zażartował, patrząc na mnie jakbym była najpiękniejszą istotą na świecie. – Kocham to, że mi na to pozwalasz... – ucichłam, czując emocje ściskające mnie za gardło kiedy na niego patrzałam. – Kocham to, że stałaś się dla mnie tak ważna – dodał, patrząc na mnie spod ciężkich powiek. – Kocham to, że tak mocno wplotłeś się w moje życie – odpowiedziałam z szaleńczo

bijącym sercem... co my mówimy? Oboje zamilkliśmy i wydawał się podejmować decyzję... ale ja chciałam powiedzieć to pierwsza. Wiedziałam co czuję. Wziął głęboki oddech i powiedział – Grace, ja... Przerwał mu kelner podchodzący do naszego stolika z menu. Kiedy zaczął opowiadać o specjalności dnia, złapałam spojrzenie Jacka i puściłam mu oczko. Uśmiechnął się do mnie, tym perfekcyjnym uśmiechem należącym tylko do mnie. Miał moje serce; ja mogłam sobie wziąć ten jego sexy uśmieszek. Głupi kelner... Jedliśmy kolację, śmiejąc się i żartując, rozmawiając o wszystkim i o niczym. Mimo tego, że obiecywaliśmy sobie jeść szybko, rozkoszowaliśmy się posiłkiem tak bardzo, że zanim się zorientowałam, świece zaczęły się wypalać, szampan (obie butelki) wyparował, a my byliśmy zrelaksowani i szczęśliwi. Byliśmy sami, Jack odesłał kelnera już dawno temu. Gwiazdy nad nami świeciły jasno. Fale wpływały i wypływały obmywając plażę. 189

tłum. galina09, korekta Vi

– To jest doskonałe, Jack. Po prostu doskonałe. Dziękuję za tak cudowny wieczór – powiedziałam biorąc go za rękę. – Chwila moment, Szalona. Ta noc dopiero się zaczyna – powiedział, wstając i przyciągając mnie do siebie. – Ja na przykład, jestem gotowy, by wrócić do pokoju... tak? Powiedz tak, Gracie – złajał mnie, z dłońmi na mojej głowie, potakując nią. – Tak. Tak. Tak – powtarzałam, popierając każde słowo pocałunkiem w jego szyję, ucho, podbródek. – Hmm, to zabrzmiało znajomo – drażnił, mrugając do mnie. Wracaliśmy przez ogrody do naszej chatki. Już z daleka widziałam łunę i poczułam jak przez moją skórę przebiega ciepły dreszcz na myśl o cudownych rzeczach, które Jack zrobi mi w środku i które ja zrobię jemu. Kiedy przekręcił klucz i otworzył drzwi, sapnęłam. Wszędzie były świece, na każdej powierzchni. Wszystkie były zapalone i efekt był spektakularny. Odwróciłam się twarzą do niego kiedy zsuwał kurtkę z ramion. – Ty zajebisty facecie. Jak to zrobiłeś? – Jestem celebrytą, wielkie rzeczy to dla nas bułka z masłem, Cukiereczku – drażnił się ze mną, przesuwając dłońmi po moich plecach w górę i w dół. Przez moją skórę przebiegł prąd, przesyłając napięcie między nami tak jak zawsze. – I ogień w kominku? Wow, to imponujące – kontynuowałam, wchodząc tyłem do pokoju. – Ta, widziałem to w książce o uwodzeniu kobiet... najwyraźniej wszystkie lubicie się bzykać przy ogniu – zaśmiał się. Wygięłam brwi, kiedy użył słowa 'bzykać'. Śmiech ucichł kiedy naprawdę na siebie spojrzeliśmy. Pocałowałam go delikatnie i wyszeptałam – Zaraz wracam, nigdzie nie odchodź. Uśmiechnął się i odpowiedział – Szalona, nie ma takiej siły, która by mnie stąd odciągnęła. Potrząsnęłam głową, by ją oczyścić i poszłam do sypialni. W środku szybko chwyciłam moją torbę i weszłam do łazienki. Rozpuściłam włosy; miękko otoczyły moją twarz, i spojrzałam na bieliznę, którą przyniosłam. Zazwyczaj nie ubierałam się do łóżka, to było bezcelowe. Po pierwsze, Jack wolał mnie w jednej ze swoich koszulek, z czym się zgadzałam. Po drugie, i tak rzadko kiedy pozostawałam ubrana, gdy już trafiałam do łóżka, więc to było 190

tłum. galina09, korekta Vi

niemal głupie. Ale ta noc była inna i chciałam coś dla niego ubrać. Wahałam się pomiędzy zdzirowatością a słodyczą. Opcja pierwsza, czarna koszulka zasłaniająca tylko tyle, ile powinna. Prześwitująca koronka była gorąca. Wyglądałam niesamowicie i wiedziałam, że to doprowadzi Jacka do szaleństwa. Opcja druga, biała jedwabna koszula. Na cieniutkich paseczkach, kończyła się tuż poniżej kolan. Zabudowana z tyłu, podczas gdy przód opadał wystarczająco nisko, by pozwolić mu zerknąć na moje atrybuty. Wiedziałam, że również i to doprowadzi go do szaleństwa. Dokonałam wyboru i położyłam dłoń na drzwiach. Wzięłam głęboki oddech i weszłam do pokoju. Jack czekał na mnie.

191

tłum. galina09, korekta Vi

Rozdział 21 Wchodząc z powrotem do salonu czułam, jakby ktoś mnie prowadził; moje stopy nie poruszały się same. Podeszłam miękko do miejsca gdzie stał, tyłem do mnie, twarzą do kominka. Zgasił światła pozostawiając pokój w łunie świec i blasku ognia. Odtwarzacz grał cicho jakąś melodię w tle. Sceneria była gotowa. Poczułam jak wracają moje nerwy. Czemu się denerwujesz? To jest twój Jack... I właśnie dlatego się denerwowałam. To był mój Jack, a skoro zbadał już każdy centymetr mojego ciała, to było coś nowego, coś innego. I odtąd zmieni się sposób w jaki będziemy na siebie patrzeć. To będzie coś więcej niż seks, chociaż niechętnie nazywałam to kochaniem się... Zawsze nienawidziłam tego określenia. Ale coś tu się stworzy tego wieczora. Obserwowałam go w ciszy, zauważając jak jego silne dłonie przeczesują włosy, kiedy spoglądał w płomienie. Widziałam go... jego silne plecy, silne ramiona, silną szczękę... jego siłę. Zadowolone westchnienie wymknęło mi się z ust i odwrócił się do mnie, jego twarz odbijała blask ognia tańczącego w kominku. Uwięził mnie swoim wzrokiem, przesuwając się z dołu mojego ciała, w górę do twarzy. Uśmiechnął się, a ja odpowiedziałam tym samym. – Cześć – wyszeptałam. – Cześć – odpowiedział, podziwiając bieliznę, którą wybrałam. Moje włosy rozsypane na ramionach odbijały płomienie ognia. Wiedziałam, że może zobaczyć zarys mojej sylwetki na tle ognia. Czułam się piękna, lecz czy zdenerwowana? Tak jest, byłam zdenerwowana i zaczęłam kołysać się w przód i w tył na piętach, w stylu który rozpoznałam i nazwałam Nerwowa Grace. Czy on również się denerwował? Jak to możliwe? Stał przygryzając wargę w sposób, który zawsze na mnie działał. Widziałam głód w jego oczach, ale był tam też niepokój. Fakt, że wydawał się zdenerwowany sprawiał, że zakochiwałam się w nim jeszcze bardziej. Byłam w nim zakochana. Nie można nazwać tego inaczej. Ten chłopak, ten mężczyzna wziął moje serce, chwycił je w ramiona i brał je wszędzie ze sobą. Desperacko chciałam mu to powiedzieć, żeby wiedział co do niego czuję. 192

tłum. galina09, korekta Vi

W końcu się odezwał, przerywając nerwową ciszę między nami. – Muszę... muszę dotknąć mojej Grace – oświadczył po prostu i podszedł do mnie. Zmniejszał dystans między nami, to było tylko kilka kroków, a niepokój we mnie rósł. Mimo całej mojej pozy i żartów, byłam zdenerwowana, teraz i tutaj. Zatrzymał się przede mną i wyciągnął rękę, by delikatnie odsunąć kosmyk włosów z mojej twarzy. – Grace... jesteś piękna – wyszeptał. Zaczęłam się odprężać, pochyliłam się i przyłożyłam policzek do jego dłoni. Drugą ręką chwycił mój drugi policzek i przysuną do mnie twarz. Delikatnie pocałował moje czoło, powieki, nos, moje zarumienione policzki i w końcu sięgnął ustami do moich. – Twoje usta należą do mnie – wyszeptał. Całował mnie powoli i czule, jego wargi ledwo muskały moje. To był pocałunek podobny do naszego pierwszego, tego na plaży, niepewny, ale spokojny. Wdychałam jego słodki zapach, przypominając sobie, jak po raz pierwszy stałam się go świadoma. Słońce, czekolada, fajka, dym z kominka i czysty Hamilton ponad tym wszystkim. Poczułam jak moje ciało mu odpowiada i całe zdenerwowanie ze mnie odpływa. Uniosłam ręce do jego twarzy, naśladując jego gest. Otworzyłam oczy i zobaczyłam, że wpatruje się we mnie zadumany. Odrobinę się odsunęłam, tak żeby go widzieć i powiedziałam – Pocałuj mnie znowu, proszę. Uśmiechnął się i posłuchał. Moje dłonie zjechały niżej, łapiąc go w pasie i przyciągając mocno do siebie. Jego pocałunek się wzmocnił, a język przycisnął do mojej dolnej wargi. Otworzyłam usta i poczułam jak się wsuwa. Jęknęłam cicho z powodu jego języka w moich ustach i jego dłoni, które opuściły moją twarz i zaplątały się w moich włosach. Moje własne dłonie wróciły na przód i zaczęłam powoli rozpinać mu koszulę. Wciąż się całowaliśmy, kiedy jego dłonie ześlizgnęły się niżej i szorstkimi opuszkami chwycił jedwab, który miałam na sobie. Zdołałam rozpiąć koszulę i ją z niego zsunąć. Nie chciał zdjąć ze mnie rąk, więc koszula zwisała mu na ramionach, gdy ja przebiegałam dłońmi po całej długości jego torsu. Pochyliłam się wtulając w jego klatkę piersiową, aż niewielka kępka blond włosków połaskotała mnie w nos. Uwielbiałam czuć jego skórę przy mojej, ciepłą i bezpieczną. Jego dłonie wędrowały bez przerwy po moich ramionach, szyi, plecach, bokach, by w końcu zatrzymać się na barkach i zacząć zsuwać cieniutkie paseczki mojej koszulki. Ześliznęła się ze mnie, opadając nisko. Znów się uśmiechnął, kiedy jego oczy wędrowały po moich 193

tłum. galina09, korekta Vi

krzywiznach, by w końcu powrócić do moich i zauważyłam że zieleń jeszcze się pogłębiła. Jego oczy należały do mnie. Kiedy koszulka opadła, jedna pierś została odkryta. Spojrzał z podziwem na mały pieprzyk umiejscowiony tuż nad nią, jego 'miejsce lądowania' jak go nazwał. Uśmiechnął się, a jego dłonie odkrywały moje ciało. Czułam jak moja skóra napina się pod jego palcami i usłyszałam jak wciąga powietrze, kiedy mnie dotyka. Czułam, że odpowiada na moje własne pobudzenie i mocniej ścisnął moje piersi. Jęknęłam w odpowiedzi, a on pochylił głowę w moją stronę, przestając całować mój obojczyk i szyję. Wilgotnymi pocałunkami wyznaczył ścieżkę przez dekolt do obnażonej piersi. Odrobinę zachichotałam czując to, ale moje dłonie pobiegły do jego włosów, zatapiając się w nich i zachęcając go. Chwycił mój sutek w usta i poczułam jak rośnie pomiędzy nimi, podczas gdy jego wolna dłoń więziła moją drugą pierś. Głęboko jęknęłam, zataczając się na nogach. Wtedy ugryzł mnie leciutko, a ja poczułam, że to zaczyna doprowadzać mnie do szaleństwa. Moje sapnięcie z przyjemności tylko podsyciło gorączkę, która była między nami, ale on zaczął zwalniać. Ku mojej konsternacji, odsunął mnie od siebie. Wyraz jego twarzy był odrobinę żartobliwy. – Gdzie ty do cholery idziesz, George? – zapytałam, mój głoś był chrapliwy i niski. – Och, kocham jak nazywasz mnie George – wymruczał, powracając do mojej skóry, jego głos był gruby i uwodzicielski. Jego głos należał do mnie. Objął ramieniem moją talię, drugą rękę wsunął pod moje kolana i mnie uniósł przytulając do siebie. Szedł w kierunku sypialni, a ja po drodze całowałam jego szyję. Jego oczy wpatrywały się w moje, gdy podchodziliśmy do łóżka. – Jest jak w powieści Danielle Steel – drażniłam go, aż przewrócił oczami. – Czy możesz, proszę, pozwolić mi zrobić to po mojemu? – odpowiedział, robiąc mi malinkę na szyi. Uśmiechnęłam się do niego nieśmiało i zobaczyłam, że odsunął już dla nas przykrycie. Wtedy zauważyłam czekoladki na poduszkach. – Słodycze! – wykrzyknęłam zanim mogłam się powstrzymać. Zachichotał – Naprawdę chcesz jeść teraz słodycze, Kochanie? – zapytał muskając moje ucho. 194

tłum. galina09, korekta Vi

– Nie, nie w tej chwili... ale miło wiedzieć, że są tutaj... na później – uśmiechnęłam się, zadowolona że wciąż trzyma mnie tak mocno. – Tak, na później – powtórzył, sadzając mnie delikatnie na łóżku. Pochylił się nade mną, całując mnie ponownie, tym razem głębiej. Jak coś tuż pod powierzchnią, pożądanie między nami stało się teraz bardziej oczywiste. Była między nami potrzeba, głód, który szybko nas pochłaniał. Ściągnęłam z niego koszulę, która w końcu opadła na podłogę i zaczęłam dobierać się do jego suwaka. Jęknął, kiedy niechcący go musnęłam i mogłam poczuć jego podniecenie pod dłońmi. Spojrzałam w górę na niego i zamarłam widząc czystą żądzę w jego oczach, zielone otchłanie pociemniały w sekundę. Zsunęłam jego spodnie aż opadły na podłogę. Pod spodem nie miał bielizny. Zachichotałam zaskoczona, po czym instynktownie oblizałam usta – Nieźle – pochwaliłam. W odpowiedzi uśmiechnął się szeroko. – Wydaje mi się, że też czegoś zapomniałaś, Szalona – odpowiedział mrocznie, umieszczając dłoń pomiędzy moimi nogami i dotykając mnie przez tkaninę mojej koszulki. Syknęłam kiedy szukał mojej nieobecnej bielizny. – Tak myślałem... – zachichotał, mocniej dociskając dłoń do mojej opuchniętej płci. Położyłam się opierając na łokciach i podziwiałam nagiego Jacka pomiędzy moimi nogami. Tego widoku nigdy nie będę miała dość – szczupłych krzywizn jego klatki piersiowej, muskularnych ramion, wąskich palców, cudownych blond włosków, które prowadziły moje oczy do nieba, które było nim. Z boleśnie powolną precyzją zsunął paseczki niżej po moich ramionach i zdjął ze mnie jedwabną koszulę. Leżałam przed nim naga i bezwstydna. Oddychał ciężko, niemal sapiąc i powiedział – Piękna. – Wysunął język oblizując dolną wargę z zniecierpliwieniem. Jego język należał do mnie. Mogłam patrzeć na niego godzinami i nigdy nie mieć dosyć jego widoku. Pochylił się nade mną, biorąc mnie w posiadanie i również mnie podziwiając. – Kocham miękkie krzywizny twoich piersi, szczupłe ramiona, blask twojej skóry, krągłość twoich bioder. Jezu, Grace – wymruczał. Odprężyłam się pod jego spojrzeniem. Wszystko w nim mówiło mi, że kocha moje 195

tłum. galina09, korekta Vi

ciało dokładnie takie, jakie było. Wszystko co robił i mówił sprawiało, że byłam na niego gotowa i desperacko chciałam, żeby w końcu sprawił, że... jak ja to nazwałam dziś rano? Hmmm, zobaczę Boga. Pochylił się nade mną, przyciskając wargi do moich piersi i ponownie biorąc sutek w usta, przesuwając po nim językiem i słuchając jak jęczę. – To jest takie... nierzeczywiste – wymamrotałam, wyrzucając ręce za głowę i wyginając plecy w niemej zachęcie. Objęłam go ciasno w pasie nogami, a on całował mnie od lewej do prawej, powoli mnie przygotowując. Wciąż jęczałam, niemal w udręczeniu, gdy przesunął językiem w dół mojego brzucha i zataczał kółeczka wokół pępka. – O Boże – zawołałam, kiedy jego język zatrzepotał na całej długości mojego brzucha, smakując słony smak skóry, wąchając jej zapach, który sam identyfikował jako zapach czystego prania i kokosów. Wrócił do moich piersi, biorąc na zmianę każdy sutek do ust, skubiąc je mocno aż wierciłam się pod nim. Possał jeden zanim wypuścił go z głośnym cmoknięciem, które sprawiło że wygięłam się na łóżku i zakopałam palce w jego włosach. Otworzyłam szeroko oczy i wiedziałam, że widzi moje pożądanie rosnące w szaleńczym tempie. Moja lewa dłoń zanurkowała pomiędzy nas w poszukiwaniu, ale trzymał się tuż poza zasięgiem. – Nie Grace, jeszcze nie, ty pierwsza – obiecał, ponownie pieszcząc moje piersi i podziwiając to, jak idealnie pasują do jego dłoni. – Piersi? Należą do mnie... – jęknął. Prawdą było, że zajął się mną najpierw. Oczywiście z radością przyjęłam dowód jego czułości, ale nigdy nie przestało mnie zadziwiać ile radości sprawia mu dawanie mi przyjemności, stawiając moje potrzeby ponad jego.94 To co robił, doprowadzało mnie do szaleństwa. Moja krew wrzała, a moje wnętrze się topiło. Jęczałam niemal bez przerwy, uczucie jego ust na moich piersiach było nie do opisania. Kiedy poczułam jego usta muskające mnie coraz niżej, załkałam w oczekiwaniu, wiedząc do czego to zmierza. Poczułam jego dłonie na moich udach, delikatnie je rozdzielające. Spojrzał na mnie, a w jego oczach zobaczyłam uwielbienie. Cóż takiego zrobiłam, że zasłużyłam na takiego mężczyznę? Kiedy usiadł pomiędzy moimi nogami, spojrzał na mnie raz jeszcze, krzyżując 94

Facet z odpowiednimi priorytetami:D ~Vi

196

tłum. galina09, korekta Vi

swój wzrok z moim. Przesunęłam w dół lewą rękę, by chwycić jego prawą dłoń i mocno do siebie przycisnąć. Uśmiechnął się i pocałował mnie po wewnętrznej stronie mojego prawego uda. – Jack... – wydyszałam, wciąż na niego patrząc gdy całował moją miękką skórę, przenosząc się na drugą nogę. Znajdował się centymetry ode mnie, a mimo to koncentrował dotyk swoich ust na delikatnej skórze, z oczami cały czas wpatrzonymi we mnie. Widział, że zaczęłam ciężko oddychać kiedy przybliżał się do miejsca, w którym go potrzebowałam. Mogłam zobaczyć potrzebę w jego oczach, a także pragnienie i żądzę. – Proszę, Jack, proszę – błagałam go. Jego oczy, wciąż wpatrzone w moje, przemawiały do mnie, odpowiadając na moje błagania. Jego usta zawisły nade mną, drażniąc mnie przez wydawałoby się godziny, chociaż tak naprawdę minęły sekundy. W końcu pocałował mnie na swój unikalny sposób. Jego usta należały do mnie. Nie ma wątpliwości, że poczuł jak się napinam pod jego wargami. Znał moje ciało tak dobrze, że rozumiał jak blisko już byłam. Zagłębił we mnie język, powoli, wiedząc jakiej reakcji oczekiwać. Gwałtownie uniosłam się na łóżku i głośno westchnęłam. Potem ucichłam, jak zawsze kiedy naprawdę się zatracałam. Za pomocą palców delikatnie mnie rozdzielił, przesuwając językiem tam i z powrotem, w prawo i w lewo aż zaczęłam znowu jęczeć. Teraz okrążał mnie z większą siłą, robiąc kółeczka i wirując językiem. Wsunął we mnie palce, wykręcając je, szukając tego jednego punktu, tego który nazwałam moim punktem J. Chichotał, kiedy za pierwszym razem powiedziałam mu o zmianie nazwy, ale po chwili uznał to za fascynujące... i pochlebiające. Dociskając palce, zawirował językiem przy moim drugim słodkim punkciku. Mój oddech przyspieszył kiedy zaczęłam krzyczeć – O Boże, Jack... proszę... nie przestawaj... nie przestawaj... to takie cudowne... o Boże – zaczęłam rzucać biodrami w tym samym rytmie co jego język, jego usta i jego palce, którymi głaskał mnie od środka. Moje jęki mieszały się z jego, gdy starał się utrzymać mnie na łóżku. Przerwał na chwilę i spojrzał na mnie z diabelskim uśmiechem. – Twój smak należy do mnie – uśmiechnął się. Jego usta, język, palce, dłonie, on cały sprawił, że drżąc doszłam. Doszłam silnie i mocno i słodkie napięcie przebiegło przez moje ciało od palców stóp 197

tłum. galina09, korekta Vi

aż po koniuszki włosów. Powtarzałam jego imię, wciąż i wciąż od nowa, jak modlitwę, kiedy przepływała przeze mnie ta fala. Zobaczyłam światło i miłość i poczułam jak zalewa mnie kolejna fala orgazmu. Zadrżałam, a on był ze mną przez cały czas... nie przestawał, nie spieszył się i wychodził naprzeciw każdej jednej potrzebie, którą zgłaszałam. Wiedział czego pragnę, nawet zanim sobie to uświadomiłam. Kiedy w końcu wróciłam na ziemię, z jego oczu wyglądała oszalała żądza i poczułam zęby skubiące wewnętrzną stronę moich ud. Odświeżał moje Oznaczenie Hamiltona. Uśmiechnęłam się w postorgazmicznej mgiełce, która mnie otaczała, myśląc o jego szalonej zaborczości. Jego zaborczość należała do mnie. Kiedy skubał moje uda, ponownie oznaczając mnie jako jego, uśmiechnęłam się patrząc na niego. Uniosłam się na łokciach i palcem kiwnęłam na niego. Pocałował udo po raz ostatni i wczołgał się na mnie. Moje usta zmiażdżyły jego, wciąż czułam na nich swój smak, a on jęknął. Jęknął z powodu tego, co dopiero mi dał i z powodu tego, co wkrótce otrzyma ode mnie. Uniósł się, popychając nas oboje głębiej na łóżko. Poruszyłam się z nim, wciąż szaleńczo go całując. – Twoje ciało należy do mnie – westchnął, układając się na mnie. Znajdował się pomiędzy moimi nogami i przestając mnie całować umiejscowił się dokładnie tam, gdzie chciałam żeby był. Jego oczy spotkały moje i moje odpowiedziały. Tak. Tak. Tak. I nagle, z delikatnością jakiej nigdy bym się nie spodziewała, docisnął się do mnie. Oboje przestaliśmy oddychać kiedy we mnie wchodził, bosko wślizgując się do wewnątrz, wypełniając, komplementując i kochając mnie. Przez cały czas patrzyliśmy sobie w oczy i kiedy poczułam, że wypełnił mnie całkowicie, łzy zaczęły mi płynąć z powodu piękna togo co właśnie się działo. Obserwowałam jak wyraz jego twarzy zmienia się z pożądliwego na czystą radość, kiedy poczuł jak go witam. To było doskonałe. Jego oddech należał do mnie. On wyglądał na najszczęśliwszego człowieka na ziemi. Ja zamarłam, nie mogłam się ruszyć. Byłam przepełniona sensacyjnym uczuciem jego w końcu we mnie, uczuciem ponad całkowitym pojęciem. Oboje zatrzymaliśmy się na chwilę, zagubiliśmy w sobie nawzajem. I wtedy zaczęłam się pod nim poruszać. 198

tłum. galina09, korekta Vi

Wspaniale. Poruszałam biodrami powoli, z pełną świadomością, pochłaniając go jeszcze głębiej do środka. Wypuścił oddech i kiedy poczułam go naprawdę głęboko, zacisnęłam się wokół niego, sprawiając że zadrżał – Taka ciepła, jesteś taka ciepła. Taka... ciepła – powtarzał zanurzając się we mnie. Poruszał się ze mną, sprawiając że teraz ja zadrżałam, gdy nasz rytm przyspieszył. Wygięłam się w łuk gdy pochylił się, by pocałować moje piersi. Uniósł się na rękach nade mną tak, żeby móc na mnie patrzeć i wtedy ja spojrzałam w jego słodką twarz, przepełnioną emocjami, kiedy poruszałam się razem z nim, wymierzając każde pchnięcie z siłą, która doprowadzała mnie na krawędź. Wyszedł ze mnie prawie całkowicie i zaraz potem wśliznął się z powrotem, popychając mnie wyżej na łóżku. Moje biodra odpowiedziały, wszedł we mnie głębiej, wypełniając mnie w nowy sposób, powodując inne odczucia u każdego z nas. Owinęłam nogi wokół jego pasa i przesuwając paznokciami wzdłuż jego pleców spowodowałam że zasyczał. – Grace, muszę cię widzieć – jęknął, wycofując się ze mnie, a potem okręcił się szybko tak, że leżał na plecach. Przerzuciłam przez niego nogę i usiadłam na nim. Chwycił mocno moje dłonie kiedy powoli się obniżałam, biorąc go w siebie tak głęboko jak tylko mogłam. – O Boże, Grace, to jest cudowne – jęknął, kiedy zaczęłam się na nim poruszać. Puścił moje ręce i zaczął pieścić piersi, rolując sutki pomiędzy opuszkami palców, powodując że znów zacisnęłam się na nim mocno, co wywołało u niego kolejny jęk. Uniosłam dłonie do swoich włosów, zanurzając je w nich i czując go, takiego twardego wewnątrz siebie. Zaczął powtarzać moje imię, na początku powoli. Moje biodra przyspieszyły, a on chwyciły mnie mocno i usiadł. Owinęłam nogi wokół niego, ta nowa pozycja spowodowała że penetrował mnie głębiej i zaczęłam drżeć. Uczucie, które mnie przepełniało było tak mocne, że łzy które wypełniały moje oczy w jednej sekundzie zalały moją twarz. Jego słowa należały do mnie. Zaczęłam zaciskać się wokół niego i wiedziałam, że oboje byliśmy blisko. Moje usta znajdowały się tuż przy jego uchu i powtarzałam jego imię, kiedy we mnie wchodził. Poczuł się cudownie. Podniósł głowę z mojego ramienia, ponaglając mnie, bym spojrzała mu w oczy. Byłam przepełniona emocjami i perfekcją tej chwili. – Otwórz oczy, Grace. Spójrz na mnie – zażądał, kiedy zanurzyłam dłonie w jego lokach. Zrobiłam o co prosił i kiedy zauważył łzy płynące z moich oczu, na jego twarzy 199

tłum. galina09, korekta Vi

wykwitł najpiękniejszy uśmiech jaki kiedykolwiek widziałam. – Och, Grace. Gracie... kocham... – zaczął mówić, ale nie skończył. Położyłam swoją dłoń na jego słodkich ustach i wyszeptałam przez łzy – Wiem. Uczucie jego znajdującego się wewnątrz mnie kiedy zaczęłam dochodzić, moje dreszcze i jego wstrząsy doprowadziły mnie na krawędź i z rozdzierającym jękiem doszliśmy oboje w tym samym czasie. Dostąpiłam zaszczytu obserwowania jego anielskiej twarzy kiedy dochodził we mnie... zmarszczonych brwi, zaciśniętych ust, zaciśniętej szczęki, cała jego twarz wyrażała przepiękną torturę. Wyglądał doskonale. I cały czas patrzyliśmy sobie w oczy. Miał zamiar powiedzieć mi, że mnie kocha, Mam zamiar pozwolić mu na o następnym razem. Wydając z siebie najbardziej seksowny dźwięk jaki kiedykolwiek słyszałam, opadł koło mnie, wzdychając słodko i oplatając mnie ramionami tak ciasno, jak tylko mógł. Położyliśmy się na chłodnych prześcieradłach, rozłączając się tylko po to, by zaplątać się ze sobą jeszcze bardziej. Poczułam, że się ze mnie wysuwa. – Nie, nie wychodź – nalegałam, chcąc zatrzymać go w sobie tak długo, jak to tylko możliwe. Ułożyłam jego głowę na moich piersiach, przeczesując mu włosy palcami, aż westchnął ukontentowany, a jego oddech zaczął zwalniać. Jego ręce wędrowały przez moje ciało, badając jego ulubione miejsca, by w końcu spocząć na piersiach. Kiedy usłyszałam jak mruczy, poczułam jak po moim ciele rozprzestrzenia się słodkie zmęczenie. Nie dbałam już o to co będzie jutro, albo pojutrze, albo jeszcze później. Z moim Jackiem owiniętym wokół mnie w najsłodszy z możliwych sposobów i z jego dłońmi na moich piersiach, westchnęłam głośno i zamknęłam oczy, wiedziałam że teraz z całą pewnością należałam do niego. *** Jakieś dwadzieścia minut później, kiedy oboje wciąż tuliliśmy się do siebie, oczyścił gardło i uniósł głowę z mojej klatki piersiowej, gdzie zakreślał palcem kółeczka na moich piersiach. – Więc, nie wiem jak ty, ale wydaje mi się, że to było całkiem niezłe pieprzenie, prawda? – zapytał z błyskiem w oku. 200

tłum. galina09, korekta Vi

– Tak, zajebiście dobre... ale mam jedno pytanie? – odpowiedziałam rozciągając ramiona. Spojrzał na mnie z obawą – Co, Kochanie? – spytał, odchylając się jeszcze bardziej, by na mnie spojrzeć. – Czy mogę już zjeść moje słodycze? – zapytałam. Usłyszałam jak mamrocze słowa – Słodycze... pfff – i zostałam trzepnięta poduszką prosto w głowę. Tym razem moje łzy spowodowane były szaleńczym śmiechem, kiedy próbowałam bronić się przed poduszkowym atakiem nagiego Brytyjczyka. Przed tym naprawdę nie było żadnej ochrony.

201

tłum. galina09, korekta Vi

Rozdział 22 2:17 Obudziłam się nagle i poczułam jak Jack przytula mnie mocniej przez sen. Śniły mi się złe sny, niezbyt miłe. Smutne sny. W ostatnim Jack i ja staliśmy naprzeciwko siebie, po dwóch stronach ruchliwej ulicy w zatłoczonym mieście. Oboje próbowaliśmy przedostać się na drugą stronę, ale wciąż byliśmy spychani z powrotem na chodnik. Za każdym razem, kiedy któreś z nas próbowało przejść, kolejna fala wściekle ryczących samochodów stawała nam na drodze, uniemożliwiając dosięgnięcie siebie. W końcu on zmęczył się czekaniem, odwrócił się ode mnie i odszedł. Wtedy się obudziłam. Nie trzeba być geniuszem, żeby rozgryźć o co w tym chodzi... Wysunęłam się z jego objęć i chwytając koszulę leżącą na podłodze przeszłam do salonu. Ogień ciągle płonął, lecz pomału już wygasał, rzucając cienie na ściany. Zapięłam się, przeczesałam ręką włosy i zauważyłam księżyc wznoszący się nad oceanem. Była pełnia i wydawał się być bardzo blisko ziemi. Otworzyłam drzwi na patio, a kiedy poczułam chłodną bryzę, chwyciłam okrycie znajdujące się na kanapie. Owinęłam się w miękki kaszmir, wyszłam w noc i stanęłam w ciszy. Jedynym dźwiękiem był szum oceanu. Wdychałam słone powietrze, pozwalając opaść napięciu, które odczuwałam po snach. Stałam w ciszy obserwując księżyc nad wodą, słuchając rozbijających się fal i rozmyślając o tym, co stało się wcześniej tej nocy. O absolutnie niewiarygodnym uczuciu jego znajdującego się we mnie. Samo myślenie o tym spowodowało u mnie dreszcz. Uprawiałaś seks... i było dobrze. To jest niedopowiedzenie. Usłyszałam odgłos kroków za sobą i uśmiechnęłam się czując ręce obejmujące moją talię. – Co robisz? – zapytał scenicznym szeptem. Zadrżałam kiedy pocałował mnie w ucho. – Patrzę. Obudziłam cię? – Tak. Zbudziłem się, ponieważ moje dłonie były puste... zabrałaś moje ulubione poduszeczki – wymamrotał, odsuwając moje włosy i muskając szyję. – Uprawialiśmy seks – wyrwało mi się nagle i dosłownie poczułam jak się uśmiecha. 202

tłum. galina09, korekta Vi

– Z całą pewnością – zachichotał. Również zachichotałam, ale przestałam kiedy pocałował moją szyję. Uniosłam ręce w górę i wetknęłam dłonie w jego loki, kierując jego usta z powrotem do szyi. Oparłam się o niego odrobinę i poczułam jak dociska do mnie swój dowód pobudzenia. Westchnęłam gdy jego ręce zsunęły się niżej, pod koszulę i w górę na moje piersi. Kiedy je odnalazł, jęknęłam, a moje sutki stwardniały natychmiast pod jego utalentowanymi dłońmi. Odwrócił mnie twarzą do siebie i zobaczyłam, że jest nagi. – Nie jest ci zimno, Wariacie? – zapytałam, otaczając go ramionami i nakrywając kocem, którym sama byłam przykryta. – Nie, właściwie to całkiem nieźle mnie rozgrzałaś – oświadczył, biorąc mnie za rękę i kierując ją niżej, zachęcając bym chwyciła małego Hamiltona. No, dalej, zasługujesz na kolejny raz... Z całą pewnością zasługiwałam. Owinęłam dłoń wokół niego, rozkoszując się jękiem, który natychmiast wydobył się z jego ust. Popchnęłam go do środka, więc szedł tyłem w kierunku kanapy. Kiedy tam dotarliśmy, pchnęłam go by usiadł, zrzuciłam okrycie i podpierając się nogą o kanapę stanęłam przed nim. Wtedy rozpięłam koszulę i pochyliłam się bliżej. – Co powiesz na odrobinę więcej klapsów i łaskotek? – zapytałam zachrypniętym głosem. Uśmiechnął się po prostu tym swoim seksownym uśmiechem. Doprowadzał mnie do szaleństwa kiedy to robił. Kończąc z koszulą pozwoliłam jej opaść na podłogę. Wzięłam jego ręce i położyłam je sobie na biodrach, wciąż stałam oparta nogą o kanapę, więc byłam dla niego całkowicie otwarta. Pozwoliłam mojej dłoni zsunąć się niżej, przeciągając nią po mojej płci, jęcząc w trakcie. Jego powieki były ciężkie, kiedy patrzył na mnie jak się dotykałam. Oblizał usta; umierał z chęci skosztowania mnie. Uniosłam dłoń i wyciągnęłam palec, przebiegłam nim po jego wargach pozwalając mu wziąć go do ust i zassać entuzjastycznie. Jęknął i mocniej ścisnął moje biodra. Pochyliłam się ku niemu, przykładając usta do jego ucha. – Teraz, kiedy już się ze mną kochałeś, co było niesamowite, chcę żebyś mnie przeleciał – wyszeptałam, czując jak pode mną tężeje. – Mocno. Wysunął język i polizał moją szyję... mocno. Chwycił moje biodra, zostawiając ślady 203

tłum. galina09, korekta Vi

palców odciśnięte na mojej skórze... mocno. Uniósł prawą dłoń chwytając mnie za włosy i odchylając głowę tak, by móc skubać szyję... mocno. Wziął moją dłoń i umieścił ponownie na swoim kutasie... mocno. – Czujesz to? To wszystko dla ciebie, Szalona – powiedział, patrząc na mnie z ogniem w oczach. Nawet jego spojrzenie było mocne. To będzie tak różne od tego co wydarzyło się wcześniej. To będzie stare, dobre bzykanie. Przełożyłam nad nim kolano, a jego ręce objęły moją talię. Położyłam dłonie na jego ramionach i poczułam jak się do mnie przyciska. Tym razem zamiast wziąć go powoli, wzięłam go mocno. Oboje załkaliśmy z powodu nagłości tego uczucia i znów się zdziwiłam, jak dobrze jesteśmy dopasowani. Uniosłam się, cofając się niemal całkowicie, po czym zsunęłam się w dół. – O kurwa, to takie dobre – jęknęłam, a on oszalał. Chwycił mocno moje biodra unosząc mnie z furią, zatapiając się we mnie kiedy jego usta ssały moje sutki. Odchyliłam się w tył wypychając ku niemi piersi, ujeżdżając go tak, jak tego chciałam od bardzo dawna. Wypowiadałam bezsensowne słowa. Nie miałam już możliwości sklecenia spójnej myśli. On za to był w stanie wypowiadać najcudowniejsze zbereźne świństewka. – Kurwa, Grace, jesteś niesamowita... Chryste, Grace, kocham patrzeć jak mnie ujeżdżasz... Boże, twoje cycki są fantastyczne. Szeptał mi to do ucha, pompując we mnie, jęcząc i mówiąc z tym niebiańskim akcentem. Im bardziej się zatracał, tym bardziej słyszalny był jego akcent. Im bliżej oboje byliśmy, tym szybciej i mocniej mnie pieprzył. W końcu, dzięki Bogu, pieprzył mnie jakby mu za to płacili. Doszłam mocno, a kiedy to zrobiłam wykrzyczałam jego imię tak głośno, że pomyślałam, iż z całą pewnością będzie próbował zakryć mi usta, ale tego nie zrobił. Kochał to. Uśmiechnął się do mnie szeroko kiedy dochodziłam opadając na niego, czując jego twardego fiuta wewnątrz siebie, gładzącego mój punkt J, wciąż i wciąż na nowo. Czuł moje orgazmy tak silnie jak ja, jęcząc za każdym razem kiedy zaczynała się kolejna fala, pompując we mnie mocno i trzymając mnie za biodra, by móc kierować mną w 204

tłum. galina09, korekta Vi

sposób, którego potrzebowałam. Ochłonęłam na tyle, by wyszeptać mu do ucha przepełnionym seksem głosem – Jack, pieprzysz mnie tak dobrze. – I wtedy doszedł. Doszedł z jękiem, który uderzył mnie aż w rdzeń i doszłam ponownie. Byliśmy pokryci potem gdy popchnął mnie na kanapę obok siebie, wzdychając, uśmiechając się, głaszcząc, dotykając, skubiąc i pieszcząc. Zatopiliśmy się w poduszki, a on wciąż był we mnie. – Jezu... – zaczęłam. – … Chryste – dokończył i zaczęliśmy się śmiać. Byliśmy cicho przez chwilę zanim powiedziałam – Cóż, obiecałam ci przecież, że sprawisz, że zobaczę Boga w ten weekend – zachichotałam, odsuwając włosy z jego czoła i całując go tam leciutko. – I udało mi się? – miał czelność zapytać. – Tak, i wszystkich świętych, George, i wszystkich świętych – odpowiedziałam z uśmiechem. *** Następnego ranka obudziłam się wcześnie. Byłam zaskoczona, że Jack już wstał. Zazwyczaj, żeby zwlec jego tyłek z łóżka musiałam użyć wielu moich tajemnych sposobów i obietnic. Ponownie włożyłam jego koszulę i poszłam do salonu. Kiedy mnie zobaczył, uniósł w górę palce... rozmawiał przez telefon. – No dobra, dziesięć mil stąd? Doskonale. Dobra, więc do zobaczenia – zakończył i się rozłączył. – Kto to był? – zapytałam, podchodząc do niego i wślizgując się w jego ramiona. – Plany na dzisiejszą sesję. Głodna? – spytał, przyciskając mnie mocno do siebie. Brał już prysznic i pachniał bosko. – Bardzo. Ktoś zaostrzył mój apetyt ostatniej nocy – wymruczałam, obejmując go ciaśniej. – Dobrze więc, załatwmy ci jakieś śniadanie – odpowiedział, odsuwając moje ramiona ze swojej talii i całując mnie w czoło.

205

tłum. galina09, korekta Vi

Pchnął mnie w kierunku łazienki zanim go powstrzymałam. – Czekaj, myślałam, że może moglibyśmy zamówić coś do pokoju. No wiesz, hotelowa obsługa – puściłam mu oczko, a on się uśmiechnął. – Grace, nie uważasz, że byłoby miło wyjść gdzieś na śniadanie? – drwił, wciąż popychając mnie w stronę łazienki. – Cóż, właściwie to nie. Pomyślałam, że moglibyśmy zjeść w łóżku, jeśli wiesz co mam na myśli – drażniłam go, próbując przedostać się bliżej niego. Zaśmiał się, ale wciąż trzymał mnie na długość ramion. – Zawsze wiem co masz na myśli, Grace. Subtelność nie jest twoją mocną stroną. Ale muszę zrobić parę rzeczy przed dzisiejszą sesją, a w ten sposób będziemy mogli spędzić chociaż część poranka razem. Poklepał mnie po głowie jakbym była dzieckiem. – A teraz bądź grzeczną dziewczynką i spadaj. Już cię nie ma – powiedział, w końcu z sukcesem wpychając mnie do łazienki i zamykając drzwi. – Grzeczna dziewczynka, jasna cholera. Z pewnością chciałeś, żebym była niegrzeczna poprzedniej nocy – mamrotałam pod nosem, zastanawiając się nad jego dziwnym zachowaniem tego ranka. Może Jack czuł się dziwnie po dobrej nocy w magicznej cipce Grace. – Co tam mamroczesz, Szalona Dziewczyno? – zapytał zza drzwi. – Powiedziałam, grzeczna dziewczynka, jasna cholera. Z pewnością chciałeś, żebym była niegrzeczna poprzedniej nocy – krzyknęłam. Odpowiedziała mi cisza... był naprawdę w dziwnym nastroju tego ranka. Odkręciłam wodę, niecierpliwiąc się przed wejściem pod strumień wody. Uświadomiłam sobie, że to był mój trzeci prysznic z rzędu bez mojego prywatnego chłopca do mycia włosów i brakowało mi go. No cóż, powinnam lepiej do tego przywyknąć. Kiedy się rozbierałam, usłyszałam chrobot. Mała zapisana karteczka pojawiła się pod drzwiami. Matko, czy my mamy dwanaście lat? Nie, dwadzieścia cztery. Podniosłam ją i przeczytałam:

Grace, jesteś moją ulubioną dziewczynką, grzeczną czy też nie. Ale muszę przyznać, że bardziej

206

tłum. galina09, korekta Vi

skłaniam się ku tej niegrzecznej. Johnny Bite Down Zaśmiałam się, zamoczyłam koniuszek palca i naszkicowałam kształt mojej dłoni z wymownie wystawionym środkowym palcem i przesunęłam karteczkę z powrotem pod drzwiami. Nawet pod wodą słyszałam jak wyje. Tak łatwo było sprawić, że pękał ze śmiechu. *** Pięćdziesiąt minut i dwie udaremnione próby zaciągnięcia go do łóżka później, Jack posadził mnie przy stoliku w restauracji i zamówił dla nas śniadanie. Wyglądał świetnie, z niesamowitym dwudniowym zarostem na twarzy. Oboje ubraliśmy się zwyczajnie. On miał na sobie jeansy i czarną koszulkę, a ja ubrałam moje standardowe spodnie do jogi i koszulkę na ramiączkach. Skoro on miał mieć dzisiaj zdjęcia, ja zaplanowałam sobie gimnastykę i bieg po plaży. Rozmawialiśmy o śmiesznych, szalonych rzeczach. Niesamowitym hotelu, czy iść czy też nie na kolację wieczorem, czy będziemy mieli jutro trochę czasu na zwiedzanie zanim wrócimy do L.A. Wylatywałam do Nowego Jorku we wtorek w południe i, mimo że byłam podekscytowana, nic nie mogłam poradzić na gulę rosnącą w moim gardle za każdym razem, kiedy o tym pomyślałam. Jego tydzień był pełen planów. Miał trzy wywiady w poniedziałek i jeden już zaklepany na wtorek. Jedliśmy naleśniki, piliśmy sok, a on posmarował masłem mojego tosta. Zauważyłam, że przynajmniej przy jednym stoliku zorientowano się kim był, a on wciąż okazywał mi tyle samo zainteresowania jak wtedy, gdy byliśmy sami. Uważałam, iż to trochę słodkie i odrobinę denerwujące. Wyglądało to tak, jakby był zdeterminowany pokazać Holly, że się myliła co do jego fanek. Ja z kolei nie miałam ochoty być kozłem ofiarnym. Kiedy zjadłam, rozciągnęłam się i zauważyłam, że on też skończył. – Gotów wrócić do chatki? Wciąż mamy chwilę zanim będziesz musiał wyjść... możemy się trochę pobawić – drażniłam go, przebiegając palcami wzdłuż jego ramienia w, wydaje mi się, uwodzicielski sposób. – Och Gracie, dobijasz mnie – powiedział sięgając po mnie. – Ostatnia noc była 207

tłum. galina09, korekta Vi

naprawdę wspaniała, wiesz? – odpowiedział, unosząc moją dłoń do ust i całując palce. Usłyszałam sapnięcie za sobą i wiedziałam, że dziewczyny które go rozpoznały właśnie mdlały, albo planowały mój upadek. Rozumiałam to, czułam to samo, kiedy zorientowałam się, że Alyssa Milano spotyka się z Corey'em Haim. Wciąż żywiłam wobec niej urazę. Próbowałam dyskretnie zabrać rękę, ale trzymał ją mocno w uścisku. – Hej, daj spokój. Pamiętasz co mówiła Holly. Nie zachowujemy się zbyt mądrze – uśmiechnęłam się, starając się sprawić że zrozumie. – Bzdury. Ja mówię, że możemy się zachowywać tak jak chcemy – powiedział twardo, marszcząc brwi. – Tak, zgadzam się, że to bzdury, tylko że kiedy wyjdą z tego jakieś zdjęcia, to ja będę musiała sobie z tym poradzić, a nie jestem jeszcze pewna jak się z tym czuję – odpowiedziałam. – Grace, co ty do mnie czujesz? – spytał szybko, patrząc mi w oczy. – Co? Co masz na myśli? – zapytałam nerwowo, odwracając wzrok. – To proste pytanie, co do mnie czujesz? – spytał ponownie, sięgając i przyciągając moje krzesło bliżej siebie. Szuranie krzesła po podłodze spowodowało, że sąsiedni stolik na nas spojrzał, akcentując to kolejnymi sapnięciami. Jezu, czy tylko kobiety naskakują gwiazdom filmowym podczas jedzenia w restauracjach? – Jack, ja... – Przepraszam, ale czy ty jesteś Jack Hamilton? – usłyszałam jak ktoś nieśmiało pyta. Odwróciłam głowę, wdzięczna za przerwanie, i zobaczyłam kobietę może krótko po dwudziestce. Uśmiechnęłam się do niej, ale nie była świadoma niczego innego poza swoim Joshuą. Rozumiałam ją. Jack zaczął z nią rozmawiać, a ja rozparłam się na krześle przysłuchując się jego pogawędce z fankami. Świadoma byłam jego coraz większego zdenerwowania. Był totalnie słodki i dla niewprawionego oka wydawał się być całkowicie zrelaksowany. Ale ja widziałam znaki, te małe rzeczy. Podciągnął nogi pod siebie, przeczesywał ręką włosy. Miał zabawny wyraz twarzy. Wyglądał jakby miał jedną wielką brew. Uśmiechał się do mnie od czasu do czasu i kiedy większość dziewczyn patrzyła wyłącznie na niego (no bo naprawdę, dlaczego miałyby nie patrzeć), ja czułam jego spojrzenie na sobie, oceniające, próbujące nas 208

tłum. galina09, korekta Vi

rozgryźć. No cóż, ja próbowałam to zrobić od chwili, kiedy napisał do mnie sms-a kilka tygodni temu. W końcu zostaliśmy sami i wracaliśmy do domku trzymając się za ręce. Po chwili zauważyliśmy te same dziewczyny skradające się jakieś pięćdziesiąt kroków za nami i celujące w nas telefonami z aparatami. Zrobiły mu mnóstwo zdjęć podczas wychodzenia z restauracji, ale teraz fotografowały nas razem, trzymających się za ręce i wiedziałam, że to były złe wieści. Puściłam jego dłoń jakby była gorącym ziemniakiem, skrzywił się, ale nie próbował ponownie chwycić mojej ręki. Uśmiechnęłam się do niego porozumiewawczo, a on powiedział – To dla ciebie, Grace, ponieważ wiem że to skupi się na tobie. Ale jeśli to zależałoby ode mnie, miałbym cię tam, pod tym drzewem – powiedział poważnie, wskazując na ogromny dąb. – Wiem, George. Wiem – zaśmiałam się puszczając do niego oczko. *** Przygotowaliśmy się bardzo szybko, niestety bez czasu na boom boom, bo musiał już iść na sesję. Obiecał mi jednak, że będziemy mieć czas na boom boom później. Trzymaliśmy się za ręce podczas jazdy i rozmawialiśmy o wieczornej kolacji. Wspomniałam poranne błazeństwa i twardo tupnęłam nogą, gdy po raz kolejny zapytał gdzie chcę iść na kolację. – Do cholery, nie, zjemy kolację w łóżku, nadzy, przerywając tylko na czas bzykanka – powiedziałam, czekając z niecierpliwością na wieczór. Zaśmiał się podjeżdżając pod nieruchomość, gdzie miała się odbyć sesja. – Cóż, jestem pewien, że po zdjęciach część obsady będzie szła na drinka; mogę cię chociaż najpierw upić? – zapytał. Zdecydowaliśmy, iż odpuszczę sobie sesję i spotkam się z nim później. – Hmm, może być. Nie, żebym stała się przez to łatwiejsza. Jak to powiedziałeś...

zdziry mogą się ode mnie uczyć – zażartowałam, pochylając się, by pocałować go w szyję. – A teraz, gdy mam swoją własną małą Seks Maszynę Hamiltona, nie sądzę bym mogła obejść się bez niej – wyszeptałam mu do ucha kiedy wjeżdżał na podjazd. 209

tłum. galina09, korekta Vi

Zaparkował samochód i pocałował mnie z pasją, trzymając moją twarz w dłoniach. Odsunął się i powiedział – Grace, serio, moje ego może nie znieść tego, że wypowiedziałaś słowa 'mała' i 'Seks Maszyna' w jednym zdaniu z moim nazwiskiem – stwierdził poważnie. Zaśmiałam się i zaczęłam wysiadać z samochodu, kiedy trzepnął mnie w tyłek. – Cholera, George, musisz uważać. Jestem już posiniaczona od walenia, które zafundowałeś mi wczoraj! – zakpiłam, wysiadając z samochodu i patrząc jak chichoce. Wpadłam prosto na ścianę. A konkretniej ciepłą, śmiejącą się ścianę. Odwróciłam się i zobaczyłam Lane'a, uśmiechającego się do mnie i mrugającego do Jacka, wciąż siedzącego w samochodzie. Nieźle Grace, byle utrzymać to w tajemnicy. Zarumieniłam się w poczuciu winy i pochyliłam głowę ze wstydem. – Walenie? Byłaś walona wczoraj w nocy? – zaśmiał się – Masz tu naprawdę niegrzeczną dziewczynę, Hamilton. – O kurczę – wymamrotałam, gdy poczułam jak Jack staje obok mnie. – Jest niegrzeczna, ale w ten najlepszy sposób. A teraz spadaj, dupku – zachichotał. – Tak, spadaj, dupku! – zawołałam, popychając muskularną pierś Lane'a. Uśmiechnął się, gdy zadałam mu symulowany cios. Był świetny. A myśl, że spotyka się z Holly w przyszłym tygodniu... interesujące. – Widzimy się wieczorem? – spytałam, pochylając się do Jacka, który machał odchodzącemu Lane'owi. – Tak. Wrócę z którymś z nich kiedy skończymy. Zadzwonić do ciebie później? – zapytał, całując mnie w czoło. – Tak, zadzwoń – uśmiechnęłam się, przyciągając do siebie jego głowę, by pocałować go mniej cnotliwie. Usłyszałam jak Lane gwiżdże gdzieś za nami i oboje przewróciliśmy oczami. – Skop mu ode mnie dupę, dobrze? – zachichotałam. – Grace, widziałaś jak wielki jest ten facet? – rzucił i klepnął mnie w tyłek kiedy się odwróciłam, by wsiąść do samochodu. Patrzył jak odjeżdżam, a potem poszedł wraz z Lane'm w kierunku ekipy, po drodze śmiejąc się jak dziecko. Po powrocie do hotelu usiadłam przed laptopem. Miałam maila od przyjaciela Holly z Nowego Jorku, który załatwił wszystko tak, żebym miała gdzie mieszkać przez następnych

210

tłum. galina09, korekta Vi

kilka tygodni lub miesięcy. Okazało się, że ulokował mnie w W na Time Square 95 dopóki czegoś nie wynajmę. Time Square... lekko zajeżdżało turystą, ale podobał mi się sam W i będę miała blisko do teatru. Otrzymałam maila od Michaela, ze szczegółami planu zajęć na piątek. Miałam kilka dni, żeby się pozbierać zanim pojadę prosto na pierwsze czytanie tekstu w piątek rano. Dołączył też trochę notatek na temat postaci, jak również nową partię przeróbek. Chciał się spotkać w środę wieczorem, żeby trochę poćwiczyć, abym była przygotowana na pierwsze czytanie. Zmieniłam zdanie o Michaelu o sto osiemdziesiąt stopni. Zmienił się z kogoś o kim nigdy nie myślałam, w tego kogo chciałam udusić, by w końcu stać się osobą, którą cieszyłam się, że znam. Miło będzie mieć przyjaciela w Nowym Jorku, i nawet jeśli nie widzieliśmy się od czasu collegu, byłam pewna, że znów staniemy się dobrymi przyjaciółmi.96 Wypełniłam swój poranek odpowiadaniem na wiadomości i wizytą w spa. Zjadłam cudowny lunch w przybasenowej kawiarence, spędziłam około godziny wymieniając z Holly na wpół pornograficzne sms-y, ale kogo ja oszukiwałam, czekałam na telefon od Jacka. Gdy ujrzałam jego imię na wyświetlaczu telefonu, momentalnie przypomniałam sobie uczucie kiedy mnie wypełniał poprzedniej nocy i odebrałam telefon z miękkim warknięciem. Który mógł brzmieć jak kaszel. – Krztusisz się? – zapytał. – Nie, to była próba bycia seksowną – oświadczyłam czerwieniąc się i charcząc. Czekał chichocząc, aż dojdę do siebie. – Jak tam sesja? – W porządku, zajmie pewnie większość dnia, ale powinienem dojechać do hotelu przed kolacją. Co porabiasz? – Och, trochę tego i tamtego. Tęsknię za tobą. – Ja za tobą też, Szalona Dziewczyno. Poczekaj chwilę... Rozmawiam przez telefon!

Zaraz przyjdę... z moją dziewczyną, jeśli musisz wiedzieć – usłyszałam jak rozmawia z kimś, kogo głosu nie mogłam rozpracować... nie rozpoznawałam go. Moje serce 95 96

https://encrypted-tbn2.gstatic.com/images? q=tbn:ANd9GcQeES0X1hStmXpq4pPn3PXCR79QEyQiic4ZC3o6NJ2t5PIjn1xqjQ W imieniu Brytolka ostrzegam – byle nie za dobrymi! ~Vi

211

tłum. galina09, korekta Vi

podskoczyło kiedy użył słowa 'dziewczyna'. Wow, czy ja byłam czyjąś dziewczyną? – Och, powiedz Marcii, że ją pozdrawiam! 97 – usłyszałam kobiecy szczebiot, a potem

szelest, kiedy Jack zakrył dłonią słuchawkę. Moje serce, które jeszcze przed chwilą skakało z radości, teraz się zatrzymało. Milczałam, czekając aż Jack się odezwie. – Grace? – Jestem – powiedziałam cicho. – Przepraszam za to. Są tu członkowie ekipy, których nie widziałem jakiś czas – powiedział, starając się by głos mu się nie załamał. – Cóż, pozwolę ci już wrócić do zdjęć. Widzimy się wieczorem? – No tak, do zobaczenia – odpowiedział. Rozłączyłam się i przez chwilę siedziałam nieruchomo. Co właściwie usłyszałaś, co? Kogoś kto myśli, że Marcia wciąż jest jego dziewczyną, ot co. Po raz kolejny odepchnęłam od siebie to gówno i poszłam pobiegać. W którymś momencie będę musiała zmierzyć się z rzeczami, które ostatnio na mnie spadały. Kiedy zaczęłam biec wszystko ucichło, skoncentrowałam się na widoku oceanu i zapach soli w powietrzu. Naprawdę było tu ładnie. Spędziłam popołudnie odrobinę... och, kogo ja oszukuję... całkowicie ogarnięta obsesją na punkcie tej Marcii, i tego, jak poruszyć jej temat z Brytolkiem. Co prawda, zachowałam się jak gówniara czytając jego sms-a i poza zdjęciami, które widziałam w Internecie, nie miałam podstaw by przejmować się tym, co powiedziała ta kobieta dzisiaj. Dowodziło to tego, że byli brani za parę. Ale pytanie, które mnie nurtowało brzmiało: jak przestali być parą? Co, myślisz że nie miał nikogo przed tobą? Nie. Myślisz, że wyszedł z pudełka, ot tak, tylko dla ciebie? Nie. Sama dużo przeszłaś. Chcesz go oceniać w tym względzie? NIE. Więc dorośnij, do kurwy nędzy i go o to zapytaj! Albo zapomnij. Wyjeżdżasz za trzy dni. Chcesz je spędzić rozmawiając o jakiejś jego zdzirowatej byłej? 97

Ała :(

212

tłum. galina09, korekta Vi

Wow, moje wewnętrzne monologi stają się coraz paskudniejsze. Po biegu poszłam popływać, popracowałam nad projektem dla klienta, który w końcu prawie zakończyłam i pooglądałam trochę reality TV. Starałam się być ciągle zajęta. Około wpół do szóstej dostałam sms-a od Jacka.

Hej, idziemy na drinka? Kilka osób z ekipy spotyka się w hotelowym barze. Tak? Powiedz tak, Grace. Odpisałam mu.

Tak, Grace. Szybko odpowiedział.

Widzimy się za godzinę. A potem, room service... ja... i tyle bzykanka ile jesteś w stanie znieść. Powiedz tak, Grace. Odpisałam

Tak, tak, tak, proszę. Nie miałam zbyt wiele dumy. *** Po powrocie wysłał mi sms-a, że spotkamy się na dole. Zobaczyłam Lane'a i Rebeccę i kilkoro innych osób z sesji, wliczając w to fotografa. Podeszłam do Jacka, który siedział przy barze, tyłem do mnie. – Czy ty jesteś Joshua? – zapytałam cienkim głosikiem. Odwrócił się zrezygnowany, póki mnie nie zobaczył. – To nie było śmieszne, Kochanie – zmarszczył brwi, ale zaraz potem pocałował mnie z

pasją, która dosłownie wyrzuciła mnie z butów. Podniósł mnie. Nieźle. Usłyszałam Lane'a98 naśladującego wycie wilka tuż za mną. Gorączkowo oddałam mu pocałunek, przyciskając się mocno do niego, pozwalając mu poczuć moje piersi pod cienką bawełnianą koszulką. Zareagował natychmiast. Uwielbiałam smak piwa i whiskey w jego ustach. – Kup mi shota, dobrze? – poprosiłam, odsuwając się i wskazując na bar. – Chcesz shota? – spytał, wiedząc, że naprawdę rzadko je piję. – Tak – odpowiedziałam, ścierając mój błyszczyk z jego ust. 98

Fajniutki jest~Vi

213

tłum. galina09, korekta Vi

Lane wymówił do mnie bezgłośnie 'walenie' ponad ramieniem Jacka. Przewróciłam oczami i pokazałam mu obsceniczny gest, w którym brały udział mój język i policzek. Zaśmiał się na głos. – OK, bardzo proszę – zezwolił, podając mi shota i biorąc drugiego w rękę. Pościłam mu oko i przechyliłam kieliszek. Moje gardło zapłonęło i musiałam zrobić okropną minę, bo prawie się opluł. Usiedliśmy z resztą grupy i przedstawił mi pozostałych, w tym kobietę, którą słyszałam przez telefon. – Przepraszam za tamto. Jack wkurzył się na mnie za to małe potknięcie – powiedziała, potrząsając moją dłonią i przedstawiając się jako Bailey. W filmie grała siostrę Joshuy. – Nie ma sprawy – powiedziałam. – Nie, serio, czuję się jak dupek. Ale mogę ci powiedzieć, że nie widziałam jeszcze Jacka tak zaaferowanego dziewczyną jak tobą – uśmiechnęła się szczerze, i od razu poczułam jak supeł w moim żołądku odrobinę się poluzowuje. Jack puścił mi oczko z drugiej strony stołu, a ja bezwstydnie posłałam mu buziaka. Kręciliśmy się po barze przez niemal dwie godziny, śmiejąc się i rozmawiając. Naprawdę cieszyłam się spędzaniem czasu z ludźmi z drugiego życia Jacka. I polubiłam Rebeccę. Pogratulowała mi show w Nowym Jorku i obiecała, że będzie robić co tylko w jej mocy, by trzymać kobiety z dala od niego. Ta laska była zajebiście zabawna i za cholerę nie odpuści Jackowi, co po prostu uwielbiałam. Był stałym elementem tej grupy, opowiadając historie i rozśmieszając wszystkich swoim brytyjskim poczuciem humoru. A Lane? Cóż, Lane był kochany. Był zabawny, słodki i taki ładny. Był świetnym, naprawdę świetnym facetem. Jeden shot zmienił się w dwa, a potem dwa przeszło w trzy, a kiedy dodasz do tego jeszcze martini, które dosłownie pochłonęłam, okaże się że nie czułam już nic. Kiedy się nawalałam, stawałam się też coraz to bardziej przyjazna i nie obchodziło mnie, że wśród nas wciąż był fotograf. Zaczynałam wieczór siedząc obok Jacka, a zanim się zorientowałam było już po ósmej i siedziałam na jego kolanach, z jego rękoma owiniętymi ciasno wokół mnie, próbując zmusić go, by wyssał oliwkę z mojego drinka. Tak się jakoś złożyło, że ta oliwka znajdowała się między moimi zębami. Fotograf dostrzegł doskonałą okazję do uwiecznienia odrobiny słodyczy i klikał sobie w najlepsze. Jack zdawał sobie sprawę, że wypiłam już wystarczająco i podporządkował się moim 214

tłum. galina09, korekta Vi

żądaniom co do oliwki. Wiedział, iż nie ustąpię. Kiedy zakończył zadanie i razem z Rebeccą przestałyśmy się śmiać, fotograf nalegał by pstryknąć fotkę naszej dwójki, po prostu uśmiechającej się do siebie. Zrozumiałam, że nie mieliśmy żadnych wspólnych zdjęć, które nie pojawiłyby się na TMZ i nagle bardzo zapragnęłam tego ujęcia, tego jednego fantastycznego zdjęcia, które będę mogła zabrać ze sobą do Nowego Jorku. Popozowaliśmy odrobinę, bawiąc się przy tym i zrobiliśmy sobie zdjęcie, przytuleni patrzyliśmy prosto w obiektyw, ze mną wciąż na jego kolanach. Ziewnęłam nagle, co Jack zauważył. Pochylił się i wyszeptał – Hej, Szalona Dziewczyno, spadajmy stąd. Potrzebuję trochę czasu sam na sam z tobą. Tęskniłem dzisiaj za moją dziewczyną. – Pocałował moją szyję i zadrżałam. Przyłożyłam usta do jego ucha i wyszeptałam – Wypiłam drinka. W zasadzie nawet kilka. A teraz wracajmy do pokoju, żebyś mógł mnie przelecieć na siedem sposobów. Oczywiście nie powiedziałam tego tak cicho jak sądziłam, że mówię i wszyscy to usłyszeli. Głośny śmiech rozległ się dookoła. Spojrzał na mnie, jego oczy pociemniały w ten najbardziej szalony sposób i szybko położył garść gotówki na stole. – Branoc wszystkim – uśmiechnął się szeroko i prędko pomógł mi wstać. – Na razie! – powiedziałam, przybijając piątkę z Rebeccą, kiedy Jack wyprowadzał mnie w pośpiechu z baru, pozostawiając wszystkich z rozbawianiem na twarzy. – Uwielbiam ją – usłyszałam Rebeccę kiedy wychodziliśmy. *** Szliśmy przez ogrody w kierunku naszej chatki, pochodnie oświetlały nam drogę i w pewnym momencie zdecydowałam, że dobrym pomysłem będzie wskoczenie mu na barana, żeby mnie poniósł. Pocałowałam jego szyję kiedy szliśmy i ścisnęłam go pomiędzy nogami – co nie było najlepszym pomysłem, ponieważ przesunął dłońmi w górę moich ud, prawie pod moje szorty, co zauważyła grupa kobiet, w moim wieku albo trochę starszych, która podążała w kierunku restauracji. Zagapiły się na mnie, z tym bardzo młodym i bardzo gorącym facetem nie potrafiącym oderwać ode mnie rąk i wglądało na to, że im zaimponowałam. Uśmiechnęły się do mnie, a jedna z nich rzuciła mi – Rządzisz dziewczyno! – i mijając 215

tłum. galina09, korekta Vi

nas przybiła mi piątkę, aż zaśmiałam się na głos. – Naprawdę przybijasz dzisiaj dużo piątek, Szalona Dziewczyno – drażnił się, kiedy ja bawiłam się jego włosami. Westchnęłam i położyłam podbródek na jego ramieniu, w czasie gdy szukał klucza od pokoju, by nas wpuścić. – Co mogę ci powiedzieć? Kochają mnie w Santa Barbara! – zaśpiewałam w stylu

Ethel Merman99. – Wow. To było głośne i tuż przy moim uchu. – Zamknij się Hamilton albo usłyszysz cały repertuar z Oklahomy!100 i nie myśl, że

pominę choćby słowo – zaśmiałam się, podsuwając się w górę gdy wchodziliśmy do środka. Przytrzymał mnie na plecach kiedy zrzucał swój plecak i podłączał telefon do ładowarki. – Zejdziesz w końcu na ziemię? – zapytał, podchodząc do drzwi na patio i rozsuwając je. – Nie, podoba mi się tutaj – odpowiedziałam szybko i zaintonowałam piosenkę z Oklahomy! – 'Don't throw bouquets at me...' – Grace... Kontynuowałam głośniej, dołączając do tego mój język w jego uchu. – Gracie... Śpiewałam dalej, akcent z Oklahomy pojawił się nie wiadomo skąd. – Kilka shotów i mam musical? – 'People will say we're in love' – kontynuowałam, świetnie się bawiąc. – Jezu, naprawdę znasz wszystkie słowa – wykrzywił twarz i przesunął mnie tak, że znaleźliśmy się twarzą w twarz, posadził mnie na poręczy patio. Śpiewałam, myśląc o słowach piosenki, gubiąc akcent i dodając swoje serce. Ucichł i stanął pomiędzy moimi nogami, z głową przechyloną na jedną stronę, jak pies słuchający stereo, i uśmiechnął się do mnie. Skończyłam śpiewać, owinęłam go nogami i przysunęłam bliżej do siebie. Pochylił się i położył czoło na moim, odpoczywając przy mnie. Przez chwilę oboje byliśmy cicho, aż w końcu zachichotałam – To dlatego nie pijam shotów. Wyciągają ze mnie cały ten Broadway. – Lubię twój Broadway, moja Słodka Dziewczyno. Milczeliśmy jeszcze przez chwilę i w końcu się odsunęłam. 99 100

Gwiazda broadwayowskich musicali Musical, do którego muzykę napisał Richard Rodgers, a libretto Oscar Hammerstein II.

216

tłum. galina09, korekta Vi

– Zamówmy jakąś kolację, żebyśmy w końcu mogli przejść do tych seksownych rzeczy – powiedziałam klaszcząc w dłonie. Minęłam go w drodze po menu, ale złapał mnie za rękę. Stanęłam na progu i spojrzałam na nasze dłonie. – Hej, Gracie. Przed czym uciekasz? – spytał, przyciągając mnie do siebie. – Przed niczym – odpowiedziałam, kiedy oplatał mnie rękoma w talii. Czując się pokrzepiona kontynuowałam – Chcesz poznać sekret? – Jaki Kochanie? – zapytał, składając serię delikatnych pocałunków na mojej szczęce. – W zasadzie to żaden sekret, ale chcę żebyś wiedział... – zaczęłam, lecz mi przerwał. – Hej, jeśli chcesz powiedzieć to, co myślę że chcesz powiedzieć... czekaj, powiesz to? – zapytał, uśmiechając się do mnie. – Tak, tak mi się wydaje – uśmiechnęłam się nieśmiało. – Cóż, wobec tego myślę, że powinniśmy powiedzieć to razem, w tym samym czasie, dobrze? – zasugerował. – Na trzy? – zapytałam. Potaknął. – Jeden... – zaczęłam. – Dwa... – powiedział z błyskiem w oku. – Trzy – powiedzieliśmy razem. Oboje zamilkliśmy z ogromnymi uśmiechami na twarzy i wtedy nabrałam powietrza. – Jack, kocham cię. – Wiem – powiedział w tym samym czasie. Dupek. – Dupek! – zawołałam, szturchając go w ramię. – To było wspaniałe! – zaśmiał się. Odwróciłam się i zaczęłam wychodzić z patio w udawanym rozdrażnieniu, czując jak jego ręce mnie chwytają i nie chcą puścić. Uśmiechnęłam się stojąc do niego tyłem i wiedząc, że mnie nie widzi. – Gracie, Gracie, Gracie. Wiesz co czuję – zachichotał, obracając mnie twarzą do siebie. – Powiedz to, George. Chcę to usłyszeć – drażniłam go, drapiąc jego głowę w sposób który uwielbiał. – Cóż, ostatnio okazało się, że jestem całkiem poważnie w tobie zakochany, Sheridan – 217

tłum. galina09, korekta Vi

powiedział trącając moje usta placami. Ucałowałam je i powiedziałam – Mmm, ja ciebie też kocham, Hamilton. Naprawdę, naprawdę kocham. Pocałował mnie, powoli i słodko i nagle odsunął się odrobinę, by na mnie spojrzeć. – Nie powiedziałaś tego, bo cię upiłem, prawda? – zapytał z seksownym uśmiechem. – Nie, Skarbie, i upiłam się całkiem sama. Możemy już zamówić kolację? – Sprawdźmy menu, Szalona Dziewczyno – zaśmiał się i wziął mnie za rękę prowadząc do środka. – Nie muszę patrzeć na menu, zamów mi grillowany ser i shake czekoladowy. I poproś ich, by przynieśli mi jakieś słodycze – poinstruowałam go idąc do łazienki, by przebrać się w coś bardziej wygodnego. – Grillowany ser i shake, załapałem – powiedział podnosząc słuchawkę. – I zapytaj czy mają jakieś energy drinki, coś z żeń-szeniem – krzyknęłam z drugiego pokoju. – Chcesz energy drinka i shake'a? – zapytał. – Nie Głuptasku, żeń-szeń jest dla ciebie, poprawia wytrzymałość 101 – zaśmiałam się,

przebierając w hotelowy szlafrok. Usłyszałam jak mamrocze pod nosem coś o nie potrzebowaniu pomocy z wytrzymałością. Co do tego miał rację. – Och, i George? – rzekłam, wychylając głowę zza rogu, po to tylko by zobaczyć go

odkładającego słuchawkę i przewracającego odrobinę oczami kiedy mnie zobaczył. – Tak Szefie? – spytał, uśmiechając się mimo zaciśniętych zębów. – Kocham cię – powiedziałam przesyłając mu buziaka. – Ja też cię kocham – odpowiedział, chwytając mojego buziaka i przykładając do policzka. Tak, między nami jest zajebiście dobrze.

101

Najpierw ‘mały’, a teraz wątpi w jego libido…, ale co tam, darujemy, bo wierzy w medycynę chińską :D~Vi

218

tłum. galina09, korekta Vi

Rozdział 23 Jak było mówione, zjedliśmy naszą kolację w łóżku, otuleni jedynie hotelowymi szlafrokami. Nalegałam, by pod nimi nic nie mieć, ułatwiając sobie i swojej chciwej cipce dostęp do ‘deseru’ po kolacji. Śmieliśmy się, rozmawialiśmy i pozwoliłam mu nawet parę razy ugryźć mój grillowany ser. Shake'a zachowałam dla siebie. Grace nie dzieli się lodami. Aczkolwiek mówi o sobie w trzeciej osobie. Gdy w końcu skończyliśmy i odepchnął wózek z resztkami, byłam szczerze zaspokojona i szczęśliwa. Chichotałam i klaskałam kiedy rozpoczął improwizowany striptease w drodze powrotnej do sypialni i nawet zanuciłem burleskową melodię bump-ngrind podczas jago tańca. Gwizdałam i krzyczałam, a na koniec rzuciłam kwiatem pozostawionym przez pokojówkę, w dowód uznania za widowisko. Naprawdę był jednym z najzabawniejszych facetów, jakich w życiu poznałam. Miałam nadzieję, że wraz ze wzrostem jego sławy, jego fani będą mieli możliwość zobaczenia go od tej strony. Nie był tylko ładną buzią. Był cholernie mądry i miał świetne poczucie humoru102. Kochałam w nim to, że nigdy nie czuł się zawstydzony, zawsze po prostu odpuszczał, nawet jeśli czasami wyglądał śmiesznie. Tym zjednywał sobie innych. Kto by pomyślał, że facet do którego wzdychają kobiety w całym kraju, będzie ściągał z siebie szlafrok w najśmieszniejszy sposób jaki w życiu widziałam? Z całą pewnością nie ja. W końcu zrzucił szlafrok, nucąc własną melodię, podczas gdy ja głośno się śmiałam, wczołgał się pod przykrycie i skierował w kierunku nóg łóżka. Obserwowałam te jego warte ugryzienia pośladki znikające pod kołdrą i pisnęłam czując jego zęby skubiące moje kostki. Ostatecznie zniknął cały pod przykryciem i mogłam śledzić jego ruchy po ugryzieniach, które czułam na łydce, pod kolanem, na udzie, po wewnętrznej stronie uda, a w końcu na moim Oznaczeniu Hamiltona. Było ono dostępne dopiero po tym, jak rozsunął moje uda, popychając je nosem, a jego dłonie chwyciły moje biodra, dociskając mnie do łóżka. Wciąż nucił jakąś melodię, i w którymś momencie usłyszałam, że zmienia się ona w coś co brzmiało jak 'God Save The Queen'. Zaczęłam nucić razem z nim i poczułam na skórze jego uśmiech. Jednakże kiedy dotarł do Ziemi Obiecanej przestał nucić, a ja zaczęłam jęczeć ponieważ mnie pocałował, trącając całość mojej płci językiem i ustami, będąc jednocześnie morderczo delikatnym. Westchnęłam, wyginając się jak kotka i wyciągając ręce nad głowę. 102

Poczucie humoru to podstawa ~Vi

219

tłum. galina09, korekta Vi

Czasami lubił pracować nade mną powoli i długo i wiedziałam, że to był jeden z tych razów. Te noce były zawsze zaje-kurwa-biste. Otworzył mnie szerzej, zarzucając sobie moje nogi na ramiona i kontynuował lekką pieszczotę. Kreślił delikatne kółeczka językiem, poruszając nim w górę i w dół, sprawiając że jęczałam coraz głośniej. Jego palce otworzyły mnie szerzej, sprawiając, że byłam całkowicie bezbronna i zdana na jego łaskę. Był w tym taki dobry. Zamiast pozwolić mi na szybką ulgę, czekał aż moje nogi zaczęły drżeć i wtedy wycofał się, dmuchając na mnie zimnym powietrzem, sprawiając że drżałam i krzyczałam. Kiedy sprawił, że niemal doszłam po raz czwarty, zaczęłam o to błagać. Tuż przed tym, zanim doprowadził mnie do miejsca, gdzie zobaczyłabym gwiazdy, przesunął się szybko wzdłuż mojego ciała, wysuwając głowę spod przykrycia i wsuwając się we mnie. Wszedł we mnie powoli, głęboko, obserwowałam jego twarz kiedy się zanurzał. Oboje załkaliśmy gdy wchodził cały, centymetr po centymetrze, sprawiając, że wydawało się jakby minęła co najmniej godzina zanim w końcu był we mnie. Westchnęliśmy i owinęłam ciasno nogi wokół jego talii, desperacko pragnąc go tak głęboko, jak tylko mogłam go mieć. Spojrzałam na niego, na jego poważną twarz, kiedy wsuwał i wysuwał się ze mnie, na jego blond loki opadające na czoło w tak szalony i seksowny sposób i na jego silne ramiona podtrzymujące go nade mną. Zagryzł dolną wargę i widziałam jego zęby gdy uniosłam się na spotkanie z nim. Pięknie. – O Boże, Jack, to jest... o Boże – próbowałam znaleźć słowa oddające to, jak dobrze było go czuć w środku, ale nie mogłam. Kontynuował swoje powolne, metodyczne ruchy, wymierzone tak, by wprawić mnie w drżenie, podczas gdy ja słuchałam jego gardłowych jęków. Uniósł moją prawą nogę na swoje ramię i pod tym nowym kątem poczułam go jeszcze głębiej, tak że dotknął mojego punktu J, co momentalnie spowodowało mój krzyk. – Dojdź dla mnie, Gracie, proszę... muszę poczuć jak dochodzisz – błagał, przyspieszając ruch bioder gdy poczuł, jak moje ścianki zaczynają się zaciskać. Jego brwi złączyły się kiedy zaczął we mnie mocno pompować, stale i bez przerwy, póki nie doszłam. Tym razem byłam zadziwiająco cicho. Będąc doprowadzaną na skraj szaleńczej przyjemności naprawdę zamilkłam. Zadrżałam bez słów, całkowicie złapana w pułapkę 220

tłum. galina09, korekta Vi

swojego i jego ciała i wpływu jaki na mnie miał. Doszłam tylko raz, ale to było jakby gwiazdy eksplodowały. Usłyszałam jak wykrzykuje moje imię kiedy opróżniał się we mnie, jęcząc głośno nade mną. Oplótł mnie sobą, pochylając się i zanurzając twarz w mojej szyi. Obejmowałam go kiedy drżał. Przytulałam go mocno, z nogami na jego ramionach, nie pozwalając mu opuścić mojego ciała. Trzymałam go tak mocno jak tylko mogłam, przyjmując całą jego wagę, jego westchnienia i jego dreszcze, gdy całkowicie się we mnie odprężał. Przebiegłam paznokciami w górę i w dół jego pleców, docierając w końcu do jego włosów, powodując że zamruczał. Czułam ten dźwięk na swojej skórze, którą ogrzewał swoim oddechem. Zostaliśmy tak przez kilka minut, w końcu uniósł głowę z moich piersi. Odsunęłam mu włosy z czoła i je miękko pocałowałam. – Mogę ci coś powiedzieć? – zapytałam. – Jasne – uśmiechnął się. – Kocham cię – powiedziałam znów go całując. – Ja ciebie też kocham, Gracie – westchnął w moje usta. Tuliliśmy się przez godzinę, owinięci wokół siebie, jedząc hotelową czekoladę. Boże błogosław Hamiltona. *** Później tego wieczora mogłam mieć czekoladę w miejscach, gdzie zdecydowanie jej być nie powinno i zdecydowaliśmy, że szybki prysznic jest koniecznością. Nie mieliśmy jeszcze czasu wspólnie użyć ogromnego prysznica i to wydawało się świetną okazją. Odkręciliśmy wodę, włączyliśmy boczne dysze, a nawet puściliśmy parę, robiąc sobie efekt sauny. Wyszłam na chwilę z łazienki, by wziąć jeszcze trochę czekolady, a kiedy wróciłam, w pomieszczeniu było aż gęsto od pary. Nie widziałam Jacka, ale wiedziałam że jest w środku, ponieważ zauważyłam słowo Fe! na szklanych drzwiach. I słyszałam jak chichocze. – Hamilton, ależ z ciebie dzieciak – zawołałam przy drzwiach. – Sheridan, przyprowadźże tu swój tyłek – drażnił się ze mną, wychylając głowę i wpuszczając kłęby pary do pokoju. – Znaczenie słów będzie się pogarszać, jeśli tu nie przyjdziesz. 221

tłum. galina09, korekta Vi

Mmm, brakowało mi widoku mojego Brytyjczyka, nagiego i mokrego. To było... cóż... pikantne. Wyśliznęłam się ze szlafroka, podczas gdy on mnie obserwował, i przemknęłam obok niego. Stojąc pod strumieniem czułam jak woda po mnie spływa. Czułam również sześć dysz trafiających w różne części mojego ciała i to było cudowne. Niemal niegrzeczne. Złapał mój szampon i zaczął myć mi włosy, a ja otoczyłam rękoma jego talię, trzymając jego mokre ciało blisko swojego. Uważał, jak zawsze, by piana nie dostała się mi do oczu, a kiedy odchylił moją głowę by spłukać szampon, pochylił się i pocałował moją szyję. – Mmm... – wymruczałam nie mogąc się powstrzymać. Zaśmiał się szaleńczo rozprowadzając odżywkę, szczególną uwagę poświęcając końcówką, tak jak go nauczyłam. Teraz nadeszła moja kolej. Kiedy stanęłam na palcach, by dosięgnąć do jego głowy, ustabilizował mnie mocnym trzymaniem moich piersi. – Grace, naprawdę mógłbym patrzeć na twoje cycki godzinami. Boże, one są po prostu fantastyczne... – zamilkł, marszcząc brwi kiedy przesunęłam po nich namydlonymi dłońmi, powodując że natychmiast się napięły. Jęknęłam miękko, gdy jego place prześliznęły się po moich sutkach. Jak to się działo, że na mokro wszystko było takie niesamowite? Tak jakby przez to każdy zmysł się wyostrzał, a każdy dotyk i każda pieszczota była bardziej intensywna. Kiedy tylko spłukałam pianę z jego włosów, wziął mój żel pod prysznic, namydlił gąbkę i zaczął myć moje ciało, pozostawiając na mnie ślad bąbelków i piany. Wzięłam identyczną gąbkę i zaczęłam myć go w ten sam sposób, zaczynając od klatki piersiowej i ramion, przez brzuch, przeskakując na jego nogi i w górę do małego pana Hamiltona. Był twardy na wszystkie sposoby. Gdy przesuwałam gąbkę wzdłuż niego, zadrżał i kiedy spojrzałam w górę zauważyłam, że jego oczy ciemnieją. Przesunął swoją gąbkę niżej, pomiędzy moje nogi, a ja rozsunęłam je bardziej, dając mu nieograniczony dostęp. Odrzuciłam gąbkę, używając dłoni głaskałam go namydlonego, powodując, że stał się jeszcze twardszy. Odzwierciedlił moje ruchy, wirując palcami po mojej śliskiej, mokrej... – Grace – wymruczał kiedy mnie pieścił. Jęknęłam, a on drgnął w moich dłoniach, gdy tylko mnie usłyszał. Czułam wodę uderzającą w moje ciało, a gęsta i gorąca para sprawiała, że kręciło mi się w głowie. 222

tłum. galina09, korekta Vi

Musiałam poczuć jego skórę, więc przysunęłam się do niego. Nasze mokre ciała ślizgały się o siebie, kiedy przycisnął mnie do ściany. Chłód kafli, woda tryskająca z tak wielu kierunków, widok Jacka stojącego nago pod prysznicem, z wodą spływającą po jego twarzy i ciele, to wszystko sprawiło, że zmiękły mi kolana. – Pieprz mnie, proszę, pieprz mnie – błagałam, przyciągając go bliżej. Szybko mnie uniósł, owinął moje nogi wokół siebie i natychmiast znalazł się wewnątrz mojego ciepła. Jego ciało utrzymywało moje w miejscu kiedy pchał we mnie, a wszystko było śliskie, gorące i mokre. Jego twarz znajdowała się centymetry od mojej, zaczęłam drapać jego plecy, będąc przy nim coraz bardziej agresywną. Szybkość z jaką się we mnie zanurzał i chrząknięcia jakie za każdym razem z siebie wydawał sprawiały, że niemal oszalałam. Obijałam się o niego kiedy mnie nadziewał. Czułam każdy centymetr, każde pchnięcie, każde odbicie i szalałam z pożądania. Moje wnętrze płonęło, uwielbiając to jaki był twardy pompując we mnie, używając swojej siły, by plądrować moje ciało. – Grace... och, ja pieprzę, Grace – jęknął. – Tak, tak, pieprz Grace! – krzyknęłam, czując jak jego ciało ślizga się wzdłuż mojego. Czułam jak buduje się we mnie napięcie, wzrasta grożąc, że rozerwie mnie na pół swoją intensywnością. Pociągnęłam go za włosy sprawiając, że uderzył o płytki za mną. Doszliśmy razem, ja krzycząc jego imię, a on gryząc moją szyję kiedy we mnie eksplodował. Pozostaliśmy tak przez moment, dysząc ciężko, a woda wciąż spływała po nas. W końcu mnie puścił, trzymając blisko i całując w policzek. To, że w jednym momencie był dziki i mnie gryzł, a w drugim słodki i kochający, czyniło go

takim

niesamowitym. Wtedy wyszeptał – Kiedy będziesz w Nowym Jorku każę zainstalować taki prysznic w twoim nowym domu. I nawet nie próbuj się ze mną kłócić – ostrzegł, klepiąc mnie w tyłek i zakręcając wodę. I tak nie przyjął by ode mnie żadnych argumentów. ***

223

tłum. galina09, korekta Vi

Tej nocy wykończyliśmy się, dobierając się do siebie w całej chatce i kończąc w jednym z pomieszczeń, co stało się już naszą dziwną tradycją. – Dlaczego do cholery zawsze kończymy nago w szafie? – zapytał sennie, jego dłonie zachłannie otaczały moje piersi, kiedy dochodziliśmy do siebie po kolejnej porcji rozwalającego mózg seksu. – Nie wiem. Chyba jesteśmy zboczeni – wycharczałam. Moje gardło było zdarte po nocy chwalebnych wrzasków. Naprawdę wykazał wielką dalekowzroczność w wybraniu miejsca oddalonego od innych gości. Z pewnością nie chciałabym mieszkać obok kobiety, która tak wrzeszczy. Jack zresztą też się nie powstrzymywał. Miał całkiem dużą buzię... na wiele sposobów. Wstałam drżąc, sięgając po niego i ciągając go w górę. Uchyliliśmy się przed wieszakami i deską do prasowania i poszliśmy z powrotem do łóżka. Wśliznęłam się w jego porzuconą koszulkę, a on znalazł bokserki zwisające z telewizora. Położyłam się po swojej stronie, a on po swojej i gdy spotkaliśmy się pośrodku powiedziałam – George, mamy teraz czas na sen, nie czas na seks. Muszę się przespać, rozumiemy się? – zapytałam, unosząc brwi na kilka różnych sposobów. – Hej, nie będę się z tobą kłócił. Wykończyłaś mnie, Kobieto. Jestem oficjalnie zużyty – odpowiedział, nakrył nas kołdrą, a ja włączałam telewizor. – Hej, powiedziałaś czas na sen. Wyłącz to, Grace – zmarszczył brwi próbując odebrać mi pilota. – Czekaj, czekaj... a-ha! – wykrzyknęłam triumfalnie, odnajdując kanał z Lifetime,

moim ulubionym serialem. Piosenka przewodnia z Golden Girls wypełniła pokój. – Jasna cholera – wymamrotał, ale pod koniec piosenki mruczał razem ze mną, a przy końcówce pierwszej sceny, również razem ze mną się śmiał. A pod koniec odcinka oboje zasnęliśmy przytuleni do siebie. *** Następnego ranka obudziliśmy się wcześnie, zaczynając dzień wielkim bang (hmm) i wyjeżdżając do L.A. o dziesiątej trzydzieści. Nie chciałam niczego więcej niż zostać z nim w łóżku, ale wtorek zbliżał się wielkimi krokami, a miałam jeszcze tyle do zrobienia. 224

tłum. galina09, korekta Vi

Jechaliśmy w milczeniu, słuchając muzyki z naszych iPodów. Cały czas trzymaliśmy się za ręce, nawet gdy zatrzymaliśmy się by zatankować, nie byliśmy w stanie się rozdzielić. To było tak, jakbyśmy powoli zaczynali być świadomi jak niewiele czasu razem nam zostało i coraz trudniej było nam to ignorować. Trzymał dłoń na mojej nodze przez resztę drogi do L.A., a gdy w końcu wjechaliśmy na podjazd Holly było już późne popołudnie. Musiał na chwilę wrócić do siebie i kiedy całowałam go na pożegnanie, niemal nie mogłam go puścić. Całował mnie długo, uniósł moje włosy i zrobił z nich luźny kucyk, który trzymał na mojej szyi. – Szalona, wrócę zanim się obejrzysz. Założę się, że nie zdążysz się nawet rozpakować – westchnął spoglądając mi w oczy. – Wiem, wiem... jestem śmieszna. Chcesz zostać dzisiaj na kolacji? – zapytałam, naprawdę nie chciałam nigdzie wychodzić. Chciałam go tylko dla siebie. – Brzmi świetnie. Ugotuj mi kolację – uśmiechnął się, łaskocząc mnie pod żebrami. – Możemy ją razem ugotować. Pomożesz mi – zaśmiałam się, piszcząc pod jego uściskiem. – Umowa stoi. Wrócę najszybciej jak się da, Kochanie – powiedział, całując mnie raz jeszcze. A potem odjechał. Weszłam do domu, zdumiona jak pusty wydawał się bez niego. Nie tego się spodziewałam, Spodziewałam się raczej dobrej zabawy z niezłą hollywoodzką dupcią, a potem wyjazdu do Nowego Jorku i koniec. A teraz byłam po uszy zakochana w tym cudownym facecie, którego zostawiałam za mniej niż dwa dni, a nawet nie rozmawialiśmy o tym dokąd to zmierza. Co za pieprzony bałagan. *** Weszłam do domu i znalazłam Holly w kuchni. Siedziała przy ladzie z talerzem krakersów i puszką sera w sprayu. Nie próbowała nawet ukryć faktu, że celuje serem prosto w usta, pomijając krakersy. – Więc, jak tam fiut? – zapytała natychmiast, nie pozwalając mi nawet odstawić torby. – Fiut? Całkiem miły – westchnęłam i oparłam się o lodówkę. 225

tłum. galina09, korekta Vi

– Jak miły? – dopytywała, ładując ser między zęby i pokazując mi go. – Tak miły, że szczerze mówiąc, dziwię się, iż jestem w stanie chodzić – dodałam, zsuwając się wzdłuż lodówki i siadając na podłodze. Przyjrzała mi się uważnie, po czym zatkała ser i rzuciła go do mnie. – Co się stało, Grace? – spytała, zaczynając jeść krakersy. – Dlaczego myślisz, że coś się stało? Miałam cudowny weekend, byłam wypieprzona za wsze czasy i – zawiesiłam głos. – I? – Powiedział, że mnie kocha – wyznałam, unosząc dłonie do twarzy. – Nie gadaj – wessała oddech i szeroko otworzyła oczy. – I ja, tak jakby, powiedziałam mu to samo – uśmiechnęłam się szeroko, wyglądając zza palców. – Wow. Więc co do cholery jest z tobą nie tak? – zapytała ponownie. Zastanowiłam się przez chwilę i w końcu powiedziałam – Jest mi smutno, Holly. – I wtedy łzy zaczęły mi w końcu płynąć. W tym samym momencie byłam bardzo szczęśliwa i ogromnie smutna. To była krawędź, nad którą musiałam przeskoczyć. I przeskoczyłam na płytkach jej wysmakowanej kuchni. Podeszła i usiadła obok mnie, otaczając mnie ramieniem i pozwalając mi płakać. – OK, więc jesteś smutna, ponieważ go kochasz, ale wyjeżdżasz – oświadczyła. – Uh huh – załkałam. – I jesteś smutna, ponieważ on kocha ciebie, a będzie trzy tysiące mil od ciebie. – Uh huh – płakałam. – I jesteś smutna, ponieważ on ma dwadzieścia cztery lata, a co do cholery dwudziestoczteroletnia gwiazda filmowa może mieć wspólnego z trzydziestotrzyletnią aspirującą aktorką, która przenosi się do Nowego Jorku, nawet tymczasowo? – Tak! – krzyknęłam, ściskając kurczowo puszkę sera przy piersi. Wyrwała mi ją z rąk i zastąpiła kuchennym ręcznikiem. Uspokoiłam się, kiedy delikatnie poklepywała moje plecy. W końcu odzyskałam kontrolę nad sobą, spojrzałam na nią, cała usmarkana. – Hol, co ja mam zrobić? Zamyśliła się przez chwilę. 226

tłum. galina09, korekta Vi

– Musisz zdecydować czego chcesz i pogadać z nim o tym. Wiedziałam, że cię kocha. Cieszę się, że ci to powiedział. Zasługujesz na to, żeby znać wszystkie fakty kiedy będziecie rozmawiać. Ale nie możesz mieć klapek na oczach. Będzie wam trudno... wiesz to. On będzie zajęty, zresztą ty też. Idziecie w dwóch zupełnie różnych kierunkach, ale mogą się one zaczynać w miejscu, w którym obje będziecie. Wydmuchałam nos w ręcznik, a ona się skrzywiła, ale kontynuowała – Porozmawiaj z nim, Grace. Sprawdź, czego chce. Wiem, iż odległości nie są najlepszym spoiwem związków, lecz w tej pracy pary żyją osobno przez cały czas. Nigdy nie wiadomo. Dziwniejsze rzeczy się zdarzały. Kto wie dokąd to was zaprowadzi? – zakończyła, wpryskując kolejną porcję sera do swoich ust. Milczałam przez chwilę. – O czym myślisz? – zapytała. – O tym, że mam ochotę na ser w sprayu – powoli uśmiechnęłam się do niej. – Nie wierzę ci – uśmiechnęła się do mnie smutno, ale podała mi puszkę. Przez chwilę siedziałyśmy na podłodze, nie rozmawiając, podając sobie tylko puszę z serem jak jointa. Ser, marihuana... to w zasadzie to samo. *** Tego wieczora Holly została na kolacji, a potem tajemniczo zniknęła w swoim pokoju. Świetnie się bawiliśmy gotując kolację. Zrobiłam grillowanego łososia, pieczone szparagi, szafranowy ryż i sałatkę. Jack pomagał. Miał pozwolenie na rozgrzanie piekarnika, mieszanie ryżu, nakrycie do stołu i całowanie mojej szyi za każdym razem kiedy tego potrzebowałam. Czyli często. Po kolacji wyszliśmy na zewnątrz i usiedliśmy na jednym leżaku na tarasie. Zaczęliśmy najzwyklejszą rozmowę, owinięci wokół siebie, patrząc w gwiazdy. Obserwowałam jedną gwiazdę w szczególności i zastanawiałam się, jak będę mogła go opuścić i wyjechać za mniej niż dwa dni. Musiałam dosyć głośno westchnąć, ponieważ zapytał – Co jest, Szalona? – Co masz na myśli? – spytałam ocierając się o niego. Siedział na długim leżaku z rozłożonymi nogami i mną pomiędzy nimi, opartą o niego. Ręce miał mocno owinięte wokół mnie. – Jesteś tu, ale jakby cię nie było... Powiesz mi co się dzieje? – nakłaniał, muskając 227

tłum. galina09, korekta Vi

moją szyję miękkimi ustami w sposób, który zazwyczaj sprawiał, że głupiałam. Ale teraz nie było na to miejsca. Westchnęłam ponownie i odwróciłam się twarzą do niego. – Myślę o tym, co się wydarzy we wtorek, kiedy wsiądę do samolotu i opuszczę twój żałosny tyłek – uśmiechnęłam się z trudem. – A, wtorek. Uważasz, że co powinno się wydarzyć? – zapytał, wyglądając nagle bardzo poważnie. – Nie wiem do cholery. Wiem, że to pewnie samobójstwo składać jakieś wielkie deklaracje tuż przed moim wyjazdem, ale będę za tobą tak cholernie tęskniła. Te ostatnie parę tygodni było zajebiście niesamowitych – powiedziałam dotykając jego twarzy. – Zgadzam się. Były niesamowite. Więc dlaczego zakładasz, że nadal tak nie będzie? Ja na przykład nie mogę się już doczekać seks-telefonów, które będziemy mieć... – uśmiechnął się szeroko, wyglądając przy tym tak przystojnie, że niemal spłonęłam siedząc tylko przy nim. Uśmiechnęłam się na myśl o seks-telefonach, lecz szybko potrząsnęłam głową ponownie się skupiając. – Widzisz, o to chodzi. Dlaczego miałbyś zadowalać się seks-telefonami ze mną, kiedy mógłbyś faktycznie uprawiać seks z kimkolwiek byś chciał? – zapytałam cicho, nie będąc w stanie spojrzeć mu w oczy. Uniósł mój podbródek zmuszając mnie, bym na niego spojrzała. Jego oczy błyszczały. – Udam, że tego nie powiedziałaś – odpowiedział krótko. – Dlaczego? Wyjeżdżam, a ty nie będziesz musiał już przez cały czas oglądać Golden Girls. Będziesz mógł znowu wychodzić, wieść swoje hipsterskie życie, co w zasadzie powinieneś zrobić. Masz dwadzieścia cztery lata do jasnej cholery, a ja trzymam cię w domu każdego wieczora. Jak możesz się nie nudzić? Kobiety dosłownie padają ci do stop – wydyszałam, szybko się nakręcając. – Grace, czy wydaje ci się, że przez cały czas mówię kobietom że je kocham? Chcesz wiedzieć ile razy powiedziałem to komuś spoza rodziny? Dwa. Tylko tyle przez całe życie, dwa. Dlaczego miałbym z tobą pogrywać? – zapytał gorączkując się. – Słuchaj, zakochani ludzie pogrywają ze sobą cały czas. Zdarza się. To nie jest takie niespotykane – powiedziałam, wstając z leżaka i wychodząc z jego ramion. Nadchodzi zajebista burza. 228

tłum. galina09, korekta Vi

– A co, jeśli na następnej imprezie na której będziesz, jakaś blondynka i brunetka będą chciały, żebyś zabrał je ze sobą do domu? Co wtedy zrobisz? – kontynuowałam. – Opowiem im o Rudej, w której jestem zakochany i każę im spieprzać. Skąd ci się to do cholery bierze? – zapytał złoszcząc się. – Bierze się z tego, że będziemy trzy tysiące mil od siebie i jestem na śmierć przerażona tym, co może się stać. Może nie powinnam się jeszcze tak angażować, ale to zrobiłam. I mimo że pewnie powinieneś to zrobić, nienawidzę myśli, iż mógłbyś być z kimkolwiek innym – powiedziałam wściekle, siadając prosto. – Być z kimkolwiek innym? Dlaczego nie pozwolisz mi zdecydować, z kim chciałbym być? Jest coś czym powinienem się martwić? Wydajesz się być bardzo defensywna. Chcesz mi coś powiedzieć, Grace? – zapytał marszcząc brwi i przyglądając mi się uważnie. – Och, błagam. To ty będziesz miał przed sobą paradę cipek do wyboru, kiedy tylko się gdzieś pojawisz. Będą padać ci do stóp i wielbić ziemię po której stąpasz i będziesz mógł wrócić do tego, jak spędzałeś czas zanim zacząłeś spotykać się z Panią Starszą – sapnęłam. Patrzył na mnie, przebiegając palcami po włosach i myśląc o tym, co powiedziałam. – Grace, jesteś nienormalna! Jak do cholery możesz przejmować się czymś, co jeszcze

się nawet nie wydarzyło103? Parada cipek? Przeginasz... naprawdę – zakończył. Ostrzeżenie było wyraźnie słyszalne w jego głosie. Zeszłam z leżaka i stanęłam na krawędzi, patrząc na miasto – miasto, które opuszczałam. Miasto, które opuszczałam za dwa dni. Dwa dni. Dlaczego do cholery zaczynam kłótnie teraz, kiedy za dwa pieprzone dni miało mnie tu nie być? Odwróciłam się szybko i zobaczyłam, że siedzi przygnębiony na leżaku. Wyglądał na zagubionego i zranionego... i wkurzonego jak diabli. Czy mogłabyś przestać mieszać? Cholera. Podeszłam i stanęłam przed nim. Nie spojrzał w górę. – Jack – zagadałam, próbując zmusić go, by na mnie spojrzał. Nie odpowiedział. Spróbowałam ponownie. – Hej, spójrz na mnie. Proszę? – rzekłam ponownie. Zamknął oczy, gdy usłyszał 'proszę'. 103

Chłopcze, my tak mamy ~Vi

229

tłum. galina09, korekta Vi

– Jestem na ciebie wkurzony, Gracie – powiedział mrocznie, ale to że nazwał mnie 'Gracie' powiedziało mi, że był bardziej zraniony niż zły. – Wiem, sama na siebie też jestem wkurzona. Czy mimo to możesz zrozumieć, dlaczego się denerwuję? – dopytywałam, odważając się sięgnąć dłonią do jego włosów i podrapać jego głowę. Odsunął się od mojej ręki, jego oczy mnie przygwożdżały. Nie miał zamiaru tak łatwo mi odpuścić. – Rozumiem dlaczego się denerwujesz wyjazdem, ale nie rozumiem dlaczego myślisz, że zrobię coś takiego. Jeśli ma nam się udać, zwłaszcza kiedy będziemy osobno, musimy mieć do siebie trochę podstawowego zaufania – powiedział, otwierając w końcu oczy i patrząc na mnie. O kurczę, dwudziestoczterolatek lepiej sobie z tym poradził niż ja. – Wiem Kochanie. Musisz zrozumieć. Mam za sobą bagaż trzydziestu trzech lat gówna i jeśli weźmiesz mnie, weźmiesz też ten bagaż. Stare braki pewności siebie... wracają jak bumerang – zaśmiałam się złośliwie. – Myślisz, że ja się tym nie przejmuję? Moment naprawdę jest do dupy. Jesteśmy szaleni próbując, żeby to zadziałało, ale myślę, że bardziej szaleni bylibyśmy nie próbując. Nie wiem, co się wydarzy. Może jesteśmy całkowicie pojebani. – Zgadzam się, całkowicie pojebani – odpowiedziałam marszcząc brwi. – Aczkolwiek musisz się uspokoić. Żadnych więcej parad cipek. To było niepotrzebne, Grace – ostrzegł mnie ponownie z poważną miną. – I przestań winić różnicę wieku między nami, bo to twoje odchyły narobiły tu bałaganu. Zamilkłam i słuchałam tego co mówił. Miał rację, to wszystko przez moje odchyły. Ponownie wyciągnęłam rękę, by go pogłaskać. Tym razem pozwolił mi na to. – Pieprzona Szalona Dziewczyna – westchnął, zamykając oczy kiedy zaakceptował moją dłoń na swojej głowie. – A może poczekamy na to co ma być i zobaczymy jak poradzimy sobie z odległością? Nie musimy teraz o niczym decydować... tak? – kontynuowałam. Pochylił się i przycisnął twarz do mojego brzucha, otaczając mnie ramionami i przyciągając do siebie. – Tak – powiedział przytłumionym głosem. Milczeliśmy przez chwilę, a ja bawiłam się jego włosami.

230

tłum. galina09, korekta Vi

– Grace? – zapytał wciąż przytłumionym głosem. – Mmm hmm? – Masz trzydzieści trzy lata? – zapytał mój brzuch. – Ta – odpowiedziałam zgodnie z prawdą. – Kurwa, jesteś stara – powiedział, przyciągając mnie jeszcze bliżej. Wiedział jak mnie pohamować. – Nienawidzę cię w tej chwili, Hamilton – sapnęłam. – Kocham cię w tej chwili, Sheridan – zaśmiał się. Zajebista burza minęła... a może to był tylko zajebisty szkwał? Zdołałam wyswobodzić się z jego uścisku i odsunąć od niego. Podeszłam do jacuzzi i powoli pozbywałam się koszulki i szortów. Obserwował mnie kiedy zdejmowałam stanik i majteczki, i wślizgiwałam się do wody. – Nie możesz kochać mnie stamtąd. Dawaj mi tu teraz swój tyłek i spraw, żeby ta stara trzydziestotrzylatka krzyczała – poinstruowałam go, opierając się o krawędź z ramionami rozłożonymi szeroko, sprawiając, że moje piersi kołysały się na powierzchni wody. Był w wannie w trzydzieści siedem sekund. I to była noc, kiedy odkryłam, że Jack Hamilton potrafi wstrzymać oddech na obscenicznie długi czas.104 *** Spaliśmy mocno tej nocy, wykończeni lecz zaspokojeni, z jego rękoma owiniętymi wokół moich piersi. Spałam snem porządnie przerżniętej. I to nawet na kilka sposobów. Poranek wstał pogodny i słoneczny; klasyczna kalifornijska pogoda na mój ostatni pełny dzień w L.A. I spędzę go głównie sama. Jack wstał wcześnie, obserwowałam go z łóżka jak się ubiera. Przez cały dzień miał wywiady, a w czasie lunchu spotkanie z Holly i reżyserem nowego filmu, w którym miał nadzieję wystąpić na wiosnę. Zasadniczo przestał pracować, kiedy skończyły się zdjęcia do Time'a, poświęcając swój czas zbliżającej się kampanii w mediach, przez którą zjeździ pół świata w tę i z powrotem. Zostałam w łóżku gdy się ubierał i wzdychałam radośnie na widok mojego Jacka kręcącego się nieprzytomnie i ubranego tylko w jeansy. Jego włosy były tego ranka 104

Same zalety chłopak ma ~Vi

231

tłum. galina09, korekta Vi

wyjątkowo mocno zakręcone i wyglądał uroczo. Uśmiechnął się, kiedy przyłapał mnie na przyglądaniu mu się i zapytał o moje dzisiejsze plany. – Cóż, dokończę szybkie pakowanie i zjem pożegnalny lunch z Nickiem. Późnym popołudniem muszę wpaść do mojego domu podpisać parę ostatnich zleceń i mogę się oficjalnie wprowadzać, tylko po to żeby zaraz się wyprowadzić – odpowiedziałam, rzucając mu koszulkę leżącą obok mojego łóżka. Nie mogłam się powstrzymać, by jej szybko nie powąchać. Mmm, S'more i Seks. – Grace, czy ty właśnie powąchałaś moją koszulkę? – zapytał z niedowierzaniem. – Tak. I co z tego? Jak wyjdziesz prawdopodobnie położę się po twojej stronie łóżka na chwilę, ponieważ poduszka pachnie tobą. Robię się absurdalna kiedy się zakocham. Mówimy tu o czymś w rodzaju Hallmarka – zachichotałam, przytulając jego poduszkę do piersi i biorąc głęboki wdech, rozszerzyłam nozdrza i otworzyłam szeroko oczy. – Wow, to niesmaczne – zaśmiał się na moje przedstawienie. I tak przeturlałam się na jego stronę i kontynuowałam patrzenie jak się szykuje. – O której jedziesz do domu? – zapytał – Może się tam spotkamy. Muszę zerknąć na główną łazienkę zanim zacznę rozbijać ściany pod prysznic z parą! – krzyknął, nagle rzucając się na łóżko obok mnie i chwytając mnie za szyję. – Tak jakbyś wiedział, jak się instaluje taki prysznic – drażniłam się z nim. – Cóż, nadzorowałbym montaż, oczywiście. Nie mogę zbyt mocno wybrudzić tych pięknych rączek – powiedział poważnie, podziwiając swoje dłonie. Przewróciłam oczami, a on zaczął trzeć moją głowę knykciami. – Spotykam się z Chadem o piątej. – Idealnie. Powinienem skończyć mój ostatni wywiad do tej pory. Muszę spadać – rzekł, puszczając mnie w końcu i wstając z łóżka. Skończył się szykować i celowo unikał moich oczu chowając swoją baseballówkę do tylnej kieszeni. Ale jej nie włożył, więc wciąż honorował warunki naszej umowy. Na dole w kuchni zrobiłam mu szybko tosta, lekko opieczonego z dużą ilością marmolady (naprawdę był jak mój prywatny Miś Paddington... był moim Misiem Hamiltonem) i zawinęłam go w papier, żeby mógł zjeść w samochodzie. Postawiłam kubek termoizolacyjny z kawą obok jego plecaka, do którego zbierał resztę swoich rzeczy. Właściwie nie pakował się, ale

232

tłum. galina09, korekta Vi

zauważyłam, że zbierał swoje rzeczy, takie jak ładowarka do telefonu, która od kilku tygodni była podłączona obok mojej. Grace... nie masz czasu na panikę. Uśmiechnął się kiedy zobaczył gotową kawę. – Kocham cię, Szalona Dziewczyno. – Ja ciebie bardziej, Wariacie – odpowiedziałam, potrząsając przed nim cyckami. Uniósł brwi i wyszedł, posyłając mi buziaka przez ramię. – Widzimy się o piątej! – krzyknął i chwilę później usłyszałam jego samochód wyjeżdżający z podjazdu. I zostałam sama. Poszłam na górę dokończyć pakowanie. Rozejrzałam się dookoła, czując że nadchodzi mój smutek. Na mojej poduszce znalazłam kartkę... nie wiem nawet kiedy ją tam zostawił. Uśmiechnęłam się i przeczytałam:

Przestań się boczyć i kończ pakowanie... i wyglądasz zajebiście dobrze jak na swoje 48 lat. He he! Mój śmiech przełamał ciszę w domu.

233

tłum. galina09, korekta Vi

Rozdział 24 Więc to by było na tyle. Spakowałam ostatnie pudło, ostatnią walizkę. FedEx odebrał rzeczy, które wysyłałam do Nowego Jorku. Mieli je dostarczyć do hotelu, który zgodził się je przetrzymać, dopóki moje lokum nie będzie gotowe. Przyjaciel Holly znalazł mi świetne mieszkanie z jedną sypialnią na Upper West Side, które było relatywnie blisko teatru. Nie wiedząc jak długo będę w Nowym Jorku, rozsądniejsze wydawało się wybrać coś w centrum, w dobrej dzielnicy, a tam miałam blisko do wszystkiego czego potrzebowałam. Krótko rozważałam zamieszkanie w Nowym Jorku tuż po collegu, lecz skoro znałyśmy z Holly więcej ludzi w L.A. i uważałyśmy to za lepszy krok dla naszych karier, skończyłyśmy na Zachodnim Wybrzeżu. Ale w skrytości ducha zawsze żałowałam, że nie zamieszkałam na Manhattanie i byłam wdzięczna za okazję bycia tam, nawet tylko przez kilka miesięcy, by móc doświadczyć miasta jako mieszkaniec, a nie tylko gość. Okazjonalnie podróżowałam tam do pracy i uwielbiałam spędzać tam czas. A teraz, za mniej niż dwadzieścia cztery godziny od zamieszkania tam... denerwowałam się. Moja wczorajsza tak-jakby-kłótnia z Jackiem oczyściła nieco atmosferę, ujawniając kilka moich obaw. I mimo że wiedziałam, iż prawdopodobnie nie będzie tak łatwo, jak on sadził że będzie, czułam się lepiej. Gdy powiedział, że mnie kocha poczułam coś, co ciężko opisać słowami. To było tak, jakby coś szarpnęło mnie za żołądek i zimny i gorący dreszcz przeszedł przez moją skórę w tym samym czasie. A widok jego błyszczących oczu, kiedy powiedziałam mu to samo był oczarowujący. Dzień minął mi szybko i zanim się obejrzałam jechałam już do mojego domu w Kanionie Laurel, a późno popołudniowe słońce przebłyskiwało przez liście drzew rosnących wzdłuż drogi. Dach jak zawsze miałam opuszczony, muzyka grała głośno i uśmiechałam się ciesząc się końcówką dnia. Desperacko będę tęsknić za moimi przyjaciółmi, ale Holly już zaplanowała sobie wycieczkę na weekend pod koniec miesiąca. Grafik Jacka zapełniał się niesamowicie prędko, lecz wiedziałam, że przyjedzie tak szybko, jak będzie mógł. I będzie miał mnóstwo spotkań promocyjnych w związku z filmem w nadchodzących miesiącach. Wjechałam na swój podjazd tuż po piątej, ale nie widziałam nigdzie ciężarówki Chada. Miałam nadzieję, że się nie minęliśmy. Otworzyłam frontowe drzwi, zatrzymując się by powąchać zapach nowej konstrukcji wymieszany z zapachem drzewek cytrynowych 234

tłum. galina09, korekta Vi

posadzonych tuż przed drzwiami. Dziwne było, że miejsce, w którym jeszcze nawet nie spędziłam nocy, było dla mnie domem bardziej, niż jakiekolwiek inne miejsce kiedykolwiek wcześniej. Uwielbiałam mieszkać z Holly, lecz gdy wrócę z Nowego Jorku z przyjemnością zamieszkam we własnym domu. Położyłam swój komplet kluczy na stoliku przy wejściu i idąc do salonu słuchałam odgłosu moich stóp na gładkiej podłodze. Kiedy tylko minęłam róg usłyszałam – Niespodzianka! O cholera. – O cholera! – krzyknęłam, kiedy ludzie zaczęli wylewać się z pokoi, zza kanap, a nawet z patio. Byli tam moim wszyscy przyjaciele, niektórzy pozostali klienci Holly, nawet Lane i Rebecca i oczywiście dwaj prowodyrzy. Holly i Jack stali przed kominkiem, wyglądając na niesamowicie dumnych z siebie, uśmiechali się do mnie. Podeszłam do nich przepychając się przez ścianę ludzi gratulujących mi i chcących się pożegnać. Ktoś włożył mi w dłoń kieliszek szampana i zauważyłam, że napis na sklepieniu głosił 'BON VOYAGE DUPKU!' Jezu. – Dyskretnie wyszło z tym dupkiem – uśmiechnęłam się do Holly, wiedząc że to jej sprawka. Uśmiechnęła się tylko i uniosła kieliszek w moją stronę. – Tak myślałam, że ci się spodoba – zaśmiała się i stuknęłyśmy się kieliszkami. Odwróciłam się do Jacka, a jego usta były już w drodze do mojej szyi. Pocałował mnie szybko, przesuwając usta do mojego ucha. – Jesteś zaskoczona? – zapytał, ssąc moje ucho i całując je miękko. Motylki wróciły do mojego żołądka. Uwielbiałam kiedy to robił. – Jestem zaskoczona. To jest miłe – odpowiedziałam, pochylając się trochę w jego stronę, czując jego usta przesuwające się niżej po mojej szyi w kierunku obojczyka. – To też jest miłe... – dodałam ściszając głos, kiedy sięgnął mojego ramienia, całując je lekko. Jego dłonie wśliznęły się na moją talię i przesunął mnie przed siebie, kładąc podbródek na moim barku. Trwało to krócej niż minutę, ale intymność, którą mi okazał była wszechogarniająca. Ten słodki sposób z jakim manipulował moim ciałem, to jak rościł sobie do mnie prawo, publicznie i prywatnie w tym samym czasie, było obezwładniające. Przycisnęłam jego 235

tłum. galina09, korekta Vi

dłonie mocniej do swojego brzucha, przytulając go do siebie, gdy tak stałam tyłem do niego. Nasz związek rozkwitł tak szybko i bez rozgłosu, że zauważyłam kilka ciekawskich spojrzeń rzucanych w naszym kierunku. Aczkolwiek większość z nich była rozbawiona i kilka osób uśmiechało się do nas. Jack stał ze mną, kiedy witałam wszystkich moich niespodziewanych gości, ciesząc się spotkaniem z przyjaciółmi i znajomymi. Kilkoro z nich znałam dopiero od czasów niedawnej przeprowadzki do L.A., a część z czasów mojej wcześniejszej przygody z tym miastem. Nick z radością opowiadał historię o nocy, kiedy Jack i ja po raz pierwszy byliśmy razem, dokładnie zapoznając tłum z tym co widział i słyszał, gdy siedzieli z Holly na schodach, jedząc popcorn jak para podglądaczy. Ta noc była idealna. Otaczali mnie ludzie, których kochałam. *** Wszyscy komplementowali mój nowy dom, więc pokazywałam go jak dumna mama. Wszystkie meble zostały w końcu dostarczone i mimo że wciąż pozostało dużo do zrobienia, dom był wykończony wystarczająco, by dać poczucie, że był tylko i wyłącznie mój. Jack opowiadał Nickowi o szafie, którą chce rozwalić, by zrobić miejsce na prysznic parowy, a Nick udawał że jest zainteresowany, a tak naprawdę tylko gapił się na niego, podziwiając jego piękno. Rozmawiałam ze wszystkimi, dziękując im za życzenia powodzenia w Nowym Jorku i obiecując niezliczoną ilość razy, że wrócę. Jack został ze mną przez część nocy, a potem trochę się pokręcił. Obserwowałam go po drugiej stronie pokoju, rozmawiającego z Rebeccą i Lane'm i kilka razy przyłapał mnie na gapieniu się. Zawsze mi machał, albo puszczał oczko, albo pokazywał środkowy palec – raczej niegrzeczny nawyk, który przejął ode mnie. 105 Boże, kochałam go. Później tego wieczora, kiedy impreza zmierzała ku końcowi, wyszłyśmy z Holly na zewnątrz. Rozwiesili lampki choinkowe na drzewkach i zawiesili japońskie lampiony, więc całe podwórko było oświetlone. I przez nich, mam na myśli organizatorów przyjęć, których zatrudnili Jack i Holly. 105

Dzieci szybko się uczą;p~Vi

236

tłum. galina09, korekta Vi

Usiadłyśmy na krzesłach Adirondack106 na patio, popijając martini i wznosząc toasty za nasze sukcesy. – Dasz wiarę, że ostatnie przyjęcie na jakim byłyśmy, było wydane z okazji otwarcia twojej firmy? – zapytałam, stukając w jej kieliszek swoim. – Ta, to było wtedy, gdy zostałaś zaproszona na małą schadzkę – uśmiechnęła się pod nosem, osuszając swój kieliszek i głośno bekając. – To prawda. Schadzka zaliczona. I to było obrzydliwe, tak przy okazji – wygięłam brew. Beknęła jeszcze raz, tym razem ciszej i powiedziała – Odpierdol się. Zaśmiałam się głośno. – Holly, nawet nie wiesz jak bardzo doceniam to, co dla mnie zrobiłaś. Naprawdę, ja... – Zachowaj to sobie na mowę dziękczynną podczas przyjmowania nagrody Tony, OK? Nie zniosę czegoś takiego dzisiaj – sapnęła, jej oczy nagle stały się mocno błyszczące. Patrzyłam na moją najlepszą przyjaciółkę, tą która położyłaby się ze mną pod autobusem, i się uśmiechnęłam. Myślałam o wszystkim przez co przeszłyśmy i o wszystkim co jeszcze przed nami. – Gałązka oliwna, Holly – powiedziałam, uśmiechając się do niej przez moje własne łzy. – Dla ciebie też, ty Wariacie – uśmiechnęła się do mnie, chwytając resztkę mojego martini i je również kończąc. Wstała z krzesła i zaczęła iść w stronę domu, wtem zatrzymała się i zatrzęsła tyłkiem tuż przed wejściem do środka. Siedziałam przez chwilę, uśmiechając się do gwiazd, po czym poszłam pożegnać się z pozostałą grupką gości. Jack czekał na mnie i zgarnął mnie w ramiona. – Jak szybko moglibyśmy ich stąd wykopać nie wychodząc przy tym na chamów? – wyszeptał, przygryzając swoją wargę kiedy ja przebiegałam dłońmi przez jego kędziory. – Jeśli chcesz żeby zniknęli, powiedz tylko słowo – powiedziałam, czując się lekko nabuzowana przez dwa kieliszki martini i szampana, które wypiłam. Za to jutro oddałabym każde pieniądze, by nie siedzieć w samolocie przez pięć godzin. – Zdaję sobie sprawę, że to ja ich zaprosiłem, ale chcę żeby już sobie poszli, Grace – oświadczył twardo, a jego dłonie zakradły się do tyłu i chwyciły moje pośladki w wesołomiasteczkowym stylu. Kurde, uwielbiałam kiedy przejmował kontrolę. 106

http://www.adirondackchaironline.com/unjimages/imagesadirondackfurniture/adirondackpatio.jpg

237

tłum. galina09, korekta Vi

– Zrobione – powiedziałam, przyciskając swoje usta do jego w bardzo żarliwym pocałunku. Odsunęłam się i zaczęłam zaganiać ludzi pod drzwi wyjściowe. Te ostatnie kilka osób, które zostało, włączając w to Holly i Nicka, spoglądało na mnie jak na wariatkę. – No dalej ludzie, wynocha. Widzicie tego wysokiego cholernie seksownego

przystojniaka tutaj? Cóż, pan Hamilton i ja zajmiemy się sobą za około siedem minut i, chyba że chcecie zobaczyć naprawdę porządne pożegnalne rżnięcie, lepiej żeby was tu wtedy nie było – poinstruowałam grupę, kontynuując wyganianie ich za drzwi. Moi przyjaciele wiedzieli, że lepiej tu nie zostawać i, przy akompaniamencie śmiechów, ściskali mnie i całowali na pożegnanie. Nick zwrócił na siebie uwagę pozostając na kanapie, spoglądając znacząco na Jacka, jakby zamierzał prosić o pozwolenie pozostania w pierwszym rzędzie, ale Jack patrzył z rozbawieniem na moje bezczelne metody opróżniania pomieszczenia. Odprowadziłam Rebeccę i Lane'a do drzwi, po tym jak pożegnali się z Jackiem. Lane mocno mnie uścisnął. – Dzięki za zaproszenie nas na twoją pożegnalną imprezę, Grace. Niezła chata, tak przy okazji. Ochrzcimy ją jak należy gdy wrócisz – powiedział, mierzwiąc moje włosy swoimi ogromnymi dłońmi. – Masz to jak w banku. Cieszę się, że tu byliście – zaśmiałam się, całując go w policzek. Zarumienił się i usłyszałam jak mówi – O kurczę... – kiedy szedł do samochodu. Patrzyłyśmy na niego z Rebeccą, po czym odwróciła się do mnie. – Muszę ci powiedzieć, nawet jeśli wiem, iż Jack będzie tęsknił za tobą jak cholera, że to fantastycznie co robisz. Wiem, że dobrze ci pójdzie. Jeśli wpadnę do Nowego Jorku jesienią, mogę cię odwiedzić? – zapytała. – No pewnie, że tak! Spodziewam się telefonu za każdym razem, gdy znajdziesz się w pobliżu Big Apple – powiedziałam przytulając ją. – I Rebecca? – kontynuowałam, marszcząc lekko brwi. – Przypilnuję go, nie martw się – zaśmiała się, odczytując mnie poprawnie. – Dzięki, trzymaj je z daleka. Mogę być trzy tysiące mil stąd, ale to nie znaczy, że nie skopię komuś tyłka, jeżeli zajdzie taka potrzeba – oświadczyłam twardo. – Zdecydowanie ci wierzę. Powodzenia na Manhattanie, Dziewczyno – powiedziała, oddając mi uścisk i wychodząc przez drzwi. 238

tłum. galina09, korekta Vi

W końcu zrobiło się pusto. Pożegnałam się z Nickiem, podziękowałam Holly pocałunkiem w policzek i klepnięciem w tyłek i obiecałam być cicho, kiedy wrócę później do domu. Uśmiechnęła się tylko pod nosem mówiąc dobranoc i dodając, że zobaczy się ze mną rano. Weszłam z powrotem do salonu, gdzie Jack siedział na jednej z moich wielkich, miękkich kanap i rzuciłam się na niego. Złapał mnie w locie, śmiejąc się kiedy opadłam na jego pierś jak duży kot. – Pozbyłam się ich, tak jak obiecałam – zaszczebiotałam siadając na jego kolanach. – Z całą pewnością – zgodził się, całując mnie w czoło. – Więc, co teraz? – zapytałam kładąc głowę na jego ramieniu. – A co chcesz robić? – spytał, przyciągając mnie bliżej. – Umm, rozebrać się i uprawiać seks w moim nowym domu? – zaoferowałam patrząc na niego. – O tak, do dzieła – zaśmiał się, podnosząc mnie i przechodząc do sypialni. Moje nowe łóżko zostało dostarczone, lecz nie rozpakowałam jeszcze prześcieradeł ani innych rzeczy. Ale i tak będzie miło ochrzcić nowy mebel. Dlatego też byłam tak zaskoczona, gdy weszliśmy do pokoju i zobaczyłam, że ktoś, prawdopodobnie Brytolek który wciąż specjalnie mnie trzymał, całkiem ładnie zaścielił łóżko. Miękkie białe prześcieradła, koce, kołdra i mnóstwo poduszek leżało na królewskim łożu, które wspaniałomyślnie było przygotowane. Na poduszkach były nawet słodycze, w hotelowym stylu. – Słodycze! – wykrzyknęłam, powodując atak chichotu u Brytolka. Zauważyłam również moją torbę i koszulkę Polo, w której spałam, na krześle przy oknie. Spojrzałam na niego zaskoczona. – Pomyślałem, że byłoby miło spędzić chociaż jedną noc w twoim nowym domu – powiedział nieśmiało, szukając u mnie akceptacji. – George? – Tak? – Zajebiście cię kocham – pisnęłam, zarzucając mu ręce wokół szyi. – Ja ciebie też kocham, Gracie – odpowiedział i wniósł mnie do pokoju.

239

tłum. galina09, korekta Vi

*** Po szalonym seksie leżeliśmy w łóżku. Było bardzo późno, albo bardzo wcześnie, jednak nie myślę, żeby któreś z nas chciało iść spać. Leżeliśmy obok, każde po swojej stronie, ale dzieliliśmy jedną poduszkę. Patrzyłam na niego, mężczyznę który całkowicie zawładnął moim sercem. Brałam wszystko, zapamiętując nawet to, jak jego rzęsy zakrywały oczy, opadając niemal na policzki. Zapamiętywałam kontur jego twarzy, kości policzkowe, linię szczęki, nos. Seksowny zarost. Te cudownie miękkie usta, układające się w seksowny uśmiech, który nieustannie powodował u mnie przyspieszone bicie serca, za każdym razem gdy go widziałam. Loki. Zapamiętałam jak wyglądały tego dnia w drodze na plażę, złoto błyszczące w słońcu. I te oczy, zielona doskonałość. Były wpatrzone w moje, spoglądając na mnie w zamyśleniu. Domyślałam się, po sposobie w jaki obrzucał mnie spojrzeniem, że również próbuje mnie zapamiętać. W ciągu kilku tygodni Jack Hamilton przewrócił mój świat do góry nogami. Sprawił, że czułam rzeczy, których nie czułam od lat i byłam mu za to wdzięczna. Przez lata tkwiłam w swoim cichym piekle i prawie zapomniałam, jak to jest być docenianą. Kochał mnie szczerze i całkowicie, i mimo że część mnie wciąż oglądała się za siebie, by zobaczyć na kogo on patrzy w ten sposób, zaczynało to do mnie docierać. W zamian ja też kochałam go w ten sposób. Kochałam go tak mocno, jak tylko potrafiłam. Bańka, w której przebywaliśmy od tygodni, miała pęknąć lada moment, ale nie martwiłam się tym, co zobaczę poza nią. Ponieważ to było prawdziwe życie. A w prawdziwym życiu, jesteś kuszony, ot tak po prostu. Będziemy testowani i zobaczymy jak sobie poradzimy. Wciąż mamy problemy do rozwiązania, ale święcie wierzyłam, że rozwiążemy je razem. Tak robią dorośli... i zabawne jest to, że dwudziestoczterolatek musiał mi o tym przypomnieć. To ja byłam dorosłą z hipoteką, a gość z zabałaganionym mieszkaniem mnie tego nauczył. Nauczył mnie również, jak na nowo pokochać swoje ciało. Odchudzona Grace z całą pewnością cieszyła się ostatnimi latami seksualną wolnością po długiej suszy, ale to dzięki jego poświęceniu zaznałam przyjemności, która sprawiła, że pokochałam swoje ciało ze wszystkimi jego niedoskonałościami i całą resztą. Wciąż je widziałam, ale fakt że mnie 240

tłum. galina09, korekta Vi

uwielbiał sprawił, że zobaczyłam jak silna naprawdę jestem. No i kurczę, facet praktycznie zbudował ołtarz na moim dekolcie. To sprawiłoby, że każda dziewczyna poczułaby się piękna. Kontynuowałam przyglądanie się mu, zastanawiając się jaką szczęściarą jestem mając go i zadałam sobie sprawę, po raz pierwszy, że on również jest szczęściarzem mając mnie. Z jakiegoś powodu on potrzebował mnie tak, jak ja potrzebowałam jego. I to było to. On był yin dla mojego yang, frick dla mojego frack107, tostem w moich Chex. Nigdy nie mielibyśmy szansy wygrać z tym – dla mnie to on był tym jedynym. Sięgnęłam by podrapać jego głowę, a on się do mnie przybliżył, przyglądanie się sobie skończyło się. Wtuliłam się w niego, a on pogłaskał moje piersi, wtulając głowę w przestrzeń pomiędzy moją szyją a ramieniem i owinął ramiona wokół mnie. Nie mógł przybliżyć się wystarczająco. – Boże, tak bardzo będę za tobą tęsknił, Grace – wyszeptał niskim głosem. Pocałowałam jego czoło, wygładzając je. – Wiem, Kochanie, ja też – odpowiedziałam. – Wszystko będzie z nami w porządku, prawda? – zapytał. Teraz to on potrzebował zapewnienia. Dałam mu je. – Tak, Jack, wszystko będzie z nami w porządku – zanuciłem, kołysząc go nieznacznie. Wypuścił oddech z długim drżącym westchnieniem. – Czy to okropne, że maleńka część mnie chce, żeby twoje show okazało się klapą, żebyś mogła wrócić do domu za kilka tygodni? – zapytał szczerze, dając mi swoje serce na dłoni. – Nie, to nie jest okropne – powiedziałam miękko, poruszona jego pytaniem. Bez żadnych wątpliwości wiedziałam, iż chce żebym odniosła sukces tak samo jak ja. Oboje przez chwilę milczeliśmy, nasze oddechy się zharmonizowały, czułam jak jego pierś wznosi się i opada. Kontynuował okazywanie uwielbienia moim piersiom, jego dłonie gładziły mnie. Nie miało to seksualnego charakteru, było po prostu przyjemne dla nas obojga. – Kocham cię, Grace – wyszeptał, przyciągając mnie do siebie nagle, w miażdżącym kości uścisku. – Kocham cię, Jack – odpowiedziałam, otaczając go nogami tak mocno jak to tylko 107

Frick and Frack - angielskie określenie dwojga ludzi tak blisko związanych, że praktycznie nie do odróżnienia.

241

tłum. galina09, korekta Vi

możliwe. Nasze ciała mówiły to, czego my nie byliśmy w stanie, odpowiadając bez żalu swoim prawdziwym partnerom. Pocałował mnie, a ja oddałam pocałunek i bez zbędnych słów wśliznął się we mnie. Poruszaliśmy się razem cicho, spokojnie i elegancko. To była noc czułości, ciche, słodkie pożegnanie. Kiedy nasze ciała unosiły się i opadały, nasze oczy napełniły się łzami. Westchnęliśmy głęboko dochodząc jednocześnie, w kompletnym zjednoczeniu. Opadł na mnie i przytuliłam go mocno, trzymając go wewnątrz siebie tak długo jak tylko mogłam. Nic nie mogło mnie powstrzymać przed kochaniem go. Nie spaliśmy całą noc, żadne z nas nie chciało zamknąć oczu. *** Całą noc rozmawialiśmy cicho, śmiejąc się i przeklinając, chichocząc i składając obietnice. Kiedy w końcu zrobiło się na tyle jasno, że nie mogłam już dłużej udawać, że jest noc, zaczęłam wygrzebywać się z łóżka i szukać jakichś ubrań. Ubrałam się, a potem przeszłam po moim domu, myśląc o tym jak nie mogłam się doczekać, żeby w nim zamieszkać. Jack spakował moje rzeczy z ostatniej nocy i spotkaliśmy się przy drzwiach kuchennych. Nastrój zmienił się tego ranka, energia było inna. On był zrezygnowany. A ja... podekscytowana? Byłam podekscytowana. Idąc przez kuchnię przykleiłam karteczkę na mojej nowej lodówce Sub-Zero, w której nie było jeszcze nawet musztardy. – Po co to? – zapytał ze zmęczonym uśmiechem. Zaśmiałam się chwytając jego piękną twarz i marszcząc ją. – Zostawiłam sobie wiadomość. Przeczytam ją jak wrócę. – I co miałaś sobie do powiedzenia? – spytał, przytrzymując mi drzwi gdy wychodziliśmy na podjazd. Rzuciłam torbę do samochodu i zabrałam mu kluczyki. Nie będę prowadzić w Nowym Jorku i chciałam się najeździć tyle ile mogłam. Uśmiechnęłam się kiedy zmarszczył brwi zajmując miejsce dla pasażera. Opuściłam dach, odpaliłam muzykę i powiedziałam – 242

tłum. galina09, korekta Vi

Napisałam 'Witaj w domu, Grace'.

243

tłum. galina09, korekta Vi

Rozdział 25 Śniadanie było szybkie. Jack zrobił dla mnie i Holly owsiankę, podczas gdy ja robiłam kawę, a ona wkrajała banana do naszych misek. Pospiesznie rozmawialiśmy o naszych planach na następne godziny. Zostawiałam swój samochód u Holly. Zdecydowaliśmy, że lepiej będzie zostawić go gdzieś, gdzie ktoś faktycznie mieszkał. Oboje mieli raz w tygodniu sprawdzać co z moim domem. Wciąż kilka rzeczy miało być dostarczone i obiecali się tym zająć. W zasadzie zaproponowałam Jackowi, by korzystał z mojego samochodu kiedy mnie nie będzie, ale tylko się roześmiał i powiedział, że 'całkiem lubi' swojego gruchota i że 'teraz kiedy Snobistyczny Pojazd będzie zamknięty, z przyjemnością znów będzie jeździł swoim'. Po śniadaniu szybko uciekliśmy z Jackiem na górę, zdeterminowani spędzić ze sobą jak najwięcej czasu, zanim będę musiał jechać na LAX 108. Miałam lot o pierwszej, więc planowaliśmy jechać na lotnisko około dziesiątej. Była już prawie ósma trzydzieści. Poszliśmy prosto pod prysznic, zrzucając z siebie ubrania idąc przez pokój. Śmieszyła mnie ta powaga, z którą szliśmy pod nasz ostatni wspólny prysznic. – To jak Dead Man Showering109 - zażartowałam, gdy szedł przez pokój tylko w

samych bokserkach, a jego ubrania były porozrzucane po pokoju. Ja zresztą nie byłam lepsza. Chciałam zrzucić z siebie stanik tak szybko, jakby ktoś trzymał pistolet przystawiony do mojej głowy. – Coś w tym jest, nie sądzisz – uśmiechnął się krzywo, obserwując mnie kiedy walczyłam z ostatnią sprzączką. – Czy mogę ci z tym pomóc? – wydał z siebie westchnienie, które zamieniło się w śmiech, kiedy zaczęłam się wyginać desperacko próbując ściągnąć z siebie tę część garderoby. – Mądrala – powiedziałam, dając mu kuksańca w bok, gdy do mnie podszedł. Stanął za mną i uniosłam włosy, by w końcu mi pomógł. Kiedy skończył, jego dłonie zsunęły się do mojej talii, zaczepiając palcami o krawędź moich majteczek zaczął je zsuwać z moich bioder. – Nie przypominam sobie, bym prosiła cię o pomoc przy tym, Wariacie – złajałam go, z oddechem wiążącym w gardle. 108 109

Port Lotniczy Los Angeles Od Dead Man Walking – okrzyk, przy którym prowadzą więźnia na wykonanie kary śmierci. Jak w Zielonej Mili :)

244

tłum. galina09, korekta Vi

– Nie przypominam sobie, bym pytał cię o zdanie, Szalona Dziewczyno – jęknął mi w ucho, ściągając ze mnie majtki. Rzucił je przez moje ramię i patrzałam jak szybują w powietrzu. – Prysznic? – zapytałam. – Tak. Zamoczmy się – drażnił się ze mną popychając w kierunku łazienki. – Za późno – oświadczyłam, czując że cała dolna połowa mojego ciała zaczyna się rozgrzewać od jego wędrujących dłoni. – Czy to stwierdzenie faktu? – zapytał, odwracając mnie i prowadząc tyłem do łazienki. – Och, tak jakbyś ty nie był totalnie nakręcony. Widzę, że jesteś, George – wymruczałam, pozwalając sobie zerknąć na Pana Hamiltona Juniora wyglądającego z bokserek. Uniosłam ręce do jego ramion i przesunęłam dłońmi po całej ich długości, podczas gdy on chwycił moją talię przyciągając mnie do siebie. – I czemu do cholery wciąż masz je na sobie – zapytałam, łapiąc za rąbek jego bokserek. – Ty mi powiedz, Szalona – powiedział, sięgając za mną i odkręcając wodę. – Zajmę się tym – odpowiedziałam, ściągając jego bokserki w czasie, w którym zdążyłby powiedzieć tylko Pobudka-W-Stylu-Hamiltona. Weszliśmy do środka, a woda szybko nas okryła. Umył mi włosy, pozwalając by woda spływała w dół mojego ciała, pokrywając mnie bąbelkami. Oczywiście trzymał moje cycuszki, gdy myłam mu włosy... dla równowagi. Naprawdę nigdy się nie zmęczy bawieniem nimi. Szczerze mówiąc, myślę, że gdyby miał swoją własna parę, mogłabym nigdy już o nim nie usłyszeć. Na szczęście, ja również nigdy nie znudzę się nim bawiącym się nimi. Sprawiał, że w ciągu sekundy jęczałam, a potem jeszcze głośniej w ciągu minuty. Bardzo poważnie wziął zadanie umycia mnie tego ranka, nie było na moim ciele części, której nie poświęciłby uwagi. Doprowadził mnie do trzech szybkich i intensywnych orgazmów i, zanim się zorientowałam, wypadliśmy spod prysznica wprost na podłogę w łazience, ze mną na górze ujeżdżającą go w amoku. Zamoczyliśmy całą podłogę, kiedy staraliśmy się pozostać na łazienkowym dywaniku. Pod koniec żadne z nas nie dbało już o to, by się na nim utrzymać. Pieprzyliśmy się szaleńczo, śmiejąc się, gdy strącił nogą kupkę przyborów toaletowych,

245

tłum. galina09, korekta Vi

a talk i tampony opadły na nas niczym deszcz. Śmialiśmy się, kiedy dźwięk jego tyłka ocierającego się o podłogę stał się niemal głośniejszy od moich jęków. I naprawdę śmieliśmy się, kiedy doszliśmy razem, a śmiech był wyrazem naszej satysfakcji. Zsunęłam się z niego, lądując prosto na płaskim żelazku. Krzyknęłam, a kiedy on próbował wsunął się na mnie, przyrżnął głową o toaletę. Rozejrzałam się po łazience – otwarte drzwi prysznicowe, Alwaysy ze skrzydełkami i tusz do rzęs porozrzucane po podłodze, płaskie żelazko pod moim tyłkiem i Jack Hamilton pocierający swoją głowę w miejscu, gdzie zaliczyła spotkanie z muszlą toaletową. Zaśmiałam się i śmiałam aż łzy popłynęły mi po twarzy, a moje ciało trzęsło się w miejscach, w których wiedziałam że nie wygląda to dobrze. Ale nie obchodziło mnie to. – Tak... bardzo... cię... kocham – wykrztusiłam, wycierając twarz kawałkiem papieru toaletowego. – Ja ciebie też kocha, Gracie... Zawsze 110 - był śmiertelnie poważny, trzymając w dłoni

podpaskę maxi. Znów zaczęłam się śmiać, trzymając się za brzuch, tak bardzo mnie rozbolał. Podniósł się obok mnie, rozwalając po drodze butelki kolanami i pocałował mnie prosto w usta. – Jesteś szalona, ale jesteś moja. Kocham to – oświadczył pomagając mi wstać, po czym wyszedł z łazienki, kręcąc dla mnie tyłeczkiem. – Musimy się zbierać, robi się późno – powiedział przez ramię. Zerknęłam na zegarek i zobaczyłam, że jest prawie dziewiąta piętnaście. Cholera. Wetknął głowę do łazienki i puścił mi oczko. – Jesteś najlepsza, Grace, najlepsza. Uśmiechnęłam się do niego i zaczęłam się ubierać. *** 9:57. Stałam na podjeździe z Holly, podczas gdy Jack wkładał walizki do mojego samochodu. Odwoził mnie na lotnisko, a potem miał odstawić mój samochód z powrotem do Holly. 110

Always :)

246

tłum. galina09, korekta Vi

Walczyłam z gulą w gardle. Widziałam, że ona robi to samo. – Masz wszystko? – sprawdzała. – Neil zadzwoni do ciebie wieczorem, żeby sprawdzić czy dojechałaś. Spotykasz się z nim w czwartek, jak już się zadomowisz w hotelu, tak? – Tak proszę pani, spotykam się z nim w czwartek. – I masz ładowarkę do telefonu, tak? Zadzwonisz do mnie minutę po wylądowaniu. Masz pieniądze na taksówkę? Będzie kosztować jakieś czterdzieści, pięćdziesiąt dolarów... nie daj się oskubać na więcej. – Mam kasę, mamo. Bywałam już tam, wiesz, prawdopodobnie częściej niż ty – zaśmiałam słysząc ten matczyny ton. – Wiem, wiem Dupku. To chyba wszystko – rzekła, ściskając mocno usta. – OK, Pijusie. Zadzwonię jak wyląduję. Pa – powiedziałam, przytulając ją szybko. Nic nie powiedziała, pokiwała tylko głową i owinęła ramiona wokół mnie, przytulając mnie równie mocno. Odsunęła się ode mnie i zniknęła w domu. Holly zawsze nienawidziła pożegnań. Odwróciłam się do Jacka, lekko załzawiona, a on sięgnął po moją dłoń. – Gotowa do drogi? – zapytał cicho. – Tak, jedźmy – odpowiedziałam, wycierając kilka łez, które wymknęły się z moich oczu i wsiadłam do samochodu. Tym razem pozwoliłam mu poprowadzić. To był jeden z nielicznych poranków w historii L.A., kiedy nie było korków i zdecydowanie za wcześnie dotarliśmy do LAX. Uparł się, by zaparkować i mnie odprowadzić, mimo że nalegałam, żeby po prostu wyrzucił mnie obok krawężnika przy stanowisku odprawy. Mój żołądek był boleśnie ściśnięty odkąd wstaliśmy z podłogi w łazience i już teraz wiedziałam, jak trudno będzie powiedzieć mu do widzenia. Zostawiliśmy samochód na podziemnym parkingu i przysięgam, że nie widziałam jeszcze nikogo, kto tak długo wyciągałby walizki z bagażnika, jak on to robił. Trzymaliśmy się za ręce stojąc w kolejce do lady biletowej i czekał cierpliwie aż wprowadzę swój numer lotu, unosząc mój plan podróży. Ucieszyłam się kiedy dostałam kartę pokładową i zobaczyłam, że mam miejsce 3D, tuż przy oknie. – Sheridan? – zawołała pracownica zza lady i ruszyliśmy by zdać bagaż. Jack położył go na wadze i staliśmy czekając aż kobieta owinie identyfikatory wokół rączek. – OK, odprawia pani dwie walizki do La Guardia, tak? – zapytała.

247

tłum. galina09, korekta Vi

– Tak – odpowiedziałam, zaskoczona brzmieniem swojego głosu. Był szorstki i czułam jakbym w gardle miała papier ścierny. Jedno zerknięcie na Jacka wystarczyło, bym zauważyła że i on zaczyna czuć to samo. Jego spojrzenie spochmurniało, a oczy zrobiły się prawie niebieskie. Pracownica podała mi bilet i wskazała punkt kontrolny, przez który musiałam przejść by dostać się do terminalu. Jack zarzucił sobie mój bagaż podręczny na ramię i powoli odeszliśmy, znów trzymając się za ręce. Tuż przed tym kiedy mieliśmy się rozdzielić, popchnął mnie na ścianę, prawie uderzając mną o maszynę z przekąskami. Postawił moją torbę na ziemi, ja wypalałam wzrokiem podłogę. Dosłownie nie mogłam na niego spojrzeć. – Grace? Przestań, spójrz na mnie – kusił mnie miękko, wsuwając palce pod mój podbródek i unosząc moją twarz. Łzy, które zbierały się we mnie przez cały dzień, w końcu trysnęły i przyciągnęłam go mocno do siebie. – Cholera, George, tak bardzo będę za tobą tęsknić – zapłakałam, przyciągając go do siebie jak najmocniej. – Wiem, Gracie, ja też – wydukał, nie płacząc, ale brzmiąc jakby był temu bliski. Wdychałam jego słodki zapach, S'more i Hamilton, i zaczęłam całować każdy odkryty skrawek jego skóry. Jego szyję, uszy, skronie, czoło, tę małą część klatki piersiowej widocznej pod kołnierzykiem, policzki, nos, powieki i w końcu usta, które uważałam za swoje. Jego ręce przesunęły się przez moje plecy i biodra, a jego piękne palce niemal całkowicie objęły mnie w talii. Trzymałam go tak mocno jak tylko umiałam, próbując przekazać mu siłą mojego uścisku, jak bardzo będę za nim tęsknić i jak bardzo pęka mi serce, ponieważ muszę go zostawić. – Grace? Chcę tylko żebyś wiedziała, cóż, iż bardzo się cieszę, że cię spotkałem. Nie mogę już wyobrazić sobie życia bez twojego szalonego, seksownego, pięknego tyłka – wyszeptał mi do ucha, i świeża fala łez i śmiechu znów mnie opanowała. – Boże, jesteś niesamowity. Jestem szczęściarą – wyszeptałam, wciąż trzymając go mocno. Całował moją szyję w pośpiechu, zanurzając twarz w moich włosach i wdychając mój zapach. Jego usta ponownie odnalazły moje i całowaliśmy się aż do utraty tchu, a jego policzki zrobiły się mokre od moich łez, znów mnie mocno przytulał. 248

tłum. galina09, korekta Vi

– Powinnam już iść – wyszeptałam w jego szyję, z rękoma w jego włosach. – Tak, powinnaś – wyszeptał, zaczynając mnie puszczać. Odsunęłam się, przerzucając torbę przez ramię i wyciągając moją kartę pokładową z jego kieszeni. – Zadzwonisz kiedy wylądujesz? – zapytał ze smutnym, ale i pełnym nadziei wzrokiem. – Obiecuję – odpowiedziałam, drapiąc go po głowie po raz ostatni. Zamknął oczy, jak szczeniaczek pochylając się ku mojej dłoni. Wciąż byłam na tyle blisko, że czułam ciepło bijące od niego. – Kocham cię, Słodka Dziewczyno – uśmiechnął się otwierając oczy i pochylając po jeszcze jeden pocałunek. – Ja ciebie też kocham, Jack – uśmiechnęłam się do niego, kiedy odsunął ode mnie usta. Odeszłam ustawiając się w kolejce. Podałam oficerowi TSA 111 mój dowód i kartę pokładową i wtopiłam się w tłum. Nie mogłam obejrzeć się za siebie. – Hej, Szalona – usłyszałam i odwróciłam się, śmiejąc się z trzydziestką innych ludzi w kolejce. – Co Wariacie? – odkrzyknęłam, rozbawiając wszystkich dookoła. – Rzuć ich wszystkich na ich pieprzone kolana! – krzyknął. Roześmiałam się i pomachałam mu na pożegnanie. Uśmiechnął się do mnie po raz ostatni tym swoim seksownym półuśmiechem i odszedł znikając w tłumie. Wciąż się uśmiechałam, kiedy odwracałam się do kolejki. Kobieta przede mną uśmiechnęła się. – Chłopak? – zapytała. – Chłopak... hmm... tak. To był mój chłopak – odpowiedziałam, sprawdzając wagę tego słowa na języku. Bóg Seksu, Super Język, Pan Wielokrotny... ale chłopak też brzmiał dobrze. – Milusi. I ten akcent! Jezu, jest gorący, jeśli nie masz nic przeciwko, że tak się wyrażę – zaśmiała się. – Nie, nie mam... i nie masz pojęcia jak bardzo gorący jest – znów się uśmiechnęłam myśląc o moim chłopaku. Osuszyłam łzy i podeszłam do mojej bramki. 111

Transportation Security Administration – zarządzanie bezpieczeństwem lotu

249

tłum. galina09, korekta Vi

*** Kiedy wsiadłam do samolotu i usiadłam na swoim miejscu, łzy wróciły. Siedziałam cichutko pociągając nosem, obserwując pasażerów udających się na tyły samolotu. Stewardessa zaproponowała mi koktajl, ale nie byłam jeszcze na to gotowa. Jednym z powodów, dla których byłam taka smutna, był fakt, że nie wiedziałam kiedy go znów zobaczę. Mogłam być w Nowym Jorku – od trzech miesięcy do roku. Wszystko zależało od tego jak przyjęte zostanie show i jakie dostanę wsparcie. Wiedziałam, że Jack będzie mnie odwiedzał, a ja kiedyś będę mogła wrócić do L.A., ale nie wiedziałam kiedy to nastąpi i czułam, że staje się to dla mnie bardzo trudne. Nie wspominając o tym, iż od tygodni nie spałam sama. Dziś wieczorem, gdy zgasną światła i nie będzie Brytolka skradającego się do mnie pod przykryciem, łapiącego mnie za cycuszki tymi jego gorącymi dłońmi, moja tęsknota za nim będzie jeszcze większa. Pomyślałam o jego słodkiej twarzy, wyglądającej na tak zagubioną, kiedy go dzisiaj zostawiałam. Zobaczyłam w jego oczach ten sam smutek, który był w moich i, nawet jeśli zdawałam sobie sprawę, iż mężczyźni i kobiety odczuwają inaczej, wiedziałam, że będzie mu mnie brakować. Pomyślałam o jego uśmiechu i o tym jak był szczęśliwy, gdy robiłam coś tak prostego jak drapanie jego głowy i wszystko wewnątrz mnie dosłownie ścisnęło się z bólu. Co by zrobił, gdyby tu był, a ja bym płakała? Uśmiechnęłam się natychmiast, myśląc o tym, jak szybko by mnie przytulił sprawiając, że śmiałabym się przez łzy, albo po prostu pozwalając mi się wypłakać. To samo ja zrobiłabym dla niego. Wszystko czego chciałam, to o niego zadbać i żeby on zadbał o mnie. Oboje się potrzebowaliśmy. Teraz już to wiedziałam. Boże, zdałam sobie sprawę, że powinnam zrobić mu zakupy przed wyjazdem. Nie będzie jadł nic poza fast foodami112 przez następne trzy miesiące, jeśli nikt się nie wtrąci. Dobra, wystarczy już tych smutków, potrzebuję odwrócenia uwagi. Wyciągnęłam magazyn i zaśmiałam się z żalem, kiedy zobaczyłam Brytolka w artykule polecającym twarze do zapamiętania. Ta, bez jaj. *** 112

I nadal ma takie ciało o_0 może to jednak jest zdrowa żywność;p~Vi

250

tłum. galina09, korekta Vi

Gdzieś nad Utah... Odłożyłam czasopismo po tym, jak po raz setny przeczytałam stronę poświęconą Brytolkowi. Stewardessa kiwnęła w kierunku artykułu, który przyciskałam do piersi kiedy podawała mi krwawą mary. – Czytała pani artykuł o Jacku Hamiltonie? Mogłabym zostać aresztowana za myśli jakie mam o tym dzieciaku – uśmiechnęła się do mnie szeroko, patrząc w moją zdziwioną twarz. Zarumieniłam się i również do niej uśmiechnęłam. – Niezłe z niego ciacho, to pewne – zachichotałam. – Boże, o tak. Nawet pani nie wie, jak bardzo nie mogę doczekać się jego najnowszego filmu – wyznała, pochylając się nad siedzeniem i sprawiając, że facet siedzący obok mnie przewrócił oczami. Próbował nawiązać rozmowę, ale szybko go zbyłam. Teraz byłam gotowa pogadać, ale czy warto bez przyspieszonego bicia serca? Jestem pewna, że uważał mnie za szaloną. Mmm, ktoś, kogo kocham, nazywa mnie Szaloną Dziewczyną. – Tak, zapowiada się naprawdę nieźle. Uwielbiam Super Sexy Naukowca.

– Na pewno rozmawiacie o Jacku Hamiltonie – usłyszałam głos z tyłu i kobieta z 4D wetknęła głowę między siedzenia, by do nas dołączyć. – Ha! Każdy kogo znam szaleje za tym dzieciakiem – pisnęła stewardessa. – O mój Boże – zaczęła 4D – widziałyście jego ostatni film? Prawie umarłam, gdy zobaczyłam go w tym ręczniku... gah! – Tak, całkiem niezły widok – westchnęła stewardessa, i wszystkie trzy zaczęłyśmy chichotać jak dziewczynki z podstawówki. – On naprawdę jest... – dodałam, uśmiechając się do siebie, kiedy pozostałe kobiety rozpływały się nad facetem, który walnął głową o moją muszlę klozetową raptem kilka godzin temu. *** Kiedy samolot w końcu wylądował, byłam wykończona. To był bardzo emocjonujący dzień, nie spałam ostatniej nocy, a lot samolotem zawsze był męczący, zwłaszcza jeśli korzystasz z okazji i upajasz się darmowymi krwawymi mary. 251

tłum. galina09, korekta Vi

Wzięłam swój bagaż z taśmy i ruszyłam w kierunku kolejki do taksówek. Kiedy nadeszła moja kolej, podałam kierowcy adres hotelu W, a potem odsłuchałam wiadomości i uśmiechnęłam się słuchając Holly pouczającej mnie, bym zadzwoniła do niej jak tylko dotrę do hotelu. Nie mogłam się powstrzymać przed zadzwonieniem do Jacka i poczułam smutek musząc nagrać się na pocztę. – Hej Kochanie, jestem już w taksówce. Chciałam dać ci znać, że dotarłam cała i zdrowa. I nawet spotkałam kilka twoich fanek w samolocie! Powiedziałam im, że pieprzę cię często i mocno. Wydawały się tym lekko zszokowane. Żartuję. No cóż, zadzwoń kiedy to odsłuchasz, nieważne jak późno będzie. Chcę z tobą porozmawiać przed snem. Kocham cię i uwierzysz, że już za tobą tęsknię, George? OK, pa. Zatopiłam się w siedzenie i obserwowałam okolice Queens przemykające za oknami. Minęliśmy most i gdy zobaczyłam światła miasta zaczęłam się uśmiechać. Było już po dziewiątej i niebo było już czarne. Wszystko było podświetlone i widok miasta, który miałam przed sobą mijając most, był magiczny. Absolutnie magiczny. Jechaliśmy przez betonowe kaniony, przez miasto, a potem ruszyliśmy w kierunku centrum. Setki ludzi było na ulicach, siedząc w kawiarenkach, przelewając się z i do środka. Tu było bijące serce miasta i po opuszczeniu urokliwej Południowej Kalifornii, mój mózg był głodny zamieszania Manhattanu. Było gorąco i parno, i nawet mimo tego że był wieczór, wciąż wszystko się lepiło. Natychmiast związałam wysoko włosy i zdjęłam z siebie sweter. Jechaliśmy dalej, kierowca wślizgiwał się w każdą uliczkę, trąbiąc na inne taksówki i pieszych kroczących po ulicach. Chociaż wielu wyjechało późnym latem, ciągle było tu mnóstwo ludzi i moje oczy przeczesywały masy. Za każdym razem kiedy tu byłam, serce biło mi nieco szybciej. I tym razem nie było inaczej. Gdy zajechaliśmy przed W, portier pomógł mi z bagażami i wkrótce czmychnęłam do środka. Kiedy się meldowałam, poczułam pacnięcie w ramię i się odwróciłam. To był Michael.113 – Cześć! Co ty tutaj robisz? – wykrzyknęłam, przytulając go. – Holly powiedziała mi kiedy przyjeżdżasz, więc pomyślałem że wpadnę i postawię ci 113

A ten tu po co;/ ~Vi

252

tłum. galina09, korekta Vi

pierwszego drinka w Nowym Jorku. Nie jesteś chyba zbyt zmęczona, co? Cholera, powinienem pozwolić ci chociaż się rozpakować – wykrzywił twarz odsuwając się. Był ubrany zwyczajnie, tak jak ja, spodnie khaki, szary podkoszulek, Conversy. Włosy lekko mu się pofalowały od wilgoci i opadały na ciemnobrązowe oczy. – Nie, nie. Bardzo chętnie pójdę! Jestem zmęczona, ale dla mnie nie ma nawet siódmej. Daj mi tylko zanieść bagaże i możemy iść na drinka. Nie masz nic przeciwko, żeby napić się tutaj? – powiedziałam, wskazując na cudowny bar w hallu. – Brzmi jak plan. Pozwól mi sobie pomóc – powiedział, biorąc torby i kierując mnie do wind. Mój pokój był na siedemnastym piętrze, na tyle wysoko, by roztaczał się z niego wspaniały widok. No i skoro to był W, pokój był wystrzałowy. Mój telefon zadzwonił, gdy stawialiśmy torby. Rzuciłam się w poprzek łóżka i złapałam go orientując się, że to Jack. Uśmiechnęłam się szeroko. – Hej, Johnny Bite Down! Jak się masz? – zapytałam. – Cześć. Jak minął lot? – Dobrze. Był długi... ale w porządku – westchnęłam. – Brzmi jak ja... długi i dobry – zachichotał. – Ha ha, bardzo śmieszne. Już za tobą tęsknię, wiesz – powiedziałam, ściszając lekko głos. – Wiem. Ja za tobą też. Przepraszam, że nie odebrałem wcześniej. Za wcześnie na sekstelefon? – zaśmiał się. Michael wysunął głowę z szafy, gdzie wstawiał moje bagaże. – Hej, Grace, tę postawić w łazience? – zapytał. – Tak, dzięki – zawołałam. – Więc, seks-telefon może poczekać do wieczora? Chciałabym poświęcić ci całą swoją uwagę – kontynuowałam. – Kto to był? – zapytał114, w jego głosie pobrzmiewała ciekawość.

– Och, Michael był w hotelu kiedy przyjechałam i idziemy na drinka, jak tylko porozstawiam walizki – odpowiedziałam. – Jesteście w twoim pokoju? – dopytywał, wciąż z ciekawością, ale i z czymś więcej. – Tak, pomógł mi wnieść bagaże i zaraz idziemy na dół do baru – odpowiedziałam przewracając oczami. 114

Czujny jak Szarik xD~Vi

253

tłum. galina09, korekta Vi

– Uh huh – wymamrotał. Jak słodko, naprawdę był trochę zazdrosny. – Och, Wariacie, bardzo chciałabym zobaczyć teraz twoją twarz, razem zresztą ciała – zaśmiałam się, a on odpuścił. – Powiem ci coś. Idź na tego swojego drinka i zadzwoń do mnie później. Ja też zaraz wychodzę. Właściwie to idę dzisiaj na wieczór otwarty. – Naprawdę! Wow, ogromnie chciałabym to zobaczyć – rzekłam przygryzając wargę. Wiedziałam, że robi to od czasu do czasu, ale nigdy nie miało to miejsca, gdy byliśmy razem. Zabiłabym za możliwość zobaczenia jak śpiewa na scenie, tylko on i jego gitara. Pomyślałam o tych wszystkich porankach, kiedy grał mi swoją własną play listę, a ja szykowałam się i uśmiechnęłam. – Też bym tego chciał, Kochanie. Pogadamy później, dobrze? – powiedział miękko. – Tak, kocham cię, George – zagruchałam. – Ja ciebie też kocham, Gracie. I po tych słowach rozłączyliśmy się. Przez chwilę siedziałam na łóżku, a potem Michael wrócił. Usiadł obok mnie. – Myślałem, że ma na imię Jack... – Co? – zapytałam, odrywając się od moich myśli. – Nazwałaś go George... Myślałem, że ma na imię Jack – powiedział ponownie,

wyglądając na zagubionego. Spojrzałam na mojego starego przyjaciela, na zdziwienie malujące się na jego twarzy. – Ma na imię Jack. George to długa historia. Chodźmy na drinka – uśmiechnęłam się.

Biorąc głęboki wdech, odepchnęłam się od łóżka i ruszyłam przez pokój z Michaelem tuż za mną. Kiedy drzwi zatrzasnęły się za nami, zobaczyłam światła Nowego Jorku migocące za oknem. Byłam tu i to był mój czas, by błyszczeć.

Koniec115

115 Ale

na szczęście jest kolejny tom, który Ola przetłumaczy~Vi

254
Alice Clayton -The Redhead Series- Namiętna gra (1).pdf

Related documents

254 Pages • 78,695 Words • PDF • 1 MB

242 Pages • 61,094 Words • PDF • 1.2 MB

293 Pages • 73,864 Words • PDF • 1.3 MB

254 Pages • 78,695 Words • PDF • 1 MB

254 Pages • 78,695 Words • PDF • 1 MB

264 Pages • 90,467 Words • PDF • 1 MB

475 Pages • 118,198 Words • PDF • 2.8 MB

259 Pages • 71,390 Words • PDF • 2.8 MB

259 Pages • 71,390 Words • PDF • 2.8 MB

259 Pages • 71,390 Words • PDF • 2.8 MB

100 Pages • 56,432 Words • PDF • 538.3 KB

258 Pages • 91,675 Words • PDF • 127.2 MB